Charles Osborne (politician)

rdf:langString Τσαρλς Όσμπορν (Πολιτικός)

rdf:langString Γεννήθηκε στην κομητεία Γουότερφορντ, ο πέμπτος γιος του Σερ Γουίλιαμ Όσμπορν, του 8ου Μπαρονέτ και της συζύγου του Ελισάβετ Χριστούγεννα του Γουίτφιλντ. Δούλεψε ως μέλος βούλευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων της Ιρλανδίας για το Carysfort μεταξύ 1790 και 1800. Πήγε σχολείο στη Drogheda και παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, αποφοιτώντας το 1780. Μπήκε στο Lincoln's Inn και κλήθηκε στο Bar το 1788, και έγινε σύμβουλος του βασιλιά το 1798. Διορίστηκε επίτροπος για τις προσφυγές εσόδων και αργότερα μόνιμος σύμβουλος στην εφορία. Μετά την Πράξη της Ένωσης, την οποία υποστήριξε, διορίστηκε Δικαστής του Πάγκου του Βασιλιά για την Ιρλανδία, υπηρετώντας από το 1802 έως το 1817, με το όνομα The Hon Mr Justice Osborne . Οι πολιτικοί του αντίπαλοι είπαν ότι ο διορισμός του οφειλόταν εξ ολοκλήρου στην υποστήριξή του στην Ένωση και ότι δεν είχε την απαιτούμενη νομική ικανότητα για να είναι κατάλληλος για δικαστικό αξίωμα. Παρά την επιτυχημένη καριέρα του στη Βουλή των Κοινοτήτων, φαίνεται να ήταν μια περίεργη ασαφής φιγούρα: ο Elrington Ball φτάνει στο σημείο να υποδηλώνει ότι οι περισσότεροι δικηγόροι δεν τον είχαν ακούσει ποτέ κατά την άνοδό του στον πάγκο, παρά το γεγονός ότι είχε υπηρετήσει ως Σύμβουλος εσόδων από το 1793. Από την άλλη πλευρά, ο Ball πίστευε ότι η κοινοβουλευτική του καριέρα του έδωσε μια ευρύτερη εμπειρία της δημόσιας ζωής από ορισμένους δικαστικούς συναδέλφους του. Το 1803 στάλθηκε στο Όλστερ για να δοκιμάσει μερικούς από αυτούς που συμμετείχαν στην Ιρλανδική εξέγερση του 1803 . Η διεξαγωγή των δίκων τον εξέθεσε στις σκανδαλώδεις επιθέσεις του φυλλάδιου «Juverna», ο οποίος αργότερα εκτέθηκε ως πικραμένος δικαστικός συνάδελφος του Όσμπορν Ρόμπερτ Τζόνσον . Ο Τζόνσον δικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμηση και αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον πάγκο ντροπιαστικά. Το 1814 ο Όσμπορν ήταν ένας από τους κριτές στη δίκη του εκδότη Τζον Μάγκι με την κατηγορία της ηρεμικής συκοφαντικής δυσφήμισης. Κατά τη διάρκεια της δίκης συγκρούστηκε πικρά με τον Daniel O'Connell, ο οποίος ήταν συνήγορος υπεράσπισης . Ο O'Connell είχε κακή γνώμη για τον Όσμπορν, αν και πρέπει να ειπωθεί ότι είχε εξίσου χαμηλή γνώμη για τους περισσότερους δικαστικούς συναδέλφους του Όσμπορν, ακόμη και εκείνους που ήταν φίλοι του. Ο Όσμπορν συμμετείχε επίσης ως ένας από τους κριτές στην σπουδαία και κορυφαία υπόθεση Quo Garanto του Rex v O'Grady το 1816. Πέθανε από τύφο στις 5 Σεπτεμβρίου 1817 στο σπίτι του στο Temple Street του Δουβλίνου και θάφτηκε στην τοπική ενοριακή εκκλησία του, την παλιά εκκλησία του St George, Hill Street Dublin, η οποία ήταν γνωστή ως "Little St George's". Μόνο ο πύργος της εκκλησίας σώζεται τώρα.