Dental consonant
http://dbpedia.org/resource/Dental_consonant
الأصوات الأسنانية هي الصوامت التي يلامس فيها ذلق اللسان السطح الداخلي للأسنان الأمامية، مثل ت، د، ن. يسمِّي الفراهيدي الحروف الأسنانية الانفجارية ت، د، ط «الحروف النطعية» ويسمّي الحروف الأسنانية الاحتكاكية ث، ذ، ظ «الحروف اللثوية».
* بوابة لسانيات
rdf:langString
الأصوات اللَّثَوِيَّة هي الصوامت التي يلامس فيه طرف اللسان اللثة الخلفية للأسنان العليا الأمامية. يسمِّي الفراهيدي الصوامت اللثوية س، ز، ص «الحروف الأسلية»، كما استخدم اسم «لثوي» للحروف ث، ذ، ظ، التي تسمى أسناني في اللسانيات الآن.
rdf:langString
Una consonant alveolar (o simplement alveolar en l'àmbit de la fonètica) és aquella consonant que s'articula mitjançant l'acostament de la punta o la part superior de la llengua i la cresta alveolar. La transcripció de l'AFI no distingeix entre les dues formes d'articular el so. En català, els sons [z], [s], [n], [l], [r] es consideren alveolars. Per contra, els sons [d], [t], [ð] es consideren dentals.
rdf:langString
Dentální souhláska (dentála, zubná souhláska) je souhláska, která je tvořena kontaktem jazyka s horními zuby (latinsky dentis – zuby). Jako dentála se vyslovuje např. polské z a s (sibilantní frikativa), anglické th [θ, ð], (nonsibilantní frikativa) a další hlásky.
rdf:langString
Alveolára, též prealveolára, dásňová či předodásňová souhláska, je zvuk, který je při řeči tvořen přiblížením nebo kontaktem jazyka s přední částí dásňového oblouku (prohlubně v horní čelisti, v nichž jsou uloženy zuby, lat. prae = před, alveoli = sklípky). Alveolární souhlásky v češtině jsou d, l, n, r, ř, s, t, z.
rdf:langString
Τα φατνιακά σύμφωνα στην φωνητική είναι σύμφωνα τα οποία προφέρονται με την χρήση της άκρης της γλώσσας και των άνω φατνίων του οστού των γνάθων. Τα φατνιακά σύμφωνα της νέας ελληνικής είναι τα κλειστά [t] και [d], τριβόμενα συριστικά [s] και [z], τα [ɾ] και [l] και το [n] με όλα τους να αποτελούν φωνήματα.
rdf:langString
En lingüística se llama consonante dental a una consonante que se articula con la lengua contra los dientes superiores como en el caso de [t], [d], [n], y [l] en ciertos idiomas. Las consonantes dentales se distinguen primordialmente de sonidos en los que el contacto se hace con la lengua y la encía como en inglés (ver consonante alveolar), debido a la similitud acústica de los sonidos y el hecho de que en el alfabeto romano usualmente se escriben con los mismos símbolos (t, d, n, etc.).
* Datos: Q120443
rdf:langString
Une consonne alvéolaire, ou plus brièvement alvéolaire, est, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau des alvéoles des dents de la mâchoire supérieure. La constriction est obtenue avec la langue. On distingue deux types d'alvéolaires : les consonnes alvéolaires laminales, articulées avec le dos de la langue (comme en castillan standard), et les consonnes apico-alvéolaires, articulées avec la pointe de la langue (comme en français ou en anglais). Le français comporte les alvéolaires [s], [z] et [l].
rdf:langString
Une consonne dentale, ou plus brièvement dentale, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau des dents ; elle est réalisée par un rapprochement entre la pointe de la langue et les dents. Pour les fricatives, la langue est placée entre les dents et, pour les autres, derrière les dents de la mâchoire supérieure. Le français comporte les dentales [d̪], [t̪] et [n̪].
rdf:langString
歯音（しおん、英: dental）は、上前歯の裏又は先と、舌尖又は舌端とで調音される子音。
rdf:langString
In fonetica articolatoria, una consonante dentale è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti alveolari e postalveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. Una consonante dentale viene articolata accostando la punta o apice della lingua ai denti incisivi superiori, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita.
rdf:langString
( 음운학과 훈민정음에서 말하는 치음에 대한 내용은 치음 (음운학)에 있다.) 치음(齒音, dental consonant) 또는 잇소리(문화어: 이소리)는 2가지로 구별 할 수 있는데, 설첨이나 설단을 사용해서 조음하는 소리와, 윗니와 아랫니를 사용해서 조음하는 양치음이 있다. 국제 음성 기호에 있는 치음은 아래와 같다.
