Bert van Marwijk

rdf:langString Bert van Marwijk

rdf:langString Lambertus „Bert” van Marwijk (ur. 19 maja 1952 w Deventer) – holenderski trener piłkarski i były piłkarz, grał na pozycjach ofensywnego pomocnika (skrzydłowego) lub napastnika. Był zawodnikiem m.in. Go Ahead Eagles, MVV Maastricht i AZ Alkmaar. Z tym ostatnim zdobył Puchar Holandii. W 1975 zagrał jeden mecz w reprezentacji Holandii. Pracę szkoleniową rozpoczął na początku lat 80. Przez dwie kolejne dekady był trenerem młodzieży lub seniorów w klubach z niższych lig Holandii i Belgii. Pierwszy sukces odniósł w 1999, kiedy z Fortuną Sittard awansował do finału Pucharu Holandii. Następnie łącznie przez pięć lat z sukcesami pracował w Feyenoordzie: zdobył z nim wicemistrzostwo i Puchar kraju oraz Puchar UEFA, pierwsze od dwudziestu ośmiu lat trofeum międzynarodowe dla tego klubu. Był też trenerem dwu klubów w Bundeslidze: Borussii Dortmund i Hamburger SV. W latach 2008–2012 był selekcjonerem reprezentacji Holandii. Jako trzeci szkoleniowiec w historii – po Rinusie Michelsie i Ernscie Happelu – zagrał z nią w finale mistrzostw świata (Mundial 2010). Podobnie jak poprzednikom, jemu także nie udało się wygrać ostatniego meczu turnieju (0:1 z Hiszpanią). Za jego kadencji drużyna narodowa zajęła pierwsze miejsce w rankingu FIFA (sierpień 2011); nigdy wcześniej nie była tak wysoko. Awansował z nią również do Euro 2012, jednak tam jego podopieczni zaliczyli jedną z największych porażek w historii holenderskiego piłkarstwa: po raz pierwszy od 1980 nie wyszli z grupy w czasie mistrzostw Europy. Jako selekcjoner pracował także z reprezentacją Arabii Saudyjskiej, z którą wywalczył – pierwszy od dwunastu lat – awans na mistrzostwa świata (Mundial 2018), a także z reprezentacją Australii, którą prowadził na tymże turnieju. Jego zięciem jest Mark van Bommel, piłkarz, były reprezentant Holandii (2000–2012) i jej kapitan w latach 2008–2012.