Beringia
http://dbpedia.org/resource/Beringia an entity of type: Thing
Beringie je označení zaniklé pevniny v oblasti dnešního Beringova průlivu, která v době ledové před 20 000 lety spojovala Asii se Severní Amerikou. Tehdy byla totiž velká část mořské vody vázaná ve formě ledu, takže hladina světového oceánu byla podstatně níže než dnes. Po tomto suchozemském mostu tedy mohly migrovat organismy, které by se dnes přes vodu nedostaly. Tím se vysvětluje, že se z Ameriky rozšířili koně, kteří do té doby ve Starém světě nežili. Z Asie se zase do Ameriky dostali první lidé, jak dokázal Aleš Hrdlička (i když dnešní vědci připouštějí, že Amerika mohla být částečně osídlena i přes Polynésii nebo severní Atlantik).
rdf:langString
Η Βερίγγεια γέφυρα ήταν το τμήμα ξηράς που συνέδεε τη Βόρεια Αμερική με την Ασία. Σήμερα το σημείο αυτό βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης και σκεπάζεται από νερό, αλλά στην προϊστορική εποχή ήταν βατό, έτσι ώστε οι άνθρωποι που το χρησιμοποίησαν μπόρεσαν να περάσουν από την μια ήπειρο στην άλλη και να κατοικήσουν την Αμερική, ιδρύοντας όλες τις ινδιάνικες φυλές.
rdf:langString
Beringio aŭ Beringa terponto, estis aro da seka tero, kun ĉirkaŭ 1600 km norde-sude (dum sia plejgrando), kiu kunigis Alaskon al Siberion kie hodiaŭ estas la Beringa Markolo, dum la glaciaj eraoj. La Beringa Markolo, la Ĉukĉa Maro kaj la Beringa Maro estas malfundaj maroj, dum la polusaj flosglacioj kreskis kaj la marniveloj malaltiĝis. Sekve, la nunaj fundoj de tiu regiono estis sekaj regionoj. Laŭ la plej akceptata teorio, Beringio estis grava al migrado de homoj, kaj multaj plantoj kaj bestoj, el Azio al Ameriko.
rdf:langString
La Béringie est un pont terrestre qui a existé à plusieurs reprises entre la Sibérie orientale et l'Alaska, à la place de l'étroit bras de mer, appelé le détroit de Béring, qui sépare aujourd'hui l’Amérique du Nord de l'Asie.
rdf:langString
ベーリング地峡（ベーリングちきょう、英: Bering Isthmus）は、氷期にアラスカ（北アメリカ大陸）とシベリア（ユーラシア大陸）の間に存在した地峡。ベーリング陸橋（Bering land bridge）またはベーリンジア（Beringia）とも呼称される。 最終氷期には、現在のベーリング海峡周辺からベーリング海にかけて南北の幅が最大1600キロメートルにおよぶ陸地が広がっていた。人類がアメリカ大陸へ進出する際にたどった経路として取り上げられることが多い。
rdf:langString
베링 육교(Beringia)는 빙하기(플라이스토세)에 여러 차례에 걸쳐 1600 km 가량의 폭으로 아시아와 북아메리카 사이를 이었던 육교를 말한다. 빙하기의 빙기 때는 바다가 얼면서 간빙기 때보다 더 많은 면적의 빙상이 형성되는데 추가로 형성된 빙상의 양만큼 바닷물이 얼음 속에 가두어지므로 해수면이 낮아진다. 마지막 빙기(11만 년 전 ~ 1만 2천 년 전) 때 그 시기의 최대 빙상이 형성되었을 당시 지구의 해수면은 지금보다 약 120 미터 정도 낮았다. 따라서 베링 해협, 베링 해, 축치 해 등의 얕은 바다에 잠겨 있던 땅이 해수면 위로 드러나게 되어 아시아와 북아메리카 두 대륙이 땅으로 연결되었다. 이 통로를 통해 인류가 빙하기의 빙기 때 아메리카 대륙으로 이주하게 되었다. 그밖에 많은 생물들도 아시아에서 아메리카로, 혹은 아메리카에서 아시아로 이주하였다.
