Bonus Army

http://dbpedia.org/resource/Bonus_Army an entity of type: WikicatConflictsIn1932

Bonus Army adalah nama untuk sekelompok dari sekitar 43,000 pengunjuk rasa—17,000 veteran Perang Dunia I AS, keluarga mereka, dan kelompok yang berafiliasi—yang berkumpul di Washington, D.C. pada musim panas 1932 untuk meminta tebusan bayaran tunai dari sertifikat jasa mereka. Para penyelenggara menyebut para pengunjuk rasa tersebut dengan sebutan "Bonus Expeditionary Force", yang merujuk kepada plesetan nama dari pada Perang Dunia I, sementara media menyebut mereka "Bonus Army" atau "Bonus Marchers". Kelompok tersebut dipimpin oleh Walter W. Waters, seorang mantan sersan. rdf:langString
ボーナス・アーミー(Bonus Army、ボーナス行進とも)は、1932年6月に、アメリカ合衆国で、第一次世界大戦の復員軍人やその家族など、約31,000人が支給(ボーナス)の繰り上げ支払いを求めて、ワシントンD.C.へ行進した事件。ダグラス・マッカーサーは、この集団を武力的に鎮圧した事で批判に晒された。 rdf:langString
Марш за солдатскую надбавку (англ. Bonus March), «Армия солдатской надбавки» (англ. Bonus Army) — демонстрация голодного марша ветеранов Первой мировой войны, собравшихся летом 1932 года во время Великой депрессии в столице США городе Вашингтоне с требованием досрочно выплатить деньгами их контрактные военные сертификаты. Марш был разогнан 28 июля 1932 года. rdf:langString
酬恤金進軍事件或補償金事件、補助金進軍事件或(英語:Bonus Army)指1932年美國一起示威事件,背景為數萬名的第一次世界大戰美軍退伍軍人要求即時發放戰時服役的薪餉,遭到美國政府拒絕而發動人群集會逗留請願,最後導致軍方派兵介入而造成流血衝突。 rdf:langString
The Bonus Army was a group of 43,000 demonstrators – 17,000 veterans of U.S. involvement in World War I, their families, and affiliated groups – who gathered in Washington, D.C., in mid-1932 to demand early cash redemption of their service bonus certificates. Organizers called the demonstrators the Bonus Expeditionary Force (B.E.F.), to echo the name of World War I's American Expeditionary Forces, while the media referred to them as the "Bonus Army" or "Bonus Marchers". The demonstrators were led by Walter W. Waters, a former sergeant. rdf:langString
La anglaj esprimoj Bonus Army (Bonusa Armeo) aŭ Bonus March (Bonusa Marŝo) aŭ Bonus Expeditionary Force (Bonusa Ekspedicia Forto) estas nomo de la kunveno de ĉ. 31.000 veteranoj de la unua mondmilito, ties familio, kaj aliaj simpatiziantaj grupoj kaj personoj. La demonstrado okazis en Vaŝingtono dum la printempo kaj somero de 1932. Ili petis tujan elpagon de la bonuso, garantiata en la leĝo Adjusted Service Certificate Law de 1924 por elpago en 1945. La veteranojn gvidis , iama serĝento de la armeo kaj apogis generalo Smedley Butler. rdf:langString
Bonus Army war im Jahr 1932 in den Vereinigten Staaten die volkstümliche Bezeichnung für eine 43.000 Personen umfassende Demonstrantengruppe in der Bundeshauptstadt Washington, D.C., bestehend aus etwa 17.000 Veteranen aus dem Ersten Weltkrieg mit ihren Ehefrauen und Kindern sowie einigen Gruppierungen, welche sich diesen angeschlossen hatten. Der offizielle Name, Bonus Expeditionary Force, lehnte sich an die Vergangenheit des US-Militärs an, besonders aber an die American Expeditionary Forces des Ersten Weltkrieges. Einer ihrer wichtigsten Sprecher war Sergeant a. D. Walter W. Waters. rdf:langString
