Chinese export porcelain

http://dbpedia.org/resource/Chinese_export_porcelain an entity of type: WikicatArtsInChina

Als Chinesisches Auftragsporzellan (frz. Chine de commande, engl. chinese export porcelain) wird ein aus einem anderen Land im Kaiserreich China eigens bestelltes, dort angefertigtes und zum Auftraggeber versandtes Porzellangut bezeichnet. Üblicherweise bezieht sich der Begriff auf den massenhaften Export chinesischen Porzellans nach Europa im 17. und 18. Jahrhundert. Für Indien und den arabischen Raum sind jedoch bereits frühere Stücke überliefert und nach Erlangung ihrer Unabhängigkeit begannen auch die Amerikaner, eigene Dekore in China zu bestellen. rdf:langString
Chine de commande is de verzamelnaam voor Chinees porselein dat voor de Europese markt werd vervaardigd. rdf:langString
Chinese export porcelain includes a wide range of Chinese porcelain that was made (almost) exclusively for export to Europe and later to North America between the 16th and the 20th century. Whether wares made for non-Western markets are covered by the term depends on context. Chinese ceramics made mainly for export go back to the Tang dynasty if not earlier, though initially they may not be regarded as porcelain. rdf:langString
La porcelana china es una clase de cerámica que se caracteriza por estar manufacturada con caolín, cuarzo y feldespatos, ser cocida a más de 1000 grados Celcius y tener como acabado de la superficie vidriado feldespático. Su origen se ha localizado en China en el siglo III. Durante la Edad Media empezó a llegar porcelana china a Europa; primero en cantidades reducidas y posteriormente en grandes volúmenes. rdf:langString
Con il termine porcellana cinese da esportazione si indica un'ampia gamma di porcellana cinese che era fabbricata (quasi) esclusivamente per l'esportazione in Europe e in seguito in Nord America tra il XVI e il XX secolo. Se le ceramiche fabbricate per i mercati non europei rientrano nel termine dipende dal contesto. Le ceramiche cinesi fabbricate principalmente per l'esportazione risalgono alla dinastia Tang se non prima, benché inizialmente non possano essere considerate come porcellana. rdf:langString
Chine de commande – pochodząca z języka francuskiego nazwa chińskiej porcelany, produkowanej od XVII do początków XX wieku na zlecenie zagranicznych kompanii handlowych. Chine de commande była porcelaną chińską, jednak jej kształty i zdobnictwo tworzone były dla zaspokojenia gustów europejskich. Były to przede wszystkim przedmioty użytkowe, jak zastawy stołowe, misy, talerze i wazony, a także np. figurki w stylu blanc de Chine. Na zamówienie zleceniodawców chińscy wytwórcy porcelany ozdabiali je herbami rodowymi, pejzażami europejskimi, symboliką chrześcijańską czy reprodukcjami dzieł malarzy europejskich. Jako elementy egzotyczne umieszczano na porcelanie Chine de commande elementy chińskie, takie jak krajobrazy czy postaci ludzkie, często łącząc je z motywami europejskimi.Polskim odpowie rdf:langString
rdf:langString Chinesisches Auftragsporzellan
rdf:langString Chinese export porcelain
rdf:langString Porcelana china de exportación
rdf:langString Porcellana cinese da esportazione
rdf:langString Chine de commande
rdf:langString Chine de commande
xsd:integer 1861091
xsd:integer 1090921326
rdf:langString Als Chinesisches Auftragsporzellan (frz. Chine de commande, engl. chinese export porcelain) wird ein aus einem anderen Land im Kaiserreich China eigens bestelltes, dort angefertigtes und zum Auftraggeber versandtes Porzellangut bezeichnet. Üblicherweise bezieht sich der Begriff auf den massenhaften Export chinesischen Porzellans nach Europa im 17. und 18. Jahrhundert. Für Indien und den arabischen Raum sind jedoch bereits frühere Stücke überliefert und nach Erlangung ihrer Unabhängigkeit begannen auch die Amerikaner, eigene Dekore in China zu bestellen.
