Byzantine military manuals
http://dbpedia.org/resource/Byzantine_military_manuals an entity of type: WikicatByzantineMilitaryManuals
This article lists and briefly discusses the most important of many treatises on military science produced in the Byzantine Empire.
rdf:langString
Un grand nombre de manuels militaires byzantins sont parvenus jusqu’à nous. Les plus anciens datent du VIe siècle alors que les frontières de l’empire étaient menacées par les Slaves et les Avars. Ils se multiplient au Xe siècle lorsque les Byzantins se lanceront à la conquête des Balkans en Europe et de l’Anatolie en Asie mineure. Ils deviennent moins fréquents à partir du XIe siècle et, bien que certains témoignages permettent de croire qu’ils étaient encore rédigés à l’époque paléologienne, une seule exception est parvenue jusqu’à nous.
rdf:langString
I manuali militari bizantini sono dei trattati di arte militare redatti nell'Impero bizantino. I più antichi di essi risalgono al VI secolo, all'epoca in cui i confini dell'impero erano minacciati da Slavi e Avari. Molti di essi risalgono al X secolo, all'epoca in cui i Bizantini intrapresero la conquista dei Balcani in Europa e della Cilicia e della Siria settentrionale in Asia.
rdf:langString
O Império Bizantino manteve seu sistema militar altamente sofisticado da Antiguidade, que assentava-se em disciplina, treinamento, conhecimento de táticas e um sistema de apoio bem organizado. Um elemento crucial na manutenção e expansão deste conhecimento militar, junto com histórias tradicionais, foram os vários tratados e manuais práticos. Estes continuaram uma tradição que remonta aos de Xenofonte e Enéas, o Tático, e muitos excertos de manuais militares romanos orientais ou adaptados de trabalhos de autores antigos, especialmente Eliano, o Estrategista e .
rdf:langString
Με τον όρο Τακτικόν ή Στρατηγικόν εννοείται στη Βυζαντινή γραμματεία ένα πρακτικό εγχειρίδιο, απευθυνόμενο σε στρατιωτικούς. Το Στρατηγικόν περιέχει κυρίως θεωρητικές πραγματείες περί του πολέμου ή συμβουλές στρατιωτικής τακτικής. Ανάμεσα σε αυτές τις συμβουλές περιλαμβάνονται τρόποι παράταξης του στρατεύματος, μελέτες επί των πολεμικών συνηθειών, παραθέσεις αποσπασμάτων αρχαίων συγγραφέων ή εξιστορήσεις περιστατικών, από τα οποία αντλούνταν συγκεκριμένα παραδείγματα. Σύμφωνα με τον Δ. Τσουγκαράκη (Εισ. Στρατηγικόν Κεκαυμένου), πρόκειται για γραμματειακό είδος με ρίζες βαθιά χωμένες στην Αρχαιότητα, το οποίο γνώρισε άνθηση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία εξαιτίας του σημαντικού αριθμού Τακτικογράφων.
rdf:langString
Strategika (στρατηγικά), auch Taktika genannt, waren militärische Abhandlungen, die im Byzantinischen Reich populär wurden. Spätantike Strategika (Sg. Strategikon) entstanden vor allem im 5. und 6. Jahrhundert. Sie stützten sich auf ältere militärische Schriften von Autoren wie (Taktik und Terminologie), Onasander (Befehlsführung), Sextus Julius Africanus, Vegetius und Polyainos (Geräte und Stratagema), Aineias und Heron (Kriegs- und Belagerungsmaschinen). Unklar ist, inwiefern ein Zusammenhang mit orientalischen Traditionen besteht; man kennt Fragmente sassanidischer Militärtraktate, die deutliche Parallelen zu den spätrömischen aufweisen. Frühe spätantik-byzantinische Strategika sind jene von (eine unter Anastasios I. entstandene Epitome Arrians) und (über Seekriegsführung), zudem ein
rdf:langString
Византийские военные трактаты («стратегиконы») продолжили традицию античных военных руководств, восходящую к Ксенофонту и Энею Тактику. До нашего времени дошло значительное количество произведений подобного рода. Первые собственно византийские военные трактаты относятся к VI веку, значительное их количество появилось в X веке с ростом военной активности на Балканах и Востоке. Начиная с XI века количество известных стратегиконов уменьшилось — только один известен для палеологовского периода.
