Dharmaguptaka
http://dbpedia.org/resource/Dharmaguptaka an entity of type: WikicatNikayaSchools
Dharmaguptaka (Sanskrito; ĉine 法藏部, pinjine Fǎzàng bù) estas unu el la dek ok aŭ dudek skoloj de antikva budhismo, depende de la fonto. Onidire, ili originis el alia sekto, Mahīśāsaka. Dharmaguptaka havis gravan rolon en antikva Centra Azia kaj Ĉina Budhismo, kaj ilia Prātimokṣa (regularo por bikŝuoj kaj bikŝuinoj) ankoraŭ estas uzataj en Orientaj Aziaj landoj ĝis hodiaŭ, inkluzive en Ĉinio, Vjetnamio, Koreio, kaj Japanio. Ili estas unu el la tri travivantaj Vinajaj tradicioj, kune kun tiuj de Teravado kaj .
rdf:langString
The Dharmaguptaka (Sanskrit: धर्मगुप्तक; Chinese: 法藏部; pinyin: Fǎzàng bù) are one of the eighteen or twenty early Buddhist schools, depending on the source. They are said to have originated from another sect, the Mahīśāsakas. The Dharmaguptakas had a prominent role in early Central Asian and Chinese Buddhism, and their Prātimokṣa (monastic rules for bhikṣus and bhikṣuṇīs) are still in effect in East Asian countries to this day, including China, Vietnam, Korea, and Japan as well as the Philippines. They are one of three surviving Vinaya lineages, along with that of the Theravāda and the Mūlasarvāstivāda.
rdf:langString
Dharmaguptaka (Sanskerta; Hanzi: 法藏部; Pinyin: Fǎzàng bù) adalah salah satu dari delapan belas atau dua puluh mazhab-mazhab Buddhis awal, tergantung pada sumbernya. Mereka dikatakan berasal dari sekte yang lain, . Dharmaguptaka memiliki peran penting dalam awal Buddhisme Asia Tengah dan Tiongkok, dan Prātimokṣa mereka (aturan monastik untuk para bikṣu dan bikṣuṇī) masih berlaku di negara-negara Asia Timur hingga saat ini, termasuk Tiongkok, Vietnam, Korea, dan Jepang. Mereka merupakan salah satu dari tiga silsilah Vinaya yang masih bertahan, bersama dengan silsilah Vinaya Theravada dan Mūlasarvāstivāda.
rdf:langString
法蔵部（ほうぞうぶ、梵: Dharmaguptaka, ダルマグプタカ、繁体字: 法藏部; ピン音: fǎzàng-bù）、または漢字音訳で曇無徳部（どんむとくぶ）とは、仏教の上座部の一派。成立に関しては説が分かれるが、概ね説一切有部・化地部辺りから派生したという点では、見解が一致している。法蔵部は初期の中央アジアや中国の仏教で主要な役割を演じた。 中国・日本・ベトナム・朝鮮・台湾の律研究に多大な影響を与え、律宗が依拠してもいる四分律は、この部派の律である。このように東アジアに受け継がれた法蔵部の律は、東南アジアに受け継がれた南伝仏教の律、チベット・モンゴルに受け継がれた根本説一切有部の律とともに現存する三つの律の一つである。
rdf:langString
Dharmaguptaka (Sânscrito; pāli: Dhammaguttika; chinês tradicional: 法藏部; pinyin: Fǎzàng bù) é uma das dezesseis ou vinte escolas budistas antigas, dependendo da fonte. Dizem que eles se originaram de outra seita, os Mahīśāsakas. Os dharmaguptakas tiveram um papel proeminente no início do budismo asiático e chinês, e seu Prātimokṣa (regras monásticas para bhikṣus e bhikṣuṇīs) ainda estão vigentes nos países do leste asiático até hoje, incluindo China, Sudeste Asiático, península da Coreia e Japão. Eles são uma das três linhagens sobreviventes de vinaya, juntamente com a da Theravāda e a .
rdf:langString
法藏部（梵語：dharmaguptaka；巴利語：dhammagutta、dhammaguttika），又稱曇無德部、法護部、法密部，是早期部派佛教的部派之一。公元前1世紀時十分興盛。法藏部的戒律四分律對漢傳佛教有重要影響。
rdf:langString
Le Dharmaguptaka (pāli : Dhammaguttā ou Dhammaguttikā) est l'une des dix-huit écoles anciennes du bouddhisme. Il est dit qu'il tire son origine des Mahīśāsakas. Les Dharmaguptakas ont eu un rôle important dans le bouddhisme ancien en Asie centrale ainsi que dans le bouddhisme chinois. Leur ensemble de règles monastiques pour les moines et les nonnes est l'un des trois ayant survécu jusqu'à présent, avec celui du Theravada et du Mulasarvastivada. Ce vinaya, traduit en chinois en 152 par Kuang Seng Kai, est toujours utilisé dans certains pays d'Asie de l'Est, parmi lesquels la Chine (continentale et Taiwan), la Corée, le Japon et le Vietnam.
