Cup-bearer
http://dbpedia.org/resource/Cup-bearer an entity of type: Thing
Un échanson (du vieil allemand skenkan, « verser à boire ») était un officier chargé de servir à boire à un roi, un prince ou à tout autre personnage de haut rang. En raison de la crainte permanente d'intrigues et de complots, la charge revenait à une personne en qui le souverain plaçait une confiance totale. L'échanson devait en particulier veiller à écarter tout risque d'empoisonnement et parfois même goûter le vin avant de le servir. Dans la mythologie et les religions, les divinités ont parfois, elles aussi, un échanson.
rdf:langString
Schenk of mondschenk is de middeleeuwse titel van de dienstedele die de tafel van zijn heer bediende. Een schenk was lid van de ministerialiteit (dienstadel) en had als (ere)functie het bedienen van zijn heer. Daarnaast was de schenk verantwoordelijk voor het bestuur van een deel van het grondgebied (vaak een gehucht of dorp) van de heer. De titel raakte in de late middeleeuwen in onbruik, enkele families van de Uradel voegden de eretitel daarom toe aan hun achternaam (vgl. Schenck van Toutenburg, Schenk von Stauffenberg).
rdf:langString
Coper era un oficial o encarregat d'alt rang en les corts reals, la tasca de les quals era servir les begudes en la taula. A causa del temor constant a les conspiracions i intrigues, aquesta persona havia de ser considerada totalment digna de confiança per poder mantenir la seva posició. Havia de protegir la copa del rei davant el risc d'enverinaments, per la qual cosa es requeria, de vegades, tastar una mica de vi abans de servir-lo.
rdf:langString
A cup-bearer was historically an officer of high rank in royal courts, whose duty was to pour and serve the drinks at the royal table. On account of the constant fear of plots and intrigues (such as poisoning), a person must have been regarded as thoroughly trustworthy to hold the position. He would guard against poison in the king's cup, and was sometimes required to swallow some of the drink before serving it. His confidential relations with the king often gave him a position of great influence. The position of cup-bearer has been greatly valued and given only to a select few throughout history.
rdf:langString
Copero era un oficial o encargado de alto rango en las cortes reales, cuya tarea era servir las bebidas en la mesa. A causa del temor constante a las conspiraciones e intrigas, esta persona debía ser considerada totalmente digna de confianza para poder mantener su posición. Debía proteger la copa del rey ante el riesgo de envenenamientos, por lo que se requería, a veces, probar un poco de vino antes de servirlo. Se encuentran coperos en la mitología y la religión, donde los dioses a veces tenían alguno.
rdf:langString
Der Mundschenk, auch Butigler oder später Hofschenk, (lateinisch pincerna oder buticularius, davon abgeleitet wohl Pütker, wie das Hofamt im Fürstentum Lüneburg genannt wurde – siehe auch Cellarius oder Kellerer, lat. cellarius) war im Mittelalter ein Hofbediensteter, der für die Versorgung mit Getränken – vor allem mit Wein – zuständig war, seit karolingischer Zeit auch für die Verwaltung der königlichen Weingärten. An größeren Fürstenhöfen entwickelte sich die Funktion des Mundschenks zum Hofamt, das als Ehrenamt oft in einer hochrangigen Adelsfamilie erblich wurde, faktisch meist aber von einem Stellvertreter ausgeübt wurde.
rdf:langString
Nei banchetti dell'antichità e del medioevo, il coppiere aveva il compito di versare da bere ai commensali. I primi coppieri furono gli oinokóoi greci e poi i cyntus o pincerna romani. Erano generalmente ragazzi giovani, di condizione servile. Nella mitologia classica Zeus rapì il giovane principe troiano Ganimede per farne il coppiere degli dei. In passato, nella Corte pontificia il titolo di Coppiere di Sua Santità spettava a quello dei nove camerieri segreti partecipanti che assisteva il papa nei pranzi solenni.