rdf:langString
Alveolaar of alveolair betekent in de fonetiek de vorming van een klank door de tong met de bovenste tandkas of superieure alveolare rand (Lat. alveolus = 'uithollinkje') contact te laten houden. Afhankelijk van de druk waarmee dit wordt gedaan en van de bijkomende kromming van de tongpunt en van de mate van doorlaten van lucht, zal de geproduceerde klank dan gaan van een zachte /l/, /n/ over /d/, /dh/, /th/, /t/ naar tong /r/ of /s/ en /z/.
rdf:langString
치경음(齒莖音, alveolar consonant) 또는 잇몸소리(문화어: 이몸소리)는 설단과 치경으로 조음하는 닿소리이다. 치조음(齒槽音)이라고도 한다. 국제 음성 기호에 있는 치경음은 아래와 같다.
rdf:langString
In fonetica articolatoria, una consonante alveolare è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti dentali e postalveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. Una consonante alveolare viene articolata accostando la punta o apice della lingua agli alveoli dei denti incisivi superiori, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita.
rdf:langString
歯茎音（はぐきおん、しけいおん、英語: alveolar consonant）は、上の歯茎に舌端または舌尖を接触または接近させて調音する子音。
rdf:langString
Neste tipo de consoante, o articulador ativo é ou o ápice ou a lâmina da língua, e seus articuladores passivos são os dentes incisivos superiores e também é linguodental e linguointerdental.
rdf:langString
Uma consoante alveolar ou simplesmente alveolar é toda consoante cujo som é articulado no encontro da ponta da língua com os alvéolos dentários. Um exemplo em português, é a consoante "r" na palavra "prato" (AFI: /ɾ/).
rdf:langString
En alveolar fon uttalas genom att tungan förs samman med tandköttet, vid framtändernas fäste. I praktiken grupperas de icke-frikativa alveolara konsonanterna för det mesta med de dentala, de alveolopalatala och de postalveolara, då dessa låter nästan identiskt. I svenskan finns sex alveolara konsonanter:
* två klusiler: tonande [d], tonlös [t]
* en nasal: [n]
* en tremulant: [r]
* en frikativa: tonlös [s]
* en lateral approximant: [l]
rdf:langString
En dental fon uttalas genom att tungan trycks mot överkäkens framtänder. I praktiken grupperas de icke-frikativa dentala konsonanterna för det mesta med de alveolara och de postalveolara, då dessa låter nästan identiskt. De svenska dentala konsonanterna räknas normalt till alveolarerna.
rdf:langString
齿龈音（舌尖中音）是舌尖音的一种。发音时，舌尖接触牙齦。如现代标准汉语的 d、 t、 n、 l。 英语的/t/，/d/塞音是齿龈塞音，但法语、俄语等语言的舌尖塞音会是齿音。
rdf:langString
齿音（或舌尖前音、舌齒音）是舌尖音的一种。发音时，舌尖接触上门牙。若发音时舌尖在上门牙和下门牙之间则又称为齿间音（Interdental）。 齿擦音（国际音标为θ和ð）出現在英語、冰島語等語言中，如英语中常见为齿间擦音[θ̪͆ ]和[ð̪͆]。现代标准汉语的s是齿擦音[s̪]而不是齿龈擦音，因而又称作舌尖前音，与舌尖中音、舌尖後音相对而言。齿塞音、鼻音、边音的附加符号即在辅音下加一个形如“横卧的左方括号”（英语称bridge）的符号：
* 清齿塞音：/t̪/
* 浊齿塞音：/d̪/
* 齿鼻音：/n̪/
* 齿边音：/l̪/ 在古汉语中，齿塞音被称为“舌头音”，而齿擦音和齿塞擦音为“齿头音”。
rdf:langString
Зубні́ при́голосні (англ. dental consonants) — у фонетиці група приголосних звуків, що мають однакове місце творення: вони артикулюються язиком проти верхніх і (або) нижніх зубів. Інша назва — дента́льні при́голосні.
rdf:langString
Я́сенні при́голосні (англ. alveolar consonants) — у фонетиці група приголосних звуків, що мають однакове місце творення: вони артикулюються кінчиком або передньою спинкою язика проти ясенного бугорка (альвеол); є відповідно апікальними, або ламінальними. Інша назва — альвеоля́рні при́голосні.
