Constitutions of Clarendon
http://dbpedia.org/resource/Constitutions_of_Clarendon an entity of type: Abstraction100002137
クラレンドン法（英:Constitutions of Clarendon）は、1164年にイングランド国王ヘンリー2世によって制定された一連の立法上の手続きのことで、主に教会の管轄領域に対しての立法制定を指す。この法は教会と世俗法の領域への王権の拡大をもたらし、ヘンリー2世の治世に見られた王権の拡大の一部分をなした。
rdf:langString
Konstytucje z Clarendon (zw. także konstytucjami clarendońskimi lub klarendońskimi) – akty prawne wydane w 1164 w przez Henryka II Plantageneta, króla Anglii. Konstytucje ograniczały przywileje Kościoła w Anglii. Zgodnie z ich postanowieniami:
* nałożono na Kościół podatek,
* sądom duchownym wolno było sądzić wyłącznie duchownych,
* duchowni w sprawach karnych odpowiadali przed sądem świeckim,
* zakazano apelacji do Rzymu bez zgody króla. Stały się zarzewiem konfliktu między Henrykiem II a klerem angielskim, na czele którego stanął arcybiskup Canterbury Tomasz Becket.
rdf:langString
克拉伦敦法典（Constitutions of Clarendon）是1164年英王亨利二世颁布的扩大王权，限制教会特权和教会法庭权力的法典。名称源于威尔特用于皇家狩猎的郡克拉伦登宫，法典在此公布。亨利二世企图以此收回教会的圣职推荐权，其一系列举措导致与坎特伯雷大主教托马斯·贝克特的矛盾激化，贝克特被杀导致亨利二世与教廷的对立，被教廷處以破门律。最终亨利二世向贝克特的尸骸忏悔，《克拉伦敦法典》被取消。法典名称来自法典发布地威尔特郡的。
rdf:langString
Кларендонські постанови (англ. Constitutions of Clarendon) — 16 статей, складені за розпорядженням англійського короля Генриха II. Вони передбачали обмеження компетенції англійських церковних судів та їхнє підпорядкування світському королівському суду. Постанови обговорювались на раді феодальної знаті у Кларендоні (січень 1164), але були оскаржені главою англійської церкви архієпископом Кентерберійським Томасом Бекетом. Після цього конфлікту Бекет втік з країни наприкінці 1164 року, і постанови було офіційно ухвалено. Однак після вбивства Бекета 1170 року Генріх II під загрозою папського інтердикту був змушений у 1172 році відмовитись від їх застосування.
rdf:langString
Clarendonské rozhodnutí (též Clarendonská konstituce popř. Clarendonská deklarace) byl soubor nařízení vydaných anglickým králem Jindřichem II. v roce 1164. V Anglii a Normandii vládou krále Jindřicha II. skončily – občanské války – mezi lety 1138 a 1153. Král chtěl obnovit stav práva a pořádku zpředanarchické doby. Clarendonské rozhodnutí zahájilo v roce 1166 proměnu anglického práva a vedlo k zavedení porotního soudu v zemích zvykového práva po celém světě a který zavedl soudní řízení.
rdf:langString
Die Constitutions of Clarendon waren eine Reihe von Regelungen, die Heinrich II. von England 1164 in Clarendon Palace erließ, um die weltliche Gerichtsbarkeit auch im geistlichen Bereich durchzusetzen. Die Constitutions of Clarendon waren Teil der Strategie Heinrichs II., die auf Ausweitung des königlichen Machtbereiches abzielte und ein Charakteristikum seiner Regierungszeit war.
rdf:langString
The Constitutions of Clarendon were a set of legislative procedures passed by Henry II of England in 1164. The Constitutions were composed of 16 articles and represent an attempt to restrict ecclesiastical privileges and curb the power of the Church courts and the extent of papal authority in England. In the anarchic conditions of Henry II's predecessor, Stephen (reigned 1135–1154), the church had extended its jurisdiction by taking advantage of the weakness of royal authority. The Constitutions were claimed to restore the law as it was observed during the reign of Henry I (1100–1135).
rdf:langString
Konstitusi Clarendon atau Undang-Undang Clarendon adalah piagam 16 pasal yang yang dikeluarkan oleh pada bulan . Konstitusi Clarendon ini dimaksudkan untuk mengatur hak-hak dan wewenang gereja serta membatasi kekuasaan pengadilan gereja di Inggris. Selama pemerintahan yang kacau dari pendahulu Henry yaitu Stephen (1135-1154), pengadilan gereja telah mendorong perkembangan hukum canon (gereja) dan mengambil alih sejumlah hak prerogatif pengadilan negara. Henry II ingin mengembalikan peradilan seperti masa Henry I (1100-1135).
