Conditional mood
http://dbpedia.org/resource/Conditional_mood an entity of type: Thing
En lingüística, el condicional és un mode del verb en el qual les frases fan referència a situacions, fets o accions hipotètiques o possibles, i que depèn d'accions o circumstàncies passades. El seu ús existeix en algunes llengües de les subfamílies romànica, eslava i germànica de la família indoeuropea. Tanmateix, Alguns gramàtics consideren que el condicional no és pròpiament un mode independent sinó un temps verbal.
rdf:langString
Podmiňovací způsob (kondicionál) je slovesný způsob, jímž se vyjadřuje, že uskutečnění určitého děje nebo stavu je podmíněno jistými okolnostmi. Kondicionál je rovněž možné využít k vyjádření zdvořilé žádosti (mohl byste mi prosím říci…?).
rdf:langString
El modo condicional es uno de los modos del verbo en algunas lenguas romances y germánicas. Otro nombre alternativo es el de modo potencial porque en ocasiones se refiere a acciones hipotéticas o posibles. Frecuentemente se considera que el condicional es simplemente un tiempo verbal del modo indicativo y no un modo independiente.
rdf:langString
条件法（じょうけんほう）とは、インド・ヨーロッパ語族に属する言語での文法概念である法のひとつ。英語では、仮定法のうち、wouldを使う活用形の部分、すなわち、ifで導かれる条件節を含まず、主節の動詞の活用のみを指す。なお、日本でのスペイン語教育においては直説法過去未来（完了）時制として教えられている時制も、同じ機能を担っている。 時制として考えた場合、現実性に乏しい仮定の帰結を述べる際に使われる。
rdf:langString
條件語氣（conditional mood）是用在條件句中提及事物的假設狀態，或視另一組境況而定的不確定事件的動詞形式。這種語氣因此類似於虛擬語氣，儘管有這兩種不同動詞形式的語言以不同的方式使用它們。 條件動詞形式還可以有時間用法，經常用來表達“過去將來”時態。
rdf:langString
Кондиціона́ліс, іноді кондиціона́л, кондиціона́ль (лат. modus conditionalis, від conditio — «умова») — вид граматичного способу, який виражає дії, бажані або можливі за певних умов. В українському мовознавстві часто описується як «умовний спосіб», але це слід визнати не зовсім точним: бо під цим словосполученням можуть матися на увазі два різних граматичних способи: як кондиціоналіс, так і кон'юнктив (modus conjunctivus) — дещо інша категорія, що відрізняється за функціями і формою від кондиціоналіса. Подібне нерозрізнення пояснюється тим, що в українській мові, як і в інших східнослов'янських, обидва способи збігаються за формою в «умовному способі», лише деякі функції кон'юнктива виражаються за допомогою дійсного.
rdf:langString
Kondicionalo estas gramatika modo uzata 1.
* en ĉefpropozicioj: 2. 1.
* por montri emon por io, aŭ la eblon de ago okaze de la estonta plenumiĝo de io. Ekz: mi volonte korespondus kun vi; ni bedaŭrus vian malfeliĉon; mi irus promeni, se la vetero iĝus pli bona. 3. 2.
* en esprimoj necertaj pro ĝentilo aŭ dubo, anstataŭ indikativo. Ekz: mi volus ion diri; mi dezirus vin vidi; ĉu vi donus al mi fajron? ĉu mi devus vin forlasi? 4. 3.
* por esprimi, ke supozo fiktiva, ne plenumita, kunportus certan agon aŭ staton. Ekz.: mi estus feliĉa, se mi estus riĉa (mi ne estas riĉa); ĉe bonaj cirkonstancoj mi entreprenus tiun aferon (la cirkonstancoj ne estas bonaj); 5.
* en dependaj propozicioj: 6. 1.
* por montri, post se, ke la supozo dirita ne estas plenumita. Ekz.: se vi estus farint
rdf:langString
Der Konditional[is] (veraltet Conditional[is], aus lateinisch condicio, später auch conditio ‚Bedingung‘) ist eine Unterkategorie des Modus des Verbs. Mit seiner Hilfe kann ein Sachverhalt als Bestandteil einer Implikation ausgedrückt werden.
