Covenant (law)

http://dbpedia.org/resource/Covenant_(law) an entity of type: Thing

Dalam dan esensi yang lebih umum, kovenan adalah sebuah janji tunggal yang memajukan atau memulihkan sebuah tindakan khusus. Di bawah hukum umum Inggris, sebuah kovenan berbeda dari kontrak biasa dalam hal keberadaan . Karena keberadaan segel menandakan penunggalan tak lazim dalam janji-janji yang dibuat dalam sebuah kovenan, hukum umum akan menegakkan sebuah kovenan bahkan dalam ketiadaan . Dalam hukum kontrak Amerika Serikat, dimajukan. rdf:langString

العهد بمعناه الأكثر عمومية والمعنى التاريخي، هو وعد رسمي للانخراط في عمل محدد أو الامتناع عنه. بموجب القانون العام الإنجليزي التاريخي، تم تمييز العهد عن العقد العادي بوجود ختم . لأن وجود الختم يشير إلى إهداء غير عادي في الوعود التي قطعت في العهد، فإن القانون العام سوف يفرض العهد حتى في غياب الاعتبار. في قانون العقود بالولايات المتحدة ، يُفترض عهد ضمني بحسن نية. العهود التي تجري للحصول على سندات الملكية هي العهود التي تأتي مع الفعل أو سند الملكية ، حيث يقوم مانح الملكية بتقديم ضمانات معينة إلى المستفيد. تسمى البنود غير المنافسة في الولايات المتحدة أيضًا العهود التقييدية. * rdf:langString

A covenant, in its most general sense and historical sense, is a solemn promise to engage in or refrain from a specified action. Under historical English common law, a covenant was distinguished from an ordinary contract by the presence of a seal. Because the presence of a seal indicated an unusual solemnity in the promises made in a covenant, the common law would enforce a covenant even in the absence of consideration. In United States contract law, an implied covenant of good faith is presumed. rdf:langString

Als covenant bezeichnet man im Recht von England und Wales ein vertrags- (contract law) und sachenrechtliches (property law) Institut. Der covenant ist ein einseitig bindendes Versprechen, das man in der besonderen Privatbeurkundungsform des deed abgibt. Wenn der covenant dinglicher Natur ist, mit ihm also eine Grundstückbelastung einhergeht, spricht man von einem real covenant. Im deutschen Recht ist diese Art des covenant mit einer Reallast oder einer Realobligation vergleichbar. Beim schuldrechtlichen convenant unterscheidet man abermals: Der Nutzungs- bzw. positiv covenant (affirmative covenant) verpflichtet den Schuldner zu einer Einzeleinleistung, während der Unterlassungs- bzw. negativ covenant (negative covenant) den Schuldner zu einer Unterlassung, der Nichtvornahme einer Leitung rdf:langString

Een convenant is een bepaald soort overeenkomst tussen * een overheid en een andere overheid * een overheid en een natuurlijk persoon of een rechtspersoon * natuurlijke personen of rechtspersonen. Het Nederlandse Ministerie van Justitie en Veiligheid definieert een convenant als "een afspraak van de overheid met een of meer partijen gericht op het realiseren van bepaalde (beleids-) doelstellingen. In een convenant worden schriftelijke afspraken over het leveren van prestaties vastgelegd." rdf:langString

Ковенант (англ. covenant) в английском праве — обязательство совершить какое-либо действие или воздержаться от совершения какого-либо действия, имеющее для обязавшейся стороны юридическую силу. Ковенанты применяются в различных отраслях английского права: от прав, связанных с владением и распоряжением недвижимым имуществом, до договорного права. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Covenant (law)

rdf:langString عهد (قانون)

rdf:langString Covenant (England und Wales)

rdf:langString Kovenan (hukum)

rdf:langString Convenant

rdf:langString Ковенант (юриспруденция)

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 2187058

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1116100477

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString العهد بمعناه الأكثر عمومية والمعنى التاريخي، هو وعد رسمي للانخراط في عمل محدد أو الامتناع عنه. بموجب القانون العام الإنجليزي التاريخي، تم تمييز العهد عن العقد العادي بوجود ختم . لأن وجود الختم يشير إلى إهداء غير عادي في الوعود التي قطعت في العهد، فإن القانون العام سوف يفرض العهد حتى في غياب الاعتبار. في قانون العقود بالولايات المتحدة ، يُفترض عهد ضمني بحسن نية. العهد هو نوع من الاتفاق يشبه الشرط التعاقدي. يقدم العاهد وعدًا للمعهود إليه بالقيام به أو عدم القيام بأي إجراء (ويُسمى العهد السلبي). في قانون الملكية العقارية، يعني المصطلح الحقيقي «العهود الحقيقية» الشروط المرتبطة بملكية الأرض أو استخدامها. العهود التي تجري للحصول على سندات الملكية هي العهود التي تأتي مع الفعل أو سند الملكية ، حيث يقوم مانح الملكية بتقديم ضمانات معينة إلى المستفيد. تسمى البنود غير المنافسة في الولايات المتحدة أيضًا العهود التقييدية. *

rdf:langString Als covenant bezeichnet man im Recht von England und Wales ein vertrags- (contract law) und sachenrechtliches (property law) Institut. Der covenant ist ein einseitig bindendes Versprechen, das man in der besonderen Privatbeurkundungsform des deed abgibt. Wenn der covenant dinglicher Natur ist, mit ihm also eine Grundstückbelastung einhergeht, spricht man von einem real covenant. Im deutschen Recht ist diese Art des covenant mit einer Reallast oder einer Realobligation vergleichbar. Beim schuldrechtlichen convenant unterscheidet man abermals: Der Nutzungs- bzw. positiv covenant (affirmative covenant) verpflichtet den Schuldner zu einer Einzeleinleistung, während der Unterlassungs- bzw. negativ covenant (negative covenant) den Schuldner zu einer Unterlassung, der Nichtvornahme einer Leitung verpflichtet.

