Doge's Palace
http://dbpedia.org/resource/Doge's_Palace an entity of type: Thing
El Palau Ducal (en italià Palazzo Ducale) situat a l'extrem oriental de la plaça de Sant Marc, és un dels símbols de la glòria i el poder de Venècia. Edifici d'estil gòtic, les seves dues façanes més visibles miren cap a la llacuna de Venècia i la plaça de Sant Marc. El palau va ser residència dels duxs, seu del govern i de la cort de justícia i presó de la República de Venècia.
rdf:langString
Dóžecí palác, italsky Palazzo Ducale, dostal svou podobu především ve 14. století, a patří proto k nejvýznamnějším památkám gotické architektury nejen v Benátkách, ale i v celé Itálii.
rdf:langString
قصر دوجي (بالإيطالية: Palazzo Ducale di Venezia) هو قصر قوطي في مدينة البندقية في إيطاليا. كان القصر مقر إقامة دوجي (دوق) البندقية.
rdf:langString
The Doge's Palace (Italian: Palazzo Ducale; Venetian: Pałaso Dogal) is a palace built in Venetian Gothic style, and one of the main landmarks of the city of Venice in northern Italy. The palace was the residence of the Doge of Venice, the supreme authority of the former Republic of Venice. It was built in 1340 and extended and modified in the following centuries. It became a museum in 1923 and is one of the 11 museums run by the Fondazione Musei Civici di Venezia.
rdf:langString
Veneziako Dukearen Jauregia (italieraz Palazzo ducale) Venezian dagoen jauregi bat da, San Marko plazaren ekialdean. Hiriaren antzinako loria eta boterearen ikurretako bat da. 1340 arkitektoak eraikiarazi zuen. Iraganean Veneziako duxaren bizilekua izan zen, hortik bere izenda, bai eta Veneziako Errepublikaren gobernua, justizia auzitegia eta espetxearen egoitza ere.
rdf:langString
El Palacio Ducal de Venecia, es un edificio histórico italiano situado en el extremo oriental de la plaza de San Marcos, en el sestiere de San Marco. Es uno de los símbolos del poder de Venecia y obra principal del gótico veneciano. Sus dos fachadas más visibles miran hacia la laguna de Venecia y la plaza de San Marcos. El palacio fue residencia de los dux, magistrados supremos y máximos dirigentes de la República de Venecia, sede del gobierno y de la corte de justicia y prisión de la República veneciana.
rdf:langString
Is atá suite i Veinéis na hIodáile é Pálás an Dóig (Iodáilis: Palazzo Ducale; Veinéisis: Pałaso Dogal). Tógadh an pálás sa bhliain 1340 sa stíl Ghotach Veinéiseach.
rdf:langString
Le palais des Doges ou palais Ducal est un palais vénitien de styles gothique et Renaissance situé sur la place Saint-Marc. Ce bâtiment fut la résidence officielle des doges de la république de Venise, ainsi que le lieu de représentation de ses institutions majeures.
rdf:langString
두칼레 궁전(이탈리아어: Palazzo Ducale[*])은 베네치아 도제(국가원수)의 공식적인 주거지로 9세기에 건설되었다. 현재의 건물은 대부분 1309년부터 1424년의 기간에 걸쳐 지어진 것이다. 고딕 양식의 건물로, 조형미는 베네치아에서 가장 뛰어나다. 산마르코 대성당에 면한 쪽에 '문서의 문(Porta della Carta)'이 있는데 옛날에는 여기에 정부의 포고문이나 법령 등을 붙였다. 문 위에 보이는 날개가 있는 사자는 베네치아의 상징이다. 두칼레 궁전의 '10인 평의회의 방'에는 베네치아의 주요 역사를 그린 그림, 원수 76인의 초상화 등이 있다. 두칼레 궁전에서는 산 마르코 광장과 베네치아 석호를 동시에 바라보며 즐길 수 있다.
rdf:langString
O Palácio Ducal (em italiano: Palazzo Ducale), também conhecido como Palácio do Doge, é um símbolo da cidade de Veneza e uma obra-prima do gótico veneziano. Surge na área monumental da Piazza San Marco, entre a Piazzetta e o Molo. O palácio actual foi construído entre 1309 e 1424. Giovanni Bon e Bartolomeo Bon criaram a chamada Porta della Carta, um monumental portão em estilo gótico tardio na Piazzetta, ao lado do palácio. Antiga sede do Doge de Veneza e da magistratura veneziana, seguiu-lhes a história, dos alvores à queda, e é hoje sede do Museo di Palazzo Ducale e faz parte da .
rdf:langString
Палац дожів (італ. Palazzo Ducale) — пам'ятка італійської готичної архітектури (XIV-XV століть) у Венеції. Ця головна будівля Венеції була насамперед резиденцією дожів республіки. У палаці засідали Велика рада і сенат, працював Верховний суд і вершила свої справи таємна поліція. На першому поверсі розміщувалися також контори юристів, канцелярія, служби цензорів і морське відомство. Надбудований зверху балкон слугував свого роду святковою трибуною, з якої дож являв себе народу. Гості міста, які причалювали до самого палацу з боку Пьяцетти, виявлялися, таким чином, біля ніг правителя Республіки.