rdf:langString
Dharmaguptaka (pali Dhammaguttika, chiń. pinyin fǎzāngbù 法蔵部) – jedna z osiemnastu szkół wczesnego buddyzmu. Kierunek ten wyłonił się ze szkoły mahisasaka na przełomie II i I wieku p.n.e. Założycielem był cejloński mnich . Jednak za swego największego nauczyciela uważają ucznia Buddy – Mahamaudgalyayanę (pali. ) Szkoła ta miała wielki wkład w kształtowanie się wczesnego buddyzmu w Chinach i Centralnej Azji. Ich dyscyplina klasztorna jest wciąż przestrzegana w niektórych krajach Wschodniej Azji. Oprócz trzech koszów Kanonu palijskiego uznawali jeszcze dodatkowo dwa zbiory (kosze): i .
rdf:langString
Dharmaguptaka var en buddhistisk inriktning i Indien som var en av de 18 tidiga icke-mahayanska inriktningarna i Indien. Det finns flera teorier om hur inriktningen tillkom. Enligt en sarvastivadisk var Dharmaguptaka en utbrytarinriktning från , en av förgreningarna inom sarvastivada. Enligt denna teori tillkom inriktningen någon gång mellan år 200 f.Kr och år 0. En annan teori kommer från tibetanska buddhistiska skrifter, som menar att dharmaguptaka kom från inriktningen , en underinriktning inom sthaviranikaya som florerade i Kashmir, Gandhara och Sri Lanka.
rdf:langString
Дхармагуптака (IAST: Dharmaguptaka, в будд. традиции — «защищающие дхарму», санскр.) — одна из школ раннего буддизма ветви Вибхаджьявада. Школа Дхармагуптака образовалась ок. 210 года до н. э. в результате раскола школы Вибхаджьявада и получила своё название по имени основателя —бхиккху . Причиной раскола стал спор монахов по поводу ценности даров Будде и общине (сангхе). Монахи, которые отстаивали мнение, что дары Будде имеют больший вес, чем дары сангхе, образовали новую школу. Своим духовным авторитетом они провозгласили ученика Будды архата Маудгальяяну, который был знаменит своими «магическими способностями».
rdf:langString
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
法蔵部
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Dharmaguptaka
rdf:langString
Дхармагуптака
rdf:langString
法藏部
xsd:integer
998255
xsd:integer
1117200665
rdf:langString
四分律
rdf:langString
法藏部
rdf:langString
Fǎzàng bù
rdf:langString
Sìfēn Lǜ
rdf:langString
Dharmaguptaka (Sanskrito; ĉine 法藏部, pinjine Fǎzàng bù) estas unu el la dek ok aŭ dudek skoloj de antikva budhismo, depende de la fonto. Onidire, ili originis el alia sekto, Mahīśāsaka. Dharmaguptaka havis gravan rolon en antikva Centra Azia kaj Ĉina Budhismo, kaj ilia Prātimokṣa (regularo por bikŝuoj kaj bikŝuinoj) ankoraŭ estas uzataj en Orientaj Aziaj landoj ĝis hodiaŭ, inkluzive en Ĉinio, Vjetnamio, Koreio, kaj Japanio. Ili estas unu el la tri travivantaj Vinajaj tradicioj, kune kun tiuj de Teravado kaj .
rdf:langString
The Dharmaguptaka (Sanskrit: धर्मगुप्तक; Chinese: 法藏部; pinyin: Fǎzàng bù) are one of the eighteen or twenty early Buddhist schools, depending on the source. They are said to have originated from another sect, the Mahīśāsakas. The Dharmaguptakas had a prominent role in early Central Asian and Chinese Buddhism, and their Prātimokṣa (monastic rules for bhikṣus and bhikṣuṇīs) are still in effect in East Asian countries to this day, including China, Vietnam, Korea, and Japan as well as the Philippines. They are one of three surviving Vinaya lineages, along with that of the Theravāda and the Mūlasarvāstivāda.
