Constitutionalist Revolution

http://dbpedia.org/resource/Constitutionalist_Revolution an entity of type: Thing

Конституционалистская революция (порт. Revolução Constitucionalista) — восстание населения штата Сан-Паулу против временного правительства Жетулиу Варгаса, вызванное недовольством местной элиты Сан-Паулу результатами Бразильской революции 1930 года, свергнувшей президента-паулиста Вашингтона Луиса и подорвавшей автономию штатов. rdf:langString
Pro-Konstitucia Revolucio, vere interna milito, estis armata movado kiu okazis inter julio kaj oktobro de 1932 cele la faligon de Getúlio Vargas kaj la kreado de konstitucia registaro en Brazilo. La kaŭzoj de la malkontento estis la ekonomia krizo de la Granda depresio kaj la nomigo de , rigardita kiel fremda kaj malnobelo, kiel subŝtatestro de San-Paŭlio. En 1932 la malkontento ne ĉesis eĉ ne post la nomigo de san-paŭlia nobelulo Pedro de Toledo, kiel subŝtatestro. Sub la komando de TOLEDO kaj de la generalo , san-pauliaj trupoj batalis en tri frontoj: nordorienta, suda kaj okcidenta. rdf:langString
The Constitutionalist Revolution of 1932 (sometimes also referred to as Paulista War or Brazilian Civil War) is the name given to the uprising of the population of the Brazilian state of São Paulo against the Brazilian Revolution of 1930 when Getúlio Vargas assumed the nation's Presidency; Vargas was supported by the people, the military and the political elites of Minas Gerais, Rio Grande do Sul and Paraíba. The movement grew out of local resentment from the fact that Vargas ruled by decree, unbound by a Constitution, in a provisional government. The 1930 Revolution also affected São Paulo by eroding the autonomy that states enjoyed during the term of the 1891 Constitution and preventing the inauguration of the governor of São Paulo, Júlio Prestes, in the Presidency of the Republic, while rdf:langString
La Revolución Constitucionalista de 1932, Guerra Paulista o Guerra Civil Brasileña​ fue un movimiento armado ocurrido en el Estado de São Paulo, Brasil, entre los meses de julio y octubre de 1932. Su objetivo fue la derrocada del Gobierno provisorio de Getúlio Vargas y la promulgación de una nueva Constitución para el Brasil. rdf:langString
La Révolution constitutionnaliste de 1932, également connue sous le nom de Révolution de 1932 ou Guerre paulista, était le mouvement armé qui a eu lieu dans les États de São Paulo, Mato Grosso do Sul et Rio Grande do Sul, entre juillet et octobre 1932, qui visait à renverser le et convoquer une . Le coup d'État résultant de la Révolution de 1930 renversa le président de la république d'alors, Washington Luís ; empêcha l'investiture de son successeur élu aux élections de mars 1930, Julio Prestes ; déposé la majorité des présidents des États (maintenant appelés gouverneurs); fermé le Congrès national, les assemblées législatives des États et les conseils municipaux ; et, enfin, abroge la , jusque-là en vigueur. Getúlio Vargas, candidat défait aux élections présidentielles de 1930 et l'un de rdf:langString
Powstanie konstytucjonalistów w Brazylii – powstanie trzech zbuntowanych brazylijskich stanów: São Paulo, Mato Grosso do Sul i Rio Grande do Sul, przeciwko rządowi centralnemu w 1932 roku. W 1930 roku władzę dyktatorską w Brazylii objął Getúlio Vargas, który zawiesił konstytucję i rozwiązał parlament. Narastający kryzys gospodarczy i ruina gospodarcza najbogatszego stanu São Paulo spowodowały powstanie Frontu Narodowego, którego celem stało się obalenie dyktatora i przywrócenie konstytucji. rdf:langString
A Revolução Constitucionalista de 1932, também conhecida como Revolução de 1932 ou Guerra Paulista, foi o movimento armado ocorrido nos estados de São Paulo, Mato Grosso do Sul e Rio Grande do Sul, entre julho e outubro de 1932, que tinha por objetivo derrubar o governo provisório de Getúlio Vargas e convocar uma Assembleia Nacional Constituinte. O golpe de estado decorrente da Revolução de 1930 derrubou o então presidente da república, Washington Luís; impediu a posse do seu sucessor eleito nas eleições de março de 1930, Júlio Prestes; depôs a maioria dos presidentes estaduais (atualmente se denominam governadores); fechou o Congresso Nacional, as Assembleias Legislativas Estaduais e as Câmaras Municipais; e, por fim, cassou a Constituição de 1891, até então vigente. Getúlio Vargas, candi rdf:langString