rdf:langString
Les Constitutions de Clarendon sont un ensemble de procédures juridiques promulguées par le roi Henri II d'Angleterre le 30 janvier 1164 qui contrôle l’élection de nouveaux prélats et se donne le droit de traduire des clercs devant ses tribunaux royaux. Elles déterminaient les domaines des compétences des cours temporelles et des juridictions ecclésiastiques qui se virent attribuer compétence sur les affaires du clergé.
rdf:langString
Le Costituzioni di Clarendon erano un insieme di procedure giuridiche promulgate dal re Enrico II d'Inghilterra il 30 gennaio 1164. Composte da sedici articoli, esse rappresentano un tentativo da parte del sovrano di limitare i privilegi ecclesiastici e di controllare il potere delle corti della Chiesa cattolica e l'estesa autorità del papa in Inghilterra. Nelle condizioni di anarchia in cui era precipitato il regno con il predecessore di Enrico II, Stefano, la Chiesa aveva esteso la sua giurisdizione nel vuoto. Le Costituzioni erano finalizzate a far ritornare il sistema giudiziario osservato durante il regno di Enrico I (1110-1135). Tuttavia, di fatto, queste erano una parte della più larga espansione della giurisdizione del re nelle leggi civili ed ecclesiastiche, che furono il definiti
rdf:langString
De Constituties van Clarendon in 1164 reflecteren het conflict tussen de Engelse koningen en de Katholieke Kerk. Zij werden te Clarendon Palace uitgevaardigd door Hendrik II van Engeland en hielden een inperking in van de kerkelijke macht. Zo moesten bisschoppen voor hun inwijding hulde komen brengen aan de koning, was er koninklijke toestemming nodig voor wie in beroep wilde gaan bij de paus en moesten misdadige geestelijken uit hun stand worden ontzet zodat ze zouden kunnen berecht worden door een koninklijke rechtbank, en dus niet meer onder het canoniek recht vielen. Hierop kwam veel protest van de Kerk, en dan in het bijzonder van Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury. Nadat deze in 1170 werd vermoord in zijn kathedraal, zwakte Hendrik II de constituties enigszins af. Alleen
rdf:langString
Кларендонские конституции — законодательный акт, принятый в 1164 году королём Англии Генрихом II Плантагенетом во дворце Кларендон недалеко от Солсбери. Кларендонские конституции, состоявшие в общей сложности из 16 статей, были призваны ограничить привилегии духовенства в Англии, уменьшить юрисдикцию церкви и снизить авторитет Папы Римского в Англии. Их основные положения были следующими: Принятие Кларендонских конституций стало причиной начала конфликта между Генрихом II и английским духовенством во главе с епископом Кентерберийским Томасом Бекетом, который в итоге был убит.
rdf:langString
rdf:langString
Clarendonské rozhodnutí
rdf:langString
Constitutions of Clarendon
rdf:langString
Constitutions of Clarendon
rdf:langString
Konstitusi Clarendon
rdf:langString
Constitutions de Clarendon
rdf:langString
Costituzioni di Clarendon
rdf:langString
クラレンドン法
rdf:langString
Constituties van Clarendon
rdf:langString
Konstytucje z Clarendon
rdf:langString
Кларендонские конституции
rdf:langString
Кларендонські постанови
rdf:langString
克拉伦敦法典
xsd:integer
1048852
xsd:integer
1083094692
rdf:langString
Clarendonské rozhodnutí (též Clarendonská konstituce popř. Clarendonská deklarace) byl soubor nařízení vydaných anglickým králem Jindřichem II. v roce 1164. V Anglii a Normandii vládou krále Jindřicha II. skončily – občanské války – mezi lety 1138 a 1153. Král chtěl obnovit stav práva a pořádku zpředanarchické doby. Clarendonské rozhodnutí zahájilo v roce 1166 proměnu anglického práva a vedlo k zavedení porotního soudu v zemích zvykového práva po celém světě a který zavedl soudní řízení. Předchozí systémy rozhodování o vítězné straně ve přích, zejména v případětrestných činů, zahrnovaly vedení soudu božím soudem (ordál), (sou)bojemnebo očištění přísahou (musel se shromáždit určitý počet - často 12 - hodnověrnýchlidí, kteří přísaze obviněného věřili), či líčení pře při nichž důkazy, prohlídkya vyšetřování prováděli pod přísahou laici, rytíři nebo řadoví svobodní lidé.Po clarendonském rozhodnutí se rozvinuly soudní procesy s porotou, i když někteříhistorikové tvrdí, že počátky systému porotního soudu předcházely tomutorozhodnutí. Clarendonské rozhodnutí nevedlo k této změně okamžitě; odvolávání sena proces (sou)bojem bylo v Anglii oficiálně zrušeno až v roce 1819, ačkoli sev té době už dávno přestalo používat. Ono rozhodnutí je pojmenováno podle královského loveckého zámečku v Clarendonuve Wiltshire, v němž byl vyhlášen.