rdf:langString Chinese export porcelain includes a wide range of Chinese porcelain that was made (almost) exclusively for export to Europe and later to North America between the 16th and the 20th century. Whether wares made for non-Western markets are covered by the term depends on context. Chinese ceramics made mainly for export go back to the Tang dynasty if not earlier, though initially they may not be regarded as porcelain. It is typically not used as a descriptive term for the much earlier wares that were produced to reflect Islamic taste and exported to the Middle East and Central Asia, though these were also very important, apparently driving the development of Chinese blue and white porcelain in the Yuan and Ming dynasties (see Chinese influences on Islamic pottery). Longquan celadon, which is mostly not porcelain on Western definitions, is one of the wares to produce large dishes that reflected Islamic dining habits, rather than the deeper bowls used by the Chinese. In general wares made for export, especially in the early periods, were "mainly strong and rather roughly-finished articles", compared to those for the elite domestic market, to allow for the stresses of transport, and less sophisticated customers. Other types of Chinese wares made mainly for export to other markets may or may not be covered; they are certainly described as export wares in discussing the Chinese industry, but much discussion in Western sources only refers to wares intended for Europe. The other types include Swatow ware (c. 1575-1625), made for South-East Asian and Japanese markets, and Tianqi porcelain, made mainly for the Japanese market in the 17th century. Chinese celadons were exported to most of Eurasia, but not Europe, between roughly the Tang and the early Ming dynasties. It took some time for feedback from export markets to influence the shapes and decoration of the Chinese product, especially in earlier periods, and with distant markets such as Europe. Initially markets were sent what the Chinese market, or older exports markets, liked. With the increasing reach of European trading companies, especially the Dutch VOC, this became possible, and eventually even specific armorial designs could be ordered from Europe.
rdf:langString La porcelana china es una clase de cerámica que se caracteriza por estar manufacturada con caolín, cuarzo y feldespatos, ser cocida a más de 1000 grados Celcius y tener como acabado de la superficie vidriado feldespático. Su origen se ha localizado en China en el siglo III. Durante la Edad Media empezó a llegar porcelana china a Europa; primero en cantidades reducidas y posteriormente en grandes volúmenes. La porcelana china de exportación incluye una amplia gama de porcelana china que se fabricó, casi exclusivamente, para su exportación a Europa y posteriormente a Norteamérica entre los siglos XVI y XX. El hecho de que los productos fabricados para mercados no occidentales estén cubiertos por el término depende del contexto. Las cerámicas chinas fabricadas principalmente para la exportación se remontan a la dinastía Tang, si no antes, aunque inicialmente no pueden considerarse como porcelana. Por lo general, no se utiliza como término descriptivo para los artículos mucho más antiguos que se producían para reflejar el gusto islámico y se exportaban a Oriente Medio y Asia Central, aunque también fueron muy importantes, ya que aparentemente impulsaron el desarrollo de la porcelana azul y blanca china en las dinastías Yuan y Ming (véase las influencias chinas en la alfarería islámica). El celadón de Longquan, que en la mayoría de los casos no es porcelana según las definiciones occidentales, es uno de los productos que produce grandes platos que reflejan los hábitos de la cocina islámica, en lugar de los tazones más profundos utilizados por los chinos. En general, las mercancías destinadas a la exportación, especialmente en los primeros tiempos, eran "principalmente artículos fuertes y bastante toscos",​ en comparación con los del mercado interior de élite, para tener en cuenta el estrés del transporte, y los clientes menos sofisticados. Otros tipos de mercancías chinas fabricadas principalmente para la exportación a otros mercados pueden o no estar cubiertas; sin duda se describen como mercancías de exportación al hablar de la industria china, pero muchas de las discusiones en fuentes occidentales sólo se refieren a las mercancías destinadas a Europa. Los otros tipos incluyen la cerámica de Swatow (c. 1575-1625), hecha para los mercados del sudeste asiático y japonés, y la porcelana de Tianqi, hecha principalmente para el mercado japonés en el siglo XVII. Los celadones chinos se exportaron a la mayor parte de Eurasia, pero no a Europa, entre aproximadamente las dinastías Tang y las primeras dinastías Ming. La retroalimentación de los mercados de exportación tardó algún tiempo en influir en las formas y la decoración del producto chino, especialmente en períodos anteriores, y en mercados lejanos como Europa. Inicialmente se enviaron los mercados que le gustaban al mercado chino, o a los mercados de exportación más antiguos. Con el creciente alcance de las empresas comerciales europeas, especialmente de los COV holandeses, esto fue posible, y con el tiempo incluso se pudieron encargar diseños de armamento específicos desde Europa.