Конституціоналістська революція 1932 року (порт. Revolução Constitucionalista de 1932, Revolução de 1932 або Guerra Paulista) — військове протистояння у штаті Сан-Паулу, Бразилія, що тривало з липня по жовтень 1932 року через спроби еліти та частини населення штату зкинути «тимчасовий уряд» Жетуліу Варгаса і добитися прийняття нової конституції Бразилії. rdf:langString
rdf:langString Constitutionalist Revolution
rdf:langString Pro-Konstitucia Revolucio
rdf:langString Revolución Constitucionalista de 1932
rdf:langString Révolution constitutionnaliste de 1932
rdf:langString Powstanie konstytucjonalistów w Brazylii
rdf:langString Revolução Constitucionalista de 1932
rdf:langString Конституционалистская революция
rdf:langString Конституціоналістська революція 1932 року
rdf:langString Constitutionalist Revolution
xsd:integer 7797745
xsd:integer 1115340643
xsd:integer 1050
xsd:integer 2500
xsd:integer 3800
rdf:langString unknown number of wounded
rdf:langString * Volunteer rebels Gaúcho United Front
rdf:langString Legalists Brazil *15px Brazilian Army **15px Army Aviation *border|15px Brazilian Navy **15px Marine Corps **15px Naval Aviation *15px Police Corps **15px Public Force of the State of Minas Gerais **15px Public Force of the State of Rio de Janeiro **15px Public Force of the State of Paraná
rdf:langString Constitutionalists *15px Public Force of the State of São Paulo
rdf:langString Borges de Medeiros
rdf:langString Getúlio Vargas
rdf:langString Eduardo Gomes
rdf:langString Artur Bernardes
rdf:langString Augusto Cardoso
rdf:langString Bertoldo Klinger
rdf:langString Euclides Figueiredo
rdf:langString Góis Monteiro
rdf:langString Isidoro Dias Lopes
rdf:langString Júlio de Mesquita
rdf:langString Marcondes Salgado
rdf:langString Pedro de Toledo
rdf:langString Valdomiro Lima
rdf:langString Vespasiano Martins
rdf:langString Constitutionalist Revolution
xsd:gMonthDay --07-09
rdf:langString São Paulo and some parts of Mato Grosso, Minas Gerais, Rio de Janeiro and Rio Grande do Sul, Brazil
rdf:langString Legalist victory *Brazilian constitution of 1934
xsd:integer 4 9 30 44 58 90 250 40000 100000
rdf:langString Pro-Konstitucia Revolucio, vere interna milito, estis armata movado kiu okazis inter julio kaj oktobro de 1932 cele la faligon de Getúlio Vargas kaj la kreado de konstitucia registaro en Brazilo. La kaŭzoj de la malkontento estis la ekonomia krizo de la Granda depresio kaj la nomigo de , rigardita kiel fremda kaj malnobelo, kiel subŝtatestro de San-Paŭlio. En 1932 la malkontento ne ĉesis eĉ ne post la nomigo de san-paŭlia nobelulo Pedro de Toledo, kiel subŝtatestro. La morto de kvar junuloj (MARTINS, MIRAGAIA, DRÁUZIO kaj CAMARGO) en la 23-a de majo de 1932 malkontentigis ankaŭ la popularaj klasoj. En 9-a de julio de 1932 komencis la ribelo. San-Paulanoj projektis ataki rapide Rio-de-Ĵanejrion kun apogo de trupoj de Minas Gerais kaj Suda Rio-Grando, sed Vargas sukcesis havigi la apogon de tiuj subŝtatoj kiuj ne apogis San-Paŭlion. Sub la komando de TOLEDO kaj de la generalo , san-pauliaj trupoj batalis en tri frontoj: nordorienta, suda kaj okcidenta. La federacia registaro blokis la haveno de Santos kaj bombardis la urbon. La ekonomio de San-Paŭlio ĉesiĝis kaj en septembro la malvenko estis neevitebla. En la 2-a de oktobro de 1932 la san-paŭlia subŝtata registaro kaptulacis en urbo antaŭ la generalo Kiam oni arestis la ĉefon de revolucio Pedro de Toledo antaŭ silenta homamaso, estonta esperantisto Cândido Bravo kreis al ĉefo: Senjoro subŝtatestro, ni ambaŭ estos ĉiam kune!, tiu kuraĝa ago faris de li viva legendo. Post revolucio, li eniris terarmeon kaj fariĝis kolonelo. La milita malvenko en la konflikto iĝis politika venko. Getúlio Vargas devis akcepti la kunvoko de konstitucia asembleo, kiu pretigis novan konstitucion en 1934.