rdf:langString
rdf:langString
Byzantine military manuals
rdf:langString
Strategika
rdf:langString
Στρατηγικόν
rdf:langString
Panduan militer Romawi Timur
rdf:langString
Manuels militaires byzantins
rdf:langString
Manuali militari bizantini
rdf:langString
Византийские военные трактаты
rdf:langString
Manuais militares bizantinos
xsd:integer
15752624
xsd:integer
1100181231
rdf:langString
Strategika (στρατηγικά), auch Taktika genannt, waren militärische Abhandlungen, die im Byzantinischen Reich populär wurden. Spätantike Strategika (Sg. Strategikon) entstanden vor allem im 5. und 6. Jahrhundert. Sie stützten sich auf ältere militärische Schriften von Autoren wie (Taktik und Terminologie), Onasander (Befehlsführung), Sextus Julius Africanus, Vegetius und Polyainos (Geräte und Stratagema), Aineias und Heron (Kriegs- und Belagerungsmaschinen). Unklar ist, inwiefern ein Zusammenhang mit orientalischen Traditionen besteht; man kennt Fragmente sassanidischer Militärtraktate, die deutliche Parallelen zu den spätrömischen aufweisen. Frühe spätantik-byzantinische Strategika sind jene von (eine unter Anastasios I. entstandene Epitome Arrians) und (über Seekriegsführung), zudem ein anonymes Handbuch der Taktik, dessen erstes Blatt fehlt (in Dennis, Military Treatises 1-136), und schließlich das berühmte Strategikon des Maurikios (um 590). Mit dem weitgehenden Erlöschen der antiken literarischen Kultur im 7. Jahrhundert verschwand dann zunächst auch die Gattung der oströmisch-frühbyzantinischen Strategika. Das Wiederaufleben des Interesses an der Kriegswissenschaft im 10. Jahrhundert begünstigte dann die Entstehung von Werken wie den Taktika Leos VI., der Sylloge Tacticorum, der Naumachika, und den Taktika des Nikephoros Uranos. Diese mittelbyzantinischen Strategika paraphrasierten die klassischen römischen und spätantiken Werke und ergänzten sie um zeitgenössische Erfahrungen. Aus dem 10. Jahrhundert stammen auch die militärischen Erfahrungsberichte aus dem Umfeld Nikephoros II. Phokas und Basileios II., Praecepta militaria, De velitatione und De re militari. Das Veröffentlichen von Strategika wurde schließlich nach Basileios II. eingestellt. Die Byzantiner waren von der Nützlichkeit der Anleitungen überzeugt und empfahlen sie Interessierten und Betroffenen zur Lektüre. Die zahlreichen Strategika erfreuten sich im 10./11. Jahrhundert großer Beliebtheit, sie wurden von Heerführern wie Johannes Dukas gesammelt und gelesen.
rdf:langString
Με τον όρο Τακτικόν ή Στρατηγικόν εννοείται στη Βυζαντινή γραμματεία ένα πρακτικό εγχειρίδιο, απευθυνόμενο σε στρατιωτικούς. Το Στρατηγικόν περιέχει κυρίως θεωρητικές πραγματείες περί του πολέμου ή συμβουλές στρατιωτικής τακτικής. Ανάμεσα σε αυτές τις συμβουλές περιλαμβάνονται τρόποι παράταξης του στρατεύματος, μελέτες επί των πολεμικών συνηθειών, παραθέσεις αποσπασμάτων αρχαίων συγγραφέων ή εξιστορήσεις περιστατικών, από τα οποία αντλούνταν συγκεκριμένα παραδείγματα. Σύμφωνα με τον Δ. Τσουγκαράκη (Εισ. Στρατηγικόν Κεκαυμένου), πρόκειται για γραμματειακό είδος με ρίζες βαθιά χωμένες στην Αρχαιότητα, το οποίο γνώρισε άνθηση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία εξαιτίας του σημαντικού αριθμού Τακτικογράφων. Σώζονται συνολικά περί τα 200 χειρόγραφα που περιλαμβάνουν ανάλογα έργα. Ανάμεσα στα σημαντικότερα συγκαταλέγονται:
* Το Στρατηγικόν του Μαυρικίου (6ος ή 9ος-10ος αιώνας).
