Decretum Gratiani

http://dbpedia.org/resource/Decretum_Gratiani an entity of type: Thing

El Decret de Gracià (en llatí Concordia discordantium canonum, «concòrdia dels cànons discordants», més conegut amb el títol de Decretum Gratiani) és una obra major de dret canònic, redactada entre 1140 i 1150, que recull més de 3800 textos : cànons dits apostòlics, textos patrístics, decretals pontifícies, decrets dels concilis, lleis romanes i franques, etc. El decret de Gracià formarà la base del Corpus juris canonici, publicat en 1582, que estarà en vigor fins a la publicació del Codi de dret canònic de 1917. Aquesta obra col·lectiva sota la tutela de Gracià no té pas, d'altra banda, la sola finalitat de juntar regles canòniques sinó sobretot de concordar-les, de conciliar-les i de fer-les doncs més coherents. rdf:langString
Gratiánův dekret, původně Concordia discordantium canonum (česky „Soulad rozporných kánonů“), je kompendium církevních předpisů vydaných před rokem 1140. Jeho autorem je mnich a učitel boloňské univerzity Gratianus, podle něhož se obvykle nazývá. Patří k zakladatelským dílům církevního práva a západní právní vědy vůbec. rdf:langString
Das Decretum Gratiani (auch Concordia discordantium canonum) ist eine um 1140 abgeschlossene kanonische Sammlung. Sie war die wichtigste mittelalterliche Sammlung des kirchlichen Rechts und bis 1917 Teil des geltenden Kirchenrechts. Gratian, der die Sammlung in Bologna kompilierte, gilt als „Vater der Kanonistik“. rdf:langString
The Decretum Gratiani, also known as the Concordia discordantium canonum or Concordantia discordantium canonum or simply as the Decretum, is a collection of canon law compiled and written in the 12th century as a legal textbook by the jurist known as Gratian. It forms the first part of the collection of six legal texts, which together became known as the Corpus Juris Canonici. It was used as the main source of law by canonists of the Roman Catholic Church until the Decretals, promulgated by Pope Gregory IX in 1234, obtained legal force, after which it was the cornerstone of the Corpus Juris Canonici, in force until 1917. rdf:langString
Dekrit Gratian, juga dikenal sebagai Concordia discordantium canonum atau Concordantia discordantium canonum adalah sebuah kumpulan yang dikompilasikan dan ditulis pada abad ke-12 sebagai buku pelajaran hukum oleh seorang yuris yang dikenal sebagai Gratian. Ini membentuk bagian pertama dari koleksi enam teks hukum, yang secara bersamaan dikenal sebagai Corpus Juris Canonici. Karya tersebut dipakai oleh para Gereja Katolik Roma sampai Pantekosta (19 Mei) 1918, saat sebuah revisi Kitab Hukum Kanon (Codex Iuris Canonici) dikeluarkan oleh Paus Benediktus XV pada 27 Mei 1917 yang memberi penegakan hukum. rdf:langString
《그라티아누스 교령집》(Decretum Gratiani, 1140년 경)은 수도자였던 그라티아누스가 편찬한 교회법령집이다. 이 법령집은 여섯 부분으로 이루어진 교회법 편찬인 《교회법대전》의 첫 부분을 이룬다. rdf:langString
Het Decretum Gratiani uit ca. 1140 is het belangrijkste werk van de in Bologna levende camaldulenzer monnik Gratianus. Het vormt het eerste deel van de zes juridische boeken die in het , de kerkrechtelijke tegenhanger van het burgerlijke Corpus Iuris Civilis, zijn samengebracht. rdf:langString
格拉提安教令集(拉丁語:Decretum Gratiani)或歧异教规之整合(拉丁語:Concordia discordantium canonum),是公元12世纪编写的教会法汇编,作者据称是意大利的,格拉提安教令集后成为六册本《教会法大全》的第一部分,其效力一直维持到1234年教宗额我略九世颁布《》。格拉提安从教令集所述教会法汇编中收录大量教父文献,并引用丰富的《圣经》文句。该书所涉及到所有重要法律事项都考订精审,为后世的教会法学者对教会法典系统化提供了一个基础和范例。 rdf:langString
