Botanical nomenclature

http://dbpedia.org/resource/Botanical_nomenclature

Botanická nomenklatura označuje názvosloví rostlin a řídí se mezinárodně uznávanými pravidly. Základem botanické nomenklatury je binomická nomenklatura, jejíž základy vytvořil Carl Linné. Botanická nomenklatura je nezávislá na zoologické a bakteriologické. rdf:langString
نظام تسمية النبات (بالإنجليزية: Botanical nomenclature)‏ هو النظام الرسمي المعتمد لتسمية النباتات. يعود تاريخه إلى زمن تداول اللغة اللاتينية في أوروبا أو ربما إلى زمن ثيوفراستس (باليونانية: Θεόφραστος)‏ (بالإنجليزية: Theophrastos)‏. كان الحدث الأهم في تطور هذا النظام هو اعتماد كارولوس لينيوس نظام التسمية الثنائية، التي تشمل اسم الجنس واسم النوع. تكتب الأسماء العلمية باللاتينية، وغالباً تتم كتابتها في اللغات التي تستعمل الأبجدية اللاتينية بأحرف مائلة لتمييزها عن باقي النص، مثلا Trifolium repens (النفل الزاحف). rdf:langString
Botanika nomenklaturo estas formala, scienca nomigo de plantoj. Ĝi rilatas al, sed estas distinga el taksonomio. Planta taksonomio eatss koncerna al grupigo kaj klasigo de plantoj; botanika nomenklaturo poste havigas nomojn por la rezultoj de tiu proceszo. La startiga punkto por la moderna botanika nomenklaturo estis la verko de Karolo Lineo nome Species Plantarum de 1753. Botanika nomenklaturo estas regata de la Internacia Kodo de Nomenklaturo por algoj, fungoj kaj plantoj (ICN), kiu anstataŭis la Internacia Kodo de Botanika Nomenklaturo (IKBN). rdf:langString
La nomenclatura botànica és donar nom formal i científic a les plantes. Té una llarga història des que el llatí va ser introduït a Europa o potser des de Teofrast. L'esdeveniment clau va ser l'adopció per part de Linnaeus del nom binomial per a les espècies de plantes en el seu llibre Species Plantarum (1753). No va usar però el rang de família. Un altre desenvolupament va ser l'aclariment del concepte de 'planta'. Linnaeus mantenia un punt de vista més ampli del que s'accepta actualment. Gradualment més i més grups d'organismes han estat reconeguts com a independents de les plantes. rdf:langString
Botanical nomenclature is the formal, scientific naming of plants. It is related to, but distinct from taxonomy. Plant taxonomy is concerned with grouping and classifying plants; botanical nomenclature then provides names for the results of this process. The starting point for modern botanical nomenclature is Linnaeus' Species Plantarum of 1753. Botanical nomenclature is governed by the International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN), which replaces the International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). Fossil plants are also covered by the code of nomenclature. rdf:langString
La nomenclature botanique et mycologique est une discipline non scientifique de droit botanique qui a pour objet d'édicter les règles permettant de former les noms de taxons des organismes « considérés comme plantes », et de déterminer leur priorité relative lorsque plusieurs d'entre eux sont en concurrence. La nomenclature botanique est la discipline de droit botanique qui a pour objet de définir et d'édicter les règles permettant de former les noms de taxons des organismes 《 considérés comme plantes¹》, et de déterminer les priorités en cas de concurrence. rdf:langString
Nomenklatura botaniczna – zbiór zasad obowiązujących przy tworzeniu i stosowaniu nazw naukowych taksonów roślin, uznawanych także za wiążące w taksonomii grzybów i zwykle także protistów roślinopodobnych oraz sinic. Dotyczy zarówno organizmów współczesnych jak i kopalnych. Zasady zebrane są w Międzynarodowym Kodeksie Nomenklatury Botanicznej (ang. International Code of Botanical Nomenclature, ICBN), przy czym nazewnictwo roślin uprawnych w zakresie tworzenia i stosowania nazw kultywarów określane jest w Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Roślin Uprawnych (ang. International Code of Nomenclature for Cultivated Plants). Celem kodyfikacji nazewnictwa naukowego jest ustalenie jednej akceptowanej i stosowanej nazwy odnoszącej się do określonego taksonu roślinnego. Umożliwia to powszechne zrozum rdf:langString