rdf:langString
Die Constitutions of Clarendon waren eine Reihe von Regelungen, die Heinrich II. von England 1164 in Clarendon Palace erließ, um die weltliche Gerichtsbarkeit auch im geistlichen Bereich durchzusetzen. Sie bestanden aus 16 Artikeln und betrafen die Bestrafung krimineller Vergehen von Klerikern, die bis dahin nur von geistlichen Gerichten behandelt worden waren. Die geistlichen Gerichte erkannten meist auf geringere Strafen als die königlichen. So wurden Mörder von weltlichen Gerichten zur Hinrichtung oder einer Verstümmelung verurteilt, während bei den geistlichen die Ausstoßung aus dem Klerus die Hauptstrafe war. Die Konstitutionen gingen davon aus, dass solch ein ausgestoßener Kleriker nicht mehr der geistlichen Gerichtsbarkeit unterstehe und deshalb von einem königlichen Gericht zu richten sei. Thomas Becket, der ehemalige Kanzler Heinrichs, der auf dessen Wunsch Erzbischof von Canterbury (1162–1170) geworden war, widersetzte sich diesen Regelungen unter Verweis auf den Rechtsgrundsatz ne bis in idem, dass niemand zweimal für das gleiche Vergehen bestraft werden darf. Dabei hatten die englischen Bischöfe den Bestimmungen ursprünglich zugestimmt, doch als der Papst sie zurückwies, lehnte auch Thomas Becket sie ab. Daraufhin musste Thomas ins Exil gehen. Die Verhandlungen zwischen dem König auf der einen und dem Papst sowie dem Erzbischof Thomas auf der anderen Seite zogen sich über viele Jahre hin, ohne dass Fortschritte im Streit um die Gerichtsbarkeit über den Klerus erreicht wurden. Doch glaubte Thomas im Dezember 1170 nach Canterbury zurückkehren zu können. Doch als es wegen der Krönung eines Sohnes Heinrichs II. wieder zu Meinungsverschiedenheiten mit dem König kam, wurde Thomas am 29. Dezember 1170 in der Kathedrale von Canterbury ermordet. Heinrich seinerseits nahm in den weiteren Verhandlungen zwei Bestimmungen, die dem kanonischen Recht widersprachen, zurück. Der Rest blieb in Kraft. Die Constitutions of Clarendon waren Teil der Strategie Heinrichs II., die auf Ausweitung des königlichen Machtbereiches abzielte und ein Charakteristikum seiner Regierungszeit war.
rdf:langString
The Constitutions of Clarendon were a set of legislative procedures passed by Henry II of England in 1164. The Constitutions were composed of 16 articles and represent an attempt to restrict ecclesiastical privileges and curb the power of the Church courts and the extent of papal authority in England. In the anarchic conditions of Henry II's predecessor, Stephen (reigned 1135–1154), the church had extended its jurisdiction by taking advantage of the weakness of royal authority. The Constitutions were claimed to restore the law as it was observed during the reign of Henry I (1100–1135). The Constitutions take their name from Clarendon Palace, Wiltshire, the royal hunting lodge at which they were promulgated.