Декрет Грациана (лат. Decretum Gratiani или Concordia discordantium canonum) — важнейший средневековый памятник западного канонического права. Время его создания — примерно первая половина XII в. с дополнениями в второй половине XII—XIII вв. Декрет Грациана не был официальным законодательным сводом католической Церкви, действенную силу имели лишь входившие в его состав отдельные каноны и другие церковно-правовые акты, но не сборник в целом. Фактическое признание Папского престола он получил в 1170—1180 гг., что выразилось в ссылках на Декрет Грациана в папских декреталиях. Декрет Грациана являлся собранием различных по происхождению канонов, затрагивающих весь круг правовых аспектов жизни Церкви. rdf:langString
La Dekreto de Graciano (en latina Decretum Gratiani aŭ Concordia discordantium canonum, estas verko apartenanta al la kanona juro kiu, kiel indikas ties titolo, klopodas interkonsenti la totalon de la kanonaj regularoj ekzistintaj en la kristana eklezio ekde antaŭaj jarcentoj, multaj el ili kontraŭdiraj inter si. Ties aŭtoro estis la monaĥa juristo Graciano kiu verkis ĝin inter 1140 kaj 1142. Konstituas la unuan parton de la kolekto de ses juraj kanonaj verkoj konata kiel Corpus Iuris Canonici. rdf:langString
El Decreto de Graciano (en latín Decretum Gratiani o Concordia discordantium canonum, también conocido en español como "Concordancia de las discordancias de los cánones", "Armonía de los cánones discordantes"​ o "Concordia de los cánones discordantes") es una obra del siglo XII perteneciente al Derecho canónico que, como indica su título, trata de conciliar la totalidad de las normas canónicas existentes desde siglos anteriores, muchas de ellas opuestas entre sí. Su autor fue el monje jurista Graciano​ que lo redactó entre 1140 y 1142​ y constituye la primera parte de la colección de seis obras jurídicas canónicas conocida como Corpus Iuris Canonici. rdf:langString
Decretum Gratiani è il nome con cui è più conosciuta una celebre opera, denominata Concordia discordantium canonum (sottotitolo: ac primum de iure nature et constitutionis), raccolta di fonti di diritto canonico redatta – e periodicamente aggiornata – da Graziano e composta di più trattati (pars prima suddivisa in tractatus de legibus [DD. 1-20] e tractatus de ordinandorum [DD. 21-101]; pars secunda suddivisa in Causae tra le quali si annoverano i trattati de penitentia e de consecratione [suddivisi in Distinctiones]), con cui l'autore risolse le antinomie emerse negli oltre mille anni di storia delle norme giuridiche della cristianità (decreti conciliari compresi), tra materie processuali, tributarie, civili, amministrative/ordinamentali, penali, penitenziali e sacramentali, che nel tempo rdf:langString
Le Decretum Gratiani (« Décret de Gratien »), ou Concordia discordantium canonum (« Concorde des canons discordants »), est une œuvre majeure du droit canonique, composée vers le milieu du XIIe siècle, qui rassemble plus de 3 800 textes : canons dits « apostoliques », textes patristiques, décrétales pontificales, décrets conciliaires, lois romaines et franques, etc. Le Decretum Gratiani a formé la base du Corpus juris canonici, modifié par des Correctores Romani en 1582, qui est en vigueur jusqu’à la publication du Code de droit canonique de 1917. rdf:langString
O Decreto de Graciano (em latim Decretum Gratiani ou Concordia discordantium canonum) é uma obra de direito canónico que compila a totalidade das normas canónicas existentes desde os séculos anteriores, muitas delas contraditórias entre si. O seu autor foi o monge e jurista Graciano, que a redigiu entre 1140 e 1142. Constitui a primeira parte de uma série de seis obras jurídicas canónicas conhecidas como Corpus Juris Canonici. rdf:langString