rdf:langString
总督宫（義大利語：Palazzo Ducale），是一座位于意大利威尼斯的哥特式建筑，往昔為在8世紀至18世紀存在的威尼斯共和國最高行政機關與法院，亦是威尼斯总督的住處。总督宫南面为威尼斯潟湖，西面为圣马可广场，北面为圣马可教堂。
rdf:langString
Der Dogenpalast (italienisch Palazzo Ducale) in Venedig war seit dem 9. Jahrhundert Sitz des Dogen und der Regierungs- und Justizorgane der Republik Venedig. Der Palast war Regierungs- und Verwaltungszentrum der Republik und zugleich Symbol der Größe und Macht der Seerepublik Venedig. In den Anfängen der Republik kam wohl an diesem Ort die Volksversammlung, der arengo, zur Wahl des Dogen durch Akklamation zusammen. Nach der Entmachtung des arengo war der Dogenpalast Versammlungsort des Großen Rates, aus dem sich die Mitglieder aller Regierungsorgane rekrutierten.
rdf:langString
Το Παλάτι των Δόγηδων (ιταλικά:Palazzo Ducale di Venezia) είναι ένα παλάτι Γοτθικής αρχιτεκτονικής στη Βενετία. Το σημερινό παλάτι κατασκευάστηκε κατά την περίοδο από το 1309 ως 1424 πάνω σε υπάρχον κτίριο του 9ου αιώνα. Το κτίριο εικάζεται ότι σχεδιάστηκε από τον Φιλίππο Καλεντάριο (Filippo Calendario). Οι Μπαρτολομέο και Τζιοβάννι Μπον (Bartolomeo και Giovanni Bon) δημιούργησαν σε μεταγενέστερη εποχή τη μνημειώδη είσοδο του κτιρίου (Porta della Carta) από την πλευρά της πλατείας (Piazzetta).
rdf:langString
Doĝo-palaco aŭ Duka Palaco (itale Palazzo Ducale, antaŭe Palazzo Dogale) estis oficiala loĝejo de la elektita gvidanto de la Venecia respubliko, la Doĝo. Tiu ĉi konstruaĵo estas unu el la simboloj de la urbo Venecio kaj ĉefverko de venecia gotiko, kiu staras en la monumenta areo de Placo Sankta Marko, en la sesona kvartalo Sankta Marko, inter la homonima Placeto Sankta Marko kaj moleo de Palazzo Ducale, apud la Baziliko de Sankta Marko.
rdf:langString
Il Palazzo Ducale, anticamente anche Palazzo Dogale in quanto sede del doge, uno dei simboli della città di Venezia e capolavoro del gotico veneziano, è un edificio che sorge nell'area monumentale di piazza San Marco, nel sestiere di San Marco, tra l'omonima piazzetta e il molo di Palazzo Ducale, contiguamente alla basilica di San Marco. Nel 2018 ha registrato 1 405 439 visitatori.
rdf:langString
ドゥカーレ宮殿（ドゥカーレきゅうでん、イタリア語: Palazzo Ducale、英語: Doge's Palace）は、イタリア語で、総督や○○公の宮殿のこと。英語からの訳で「ドージェ宮」と呼ばれることもある。 本記事においては、ヴェネツィアに所在するものについて記述する。 ドゥカーレ宮殿（ドゥカーレきゅうでん）は、ヴェネツィア共和国の総督邸兼政庁であった建造物。ドージェ(総督)の公邸であった。サン・マルコ大聖堂に隣接した敷地に建つこのドゥカーレ宮殿は住宅、行政府、立法府、司法府、刑務所という複合機能をもった建物とされていた。中庭の北側面はサン・マルコ聖堂の外壁と接するようになっている（ヴェネツィア共和国が健在であった頃のサン・マルコ聖堂は「ドージェの礼拝堂」とされており、ヴェネツィア大司教の（ドゥオーモ）ではなかった。サン・マルコ聖堂がヴェネツィア大司教の司教座教会となったのは、ヴェネツィア共和国滅亡後の1807年である）。 現在内部は、ヴェネツィア市民美術館財団（MUVE）の運営する美術館の一つとして公開されている。
rdf:langString
Het Dogepaleis (Italiaans: Palazzo Ducale) aan het San Marcoplein in Venetië was het paleis van de doge, de leider van de republiek Venetië. Het is een van de belangrijkste niet-religieuze bouwwerken in de gotische stijl. Het huidige paleis is gebouwd tussen 1309 en 1424, maar de fundamenten dateren uit de 9e eeuw. De architect was waarschijnlijk Filippo Calendario. De broers en Bartolomeo Buon ontwierpen de zogenaamde Porta della Carta, de grote laatgotische toegangspoort die uitkijkt op de Piazzetta. Op de eerste verdieping bevinden zich: Op de tweede verdieping liggen: Op de derde verdieping:
rdf:langString
Pałac Dożów (wł. Palazzo Ducale) – gotycka siedziba władców i rządu Wenecji. W pierwszym okresie miał charakter obronny. Pierwsza budowla powstała na miejscu bizantyjskiego zamku w 814 roku. Zniszczył ją pożar wywołany podczas powstania przeciwko doży w 976. Odbudowana w XI wieku, była wielokrotnie rozbudowywana i przebudowywana. Doża Sebastiano Ziani wprowadził wiele radykalnych zmian. Zmienił układ funkcjonalny pałacu Dożów (m.in. polecił zbudować osobny budynek tzw. Starej Prokuracji przy placu św. Marka, do którego przeprowadzono wyższych rangą urzędników). Kolejne istotne zmiany zostały wprowadzone w okresie od 1309 do 1424 r.