rdf:langString
Il ponte di terra dello stretto di Bering, anche detto Beringia, era un istmo largo al massimo 1 600 km, che ha collegato per vari periodi l'Alaska e la Siberia durante le ere glaciali del Pleistocene. La Beringia non era ricoperta di ghiaccio grazie ai venti tiepidi provenienti dall'oceano Pacifico che ne mitigavano la temperatura.Il mare dei Ciukci, lo stretto di Bering e la parte settentrionale del mare di Bering sono tutte zone marine poco profonde che emersero durante le ere glaciali.
rdf:langString
A Beríngia, também chamada Ponte Terrestre de Bering, foi uma porção de terra firme com aproximadamente 1 600 quilômetros de norte a sul na sua máxima extensão que juntou o Alasca e a Sibéria durante as glaciações. Se localizava onde, atualmente, se encontra o Estreito de Bering.
rdf:langString
Beringia, Beringlandbryggan, var en landförbindelse mellan Asien och Nordamerika. Det antas att de första människor som bosatte sig i Amerika tog denna väg.
rdf:langString
白令陸橋是位於白令海的史前陆桥，連接現今的俄罗斯西伯利亚東岸與美国阿拉斯加半島西岸，曾為亚洲和北美洲生物区系交流的通道，历史上的最大宽度达1000公里，总面积约160万平方公里，相当於加拿大不列颠哥伦比亚省与阿尔伯塔省的总和。 學術界認為，美洲印第安人的祖先來自亚洲，至多僅有幾千人口，在末次冰盛期從西伯利亞東部抵達白令陸橋，並在距今不到1.65萬年的某個時段進入美洲定居（不晚於1.1萬年前白令陆桥被海水淹沒之時）。 2012年，俄美两国政府宣布了正式建立“白令陸橋遗产跨國共享區域”（英文：Transboundary Area of Shared Beringian Heritage）的计划，该计划将在美国的、及俄罗斯的白令國家公園之间建立密切联系。
rdf:langString
جسر يابسة بيرنجيا كان عبارة عن جسر يابسة ربط بين ما يُسمى اليوم ألاسكا وشرق سيبيريا خلال أوقات مختلفة من عصر البلستوسين الجليدي، وقد بلغ عرضه 1,600 كيلومتر تقريباً من الشمال إلى الجنوب عند أقصى اتساع له. لم يَتثلج هذا الجسر خلال فترة وُجوده لأن هطول الثلج كان خفيفاً جداً آنذاك، وذلك نتيجة لفقدان الرياح الشمالية الغربية القادمة من المحيط الهادئ لرطوبتها بعد تثلج بالكامل. سُميت جميع أراضي السهوب التي تمتد لمسافة عدة مئات من الكيلومترات داخل كلا القارتين (آسيا وأمريكا الشمالية) وبما في ذلك جسر اليابسة هذا بـ«بيرنجيا». يُعتقد اليوم أن عدداً ضئيلاً من القاطنين البشر لهذه المنطقة (بضعة آلاف على الأكثر) نجوا من آخر أقصى تجلد لبيرنجيا، الذين انعزلوا عن أسلافهم من البشر في آسيا لمدة 5,000 عام على الأقل قبل أن يُهاجروا للاستقرار في الأمريكيتين في وقت ما قبل 16,500 عام خلال أقصى تجلد متأخر، حيث انصه
rdf:langString
Beríngia, també coneguda com el pont terrestre de Bering, fou un pont terrestre d'uns 1.600 km de nord a sud al seu punt més ample, que uní l'actual Alaska i l'est de Sibèria durant diversos períodes de l'últim període glacial. Geogràficament, s'estenia entre el riu Kolimà de Iacútia (Extrem Orient Rus) i el riu Mackenzie dels Territoris del Nord-oest (Canadà). Deu el nom a l'explorador danès, que explorà les costes septentrionals de l'oceà Pacífic al servei del Tsar de Rússia al segle xix.