rdf:langString
The conditional mood (abbreviated cond) is a grammatical mood used in conditional sentences to express a proposition whose validity is dependent on some condition, possibly counterfactual. It may refer to a distinct verb form that expresses the conditional set of circumstances proper in the dependent clause or protasis (e.g. in Turkish or Azerbaijani), or which expresses the hypothetical state of affairs or uncertain event contingent to it in the independent clause or apodosis, or both (e.g. in Hungarian or Finnish). Some languages distinguish more than one conditional mood; the East African language Hadza, for example, has a potential conditional expressing possibility, and a veridical conditional expressing certainty. Other languages do not have a conditional mood at all. In some informa
rdf:langString
Il condizionale è un modo verbale abbastanza comune nelle lingue europee. Viene usato soprattutto per indicare un evento o situazione che ha luogo solo se è soddisfatta una determinata condizione. Ecco alcuni esempi in lingua italiana:
* Verrei volentieri, se tu mi accompagnassi.
* Con un milione comprerei una casa.
* Al tuo posto, farei diversamente. Si noti come la condizione non viene indicata con il verbo coniugato al condizionale, ma con un complemento (al tuo posto) o addirittura con un'intera frase subordinata (se tu mi accompagnassi). Altre volte, essa non viene affatto specificata:
rdf:langString
Le conditionnel peut désigner, dans l'étude de différentes langues, le mode réservé à la conjugaison du verbe de la protase d'une phrase conditionnelle (par exemple, en turc ou en azéri), de l'apodose d'une telle phrase, ou des verbes de la protase et de l'apodose en même temps (par exemple, en hongrois ou en finnois).
rdf:langString
De conditionalis of voorwaardelijke wijs is een werkwoordsvorm die gebruikt wordt ter aanduiding van de gevolgen van een voorwaarde. Soms wordt de voorwaardelijke wijs ook gebruikt in de als-bijzin of in combinatie met de aanvoegende wijs. De voorwaardelijke wijs komt voor in verschillende talen en wordt vervoegd naar persoon of getal. Er zijn ook tijden en in sommige talen ook actief/passief. De zinsdelen kunnen ook van plaats verwisselen;
* Hij zou niet gekomen zijn als het had geregend.
rdf:langString
Tryb przypuszczający (łac. conditionalis) – jeden z podstawowych trybów w mowie, występujący w większości języków. Wyraża przypuszczenie, wątpliwość, niezdecydowanie, wskazuje na zdystansowanie się mówcy od opisywanych przez niego faktów. Fakty opisane trybem przypuszczającym mogą być nierzeczywiste, hipotetyczne lub co najmniej wątpliwe. W wielu językach (np. angielski, niemiecki, polski) tryb przypuszczający służy do wyrażania życzeń i rozkazów w sposób grzeczny, np. ang. Would you…, pol. zrobiłbyś to? itp. Występuje w czasie teraźniejszym i przeszłym. W wielu językach tryb przypuszczający nie ma morfologicznej formy, a jedynie jest konstrukcją modalną, przykładowo w języku angielskim I would/should have done that. W innych językach tryb morfologiczny, mimo że istnieje, ustępuje konstruk
rdf:langString
Усло́вное наклоне́ние (кондиционал(ис), лат. modus conditionalis) — наклонение, обозначающее действия, желаемые при определённых условиях. В славянских языках наклонение исторически образовывалось двумя способами — с помощью л-причастия и особой спрягаемой формы с основой *bi- (например, в старославянском ходилъ бимь; вероятно, этимологически связано с индоевропейским оптативом) и при помощи л-причастия и формы вспомогательного глагола, совпадающей с основой аориста глагола быти (ходилъ быхъ). В большинстве древних славянских диалектов была представлена только вторая форма, сосуществование двух форм, их взаимовлияние и контаминация характерны в основном для южных диалектов. Существует гипотеза, согласно которой форма с аористом вспомогательного глагола исторически представляет собой одну и
rdf:langString
Konditionalis är ett modus hos verben i vissa språk, till exempel franska. Med konditionalis uttrycks något som skulle ske om vissa förutsättningar rådde eller inträdde. I svenskan används för denna typ av satsmodalitet flera olika konstruktioner. Av ursprungsformen används exempelvis vore, toge, ginge, kunde, finge och, som alltså skiljer sig från konjunktivformerna vare, tage, gånge, leve o.s.v. Exempel på konditionalsatser: "Vore jag som du, ginge jag hem"; "Om vi finge genomföra detta, kunde vi nog se en förbättring i förlängningen." Exempel på konjunktivkonstruktioner: "Frid vare med dig!"