rdf:langString
Дворе́ц до́жей (итал. Palazzo Ducale, вен. Pałaso Dogal) в Венеции — великий памятник итальянской готической архитектуры, одна из главных достопримечательностей города. Находится на площади Святого Марка рядом с одноимённым собором. Хотя первое сооружение на этом месте стояло ещё в IX веке, строительство сегодняшнего здания было осуществлено между 1309 и 1424 годами, предположительно архитектором был Филиппо Календарио. В 1577 году часть дворца была уничтожена пожаром, и восстановлением здания занялся Антонио де Понти, творец моста Риальто.
rdf:langString
Dogepalatset (italienska: Palazzo Ducale di Venezia) är ett berömt palats i gotisk stil i Venedig i Italien, uppfört 1309–1424. Palatset var residens för dogen av Venedig. Den förste dogen, som är historiskt bekräftad, inrättades år 726 och byggnationen av palatset påbörjades redan på 800-talet under dogerna Angelo och Giustiniano Participazio, då i bysantinsk stil ovanpå existerande romerska murar, men förstördes upprepade gånger av eldsvådor. Först runt 1340 började byggnaden få sin nuvarande form med venetiansk marmor och kalksten från Istrien. Arkitekten är okänd men Proto Enrico, Pietro Baseio och stenhuggaren Filippo Calendario bidrog vid byggnationen. Mellan 1400 och 1424 färdigställdes palatsets fasader.
rdf:langString
rdf:langString
Doge's Palace
rdf:langString
قصر دوجي
rdf:langString
Palau Ducal
rdf:langString
Dóžecí palác (Benátky)
rdf:langString
Dogenpalast
rdf:langString
Παλάτι των Δόγηδων
rdf:langString
Doĝo-palaco
rdf:langString
Veneziako Dukearen Jauregia
rdf:langString
Palacio Ducal de Venecia
rdf:langString
Pálás an Dóig
rdf:langString
Palazzo Ducale (Venezia)
rdf:langString
Palais des Doges
rdf:langString
ドゥカーレ宮殿
rdf:langString
두칼레 궁전
rdf:langString
Dogepaleis (Venetië)
rdf:langString
Pałac Dożów
rdf:langString
Дворец дожей
rdf:langString
Palácio Ducal
rdf:langString
Dogepalatset
rdf:langString
总督宫 (威尼斯)
rdf:langString
Палац дожів
rdf:langString
Doge's Palace
rdf:langString
Palazzo Ducale
rdf:langString
Doge's Palace
xsd:float
45.43389892578125
xsd:float
12.34000015258789
xsd:integer
103553
xsd:integer
1124900971
rdf:langString
Doge's Palace
rdf:langString
The Doge's Palace facing the lagoon.
rdf:langString
Camillo Tonini
xsd:integer
300
rdf:langString
Venice landmarks
xsd:integer
30124
rdf:langString
Piazza San Marco 1,
rdf:langString
yes
rdf:langString
museum
xsd:integer
13
rdf:langString
Palazzo Ducale
rdf:langString
it
xsd:integer
1400000
xsd:string
45.4339 12.34
rdf:langString
Click on the map for a fullscreen view
rdf:langString
El Palau Ducal (en italià Palazzo Ducale) situat a l'extrem oriental de la plaça de Sant Marc, és un dels símbols de la glòria i el poder de Venècia. Edifici d'estil gòtic, les seves dues façanes més visibles miren cap a la llacuna de Venècia i la plaça de Sant Marc. El palau va ser residència dels duxs, seu del govern i de la cort de justícia i presó de la República de Venècia.
rdf:langString
Dóžecí palác, italsky Palazzo Ducale, dostal svou podobu především ve 14. století, a patří proto k nejvýznamnějším památkám gotické architektury nejen v Benátkách, ale i v celé Itálii.
rdf:langString
قصر دوجي (بالإيطالية: Palazzo Ducale di Venezia) هو قصر قوطي في مدينة البندقية في إيطاليا. كان القصر مقر إقامة دوجي (دوق) البندقية.
rdf:langString
Der Dogenpalast (italienisch Palazzo Ducale) in Venedig war seit dem 9. Jahrhundert Sitz des Dogen und der Regierungs- und Justizorgane der Republik Venedig. Der Palast war Regierungs- und Verwaltungszentrum der Republik und zugleich Symbol der Größe und Macht der Seerepublik Venedig. In den Anfängen der Republik kam wohl an diesem Ort die Volksversammlung, der arengo, zur Wahl des Dogen durch Akklamation zusammen. Nach der Entmachtung des arengo war der Dogenpalast Versammlungsort des Großen Rates, aus dem sich die Mitglieder aller Regierungsorgane rekrutierten. Der älteste Teil des heutigen Dogenpalastes liegt zum Wasser hin. Der Palast ist einer der bedeutendsten Profanbauten der Gotik und ein Glanzwerk venezianischer Baukunst. Die Selbstdarstellung und Propaganda der Republik Venedig zeigt sich auch in der Ausstattung der Innenräume mit Stuck, vergoldeten Schnitzereien, Historiengemälden und Allegorien, zu denen die großen Maler Venedigs beitrugen.