La Bonus Army, aussi nommée Bonus March ou Bonus Expeditionary Force était un rassemblement d'environ 20 000 vétérans américains de la Première Guerre mondiale qui manifestèrent du printemps jusqu'à l'été 1932 pour demander le paiement immédiat de primes. C'est finalement sous le mandat du président suivant, Franklin Roosevelt que le « bonus » devint une réalité à partir de 1936. rdf:langString
보너스 아미(Bonus Army, 노병 보너스 군대)는 1932년 춘하기에 워싱턴 D.C.에서 병역 인증서 에 대한 보다 빠른 현금 상환화를 위해 모인 약 43000명 가량의 가두 행진 참가자들 통틀어 칭하는 것으로, 17000명의 세계 1차 세계대전 참전용사, 그들의 가족들 또 그들과 연계된 그룹들로 구성되었다. 보너스 아미의 창시자는 미국인 원정 파견군을 상기 시키기 위해서 이를 보너스 원정 파견군 이라 칭했는데, 외부 매체에서는 이것을 보너스 마치(노병 보너스 군대의 또 다른 이름)라 칭했다. 이 군대는 전 하사관이었던 와터 워터스(Walter W. Waters)에 의해 지휘되었으며, 대다수의 참전용사들은 미국에서 발생한 경제 대공황을 시작으로 그들의 뜻을 펼쳐 나갔다. rdf:langString
O Bonus Army era um grupo de 43 000 manifestantes - composto por 17 000 veteranos da Primeira Guerra Mundial dos EUA, junto com suas famílias e grupos afiliados - que se reuniram em Washington, DC em meados de 1932 para exigir o resgate antecipado em dinheiro de seus certificados de bônus de serviço. Os organizadores chamaram os manifestantes de "Força Expedicionária Bonus", para ecoar o nome das Forças Expedicionárias Americanas da Primeira Guerra Mundial, enquanto a mídia se referia a eles como "Exército do Bônus". Os manifestantes eram liderados por Walter W. Waters, um ex-sargento. rdf:langString
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString 보너스 아미
rdf:langString ボーナスアーミー
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString Армия солдатской надбавки
rdf:langString 酬恤金進軍事件
xsd:float 38.86666488647461
xsd:float -76.99805450439453
xsd:integer 399959
xsd:integer 1124013685
rdf:langString Bonus Army marchers clash with the police.
rdf:langString At least 69 police injured
rdf:langString First day 2 dead; 55 injured, total unknown
rdf:langString Impoverishment of World War I veterans due to the Great Depression
xsd:date 1932-07-28
xsd:integer 17000 26000
xsd:integer 300
rdf:langString Walter W. Waters
rdf:langString Demonstrators dispersed, demands rejected, Herbert Hoover loses 1932 presidential election
rdf:langString Bonus Army
rdf:langString U.S. Army Metropolitan Police Department of the District of Columbia
xsd:string 38.86666666666667 -76.99805555555555
rdf:langString Bonus Army war im Jahr 1932 in den Vereinigten Staaten die volkstümliche Bezeichnung für eine 43.000 Personen umfassende Demonstrantengruppe in der Bundeshauptstadt Washington, D.C., bestehend aus etwa 17.000 Veteranen aus dem Ersten Weltkrieg mit ihren Ehefrauen und Kindern sowie einigen Gruppierungen, welche sich diesen angeschlossen hatten. Der offizielle Name, Bonus Expeditionary Force, lehnte sich an die Vergangenheit des US-Militärs an, besonders aber an die American Expeditionary Forces des Ersten Weltkrieges. Einer ihrer wichtigsten Sprecher war Sergeant a. D. Walter W. Waters. Viele ehemalige Soldaten waren seit Beginn der Great Depression arbeitslos. Der World War Adjusted Compensation Act von 1924 gewährte ehemaligen Soldaten Boni in Form von Zertifikaten, welche aber bis 1945 nicht eingelöst (bzw. ausgezahlt) werden konnten.