rdf:langString
Альвеолярные согласные - согласные, которые образуются при касании языком альвеолярного отростка. Альвеолярный отросток - это передняя часть верхней челюсти, содержащая альвеолы - углубления, в которых находятся корни зубов. Различаются согласные, образующиеся соприкосновением с альвеолярным отростком кончика языка (апикальные) и его лопатки (ламинальные). В МФА для них нет особых символов (только общие для всех переднеязычных), для альвеолярной артикуляции используется нижнее подчёркивание (t, d, n, l). [t] и [n] относятся к наиболее распространённым в языках мира согласным.
rdf:langString
Alveolaroj (aŭ dentokarnaj aŭ alveolaj konsonantoj, pleonasme alveolaraj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj per la lango kontraŭ aŭ proksime al la supra , kiu tiel nomiĝas ĉar ĝi entenas la (la ingojn) de la supraj dentoj. Alveolaraj konsonantoj artikulacieblas per la pinto de la lango (tiel nomataj apikalaj konsonantoj), kiel en la angla, aŭ per la plataĵo de la lango tuj super la pinto (la "klingo" de la lango; nomataj laminalaj konsonantoj), kiel en la franca kaj la hispana. La laminalan alveolaran artikulacion oni ofte mise nomas dentalo, ĉar la pinto de la lango videblas proksime al aŭ tuŝante la dentojn. Tamen, estas la plej malantaŭa punkto de kontakto kiu difinas la lokon de artikulacio; tio estas kie finiĝas la buŝsona kavaĵo, kaj estas la spaco de la buŝsona kavaĵo k
rdf:langString
In der Phonetik beschreibt alveolar einen Artikulationsort eines Lautes. Ein Alveolar wird mit der Zunge am oberen Zahndamm (dem Wulst hinter den oberen Schneidezähnen), dem Alveolarfortsatz, gebildet. Deutsche Alveolare (Zahndammlaute) können wie folgt näher beschrieben werden:
rdf:langString
A dental consonant is a consonant articulated with the tongue against the upper teeth, such as /θ/, /ð/. In some languages, dentals are distinguished from other groups, such as alveolar consonants, in which the tongue contacts the gum ridge. Dental consonants share acoustic similarity and in Latin script are generally written with consistent symbols (e.g. t, d, n).
rdf:langString
Las consonantes alveolares son aquellas que se articulan al tocar con la lengua los alvéolos dentarios superiores, o acercarla a ellos. Existen dos formas de emitir este tipo de sonidos: 1.
* Las llamadas consonantes alveolares laminares: que se articulan con la parte plana de la lengua, como sucede en castellano (ver consonante laminar); 2.
* Las llamadas consonantes alveolares apicales: donde se usa la punta de la lengua (ver consonante apical). Las consonantes alveolares o coronales que aparecen en el AFI son:
rdf:langString
In der Phonetik beschreibt dental den Artikulationsort eines Lautes. Ein dentaler Laut (deutsch auch Zahnlaut) wird mit den Zähnen, den Dentes, gebildet und wird auch apiko-dental (v. lat. apex „die (Zungen-)Spitze“) genannt. Im Internationalen Phonetischen Alphabet werden dentale Laute durch ein untergesetztes Brückensymbol (◌̪, Unicode COMBINING BRIDGE BELOW U+032A) gekennzeichnet. Wird zusätzlich zu den Zähnen auch noch die Lippe für die Artikulation eines Lautes genutzt, so spricht man von einem Labiodental.
rdf:langString
Konsonan alveolar adalah konsonan yang diartikulasi dengan lidah menyentuh atau menghampiri . Konsonan alveolar dapat diartikulasi dengan ujung lidah (disebut ), seperti dalam bahasa Inggris, atau dengan daun lidah (disebut ), seperti dalam bahasa Prancis dan Spanyol. Artikulasi alveolar laminal sering keliru disebut sebagai dental, karena ujung lidah dekat atau menyentuh gigi. Namun, titik kontak paling belakang adalah yang menentukan daerah artikulasi.
rdf:langString
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylną ścianą lub u ich nasady na granicy z dziąsłami.