rdf:langString
rdf:langString
Condicional
rdf:langString
Kondicionál
rdf:langString
Konditionalis
rdf:langString
Kondicionalo
rdf:langString
Conditional mood
rdf:langString
Modo condicional
rdf:langString
Conditionnel
rdf:langString
Condizionale
rdf:langString
条件法
rdf:langString
Voorwaardelijke wijs
rdf:langString
Tryb przypuszczający
rdf:langString
Konditionalis
rdf:langString
Условное наклонение
rdf:langString
條件語氣
rdf:langString
Кондиціоналіс
xsd:integer
4480739
xsd:integer
1124447421
rdf:langString
En lingüística, el condicional és un mode del verb en el qual les frases fan referència a situacions, fets o accions hipotètiques o possibles, i que depèn d'accions o circumstàncies passades. El seu ús existeix en algunes llengües de les subfamílies romànica, eslava i germànica de la família indoeuropea. Tanmateix, Alguns gramàtics consideren que el condicional no és pròpiament un mode independent sinó un temps verbal.
rdf:langString
Podmiňovací způsob (kondicionál) je slovesný způsob, jímž se vyjadřuje, že uskutečnění určitého děje nebo stavu je podmíněno jistými okolnostmi. Kondicionál je rovněž možné využít k vyjádření zdvořilé žádosti (mohl byste mi prosím říci…?).
rdf:langString
Der Konditional[is] (veraltet Conditional[is], aus lateinisch condicio, später auch conditio ‚Bedingung‘) ist eine Unterkategorie des Modus des Verbs. Mit seiner Hilfe kann ein Sachverhalt als Bestandteil einer Implikation ausgedrückt werden. In einigen romanischen Sprachen wie im Französischen ist Konditional die Bezeichnung für einen eigenen Modus wie beispielsweise den Subjonctif (auch „Subjunktiv“) oder im Spanischen für den Condicional und den Subjuntivo. Diese Sprachen verfügen auch über eigene synthetische Verbformen des Konditionals. In anderen Sprachen wie zum Beispiel dem Deutschen fallen die Funktionen des Konditionalis mit anderen im Konjunktiv zusammen. Im Englischen wird die Entsprechung zum deutschen Konjunktiv (II) in der Ersatzform („würde“) als conditional (mood) bezeichnet.
rdf:langString
Kondicionalo estas gramatika modo uzata 1.
* en ĉefpropozicioj: 2. 1.
* por montri emon por io, aŭ la eblon de ago okaze de la estonta plenumiĝo de io. Ekz: mi volonte korespondus kun vi; ni bedaŭrus vian malfeliĉon; mi irus promeni, se la vetero iĝus pli bona. 3. 2.
* en esprimoj necertaj pro ĝentilo aŭ dubo, anstataŭ indikativo. Ekz: mi volus ion diri; mi dezirus vin vidi; ĉu vi donus al mi fajron? ĉu mi devus vin forlasi? 4. 3.
* por esprimi, ke supozo fiktiva, ne plenumita, kunportus certan agon aŭ staton. Ekz.: mi estus feliĉa, se mi estus riĉa (mi ne estas riĉa); ĉe bonaj cirkonstancoj mi entreprenus tiun aferon (la cirkonstancoj ne estas bonaj); 5.
* en dependaj propozicioj: 6. 1.
* por montri, post se, ke la supozo dirita ne estas plenumita. Ekz.: se vi estus farinta vian taskon, mi vin rekompencus (supozo fiktiva: la tasko ne estas farita); (Se la supozo estas ebla, oni uzas indikativon. Ekz.: se vi faris vian taskon, mi vin rekompencos.) 7. 2.
* por akcenti, ke la enhavo de la dependa propozicio ne respondas al la realo. Ekz.: ni diris al vi nenion, kio estus malvera (Z). 8. 3.
* post la konjunkcia kvazaŭ, kiu same montras, ke la diro estas nereala. Ekz.: li aspektas, kvazaŭ li estus maljuna (li ne estas maljuna, sed se li estus, li aspektus same). (Ĉe la adverba kvazaŭ oni uzas indikativon. Ekz.: mi kvazaŭ falis el la ĉielo. La adverban kvazaŭ (kvazaŭe) oni povas ekkoni per tio, ke ĝi estas en ĉefpropozicio, aŭ se ĝi troviĝas en propozicio dependa tie estas ankaŭ konjunkcio. Ekz.: ĉu vi memoras la vintron, kiam ni kvazaŭ glaciiĝis en nia ĉambro?) 9.