rdf:langString The Constitutionalist Revolution of 1932 (sometimes also referred to as Paulista War or Brazilian Civil War) is the name given to the uprising of the population of the Brazilian state of São Paulo against the Brazilian Revolution of 1930 when Getúlio Vargas assumed the nation's Presidency; Vargas was supported by the people, the military and the political elites of Minas Gerais, Rio Grande do Sul and Paraíba. The movement grew out of local resentment from the fact that Vargas ruled by decree, unbound by a Constitution, in a provisional government. The 1930 Revolution also affected São Paulo by eroding the autonomy that states enjoyed during the term of the 1891 Constitution and preventing the inauguration of the governor of São Paulo, Júlio Prestes, in the Presidency of the Republic, while simultaneously overthrowing President Washington Luís, who was governor of São Paulo from 1920 to 1924. These events marked the end of the First Republic. Vargas appointed a northeasterner as governor of São Paulo. The Revolution's main goal was to press the provisional government headed by Getúlio Vargas to adopt and then abide by a new Constitution, since the elected President Prestes was kept from taking office. However, as the movement developed and resentment against President Vargas and his revolutionary government grew deeper, it came to advocate the overthrow of the Federal Government, and it was even speculated that one of the Revolutionaries' goals was the secession of São Paulo from the Brazilian federation. However, it is noted that the separatist scenario was used as a guerrilla tactic by the Federal Government to turn the population in the rest of the country against the state of São Paulo, broadcasting the alleged separatist threat throughout the country. There is no evidence that the movement's commanders sought separatism. The uprising began on July 9 1932, after four protesting students were killed by government troops on May 23 1932. On the wake of their deaths, a movement called MMDC (from the initials of the names of each of the four students killed, Martins, Miragaia, Dráusio and Camargo) started. A fifth victim, Alvarenga, was also shot that night, but died months later. In a few months, the state of São Paulo rebelled against the federal government. Counting on the solidarity of the political elites of two other powerful states, (Minas Gerais and Rio Grande do Sul), the politicians from São Paulo expected a quick war. However, that solidarity was never translated into actual support, and the São Paulo revolt was militarily crushed on October 2, 1932. In total, there were 87 days of fighting (July 9 to October 4, 1932—with the last two days after the surrender of São Paulo), with a balance of 934 official deaths, though non-official estimates report up to 2,200 dead, and many cities in the state of São Paulo suffered damage due to fighting. In spite of its military defeat, some of the movement's main demands were finally granted by Vargas afterwards: the appointment of a non-military state Governor, the election of a Constituent Assembly and, finally, the enactment of a new Constitution in 1934. However that Constitution was short-lived, as in 1937, amidst growing extremism on the left and right wings of the political spectrum, Vargas closed the National Congress and enacted another Constitution, which established the so-called Estado Novo after a coup d'état. July 9 marks the beginning of the Revolution of 1932, and is a holiday and the most important civic date of the state of São Paulo. The Paulistas (as the inhabitants of São Paulo are known) consider the Revolution of 1932 as the greatest movement of its civic history. It was the first major revolt against the government of Getúlio Vargas.