rdf:langString La anglaj esprimoj Bonus Army (Bonusa Armeo) aŭ Bonus March (Bonusa Marŝo) aŭ Bonus Expeditionary Force (Bonusa Ekspedicia Forto) estas nomo de la kunveno de ĉ. 31.000 veteranoj de la unua mondmilito, ties familio, kaj aliaj simpatiziantaj grupoj kaj personoj. La demonstrado okazis en Vaŝingtono dum la printempo kaj somero de 1932. Ili petis tujan elpagon de la bonuso, garantiata en la leĝo Adjusted Service Certificate Law de 1924 por elpago en 1945. La veteranojn gvidis , iama serĝento de la armeo kaj apogis generalo Smedley Butler. La protestantoj alvenis la 17-an de junio kaj atendis akcepton de favora leĝo. Post malvenko de la leĝpropono, multaj foriris, kelkaj restis tie. La polico atakis tiujn restintajn protestantojn la 28-an de julio, mortigante du veteranojn kaj vundinte multajn aliajn. Por fini la protestojn, Herbert Hoover ordonis intervenon de la armeo. Multaj veteranoj vundiĝis, kelkaj mortis . La armeo uzis eĉ gasojn, kiuj mortigis infanojn. La bildo, ke la armeo batas malriĉajn veteranojn, damaĝis reputacion de Usono.
rdf:langString The Bonus Army was a group of 43,000 demonstrators – 17,000 veterans of U.S. involvement in World War I, their families, and affiliated groups – who gathered in Washington, D.C., in mid-1932 to demand early cash redemption of their service bonus certificates. Organizers called the demonstrators the Bonus Expeditionary Force (B.E.F.), to echo the name of World War I's American Expeditionary Forces, while the media referred to them as the "Bonus Army" or "Bonus Marchers". The demonstrators were led by Walter W. Waters, a former sergeant. Many of the war veterans had been out of work since the beginning of the Great Depression. The World War Adjusted Compensation Act of 1924 had awarded them bonuses in the form of certificates they could not redeem until 1945. Each certificate, issued to a qualified veteran soldier, bore a face value equal to the soldier's promised payment with compound interest. The principal demand of the Bonus Army was the immediate cash payment of their certificates. On July 28, 1932, U.S. Attorney General William D. Mitchell ordered the veterans removed from all government property. Washington police met with resistance, shot at the protestors, and two veterans were wounded and later died. President Herbert Hoover then ordered the U.S. Army to clear the marchers' campsite. Army Chief of Staff General Douglas MacArthur commanded a contingent of infantry and cavalry, supported by six tanks. The Bonus Army marchers with their wives and children were driven out, and their shelters and belongings burned. A second, smaller Bonus March in 1933 at the start of the Roosevelt administration was defused in May with an offer of jobs with the Civilian Conservation Corps at Fort Hunt, Virginia, which most of the group accepted. Those who chose not to work for the CCC by the May 22 deadline were given transportation home. In 1936, Congress overrode President Roosevelt's veto and paid the veterans their bonus nine years early.
rdf:langString La Bonus Army, aussi nommée Bonus March ou Bonus Expeditionary Force était un rassemblement d'environ 20 000 vétérans américains de la Première Guerre mondiale qui manifestèrent du printemps jusqu'à l'été 1932 pour demander le paiement immédiat de primes. Accompagnés de leur famille, les anciens militaires se réunirent à Washington avec le sergent Walter W. Waters à leur tête et furent encouragés par le major général Smedley Butler, l'une des figures militaires populaires de l'époque. Les manifestants demandaient une révision de l' votée en 1924 qui devait octroyer une prime aux vétérans après une période de 20 ans. À la suite de la Grande Dépression, les réalités économiques étaient telles que la plupart des anciens combattants n'avaient pas un revenu suffisant pour vivre et que l'octroi de ce « bonus » était urgent. Deux vétérans furent tués par balles dans les affrontements du 28 juillet avec la police et le maintien de l'ordre ne semblait plus possible. Le président Herbert Hoover ordonna aux troupes fédérales d'intervenir. Le rassemblement fut réprimé par l'armée dirigée par Douglas MacArthur, une opération possible en vertu du Posse Comitatus Act qui autorisait l'intervention de l'armée dans la capitale. Avec l'aide de la police et de l'armée, le camp fut détruit. Du gaz lacrymogène fut employé afin de disperser les manifestants mais cette décision se solda par la mort par asphyxie de deux enfants. Le bilan final fut lourd avec plus de 1 000 blessés et l'opinion publique fut critique vis-à-vis des décisions politiques et de la répression militaire. Le gouvernement resta inflexible. Le symbole en fut la rencontre entre Joe Angelo et Patton que ce vétéran avait sauvé en 1918. Angelo, le soldat loyal face à Patton le fonctionnaire impassible qui refuse de le reconnaitre : « Je ne connais pas cet homme. Emmenez-le, et ne lui permettez en aucun cas de revenir. » Mais en aparté, il explique à ses collègues qu'Angelo « m'a traîné dans un trou d'obus sous le feu ennemi (...) Vous imaginez la une de l'actualité si les journaux ont vent de notre rencontre ici ce matin ? »La Bonus Army se réunit à nouveau une année plus tard. C'est finalement sous le mandat du président suivant, Franklin Roosevelt que le « bonus » devint une réalité à partir de 1936.