rdf:langString
Le Dharmaguptaka (pāli : Dhammaguttā ou Dhammaguttikā) est l'une des dix-huit écoles anciennes du bouddhisme. Il est dit qu'il tire son origine des Mahīśāsakas. Les Dharmaguptakas ont eu un rôle important dans le bouddhisme ancien en Asie centrale ainsi que dans le bouddhisme chinois. Leur ensemble de règles monastiques pour les moines et les nonnes est l'un des trois ayant survécu jusqu'à présent, avec celui du Theravada et du Mulasarvastivada. Ce vinaya, traduit en chinois en 152 par Kuang Seng Kai, est toujours utilisé dans certains pays d'Asie de l'Est, parmi lesquels la Chine (continentale et Taiwan), la Corée, le Japon et le Vietnam. L'école serait apparue au Ier siècle ; elle eut un rôle prééminent en Asie centrale. L'enseignement du dharmaguptaka se caractérise par la conception d'une essence du Bouddha, séparée et supérieure à la communauté monastique.
rdf:langString
Dharmaguptaka (Sanskerta; Hanzi: 法藏部; Pinyin: Fǎzàng bù) adalah salah satu dari delapan belas atau dua puluh mazhab-mazhab Buddhis awal, tergantung pada sumbernya. Mereka dikatakan berasal dari sekte yang lain, . Dharmaguptaka memiliki peran penting dalam awal Buddhisme Asia Tengah dan Tiongkok, dan Prātimokṣa mereka (aturan monastik untuk para bikṣu dan bikṣuṇī) masih berlaku di negara-negara Asia Timur hingga saat ini, termasuk Tiongkok, Vietnam, Korea, dan Jepang. Mereka merupakan salah satu dari tiga silsilah Vinaya yang masih bertahan, bersama dengan silsilah Vinaya Theravada dan Mūlasarvāstivāda.
rdf:langString
法蔵部（ほうぞうぶ、梵: Dharmaguptaka, ダルマグプタカ、繁体字: 法藏部; ピン音: fǎzàng-bù）、または漢字音訳で曇無徳部（どんむとくぶ）とは、仏教の上座部の一派。成立に関しては説が分かれるが、概ね説一切有部・化地部辺りから派生したという点では、見解が一致している。法蔵部は初期の中央アジアや中国の仏教で主要な役割を演じた。 中国・日本・ベトナム・朝鮮・台湾の律研究に多大な影響を与え、律宗が依拠してもいる四分律は、この部派の律である。このように東アジアに受け継がれた法蔵部の律は、東南アジアに受け継がれた南伝仏教の律、チベット・モンゴルに受け継がれた根本説一切有部の律とともに現存する三つの律の一つである。
rdf:langString
Dharmaguptaka (pali Dhammaguttika, chiń. pinyin fǎzāngbù 法蔵部) – jedna z osiemnastu szkół wczesnego buddyzmu. Kierunek ten wyłonił się ze szkoły mahisasaka na przełomie II i I wieku p.n.e. Założycielem był cejloński mnich . Jednak za swego największego nauczyciela uważają ucznia Buddy – Mahamaudgalyayanę (pali. ) Szkoła ta miała wielki wkład w kształtowanie się wczesnego buddyzmu w Chinach i Centralnej Azji. Ich dyscyplina klasztorna jest wciąż przestrzegana w niektórych krajach Wschodniej Azji. Oprócz trzech koszów Kanonu palijskiego uznawali jeszcze dodatkowo dwa zbiory (kosze): i . Nauka dharmaguptaki głosiła pojmowanie Buddy jako szczególnej istoty – w przeciwieństwie do innych szkół – będącą zwierzchnikiem zgromadzenia mnichów, lecz niebędąca jej częścią. Dlatego też dary składane Buddzie są bardziej wartościowe, niż dary składane wspólnocie buddyjskiej. Wielkim znaczeniem dążyli kult stupy. Wierzyli, że drogi jakimi kroczą Budda i bodhisattwowie są różne od drogi, którą kroczy zwykły mnich (śrawaka). W niebach bóstw dew istnieje cnotliwe życie brahmaćarian. Wiele z ich poglądów było zbliżone do poglądów mahāsaṃghików i zawierały elementy, które później rozwinęła mahajana np. kult Buddy, ofiary, bodhisattwowie. , najstarsze buddyjskie teksty dotąd odkryte, są poświęcone nauczycielom ze szkoły dharmaguptaka. Potwierdzają one rozkwit szkoły dharmaguptaki w północno-zachodnich Indiach około I wieku n.e. To wyjaśniałoby późniejszy wpływ dharmaguptaków w Centralnej Azji a następnie w Północno-wschodniej Azji. Zbiór zasad klasztornych dharmaguptaki został przetłumaczony na chiński przez w 152 roku n.e. Wtedy też dyscyplina ta stała się dominującą w chińskich klasztorach buddyjskich. Kiedy Xuanzang podróżował po Azji w VII wieku, pisał iż dharmaguptaka niemal całkowicie zniknęła z Indii i Centralnej Azji. Zasady klasztorne dharmaguptaki wciąż są przestrzegane na Tajwanie, w Chinach, Korei (kyeyul), Japonii i Wietnamie. Linia wyświęceń mniszek (bhikkhuni) w tej tradycji przetrwała nieprzerwanie do dzisiaj. Wyświęcenie w duchu zasad dharmaguptaka dotyczy jedynie klasztornych ślubowań i tradycji. Nie stoi w konflikcie z tradycją buddyjską, którą podąża wyświęcany.