* en ekkriaj frazoj, por montri deziron. Ekz.: se li venus! se mi sukcesus!
rdf:langString
The conditional mood (abbreviated cond) is a grammatical mood used in conditional sentences to express a proposition whose validity is dependent on some condition, possibly counterfactual. It may refer to a distinct verb form that expresses the conditional set of circumstances proper in the dependent clause or protasis (e.g. in Turkish or Azerbaijani), or which expresses the hypothetical state of affairs or uncertain event contingent to it in the independent clause or apodosis, or both (e.g. in Hungarian or Finnish). Some languages distinguish more than one conditional mood; the East African language Hadza, for example, has a potential conditional expressing possibility, and a veridical conditional expressing certainty. Other languages do not have a conditional mood at all. In some informal contexts, such as language teaching, it may be called the "conditional tense". Some languages have verb forms called "conditional" although their use is not exclusive to conditional expression. Examples are the English and French conditionals (an analytic construction in English, but inflected verb forms in French), which are morphologically futures-in-the-past, and of which each has thus been referred to as a "so-called conditional" (French: soi-disant conditionnel) in modern and contemporary linguistics (e.g. French je chanterais, from Late Latin cantāre habēbam, in si vous me le permettiez, je chanterais, "if you allowed me to do so, I would sing" [so-called conditional] vs. j'ai dit que je chanterais, "I said that I would sing" [future-in-the-past]). The English would construction may also be used for past habitual action ("When I was young I would happily walk three miles to school every day"). This article describes the formation of the conditional forms of verbs in certain languages. For fuller details of the construction of conditional sentences, see Conditional sentence (and for English specifically, English conditional sentences).
rdf:langString
El modo condicional es uno de los modos del verbo en algunas lenguas romances y germánicas. Otro nombre alternativo es el de modo potencial porque en ocasiones se refiere a acciones hipotéticas o posibles. Frecuentemente se considera que el condicional es simplemente un tiempo verbal del modo indicativo y no un modo independiente.
rdf:langString
Le conditionnel peut désigner, dans l'étude de différentes langues, le mode réservé à la conjugaison du verbe de la protase d'une phrase conditionnelle (par exemple, en turc ou en azéri), de l'apodose d'une telle phrase, ou des verbes de la protase et de l'apodose en même temps (par exemple, en hongrois ou en finnois). Le mot « conditionnel » est aussi entré dans la dénomination de tiroirs verbaux qui, dans certaines langues, ne sont pas exclusivement employés dans des phrases conditionnelles. À ce titre, le tiroir verbal du conditionnel présent de la langue française a été appelé un « soi-disant conditionnel » en raison du fait qu'il n'est morphologiquement pas autre chose qu'un futur du passé employé dans la construction conditionnelle française qui associe la conjonction « si », un verbe à l'imparfait (ou au passé simple plus rarement) et un verbe conjugué au futur du passé (par exemple, « si tu venais plus souvent, je serais heureux »). Le conditionnel passé « 1re forme » de la langue française est pareillement un futur antérieur du passé employé dans une construction conditionnelle (« si j'avais su, j'aurais voté pour lui », ou, avec une protase sous-entendue, « j'aurais voulu parcourir le monde »), et est parfois remplacé par un conditionnel passé « 2e forme ».
rdf:langString
Il condizionale è un modo verbale abbastanza comune nelle lingue europee. Viene usato soprattutto per indicare un evento o situazione che ha luogo solo se è soddisfatta una determinata condizione. Ecco alcuni esempi in lingua italiana:
* Verrei volentieri, se tu mi accompagnassi.
* Con un milione comprerei una casa.
* Al tuo posto, farei diversamente. Si noti come la condizione non viene indicata con il verbo coniugato al condizionale, ma con un complemento (al tuo posto) o addirittura con un'intera frase subordinata (se tu mi accompagnassi). Altre volte, essa non viene affatto specificata:
* Vorrei provare i pantaloni rossi in vetrina. In italiano, le due forme di questo modo sono il condizionale presente (forma semplice, come mangerei) e il condizionale passato (forma composta, come avrei mangiato).
rdf:langString
条件法（じょうけんほう）とは、インド・ヨーロッパ語族に属する言語での文法概念である法のひとつ。英語では、仮定法のうち、wouldを使う活用形の部分、すなわち、ifで導かれる条件節を含まず、主節の動詞の活用のみを指す。なお、日本でのスペイン語教育においては直説法過去未来（完了）時制として教えられている時制も、同じ機能を担っている。 時制として考えた場合、現実性に乏しい仮定の帰結を述べる際に使われる。
rdf:langString
De conditionalis of voorwaardelijke wijs is een werkwoordsvorm die gebruikt wordt ter aanduiding van de gevolgen van een voorwaarde. Soms wordt de voorwaardelijke wijs ook gebruikt in de als-bijzin of in combinatie met de aanvoegende wijs. De voorwaardelijke wijs komt voor in verschillende talen en wordt vervoegd naar persoon of getal. Er zijn ook tijden en in sommige talen ook actief/passief.