rdf:langString La Revolución Constitucionalista de 1932, Guerra Paulista o Guerra Civil Brasileña​ fue un movimiento armado ocurrido en el Estado de São Paulo, Brasil, entre los meses de julio y octubre de 1932. Su objetivo fue la derrocada del Gobierno provisorio de Getúlio Vargas y la promulgación de una nueva Constitución para el Brasil. El conflicto fue una respuesta a la Revolución de 1930, que puso fin a la autonomía de que gozaban los estados durante el período de la Constitución de 1891. La revolución de 1930 impidió la toma de posesión del gobernador de São Paulo, Júlio Prestes, en la Presidencia de la República y el derrocamiento del presidente Washington Luís, que fue gobernador de São Paulo desde 1920 hasta 1924, ponendo fin a la República Velha.
rdf:langString La Révolution constitutionnaliste de 1932, également connue sous le nom de Révolution de 1932 ou Guerre paulista, était le mouvement armé qui a eu lieu dans les États de São Paulo, Mato Grosso do Sul et Rio Grande do Sul, entre juillet et octobre 1932, qui visait à renverser le et convoquer une . Le coup d'État résultant de la Révolution de 1930 renversa le président de la république d'alors, Washington Luís ; empêcha l'investiture de son successeur élu aux élections de mars 1930, Julio Prestes ; déposé la majorité des présidents des États (maintenant appelés gouverneurs); fermé le Congrès national, les assemblées législatives des États et les conseils municipaux ; et, enfin, abroge la , jusque-là en vigueur. Getúlio Vargas, candidat défait aux élections présidentielles de 1930 et l'un des leaders du mouvement révolutionnaire de 1930, assuma la présidence du gouvernement national provisoire en novembre de la même année avec de larges pouvoirs, mettant fin à la période dite de la República Velha et à la politique du café au lait — lorsque São Paulo et Minas Gerais ont alterné dans la nomination du président de la République, empêchant le bureau principal du pouvoir exécutif d'être occupé par des représentants d'autres États économiquement importants à l'époque, tels que Rio Grande do Sul et Pernambuco. Il y avait un engagement à appeler à de nouvelles élections et à la formation d'une Assemblée nationale constituante pour la promulgation d'une nouvelle Constitution, mais dans les années suivantes, cette attente a suscité un sentiment de frustration, étant donné le manque de définition concernant la réalisation de ces promesses., couplée à du ressentiment contre le gouvernement provisoire, principalement dans l'État de São Paulo. Ce sentiment était motivé par le fait que Getúlio Vargas gouverne de manière discrétionnaire par décrets, sans le soutien d'une Constitution et d'un Pouvoir Législatif. Cette situation a également réduit l'autonomie dont jouissaient les États brésiliens lors de la , car les intervenants nommés par Vargas, pour la plupart des lieutenants, ne correspondaient pas aux intérêts des groupes politiques locaux. Le lieutenant a été nommé à São Paulo, que les oligarques de São Paulo traitaient péjorativement d'« étranger et roturier » ou même de « Pernamboucan ». Un autre revers a été la grave crise économique à la suite de la Grande Dépression de 1929, qui a fait baisser les prix internationaux du café, ruinant l'oligarchie de São Paulo. Ce fut la première grande révolte contre le gouvernement Getúlio Vargas. Le soulèvement armé débute en effet le 9 juillet 1932, précipité par la révolte populaire après la mort de quatre jeunes hommes par les troupes de Vargas, le 23 mai 1932, lors d'une manifestation contre le gouvernement fédéral. Après la mort de ces jeunes, un mouvement clandestin appelé (initiales des noms des quatre jeunes morts : , , et ) s'est organisé, qui a commencé à conspirer contre le gouvernement provisoire de