rdf:langString
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł. W ten sposób wymawia się np. polskie /l/, /r/ i angielskie /t/, /d/, /n/. W większości języków świata spółgłoski /s/ i /z/ są dziąsłowe, ale w językach słowiańskich, w tym w polskim, są one zębowe. Zbliżone do spółgłosek dziąsłowych są spółgłoski zadziąsłowe i spółgłoski z retrofleksją
rdf:langString
rdf:langString
أسناني
rdf:langString
لثوي
rdf:langString
Consonant alveolar
rdf:langString
Dentální souhláska
rdf:langString
Alveolární souhláska
rdf:langString
Dental
rdf:langString
Alveolar
rdf:langString
Φατνιακά σύμφωνα
rdf:langString
Alveolaro
rdf:langString
Consonante alveolar
rdf:langString
Consonante dental
rdf:langString
Dental consonant
rdf:langString
Consonne alvéolaire
rdf:langString
Konsonan alveolar
rdf:langString
Consonne dentale
rdf:langString
Consonante alveolare
rdf:langString
Consonante dentale
rdf:langString
歯茎音
rdf:langString
치경음
rdf:langString
치음
rdf:langString
Alveolaar
rdf:langString
歯音
rdf:langString
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa
rdf:langString
Spółgłoska zębowa
rdf:langString
Consoante dental
rdf:langString
Consoante alveolar
rdf:langString
Альвеолярные согласные
rdf:langString
Alveolar konsonant
rdf:langString
Dental konsonant
rdf:langString
齿音
rdf:langString
Ясенні приголосні
rdf:langString
Зубні приголосні
rdf:langString
齿龈音
xsd:integer
69193
xsd:integer
1112557941
rdf:langString
Dental
rdf:langString
الأصوات الأسنانية هي الصوامت التي يلامس فيها ذلق اللسان السطح الداخلي للأسنان الأمامية، مثل ت، د، ن. يسمِّي الفراهيدي الحروف الأسنانية الانفجارية ت، د، ط «الحروف النطعية» ويسمّي الحروف الأسنانية الاحتكاكية ث، ذ، ظ «الحروف اللثوية».
* بوابة لسانيات
rdf:langString
الأصوات اللَّثَوِيَّة هي الصوامت التي يلامس فيه طرف اللسان اللثة الخلفية للأسنان العليا الأمامية. يسمِّي الفراهيدي الصوامت اللثوية س، ز، ص «الحروف الأسلية»، كما استخدم اسم «لثوي» للحروف ث، ذ، ظ، التي تسمى أسناني في اللسانيات الآن.
rdf:langString
Una consonant alveolar (o simplement alveolar en l'àmbit de la fonètica) és aquella consonant que s'articula mitjançant l'acostament de la punta o la part superior de la llengua i la cresta alveolar. La transcripció de l'AFI no distingeix entre les dues formes d'articular el so. En català, els sons [z], [s], [n], [l], [r] es consideren alveolars. Per contra, els sons [d], [t], [ð] es consideren dentals.
rdf:langString
Dentální souhláska (dentála, zubná souhláska) je souhláska, která je tvořena kontaktem jazyka s horními zuby (latinsky dentis – zuby). Jako dentála se vyslovuje např. polské z a s (sibilantní frikativa), anglické th [θ, ð], (nonsibilantní frikativa) a další hlásky.
rdf:langString
Alveolára, též prealveolára, dásňová či předodásňová souhláska, je zvuk, který je při řeči tvořen přiblížením nebo kontaktem jazyka s přední částí dásňového oblouku (prohlubně v horní čelisti, v nichž jsou uloženy zuby, lat. prae = před, alveoli = sklípky). Alveolární souhlásky v češtině jsou d, l, n, r, ř, s, t, z.
rdf:langString
Τα φατνιακά σύμφωνα στην φωνητική είναι σύμφωνα τα οποία προφέρονται με την χρήση της άκρης της γλώσσας και των άνω φατνίων του οστού των γνάθων. Τα φατνιακά σύμφωνα της νέας ελληνικής είναι τα κλειστά [t] και [d], τριβόμενα συριστικά [s] και [z], τα [ɾ] και [l] και το [n] με όλα τους να αποτελούν φωνήματα.
rdf:langString
In der Phonetik beschreibt dental den Artikulationsort eines Lautes. Ein dentaler Laut (deutsch auch Zahnlaut) wird mit den Zähnen, den Dentes, gebildet und wird auch apiko-dental (v. lat. apex „die (Zungen-)Spitze“) genannt. Im Internationalen Phonetischen Alphabet werden dentale Laute durch ein untergesetztes Brückensymbol (◌̪, Unicode COMBINING BRIDGE BELOW U+032A) gekennzeichnet. Wird zusätzlich zu den Zähnen auch noch die Lippe für die Artikulation eines Lautes genutzt, so spricht man von einem Labiodental. Apiko-dental (Zungenspitze an Zahn) sind die stimmhafte und die stimmlose Variante des englischen „th“-Lautes, labiodental (Zahn an Lippe) die Laute der deutschen Buchstaben „f“ und „w“ „(v)“. Daneben gibt es lamino-dentale Laute, bei denen die Zunge mit der Gaumenseite der oberen Zähne in Kontakt tritt. Es handelt sich dabei um Varianten der Laute [t], [d], [s] und [z].
