Cuzcatlan

http://dbpedia.org/resource/Cuzcatlan an entity of type: Thing

Cuzcatlan (Nawat Tekuyut Kuskatan, Nahuatl Tēucyōtl Cōzcatlān, spanisch Señorío de Cuzcatlán) war ein Staat der zu den Nahua gehörenden Pipil. Das Gebiet lag im heutigen westlichen El Salvador und bestand von ungefähr 1200 bis zur Eroberung durch die Spanier 1528. rdf:langString
Il Señorío di Cuzcatlán fu uno Stato Nahua precolombiano del che si estendeva dal al (coprendo buona parte delle zone occidentale e centrale dell'odierna repubblica di El Salvador). Si trattava dello Stato abitato dai Pipil. Non sono sopravvissuti codici o fonti scritte che facciano luce su questo señorío, ma i cronici spagnoli quali , Palaces, Lozano ed altri ritengono che alcuni codici siano esistiti ma che siano poi scomparsi. Dalla loro lingua (nahuatl), l'arte e le piramidi si capisce che hanno subito un'importanze influenza azteca e tolteca. Si crede che i primi insediamenti furono fondati da persone giunte dal territorio dei Toltechi. rdf:langString
Кускатлан (Tekuyut Kuskatan) — піпільська держава в Центральній Америці, що утворилася напочатку XIII ст. Обіймала частину території сучасної держави Сальвадор й частково Гватемали. У 1528 році була знищена іспанськими конкістадорами на чолі із Педро де Альварадо. rdf:langString
Cuzcatlan (Nawat: Kuskatan) (Nahuatl: Cuzcatlan) was a pre-Columbian Nahua state confederation of the Mesoamerican postclassical period that extended from the Paz river to the Lempa river (covering most of western El Salvador); this was the nation that Spanish chroniclers came to call the Pipils or Cuzcatlecos. No codices survive that shed light on this confederation except the Annals of the Cakchiquels, although Spanish chroniclers such as , Palaces, Lozano, and others claim that some codices did exist but have since disappeared. Their Nawat language, art and temples revealed that they had significant Mayan and Toltec influence from the ties they had with the Itza in Yucatan. It is believed that the first settlers to arrive came from the Toltec people in central Mexico, mostly Puebla duri rdf:langString
El Señorío de Cuzcatlán​ (en idioma náhuat: Kuskatan) fue una nación nahua en su mayoría pipil del Período Posclásico tardío de la prehispánica fundamentada en lo que se conoce como régimen Zuyuano (el cual era una estructura ideológica que sustentaba a los gobiernos de ese período). Su territorio abarcaba la mayor parte de las zonas occidental y central de El Salvador), cubriendo un territorio de aproximadamente 10 000 km².​ rdf:langString
O Senhorio de Cuzcatlán ou Señorío de Cuzcatlán (em espanhol) foi uma nação pré-colombiana do que se estendia desde o Rio Paz até o Rio Lempa, ou seja, a maior parte da área ocidental e central de El Salvador. Era a nação do povo pipil . rdf:langString
Кускатлан (исп. El Señorío de Cuzcatlán) — государство доколумбового времени на территории современного Сальвадора от реки Пас до реки Лемпа. Кускатлан был создан на рубеже IX - X вв. переселенцами из земель тольтеков, говорившими на языке науатль, родственном ацтекскому. В культурном отношении они представляли собой смешение раннеацтекской культуры и культуры майя. Окончательно завоёвано 17 июня 1524 г. войсками Педро де Альварадо. Современными потомками жителей Кускатлана являются пипили. rdf:langString
rdf:langString Cuzcatlan
rdf:langString Cuzcatlan
rdf:langString Señorío de Cuzcatlán
rdf:langString Señorío di Cuzcatlán
rdf:langString Кускатлан
rdf:langString Senhorio de Cuzcatlán
rdf:langString Кускатлан
xsd:float 13.66670036315918
xsd:float -89.23329925537109
xsd:integer 7766553
xsd:integer 1114975473
xsd:string 13.6667 -89.2333
rdf:langString Cuzcatlan (Nawat: Kuskatan) (Nahuatl: Cuzcatlan) was a pre-Columbian Nahua state confederation of the Mesoamerican postclassical period that extended from the Paz river to the Lempa river (covering most of western El Salvador); this was the nation that Spanish chroniclers came to call the Pipils or Cuzcatlecos. No codices survive that shed light on this confederation except the Annals of the Cakchiquels, although Spanish chroniclers such as , Palaces, Lozano, and others claim that some codices did exist but have since disappeared. Their Nawat language, art and temples revealed that they had significant Mayan and Toltec influence from the ties they had with the Itza in Yucatan. It is believed that the first settlers to arrive came from the Toltec people in central Mexico, mostly Puebla during the Chichimeca-Toltec civil wars in the 10th century AD. The people of Cuzcatan came to be called Pipiles in the historical chronicles, a term that today is usually translated as "boys" or less likely as "young nobles." This was due to the perception of the Central Nahuatl-speaking Tlaxcala and Mexica allies of the Spanish that the Nahuas of Cuzcatan were speaking a corrupted version of their language in those regions. An alternative theory is that it meant "nobles," from the Nahuas social class "Pipiltin" and the Nawat Pipil origin story that they are descendants of Nanahuatzin.