rdf:langString Bonus Army adalah nama untuk sekelompok dari sekitar 43,000 pengunjuk rasa—17,000 veteran Perang Dunia I AS, keluarga mereka, dan kelompok yang berafiliasi—yang berkumpul di Washington, D.C. pada musim panas 1932 untuk meminta tebusan bayaran tunai dari sertifikat jasa mereka. Para penyelenggara menyebut para pengunjuk rasa tersebut dengan sebutan "Bonus Expeditionary Force", yang merujuk kepada plesetan nama dari pada Perang Dunia I, sementara media menyebut mereka "Bonus Army" atau "Bonus Marchers". Kelompok tersebut dipimpin oleh Walter W. Waters, seorang mantan sersan.
rdf:langString 보너스 아미(Bonus Army, 노병 보너스 군대)는 1932년 춘하기에 워싱턴 D.C.에서 병역 인증서 에 대한 보다 빠른 현금 상환화를 위해 모인 약 43000명 가량의 가두 행진 참가자들 통틀어 칭하는 것으로, 17000명의 세계 1차 세계대전 참전용사, 그들의 가족들 또 그들과 연계된 그룹들로 구성되었다. 보너스 아미의 창시자는 미국인 원정 파견군을 상기 시키기 위해서 이를 보너스 원정 파견군 이라 칭했는데, 외부 매체에서는 이것을 보너스 마치(노병 보너스 군대의 또 다른 이름)라 칭했다. 이 군대는 전 하사관이었던 와터 워터스(Walter W. Waters)에 의해 지휘되었으며, 대다수의 참전용사들은 미국에서 발생한 경제 대공황을 시작으로 그들의 뜻을 펼쳐 나갔다. 1924년, 세계 대전의 재정 국가 배상법은 증명서 지급 및 상환의 방식으로 참전용사들에게 보너스를 지급하였는데, 그들은 1945년이 되도록 현금으로 상환하지 못하였다. 병역 인증서는 자격요건을 가진 참전용사에 한해서 지급되었는데, 이는 군인들의 복리와 더불어 예정된 배상과 동등한 액면가를 가졌다. 보너스 아미의 가장 주된 요구사항은 빠른 시일 내에 정부가 발급한 병역 인증서에 대한 돈을 지불 받는 것 이었다. 그 당시 군사적 주요 인물이었던 전 해군 소속 스매들리 버틀러 장군은 참전 용사들이 주둔하고 있던 아영지를 방문하여 그들에게 힘과 용기를 북돋아주었다. 그 해 7월 28일, 美 군사 대변인인 윌리엄 미첼은 그들에게 국가사유 영토로부터 철수하라고 명령하였다. 워싱턴 D.C. 경찰들은 완강히 저항하는 그들과 대치 하였고, 경찰들이 발포한 총탄에 의해 두 명의 참전용사들이 크게 부상을 입었고, 결국 죽음을 맞이했다. 워싱턴 외 다른 지역에서도 시위가 일어났는데, 여려명의 참전용사들이 총살당했다. 그 후 후버 대통령은 참전용사들이 주둔해있는 야영지를 무력으로 진압하도록 군대에 지시하였다. 군대 총 책임관리자인 더글러스 맥아더 장군은 보병들과 여섯대의 탱크로 무장한 기갑부대에게 명령을 내려 이를 시행하도록 하였고, 그로 인해 보너스 말치와 그들의 부인 및 아이들은 기지로부터 쫓겨나고, 그들의 주거지와 소유품들 또한 모두 소각 되었다. 1933년, 루즈벨트 행정부가 설립됨과 동시에 소규모의 보너스 마치가 생겨났는데, 이는 5월에 많은 단체 및 사람들의 일자리가 확보된 포트헌트와 버지니아주에 있는 민간인보호단체(CCC)에서 개개인의 일자리를 부여받음으로써 그 긴장이 완화되었다. 몇몇의 사람들은 민간인보호단체에서 부여받은 일자리를 거부하였는데, 이 사람들은 마감일자인 5월 22일에 집으로 돌아가도록 허용되었다.1936년, 미국의회는 프랭클린 루즈벨트 대통령의 거부권을 기각하고, 보다 일찍 참전용사들이 돈을 지불 받게끔 하였다.
