Divisions of the world in Islam
http://dbpedia.org/resource/Divisions_of_the_world_in_Islam an entity of type: Abstraction100002137
عرف التاريخ الإسلامي المصطلحات الفقهية دار الإسلام، ودار الحرب أو دار الكفر الأولى كان يشار بها إلى البلاد الخاضعة لسلطان المسلمين وحكمهم ودار الكفر إلى البلاد الخاضعة لحكم غير المسلمين. وهناك من يعرف دار إسلام بالبلاد التي يغلب عليها ظهور شرائع الإسلام؛ ويحكم فيها المسلمون بحكم الإسلام وتعاليمه؛ وإن كان غالب سكان تلك البلاد غير مسلمين. ودار الكفر وهي التي لا يحكم فيها المسلمون ولا يظهر فيها تطبيق لتعاليم الإسلام أو أن يكون المسلمون فيها أقلية غير حاكمة. والعلماء المعاصرين يرون أن ميثاق الأمم المتحدة جعل الديار كلها يمكن أن تعتبر دار سلم، باستثنائات قليلة، كدولة إسرائيل.
rdf:langString
La idea de divisiones geográficas a lo largo de líneas religiosas (por ejemplo dur) no se menciona ni en el Corán, ni en los dichos del Profeta (denominados hadices), que son considerados las fuentes primarias de la jurisprudencia islámica. La idea fue sugerida por primera vez por el jurista suní Abu Hanifah, fundador de la escuela hanafí del fiqh. La forma singular dar (دار), traducida literalmente, puede significar "casa", "estructura", "lugar", "tierra" o "país".
rdf:langString
En la llei islàmica clàssica les grans divisions del món són dar al-islam, fent referència a les regions on preval la llei islàmica, dar as-sulh, fent referència a les regions no-islàmiques que tenen un acord de pau amb algun govern musulmà, i dar al-harb, fent referència a regions no-islàmiques properes que són cridades a acceptar l'islam. La paraula en àrab dar (دار, dār) pot significar ‘casa’, ‘llar’, ‘local’, ‘edifici’, ‘territori’, ‘localitat’, ‘regió’, ‘contrada’ o ‘país’. En la jurisprudència islàmica normalment fa referència a altres parts del món.
rdf:langString
In classical Islamic law, the major divisions are dar al-Islam (lit. territory of Islam/voluntary submission to God), denoting regions where Islamic law prevails, dar al-sulh (lit. territory of treaty) denoting non-Islamic lands which have concluded an armistice with a Muslim government, and dar al-harb (lit. territory of war), denoting adjoining non-Islamic lands whose rulers are called upon to accept Islam.
rdf:langString
Dalam tafsir Islam, dunia dapat dibagi menjadi "Darul Islam" ("Wilayah Islam", tempat berlakunya hukum Islam), "Darul Sulh" ("Wilayah Perjanjian", daerah bukan Islam yang sudah menandatangani gencatan senjata dengan pemerintah Muslim), dan "Darul Harbi" ("Wilayah Perang", yaitu wilayah non-Muslim yang belum menerima Islam). Kata dar dalam bentuk tunggal (دار) secara harfiah berarti "rumah", "tempat tinggal", "struktur", "tempat", "tanah", atau "negara". Dalam ilmu fikih, istilah ini sering kali mengacu kepada salah satu bagian di dunia.
rdf:langString
La forme singulière arabe dar (en arabe : دار), traduite littéralement, peut vouloir dire « maison », « demeure », « domaine », « structure », « lieu », « terre » ou « pays ». Dans la jurisprudence islamique, elle fait souvent référence à une partie du monde.
rdf:langString
Dar al-islam (Arabisch: دار الإسلام, "huis van de islam") en dar al-harb (دار الحرب, "huis van de oorlog"), ook wel dar al-kufr ("huis van de ongelovigen") genoemd, zijn twee gerelateerde begrippen in de islam. Hieronder wordt respectievelijk verstaan: het gebied waar de islam heerst, en het gebied dat nog niet onder sharia (islamitisch recht) valt. De term dar al-islam is niet terug te vinden in de Koran of de hadith. Om die reden gebruiken sommige hedendaagse moslims de term voor het gebied waar zij in vrijheid hun godsdienst kunnen belijden.