rdf:langString Cuzcatlan (Nawat Tekuyut Kuskatan, Nahuatl Tēucyōtl Cōzcatlān, spanisch Señorío de Cuzcatlán) war ein Staat der zu den Nahua gehörenden Pipil. Das Gebiet lag im heutigen westlichen El Salvador und bestand von ungefähr 1200 bis zur Eroberung durch die Spanier 1528.
rdf:langString El Señorío de Cuzcatlán​ (en idioma náhuat: Kuskatan) fue una nación nahua en su mayoría pipil del Período Posclásico tardío de la prehispánica fundamentada en lo que se conoce como régimen Zuyuano (el cual era una estructura ideológica que sustentaba a los gobiernos de ese período). Su territorio abarcaba la mayor parte de las zonas occidental y central de El Salvador), cubriendo un territorio de aproximadamente 10 000 km².​ Estaba dividido en 74 provincias tributarias denominadas como kalpishkayu (náhuatl clásico: calpixcayotl 'cosas del calpixqui o mayordomo'), también llamados atepet (náhuatl clásico: altepetl 'cerro de agua') o techantakutun (techan 'pueblo', takutun 'parte', parte de un pueblo. Este es un neologismo utilizado actualmente en el vocabulario nahua para designar a este tipo de entidades así como municipios y entidades similares). Las principales eran: el propio Cuzcatlán (en la actualidad Antiguo Cuscatlán), Izalco (el cual fue dividido a principios de la época colonial en Tecpán Izalco, el actual Izalco, y Caluco Izalco, el presente Caluco), Tacuzcalco (el actual Nahulingo y las ruinas de Tacuzcalco), Cojutepeque, Nonualco (actuales Santiago Nonualco y San Juan Nonualco), Tecoluca y Purulapa (actuales San Martín, San Pedro Perulapán y San Bartolomé Perulapía). De estas Nonualco, Izalco, Cojutepeque y Cuscatlán eran las que tenían más población y pudieron haber sido sedes de un taketzakayu (nahuatl clásico: tlahtohcayotl 'cosas del hablador o tlahtoani, reino o región dominada por un linaje principal') o taltakutun (tal 'tierra', takutun 'parte'), estando las demás provincias repartidas entre estos taketzakayu. Mientras que Purulapa, Tacuzcalco y Tecoluca pudieron ser pendones de guerra o regiones dependientes llamados kwawtaketzakayu (nahuatl clásico cuauhtlatocayotl, otro nombre para estas en náhuatl clásico era tlahuallinalpan) de alguno de los taketzakayu.​ Cada provincia tributaria al weytechan (capital) de un taketzakayu era gobernada por un tekutaketzani (náhuat clásico: teuctlahtoani 'señor orador') también llamado wey kalpiani (náhuatl clásico: huey calpixqui 'el gran poseedor de casas') que tenían bajo su disposición a los recaudadores o recolectores de tributos llamados kalpiani (náhuat clásico: calpixque 'el que posee casas') o tepiani (náhuat clásico: tepixqui 'el que posee gentes'). Mientras que el gobernante respectivo de la weytechan de un taketzakayu recibía el título de "Taketzani" (náhuatl clásico: tlahtoāni 'el que habla, orador'), de estos el Taketzani de Kuscatan llevaba el título de "Takateku" (náhuatl clásico tlācatecuhtli 'jefe de los hombres') o "Wey Taketzani" (náhuatl clásico Huey Tlahtoani 'gran orador') y era su vez el gobernante de la nación.​ El principal motor económico de las provincias era el maíz, el cual era cultivado en la mayoría de las provincias que no estaban en la costa o cerca del lago de Ilopango. Este era seguido por el cultivo de cacao que era cosechado principalmente en las poblaciones ubicadas en los actuales departamentos salvadoreños de Sonsonate y Ahuachapán. Además de Atehuan (la actual Ateos), Ciguateguacan (actual Santa Ana), Chalchuapa y Cinacantan (está última es una población extinta), mientras que la recolección de sal y/o la pesca principalmente de Olominas era el motor económico de las provincias costeras y cercanas del lago de Ilopango.