rdf:langString
Munskänk var i äldre tider en person som hade tillsyn över dryckesvarorna, avsmakade dem och "skänkte i" (hällde i) åt gästerna. Munskänken var en förtroendepost vid de kungliga hoven och i furstars och stormäns hushåll. På grund av den ständiga fruktan för komplotter och intriger måste en munskänk vara helt pålitlig. Han var ansvarig för att skydda sin herre från att bli förgiftad och ibland var han tvungen att dricka av den (kredensa) innan den serverades. Munskänken vann ofta sin herres tillgivenhet vilket även kunde ge honom en ställning med stort inflytande (jämför med gunstling).
rdf:langString
Обершенк (рос. Обер-шенк, від нім. Oberschenk — «старший виночерпій») — придворний чин II класу в Російській імперії, запроваджений 1723 року. У його розпорядженні знаходилися палацові запаси вин і інших напоїв. До Петра I посада називалась «кравчий».
rdf:langString
Обер-шенк (нем. Oberschenk — старший виночерпий) — придворный чин Российской империи, введённый в 1722 году при учреждении «Табели о рангах». До 1762 года состоял в 5-м классе, с 1762 года — во 2-м. Обер-шенк относился к первым чинам Императорского двора. В ведомости древних российских чинов, представленной в 1721 году Петру I по его повелению, чин обер-шенка сопоставлялся с чином кравчего. Форма обращения — «Ваше превосходительство».
rdf:langString
rdf:langString
Coper
rdf:langString
Mundschenk
rdf:langString
Copero
rdf:langString
Cup-bearer
rdf:langString
Échanson
rdf:langString
Coppiere
rdf:langString
잔 드리는 자
rdf:langString
Schenk (titel)
rdf:langString
Обер-шенк
rdf:langString
Обершенк
rdf:langString
Munskänk
xsd:integer
10197698
xsd:integer
1124882903
rdf:langString
Coper era un oficial o encarregat d'alt rang en les corts reals, la tasca de les quals era servir les begudes en la taula. A causa del temor constant a les conspiracions i intrigues, aquesta persona havia de ser considerada totalment digna de confiança per poder mantenir la seva posició. Havia de protegir la copa del rei davant el risc d'enverinaments, per la qual cosa es requeria, de vegades, tastar una mica de vi abans de servir-lo. Les seves relacions de confiança amb el rei, sovint els donava una posició de gran influència, per la qual cosa van ser pocs els triats al llarg de la història. Es troben copers en la mitologia i la religió, on els déus de vegades en tenien algun.
rdf:langString
Der Mundschenk, auch Butigler oder später Hofschenk, (lateinisch pincerna oder buticularius, davon abgeleitet wohl Pütker, wie das Hofamt im Fürstentum Lüneburg genannt wurde – siehe auch Cellarius oder Kellerer, lat. cellarius) war im Mittelalter ein Hofbediensteter, der für die Versorgung mit Getränken – vor allem mit Wein – zuständig war, seit karolingischer Zeit auch für die Verwaltung der königlichen Weingärten. An größeren Fürstenhöfen entwickelte sich die Funktion des Mundschenks zum Hofamt, das als Ehrenamt oft in einer hochrangigen Adelsfamilie erblich wurde, faktisch meist aber von einem Stellvertreter ausgeübt wurde. Erste Erwähnungen des Mundschenkenamtes gibt es bereits in der Bibel in Genesis 40,1–23 , wo der Mundschenk des Pharao erwähnt wird, sowie in Neh 1,11 /Neh 2,1 und 1 Kön 10,5 . Nehemia selbst war Mundschenk des persischen Königs Artaxerxes Longimanus, des Sohnes von Xerxes I. in Susa. Auch vom assyrischen Hof ist das Amt belegt (etwa Aššur-bunaja-usur unter Salmanasser III.). Dort war der Mundschenk ein hoher Beamter, der zum Beispiel das Amt des eponymen Beamten wahrnehmen konnte. Das Mundschenkenamt war ein Amt mit einer sehr hohen Verantwortung, aber auch Vertrauensstellung. Ähnlich dem bereits in der Antike bekannten Amt des Vorkosters vertraute der Herrscher dem Mundschenken seine Gesundheit und sein Wohlergehen an. Des Weiteren hatte der Mundschenk direkten Zugang zum König, wenn dieser in guter Stimmung und für Gefälligkeiten zugänglich war. Diese Vertrauensstellung führte zu dem hohen Ansehen des Amtes bis ins Hochmittelalter. Im Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation gehörte das Amt des Mundschenks zu den vier Erzämtern, die mit der weltlichen Kurfürstenwürde verbunden waren. So war der König von Böhmen der Erzmundschenk des römisch-deutschen Kaisers. All dies waren aber reine Ehrentitel. Die mit den Ämtern verbundenen tatsächlichen Aufgaben nahmen stellvertretend für die Kurfürsten die Inhaber der sogenannten Reichserbämter wahr. Der (pincerna imperii) war beispielsweise bei den Feierlichkeiten zur Krönung des römisch-deutschen Kaisers in Frankfurt am Main unter anderem dafür zuständig, dass kostenlos Wein ans Volk ausgeschenkt wurde.