Decretum Gratiani (Dekret Gracjana) jest zbiorem prawa kanonicznego spisanego około 1140 roku przez Gracjana. Używane były również inne nazwy na oznaczenie zbioru: Decreta, Corpus decretorum czy Corpus canonum lecz przyjmuje się, że sam autor nazwał swój zbiór Concordia discordantium canonum (pol. Uzgodnienie kanonów niezgodnych). Często skracano również nazwę do Concordia canonum. rdf:langString
rdf:langString Decret de Gracià
rdf:langString Gratiánův dekret
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString Decreto de Graciano
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString Dekrit Gratian
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString 그라티아누스 교령집
rdf:langString Decretum Gratiani
rdf:langString Dekret Gracjana
rdf:langString Декрет Грациана
rdf:langString Decreto de Graciano
rdf:langString 格拉提安教令集
xsd:integer 1791605
xsd:integer 1122363389
rdf:langString Diego
rdf:langString GRAZIANO
rdf:langString https://www.treccani.it/enciclopedia/graziano_(Dizionario-Biografico)|last= Quaglioni
xsd:integer 59
rdf:langString El Decret de Gracià (en llatí Concordia discordantium canonum, «concòrdia dels cànons discordants», més conegut amb el títol de Decretum Gratiani) és una obra major de dret canònic, redactada entre 1140 i 1150, que recull més de 3800 textos : cànons dits apostòlics, textos patrístics, decretals pontifícies, decrets dels concilis, lleis romanes i franques, etc. El decret de Gracià formarà la base del Corpus juris canonici, publicat en 1582, que estarà en vigor fins a la publicació del Codi de dret canònic de 1917. Aquesta obra col·lectiva sota la tutela de Gracià no té pas, d'altra banda, la sola finalitat de juntar regles canòniques sinó sobretot de concordar-les, de conciliar-les i de fer-les doncs més coherents.
rdf:langString Gratiánův dekret, původně Concordia discordantium canonum (česky „Soulad rozporných kánonů“), je kompendium církevních předpisů vydaných před rokem 1140. Jeho autorem je mnich a učitel boloňské univerzity Gratianus, podle něhož se obvykle nazývá. Patří k zakladatelským dílům církevního práva a západní právní vědy vůbec.
rdf:langString Das Decretum Gratiani (auch Concordia discordantium canonum) ist eine um 1140 abgeschlossene kanonische Sammlung. Sie war die wichtigste mittelalterliche Sammlung des kirchlichen Rechts und bis 1917 Teil des geltenden Kirchenrechts. Gratian, der die Sammlung in Bologna kompilierte, gilt als „Vater der Kanonistik“.
rdf:langString La Dekreto de Graciano (en latina Decretum Gratiani aŭ Concordia discordantium canonum, estas verko apartenanta al la kanona juro kiu, kiel indikas ties titolo, klopodas interkonsenti la totalon de la kanonaj regularoj ekzistintaj en la kristana eklezio ekde antaŭaj jarcentoj, multaj el ili kontraŭdiraj inter si. Ties aŭtoro estis la monaĥa juristo Graciano kiu verkis ĝin inter 1140 kaj 1142. Konstituas la unuan parton de la kolekto de ses juraj kanonaj verkoj konata kiel Corpus Iuris Canonici. La Dekreto de Graciano reprezentis gravan atingon por la konsolido jura de la Kristana Eklezio en la Mezepoko. La verko, monumenta laŭ etendo, estas produkto de la agado de kanonisto kaj ne de jura politiko papa, kiu estis kio hegemoniis ĝis tiam. Kvankam ŝajne la Dekreto ne estis oficiale proklamita (kvankam, laŭ la mezepoka tradicio, estis aprobata de la Papo Eŭgeno la 3-a), atingis grandan disvastigon en la prektiko, pro utileco, kaj pro la aŭtoritato propra de la kolektitaj tekstoj: nome kanonoj de koncilioj kaj ekumenaj kaj lokaj, ĉu eŭropaj, afrikaj aŭ aziaj, el la Biblio, de la Patristiko kaj de kelkaj fontoj romiaj (en ties dua versio). Krome la verko estis komentata ekzemple de la Papo Aleksandro la 3-a.
