Civitas
http://dbpedia.org/resource/Civitas an entity of type: WikicatAncientRomanProvinces
سيفيتاس (بالإنجليزية: Civitas) هو اسم لاتيني مؤنث تم تشكيله على سيفيس (باللاتينية: civis) «مواطن»، وفقاً لشيشرون خلال نهاية حقبة الجمهورية الرومانية سيفيتاس كانت الجسم الاجتماعي للمواطنين المتحدين بموجب القانون. إنه القانون الذي يجمعهم معاً ويمنحهم مسؤوليات من جهة وحقوق المواطنة من ناحية أخرى. تكتسب المواطنة بالمولد أو القبول وتفقد بالموت أو الطرد. سيفيتاس ليست مجرد هيئة جماعية لجميع المواطنين، بل هو عقد يربطهم جميعا لأن كل واحد منهم هو سيفيس.
rdf:langString
Antzinako Erroman, civitas erromatar herritarrak biltzen zituen lege komuna zen, haiei eskubideak eta betebeharrak ezartzen zizkiena. Adiera zabalagoan, civitas herritarren gizatalde hori bera zein herritar horiek bizi ziren herria edo hiria izendatzeko erabili izan da. Civitas ez da bakarrik hirigunea, hirigune hori dagoen lurralde oso bat baizik.
rdf:langString
Cívitas (plural: civitates) es una palabra latina.
rdf:langString
Menurut Cicero pada masa akhir Republik Romawi, istilah civitas (jamak civitates,pengucapan Latin: ) adalah tubuh sosial cives, atau warga, yang disatukan oleh hukum (concilium coetusque hominum jure sociati). Hukum-lah yang mengikat mereka semua dengan memberikan tanggung jawab (munera) di satu sisi dan hak untuk memperoleh kewarganegaraan di sisi lain. Persetujuan (concilium) ini memiliki "jiwa"nya sendiri, yang menghasilkan res publica atau "entitas publik" (sinonim dengan civitas). Civitas tidak hanya mengacu kepada tubuh kolektif semua warga, tetapi juga merupakan kontrak yang mengikat mereka semua, karena masing-masing dari mereka adalah seorang civis.
rdf:langString
Civitas (prononcé [ki.wi.tas] en latin classique ; au pluriel civitates) est un nom féminin latin, formé sur civis, « citoyen ».
rdf:langString
키비타스(Civitas)란 도시라든가 국가를 의미하는 라틴어이다. 원시 게르만인의 소규모 정치 단위이다. 타키투스에 의하면 50여 개의 키비타스가 존재한다고 한다. 키비타스에서는 왕제(王制) 또는 수장(首長) 합의제의 어느 하나가 채용되었는데, 어느 것이든 간에 민회가 최고 의결기관이었다. 키비타스는 파구스라는 단위로 나뉘고, 어떤 경우에는 다시 훈데르트샤프트로 나뉘어 있었다. 키비타스가 붕괴하고 부족 왕국으로 변질한 것은 민족 이동 이후이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다.
rdf:langString
キウィタスあるいはキーウィタース（羅: cīvitās, 複数形 cīvitātēs）とは、ラテン語で「都市」「国家」といった市民 （キーウィス羅: cīvis）による政治共同体、あるいは、それによって付与される「市民権」（狭義には「ローマ市民権」）を意味する語。ギリシャ語で言うところの「ポリス」に相当する。社会組織としての都市がキウィタスであり、物理的な施設としての都市はウルプス（urbs, 複数形 urbis）と称した。 対して、ローマ国家に服属しながらそこの市民にローマ市民権ないしはラテン市民権と広範な自治権が与えられた自治都市をムニキピウムあるいはムーニキピウム（羅: mūnicipium, 複数形 mūnicipī）と称した。
rdf:langString
Cívitas (Plural: Civitates), wörtlich „Bürgerschaft“, ist das lateinische Wort für eine halbautonome Verwaltungseinheit der mittleren Ebene. Die civitates bestanden stets aus einem städtischen Zentrum nebst Umland und wurden meistens nach ihrem Hauptort oder dem zugehörigen Stamm benannt. Civitas kann auch allgemein „Bürgerrecht“ bedeuten; am wichtigsten war dabei die civitas Romana, also das römische Bürgerrecht, das schließlich 212 n. Chr. von Kaiser Caracalla durch die Constitutio Antoniniana allen freien Reichsbewohnern verliehen wurde.