rdf:langString ボーナス・アーミー(Bonus Army、ボーナス行進とも)は、1932年6月に、アメリカ合衆国で、第一次世界大戦の復員軍人やその家族など、約31,000人が支給(ボーナス)の繰り上げ支払いを求めて、ワシントンD.C.へ行進した事件。ダグラス・マッカーサーは、この集団を武力的に鎮圧した事で批判に晒された。
rdf:langString O Bonus Army era um grupo de 43 000 manifestantes - composto por 17 000 veteranos da Primeira Guerra Mundial dos EUA, junto com suas famílias e grupos afiliados - que se reuniram em Washington, DC em meados de 1932 para exigir o resgate antecipado em dinheiro de seus certificados de bônus de serviço. Os organizadores chamaram os manifestantes de "Força Expedicionária Bonus", para ecoar o nome das Forças Expedicionárias Americanas da Primeira Guerra Mundial, enquanto a mídia se referia a eles como "Exército do Bônus". Os manifestantes eram liderados por Walter W. Waters, um ex-sargento. Muitos dos veteranos de guerra estavam desempregados desde o início da Grande Depressão. A Lei de Compensação Ajustada da Guerra Mundial de 1924 concedeu a eles bônus na forma de certificados que eles não poderiam resgatar até 1945. Cada certificado, emitido para um soldado veterano qualificado, tinha um valor nominal igual ao pagamento prometido pelo soldado com juros compostos. A principal demanda do Exército de Bônus era o pagamento imediato em dinheiro de seus certificados. Em 28 de julho de 1932, o procurador-geral dos Estados Unidos, William D. Mitchell, ordenou que os veteranos fossem removidos de todas as propriedades do governo. A polícia de Washington encontrou resistência, atirou nos manifestantes e dois veteranos foram feridos e morreram posteriormente. O presidente Herbert Hoover então ordenou que o Exército dos EUA limpasse o acampamento dos manifestantes. O Chefe do Estado-Maior do Exército, General Douglas MacArthur, comandou um contingente de infantaria e cavalaria, apoiado por seis tanques. Os manifestantes do Exército Bonus com suas esposas e filhos foram expulsos e seus abrigos e pertences queimados. Uma segunda marcha de bônus, menor, em 1933, no início da administração Roosevelt, foi desativada em maio com uma oferta de empregos no Civilian Conservation Corps (CCC) em Fort Hunt, Virgínia, que a maioria do grupo aceitou. Aqueles que optaram por não trabalhar para o CCC até o prazo de 22 de maio receberam transporte para casa. Em 1936, o Congresso anulou o veto do presidente Roosevelt e pagou aos veteranos seu bônus de nove anos antes.
rdf:langString Марш за солдатскую надбавку (англ. Bonus March), «Армия солдатской надбавки» (англ. Bonus Army) — демонстрация голодного марша ветеранов Первой мировой войны, собравшихся летом 1932 года во время Великой депрессии в столице США городе Вашингтоне с требованием досрочно выплатить деньгами их контрактные военные сертификаты. Марш был разогнан 28 июля 1932 года.
rdf:langString 酬恤金進軍事件或補償金事件、補助金進軍事件或(英語:Bonus Army)指1932年美國一起示威事件,背景為數萬名的第一次世界大戰美軍退伍軍人要求即時發放戰時服役的薪餉,遭到美國政府拒絕而發動人群集會逗留請願,最後導致軍方派兵介入而造成流血衝突。
xsd:nonNegativeInteger 38764
<Geometry> POINT(-76.998054504395 38.866664886475)

data from the linked data cloud