Botanische nomenclatuur is de formele naamgeving van planten. Deze wordt geregeld door de International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN of ICNafp), een wetboek dat de wetenschappelijke namen van algen, schimmels en planten regelt. Deze heet zo sinds het Internationaal Botanisch Congres in Melbourne in 2011, dat tot de naamswijziging besloot. Tot die tijd heette dit wetboek de International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). rdf:langString
Nomenclatura botânica é a nominação científica e formal das plantas. Tem uma longa história, com início no período em que o latim era a língua científica da Europa, ou quiçá até ao tempo de Teofrasto. O evento-chave foi a adopção dos nomes binários para as espécies de plantas por Lineu na sua obra Species Plantarum (1753). Tal deu a cada espécie de planta um nome que permanecia igual independentemente de quais outras espécies fossem colocadas no género, separando assim a taxonomia da nomenclatura. Estes nomes de espécies de Lineu em conjunto com nomes de outros táxons de ordem superior, particularmente os das famílias (não utilizados por Lineu), podem servir para exprimir uma grande diversidade de pontos de vista taxonómicos. rdf:langString
rdf:langString Botanical nomenclature
rdf:langString نظام تسمية النبات
rdf:langString Nomenclatura botànica
rdf:langString Botanická nomenklatura
rdf:langString Botanika nomenklaturo
rdf:langString Nomenclature botanique
rdf:langString Botanische nomenclatuur
rdf:langString Nomenklatura botaniczna
rdf:langString Nomenclatura botânica
xsd:integer 2697067
xsd:integer 1093224907
rdf:langString La nomenclatura botànica és donar nom formal i científic a les plantes. Té una llarga història des que el llatí va ser introduït a Europa o potser des de Teofrast. L'esdeveniment clau va ser l'adopció per part de Linnaeus del nom binomial per a les espècies de plantes en el seu llibre Species Plantarum (1753). No va usar però el rang de família. Durant el segle XIX va caldre implantar regles per governar la nomenclatura científica. Aquestes normes es van publicar successivament. Per les plantes la data clau és 1867 (lleis de Candolle), 1906 (International Rules of Botanical Nomenclature, 'Regles de Viena') i 1952 (International Code of Botanical Nomenclature, 'Codi d'Estocolm). Un altre desenvolupament va ser l'aclariment del concepte de 'planta'. Linnaeus mantenia un punt de vista més ampli del que s'accepta actualment. Gradualment més i més grups d'organismes han estat reconeguts com a independents de les plantes. Actualment la majoria dels noms formals d'aquests organismes estan regits per Codi internacional de la nomenclatura botànica (ICBN). Un Codi separat es va adoptar per regir la nomenclatura dels bacteris, el . En aquests moments tots els noms formals botànics estan regits per ICBN. Dins dels limits del ICBN es troben conjunts separats de normes, Codi internacional de nomenclatura per plantes cultivades (ICNCP).
rdf:langString Botanická nomenklatura označuje názvosloví rostlin a řídí se mezinárodně uznávanými pravidly. Základem botanické nomenklatury je binomická nomenklatura, jejíž základy vytvořil Carl Linné. Botanická nomenklatura je nezávislá na zoologické a bakteriologické.
rdf:langString نظام تسمية النبات (بالإنجليزية: Botanical nomenclature)‏ هو النظام الرسمي المعتمد لتسمية النباتات. يعود تاريخه إلى زمن تداول اللغة اللاتينية في أوروبا أو ربما إلى زمن ثيوفراستس (باليونانية: Θεόφραστος)‏ (بالإنجليزية: Theophrastos)‏. كان الحدث الأهم في تطور هذا النظام هو اعتماد كارولوس لينيوس نظام التسمية الثنائية، التي تشمل اسم الجنس واسم النوع. تكتب الأسماء العلمية باللاتينية، وغالباً تتم كتابتها في اللغات التي تستعمل الأبجدية اللاتينية بأحرف مائلة لتمييزها عن باقي النص، مثلا Trifolium repens (النفل الزاحف).