rdf:langString
Το Παλάτι των Δόγηδων (ιταλικά:Palazzo Ducale di Venezia) είναι ένα παλάτι Γοτθικής αρχιτεκτονικής στη Βενετία. Το σημερινό παλάτι κατασκευάστηκε κατά την περίοδο από το 1309 ως 1424 πάνω σε υπάρχον κτίριο του 9ου αιώνα. Το κτίριο εικάζεται ότι σχεδιάστηκε από τον Φιλίππο Καλεντάριο (Filippo Calendario). Οι Μπαρτολομέο και Τζιοβάννι Μπον (Bartolomeo και Giovanni Bon) δημιούργησαν σε μεταγενέστερη εποχή τη μνημειώδη είσοδο του κτιρίου (Porta della Carta) από την πλευρά της πλατείας (Piazzetta). Το παλάτι ήταν η κατοικία των ηγετών της Βενετίας ή Δόγηδων και περιείχε τα γραφεία ενός αριθμού πολιτικών ιδρυμάτων, διαρρυθμισμένα γύρω από μία κεντρική αυλή. Ο πρώτος όροφος στέγαζε τα δικηγορικά γραφεία, το διευθυντήριο, τη ληξιαρχική διεύθυνση και τη διεύθυνση του στόλου. Στον δεύτερο όροφο υπήρχαν η αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου, η αίθουσα ψηφοφορίας και τα διαμερίσματα του Δόγη. Στον τρίτο όροφο υπήρχε η αίθουσα του Κολλεγίου (Sala del Collegio) διακοσμημένη με πίνακες, (κάποιοι από αυτούς ήταν πορτραίτα Δόγηδων), και η αίθουσα Λεπάντο (Lepanto), διακοσμημένη από τον Πάολο Βερονέζε, όπου γίνονταν συνήθως δεκτοί οι ξένοι πρέσβεις. Υπάρχουν επίσης κτίρια που χρησιμοποιούνταν από κυβερνητικά όργανα όπως η αίθουσα Bussola όπου οι πολίτες μπορούσαν να καταθέτουν γραπτώς τα παράπονά τους, οι αίθουσες του Συμβουλίου των Δέκα και Sala dei Tre Capi που διακοσμήθηκαν από τον Έλληνα ζωγράφο της αναγέννησης Αντώνη Βασιλάκη, και το κρατικό Ιεροδικείο. Η πιο θεαματική αίθουσα θεωρείται αυτή του Μεγάλου Συμβουλίου ή Sala del Maggior Consiglio που χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τις συζητήσεις νομοθεσίας. Η τεράστια αυτή αίθουσα κοσμείται από τοιχογραφίες, περίτεχνες διακοσμήσεις στην οροφή και πολλούς πίνακες, ιδιαίτερα πορτραίτων Δόγηδων. Ένας από αυτούς τους πίνακες είναι και ο του Τιντορέττο που θεωρείται ο μεγαλύτερος πίνακας του κόσμου σε καμβά. Επίσης ενδιαφέρουσα είναι η αίθουσα μελέτης Sala dello Scrutinio όπου εκτίθενται πολλοί αριστουργηματικοί πίνακες, ιδιαίτερα η Μάχη του Λεπάντο (1571) του Αντρέα Βιντσεντίνο (Andrea Vicentino). Στο πίσω μέρος του παλατιού βρίσκεται η Γέφυρα των στεναγμών που συνδέει το παλάτι με την φυλακή.