rdf:langString
Beringia ist der Name für die Region zwischen Ostsibirien und Alaska, die während des Pleistozäns mehrfach durch Rückgang des globalen Meeresspiegels trocken fiel und zudem eisfrei war. Die entsprechende Landbrücke, die einen Faunenaustausch zwischen der Alten Welt und Amerika ermöglichte, wird auch Beringbrücke genannt. Während der letzten Kaltzeit lebten dort mehrere tausend Jahre lang Menschen. Erst als der Meeresspiegel stieg, wanderten Menschen von dort nach Südosten, was die Besiedlung Amerikas zur Folge hatte.
rdf:langString
Beringia is defined today as the land and maritime area bounded on the west by the Lena River in Russia; on the east by the Mackenzie River in Canada; on the north by 72 degrees north latitude in the Chukchi Sea; and on the south by the tip of the Kamchatka Peninsula. It includes the Chukchi Sea, the Bering Sea, the Bering Strait, the Chukchi and Kamchatka Peninsulas in Russia as well as Alaska in the United States and the Yukon in Canada.
rdf:langString
Beringia Errusiako Lena ibaia eta Kanadako Mackenzie ibaiaren artean dagoen eskualde geografikoa da. Iparraldean Txuktxien itsasoarekin egiten du muga eta hegoaldean Kamtxatka penintsularen puntarekin. Bere barruan Txuktxien itsasoa, Bering itsasoa, Beringeko itsasartea, Errysiako Txukotka penintsula eta Kamtxatka eta Ameriketako Estatu Batuetako Alaska daude. Eskualdean Ipar Amerikako plakan eta Txerski mendilerroarren ekialdean dauden eremuak sartzen dira.
rdf:langString
El puente de Beringia, a veces denominado simplemente Beringia, fue un puente de tierra o amplio territorio que abarcaba el extremo oriental de Siberia (Asia), el oeste de Alaska (América) y la mayor parte del actual mar de Bering, el cual se formó en dos períodos durante la última glaciación, glaciación de Würm o Wisconsin, debido al descenso del nivel de los océanos. La mayor parte del puente estaba donde actualmente se encuentra el estrecho de Bering.
rdf:langString
Beringia, adalah sebuah jembatan darat. Pada garisnya yang terjauh dari utara ke selatan, panjangnya lebih kurang 1.600 km, yang menghubungkan Alaska sekarang dengan Siberia timur pada berbagai masa di zaman es Pleistosin. Beringia tidak tertutup es karena salju yang turun sangat sedikit karena angin barat daya yang menghembus dari Samudra Pasifik telah kehilangan sebagian besar uap airnya di atas Pegunungan Alaska yang sepenuhnya tertutup salju.
rdf:langString
De Beringlandbrug of Beringië was een landbrug, ongeveer 1600 km breed van noord naar zuid op haar grootste punt, die ten tijde van het Pleistoceen het hedendaagse Alaska en oostelijk Siberië op verschillende tijden gedurende ijstijden verbond. Geografisch gezien ligt ze tussen de rivieren Kolymain Jakoetië (Russische Verre Oosten) en de Mackenzie in de Northwest Territories (Canada). Ze is genoemd naar de Deense ontdekkingsreiziger Vitus Bering, die in dienst van de Russische tsaar de kustlijnen van de Noordelijke Grote Oceaan onderzocht in de 18e eeuw.
rdf:langString
Beringia – istniejący w okresie zlodowaceń pas lądu łączący dzisiejszą Syberię w Azji z terenami północnej Kanady i Alaski w Ameryce Północnej. Ludzie zamieszkujący w przeszłości Beringię najprawdopodobniej byli przodkami dzisiejszych Indian. Beringia pokryta była roślinnością.
rdf:langString
Берингия — биогеографическая область и палеогеографическая страна, связывавшая северо-восточную Азию и северо-западную Северную Америку (Берингийский сектор Голарктики) в четвертичном периоде, во время глобальных оледенений. В настоящее время распространяется на территории, окружающие Берингов пролив, Чукотское и Берингово моря. Включает в себя часть Чукотки и Камчатки в России, а также Аляски в США. В историческом контексте она также включала в себя сухопутный Берингов или Берингийский перешеек, неоднократно соединявший Евразию и Северную Америку в единый суперконтинент.