rdf:langString Con il termine porcellana cinese da esportazione si indica un'ampia gamma di porcellana cinese che era fabbricata (quasi) esclusivamente per l'esportazione in Europe e in seguito in Nord America tra il XVI e il XX secolo. Se le ceramiche fabbricate per i mercati non europei rientrano nel termine dipende dal contesto. Le ceramiche cinesi fabbricate principalmente per l'esportazione risalgono alla dinastia Tang se non prima, benché inizialmente non possano essere considerate come porcellana. Solitamente non viene usato come termine descrittivo per le precedenti ceramiche prodotte per riflettere il gusto islamico ed esportate nel Medio Oriente e nell'Asia centrale, benché anche queste fossero molto importanti, guidando apparentemente lo sviluppo della porcellana cinese blu e bianca nelle dinastie Yuan e Ming (vedi ). Il è una delle ceramiche per produrre piatti di grandi dimensioni che riflettevano le abitudini culinarie islamiche, piuttosto che le ciotole più profonde usate dai cinesi. Altri tipi di ceramiche cinesi fatte principalmente per l'esportazione verso altri mercati possono o non possono rientrare nella categoria in esame; sono certamente descritti come ceramiche da esportazione nel discutere l'industria cinese, ma molte discussioni nelle fonti occidentali si riferiscono solo a merci destinate all'Europa. Gli altri tipi includono la porcellana Swatow (1575-1625 circa), realizzata per i mercati del Sud-est asiatico e giapponesi, e la , realizzata principalmente per il mercato giapponese nel XVII secolo. I celadon cinesi venivano esportati nella maggior parte dell'Eurasia, ma non in Europa, tra le dinastie Tang e le prime dinastie dei Ming. Ci volle qualche tempo perché del tempo prima che la reazione dei mercati di esportazione influenzasse le forme e le decorazioni del prodotto cinese, specialmente nei primi periodi, e con mercati lontani come l'Europa. Inizialmente ai mercati veniva inviato ciò che piaceva al mercato cinese o ai vecchi mercati di esportazione. Con la crescente portata delle società commerciali europee, in particolare della VOC olandese, ciò divenne possibile e alla fine si potevano ordinare dall'Europa persino specifici disegni araldici.
rdf:langString Chine de commande is de verzamelnaam voor Chinees porselein dat voor de Europese markt werd vervaardigd.
rdf:langString Chine de commande – pochodząca z języka francuskiego nazwa chińskiej porcelany, produkowanej od XVII do początków XX wieku na zlecenie zagranicznych kompanii handlowych. Chine de commande była porcelaną chińską, jednak jej kształty i zdobnictwo tworzone były dla zaspokojenia gustów europejskich. Były to przede wszystkim przedmioty użytkowe, jak zastawy stołowe, misy, talerze i wazony, a także np. figurki w stylu blanc de Chine. Na zamówienie zleceniodawców chińscy wytwórcy porcelany ozdabiali je herbami rodowymi, pejzażami europejskimi, symboliką chrześcijańską czy reprodukcjami dzieł malarzy europejskich. Jako elementy egzotyczne umieszczano na porcelanie Chine de commande elementy chińskie, takie jak krajobrazy czy postaci ludzkie, często łącząc je z motywami europejskimi.Polskim odpowiednikiem określenia Chine de commande jest porcelana eksportowa (w odróżnieniu od porcelany produkowanej na rynek wewnętrzny). Termin porcelana eksportowa bywa używany również w odniesieniu do porcelany japońskiej przeznaczonej na rynki europejskie.
xsd:nonNegativeInteger 24187

data from the linked data cloud