British Racing Motors

http://dbpedia.org/resource/British_Racing_Motors an entity of type: Thing

British Racing Motors, també anomenat BRM, era un constructor de cotxes per a competicions automobilístiques anglès que va arribar a disputar curses en la Fórmula 1. rdf:langString
British Racing Motors, známá též jako BRM, byla automobilová stáj Formule 1, založená v roce 1951 Brity a . První závod, kterého se tým zúčastnil, byla Velká cena Velké Británie v roce 1951 a posledním závodem byla Velká cena Itálie v roce 1977. Nejznámější jezdci kteří jezdili v BRM byli: Clay Regazzoni, Niki Lauda, Helmut Marko a Graham Hill. Stáj získala v roce 1962 díky Grahamu Hillovi mistrovský titul v kategorii konstruktérů i jezdců. BRM Typ 15 poháněný motorem V16 rdf:langString
British Racing Motors (kurz B.R.M.) war ein britischer Hersteller von Rennwagen, dem ein Werksteam für den Einsatz in der Formel 1 angegliedert war. Das Team nahm unter der Bezeichnung Owen Racing Organisation zwischen 1951 und 1977 an der Formel-1-Weltmeisterschaft teil und belieferte außerdem unabhängige Kundenteams mit Motoren und anderen Komponenten. Der größte Erfolg der Teamgeschichte war der Gewinn der Fahrerweltmeisterschaft 1962 durch Graham Hill sowie des Konstrukteurstitels im selben Jahr. Nach dem wirtschaftlichen Niedergang wurde es 1977 kurzfristig als Stanley-BRM geführt. rdf:langString
British Racing Motors (BRM) was a British Formula One motor racing team. Founded in 1945 and based in the market town of Bourne in Lincolnshire, it participated from 1951 to 1977, competing in 197 grands prix and winning seventeen. BRM won the constructors' title in 1962 when its driver Graham Hill became world champion. In 1963, 1964, 1965 and 1971, BRM came second in the constructors' competition. rdf:langString
British Racing Motors (umumnya dikenal sebagai BRM) adalah sebuah konstruktor Formula 1 asal Inggris. Tim ini didirikan pada tahun 1945, dan berpartisipasi di ajang F1 dalam rentang waktu 1950-1977, dengan turun di 197 balapan dan menang sebanyak 17 kali. Pada tahun 1962, BRM memenangkan juara dunia konstruktor. Pada saat yang sama, pembalapnya, Graham Hill menjadi juara dunia. Pada tahun 1963, 1964, 1965 dan 1971, BRM menempati posisi kedua dalam klasemen konstruktor. Tim ini dikenal juga sebagai The British Green saat itu selain Team Lotus. rdf:langString
British Racing Motors (BRM) est une ancienne écurie de sport automobile britannique, présente en Formule 1 de 1951 à 1977. rdf:langString
ブリティッシュ・レーシング・モータース(British Racing Motors,BRM)は、かつてF1に参戦していたコンストラクター。1962年のコンストラクターズチャンピオン。チーム名は主にオーウェン・レーシング・オーガニゼーション(Owen Racing Organisation)として活動していた。 rdf:langString
British Racing Motors is een Britse autosportorganisatie. Voortgekomen uit het oudere English Racing Automobiles van , groeide het na de Tweede Wereldoorlog langzamerhand uit naar een merk van formaat in de vroege jaren zestig. In 1962 werd Graham Hill met de BRM P57/P578 "Stackpipes" wereldkampioen Formule 1. Ook met de latere types P261 en P160 werden F1-overwinningen geboekt, maar in 1977 verdween het merk van het toneel.De BRM's P261 en P83 zijn op de computer nagebootst en rijdbaar in de racesimulator Grand Prix Legends. rdf:langString
British Racing Motors (BRM) – konsorcjum założone przez Raymonda Maysa, konstruujące samochody wyścigowe. Uczestnik wyścigów Formuły 1 w latach 1951–1977. rdf:langString
British Racing Motors, BRM, var en brittisk formelbiltillverkare med ett formel 1-stall som tävlade under 1950-, 1960- och 1970-talet. rdf:langString