Vargas, articulant une révolte avec d'autres mouvements politiques. Il y a également eu une cinquième victime, , qui a également été abattu ce jour-là au même endroit, mais est décédé des mois plus tard. Dans les mois qui ont précédé le mouvement, le ressentiment contre le président s'est renforcé, indiquant une possible révolte armée, et le gouvernement provisoire a commencé à spéculer que l'objectif des rebelles était la sécession de São Paulo du Brésil. Cependant, l'argument séparatiste ne s'est jamais avéré fiable, mais même ainsi, cet argument a été utilisé dans la propagande du gouvernement provisoire tout au long du conflit pour susciter l'opinion publique dans le reste du pays contre les paulistes, pour obtenir des volontaires dans l'offensive. contre les troupes constitutionnalistes et gagner des alliés politiques dans d'autres États contre le mouvement de São Paulo. Lorsque l'État de São Paulo a précipité la révolte contre le gouvernement provisoire de Vargas, ses dirigeants s'attendaient à l'adhésion automatique d'autres États brésiliens, compte tenu de la solidarité manifestée par les élites politiques des États du Minas Gerais, du Rio Grande do Sul et de ce qui était puis Mato Grosso. Ainsi, les politiciens de São Paulo ne s'attendaient qu'à un bref conflit militaire avec une marche rapide vers Rio de Janeiro, où se trouvait alors la , pour déposer Getúlio. Par conséquent, les insurgés n'ont pas organisé de système défensif à leurs frontières contre d'éventuelles offensives militaires des États voisins. Cependant, la solidarité de ces États ne s'est pas traduite par un soutien effectif et, alors que les paulistas attendaient le soutien prétendument promis, Getúlio Vargas a eu le temps d'articuler une réaction militaire afin d'étouffer la révolution à ses débuts, forçant l' État de São Paulo devant improviser en peu de temps un vaste système militaire défensif dans ses frontières contre l'offensive des troupes de tous les États brésiliens, à l'exception du Mato Grosso qui est devenu le seul État allié avec la population de São Paulo. Après près de trois mois d'intenses combats aux quatre coins de l'État, le conflit prend fin le 2 octobre 1932 avec la reddition de l'Armée constitutionnaliste. Actuellement, le 9 juillet, qui marque le début de la Révolution de 1932, est la date civique la plus importante de l'État de São Paulo et un jour férié. Les paulistas considèrent la Révolution constitutionnaliste comme le plus grand mouvement civique de son histoire. La loi 12 430 du 20 juin 2011 a inscrit les noms de Martins, Miragaia, Dráusio et Camargo, héros de São Paulo de la révolution constitutionnaliste de 1932, dans le . Au total, il y a eu 87 jours de combats (du 9 juillet au 4 octobre 1932 - les deux derniers jours après la capitulation de São Paulo), avec un bilan officiel de 934 morts, bien que des estimations officieuses fassent état de jusqu'à 2 200 morts., et de nombreux les villes de l'intérieur de l'État de São Paulo ont subi des dommages dus aux combats. Malgré la défaite militaire du mouvement, certaines de ses principales revendications ont été obtenues plus tard, par exemple, avec la nomination d'un intervenant civil et pauliste, la convocation d'une Assemblée constituante et la promulgation d'une nouvelle Constitution en 1934. Cependant, cette Constitution a été de courte durée, car en 1937 Vargas a fermé le Congrès national, a révoqué la Constitution actuelle et a accordé une nouvelle Constitution, justifiant de telles mesures à un supposé extrémisme des mouvements politiques de l'époque. Ainsi, dès lors, le régime dictatorial connu sous le nom d'Estado Novo a été mis en place, qui a duré jusqu'en 1945, année où Vargas a été destitué par un groupe militaire composé de généraux, anciens alliés.