* Nederlands:
* Had het geregend, hij zou niet gekomen zijn.
* Had het geregend, dan zou hij niet gekomen zijn.
* Had het geregend, dan was hij niet gekomen.
* Zou het geregend hebben, dan was hij niet gekomen.
* Als het geregend had, zou hij niet gekomen zijn.
* Als het geregend had, dan zou hij niet gekomen zijn.
* Als het geregend zou hebben, zou hij niet gekomen zijn.
* Als dat waar zou zijn, snap ik er niks van.
* Ware dat niet gebeurd, dan zou de politie hem niet hebben kunnen arresteren.
* Italiaans:
* Se io fossi ricco, io mi comprerei una grande macchina. ('Als ik rijk was, zou ik een grote auto kopen)
* Frans:
* Si j'étais riche, je m'achèterais une grande voiture. ('Als ik rijk was, zou ik een grote auto kopen)
* Engels:
* If the teacher were here, he would see how smart you really are. (Als de leraar hier was, zou hij zien hoe slim je echt bent. In dit voorbeeld wordt de aanvoegende wijs van to be gebruikt; were in plaats van was.)
* Duits:
* Hättest du darauf meine Aufmerksamkeit gelenkt, dass ich es vergessen hatte, so bräuchten wir uns jetzt nicht erneut damit zu beschäftigen., of: ...so würden wir uns jetzt nicht erneut damit zu beschäftigen brauchen. (Had je mij erop gewezen dat ik het vergeten was, dan hoefden we er ons nu niet opnieuw mee bezig te houden. Men heeft de keuze tussen een synthetische conjunctief en een analytische constructie met würden.)
* Iers:
* Má bhíonn na beithígh agam, sheolfainn siad sna páirceanna 's airde a fhasánn féar. (Als de koeien van mij zouden zijn, zou ik ze naar velden sturen waar het langste gras groeit.)
* Hongaars:
* Ha spórolnék , tudnék venni egy biciklit (Als ik zou sparen, zou ik een fiets kunnen kopen) De zinsdelen kunnen ook van plaats verwisselen;
* Hij zou niet gekomen zijn als het had geregend.
rdf:langString
Tryb przypuszczający (łac. conditionalis) – jeden z podstawowych trybów w mowie, występujący w większości języków. Wyraża przypuszczenie, wątpliwość, niezdecydowanie, wskazuje na zdystansowanie się mówcy od opisywanych przez niego faktów. Fakty opisane trybem przypuszczającym mogą być nierzeczywiste, hipotetyczne lub co najmniej wątpliwe. W wielu językach (np. angielski, niemiecki, polski) tryb przypuszczający służy do wyrażania życzeń i rozkazów w sposób grzeczny, np. ang. Would you…, pol. zrobiłbyś to? itp. Występuje w czasie teraźniejszym i przeszłym. W wielu językach tryb przypuszczający nie ma morfologicznej formy, a jedynie jest konstrukcją modalną, przykładowo w języku angielskim I would/should have done that. W innych językach tryb morfologiczny, mimo że istnieje, ustępuje konstrukcjom omownym i modalnym, na przykład w języku niemieckim forma würde + bezokolicznik zastępuje coraz częściej formy I i II koniunktiwu. We wszystkich językach słowiańskich istnieje tryb przypuszczający potencjalny. Tworzy się go przez dodanie cząstki bi/b(y) do formy imiesłowu na -l, np. głuż. bych čitał, słc. volal by som, ukr. я ходив би, pol. śpiewałbym. W językach polskim, czeskim, słowackim, serbskim/chorwackim i słoweńskim (a dawniej również górnołużyckim i ukraińskim) występuje też tryb przypuszczający irrealny, np. cz. byl bych prosil, słc. bol by som volal, s./ch. bio bih uradio, pol. byłbym śpiewał.