British Racing Motors (BRM) — британская команда Формулы-1. Основана в 1945 году, участвовала в чемпионатах 1951—1977 годов, в 197 Гран-при (выиграла 17). В 1962 году выиграла Кубок конструкторов. Главный герой фильма Гран-при (1966) был пилотом команды BRM. rdf:langString
British Racing Motors, generalmente conocido como BRM, o también Owen Racing Organisation, fue un equipo británico de Fórmula 1. Fundado en 1945, compitió desde 1950 a 1977, participando en 197 Grandes Premios y ganando 17. En 1962 el equipo BRM ganó el título de constructores, a la vez que su piloto Graham Hill ganó el campeonato mundial. En 1963, 1964, 1965 y 1971, BRM fue subcampeón en el Campeonato de Constructores. La fábrica principal de BRM estaba en Spalding Road, Bourne, Lincolnshire, detrás de la casa de Eastgate, hogar de su líder, Raymond Mays. rdf:langString
La British Racing Motors (abbreviato in BRM) è stata una scuderia inglese di Formula 1, vincitrice di 17 Gran Premi e Campione del Mondo Costruttori e Piloti nel 1962. Il team debuttò nel quinto Gran Premio valido per il Campionato Mondiale, a Silverstone nel 1951 con un avveniristico motore a sedici cilindri disposti a V di 135°, dalla cilindrata di 1500 cm³ sovralimentato da un compressore centrifugo a doppio stadio Rolls Royce, che raggiungeva una pressione di 5,7 bar portando la potenza del motore a 600 CV a 12 000 rpm e arrivando quindi all'eccezionale potenza specifica di 400 CV/litro. rdf:langString
A British Racing Motors, mais conhecida como BRM, foi uma equipa britânica de competições automobilísticas. Disputou 2 corridas na temporada de 1951 da Fórmula 1, mas competiu apenas num GP, o da Grã-Bretanha. Voltou à categoria em 1954, e em 25 temporadas, teve como principais pilotos Graham Hill, Jackie Stewart, Maurice Trintignant, Pedro Rodríguez, Jo Siffert, Chris Amon, John Surtees, Jo Bonnier, Niki Lauda, Jean-Pierre Beltoise e Clay Regazzoni. Conquistou ainda um mundial de construtores e de pilotos com Graham Hill, ambos em 1962. rdf:langString
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString ブリティッシュ・レーシング・モータース
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString BRM
rdf:langString British Racing Motors
rdf:langString BRM
xsd:integer 874041
xsd:integer 1115418073
xsd:integer 1951
rdf:langString BRM P578 .ogg
xsd:integer 1977
rdf:langString British Racing Motors
xsd:integer 499
rdf:langString BRM
rdf:langString float:right;clear:none
xsd:integer 1962
rdf:langString sound
xsd:integer 17 18
xsd:integer 197 200
rdf:langString British Racing Motors, també anomenat BRM, era un constructor de cotxes per a competicions automobilístiques anglès que va arribar a disputar curses en la Fórmula 1.
rdf:langString British Racing Motors, známá též jako BRM, byla automobilová stáj Formule 1, založená v roce 1951 Brity a . První závod, kterého se tým zúčastnil, byla Velká cena Velké Británie v roce 1951 a posledním závodem byla Velká cena Itálie v roce 1977. Nejznámější jezdci kteří jezdili v BRM byli: Clay Regazzoni, Niki Lauda, Helmut Marko a Graham Hill. Stáj získala v roce 1962 díky Grahamu Hillovi mistrovský titul v kategorii konstruktérů i jezdců. BRM Typ 15 poháněný motorem V16
rdf:langString British Racing Motors (kurz B.R.M.) war ein britischer Hersteller von Rennwagen, dem ein Werksteam für den Einsatz in der Formel 1 angegliedert war. Das Team nahm unter der Bezeichnung Owen Racing Organisation zwischen 1951 und 1977 an der Formel-1-Weltmeisterschaft teil und belieferte außerdem unabhängige Kundenteams mit Motoren und anderen Komponenten. Der größte Erfolg der Teamgeschichte war der Gewinn der Fahrerweltmeisterschaft 1962 durch Graham Hill sowie des Konstrukteurstitels im selben Jahr. Nach dem wirtschaftlichen Niedergang wurde es 1977 kurzfristig als Stanley-BRM geführt.