rdf:langString Botanical nomenclature is the formal, scientific naming of plants. It is related to, but distinct from taxonomy. Plant taxonomy is concerned with grouping and classifying plants; botanical nomenclature then provides names for the results of this process. The starting point for modern botanical nomenclature is Linnaeus' Species Plantarum of 1753. Botanical nomenclature is governed by the International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN), which replaces the International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). Fossil plants are also covered by the code of nomenclature. Within the limits set by that code there is another set of rules, the International Code of Nomenclature for Cultivated Plants (ICNCP) which applies to plant cultivars that have been deliberately altered or selected by humans (see cultigen).
rdf:langString Botanika nomenklaturo estas formala, scienca nomigo de plantoj. Ĝi rilatas al, sed estas distinga el taksonomio. Planta taksonomio eatss koncerna al grupigo kaj klasigo de plantoj; botanika nomenklaturo poste havigas nomojn por la rezultoj de tiu proceszo. La startiga punkto por la moderna botanika nomenklaturo estis la verko de Karolo Lineo nome Species Plantarum de 1753. Botanika nomenklaturo estas regata de la Internacia Kodo de Nomenklaturo por algoj, fungoj kaj plantoj (ICN), kiu anstataŭis la Internacia Kodo de Botanika Nomenklaturo (IKBN).
rdf:langString La nomenclature botanique et mycologique est une discipline non scientifique de droit botanique qui a pour objet d'édicter les règles permettant de former les noms de taxons des organismes « considérés comme plantes », et de déterminer leur priorité relative lorsque plusieurs d'entre eux sont en concurrence. Ces règles sont publiées dans un document mis à jour tous les six ans : le Code international de nomenclature botanique (CINB), qui est la traduction française (non officielle) de l'International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). Le Code international de nomenclature botanique édicte les règles pour les plantes et les champignons sauvages ; la nomenclature des plantes horticoles et des champignons de culture est régie par le Code international de nomenclature des plantes cultivées (CINCP). La nomenclature botanique est la discipline de droit botanique qui a pour objet de définir et d'édicter les règles permettant de former les noms de taxons des organismes 《 considérés comme plantes¹》, et de déterminer les priorités en cas de concurrence.
rdf:langString Botanische nomenclatuur is de formele naamgeving van planten. Deze wordt geregeld door de International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN of ICNafp), een wetboek dat de wetenschappelijke namen van algen, schimmels en planten regelt. Deze heet zo sinds het Internationaal Botanisch Congres in Melbourne in 2011, dat tot de naamswijziging besloot. Tot die tijd heette dit wetboek de International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). Met "algen, schimmels, en planten" worden bedoeld alle organismen die traditioneel door plantkundigen worden bestudeerd, onder andere groenwieren, bruinwieren, roodwieren, diatomeeën en blauwalgen, maar ook schimmels, korstmossen, mossen en vaatplanten.
rdf:langString Nomenklatura botaniczna – zbiór zasad obowiązujących przy tworzeniu i stosowaniu nazw naukowych taksonów roślin, uznawanych także za wiążące w taksonomii grzybów i zwykle także protistów roślinopodobnych oraz sinic. Dotyczy zarówno organizmów współczesnych jak i kopalnych. Zasady zebrane są w Międzynarodowym Kodeksie Nomenklatury Botanicznej (ang. International Code of Botanical Nomenclature, ICBN), przy czym nazewnictwo roślin uprawnych w zakresie tworzenia i stosowania nazw kultywarów określane jest w Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Roślin Uprawnych (ang. International Code of Nomenclature for Cultivated Plants). Celem kodyfikacji nazewnictwa naukowego jest ustalenie jednej akceptowanej i stosowanej nazwy odnoszącej się do określonego taksonu roślinnego. Umożliwia to powszechne zrozumienie informacji odnoszących się do roślin, zwyczajowo