Dismissal (liturgy)

rdf:langString Rozesłanie (liturgia)

rdf:langString Rozesłanie – część katolickiej mszy. W zwyczajnej formie rytu rzymskiego następuje po błogosławieństwie końcowym i jest ostatnim elementem liturgii (po rozesłaniu kapłan i usługujący odchodzą do zakrystii), natomiast w formie nadzwyczajnej poprzedza błogosławieństwo, a po nim następuje jeszcze Ostatnia Ewangelia. W Mszale rzymskim dla diecezji polskich formułę Ite, missa est przetłumaczono jako Idźcie w pokoju Chrystusa, zaś we wcześniej obowiązującym wydaniu studyjnym z 1979 roku jako Idźcie, Ofiara spełniona. Rubryki nie przewidują stosowania innych formuł rozesłania niż podane w mszale. Formułę rozesłania wypowiada diakon, a w razie jego nieobecności – celebrans. Od Wigilii paschalnej do 2. niedzieli wielkanocnej (Niedzieli Białej) oraz w uroczystość Zesłania Ducha Świętego do formuły rozesłania oraz odpowiedzi wiernych dodaje się podwójną aklamację Alleluja. Jeżeli po liturgii następuje inne nabożeństwo, opuszcza się obrzędy zakończenia, a zatem i rozesłanie. W formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego jako formułę rozesłania stosuje się Ite, missa est; jedynie gdy po mszy następuje np. procesja, mówi się Benedicamus Domino. Przed zmianami z 1960 roku we mszach, w których odmawia się hymn Gloria in excelsis Deo, jako formułę rozesłania stosowało się Ite, missa est, zaś w pozostałych mszach, a także, gdy po mszy następuje procesja, mówiło się Benedicamus Domino. We mszach za zmarłych (Requiem) zamiast rozesłania odmawia się Requiescant in pace (Niech odpoczywają w pokoju). Wierni odpowiadają: Amen, a końcowe błogosławieństwo opuszcza się i od razu następuje Ostatnia Ewangelia.