​​ Reconstruir la historia de este Señorío resulta problemático, debido a la inexistencia de manuscritos de los habitantes de la nación en la actualidad, ya que ninguno logró sobrevivir. Por otro lado Francisco Antonio de Fuentes y Guzmán y Domingo Juarros mencionan en sus escritos un poco de historia de este Señorío, mencionando que originalmente era dominada por los jefes militares en un tipo de república, que luego desembocó en una dictadura en el gobierno de Cuachimichin, quien fue derrocado y sucedido por Tutecotzimit, el cual estableció la monarquía hereditaria y, al parecer, fue sucedido por y este probablemente por (de este último no se conoce su relación con los anteriores).​ La conquista del Señorío inició en 1524 con la expedición de Pedro de Alvarado, el cual logró llegar a la capital pero no pudo someterla, teniendo que regresar debido a la cercanía del invierno. Un fuerte militar (que es mencionado como la primera villa de San Salvador) sería fundado por Gonzalo de Alvarado en un lugar desconocido de este Señorío en 1525, debido al temor de un intento de conquista por parte de Pedrarias Dávila, pero este fuerte sería abandonado en 1526. La conquista definitiva sucedió en 1528 y, tras su terminación en el mismo año, se fundó la villa de San Salvador en el sitio de ciudad vieja. Tras su fundación, sucedieron algunos levantamientos, siendo el principal el del peñón de Cinacantan que sucedió entre finales de 1528 y principios de 1529. Después del sometimiento de este peñón, el territorio estaba prácticamente conquistado.​
rdf:langString Il Señorío di Cuzcatlán fu uno Stato Nahua precolombiano del che si estendeva dal al (coprendo buona parte delle zone occidentale e centrale dell'odierna repubblica di El Salvador). Si trattava dello Stato abitato dai Pipil. Non sono sopravvissuti codici o fonti scritte che facciano luce su questo señorío, ma i cronici spagnoli quali , Palaces, Lozano ed altri ritengono che alcuni codici siano esistiti ma che siano poi scomparsi. Dalla loro lingua (nahuatl), l'arte e le piramidi si capisce che hanno subito un'importanze influenza azteca e tolteca. Si crede che i primi insediamenti furono fondati da persone giunte dal territorio dei Toltechi.
rdf:langString Кускатлан (Tekuyut Kuskatan) — піпільська держава в Центральній Америці, що утворилася напочатку XIII ст. Обіймала частину території сучасної держави Сальвадор й частково Гватемали. У 1528 році була знищена іспанськими конкістадорами на чолі із Педро де Альварадо.
rdf:langString O Senhorio de Cuzcatlán ou Señorío de Cuzcatlán (em espanhol) foi uma nação pré-colombiana do que se estendia desde o Rio Paz até o Rio Lempa, ou seja, a maior parte da área ocidental e central de El Salvador. Era a nação do povo pipil . Atualmente não restaram códices que nos falem sobre a história desta nação, mas cronistas espanhóis, mexicanos e estadunidenses como , , Lozano, , Herrera, , etc., nos revelam que em algum momento existiram códices; além disso, escreveram o que diziam e fizeram comparações com outras nações nahua do pós-clássico, demonstrando que este domínio foi fortemente influenciado pelos toltecas e astecas, permitindo conhecer melhor esta nação .
rdf:langString Кускатлан (исп. El Señorío de Cuzcatlán) — государство доколумбового времени на территории современного Сальвадора от реки Пас до реки Лемпа. Кускатлан был создан на рубеже IX - X вв. переселенцами из земель тольтеков, говорившими на языке науатль, родственном ацтекскому. В культурном отношении они представляли собой смешение раннеацтекской культуры и культуры майя. Окончательно завоёвано 17 июня 1524 г. войсками Педро де Альварадо. Современными потомками жителей Кускатлана являются пипили. Письменных памятников, кодексов и др. не сохранилось, хотя испанские хронисты — Хуаррос, Паласес, Лосано и др. — утверждают, что они существовали.
xsd:nonNegativeInteger 16112
<Geometry> POINT(-89.233299255371 13.666700363159)

data from the linked data cloud