rdf:langString British Racing Motors (BRM) was a British Formula One motor racing team. Founded in 1945 and based in the market town of Bourne in Lincolnshire, it participated from 1951 to 1977, competing in 197 grands prix and winning seventeen. BRM won the constructors' title in 1962 when its driver Graham Hill became world champion. In 1963, 1964, 1965 and 1971, BRM came second in the constructors' competition.
rdf:langString British Racing Motors, generalmente conocido como BRM, o también Owen Racing Organisation, fue un equipo británico de Fórmula 1. Fundado en 1945, compitió desde 1950 a 1977, participando en 197 Grandes Premios y ganando 17. En 1962 el equipo BRM ganó el título de constructores, a la vez que su piloto Graham Hill ganó el campeonato mundial. En 1963, 1964, 1965 y 1971, BRM fue subcampeón en el Campeonato de Constructores. La fábrica principal de BRM estaba en Spalding Road, Bourne, Lincolnshire, detrás de la casa de Eastgate, hogar de su líder, Raymond Mays. El desarrollo más notable de BRM fue el motor de competición V16 a 135.º de 1,5 litros, que era muy potente en la época para su cilindrada. Tenía el defecto de que la potencia decaía excesivamente fuera de un rango muy pequeño de régimen de giro. Por ello, para poder aprovechar su capacidad al máximo, eran necesarios muchos cambios de velocidad por parte de los pilotos. Este motor fue notable tanto por ser una valiente tentativa en el desarrollo de motores, como por su distintivo sonido. Cuando la regulación de 1,5 litros atmosférico (es decir, no sobrealimentados) de Fórmula 1 fue introducida, BRM logró construir un motor diseñado por Aubrey Woods (el BRM P56 V8) que estaba a la par con el Dino V6 utilizado por Ferrari y el Coventry Climax V8 utilizado por otros equipos británicos. Un automóvil modelo P578 con este motor ganó el Campeonato Mundial, con Graham Hill como piloto. Sin embargo, BRM falló en su entrada a la regulación de 3 litros rechazando la propuesta de Aubrey Woods de construir un motor V12, decantándose por un extraño motor H 16 (BRM 75). Este motor era potente pero pesado y poco fiable, tenía poco par y un centro de gravedad alto. La razón de esta elección sigue siendo un misterio, pero es probable que el H 16 fuera seductor para BRM porque compartía algunas partes con el V8 1,5 litros. En ese momento, BRM se ganó el sobrenombre de "British Racing Misery". A pesar de todo, debido a la escasez de motores de 3 litros para F1 en ese momento, el H 16 fue vendido a Lotus, y Jim Clark logró ganar un Gran Premio con un coche con este motor. Tiempo después, la firma vendió motores a otros equipos como , McLaren y Matra.
rdf:langString British Racing Motors (umumnya dikenal sebagai BRM) adalah sebuah konstruktor Formula 1 asal Inggris. Tim ini didirikan pada tahun 1945, dan berpartisipasi di ajang F1 dalam rentang waktu 1950-1977, dengan turun di 197 balapan dan menang sebanyak 17 kali. Pada tahun 1962, BRM memenangkan juara dunia konstruktor. Pada saat yang sama, pembalapnya, Graham Hill menjadi juara dunia. Pada tahun 1963, 1964, 1965 dan 1971, BRM menempati posisi kedua dalam klasemen konstruktor. Tim ini dikenal juga sebagai The British Green saat itu selain Team Lotus.
rdf:langString British Racing Motors (BRM) est une ancienne écurie de sport automobile britannique, présente en Formule 1 de 1951 à 1977.