rdf:langString
Деле́ние ми́ра в исламе — идея географического разделения по религиозному признаку. Обычно исламские богословы подразделяют страны мира на дар аль-ислам (территория ислама), (территория неверия), а также на дар аль-харб (территория войны), дар ас-сульх (территория мирного договора) или (территория перемирия) и дар аль-хийад (нейтральная территория).
rdf:langString
rdf:langString
دار الإسلام ودار الكفر
rdf:langString
Divisions del món en l'islam
rdf:langString
Divisiones del mundo en el islam
rdf:langString
Divisions of the world in Islam
rdf:langString
Pembagian dunia menurut Islam
rdf:langString
Division du monde dans l'islam
rdf:langString
Dar al-islam en dar al-harb
rdf:langString
Деление мира в исламе
xsd:integer
183054
xsd:integer
1109115527
xsd:date
2010-07-01
xsd:double
10.1163
rdf:langString
Sarah
rdf:langString
Albrecht
rdf:langString
Dār al-Islām and dār al-ḥarb
xsd:integer
2016
rdf:langString
En la llei islàmica clàssica les grans divisions del món són dar al-islam, fent referència a les regions on preval la llei islàmica, dar as-sulh, fent referència a les regions no-islàmiques que tenen un acord de pau amb algun govern musulmà, i dar al-harb, fent referència a regions no-islàmiques properes que són cridades a acceptar l'islam. La paraula en àrab dar (دار, dār) pot significar ‘casa’, ‘llar’, ‘local’, ‘edifici’, ‘territori’, ‘localitat’, ‘regió’, ‘contrada’ o ‘país’. En la jurisprudència islàmica normalment fa referència a altres parts del món. El concepte de territoris o regions del món a l'islam, com les anomenades anteriorment, no apareixen en l'Alcorà o en els hadits. D'acord amb Abou El Fadl els únics dars dels quals es parla a l'Alcorà són l'altra vida (ad-dar al-àkhira) i la vida terrenal (dar al-fanà), «la primera descrita com una forma de vida superior a la segona». Els primers juristes islàmics van desenvolupar aquests conceptes per denotar els governs de les conquestes musulmans un segle després de Mahoma. El primer ús d'aquests termes es va produir a l'Iraq, per part d'Abu-Hanifa i els seus deixebles Abu-Yússuf i . A la regió del Llevant aquest terme va ser usat per , i més tard per aix-Xafií. El concepte de dar al-harb s'ha vist afectat pels canvis històrics, com la fragmentació del món musulmà, i actualment no s'usa pràcticament. La distinció teòrica entre dar al-islam i dar al-harb es considera pràcticament inexistent, i molts juristes islàmics moderns consideren Occident com a part del primer, ja que els musulmans que viuen a Occident poden practicar lliurement la seva religió.
rdf:langString
عرف التاريخ الإسلامي المصطلحات الفقهية دار الإسلام، ودار الحرب أو دار الكفر الأولى كان يشار بها إلى البلاد الخاضعة لسلطان المسلمين وحكمهم ودار الكفر إلى البلاد الخاضعة لحكم غير المسلمين. وهناك من يعرف دار إسلام بالبلاد التي يغلب عليها ظهور شرائع الإسلام؛ ويحكم فيها المسلمون بحكم الإسلام وتعاليمه؛ وإن كان غالب سكان تلك البلاد غير مسلمين. ودار الكفر وهي التي لا يحكم فيها المسلمون ولا يظهر فيها تطبيق لتعاليم الإسلام أو أن يكون المسلمون فيها أقلية غير حاكمة. والعلماء المعاصرين يرون أن ميثاق الأمم المتحدة جعل الديار كلها يمكن أن تعتبر دار سلم، باستثنائات قليلة، كدولة إسرائيل.