rdf:langString
In der Phonetik beschreibt alveolar einen Artikulationsort eines Lautes. Ein Alveolar wird mit der Zunge am oberen Zahndamm (dem Wulst hinter den oberen Schneidezähnen), dem Alveolarfortsatz, gebildet. Deutsche Alveolare (Zahndammlaute) können wie folgt näher beschrieben werden:
* koronal-dental-alveolar (Zungenblatt gegen Zähne und Zahndamm):
* Verschlusslaute
* /t/ wie in Tag
* /d/ wie in Dach
* /n/ wie in Name
* Frikative
* /s/ wie in groß
* /z/ wie in Sahne
* Affrikaten
* /ts/ wie in Katze
* koronal-alveolar (Zungenblatt gegen Zahndamm):
* Frikative
* /ʃ/ wie in Schule
* /ʒ/ wie in Journal
* apikoalveolar (Zungenspitze gegen Zahndamm):
* Vibrant
* /r/ wie in span. raro ‚selten‘, hierro ‚Eisen‘, cantar ‚singen‘
* Affrikaten
* /tʃ/ wie in Kutsche
* /dʒ/ wie in Dschungel
rdf:langString
Alveolaroj (aŭ dentokarnaj aŭ alveolaj konsonantoj, pleonasme alveolaraj konsonantoj) estas konsonantoj artikulaciataj per la lango kontraŭ aŭ proksime al la supra , kiu tiel nomiĝas ĉar ĝi entenas la (la ingojn) de la supraj dentoj. Alveolaraj konsonantoj artikulacieblas per la pinto de la lango (tiel nomataj apikalaj konsonantoj), kiel en la angla, aŭ per la plataĵo de la lango tuj super la pinto (la "klingo" de la lango; nomataj laminalaj konsonantoj), kiel en la franca kaj la hispana. La laminalan alveolaran artikulacion oni ofte mise nomas dentalo, ĉar la pinto de la lango videblas proksime al aŭ tuŝante la dentojn. Tamen, estas la plej malantaŭa punkto de kontakto kiu difinas la lokon de artikulacio; tio estas kie finiĝas la buŝsona kavaĵo, kaj estas la spaco de la buŝsona kavaĵo kiu donas al konsonantoj kaj vokaloj ties karakterizan . La Internacia Fonetika Alfabeto (IFA) ne havas apartajn simbolojn por la alveolaraj konsonantoj. Anstataŭe, la samaj simboloj estas uzata por ĉiuj koronalaj lokoj de artikulacio kiuj ne estas palataligitaj kiel la angla sh, aŭ la retroflekso. Por senambiguigo, la "ponto" ([s̪, t̪, n̪, l̪] ktp) uzeblas por dentaloj, aŭ la ([s̠, t̠, n̠, l̠] ktp) uzeblas por postalveolaroj. Rimarku ke [s̪] malsamas de dentala [θ] en tio esti , dumke [s̠] malsamas de postalveolara [ʃ] en tio esti nepalataligita. La nudaj literoj [s, t, n, l] ktp. ne ĉiam prezentas specife alveolarojn. La lingvo povas ne utiligi tiajn distingojn, tiel ke du aŭ pli da korornalaj lokoj troviĝas alofone, aŭ la transkribado eble simple tro lozas por distingi dentalan disde alveolaran. Se necesas specifigi ke konsonanto estas alveolara, diakrito de la Etendita IFA uzeblas: [s͇, t͇, n͇, l͇], ktp. Tamen, la simboloj mem ofte nomatas 'alveolaraj', kaj la lingvaj ekzemploj sube ĉiuj estas alveolaraj sonoj. (La aldona diakrito de la Etendita IFA estis inventita por kaj ofte uziĝas kun la signifo 'alveolarigita', kiel en la labial-alveolaraj sonoj [p͇, b͇, m͇, f͇, v͇], en kiuj la malsupra lipo kontaktas la alveolaran kreston. La alveolaraj/koronalaj konsonantoj identigitaj per la IFA estas:
rdf:langString
A dental consonant is a consonant articulated with the tongue against the upper teeth, such as /θ/, /ð/. In some languages, dentals are distinguished from other groups, such as alveolar consonants, in which the tongue contacts the gum ridge. Dental consonants share acoustic similarity and in Latin script are generally written with consistent symbols (e.g. t, d, n). In the International Phonetic Alphabet, the diacritic for dental consonant is U+032A ◌̪ COMBINING BRIDGE BELOW. When there is no room under the letter, it may be placed above, using the character U+0346 ◌͆ COMBINING BRIDGE BELOW, such as in /p͆/.
rdf:langString
Las consonantes alveolares son aquellas que se articulan al tocar con la lengua los alvéolos dentarios superiores, o acercarla a ellos. Existen dos formas de emitir este tipo de sonidos: 1.