rdf:langString
Doĝo-palaco aŭ Duka Palaco (itale Palazzo Ducale, antaŭe Palazzo Dogale) estis oficiala loĝejo de la elektita gvidanto de la Venecia respubliko, la Doĝo. Tiu ĉi konstruaĵo estas unu el la simboloj de la urbo Venecio kaj ĉefverko de venecia gotiko, kiu staras en la monumenta areo de Placo Sankta Marko, en la sesona kvartalo Sankta Marko, inter la homonima Placeto Sankta Marko kaj moleo de Palazzo Ducale, apud la Baziliko de Sankta Marko. Distingita de stilo kiu, inspirita de bizanca arkitekturo kaj de la Oriento, bone ekzempligas la intensecon de la komercaj kaj kulturaj rilatoj inter la Serenissima kaj aliaj eŭropaj ŝtatoj, ĝia beleco baziĝas sur ruza paradokso. estetika kaj fizika, ligita al la fakto, ke la peza ŝvelaĵo de la ĉefa korpo estas subtenata de ŝajne sveltaj inkrustitaj kolonoj. La internoj, nun parte senigitaj de la verkoj, kiuj iam ornamis ilin, konservas ankoraŭ grandan artan galerion, kiu enhavas verkojn de la plej famaj veneciaj majstroj, inkluzive de Jacopo kaj Domenico Tintoretto , Tiziano Vecellio, , Paolo Veronese, , , kaj .Incendio neniigis freskojn de Il Pisanello, pentraĵojn de la Bellini-familio kaj Tiziano. Por anstataŭi tiujn valoraĵojn, oni petis pentri Tintoretto kaj Paolo Veronese, kies pentraĵoj ankoraŭ hodiaŭ estas alrigardeblaj. Antikva sidejo de la Doĝo kaj de la Respubliko de Venecio, fondita en la jaro 814, plurfoje trafita de brulegoj kaj rekonstruigita, post la aneksado de Venecio al Reĝolando de Italio ĝi iĝis urba muzeo, en 2012 visitita de 1 319 527 persone. Oni konstruis la unuan palacon en 814, sed ĝi bruliĝis en 976. Ĝi estis rekonstruita, sed nova incendio damaĝis ĝin. La hodiaŭa formo komencis formiĝi en komenco de la 14-a jarcento. Oni plilarĝigis en 1424 la venecian gotikstilan palacon kaj la du flugilojn, rigardantajn al la ŝtuparoj (moleo) kaj al la placeto de Sankta Marko (Piazzetta San Marco). La Porta della Carta kaj la ĉefenirejo estis konstruitaj laŭ planoj de Giovanni kaj Bartolomeo Bon (Buon) (ekde 1438). Pro la oftaj bruloj en la konstruaĵo necesis rekonstruo de partoj.
rdf:langString
The Doge's Palace (Italian: Palazzo Ducale; Venetian: Pałaso Dogal) is a palace built in Venetian Gothic style, and one of the main landmarks of the city of Venice in northern Italy. The palace was the residence of the Doge of Venice, the supreme authority of the former Republic of Venice. It was built in 1340 and extended and modified in the following centuries. It became a museum in 1923 and is one of the 11 museums run by the Fondazione Musei Civici di Venezia.
rdf:langString
Veneziako Dukearen Jauregia (italieraz Palazzo ducale) Venezian dagoen jauregi bat da, San Marko plazaren ekialdean. Hiriaren antzinako loria eta boterearen ikurretako bat da. 1340 arkitektoak eraikiarazi zuen. Iraganean Veneziako duxaren bizilekua izan zen, hortik bere izenda, bai eta Veneziako Errepublikaren gobernua, justizia auzitegia eta espetxearen egoitza ere.
rdf:langString
El Palacio Ducal de Venecia, es un edificio histórico italiano situado en el extremo oriental de la plaza de San Marcos, en el sestiere de San Marco. Es uno de los símbolos del poder de Venecia y obra principal del gótico veneciano. Sus dos fachadas más visibles miran hacia la laguna de Venecia y la plaza de San Marcos. El palacio fue residencia de los dux, magistrados supremos y máximos dirigentes de la República de Venecia, sede del gobierno y de la corte de justicia y prisión de la República veneciana.
rdf:langString
Is atá suite i Veinéis na hIodáile é Pálás an Dóig (Iodáilis: Palazzo Ducale; Veinéisis: Pałaso Dogal). Tógadh an pálás sa bhliain 1340 sa stíl Ghotach Veinéiseach.
rdf:langString
