Constantine Lascaris

http://dbpedia.org/resource/Constantine_Lascaris an entity of type: Thing

Ο Κωνσταντίνος Λάσκαρις (1434 - 15 Αυγούστου 1501) ήταν Έλληνας λόγιο rdf:langString
Constantine Lascaris (Greek: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις Kostantinos Láskaris; 1434 – 15 August 1501) was a Greek scholar and grammarian, one of the promoters of the revival of Greek learning in Italy during the Renaissance, born in Constantinople. rdf:langString
Constantin Lascaris, né en 1434-1435 à Constantinople et mort en 1501 à Messine, est un grammairien byzantin et l'un des acteurs principaux du renouveau des lettres grecques en Occident. rdf:langString
Kostantinos Laskaris (bahasa Yunani: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, translit. Kōnstantĩnos Láskaris; 1434 – 15 Agustus 1501) adalah seorang cendekiawan dan ahli tata tulis asal Yunani. Ia adalah salah satu promotor kebangkitan pengetahuan Yunani di Italia pada masa Renaisans, yang lahir di Konstantinopel. rdf:langString
Costantino Lascaris (in greco medievale: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις; Costantinopoli, 1434 – Messina, 15 agosto 1501) è stato un filologo e umanista bizantino. È ricordato come uno dei promotori della rinascita dello studio della lingua greca in Italia. rdf:langString
Konstantyn Laskarys (gr. Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, ur. ok. 1434, zm. 1501) – gramatyk i kronikarz bizantyński. rdf:langString
Constantino Láscaris, em grego Κωνσταντίνος Λάσκαρης (Constantinopla, 1434 — Messina, 1501), foi um filólogo e humanista bizantino. É considerado como um dos promotores do renascimento do estudo da língua grega na Itália. rdf:langString
Костянтин Ласкаріс (Κωνσταντίνος Λάσκαρης, 1434 — 1501) — візантійський учений і граматик, один з ініціаторів відродження викладання грецької мови в Італії. rdf:langString
Constantí Làscaris Virgola, en grec: Konstandinos Làskaris (Constantinoble, 1434 - Messina, 1501), va ser un filòleg i humanista grec promotor del renaixement de l'estudi de la llengua grega a Itàlia. Làscaris era descendent d'una família noble de Bitínia, els Làscaris, que havia donat quatre emperadors de Nicea durant el segle xiii. Després Làscaris va ensenyar grec a la Universitat de Roma. Entre els seus alumnes es trobava Pietro Bembo (1492-1494). rdf:langString
Konstantinos Laskaris (1433-1501) (naskiĝis en Konstantinopolo, en la 14-a de junio 1433 - mortis en Mesino, en la 15-a de aŭgusto 1501) estis bizanca helenisto, filologo, klerulo kaj humanisto. Li estas rigardata kiel unu el la promociantoj je la studado de la greka lingvo en Italio dum renesanco. Post la konkero de Konstantinopolo, en 1453, li rifuĝis al insulo de Rodoso kaj poste al Italio, kie, Francisko Sforza (1401-1466), Duko de Milano, lin nomumis instruisto pri la greka al Hipolita Maria Sforza (1446-1484), sia filino, kaj rapide formiĝis cirklo da humanistoj. Tie li publikigis "Grammatica Graeca, sive compendium octo orationis partium", rimarkinda pro tio ke ĝi eble estas la unua libro tute eldonita greke, en 1476. Laskaris ankaŭ instruis la grekan en la Universitato de Romo, inv rdf:langString
Konstantinos Laskaris (mittelgriechisch Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, * zwischen dem 14. Juni 1433 und dem 14. Juni 1434 in Konstantinopel; † etwa 15. August 1501 in Messina) war ein byzantinischer Gelehrter und Humanist. Konstantinos Laskaris war zunächst Schüler von Johannes Argyropulos, einem der bedeutendsten Gelehrten der Renaissance. 1453, nach dem Fall von Konstantinopel, gelangte er auf Vermittlung des Kardinals Bessarion nach Italien ins Exil. 1460 begab er sich an den Mailänder Herzogshof, wo er von Francesco Sforza als Hauslehrer für dessen Tochter Hippolyta angestellt wurde. rdf:langString