rdf:langString
Les Constitutions de Clarendon sont un ensemble de procédures juridiques promulguées par le roi Henri II d'Angleterre le 30 janvier 1164 qui contrôle l’élection de nouveaux prélats et se donne le droit de traduire des clercs devant ses tribunaux royaux. Elles déterminaient les domaines des compétences des cours temporelles et des juridictions ecclésiastiques qui se virent attribuer compétence sur les affaires du clergé. Elles sont composées de seize articles, qui ont pour objet de restreindre les principaux privilèges acquis par le clergé anglais et limiter la mainmise de la papauté dans les affaires anglaises. Henri déclare vouloir restaurer les coutumes en usage sous Henri Beauclerc (concordat de Londres en 1107) : la période d'anarchie qu'a connue le royaume sous son prédécesseur Étienne de Blois a favorisé l'extension des pouvoirs ecclésiastiques. En fait, il fait recueillir ces statuts pour affirmer la juridiction royale sur l'Église et les lois civiles. Une des dispositions porte sur l'impossibilité désormais aux clercs coupables de meurtre d'échapper à la justice royale par un tribunal ecclésiastique institué par Guillaume le Conquérant. Le roi demande aux évêques d'apposer leur sceau sur ces constitutions et de signer une promesse de les observer. L'archevêque de Cantorbéry Thomas Becket ose seul refuser sa signature. Il doit s’exiler en France en octobre. Le pape Alexandre III condamne dix des seize articles de Clarendon qu'il déclare être contraires aux libertés du clergé. Après assassinat de Becket, Henri II retire le texte mais réussit en fait à maintenir sa domination sur l’Église.
rdf:langString
Konstitusi Clarendon atau Undang-Undang Clarendon adalah piagam 16 pasal yang yang dikeluarkan oleh pada bulan . Konstitusi Clarendon ini dimaksudkan untuk mengatur hak-hak dan wewenang gereja serta membatasi kekuasaan pengadilan gereja di Inggris. Selama pemerintahan yang kacau dari pendahulu Henry yaitu Stephen (1135-1154), pengadilan gereja telah mendorong perkembangan hukum canon (gereja) dan mengambil alih sejumlah hak prerogatif pengadilan negara. Henry II ingin mengembalikan peradilan seperti masa Henry I (1100-1135). Dalam Konstitusi Clarendon ditetapkan bahwa para pendeta yang akan meninggalkan kerajaan atau akan mengajukan masalah-masalah peradilan ke Roma, harus dengan seizin raja. Hak pengucilan gereja dibatasi dan gereja dilarang bertindak atas orang awam berdasarkan laporan rahasia. Soal keuangan gereja juga dicampuri oleh raja. Pengadilan gereja diberi hak pengawasan efektif atas harta kekayaan gereja, tetapi dalam terjadi kasus perselisihan tanah antara orang awam dengan gereja, maka dewan juri negara yang memutuskan. Konstitusi Clarendon semula dapat diterima para rohaniawan dan uskup, tetapi karena tidak ada kesepakatan tentang beberapa pasal, Uskup Agung Caterbury Thomas Becket kemudian mengajukan protes dan keberatan. Becket kemudian diasingkan selama 6 tahun oleh Henry II dan mati sahid pada tahun 1170.
rdf:langString
クラレンドン法（英:Constitutions of Clarendon）は、1164年にイングランド国王ヘンリー2世によって制定された一連の立法上の手続きのことで、主に教会の管轄領域に対しての立法制定を指す。この法は教会と世俗法の領域への王権の拡大をもたらし、ヘンリー2世の治世に見られた王権の拡大の一部分をなした。
rdf:langString
Le Costituzioni di Clarendon erano un insieme di procedure giuridiche promulgate dal re Enrico II d'Inghilterra il 30 gennaio 1164. Composte da sedici articoli, esse rappresentano un tentativo da parte del sovrano di limitare i privilegi ecclesiastici e di controllare il potere delle corti della Chiesa cattolica e l'estesa autorità del papa in Inghilterra. Nelle condizioni di anarchia in cui era precipitato il regno con il predecessore di Enrico II, Stefano, la Chiesa aveva esteso la sua giurisdizione nel vuoto. Le Costituzioni erano finalizzate a far ritornare il sistema giudiziario osservato durante il regno di Enrico I (1110-1135). Tuttavia, di fatto, queste erano una parte della più larga espansione della giurisdizione del re nelle leggi civili ed ecclesiastiche, che furono il definitivo aspetto del suo regno. Il primo obiettivo delle Costituzioni era occuparsi del controverso problema del clero criminale, ossia il clero che aveva commesso un grave crimine, ma che aveva evitato ripercussioni legali attraverso il "beneficio del clero", messo in pratica dalle corti ecclesiastiche. Queste, differentemente dalle corti reali, erano ovviamente più fedeli al clero. Se si verificava un caso di omicidio commesso da un prete, di solito il processo finiva con la semplice sospensione e privazione della carica sacerdotale. In una corte reale l'omicidio era punito con la o addirittura la condanna a morte.