noszących bardzo różnorodne nazwy i różnorodnie ujmowanych w różnych regionach świata. Przykładowo nazwa naukowa Bellis perennis jest w całym świecie rozumiana jako określenie gatunku znanego w wielu krajach pod wieloma nazwami zwyczajowymi (w języku polskim znana zwykle pod nazwą stokrotka pospolita, choć posiada też szereg innych określeń ludowych). Kodyfikacja nomenklatury botanicznej ma na celu uporządkowanie nazewnictwa, także poprzez usunięcie z użycia nazw mogących wprowadzać w błąd i wprowadzenie formalnych warunków ograniczających dowolne tworzenie nazw naukowych. Dodatkowo częścią zasad nomenklatorycznych jest zbiór szczegółowych ustaleń gramatycznych, redakcyjnych i stylistycznych. Problemem w osiągnięciu celu stawianego nazwom naukowym (przejrzyste i jednoznaczne nazewnictwo przedstawicieli świata żywego) jest dynamiczny rozwój systematyki i różnice w ujęciach systematycznych tych samych taksonów. Niektóre nazwy naukowe zachowują stałe znaczenie (np. rodziny Equisetaceae lub Magnoliaceae), podczas gdy zakres innych zależy od określonego ujęcia systematycznego. Przykładowo rodzina ślazowate Malvaceae w dawniejszych systemach z XX wieku obejmowała około tysiąca gatunków, podczas gdy obecnie (APweb) zalicza się do niej ponad 4,2 tys. gatunków. Istnieją także szczególne zasady nazewnictwa roślin w języku polskim stosowane przez botaników w ich języku specjalistycznym (np. w publikacjach). Wynikają one z tradycji i umownych ustaleń, a nie ze skodyfikowanych zasad. Brak ustalonych zasad tworzenia i stosowania nazewnictwa zwyczajowego roślin w potocznym, ludowym i gwarowym języku polskim. Odrębne nazewnictwo stosowane jest także w obrocie handlowym, gdzie występują m.in. nazwy handlowe lub tradycyjne nazwy roślin używane w ogrodnictwie, odnoszące się do roślin ozdobnych, nierzadko odmienne od nazw specjalistycznych (botanicznych).
rdf:langString Nomenclatura botânica é a nominação científica e formal das plantas. Tem uma longa história, com início no período em que o latim era a língua científica da Europa, ou quiçá até ao tempo de Teofrasto. O evento-chave foi a adopção dos nomes binários para as espécies de plantas por Lineu na sua obra Species Plantarum (1753). Tal deu a cada espécie de planta um nome que permanecia igual independentemente de quais outras espécies fossem colocadas no género, separando assim a taxonomia da nomenclatura. Estes nomes de espécies de Lineu em conjunto com nomes de outros táxons de ordem superior, particularmente os das famílias (não utilizados por Lineu), podem servir para exprimir uma grande diversidade de pontos de vista taxonómicos. No século XIX tornou-se cada vez mais claro que eram necessárias regras para governar a nomenclatura científica, e foram tomadas iniciativas para produzir um corpo de leis. Estas foram publicadas em edições sucessivamente mais sofisticadas. Para as plantas as datas-chave são 1867 (leis de Candolle), 1906 (Regras Internacionais da Nomenclatura Botânica, 'Regras de Viena') e 1952 (Código Internacional de Nomenclatura Botânica, Código de 'Estocolmo'). Outro desenvolvimento, foi a delimitação do conceito de 'planta'. Lineu tinha uma definição de planta muito mais abrangente do que a aceite hoje em dia. Gradualmente cada vez mais grupos de organismos são reconhecidos como sendo independentes das plantas. Ainda assim, os nomes formais da maioria destes organismos são governados pelo Código Internacional de Nomenclatura Botânica, ainda hoje. Um código separado foi adoptado para governar a nomenclatura das bactérias, o ICNB. Actualmente todos os nomes botânicos formais são regulados pelo ICBN. Dentro dos limites estabelecidos pelo ICBN existe um conjunto separado de regras, Código Internacional de Nomenclatura de Plantas Cultivadas (ICNCP). Dentro do grupo de plantas que foram deliberadamente seleccionadas ou alteradas pelos humanos (ver cultigénio) existem aquelas que requerem reconhecimento separado, conhecidas como cultivares. Dentro dos limites estabelecidos pelo ICNCP existe um conjunto separado de regras para os híbridos de orquídeas.
xsd:nonNegativeInteger 14156

data from the linked data cloud