rdf:langString
A cup-bearer was historically an officer of high rank in royal courts, whose duty was to pour and serve the drinks at the royal table. On account of the constant fear of plots and intrigues (such as poisoning), a person must have been regarded as thoroughly trustworthy to hold the position. He would guard against poison in the king's cup, and was sometimes required to swallow some of the drink before serving it. His confidential relations with the king often gave him a position of great influence. The position of cup-bearer has been greatly valued and given only to a select few throughout history. The cup-bearer as an honorific role, for example as the Egyptian hieroglyph for "cup-bearer," was used as late as 196 BC in the Rosetta Stone for the Kanephoros cup-bearer Areia, daughter of Diogenes; each Ptolemaic Decree starting with the Decree of Canopus honored a cup-bearer. A much older role was the appointment of Sargon of Akkad as cup-bearer in the 23rd century BC.
rdf:langString
Copero era un oficial o encargado de alto rango en las cortes reales, cuya tarea era servir las bebidas en la mesa. A causa del temor constante a las conspiraciones e intrigas, esta persona debía ser considerada totalmente digna de confianza para poder mantener su posición. Debía proteger la copa del rey ante el riesgo de envenenamientos, por lo que se requería, a veces, probar un poco de vino antes de servirlo. Sus relaciones de confianza con el rey, a menudo les granjeaba una posición de gran influencia y era muy valorada, por lo que fueron pocos los elegidos a lo largo de la historia. Los requisitos para obtener el trabajo no se llevaban a cabo a la ligera, valorándose y apreciando además de su porte, su modestia, laboriosidad y coraje. Se encuentran coperos en la mitología y la religión, donde los dioses a veces tenían alguno.
rdf:langString
Un échanson (du vieil allemand skenkan, « verser à boire ») était un officier chargé de servir à boire à un roi, un prince ou à tout autre personnage de haut rang. En raison de la crainte permanente d'intrigues et de complots, la charge revenait à une personne en qui le souverain plaçait une confiance totale. L'échanson devait en particulier veiller à écarter tout risque d'empoisonnement et parfois même goûter le vin avant de le servir. Dans la mythologie et les religions, les divinités ont parfois, elles aussi, un échanson.
rdf:langString
Nei banchetti dell'antichità e del medioevo, il coppiere aveva il compito di versare da bere ai commensali. I primi coppieri furono gli oinokóoi greci e poi i cyntus o pincerna romani. Erano generalmente ragazzi giovani, di condizione servile. Nella mitologia classica Zeus rapì il giovane principe troiano Ganimede per farne il coppiere degli dei. Nelle corti reali e principesche medievali, specie in Francia e in Germania, il coppiere era invece un funzionario di alto rango che aveva il compito di servire le bevande alla tavola reale evitando che la coppa del re fosse avvelenata, e talora aveva l'obbligo di assaggiarne il contenuto prima di servirla. In considerazione del costante timore di complotti e intrighi, tale posizione era affidata a persone di assoluta fiducia. Dalle relazioni confidenziali con il re, al coppiere derivava spesso una grande influenza a corte. In passato, nella Corte pontificia il titolo di Coppiere di Sua Santità spettava a quello dei nove camerieri segreti partecipanti che assisteva il papa nei pranzi solenni.