rdf:langString A covenant, in its most general sense and historical sense, is a solemn promise to engage in or refrain from a specified action. Under historical English common law, a covenant was distinguished from an ordinary contract by the presence of a seal. Because the presence of a seal indicated an unusual solemnity in the promises made in a covenant, the common law would enforce a covenant even in the absence of consideration. In United States contract law, an implied covenant of good faith is presumed. A covenant is an agreement like a contract. The covenantor makes a promise to a covenantee to perform an action (affirmative covenant in the United States or positive covenant in England and Wales) or to refrain from an action (negative covenant). In real property law, the term real covenants means that conditions are tied to the ownership or use of land. A "covenant running with the land", meeting tests of wording and circumstances laid down in precedent, imposes duties or restrictions upon the use of that land regardless of the owner. Restrictive covenants are somewhat similar to easements and equitable servitude. In the US, the Restatement (Third) of Property takes steps to merge the concepts as servitudes. Real covenant law in the US has been referred to as an "unspeakable quagmire" by one court. A covenant for title that comes with a deed or title to the property assures the purchaser that the grantor has the ownership rights that the deed purports to convey. Non-compete clauses in relation to contract law are also called restrictive covenants. Landlords may seek and courts may grant forfeiture of leases such as in leasehold estates for breach of covenant, which in most jurisdictions must be relatively severe breaches; however, the covenant to pay rent is one of the more fundamental covenants. The forfeiture of a private home involves interference with social and economic human rights. In the case of leases commuted to a large sum payable at the outset (a premium), that has prompted lobbying for and government measures of leasehold reform particularly in the law of ground rents and service charges.

rdf:langString Dalam dan esensi yang lebih umum, kovenan adalah sebuah janji tunggal yang memajukan atau memulihkan sebuah tindakan khusus. Di bawah hukum umum Inggris, sebuah kovenan berbeda dari kontrak biasa dalam hal keberadaan . Karena keberadaan segel menandakan penunggalan tak lazim dalam janji-janji yang dibuat dalam sebuah kovenan, hukum umum akan menegakkan sebuah kovenan bahkan dalam ketiadaan . Dalam hukum kontrak Amerika Serikat, dimajukan.

rdf:langString Een convenant is een bepaald soort overeenkomst tussen * een overheid en een andere overheid * een overheid en een natuurlijk persoon of een rechtspersoon * natuurlijke personen of rechtspersonen. Het Nederlandse Ministerie van Justitie en Veiligheid definieert een convenant als "een afspraak van de overheid met een of meer partijen gericht op het realiseren van bepaalde (beleids-) doelstellingen. In een convenant worden schriftelijke afspraken over het leveren van prestaties vastgelegd." Bijvoorbeeld, in het convenantdocument "met (landelijke) afspraken over een rechtmatige gegevensverwerking tussen partijen die een samenwerkingsverband op de meldkamer vormen" verplichten de partijen zich "om de in dit convenant neergelegde rechten en verplichtingen, met inachtneming van de doelstelling in dit convenant en met behoud van ieders eigen verantwoordelijkheden en alle geldende wettelijke bepalingen, naar vermogen uit te voeren en na te leven." Convenanten worden gebruikt in situaties dat de reguliere middelen niet effectief blijken en om uiteenlopende afspraken vast te leggen, veelal in de context van beleid, intenties en samenwerking. Er bestaat geen strikt vastgelegde vorm of inhoud van een convenant. Convenanten zijn er daarom in vele soorten en maten. Convenanten hebben veel gemeen met herenakkoorden, intentieovereenkomsten en samenwerkingsovereenkomsten. In een convenant worden vaak elementen uit deze en andere overeenkomsten gecombineerd. Als een overheid partij is, zal ten minste één overheid publiekrechtelijke bevoegdheden inzetten. Daarmee wordt bedoeld het maken van afspraken over de wijze waarop bevoegdheden die in of bij de wet aan de overheid zijn toebedeeld, worden uitgeoefend. Zo worden afspraken vastgelegd, waarbij de bestuurlijke organen afspreken bepaalde dingen te doen, die niet op die manier in de wet zijn uitgewerkt. Betreft het alleen overheden die afspraken vastleggen, dan noemt men dat ook wel een bestuursakkoord. Als overheid en bedrijfsleven gezamenlijk afspraken vastleggen dan heeft men het over een publiek-private overeenkomst. In het privaatrecht kent men vooral het echtscheidingsconvenant, waarbij de scheidende, maar niet gebrouilleerde, partijen rechten en plichten vastleggen en een omgangsregeling met eventuele kinderen.

rdf:langString Ковенант (англ. covenant) в английском праве — обязательство совершить какое-либо действие или воздержаться от совершения какого-либо действия, имеющее для обязавшейся стороны юридическую силу. Ковенанты применяются в различных отраслях английского права: от прав, связанных с владением и распоряжением недвижимым имуществом, до договорного права. Ковенанты являются обязательной частью сделок финансирования, при их отсутствии зачастую невозможно получить кредит от банка или институционального инвестора. Ковенанты и право вето на ведение деятельности часто используются и при организации совместных предприятий, заключении акционерных соглашений в соответствии с английским правом, а также при заключении сделок слияний и поглощений.

data from the linked data cloud