rdf:langString
Konditionalis är ett modus hos verben i vissa språk, till exempel franska. Med konditionalis uttrycks något som skulle ske om vissa förutsättningar rådde eller inträdde. I svenskan används för denna typ av satsmodalitet flera olika konstruktioner. Av ursprungsformen används exempelvis vore, toge, ginge, kunde, finge och, som alltså skiljer sig från konjunktivformerna vare, tage, gånge, leve o.s.v. Exempel på konditionalsatser: "Vore jag som du, ginge jag hem"; "Om vi finge genomföra detta, kunde vi nog se en förbättring i förlängningen." Exempel på konjunktivkonstruktioner: "Frid vare med dig!" "Varde ljus!" "Gånge denna kalk ifrån mig!" "Han leve!" En annan uttrycksform är "skulle" + infinitiv, till exempel "Jag skulle gå hem, om jag mådde som du". Liksom i exemplet används skulle-konstruktion endast i en av satserna (huvudsatsen). Vanligt preteritum/imperfekt är också ofta förekommande, liksom pluskvamperfekt och ibland även preteritum konjunktiv; till exempel "Det vore bra, om...". Skulle + infinitiv kan även uttrycka futurum preteriti. Konditionalis II uttrycker - i motsats till konditionalis I - något som inte inträffade, alltså inte en tänkbar framtida händelse, utan en försutten möjlighet: "Det skulle ha fungerat, om du (hade) lytt mitt råd".
rdf:langString
Усло́вное наклоне́ние (кондиционал(ис), лат. modus conditionalis) — наклонение, обозначающее действия, желаемые при определённых условиях. В славянских языках наклонение исторически образовывалось двумя способами — с помощью л-причастия и особой спрягаемой формы с основой *bi- (например, в старославянском ходилъ бимь; вероятно, этимологически связано с индоевропейским оптативом) и при помощи л-причастия и формы вспомогательного глагола, совпадающей с основой аориста глагола быти (ходилъ быхъ). В большинстве древних славянских диалектов была представлена только вторая форма, сосуществование двух форм, их взаимовлияние и контаминация характерны в основном для южных диалектов. Существует гипотеза, согласно которой форма с аористом вспомогательного глагола исторически представляет собой одну из форм славянского плюсквамперфекта. Форма вспомогательного глагола, спрягаемого по типу аориста, сохранилась в современных чешском (četl bych), верхнелужицком (čitał bych), сербскохорватском (čitao bih), болгарском (бих чел). В хорватских чакавских говорах сохранилась спрягаемая форма, восходящая к *bimь: čitao bin. Во многих языках форма вспомогательного глагола превратилась в неизменяемую частицу: рус. бы/б, белор. бы/б, укр. би/б, нижнелуж. by, кашуб. bë/b, макед. би. С этой частицей может сочетаться форма связки настоящего времени (словацк. čítal by som, некоторые диалекты македонского — би сум читал; формы типа бы есте пустили в русских памятниках XIV—XV в.) или её окончания (польск. czytał-by-m). В русском языке глаголы в условном наклонении образуются при помощи суффикса -л- и частицы бы(б) — вылечил бы, отправилась бы, принесло бы, сделали бы. Положение частицы-энклитики бы во фразе достаточно свободное. Глаголы в условном наклонении изменяются по числам и в единственном числе — по родам. Ранее условное наклонение в русском языке нередко называлось сослагательным.
rdf:langString
條件語氣（conditional mood）是用在條件句中提及事物的假設狀態，或視另一組境況而定的不確定事件的動詞形式。這種語氣因此類似於虛擬語氣，儘管有這兩種不同動詞形式的語言以不同的方式使用它們。 條件動詞形式還可以有時間用法，經常用來表達“過去將來”時態。
rdf:langString
Кондиціона́ліс, іноді кондиціона́л, кондиціона́ль (лат. modus conditionalis, від conditio — «умова») — вид граматичного способу, який виражає дії, бажані або можливі за певних умов. В українському мовознавстві часто описується як «умовний спосіб», але це слід визнати не зовсім точним: бо під цим словосполученням можуть матися на увазі два різних граматичних способи: як кондиціоналіс, так і кон'юнктив (modus conjunctivus) — дещо інша категорія, що відрізняється за функціями і формою від кондиціоналіса. Подібне нерозрізнення пояснюється тим, що в українській мові, як і в інших східнослов'янських, обидва способи збігаються за формою в «умовному способі», лише деякі функції кон'юнктива виражаються за допомогою дійсного.
xsd:nonNegativeInteger
24332