rdf:langString
잔 드리는 자(영어: cup-bearer)는 서양 궁정문화에서 왕실 식탁에 마실 것을 따라주는 직책이었다. 독살에 대한 우려 때문에 잔 드리는 자는 언제나 군주가 믿을 수 있는 총신을 임명했고, 그 자체로 상당한 고위직이었다. 잔 드리는 자의 개념은 고대로부터 나타났다. 고대 이집트에서부터 잔 드리는 자를 의미하는 신성문자가 있었고(기원전 196년 로제타석), 성경에서는 느헤미야가 아르타크세르크세스 1세의 잔 드리는 자가 되었다고 한다. 그리스 신화에서도 헤베와 가니메데가 올림포스의 잔 드리는 자 역할을 한다.
rdf:langString
Schenk of mondschenk is de middeleeuwse titel van de dienstedele die de tafel van zijn heer bediende. Een schenk was lid van de ministerialiteit (dienstadel) en had als (ere)functie het bedienen van zijn heer. Daarnaast was de schenk verantwoordelijk voor het bestuur van een deel van het grondgebied (vaak een gehucht of dorp) van de heer. De titel raakte in de late middeleeuwen in onbruik, enkele families van de Uradel voegden de eretitel daarom toe aan hun achternaam (vgl. Schenck van Toutenburg, Schenk von Stauffenberg).
rdf:langString
Обер-шенк (нем. Oberschenk — старший виночерпий) — придворный чин Российской империи, введённый в 1722 году при учреждении «Табели о рангах». До 1762 года состоял в 5-м классе, с 1762 года — во 2-м. Обер-шенк относился к первым чинам Императорского двора. В ведомости древних российских чинов, представленной в 1721 году Петру I по его повелению, чин обер-шенка сопоставлялся с чином кравчего. Обер-шенку подчинялись мундшенки (заведующие винными погребами), кофишенки (ответственные за приготовление кофе и чая), тафельдекеры (ответственные за сервировку стола), кондитеры, келлермейстеры (смотрители погребов). Форма обращения — «Ваше превосходительство».
rdf:langString
Munskänk var i äldre tider en person som hade tillsyn över dryckesvarorna, avsmakade dem och "skänkte i" (hällde i) åt gästerna. Munskänken var en förtroendepost vid de kungliga hoven och i furstars och stormäns hushåll. På grund av den ständiga fruktan för komplotter och intriger måste en munskänk vara helt pålitlig. Han var ansvarig för att skydda sin herre från att bli förgiftad och ibland var han tvungen att dricka av den (kredensa) innan den serverades. Munskänken vann ofta sin herres tillgivenhet vilket även kunde ge honom en ställning med stort inflytande (jämför med gunstling). Sveriges allra tidigaste urkunder omtalar att vid den svenske kungens hov fanns en munskänk liksom det fanns en sådan även vid Norges hird. En berömd munskänk i antikens Iran var profeten Nehemja.
rdf:langString
Обершенк (рос. Обер-шенк, від нім. Oberschenk — «старший виночерпій») — придворний чин II класу в Російській імперії, запроваджений 1723 року. У його розпорядженні знаходилися палацові запаси вин і інших напоїв. До Петра I посада називалась «кравчий». Обершенку підпорядковувалися мундшенки (рос. мундшенки, від нім. Mundschenk) — завідували винними льохами, кавошенки (рос. кофишенки, від нім. Kaffee + Schenk) — відповідальні за приготування кави та чаю, тафельдекери (рос. тафельдекеры, від нім. Tafeldecker) — відповідальні за сервірування столу, кондитери, келермейстери (рос. келлермейстеры, від нім. Kellermeister — «ключники», «доглядачі льохів»).
xsd:nonNegativeInteger
8825