* Οι ανώνυμες πραγματείες περί στρατηγικής (ed. G. Dennis, Three Byzantine Military Treatises, D.O. 1985).
* Τα (ed. R. Vari, Leonis Imperatoris Tactica, Budapest 1917).
* Το , που αποδίδεται στον Νικηφόρο Φωκά (ed. G. Dagron - H. Mihaescu, Le traite sur le guerilla de l' empereur Nicephore Phocas (963-969), Paris, 1986).
* Τo Στρατηγικόν του Κεκαυμένου (εκδ. Κανάκη, εισ.-μτφρ. Δ. Τσουγκαράκης, επιμ. Θ. Μωυσιάδης, Αθήνα 1993).
* Το , που αποδίδεται στον Νικηφόρο Φωκά.
rdf:langString
This article lists and briefly discusses the most important of many treatises on military science produced in the Byzantine Empire.
rdf:langString
Un grand nombre de manuels militaires byzantins sont parvenus jusqu’à nous. Les plus anciens datent du VIe siècle alors que les frontières de l’empire étaient menacées par les Slaves et les Avars. Ils se multiplient au Xe siècle lorsque les Byzantins se lanceront à la conquête des Balkans en Europe et de l’Anatolie en Asie mineure. Ils deviennent moins fréquents à partir du XIe siècle et, bien que certains témoignages permettent de croire qu’ils étaient encore rédigés à l’époque paléologienne, une seule exception est parvenue jusqu’à nous.
rdf:langString
I manuali militari bizantini sono dei trattati di arte militare redatti nell'Impero bizantino. I più antichi di essi risalgono al VI secolo, all'epoca in cui i confini dell'impero erano minacciati da Slavi e Avari. Molti di essi risalgono al X secolo, all'epoca in cui i Bizantini intrapresero la conquista dei Balcani in Europa e della Cilicia e della Siria settentrionale in Asia.
rdf:langString
Византийские военные трактаты («стратегиконы») продолжили традицию античных военных руководств, восходящую к Ксенофонту и Энею Тактику. До нашего времени дошло значительное количество произведений подобного рода. Первые собственно византийские военные трактаты относятся к VI веку, значительное их количество появилось в X веке с ростом военной активности на Балканах и Востоке. Начиная с XI века количество известных стратегиконов уменьшилось — только один известен для палеологовского периода. В течение всей своей истории Византия вела с переменным успехом изнурительные войны на всех своих границах и только огромные людские и материальные ресурсы империи позволяли ей выдерживать эту борьбу. По мнению российского историка Г. Г. Литаврина (1925—2009), «наступавший временами острый недостаток этих ресурсов Византия компенсировала огромным опытом ведения боевых операций в любых условиях, в любой местности, в любое время года».
rdf:langString
O Império Bizantino manteve seu sistema militar altamente sofisticado da Antiguidade, que assentava-se em disciplina, treinamento, conhecimento de táticas e um sistema de apoio bem organizado. Um elemento crucial na manutenção e expansão deste conhecimento militar, junto com histórias tradicionais, foram os vários tratados e manuais práticos. Estes continuaram uma tradição que remonta aos de Xenofonte e Enéas, o Tático, e muitos excertos de manuais militares romanos orientais ou adaptados de trabalhos de autores antigos, especialmente Eliano, o Estrategista e .
xsd:nonNegativeInteger
23758