Constantino Láscaris (en griego: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις - Kōnstantĩnos Láskaris; Constantinopla, 1434 - Mesina, 15 de agosto de 1501) fue un erudito y gramático griego, uno de los grandes promotores del Renacimiento del interés por la lengua y cultura griegas tanto en Italia como en Constantinopla. En Constantinopla fue alumno de Juan Argirópulo (amigo y tal vez discípulo de Georgios Gemistos Pletón). En la toma de la ciudad por los Turcos en 1453 cayó prisionero, y consiguió la libertad quizás por rescate. En 1458 Constantino llegó a Milán, donde fue preceptor de Hipólita Sforza, hija del duque Francisco. rdf:langString
Константи́н Ласкарис (греч. Κωνσταντίνος Λάσκαρης, 1434—1501) — византийский учёный и грамматик, один из инициаторов возрождения преподавания греческого языка в Италии. Родился в Константинополе в знатном вифинском роде Ласкарисов, к которому принадлежали несколько императоров. После падения Константинополя в 1453 году он нашёл убежище на острове Родос, а затем в Италии, где был назначен на должность учителя дочери Франческо Сфорца, герцога миланского. Здесь в 1476 году была опубликована его знаменитая «Греческая грамматика» (Grammatica Graeca, sive compendium octo orationis partium); это была первая печатная греческая книга. rdf:langString
rdf:langString Constantí Làscaris (gramàtic)
rdf:langString Konstantinos Laskaris
rdf:langString Κωνσταντίνος Λάσκαρις (λόγιος)
rdf:langString Konstantinos Laskaris
rdf:langString Constantino Lascaris
rdf:langString Constantine Lascaris
rdf:langString Constantin Lascaris
rdf:langString Kostantinos Laskaris (cendekiawan)
rdf:langString Costantino Lascaris
rdf:langString Konstantyn Laskarys (zm. 1501)
rdf:langString Constantino Láscaris
rdf:langString Ласкарис, Константин
rdf:langString Костянтин Ласкаріс (мовознавець)
xsd:integer 143600
xsd:integer 1102681369
xsd:integer 232
xsd:integer 16
rdf:langString Lascaris, Constantine
rdf:langString Constantí Làscaris Virgola, en grec: Konstandinos Làskaris (Constantinoble, 1434 - Messina, 1501), va ser un filòleg i humanista grec promotor del renaixement de l'estudi de la llengua grega a Itàlia. Làscaris era descendent d'una família noble de Bitínia, els Làscaris, que havia donat quatre emperadors de Nicea durant el segle xiii. Làscaris va ser alumne de Joan Argiròpul, un erudit. El 1453, després de la caiguda de Constantinoble, va exiliar-se primer a l'illa de Corfú per la intervenció del cardenal Bessarió. El 1460 va anar a la cort de Milà, on Francesco Sforza el va contractar com a professor de la seva filla Ippolita. Després Làscaris va ensenyar grec a la Universitat de Roma. Entre els seus alumnes es trobava Pietro Bembo (1492-1494). Làscaris el 1476 va escriure una gramàtica grega anomenada Erotémata, impresa a Milà per Dionisio Paravisino, que va ser el primer llibre completament amb caràcters grecs imprès a Europa. Aquesta gramàtica va ser reimpresa per Aldo Manuzio el 1495.
rdf:langString Ο Κωνσταντίνος Λάσκαρις (1434 - 15 Αυγούστου 1501) ήταν Έλληνας λόγιο
rdf:langString Konstantinos Laskaris (1433-1501) (naskiĝis en Konstantinopolo, en la 14-a de junio 1433 - mortis en Mesino, en la 15-a de aŭgusto 1501) estis bizanca helenisto, filologo, klerulo kaj humanisto. Li estas rigardata kiel unu el la promociantoj je la studado de la greka lingvo en Italio dum renesanco. Post la konkero de Konstantinopolo, en 1453, li rifuĝis al insulo de Rodoso kaj poste al Italio, kie, Francisko Sforza (1401-1466), Duko de Milano, lin nomumis instruisto pri la greka al Hipolita Maria Sforza (1446-1484), sia filino, kaj rapide formiĝis cirklo da humanistoj. Tie li publikigis "Grammatica Graeca, sive compendium octo orationis partium", rimarkinda pro tio ke ĝi eble estas la unua libro tute eldonita greke, en 1476. Laskaris ankaŭ instruis la grekan en la Universitato de Romo, invitita de Basilius Bessarion (1403-1472). Post kiam li lasis Milanon, en 1465, Laskaris instruis en Napolo, kie li estis invitita de Ferdinando la 1-a, reĝo de Napolo (1423-1494), por doni kurson pri la greka en la Universitato de Napolo. Pietro Bembo (1470-1547), Antonio Maurolico (patro de Francesco Maurolico (1494-1575)), Francesco Gianelli, Nicolò Valla estis liaj ĉefaj lernantoj. Li lasis sian bibliotekon kun valoraj manuskriptoj al la senato de Mesino. Tiu kolekto estis pli malfrue transportita al Hispanio kaj nun apartenas al la Hispana Nacia Biblioteco en Madrido.