Le palais des Doges ou palais Ducal est un palais vénitien de styles gothique et Renaissance situé sur la place Saint-Marc. Ce bâtiment fut la résidence officielle des doges de la république de Venise, ainsi que le lieu de représentation de ses institutions majeures.
rdf:langString
ドゥカーレ宮殿（ドゥカーレきゅうでん、イタリア語: Palazzo Ducale、英語: Doge's Palace）は、イタリア語で、総督や○○公の宮殿のこと。英語からの訳で「ドージェ宮」と呼ばれることもある。 本記事においては、ヴェネツィアに所在するものについて記述する。 ドゥカーレ宮殿（ドゥカーレきゅうでん）は、ヴェネツィア共和国の総督邸兼政庁であった建造物。ドージェ(総督)の公邸であった。サン・マルコ大聖堂に隣接した敷地に建つこのドゥカーレ宮殿は住宅、行政府、立法府、司法府、刑務所という複合機能をもった建物とされていた。中庭の北側面はサン・マルコ聖堂の外壁と接するようになっている（ヴェネツィア共和国が健在であった頃のサン・マルコ聖堂は「ドージェの礼拝堂」とされており、ヴェネツィア大司教の（ドゥオーモ）ではなかった。サン・マルコ聖堂がヴェネツィア大司教の司教座教会となったのは、ヴェネツィア共和国滅亡後の1807年である）。 8世紀に創建され、12世紀まで宮殿として使われていた痕跡が残っている。1340年、ピエトロ・バセッジオ(1354頃没)とフィリッポ・カレンダリオ(1315〜55)のデザイン指揮の下で海に面した南側壁面から始められ、そして1424年からは狭い広場に面した西側の壁面へと継続された。聖堂と宮殿の間にはめ込まれた精緻な造形の主門(布告門)は建築家ジョバン・ボン(1355～1443)とその息子ボルトロメオ(1400年頃～64)によって1442年に作られたもの。そこにはフランチェスコ・フォスカリ総監と思われる彫像、不屈の精神、自制といった、聖堂のファサードで見られるような主題の彫刻が設置されている。1536年以降には投票の間の特徴的なバルコニーが西側の柱廊の上に追加された。この柱廊は1574年と1577年の火災後および19世紀の火災後に修復されている。世界の遺跡と名建築 参考文献 世界歴史建築大図鑑 "14世紀（1309年）-16世紀にかけて現在の形に改修された。サン・マルコ広場に面して建造され、運河を隔てて対岸の牢獄跡と、ため息橋で結ばれている。外観はゴシック風のアーチが連続し、イスラム建築の影響も見られる細やかな装飾が施されている。 現在内部は、ヴェネツィア市民美術館財団（MUVE）の運営する美術館の一つとして公開されている。
rdf:langString
두칼레 궁전(이탈리아어: Palazzo Ducale[*])은 베네치아 도제(국가원수)의 공식적인 주거지로 9세기에 건설되었다. 현재의 건물은 대부분 1309년부터 1424년의 기간에 걸쳐 지어진 것이다. 고딕 양식의 건물로, 조형미는 베네치아에서 가장 뛰어나다. 산마르코 대성당에 면한 쪽에 '문서의 문(Porta della Carta)'이 있는데 옛날에는 여기에 정부의 포고문이나 법령 등을 붙였다. 문 위에 보이는 날개가 있는 사자는 베네치아의 상징이다. 두칼레 궁전의 '10인 평의회의 방'에는 베네치아의 주요 역사를 그린 그림, 원수 76인의 초상화 등이 있다. 두칼레 궁전에서는 산 마르코 광장과 베네치아 석호를 동시에 바라보며 즐길 수 있다.
rdf:langString
Il Palazzo Ducale, anticamente anche Palazzo Dogale in quanto sede del doge, uno dei simboli della città di Venezia e capolavoro del gotico veneziano, è un edificio che sorge nell'area monumentale di piazza San Marco, nel sestiere di San Marco, tra l'omonima piazzetta e il molo di Palazzo Ducale, contiguamente alla basilica di San Marco. Contraddistinto da uno stile che, traendo spunto dall'architettura bizantina e da quella orientale, ben esemplifica di quale intensità fossero i rapporti commerciali e culturali tra la Serenissima e gli altri Stati europei, la sua bellezza si basa su un astuto paradosso estetico e fisico, connesso al fatto che la pesante mole del corpo principale è sorretta da colonnati intarsiati apparentemente esili. Gli interni, oggi in parte privati delle opere che un tempo li decoravano, conservano ancora un'ampia pinacoteca, che comprende opere realizzate dai più famosi maestri veneziani, tra i quali Jacopo e Domenico Tintoretto, Tiziano Vecellio, Francesco Bassano, Paolo Veronese, Giambattista Zelotti, Jacopo Palma il Giovane, Andrea Vicentino e Antonio Vassilacchi. Antica sede del doge e delle magistrature veneziane, fondato dopo l'812, più volte colpito da incendi e di conseguenza ricostruito, ha seguito la storia della Serenissima, dagli albori sino alla caduta: annessa Venezia al Regno d'Italia e passato l'edificio sotto la giurisdizione di quest'ultimo, esso divenne sede museale. Oggi ospita il Museo civico di Palazzo Ducale, parte della Fondazione Musei Civici di Venezia (MUVE). Nel 2018 ha registrato 1 405 439 visitatori.
rdf:langString
O Palácio Ducal (em italiano: Palazzo Ducale), também conhecido como Palácio do Doge, é um símbolo da cidade de Veneza e uma obra-prima do gótico veneziano. Surge na área monumental da Piazza San Marco, entre a Piazzetta e o Molo. O palácio actual foi construído entre 1309 e 1424. Giovanni Bon e Bartolomeo Bon criaram a chamada Porta della Carta, um monumental portão em estilo gótico tardio na Piazzetta, ao lado do palácio. Antiga sede do Doge de Veneza e da magistratura veneziana, seguiu-lhes a história, dos alvores à queda, e é hoje sede do Museo di Palazzo Ducale e faz parte da .