rdf:langString Powstanie konstytucjonalistów w Brazylii – powstanie trzech zbuntowanych brazylijskich stanów: São Paulo, Mato Grosso do Sul i Rio Grande do Sul, przeciwko rządowi centralnemu w 1932 roku. W 1930 roku władzę dyktatorską w Brazylii objął Getúlio Vargas, który zawiesił konstytucję i rozwiązał parlament. Narastający kryzys gospodarczy i ruina gospodarcza najbogatszego stanu São Paulo spowodowały powstanie Frontu Narodowego, którego celem stało się obalenie dyktatora i przywrócenie konstytucji. 9 lipca 1932 roku w São Paulo wybuchło powstanie, na czele którego stanął generał Bertoldo Klinger. Siły powstańcze liczyły 70 000 ludzi, wspieranych przez artylerię, czołgi i 11 samolotów. Podczas marszu powstańców na stolicę, armia Klingera została powstrzymana na granicy stanu przez siły federalne dowodzone przez generała Góisa Monteiro. Rozpoczęły się długotrwałe walki pozycyjne o stolicę, a flota rządowa zablokowała port w Santos. Ostatecznie brak amunicji zmusił powstańców do złożenia broni w dniu 1 października 1932 roku, rząd ogłosił amnestię dla uczestników powstania.
rdf:langString Конституціоналістська революція 1932 року (порт. Revolução Constitucionalista de 1932, Revolução de 1932 або Guerra Paulista) — військове протистояння у штаті Сан-Паулу, Бразилія, що тривало з липня по жовтень 1932 року через спроби еліти та частини населення штату зкинути «тимчасовий уряд» Жетуліу Варгаса і добитися прийняття нової конституції Бразилії. Революція багато в чому була одним з наслідків революції 1930 року, в результаті якою була скасована автономія штатів, яку вони мали за конституцією 1891 року. Революція 1930 року запобігла обранню губернатора Сан-Паулу Жуліу Престіса президентом Бразилії та зкинула президента Вашингтона Луїса, що в 1920—1924 роках також займав посаду губернатора штату, поклавши кінець Старій республіці. Тепер день 9 липня, день початку революції 1932 року, є важливим святом у штаті. Жителі штату, відомі як «паулістас», вважають революцію найважливішим громадським рухом за всю свою історію. Революція була найбільшим виступом проти режиму Жетуліу Варгаса та останнім збройним конфліктом на території Бразилії. Бойові дії протягом революції тривали 87 днів, з 9 липня до 4 жовтня 1932 року (за два дні до останньої дати було взяте місто Сан-Паулу). За офіційними даними бразильського уряду під час конфлікту загинуло 934 осіб, але за неофіційними підрахунками це число досягає 2200 осіб, а багато міст всередині штату зазнали серйоних руйнувань в результаті зіткнень. Хоча Сан-Паулу програв військовий конфлікт, уряд Жетуліу Варгаса, сподіваючись на підтримку олігархії штату, тим не менш задовольнив багато з вимог революціонерів. Зокрема за результатами революції за штатом було визнане право на обрання власних губернаторів, а через два роки була прийнята нова компромісна конституція 1934 року (що, однак, діяла лише три роки).