rdf:langString Constantine Lascaris (Greek: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις Kostantinos Láskaris; 1434 – 15 August 1501) was a Greek scholar and grammarian, one of the promoters of the revival of Greek learning in Italy during the Renaissance, born in Constantinople.
rdf:langString Konstantinos Laskaris (mittelgriechisch Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, * zwischen dem 14. Juni 1433 und dem 14. Juni 1434 in Konstantinopel; † etwa 15. August 1501 in Messina) war ein byzantinischer Gelehrter und Humanist. Konstantinos Laskaris war zunächst Schüler von Johannes Argyropulos, einem der bedeutendsten Gelehrten der Renaissance. 1453, nach dem Fall von Konstantinopel, gelangte er auf Vermittlung des Kardinals Bessarion nach Italien ins Exil. 1460 begab er sich an den Mailänder Herzogshof, wo er von Francesco Sforza als Hauslehrer für dessen Tochter Hippolyta angestellt wurde. Hier wurde er rasch zum Mittelpunkt eines Zirkels von Humanisten. Laskaris lehrte Griechisch an den Universitäten von Rom und Neapel (1465) und ab 1468 bis zu seinem Tod in Messina, wo unter anderen Pietro Bembo und zu seinen Studenten gehörten. Konstantinos Laskaris war der Verfasser der griechischen Grammatik Ἐρωτήματα (Erotemata „Fragen“), die 1476 von Dionysius Paravisinus für Demetrius Damilas in Mailand gedruckt wurde. Seine Grammatik war das erste in Italien gedruckte griechische Buch. Weitere Ausgaben wurden von Aldus Manutius (1449–1515), zuerst 1494 zusammen mit einer lateinischen Übersetzung, veranstaltet, der auch im Zusammenhang mit der Geschichte der Typografie bekannt wurde. Konstantinos Laskaris überließ der Stadt 76 Bände für die Bibliothek.
rdf:langString Constantino Láscaris (en griego: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις - Kōnstantĩnos Láskaris; Constantinopla, 1434 - Mesina, 15 de agosto de 1501) fue un erudito y gramático griego, uno de los grandes promotores del Renacimiento del interés por la lengua y cultura griegas tanto en Italia como en Constantinopla. En Constantinopla fue alumno de Juan Argirópulo (amigo y tal vez discípulo de Georgios Gemistos Pletón). En la toma de la ciudad por los Turcos en 1453 cayó prisionero, y consiguió la libertad quizás por rescate. En 1458 Constantino llegó a Milán, donde fue preceptor de Hipólita Sforza, hija del duque Francisco. Tras dejar Milán, Láscaris se dedicó a la docencia en Roma, bajo el patronazgo de Basilio Bessarión y en Nápoles, donde había sido llamado por el rey Fernando I de Aragón (tal vez a través de su alumna Hipólita Sforza, que se había casado en 1465 con Alfonso, hijo del rey). En 1466, a instancias de los eruditos de la ciudad, y especialmente de Ludovico Saccano, se estableció en Mesina (Sicilia), donde continuó enseñando hasta su muerte. Su escuela en la ciudad siciliana atrajo también a alumnos de toda la península itálica, entre ellos algunos que posteriormente se convertirían en escritores, personalidades y maestros de cierto relieve, como Pietro Bembo, Cristóbal Escobar, Angelo Gabrieli, Bernardino Rizzo, Antonio Maurolico, Francesco Faraone, Francesco Giannelli, Cola Bruno y Urbano Valeriani.​ De Láscaris llegó a la sala capitular de la catedral de Mesina su valiosa biblioteca, llena de raros manuscritos de filosofía, ciencia, literatura y magia. Después de la revuelta mesinesa del 1674 la colección fue confiscada y trasladada a Palermo en 1678, y luego a España (en 1696), donde ingresó entre 1712 y 1713 en la Real Biblioteca de Madrid, hoy Biblioteca Nacional.​ Después de su muerte, en la segunda mitad del siglo XVI, su tumba en Mesina fue totalmente destruida durante la represión de la Contrarreforma.​ Típico humanista del Renacimiento, polímata, se enteresó principalmente en el neoplatonismo pitagórico, tan querido por muchos eruditos bizantinos de la época.