* Las llamadas consonantes alveolares laminares: que se articulan con la parte plana de la lengua, como sucede en castellano (ver consonante laminar); 2.
* Las llamadas consonantes alveolares apicales: donde se usa la punta de la lengua (ver consonante apical). Con frecuencia, la articulación laminar es incorrectamente denominada «dental», porque la punta de la lengua aparentemente toca o se acerca a los dientes. Sin embargo, es el punto de contacto posterior el que define el lugar de la articulación; aquí es donde la cavidad bucal termina y es el espacio resonante de la cavidad bucal que da a las consonantes y vocales su timbre característico. El alfabeto fonético internacional (AFI) no tiene símbolos independientes para las consonantes alveolares. Es más, el mismo símbolo se utiliza para todos los puntos de articulación coronales que no sean palatalizados o retroflejos. Para evitar ambigüedades, se puede utilizar el «puente» (s̪, t̪, n̪, l̪) para las consonantes dentales, o la barra baja (s̠, t̠, n̠, l̠]) para las postalveolares. Nótese que la [s̪] se diferencia de la [θ] (dental) en ser sibilante, mientras que la [s̠] se diferencia de la [ʃ] postalveolar en no ser palatalizada. A pesar de ello, no se pueden asumir que las letras simples [s, t, n, l] representen específicamente a las alveolares. Los idiomas no pueden hacer tales distinciones, de manera que dos o más lugares coronales se encuentran alofónicamente, o la transcripción puede ser simplemente demasiado amplia para distinguir una dental de una alveolar. Si es necesario especificar a una consonante como alveolar, se puede usar un signo diacrítico del AFI extendido que consiste en «=» colocado bajo la letra. Sin embargo, los símbolos «t, n, l» con frecuencia son llamados «alveolares», y los ejemplos de abajo son todos sonidos alveolares. Las consonantes alveolares o coronales que aparecen en el AFI son:
rdf:langString
En lingüística se llama consonante dental a una consonante que se articula con la lengua contra los dientes superiores como en el caso de [t], [d], [n], y [l] en ciertos idiomas. Las consonantes dentales se distinguen primordialmente de sonidos en los que el contacto se hace con la lengua y la encía como en inglés (ver consonante alveolar), debido a la similitud acústica de los sonidos y el hecho de que en el alfabeto romano usualmente se escriben con los mismos símbolos (t, d, n, etc.).
* Datos: Q120443
rdf:langString
Une consonne alvéolaire, ou plus brièvement alvéolaire, est, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau des alvéoles des dents de la mâchoire supérieure. La constriction est obtenue avec la langue. On distingue deux types d'alvéolaires : les consonnes alvéolaires laminales, articulées avec le dos de la langue (comme en castillan standard), et les consonnes apico-alvéolaires, articulées avec la pointe de la langue (comme en français ou en anglais). Le français comporte les alvéolaires [s], [z] et [l].
rdf:langString
Une consonne dentale, ou plus brièvement dentale, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne apicale dont le lieu d'articulation se situe au niveau des dents ; elle est réalisée par un rapprochement entre la pointe de la langue et les dents. Pour les fricatives, la langue est placée entre les dents et, pour les autres, derrière les dents de la mâchoire supérieure. Le français comporte les dentales [d̪], [t̪] et [n̪].