rdf:langString
Дхармагуптака (IAST: Dharmaguptaka, в будд. традиции — «защищающие дхарму», санскр.) — одна из школ раннего буддизма ветви Вибхаджьявада. Школа Дхармагуптака образовалась ок. 210 года до н. э. в результате раскола школы Вибхаджьявада и получила своё название по имени основателя —бхиккху . Причиной раскола стал спор монахов по поводу ценности даров Будде и общине (сангхе). Монахи, которые отстаивали мнение, что дары Будде имеют больший вес, чем дары сангхе, образовали новую школу. Своим духовным авторитетом они провозгласили ученика Будды архата Маудгальяяну, который был знаменит своими «магическими способностями». Монастыри школы располагались на северо-западе Индии, на территории современного Афганистана (в то время Кушанская империя), Центральной Азии и Китае. Школа просуществовала до VII—VIII веков. Сакральный цвет школы — тёмно-красный. Канон Дхармагуптаки включает пять разделов: Виная-питака (монастырский устав) (питака дхарани или будд. «заклинаний») (раздел «Бодхисаттва») (корзина (раздел) Дхармы / Буддийского учения) и (раздел «высшего учения»). В качестве основного способа достижения нирваны последователи школы разрабатывали медитативные практики, которые способствовали развитию метафизических концепций и практик соответствующего направления в буддизме. В отличие от других школ дхармагуптаки считали, что боги могут культивировать аскетизм, в том числе половое воздержание (брахмачарья). Они также отвергали доктрину о «промежуточном состоянии» в реинкарнации и полагали, что для достижения телепатии и памяти о прежних рождениях необходимо следовать буддийскому «восьмеричному пути» (арья-аштанга-марга).
rdf:langString
Dharmaguptaka (Sânscrito; pāli: Dhammaguttika; chinês tradicional: 法藏部; pinyin: Fǎzàng bù) é uma das dezesseis ou vinte escolas budistas antigas, dependendo da fonte. Dizem que eles se originaram de outra seita, os Mahīśāsakas. Os dharmaguptakas tiveram um papel proeminente no início do budismo asiático e chinês, e seu Prātimokṣa (regras monásticas para bhikṣus e bhikṣuṇīs) ainda estão vigentes nos países do leste asiático até hoje, incluindo China, Sudeste Asiático, península da Coreia e Japão. Eles são uma das três linhagens sobreviventes de vinaya, juntamente com a da Theravāda e a .
rdf:langString
Dharmaguptaka var en buddhistisk inriktning i Indien som var en av de 18 tidiga icke-mahayanska inriktningarna i Indien. Det finns flera teorier om hur inriktningen tillkom. Enligt en sarvastivadisk var Dharmaguptaka en utbrytarinriktning från , en av förgreningarna inom sarvastivada. Enligt denna teori tillkom inriktningen någon gång mellan år 200 f.Kr och år 0. En annan teori kommer från tibetanska buddhistiska skrifter, som menar att dharmaguptaka kom från inriktningen , en underinriktning inom sthaviranikaya som florerade i Kashmir, Gandhara och Sri Lanka. Inriktningen fortsatte att följas ända fram tills 600-talet e.Kr. Inriktningen har fått sitt namn efter en buddhistisk lärare vid namn Dharmagupta, som levde under 200-talet f.Kr. Inriktningen har dock rötter som går bak till , en av Buddhas närmaste lärjungar. Inriktningen hade särskilda kategorier i sin skriftkanon för bodhisattvatexter och dharanisamlingar. Inriktningens vinaya används än idag inom de östasiatiska buddhistiska inriktningarna (mahayana).
rdf:langString
法藏部（梵語：dharmaguptaka；巴利語：dhammagutta、dhammaguttika），又稱曇無德部、法護部、法密部，是早期部派佛教的部派之一。公元前1世紀時十分興盛。法藏部的戒律四分律對漢傳佛教有重要影響。
xsd:nonNegativeInteger
28062