rdf:langString ブリティッシュ・レーシング・モータース(British Racing Motors,BRM)は、かつてF1に参戦していたコンストラクター。1962年のコンストラクターズチャンピオン。チーム名は主にオーウェン・レーシング・オーガニゼーション(Owen Racing Organisation)として活動していた。
rdf:langString La British Racing Motors (abbreviato in BRM) è stata una scuderia inglese di Formula 1, vincitrice di 17 Gran Premi e Campione del Mondo Costruttori e Piloti nel 1962. Il team debuttò nel quinto Gran Premio valido per il Campionato Mondiale, a Silverstone nel 1951 con un avveniristico motore a sedici cilindri disposti a V di 135°, dalla cilindrata di 1500 cm³ sovralimentato da un compressore centrifugo a doppio stadio Rolls Royce, che raggiungeva una pressione di 5,7 bar portando la potenza del motore a 600 CV a 12 000 rpm e arrivando quindi all'eccezionale potenza specifica di 400 CV/litro. Seri problemi di affidabilità compromisero la carriera del motore e fu ben presto sostituito da un 4 cilindri in linea da 2,5 litri aspirato (come imponeva il nuovo regolamento del 1954) e con questo motore un pilota BRM, Joakim Bonnier, diede alla sua scuderia la prima vittoria ufficiale in un mondiale di Formula 1 durante il Gran Premio d'Olanda sul circuito di Zandvoort nel 1959. Diversamente dagli altri team inglesi dell'epoca, che si limitavano ad allestire il telaio e ad acquistare il motore da altre società (e per questo chiamati "assemblatori" da Enzo Ferrari), la BRM utilizzò sempre motori e telai progettati in casa. Nel 1960 entrò in squadra Graham Hill che nel 1962, con la BRM P57 dotata di motore V8 di 1,5 litri, regalò alla casa il suo unico mondiale, dopo un appassionante duello con Jim Clark durato tutta la stagione. Due anni dopo la BRM e Hill si presentarono all'ultimo Gran Premio in testa alla classifica generale ma un incidente tra il pilota inglese e Lorenzo Bandini pose fine ai sogni di Hill, che arrivò secondo in classifica generale. Il 1965 fu l'anno del debutto in squadra di un giovane pilota scozzese destinato a diventare tre volte campione del mondo: Jackie Stewart, che al debutto centrò una vittoria a Monza. Nel 1966 cambiarono i regolamenti che innalzarono la cilindrata dei motori da 1500 a 3000 cm³; la BRM dapprima gareggiò con un motore otto cilindri portato a 2000 cm³, poi optò per un motore ad H di 16 cilindri da 3000 cm³, pesante ma molto potente, che si impose in un solo Gran Premio ufficiale, ma su una Lotus. In seguito fu adottato un motore V12 progettato da Geoff Johnson per le vetture sport. Molto più convenzionale, esordì su una McLaren, per iniziativa di Bruce McLaren. Questo motore permise alla BRM di aggiudicarsi qualche altro GP; l'ultima vittoria arrivò con Jean-Pierre Beltoise al Gran Premio di Monaco 1972. Tra il 1970 e il 1972 la squadra partecipò al campionato Can-Am con la BRM P154, la quale riuscì a cogliere pochi risultati. Dopo un progressivo calare delle prestazioni, la BRM si ritirò alla fine del 1974, cedendo le attività a Louis Stanley che fece gareggiare la squadra nelle stagioni 1975 e 1976 come Stanley-BRM per poi ritirarsi definitivamente al termine del Campionato di Formula 1 del 1977, anno in cui con il pilota Larry Perkins disputò due soli Gran Premi, in Brasile con la nuova ma deludente P207 ed in Sudafrica, con la vecchissima ma affidabile P201. La Stanley BRM gareggiò ancora per un paio di anni nella serie inglese Aurora AFX affidando la P207 a Teddy Pilette, prima di ritirarsi definitivamente per mancanza di soldi per sviluppare la nuova P230, la prima (e unica) vettura ad effetto suolo. Nel 1980 il materiale della Stanley-BRM fu ceduto a Ted Jordan che modificò e fece gareggiare la vettura P07-B in alcune gare di salita inglesi. Nel 1990 il marchio fu utilizzato da John Mangoletsi per tentare due volte la fortuna a Le Mans, con la vettura P231 (Gruppo C) ma senza risultati. Nel 2008 il marchio BRM è stato reclamizzato da Bee Automobiles Ltd un'azienda che costruisce auto elettriche per le gare in salita inglesi. Al progetto avrebbero dovuto partecipare anche alcune aziende del gruppo della famiglia Owen, vecchia proprietaria del glorioso marchio.