rdf:langString
In Ancient Rome, the Latin term civitas (Latin pronunciation: [ˈkiːwɪtaːs]; plural civitates), according to Cicero in the time of the late Roman Republic, was the social body of the cives, or citizens, united by law (concilium coetusque hominum jure sociati). It is the law that binds them together, giving them responsibilities (munera) on the one hand and rights of citizenship on the other. The agreement (concilium) has a life of its own, creating a res publica or "public entity" (synonymous with civitas), into which individuals are born or accepted, and from which they die or are ejected. The civitas is not just the collective body of all the citizens, it is the contract binding them all together, because each of them is a civis.
rdf:langString
Nella storia dell'antica Roma, il termine latino civitas indicava:
* lo status giuridico della cittadinanza romana;
* l'insieme dei cittadini romani;
* un insediamento urbano non organizzato come urbs (città). Il secondo significato venne assunto dopo il superamento della contrapposizione tra patrizi e plebei, insieme al termine quiriti, per comprendere tutti gli elementi costituenti la comunità, senza distinzioni di classe. Il terzo significato era attribuito a comunità come quelle dei Celti.
rdf:langString
Civitas (meervoud: civitates), verwees in de Oudheid, binnen de bestuursorganisatie van het Romeinse Rijk, naar zowel een vorm van burgerschap als een administratief gebied. Nieuwe Romeinse stedelijke nederzettingen werden door de Romeinse heersers civitates genoemd, ze bestonden in de regel uit een plaats en omland en kregen de naam van de plaats. Gewoonlijk waren ze dicht bij de oudere voor-Romeinse hoofdsteden, soms vielen ze ermee samen. Bij gebrek aan een dergelijke oorspronkelijke hoofdstad stichtten de Romeinen er zelf een. Was de lokale bevolking zeer wantrouwig tegenover het Romeinse bestuur, dan werd soms de civitas buiten het stamgebied geplaatst. De meeste ambtenaren werden door de Romeinen gerekruteerd uit de lokale bevolking. Voorbeelden van een civitas buiten het stamgebied
rdf:langString
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
سيفيتاس
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
Civitas
rdf:langString
키비타스
rdf:langString
キウィタス
rdf:langString
Civitas
xsd:integer
2390998
xsd:integer
1121330669
rdf:langString
سيفيتاس (بالإنجليزية: Civitas) هو اسم لاتيني مؤنث تم تشكيله على سيفيس (باللاتينية: civis) «مواطن»، وفقاً لشيشرون خلال نهاية حقبة الجمهورية الرومانية سيفيتاس كانت الجسم الاجتماعي للمواطنين المتحدين بموجب القانون. إنه القانون الذي يجمعهم معاً ويمنحهم مسؤوليات من جهة وحقوق المواطنة من ناحية أخرى. تكتسب المواطنة بالمولد أو القبول وتفقد بالموت أو الطرد. سيفيتاس ليست مجرد هيئة جماعية لجميع المواطنين، بل هو عقد يربطهم جميعا لأن كل واحد منهم هو سيفيس.
rdf:langString
Cívitas (Plural: Civitates), wörtlich „Bürgerschaft“, ist das lateinische Wort für eine halbautonome Verwaltungseinheit der mittleren Ebene. Die civitates bestanden stets aus einem städtischen Zentrum nebst Umland und wurden meistens nach ihrem Hauptort oder dem zugehörigen Stamm benannt. Civitas kann auch allgemein „Bürgerrecht“ bedeuten; am wichtigsten war dabei die civitas Romana, also das römische Bürgerrecht, das schließlich 212 n. Chr. von Kaiser Caracalla durch die Constitutio Antoniniana allen freien Reichsbewohnern verliehen wurde. Im Mittelalter wandelte sich das Bedeutungsspektrum und konnte nun allgemein jede Stadt oder Stadtgemeinde bezeichnen. Die genaue Bedeutung änderte sich im Laufe der Jahrhunderte, abhängig von der Region und den dortigen Stadtwerdungsprozessen („von der Burg zur Stadt“).