rdf:langString A Revolução Constitucionalista de 1932, também conhecida como Revolução de 1932 ou Guerra Paulista, foi o movimento armado ocorrido nos estados de São Paulo, Mato Grosso do Sul e Rio Grande do Sul, entre julho e outubro de 1932, que tinha por objetivo derrubar o governo provisório de Getúlio Vargas e convocar uma Assembleia Nacional Constituinte. O golpe de estado decorrente da Revolução de 1930 derrubou o então presidente da república, Washington Luís; impediu a posse do seu sucessor eleito nas eleições de março de 1930, Júlio Prestes; depôs a maioria dos presidentes estaduais (atualmente se denominam governadores); fechou o Congresso Nacional, as Assembleias Legislativas Estaduais e as Câmaras Municipais; e, por fim, cassou a Constituição de 1891, até então vigente. Getúlio Vargas, candidato derrotado nas eleições presidenciais de 1930 e um dos líderes do movimento revolucionário de 1930, assumiu a presidência do governo provisório nacional em novembro daquele ano com amplos poderes, colocando fim ao período denominado República Velha e à política do café com leite — quando São Paulo e Minas Gerais se alternavam na indicação do presidente da República, impedindo que o principal cargo do Poder Executivo fosse ocupado por representante de outros estados economicamente importantes à época, como Rio Grande do Sul e Pernambuco. Havia o compromisso de convocação de novas eleições e a formação de uma Assembleia Nacional Constituinte para a promulgação de uma nova Constituição, porém nos anos subsequentes essa expectativa deu lugar a um sentimento de frustração, dada a indefinição quanto ao cumprimento dessas promessas, acumulada ao ressentimento contra o governo provisório, principalmente no estado de São Paulo. Esse sentimento era motivado pelo fato de Getúlio Vargas governar de forma discricionária por meio de decretos, sem respaldo de uma Constituição e de um Poder Legislativo. Essa situação fez também diminuir a autonomia que os estados brasileiros gozavam durante a vigência da Constituição de 1891, pois os interventores indicados por Vargas, em sua maioria tenentes, não correspondiam aos interesses dos grupos políticos locais. Para São Paulo foi designado o tenente João Alberto Lins de Barros, a quem os oligarcas paulistas tratavam pejorativamente como "forasteiro e plebeu" ou ainda por "o pernambucano". Outro revés foi a grave crise econômica em consequência da Grande Depressão de 1929, que derrubou os preços internacionais do café, arruinando a oligarquia paulista. Foi a primeira grande revolta contra o governo de Getúlio Vargas. O levante armado começou de fato em 9 de julho de 1932, precipitado pela revolta popular após a morte de quatro jovens por tropas getulistas, em 23 de maio de 1932, durante um protesto contra o Governo Federal. Após a morte desses jovens, foi organizado um movimento clandestino denominado MMDC (iniciais dos nomes dos quatro jovens mortos: Martins, Miragaia, Dráusio e Camargo), que começou a conspirar contra o governo provisório de Vargas, articulando junto com outros movimentos políticos uma revolta substancial. Houve também uma quinta vítima, Orlando de Oliveira Alvarenga, que também foi baleado naquele dia no mesmo local, mas morreu meses depois. Nos meses precedentes ao movimento, o ressentimento contra o presidente ganhava força indicando uma possível revolta armada e o governo provisório passou a especular a hipótese de o objetivo dos revoltosos ser a secessão de São Paulo do Brasil. No entanto, o argumento separatista jamais foi comprovado fidedigno, porém, ainda assim, esse argumento foi utilizado na propaganda do governo provisório ao longo do conflito para instigar a opinião pública do restante do país contra os paulistas, obter voluntários na ofensiva contra as tropas constitucionalistas e ganhar aliados políticos nos demais estados contra o movimento de São Paulo. Quando o estado de São Paulo precipitou a revolta contra o governo provisório de Vargas, seus líderes tinham a expectativa da automática adesão de outros estados brasileiros, dada a solidariedade