rdf:langString
Берингія — сухопутний міст приблизно завширшки (при найнижчому рівні моря) 1 600 км з півдня на північ, який з'єднував сучасну Аляску і Східний Сибір в різні часи льодовикових періодів плейстоцену. На терені не було льодовика через те що терен знаходився в дощовому сутінку і південно-західні вітри залишали опади з Тихого океану на повністю замороженому Аляскинському хребті. Степ, котрий по суходолу простягнувся на декілька сотень кілометрів в глиб континенту, назвали Берингія.
rdf:langString
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
بيرنجيا
rdf:langString
Beríngia
rdf:langString
Beringie
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
Βερίγγεια γέφυρα
rdf:langString
Beringio
rdf:langString
Puente de Beringia
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
Béringie
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
베링 육교
rdf:langString
ベーリング地峡
rdf:langString
Beringlandbrug
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
Берингия
rdf:langString
Beríngia
rdf:langString
Beringia
rdf:langString
Берингія
rdf:langString
白令陸橋
xsd:integer
201203
xsd:integer
1118944903
xsd:date
2008-12-25
rdf:langString
Beríngia, també coneguda com el pont terrestre de Bering, fou un pont terrestre d'uns 1.600 km de nord a sud al seu punt més ample, que uní l'actual Alaska i l'est de Sibèria durant diversos períodes de l'últim període glacial. Geogràficament, s'estenia entre el riu Kolimà de Iacútia (Extrem Orient Rus) i el riu Mackenzie dels Territoris del Nord-oest (Canadà). Deu el nom a l'explorador danès, que explorà les costes septentrionals de l'oceà Pacífic al servei del Tsar de Rússia al segle xix. L'estret de Bering uneix el mar dels Txuktxis al nord i el mar de Bering al sud, ambdós d'aigües someres. Durant els cicles globals de refredement, com ara la glaciació més recent, queda atrapada prou aigua als casquets polars dels Pols Nord i Sud per reduir dràsticament el nivell eustàtic del mar, exposant fons marins poc profunds. Altres ponts terrestres aparegueren i desaparegueren del món de manera similar: fa 14.000 anys, l'actual continent australià estava unit a Nova Guinea i Tasmània, les Illes Britàniques eren una extensió de la terra ferma europea per sobre d'un Canal de la Mànega sec, i el fons sec del mar de la Xina Meridional unia Sumatra, Java i Borneo amb el continent asiàtic. El pont terrestre de Bering és important per una sèrie de motius, com ara el fet que hauria possibilitat les migracions humanes prehistòriques des d'Àsia cap a les Amèriques fa uns 12.000 anys. Tanmateix, aquesta teoria no ha estat determinada amb certesa, ja que comunitats costaneres navegants haurien pogut creuar l'oceà molt abans. Les opinions científiques sobre el tema romanen dividides i les àrees que haurien pogut proporcionar informació per resoldre'l es troben actualment a molts metres de profunditat sota el mar. Els animals terrestres també migraren a través de Beríngia. Així doncs, mamífers que havien evolucionat a Àsia passaren a Nord-amèrica, com ara lleons i guepards que originaren noves espècies endèmiques de Nord-amèrica avui extintes. De manera inversa, els camèlids, originaris de Nord-amèrica, passaren a Àsia, i després s'extingiren a la seva terra natal de Nord-amèrica. L'ascens i descens del nivell global del mar deixà al descobert aquest pont terrestre a diferents períodes del Plistocè. Es creu que el pont terrestre de Bering existí a la glaciació d'entre fa 100.000 i fa 12.000 anys, i la glaciació més recent, entre fa 22.000 i 7.000 anys. Així doncs, les línies costaneres actuals assumiren la seva forma actual fa uns 6.000 anys. L'ecologia de Beríngia s'ha adaptat constantment al clima canviant, que ha determinat les plantes i animals que sobrevivien. La massa terrestre era alhora una barrera i un pont: durant els períodes més freds hi creixeren glaceres i el nivell de precipitacions es desplomà. Durant els períodes més càlids canviaven els núvols, la pluja i la neu, els sòls i els patrons d'irrigació. Les restes fòssils mostren que l'abundància de picees, bedolls i pollancres en comparació amb l'actualitat, indicant que el clima era més càlid i humit. Els mastodonts, que depenien d'arbustos per alimentar-se, eren escassos en el paisatge de tundra obert i sec en què es convertia Beríngia durant els períodes més freds. A la tundra també hi vivien mamuts.