rdf:langString
Het Dogepaleis (Italiaans: Palazzo Ducale) aan het San Marcoplein in Venetië was het paleis van de doge, de leider van de republiek Venetië. Het is een van de belangrijkste niet-religieuze bouwwerken in de gotische stijl. Het huidige paleis is gebouwd tussen 1309 en 1424, maar de fundamenten dateren uit de 9e eeuw. De architect was waarschijnlijk Filippo Calendario. De broers en Bartolomeo Buon ontwierpen de zogenaamde Porta della Carta, de grote laatgotische toegangspoort die uitkijkt op de Piazzetta. Het paleis was de residentie van de doge en huisvestte dan ook de kantoren van enkele politieke instituten van de republiek Venetië die nu niet meer in gebruik zijn. Gelijkvloers zijn de kantoren van de juristen, het kantoor van de kanselier, de censuur en die van de vlootambtenaren. Op de eerste verdieping bevinden zich:
* een vergaderzaal;
* de ballotagekamer;
* de vertrekken van de doge zelf;
* de Porta della Carta, een 15de-eeuwse gotische poort, de hoofdingang. Op de tweede verdieping liggen:
* de Sala del Maggior Consiglio (Zaal van de Grote Raad) met op een muur Het Paradijs van Tintoretto, waar de buitenlandse ambassadeurs werden ontvangen, en de kantoren van enkele staatsinstituties (zoals de Raad van de Tien);
* de Sala della Bussola (Bussolakamer), waar de burgers van Venetië schriftelijke klachten konden indienen;
* de Sala dei Tre Capi of Kamer van de drie hoofden van de Raad van Tien;
* Ondervraagkamer van de Staat zijn in het Palazzo Ducale ondergebracht;
* de Sala della Bussola (Kompaskamer);
* Martelkamer;
* de Sala dello Scudo, met muren met landkaarten en twee wereldbollen;
* de Scala dei Giganti, een trap van uit 1567 vernoemd naar de beelden van Mars en Neptunus;
* de Scala d'Oro, een trap ontworpen door Andrea Sansovino met werk van op het plafond;
* de "piombi", cellen uit de 16de eeuw voor zware criminelen. Op de derde verdieping:
* Collegiale vertrekken, met in de Anticollegio een werk van Tintoretto: Bacchus en Ariadne gekroond door Venus;
* de Sala del Consiglio del Dieci, met plafondschilderingen van Veronese. Aan de achterkant van het paleis verbindt de Brug der Zuchten het paleis met de gevangenis.
rdf:langString
Dogepalatset (italienska: Palazzo Ducale di Venezia) är ett berömt palats i gotisk stil i Venedig i Italien, uppfört 1309–1424. Palatset var residens för dogen av Venedig. Den förste dogen, som är historiskt bekräftad, inrättades år 726 och byggnationen av palatset påbörjades redan på 800-talet under dogerna Angelo och Giustiniano Participazio, då i bysantinsk stil ovanpå existerande romerska murar, men förstördes upprepade gånger av eldsvådor. Först runt 1340 började byggnaden få sin nuvarande form med venetiansk marmor och kalksten från Istrien. Arkitekten är okänd men Proto Enrico, Pietro Baseio och stenhuggaren Filippo Calendario bidrog vid byggnationen. Mellan 1400 och 1424 färdigställdes palatsets fasader. Palatset genomgick en omfattande ombyggnad på 1440-talet genom tre bröder Bon. Den berömda porten uppfördes och utsmyckades av och Bartolomeo Bon 1442. Efter en brand 1483 blev man tvungen att bygga om palatset, ett arbete som först leddes av Antonio Rizzo, senare av Pietro Lombardo fram till 1511. Den inre, östra längan fick en fullständig renässansprägel med en praktfull gård och en fritrappa, . Den inre huvudtrappan, , och andra partier pryddes genom arbeten av Jacopo Sansovino och Alessandro Vittoria. Taken fick en rik stuckutsmyckning och målningar. Dessa senare samt väggmålningar utfördes av Tintoretto med flera bland Venedigs främsta mästare. Två eldsvådor under 1500-talet förstörde många av palatsets rum. Den första den 11 maj 1574 och den andra den 20 december 1577. Dessa förstörde många av de verk som skapats fram till dess av konstnärer som Gentile da Fabriano, Pisanello, Gentile Bellini, Alvise Vivarini, Vittore Carpaccio, Tizian, Paolo Veronese. Restaurationen som vidtogs leddes av och avslutades redan 1580. Runt år 1600 byggde det fängelse, blykamrarna, intill palatset som man når via Suckarnas bro. I maj 1797 belägrades Venedig av Napoleon och då förstördes delar av palatset återigen. Först 1874, sedan Venedig anslutits till det enade Italien, utfördes en ny restauration. Dogepalatset inrättades som museum 1923. Dogepalatset var en inspirationskälla för den svenske arkitekten Ragnar Östberg vid hans arbete med Stockholms stadshus.