rdf:langString
In Ancient Rome, the Latin term civitas (Latin pronunciation: [ˈkiːwɪtaːs]; plural civitates), according to Cicero in the time of the late Roman Republic, was the social body of the cives, or citizens, united by law (concilium coetusque hominum jure sociati). It is the law that binds them together, giving them responsibilities (munera) on the one hand and rights of citizenship on the other. The agreement (concilium) has a life of its own, creating a res publica or "public entity" (synonymous with civitas), into which individuals are born or accepted, and from which they die or are ejected. The civitas is not just the collective body of all the citizens, it is the contract binding them all together, because each of them is a civis. Civitas is an abstract formed from civis. Claude Nicolet traces the first word and concept for the citizen at Rome to the first known instance resulting from the synoecism of Romans and Sabines presented in the legends of the Roman Kingdom. According to Livy, the two peoples participated in a ceremony of union after which they were named Quirites after the Sabine town of Cures. The two groups became the first curiae, subordinate assemblies, from co-viria ("fellow assemblymen," where vir is "man", as only men participated in government). The Quirites were the co-viri. The two peoples had acquired one status. The Latin for the Sabine Quirites was cives, which in one analysis came from the Indo-European *kei-, "lie down" in the sense of incumbent, member of the same house. City, civic, and civil all come from this root. Two peoples were now under the same roof, so to speak. Civitas was a popular and widely used word in ancient Rome, with reflexes in modern times. Over the centuries the usage broadened into a spectrum of meaning cited by the larger Latin dictionaries: it could mean in addition to the citizenship established by the constitution the legal city-state, or res publica, the populus of that res publica (not people as people but people as citizens), any city state either proper or state-like, even ideal, or (mainly under the empire) the physical city, or urbs. Under that last meaning some places took on the name, civitas, or incorporated it into their name, with the later civita or civida as reflexes.
rdf:langString
Antzinako Erroman, civitas erromatar herritarrak biltzen zituen lege komuna zen, haiei eskubideak eta betebeharrak ezartzen zizkiena. Adiera zabalagoan, civitas herritarren gizatalde hori bera zein herritar horiek bizi ziren herria edo hiria izendatzeko erabili izan da. Civitas ez da bakarrik hirigunea, hirigune hori dagoen lurralde oso bat baizik.
rdf:langString
Cívitas (plural: civitates) es una palabra latina.
rdf:langString
Menurut Cicero pada masa akhir Republik Romawi, istilah civitas (jamak civitates,pengucapan Latin: ) adalah tubuh sosial cives, atau warga, yang disatukan oleh hukum (concilium coetusque hominum jure sociati). Hukum-lah yang mengikat mereka semua dengan memberikan tanggung jawab (munera) di satu sisi dan hak untuk memperoleh kewarganegaraan di sisi lain. Persetujuan (concilium) ini memiliki "jiwa"nya sendiri, yang menghasilkan res publica atau "entitas publik" (sinonim dengan civitas). Civitas tidak hanya mengacu kepada tubuh kolektif semua warga, tetapi juga merupakan kontrak yang mengikat mereka semua, karena masing-masing dari mereka adalah seorang civis.
rdf:langString
Civitas (prononcé [ki.wi.tas] en latin classique ; au pluriel civitates) est un nom féminin latin, formé sur civis, « citoyen ».
rdf:langString
키비타스(Civitas)란 도시라든가 국가를 의미하는 라틴어이다. 원시 게르만인의 소규모 정치 단위이다. 타키투스에 의하면 50여 개의 키비타스가 존재한다고 한다. 키비타스에서는 왕제(王制) 또는 수장(首長) 합의제의 어느 하나가 채용되었는데, 어느 것이든 간에 민회가 최고 의결기관이었다. 키비타스는 파구스라는 단위로 나뉘고, 어떤 경우에는 다시 훈데르트샤프트로 나뉘어 있었다. 키비타스가 붕괴하고 부족 왕국으로 변질한 것은 민족 이동 이후이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다.