rdf:langString
Konsonan alveolar adalah konsonan yang diartikulasi dengan lidah menyentuh atau menghampiri . Konsonan alveolar dapat diartikulasi dengan ujung lidah (disebut ), seperti dalam bahasa Inggris, atau dengan daun lidah (disebut ), seperti dalam bahasa Prancis dan Spanyol. Artikulasi alveolar laminal sering keliru disebut sebagai dental, karena ujung lidah dekat atau menyentuh gigi. Namun, titik kontak paling belakang adalah yang menentukan daerah artikulasi. Alfabet Fonetis Internasional (IPA) tidak memiliki lambang terpisah untuk konsonan-konsonan alveolar. Namun, lambang yang sama digunakan untuk daerah artikulasi yang tidak seperti sh dalam bahasa Inggris, atau pada konsonan retrofleks. Untuk membedakan, simbol bridge ([s̪, t̪, n̪, l̪], dsb.) dapat digunakan untuk konsonan dental, atau under-bar ([s̠, t̠, n̠, l̠], dsb.) dapat digunakan untuk . Perhatikan pula bahwa [s̪] berbeda dari [θ] karena konsonan yang pertama merupakan sibilan sementara yang kedua adalah bukan. [s̠] juga berbeda dari [ʃ] karena tidak mengalami palatalisasi. Konsonan-konsonan polos [s, t, n, l], dsb. tidak boleh sepenuhnya dianggap sebagai alveolar. Dalam sebuah bahasa, perbedaan mungkin tidak diterangkan, seperti dua atau lebih daerah artikulasi yang ditemukan secara alofon, atau memiliki transkripsi kasar dan tidak membedakan dental dari alveolar. Apabila ada perlunya menerangkan konsonan secara spesifik sebagai alveolar, sebuah diakritik dapat digunakan: [s͇, t͇, n͇, l͇], dsb.. Bagaimanapun, lambang-lambang polos sering disebut sebagai 'alveolar', dan semua contoh-contoh dari bahasa di bawah adalah alveolar. (Simbol tambahan Alfabet Fonetis Internasional diperuntukan bagi dan menandakan "alveolarisasi", seperti dalam suara-suara labioalveolar seperti [p͇, b͇, m͇, f͇, v͇], di mana bibir bagian bawah menyentuh alveolum.)
rdf:langString
歯音（しおん、英: dental）は、上前歯の裏又は先と、舌尖又は舌端とで調音される子音。
rdf:langString
In fonetica articolatoria, una consonante dentale è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti alveolari e postalveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. Una consonante dentale viene articolata accostando la punta o apice della lingua ai denti incisivi superiori, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita.
rdf:langString
( 음운학과 훈민정음에서 말하는 치음에 대한 내용은 치음 (음운학)에 있다.) 치음(齒音, dental consonant) 또는 잇소리(문화어: 이소리)는 2가지로 구별 할 수 있는데, 설첨이나 설단을 사용해서 조음하는 소리와, 윗니와 아랫니를 사용해서 조음하는 양치음이 있다. 국제 음성 기호에 있는 치음은 아래와 같다.
rdf:langString
Alveolaar of alveolair betekent in de fonetiek de vorming van een klank door de tong met de bovenste tandkas of superieure alveolare rand (Lat. alveolus = 'uithollinkje') contact te laten houden. Afhankelijk van de druk waarmee dit wordt gedaan en van de bijkomende kromming van de tongpunt en van de mate van doorlaten van lucht, zal de geproduceerde klank dan gaan van een zachte /l/, /n/ over /d/, /dh/, /th/, /t/ naar tong /r/ of /s/ en /z/.
rdf:langString
치경음(齒莖音, alveolar consonant) 또는 잇몸소리(문화어: 이몸소리)는 설단과 치경으로 조음하는 닿소리이다. 치조음(齒槽音)이라고도 한다. 국제 음성 기호에 있는 치경음은 아래와 같다.
rdf:langString
In fonetica articolatoria, una consonante alveolare è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione, che fa parte del più ampio gruppo delle consonanti con articolazione dentale-alveolare, il quale comprende anche le consonanti dentali e postalveolari, le cui differenze sono in genere trascurate se non nel caso delle fricative. Una consonante alveolare viene articolata accostando la punta o apice della lingua agli alveoli dei denti incisivi superiori, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita.
rdf:langString
歯茎音（はぐきおん、しけいおん、英語: alveolar consonant）は、上の歯茎に舌端または舌尖を接触または接近させて調音する子音。
rdf:langString
Neste tipo de consoante, o articulador ativo é ou o ápice ou a lâmina da língua, e seus articuladores passivos são os dentes incisivos superiores e também é linguodental e linguointerdental.
rdf:langString
Spółgłoski zębowe (przedniojęzykowo-zębowe) – rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na miejsce artykulacji, które znajduje się przy górnych zębach – siekaczach, u ich szczytu, tuż za ich tylną ścianą lub u ich nasady na granicy z dziąsłami. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej artykulację zębową (apikalno-dentalną) oznacza się symbolem [◌̪] (numer Unikod U+032A) np. [t̪], [d̪]. W praktyce zarówno w transkrypcji fonologicznej jako i fonetycznej, o ile cecha ta nie kontrastuje z artykulacją (za)dziąsłową, znak ten jest pomijany. Praktyka taka jest powszechnie stosowana w przypadku języka polskiego i języków romańskich.
rdf:langString
Uma consoante alveolar ou simplesmente alveolar é toda consoante cujo som é articulado no encontro da ponta da língua com os alvéolos dentários. Um exemplo em português, é a consoante "r" na palavra "prato" (AFI: /ɾ/).