rdf:langString
De Constituties van Clarendon in 1164 reflecteren het conflict tussen de Engelse koningen en de Katholieke Kerk. Zij werden te Clarendon Palace uitgevaardigd door Hendrik II van Engeland en hielden een inperking in van de kerkelijke macht. Zo moesten bisschoppen voor hun inwijding hulde komen brengen aan de koning, was er koninklijke toestemming nodig voor wie in beroep wilde gaan bij de paus en moesten misdadige geestelijken uit hun stand worden ontzet zodat ze zouden kunnen berecht worden door een koninklijke rechtbank, en dus niet meer onder het canoniek recht vielen. Hierop kwam veel protest van de Kerk, en dan in het bijzonder van Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury. Nadat deze in 1170 werd vermoord in zijn kathedraal, zwakte Hendrik II de constituties enigszins af. Alleen de hulde die de bisschoppen moesten brengen, hield hij in stand.
rdf:langString
Konstytucje z Clarendon (zw. także konstytucjami clarendońskimi lub klarendońskimi) – akty prawne wydane w 1164 w przez Henryka II Plantageneta, króla Anglii. Konstytucje ograniczały przywileje Kościoła w Anglii. Zgodnie z ich postanowieniami:
* nałożono na Kościół podatek,
* sądom duchownym wolno było sądzić wyłącznie duchownych,
* duchowni w sprawach karnych odpowiadali przed sądem świeckim,
* zakazano apelacji do Rzymu bez zgody króla. Stały się zarzewiem konfliktu między Henrykiem II a klerem angielskim, na czele którego stanął arcybiskup Canterbury Tomasz Becket.
rdf:langString
克拉伦敦法典（Constitutions of Clarendon）是1164年英王亨利二世颁布的扩大王权，限制教会特权和教会法庭权力的法典。名称源于威尔特用于皇家狩猎的郡克拉伦登宫，法典在此公布。亨利二世企图以此收回教会的圣职推荐权，其一系列举措导致与坎特伯雷大主教托马斯·贝克特的矛盾激化，贝克特被杀导致亨利二世与教廷的对立，被教廷處以破门律。最终亨利二世向贝克特的尸骸忏悔，《克拉伦敦法典》被取消。法典名称来自法典发布地威尔特郡的。
rdf:langString
Кларендонские конституции — законодательный акт, принятый в 1164 году королём Англии Генрихом II Плантагенетом во дворце Кларендон недалеко от Солсбери. Кларендонские конституции, состоявшие в общей сложности из 16 статей, были призваны ограничить привилегии духовенства в Англии, уменьшить юрисдикцию церкви и снизить авторитет Папы Римского в Англии. Их основные положения были следующими:
* церковь облагалась налогом;
* духовные суды могли судить только духовных лиц;
* уголовные дела духовных лиц рассматривались светскими судами;
* запрещалось подавать апелляцию Папе в Рим без согласия короля. Кларендонские постановления (Constitutions of Clarendon) обсуждались на совете феодальной знати в Кларендоне (январь, 1164 год), но были опротестованы главой английской церкви архиепископом Кентерберийским Томасом Бекетом. Вслед за его осуждением и бегством были официально приняты. Однако после убийства Бекета (1170 год) Генрих II под угрозой папского отлучения вынужден был в 1172 году отказаться от их применения. Принятие Кларендонских конституций стало причиной начала конфликта между Генрихом II и английским духовенством во главе с епископом Кентерберийским Томасом Бекетом, который в итоге был убит.
rdf:langString
Кларендонські постанови (англ. Constitutions of Clarendon) — 16 статей, складені за розпорядженням англійського короля Генриха II. Вони передбачали обмеження компетенції англійських церковних судів та їхнє підпорядкування світському королівському суду. Постанови обговорювались на раді феодальної знаті у Кларендоні (січень 1164), але були оскаржені главою англійської церкви архієпископом Кентерберійським Томасом Бекетом. Після цього конфлікту Бекет втік з країни наприкінці 1164 року, і постанови було офіційно ухвалено. Однак після вбивства Бекета 1170 року Генріх II під загрозою папського інтердикту був змушений у 1172 році відмовитись від їх застосування.
xsd:nonNegativeInteger
4894