rdf:langString British Racing Motors is een Britse autosportorganisatie. Voortgekomen uit het oudere English Racing Automobiles van , groeide het na de Tweede Wereldoorlog langzamerhand uit naar een merk van formaat in de vroege jaren zestig. In 1962 werd Graham Hill met de BRM P57/P578 "Stackpipes" wereldkampioen Formule 1. Ook met de latere types P261 en P160 werden F1-overwinningen geboekt, maar in 1977 verdween het merk van het toneel.De BRM's P261 en P83 zijn op de computer nagebootst en rijdbaar in de racesimulator Grand Prix Legends.
rdf:langString British Racing Motors (BRM) – konsorcjum założone przez Raymonda Maysa, konstruujące samochody wyścigowe. Uczestnik wyścigów Formuły 1 w latach 1951–1977.
rdf:langString A British Racing Motors, mais conhecida como BRM, foi uma equipa britânica de competições automobilísticas. Disputou 2 corridas na temporada de 1951 da Fórmula 1, mas competiu apenas num GP, o da Grã-Bretanha. Voltou à categoria em 1954, e em 25 temporadas, teve como principais pilotos Graham Hill, Jackie Stewart, Maurice Trintignant, Pedro Rodríguez, Jo Siffert, Chris Amon, John Surtees, Jo Bonnier, Niki Lauda, Jean-Pierre Beltoise e Clay Regazzoni. Conquistou ainda um mundial de construtores e de pilotos com Graham Hill, ambos em 1962. Nos últimos anos da equipa (1975 a 1977), o máximo que a BRM obteve foi um nono lugar no GP da Bélgica de 1975, com Bob Evans, e a última corrida em que obteve classificação foi na África do Sul (lembrado pelo acidente que matou Tom Pryce e um fiscal de pista, atropelado pelo britânico), com o australiano Larry Perkins.
rdf:langString British Racing Motors, BRM, var en brittisk formelbiltillverkare med ett formel 1-stall som tävlade under 1950-, 1960- och 1970-talet.
rdf:langString British Racing Motors (BRM) — британская команда Формулы-1. Основана в 1945 году, участвовала в чемпионатах 1951—1977 годов, в 197 Гран-при (выиграла 17). В 1962 году выиграла Кубок конструкторов. Главный герой фильма Гран-при (1966) был пилотом команды BRM.
rdf:langString BRM, Lotus, Gilby, BRP, Scirocco, Brabham, Matra, McLaren, Cooper
xsd:integer 1
rdf:langString Niki Lauda
rdf:langString Jackie Stewart
rdf:langString Reg Parnell
rdf:langString Maurice Trintignant
rdf:langString Mike Hawthorn
rdf:langString Dan Gurney
rdf:langString Graham Hill
rdf:langString John Surtees
rdf:langString Tony Brooks
rdf:langString Clay Regazzoni
rdf:langString Jo Siffert
rdf:langString Pedro Rodríguez
rdf:langString Harry Schell
rdf:langString Jean-Pierre Beltoise
rdf:langString Jo Bonnier
rdf:langString Ron Flockhart
xsd:integer 1
rdf:langString BRM, Climax
xsd:integer 14 15
xsd:integer 1977
xsd:integer 65
xsd:integer 11
xsd:nonNegativeInteger 36780

data from the linked data cloud