rdf:langString
Pałac Dożów (wł. Palazzo Ducale) – gotycka siedziba władców i rządu Wenecji. W pierwszym okresie miał charakter obronny. Pierwsza budowla powstała na miejscu bizantyjskiego zamku w 814 roku. Zniszczył ją pożar wywołany podczas powstania przeciwko doży w 976. Odbudowana w XI wieku, była wielokrotnie rozbudowywana i przebudowywana. Doża Sebastiano Ziani wprowadził wiele radykalnych zmian. Zmienił układ funkcjonalny pałacu Dożów (m.in. polecił zbudować osobny budynek tzw. Starej Prokuracji przy placu św. Marka, do którego przeprowadzono wyższych rangą urzędników). Kolejne istotne zmiany zostały wprowadzone w okresie od 1309 do 1424 r. W 1340 roku wzdłuż wybrzeża rozpoczęto dobudowę gmachu Wielkiej Rady (Maggior Consiglio). Uroczyste poświęcenie odbyło się w 1419, a trzy lata później rozpoczęły się prace nad przedłużeniem budynku w głąb Piazzetty. Nowy budynek uzyskał fasadę z dwukondygnacyjnymi, ażurowymi arkadami. Główne wejście do pałacu Porta della Carta znajduje się przy budynku bazyliki św. Marka. Prace nad jego budową doża Francesco Foscari powierzył i w 1438 r. Prace ukończono w 1442 w gotyckim stylu flamboyant. Nad wejściem umieszczono postać doży klęczącego przed lwem (na stronach księgi są widoczne słowa: Pax tibi, Marce evangelista meus Pokój tobie Marku, Ewangelisto mój... tutaj spocznie twoje ciało). Obecnie w portalu znajdują się tylko kopie rzeźb, oryginały zostały zniszczone w 1797 przez mistrza kamieniarskiego na polecenie Napoleona (ocalała tylko głowa doży, która obecnie znajduje się w muzeum). W 1483 podczas pożaru została zniszczona część budynku. Odbudowa podjął się . Jego dziełem są także schody Gigantów (Scala dei Giganti) znajdujące się na dziedzińcu, naprzeciw głównego wejścia. Ukończone w 1491 r. schody prowadzą na I piętro. W połowie XVI wieku ozdobiono je dwoma posągami Marsa i Neptuna (rzeźby Jacopo Sansovino). Pracę Rizzo kontynuowali architekci: Pietro Lombardo, Giorgio Spavento, Antonio di Pietro - Scarpagnino oraz Bartolomeo Manapola (ok. 1600 r.). Pałac Dożów to trzykondygnacyjny budynek obejmujący z trzech stron wewnętrzny, renesansowy dziedziniec (dziedziniec zamyka bazylika św. Marka). Od strony nadbrzeża i Piazzetty na parterze i I piętrze posiada arkadowe loggie. Ściana II piętra jest ozdobiona płytami dwukolorowego kamienia. W środkowej części elewacji, pomiędzy oknami, umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. Całość wieńczy ażurowa attyka. Skrzydło usytuowane wzdłuż kanału Pałacowego łączy Most Westchnień z budynkiem nowego więzienia (wcześniej więzienie tzw. Piombi znajdowało się na strychu pałacu, pod dachem z ciężkich, ołowianych płyt). Po utracie niepodległości pałac Dożów stał się siedzibą władz francuskich, później austriackich. W latach 1811–1904 część pomieszczeń zajmowała biblioteka Marciana. Obecnie w gmachu znajdują się muzeum Museo dell'Opera z ekspozycją 42 oryginalnych kapiteli z arkad na elewacjach zewnętrznych (zgromadzone po renowacji przeprowadzonej pod koniec XIX wieku). Do zwiedzania udostępnione są także pomieszczenia pałacowe dekorowane freskami m.in. Veronesego (np. Apoteoza Wenecji) i Jacopo Tintoretto (np. Raj). Na fryzie Sali del Maggior Consiglio umieszczono poczet 76 dożów weneckich. Miejsce, w którym powinien znajdować się portret doży Marino Faliero zasłonięte jest kirem (doża został ścięty w 1355 za spiskowanie przeciw republice).
rdf:langString
Палац дожів (італ. Palazzo Ducale) — пам'ятка італійської готичної архітектури (XIV-XV століть) у Венеції. Ця головна будівля Венеції була насамперед резиденцією дожів республіки. У палаці засідали Велика рада і сенат, працював Верховний суд і вершила свої справи таємна поліція. На першому поверсі розміщувалися також контори юристів, канцелярія, служби цензорів і морське відомство. Надбудований зверху балкон слугував свого роду святковою трибуною, з якої дож являв себе народу. Гості міста, які причалювали до самого палацу з боку Пьяцетти, виявлялися, таким чином, біля ніг правителя Республіки.
rdf:langString
总督宫（義大利語：Palazzo Ducale），是一座位于意大利威尼斯的哥特式建筑，往昔為在8世紀至18世紀存在的威尼斯共和國最高行政機關與法院，亦是威尼斯总督的住處。总督宫南面为威尼斯潟湖，西面为圣马可广场，北面为圣马可教堂。
rdf:langString
Дворе́ц до́жей (итал. Palazzo Ducale, вен. Pałaso Dogal) в Венеции — великий памятник итальянской готической архитектуры, одна из главных достопримечательностей города. Находится на площади Святого Марка рядом с одноимённым собором. Хотя первое сооружение на этом месте стояло ещё в IX веке, строительство сегодняшнего здания было осуществлено между 1309 и 1424 годами, предположительно архитектором был Филиппо Календарио. В 1577 году часть дворца была уничтожена пожаром, и восстановлением здания занялся Антонио де Понти, творец моста Риальто. Это главное здание Венеции было прежде всего резиденцией дожей республики. Во дворце заседали Большой совет и сенат, работал Верховный суд и вершила свои дела тайная полиция. На первом этаже размещались также конторы юристов, канцелярия, службы цензоров и морское ведомство. Надстроенный сверху балкон служил своего рода праздничной трибуной, с которой дож являл себя народу. Гости города, которые причаливали к самому дворцу со стороны Пьяцетты, оказывались, таким образом, у ног правителя Республики. Вместе с собором Святого Марка, библиотекой Сан-Марко и другими зданиями Дворец дожей образует главный архитектурный ансамбль города.
xsd:integer
300
xsd:nonNegativeInteger
46066
xsd:nonNegativeInteger
1400000
<Geometry>
POINT(12.340000152588 45.433898925781)