rdf:langString
In classical Islamic law, the major divisions are dar al-Islam (lit. territory of Islam/voluntary submission to God), denoting regions where Islamic law prevails, dar al-sulh (lit. territory of treaty) denoting non-Islamic lands which have concluded an armistice with a Muslim government, and dar al-harb (lit. territory of war), denoting adjoining non-Islamic lands whose rulers are called upon to accept Islam. The Arabic singular form dar (دار), translated literally, may mean "house", "abode", "structure", "place", "land", or "country". In Islamic jurisprudence it often refers to a part of the world. The notions of "houses" or "divisions" of the world in Islam such as dar al-Islam and dar al-harb does not appear in the Quran or the hadith. According to Abou El Fadl, the only dars the Qur'an speaks of are "the abode of the Hereafter and the abode of the earthly life, with the former described as clearly superior to the latter". Early Islamic jurists devised these terms to denote legal rulings for ongoing Muslim conquests almost a century after Muhammad. The first use of the terms was in Iraq by Abu Hanifa and his disciples Abu Yusuf and Al-Shaybani. Among those in the Levant, Al-Awza'i was leading in this discipline and later Shafi'i. The concept of dar al-harb has been affected by historical changes such as the political fragmentation of the Muslim world, and has little significance today. The theoretical distinction between dar al-Islam and dar al-harb is widely considered inapplicable, and many contemporary Islamic jurists regard the Western world as part of the former, since Muslims can freely practise and proselytize their faith in Western countries.
rdf:langString
La idea de divisiones geográficas a lo largo de líneas religiosas (por ejemplo dur) no se menciona ni en el Corán, ni en los dichos del Profeta (denominados hadices), que son considerados las fuentes primarias de la jurisprudencia islámica. La idea fue sugerida por primera vez por el jurista suní Abu Hanifah, fundador de la escuela hanafí del fiqh. La forma singular dar (دار), traducida literalmente, puede significar "casa", "estructura", "lugar", "tierra" o "país".
rdf:langString
La forme singulière arabe dar (en arabe : دار), traduite littéralement, peut vouloir dire « maison », « demeure », « domaine », « structure », « lieu », « terre » ou « pays ». Dans la jurisprudence islamique, elle fait souvent référence à une partie du monde. Les notions de « maisons », de « domaines » ou de « divisions » du monde dans l'islam, telles que Dar al-Islam et Dar al-Harb, n'apparaissent ni dans le Coran ni dans la Sunna. Selon le professeur Khaled Abou El Fadl, les seuls dar dont le Coran parle sont « la demeure de l'au-delà et la demeure de la vie terrestre, la première étant décrite comme étant nettement supérieure à la seconde ». Dans le droit musulman classique, les divisions principales sont le Dar al-Islam (littéralement, le territoire de l'Islam), désignant les régions régies par la Charia, le Dar al-Sulh (littéralement, le territoire de l'accord) désignant les terres non musulmanes qui ont conclu un armistice avec un gouvernement musulman et le Dar al-Harb (littéralement, le territoire de guerre), désignant les terres non-musulmanes frontalières dont les dirigeants sont appelés à se convertir à l'islam. Les premiers fuqaha ont conçu ces termes pour désigner les règles juridiques relatives aux conquêtes musulmanes en cours, presque un siècle après Mahomet. L'imam Abou Hanifa et ses élèves Abou Youssouf et Al-Shaybânî ont été les premiers à utiliser ces termes. Au Cham voisin, ce devisement du monde a été introduit par al Awzâ'î puis, plus tard, par Ash-Shâfi'î. Le concept de Dar al-Harb a été affecté par des changements historiques tels que la fragmentation politique du monde musulman à partir de 1258 et a peu de signification aujourd'hui. La distinction théorique entre Dar al-Islam et Dar al-Harb est largement considérée comme inapplicable, et de nombreux fuqaha contemporains considèrent l'Occident comme appartenant au premier, car les musulmans occidentaux peuvent y pratiquer et prêcher librement leur foi.