rdf:langString El Decreto de Graciano (en latín Decretum Gratiani o Concordia discordantium canonum, también conocido en español como "Concordancia de las discordancias de los cánones", "Armonía de los cánones discordantes"​ o "Concordia de los cánones discordantes") es una obra del siglo XII perteneciente al Derecho canónico que, como indica su título, trata de conciliar la totalidad de las normas canónicas existentes desde siglos anteriores, muchas de ellas opuestas entre sí. Su autor fue el monje jurista Graciano​ que lo redactó entre 1140 y 1142​ y constituye la primera parte de la colección de seis obras jurídicas canónicas conocida como Corpus Iuris Canonici. El Decreto de Graciano representa un paso importante para la consolidación del Derecho de la Iglesia católica en la Alta y Baja Edad Media. La obra, monumental en su extensión, constituye una aportación a la unificación jurídica y se trata, por tanto, del fruto de la actividad doctrinal de un canonista y no de una política legislativa pontificia, camino que venía siendo el más utilizado hasta entonces para tal fin.​ Pese a que el Decreto no fue promulgado oficialmente (aunque, según la tradición medieval, habría sido aprobado por el papa Eugenio III), alcanzó gran difusión en la práctica, no solo por su indudable utilidad sino por la autoridad propia de los textos que recogía: cánones pertenecientes a concilios tanto ecuménicos como locales, europeos, africanos o asiáticos, así como textos de las Sagradas Escrituras, de la Patrística y de algunas fuentes romanas (en su segunda versión). Además, la obra fue comentada mediante glosas, destacando en este punto la labor del papa Alejandro III.
rdf:langString The Decretum Gratiani, also known as the Concordia discordantium canonum or Concordantia discordantium canonum or simply as the Decretum, is a collection of canon law compiled and written in the 12th century as a legal textbook by the jurist known as Gratian. It forms the first part of the collection of six legal texts, which together became known as the Corpus Juris Canonici. It was used as the main source of law by canonists of the Roman Catholic Church until the Decretals, promulgated by Pope Gregory IX in 1234, obtained legal force, after which it was the cornerstone of the Corpus Juris Canonici, in force until 1917.
rdf:langString Le Decretum Gratiani (« Décret de Gratien »), ou Concordia discordantium canonum (« Concorde des canons discordants »), est une œuvre majeure du droit canonique, composée vers le milieu du XIIe siècle, qui rassemble plus de 3 800 textes : canons dits « apostoliques », textes patristiques, décrétales pontificales, décrets conciliaires, lois romaines et franques, etc. Le Decretum Gratiani a formé la base du Corpus juris canonici, modifié par des Correctores Romani en 1582, qui est en vigueur jusqu’à la publication du Code de droit canonique de 1917. Cette œuvre collective sous la tutelle de Gratien n'a pas pour seule finalité de rassembler des règles canoniques mais surtout de les concilier et donc de les rendre plus cohérentes.
rdf:langString Dekrit Gratian, juga dikenal sebagai Concordia discordantium canonum atau Concordantia discordantium canonum adalah sebuah kumpulan yang dikompilasikan dan ditulis pada abad ke-12 sebagai buku pelajaran hukum oleh seorang yuris yang dikenal sebagai Gratian. Ini membentuk bagian pertama dari koleksi enam teks hukum, yang secara bersamaan dikenal sebagai Corpus Juris Canonici. Karya tersebut dipakai oleh para Gereja Katolik Roma sampai Pantekosta (19 Mei) 1918, saat sebuah revisi Kitab Hukum Kanon (Codex Iuris Canonici) dikeluarkan oleh Paus Benediktus XV pada 27 Mei 1917 yang memberi penegakan hukum.
rdf:langString 《그라티아누스 교령집》(Decretum Gratiani, 1140년 경)은 수도자였던 그라티아누스가 편찬한 교회법령집이다. 이 법령집은 여섯 부분으로 이루어진 교회법 편찬인 《교회법대전》의 첫 부분을 이룬다.
rdf:langString Decretum Gratiani è il nome con cui è più conosciuta una celebre opera, denominata Concordia discordantium canonum (sottotitolo: ac primum de iure nature et constitutionis), raccolta di fonti di diritto canonico redatta – e periodicamente aggiornata – da Graziano e composta di più trattati (pars prima suddivisa in tractatus de legibus [DD. 1-20] e tractatus de ordinandorum [DD. 21-101]; pars secunda suddivisa in Causae tra le quali si annoverano i trattati de penitentia e de consecratione [suddivisi in Distinctiones]), con cui l'autore risolse le antinomie emerse negli oltre mille anni di storia delle norme giuridiche della cristianità (decreti conciliari compresi), tra materie processuali, tributarie, civili, amministrative/ordinamentali, penali, penitenziali e sacramentali, che nel tempo erano diventate contrastanti tra loro. Il corpus fu oggetto di continui aggiornamenti, anche dopo la morte dell'autore avvenuta intorno alla metà del XII secolo . Tale prima raccolta fu poi la pietra angolare di numerose compilationes di epoca successiva, alle quali si affiancarono le più recenti norme canoniche, dette extravagantes in quanto stavano, letteralmente, extra Decretum Gratiani (decretali varie e Corpus Iuris Canonici).