​ A través de sus alumnos Francesco Faraone, Antonio Maurolico y Giacomo Notese-Genovese, su sabiduría llegó al científico mesinés Francesco Maurolico.​ Su Gramática, reimpresa en numerosas ocasiones (famosa la edición del 1494-1495 de Aldo Manuzio con los Versos Dorados de Pitágoras), es el más destacable de sus trabajos. En 1499 en Mesina fue empresa (en la prensa de Guillermo Schömberger) su obra Vitae illustrium philosophorum siculorum et calabrorum, con la primera biografía de Pitágoras del Renacimiento. Algunas de sus cartas fueron reproducidas por Juan de Iriarte en la Regiae Bibliothecae Matritensis codices Graeci manuscripti (Madrid, 1769). Su nombre fue posteriormente dado a conocer a los lectores en el romance de Abel-François Villemain, Lascaris, ou les Grecs du quinzieme siècle (1825). Es mencionado en la Hist. Class. Schol. de .​
rdf:langString Constantin Lascaris, né en 1434-1435 à Constantinople et mort en 1501 à Messine, est un grammairien byzantin et l'un des acteurs principaux du renouveau des lettres grecques en Occident.
rdf:langString Kostantinos Laskaris (bahasa Yunani: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, translit. Kōnstantĩnos Láskaris; 1434 – 15 Agustus 1501) adalah seorang cendekiawan dan ahli tata tulis asal Yunani. Ia adalah salah satu promotor kebangkitan pengetahuan Yunani di Italia pada masa Renaisans, yang lahir di Konstantinopel.
rdf:langString Costantino Lascaris (in greco medievale: Κωνσταντῖνος Λάσκαρις; Costantinopoli, 1434 – Messina, 15 agosto 1501) è stato un filologo e umanista bizantino. È ricordato come uno dei promotori della rinascita dello studio della lingua greca in Italia.
rdf:langString Konstantyn Laskarys (gr. Κωνσταντῖνος Λάσκαρις, ur. ok. 1434, zm. 1501) – gramatyk i kronikarz bizantyński.
rdf:langString Constantino Láscaris, em grego Κωνσταντίνος Λάσκαρης (Constantinopla, 1434 — Messina, 1501), foi um filólogo e humanista bizantino. É considerado como um dos promotores do renascimento do estudo da língua grega na Itália.
rdf:langString Константи́н Ласкарис (греч. Κωνσταντίνος Λάσκαρης, 1434—1501) — византийский учёный и грамматик, один из инициаторов возрождения преподавания греческого языка в Италии. Родился в Константинополе в знатном вифинском роде Ласкарисов, к которому принадлежали несколько императоров. После падения Константинополя в 1453 году он нашёл убежище на острове Родос, а затем в Италии, где был назначен на должность учителя дочери Франческо Сфорца, герцога миланского. Здесь в 1476 году была опубликована его знаменитая «Греческая грамматика» (Grammatica Graeca, sive compendium octo orationis partium); это была первая печатная греческая книга. После отъезда из Милана в 1465 году Ласкарис преподавал в Неаполе, куда он был приглашён Фердинандом I для чтения курса лекций о Греции. В следующем году он обосновался в Мессине на о. Сицилия по приглашению местных жителей. По рекомендации кардинала Виссариона Никейского он был назначен учить греческому языку монахов-базилиан и продолжал преподавать на Сицилии до самой смерти. Среди его многочисленных учеников были Пьетро Бембо, Франческо Джианелли, Николо Валла. Ласкарис завещал свою библиотеку ценных рукописей в Сенат Мессины; впоследствии эта коллекция была перевезена в Испанию и в настоящее время находится в Национальной Библиотеке Мадрида. Грамматика, которая часто переиздавалась, является исключительно значимой работой Ласкариса. Его имя было позже известно читателям романа Абеля-Франсуа Вильмэна «Ласкарис, или греки XV столетия» (1825).
rdf:langString Костянтин Ласкаріс (Κωνσταντίνος Λάσκαρης, 1434 — 1501) — візантійський учений і граматик, один з ініціаторів відродження викладання грецької мови в Італії.
xsd:nonNegativeInteger 6047

data from the linked data cloud