rdf:langString
Dalam tafsir Islam, dunia dapat dibagi menjadi "Darul Islam" ("Wilayah Islam", tempat berlakunya hukum Islam), "Darul Sulh" ("Wilayah Perjanjian", daerah bukan Islam yang sudah menandatangani gencatan senjata dengan pemerintah Muslim), dan "Darul Harbi" ("Wilayah Perang", yaitu wilayah non-Muslim yang belum menerima Islam). Kata dar dalam bentuk tunggal (دار) secara harfiah berarti "rumah", "tempat tinggal", "struktur", "tempat", "tanah", atau "negara". Dalam ilmu fikih, istilah ini sering kali mengacu kepada salah satu bagian di dunia. Gagasan "pembagian" dunia dalam Islam tidak ada di dalam Al-Quran maupun Hadits. Menurut , satu-satunya "dar" yang disebutkan oleh Quran adalah "tempat tinggal selanjutnya dan tempat tinggal di bumi, dan yang pertama jelas lebih tinggi dari yang kedua". Istilah ini pertama kali digunakan oleh ahli-ahli hukum Islam dalam pembahasan aturan hukum mengenai penaklukan Islam hampir satu abad setelah Muhammad. Orang pertama yang menggunakan istilah ini adalah di Irak dan murid-muridnya, Abu Yusuf dan .
rdf:langString
Dar al-islam (Arabisch: دار الإسلام, "huis van de islam") en dar al-harb (دار الحرب, "huis van de oorlog"), ook wel dar al-kufr ("huis van de ongelovigen") genoemd, zijn twee gerelateerde begrippen in de islam. Hieronder wordt respectievelijk verstaan: het gebied waar de islam heerst, en het gebied dat nog niet onder sharia (islamitisch recht) valt. De term dar al-islam ("huis van de islam"), ook wel dar al-salam ("huis van de vrede"), werd en wordt soms nog gebruikt voor de landen die onder islamitische heerschappij vallen of waar moslims in vrijheid hun godsdienst kunnen belijden. De tegenovergestelde term is dar al-harb, het "huis van oorlog", alle gebieden buiten de islamitische heerschappij. Binnen de dar al-islam gold een bepaalde mate van godsdienstvrijheid en een speciale status voor de mensen van het Boek. De tweedeling is niet algemeen aanvaard en een eenduidige definitie is niet meteen voorhanden. Zo zijn de criteria waaraan een geografisch gebied moet voldoen om tot de dar al-islam te worden gerekend nergens vastgelegd. Bijgevolg is er behoorlijk wat discussie — zowel binnen als buiten de gemeenschap der gelovigen (oemma) — over het juiste gebruik van deze termen. Zo worden soms landen tot de dar al-harb gerekend waar een islamitische regering aan de macht is maar geen godsdienstvrijheid heerst. Dit verschil in opvattingen heeft in de fiqh geleid tot het ontstaan van aanverwante termen en verdere indelingen zoals dar al-ahd (huis van het bestand), dar al-sulh (huis van het verdrag), dar al-dawa (huis van de uitnodiging), dar al-kufr (huis van het ongeloof) en dar al-amn (huis van de veiligheid). Daarbij kent elk van deze termen zijn specifieke ontstaanscontext en (betwistbare) definitie. De term dar al-islam is niet terug te vinden in de Koran of de hadith. Om die reden gebruiken sommige hedendaagse moslims de term voor het gebied waar zij in vrijheid hun godsdienst kunnen belijden. De dynastie van de Omajjaden voelden het als een religieuze plicht de dar al-islam uit te breiden. Omdat Mekka en Medina als hoofdstad niet centraal lagen in het nieuwe, islamitische rijk werd Damascus door Moe'awija I als politieke hoofdstad aangewezen.
rdf:langString
Деле́ние ми́ра в исламе — идея географического разделения по религиозному признаку. Обычно исламские богословы подразделяют страны мира на дар аль-ислам (территория ислама), (территория неверия), а также на дар аль-харб (территория войны), дар ас-сульх (территория мирного договора) или (территория перемирия) и дар аль-хийад (нейтральная территория). Данное деление не упоминается ни в Коране, ни в хадисах пророка Мухаммеда, которые считаются основными источниками исламской юриспруденции. Впервые такое деление было предложено основателем ханафитской правовой школы (мазхаба) имамом Абу Ханифа. Впоследствии данная концепция была доработана средневековым авторитетным салафитским учёным Ибн Таймия (1263—1328), на период жизни которого пришлись монгольские завоевания Ближнего Востока. Все территории, находившиеся за пределами исламских государств, относились к дар аль-куфр. Современные исламские богословы указывают на неприемлемость подобного разделения мира ввиду отсутствия указания в Коране и Сунне пророка Мухаммеда и её несоответствие нынешней политической ситуации.
xsd:nonNegativeInteger
15404