rdf:langString Het Decretum Gratiani uit ca. 1140 is het belangrijkste werk van de in Bologna levende camaldulenzer monnik Gratianus. Het vormt het eerste deel van de zes juridische boeken die in het , de kerkrechtelijke tegenhanger van het burgerlijke Corpus Iuris Civilis, zijn samengebracht.
rdf:langString O Decreto de Graciano (em latim Decretum Gratiani ou Concordia discordantium canonum) é uma obra de direito canónico que compila a totalidade das normas canónicas existentes desde os séculos anteriores, muitas delas contraditórias entre si. O seu autor foi o monge e jurista Graciano, que a redigiu entre 1140 e 1142. Constitui a primeira parte de uma série de seis obras jurídicas canónicas conhecidas como Corpus Juris Canonici. O Decreto de Graciano representa um passo importante na consolidação do Direito da Igreja Católica durante a Idade Média. A obra, monumental pela sua extensão, foi um contributo fundamental para a unificação jurídica, tratando-se, portanto, do resultado de uma atividade doutrinal de um canonista e não de uma política legislativa pontífica, caminho que vinha a ser o mais utilizado até então para esse fim. Ainda que o Decreto não tenha sido promulgado oficialmente, embora segundo a tradição medieval tivesse sido aprovado pelo papa Eugénio III, teve na prática uma grande difusão, não só pela sua inquestionável utilidade, como também pela autoridade individual dos textos compilados: cânones pertencentes a concílios ecuménicos e regionais, textos bíblicos, patrísticos e de algumas fontes romanas.
rdf:langString Decretum Gratiani (Dekret Gracjana) jest zbiorem prawa kanonicznego spisanego około 1140 roku przez Gracjana. Używane były również inne nazwy na oznaczenie zbioru: Decreta, Corpus decretorum czy Corpus canonum lecz przyjmuje się, że sam autor nazwał swój zbiór Concordia discordantium canonum (pol. Uzgodnienie kanonów niezgodnych). Często skracano również nazwę do Concordia canonum. Dekret został opracowany przy użyciu metody scholastycznej. Był to zbiór prywatny i systematyczny, o cechach traktatu naukowego, który uwzględnił wszystkie ogólnie przyjęte przepisy prawne i usunął zachodzące pomiędzy nimi faktyczne lub pozorne niezgodności, czy sprzeczności i zastąpił wszystkie dawniejsze zbiory prawa kanonicznego. W średniowieczu i czasach nowożytnych pełnił również rolę podstawowego podręcznika stosowanego w nauczaniu prawa kanonicznego. Był także uznanym komentarzem prawa kanonicznego. Został włączony do Corpus Iuris Canonici.
rdf:langString 格拉提安教令集(拉丁語:Decretum Gratiani)或歧异教规之整合(拉丁語:Concordia discordantium canonum),是公元12世纪编写的教会法汇编,作者据称是意大利的,格拉提安教令集后成为六册本《教会法大全》的第一部分,其效力一直维持到1234年教宗额我略九世颁布《》。格拉提安从教令集所述教会法汇编中收录大量教父文献,并引用丰富的《圣经》文句。该书所涉及到所有重要法律事项都考订精审,为后世的教会法学者对教会法典系统化提供了一个基础和范例。
rdf:langString Декрет Грациана (лат. Decretum Gratiani или Concordia discordantium canonum) — важнейший средневековый памятник западного канонического права. Время его создания — примерно первая половина XII в. с дополнениями в второй половине XII—XIII вв. Декрет Грациана не был официальным законодательным сводом католической Церкви, действенную силу имели лишь входившие в его состав отдельные каноны и другие церковно-правовые акты, но не сборник в целом. Фактическое признание Папского престола он получил в 1170—1180 гг., что выразилось в ссылках на Декрет Грациана в папских декреталиях. Декрет Грациана являлся собранием различных по происхождению канонов, затрагивающих весь круг правовых аспектов жизни Церкви.
xsd:nonNegativeInteger 26875

data from the linked data cloud