manifestada por parte das elites políticas dos estados de Minas Gerais, do Rio Grande do Sul e do então Mato Grosso. Assim, os políticos de São Paulo esperavam apenas um breve conflito militar com uma rápida marcha para o Rio de Janeiro, onde então situava-se a capital do país, para depor Getúlio. Logo, os revoltosos não organizaram um sistema defensivo em suas fronteiras contra possíveis ofensivas militares dos estados vizinhos. No entanto, a solidariedade daqueles estados não se traduziu em apoio efetivo, e, com a espera por parte dos paulistas pelos apoios supostamente prometidos, Getúlio Vargas teve tempo de articular uma reação militar de modo a sufocar a revolução ainda nos seus estágios iniciais, obrigando o estado de São Paulo a ter de improvisar em pouco tempo um amplo sistema militar defensivo em suas fronteiras contra a ofensiva de tropas de todos os estados brasileiros, com a exceção do Mato Grosso que se tornou o único estado aliado dos paulistas. Após quase três meses de intensos combates nos quatro cantos do estado, o conflito foi encerrado em 2 de outubro de 1932 com a rendição do Exército Constitucionalista. Atualmente, o dia 9 de julho, que marca o início da Revolução de 1932, é a data cívica mais importante do estado de São Paulo e feriado estadual. Os paulistas consideram a Revolução Constitucionalista como sendo o maior movimento cívico de sua história. A lei 12.430, de 20 de junho de 2011, inscreveu os nomes de Martins, Miragaia, Dráusio e Camargo heróis paulistas da Revolução Constitucionalista de 1932, no Livro dos Heróis da Pátria. No total, foram 87 dias de combates (de 9 de julho a 4 de outubro de 1932 - sendo os últimos dois dias depois da rendição paulista), com um saldo oficial de 934 mortos, embora estimativas, não oficiais, reportem até 2 200 mortos, sendo que numerosas cidades do interior do estado de São Paulo sofreram danos devido aos combates. Apesar da derrota militar do movimento, algumas de suas principais reivindicações foram obtidas posteriormente, por exemplo, com a nomeação de um interventor civil e paulista, a convocação de uma Assembleia Constituinte e a promulgação de uma nova Constituição em 1934. No entanto, essa Constituição teve curta duração, pois em 1937, Vargas fechou o Congresso Nacional, cassou a Constituição vigente e outorgou uma nova Constituição, justificando tais medidas a um suposto extremismo de movimentos políticos da época. Assim, a partir de então, foi estabelecido o regime ditatorial conhecido como Estado Novo que perdurou até 1945, ano em que Vargas foi deposto por um grupo militar composto por generais, antigos aliados.
rdf:langString Конституционалистская революция (порт. Revolução Constitucionalista) — восстание населения штата Сан-Паулу против временного правительства Жетулиу Варгаса, вызванное недовольством местной элиты Сан-Паулу результатами Бразильской революции 1930 года, свергнувшей президента-паулиста Вашингтона Луиса и подорвавшей автономию штатов.
xsd:nonNegativeInteger 24011
xsd:string unknown number of wounded
xsd:string 2,500 estimated dead
xsd:string Brazil
xsd:string Constitutionalists
xsd:string *15pxBrazilian Army
xsd:string *15pxPolice Corps
xsd:string * Volunteer rebels
xsd:string **15pxArmy Aviation
xsd:string **15pxMarine Corps
xsd:string **15pxNaval Aviation
xsd:string **15pxPublic Force of the State of Minas Gerais
xsd:string **15pxPublic Force of the State of Paraná
xsd:string **15pxPublic Force of the State of Rio de Janeiro
xsd:string *border|15pxBrazilian Navy
xsd:string Gaúcho United Front
xsd:string Legalists
xsd:string *15pxPublic Force of the State of São Paulo(and volunteers)
xsd:date 1932-10-02
xsd:string *Brazilian constitution of 1934
xsd:string Legalist victory
xsd:string 100,000 soldiers (Army, Navy and Police)
xsd:string 250 artillery
xsd:string 30 Armored Vehicles
xsd:string 4 Warships (Naval blockade of thePort of Santos)
xsd:string 40,000 soldiers (Police, Army and volunteers)
xsd:string 44 artillery
xsd:string 58 aircraft
xsd:string 90 Armored Vehicles
xsd:string 9–10 aircraft

data from the linked data cloud