rdf:langString
キウィタスあるいはキーウィタース（羅: cīvitās, 複数形 cīvitātēs）とは、ラテン語で「都市」「国家」といった市民 （キーウィス羅: cīvis）による政治共同体、あるいは、それによって付与される「市民権」（狭義には「ローマ市民権」）を意味する語。ギリシャ語で言うところの「ポリス」に相当する。社会組織としての都市がキウィタスであり、物理的な施設としての都市はウルプス（urbs, 複数形 urbis）と称した。 対して、ローマ国家に服属しながらそこの市民にローマ市民権ないしはラテン市民権と広範な自治権が与えられた自治都市をムニキピウムあるいはムーニキピウム（羅: mūnicipium, 複数形 mūnicipī）と称した。
rdf:langString
Nella storia dell'antica Roma, il termine latino civitas indicava:
* lo status giuridico della cittadinanza romana;
* l'insieme dei cittadini romani;
* un insediamento urbano non organizzato come urbs (città). La cittadinanza romana era concessa alle comunità o a singoli individui tramite leggi o votate dai comizi o dal Senato o dai magistrati. Spesso ciò avveniva come riconoscimento civile. Controversie nacquero durante il periodo della repubblica in merito allo status dei nuovi territori annessi, specialmente in territorio italico; la civitas prevedeva, tra gli altri, il diritto di voto nei comizi e, in questo modo, alterava gli equilibri politici della città. Durante l'epoca dell'impero, la concessione della cittadinanza venne utilizzata come un mezzo per "romanizzare" le nuove province. Nel 212 d.C., l'editto di Caracalla conferì la cittadinanza a tutti gli abitanti dell'impero. Il secondo significato venne assunto dopo il superamento della contrapposizione tra patrizi e plebei, insieme al termine quiriti, per comprendere tutti gli elementi costituenti la comunità, senza distinzioni di classe. Il terzo significato era attribuito a comunità come quelle dei Celti.
rdf:langString
Civitas (meervoud: civitates), verwees in de Oudheid, binnen de bestuursorganisatie van het Romeinse Rijk, naar zowel een vorm van burgerschap als een administratief gebied. Nieuwe Romeinse stedelijke nederzettingen werden door de Romeinse heersers civitates genoemd, ze bestonden in de regel uit een plaats en omland en kregen de naam van de plaats. Gewoonlijk waren ze dicht bij de oudere voor-Romeinse hoofdsteden, soms vielen ze ermee samen. Bij gebrek aan een dergelijke oorspronkelijke hoofdstad stichtten de Romeinen er zelf een. Was de lokale bevolking zeer wantrouwig tegenover het Romeinse bestuur, dan werd soms de civitas buiten het stamgebied geplaatst. De meeste ambtenaren werden door de Romeinen gerekruteerd uit de lokale bevolking. Voorbeelden van een civitas buiten het stamgebied zijn: Kassel (civitas Menapiorum) lag in het stamgebied van de Morini, en Bavay (civitas Nerviorum) lag in het stamgebied van de Bellovaci. Waarschijnlijk werd Trier (civitas Treverorum) eveneens net buiten hun stamgebied gesticht. Een civitas mag niet verward worden met een centrale hoofdstad. In het verleden gingen veel historici er van uit dat het stamgebied zich rond de civitas bevond, naar de huidige stand van wetenschap abusievelijk. Het burgerlijk bestuur in een civitas omvatte veel terreinen, maar het aantal ambtenaren was beperkt. Men kon er bijvoorbeeld het burgerschap verkrijgen, waarbij het Romeins burgerschap de meeste rechten gaf, men kon juridische processen voeren, en belastingen betalen. De civitates konden uigroeien tot welvarende marktplaatsen, Trier groeide uit tot een van de voornaamste steden van het West-Romeinse Rijk en werd onder keizer Constantijn de Grote de keizerlijke residentie. In de late oudheid was de civitas niet alleen een bestuurlijke eenheid binnen het centraal gezag, maar werden ze ook binnen de organisatie van de christelijke kerk tot bestuurseenheden. Met de groei van het christendom in de 4e eeuw ontwikkelde zich namelijk een kerkelijke organisatie, en de kerk gebruikte daarvoor de bestaande administratieve indeling van de Romeinse civitates. In de hoofdsteden van de civitates werden de bisschopszetels gevestigd. Na de val van het West-Romeinse Rijk bleef de civitas-structuur grotendeels in stand. Zij werd onderdeel van de nieuwe Germaanse koninkrijken, die de controle op de civitates verkregen door er hun eigen vertegenwoordigers - zoals graven en hertogen - aan het hoofd te plaatsen. In Gallië verloor de civitas na de 6e eeuw wel steeds meer zijn civiele rol, maar veel civitates bleven voortbestaan in de vorm van een kerkelijk diocees.
xsd:nonNegativeInteger
8199