rdf:langString
Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa – sposób artykulacji spółgłosek polegający na zbliżeniu przedniej części języka do dziąseł. W ten sposób wymawia się np. polskie /l/, /r/ i angielskie /t/, /d/, /n/. W większości języków świata spółgłoski /s/ i /z/ są dziąsłowe, ale w językach słowiańskich, w tym w polskim, są one zębowe. Spółgłoski dziąsłowe mogą być apikalne (czubek języka dotyka dziąseł) lub laminalne (z dziąsłami styka się górna powierzchnia języka). W większości języków /t/, /d/, /l/ i /n/ są apikalne, a /s/ i /z/ są laminalne. Ze spółgłoskami zwartymi laminalnymi mamy do czynienia w języku francuskim. Hiszpańskie /s/ jest apikalne w kastylijskim, ale laminalne w reszcie Hiszpanii i w Ameryce.W języku baskijskim apikalne /s/ i /ts/ są odrębnymi fonemami i kontrastują z laminalnymi (zapisywanymi z i tz). Zbliżone do spółgłosek dziąsłowych są spółgłoski zadziąsłowe i spółgłoski z retrofleksją
rdf:langString
En alveolar fon uttalas genom att tungan förs samman med tandköttet, vid framtändernas fäste. I praktiken grupperas de icke-frikativa alveolara konsonanterna för det mesta med de dentala, de alveolopalatala och de postalveolara, då dessa låter nästan identiskt. I svenskan finns sex alveolara konsonanter:
* två klusiler: tonande [d], tonlös [t]
* en nasal: [n]
* en tremulant: [r]
* en frikativa: tonlös [s]
* en lateral approximant: [l]
rdf:langString
En dental fon uttalas genom att tungan trycks mot överkäkens framtänder. I praktiken grupperas de icke-frikativa dentala konsonanterna för det mesta med de alveolara och de postalveolara, då dessa låter nästan identiskt. De svenska dentala konsonanterna räknas normalt till alveolarerna.
rdf:langString
齿龈音（舌尖中音）是舌尖音的一种。发音时，舌尖接触牙齦。如现代标准汉语的 d、 t、 n、 l。 英语的/t/，/d/塞音是齿龈塞音，但法语、俄语等语言的舌尖塞音会是齿音。
rdf:langString
齿音（或舌尖前音、舌齒音）是舌尖音的一种。发音时，舌尖接触上门牙。若发音时舌尖在上门牙和下门牙之间则又称为齿间音（Interdental）。 齿擦音（国际音标为θ和ð）出現在英語、冰島語等語言中，如英语中常见为齿间擦音[θ̪͆ ]和[ð̪͆]。现代标准汉语的s是齿擦音[s̪]而不是齿龈擦音，因而又称作舌尖前音，与舌尖中音、舌尖後音相对而言。齿塞音、鼻音、边音的附加符号即在辅音下加一个形如“横卧的左方括号”（英语称bridge）的符号：
* 清齿塞音：/t̪/
* 浊齿塞音：/d̪/
* 齿鼻音：/n̪/
* 齿边音：/l̪/ 在古汉语中，齿塞音被称为“舌头音”，而齿擦音和齿塞擦音为“齿头音”。
rdf:langString
Зубні́ при́голосні (англ. dental consonants) — у фонетиці група приголосних звуків, що мають однакове місце творення: вони артикулюються язиком проти верхніх і (або) нижніх зубів. Інша назва — дента́льні при́голосні.
rdf:langString
Я́сенні при́голосні (англ. alveolar consonants) — у фонетиці група приголосних звуків, що мають однакове місце творення: вони артикулюються кінчиком або передньою спинкою язика проти ясенного бугорка (альвеол); є відповідно апікальними, або ламінальними. Інша назва — альвеоля́рні при́голосні.
rdf:langString
Альвеолярные согласные - согласные, которые образуются при касании языком альвеолярного отростка. Альвеолярный отросток - это передняя часть верхней челюсти, содержащая альвеолы - углубления, в которых находятся корни зубов. Различаются согласные, образующиеся соприкосновением с альвеолярным отростком кончика языка (апикальные) и его лопатки (ламинальные). В МФА для них нет особых символов (только общие для всех переднеязычных), для альвеолярной артикуляции используется нижнее подчёркивание (t, d, n, l). [t] и [n] относятся к наиболее распространённым в языках мира согласным.
xsd:integer
810
xsd:integer
408
rdf:langString
◌̪
xsd:nonNegativeInteger
6788