rdf:langString
Beringie je označení zaniklé pevniny v oblasti dnešního Beringova průlivu, která v době ledové před 20 000 lety spojovala Asii se Severní Amerikou. Tehdy byla totiž velká část mořské vody vázaná ve formě ledu, takže hladina světového oceánu byla podstatně níže než dnes. Po tomto suchozemském mostu tedy mohly migrovat organismy, které by se dnes přes vodu nedostaly. Tím se vysvětluje, že se z Ameriky rozšířili koně, kteří do té doby ve Starém světě nežili. Z Asie se zase do Ameriky dostali první lidé, jak dokázal Aleš Hrdlička (i když dnešní vědci připouštějí, že Amerika mohla být částečně osídlena i přes Polynésii nebo severní Atlantik).
rdf:langString
جسر يابسة بيرنجيا كان عبارة عن جسر يابسة ربط بين ما يُسمى اليوم ألاسكا وشرق سيبيريا خلال أوقات مختلفة من عصر البلستوسين الجليدي، وقد بلغ عرضه 1,600 كيلومتر تقريباً من الشمال إلى الجنوب عند أقصى اتساع له. لم يَتثلج هذا الجسر خلال فترة وُجوده لأن هطول الثلج كان خفيفاً جداً آنذاك، وذلك نتيجة لفقدان الرياح الشمالية الغربية القادمة من المحيط الهادئ لرطوبتها بعد تثلج بالكامل. سُميت جميع أراضي السهوب التي تمتد لمسافة عدة مئات من الكيلومترات داخل كلا القارتين (آسيا وأمريكا الشمالية) وبما في ذلك جسر اليابسة هذا بـ«بيرنجيا». يُعتقد اليوم أن عدداً ضئيلاً من القاطنين البشر لهذه المنطقة (بضعة آلاف على الأكثر) نجوا من آخر أقصى تجلد لبيرنجيا، الذين انعزلوا عن أسلافهم من البشر في آسيا لمدة 5,000 عام على الأقل قبل أن يُهاجروا للاستقرار في الأمريكيتين في وقت ما قبل 16,500 عام خلال أقصى تجلد متأخر، حيث انصهرت المثالج الأمريكية التي كانت تسد الطريق إلى القارتين.
rdf:langString
Η Βερίγγεια γέφυρα ήταν το τμήμα ξηράς που συνέδεε τη Βόρεια Αμερική με την Ασία. Σήμερα το σημείο αυτό βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης και σκεπάζεται από νερό, αλλά στην προϊστορική εποχή ήταν βατό, έτσι ώστε οι άνθρωποι που το χρησιμοποίησαν μπόρεσαν να περάσουν από την μια ήπειρο στην άλλη και να κατοικήσουν την Αμερική, ιδρύοντας όλες τις ινδιάνικες φυλές.
rdf:langString
Beringia is defined today as the land and maritime area bounded on the west by the Lena River in Russia; on the east by the Mackenzie River in Canada; on the north by 72 degrees north latitude in the Chukchi Sea; and on the south by the tip of the Kamchatka Peninsula. It includes the Chukchi Sea, the Bering Sea, the Bering Strait, the Chukchi and Kamchatka Peninsulas in Russia as well as Alaska in the United States and the Yukon in Canada. The area includes land lying on the North American Plate and Siberian land east of the Chersky Range. At certain times in prehistory, it formed a land bridge that was up to 1,000 kilometres (620 miles) wide at its greatest extent and which covered an area as large as British Columbia and Alberta together, totaling approximately 1,600,000 square kilometres (620,000 square miles). Today, the only land that is visible from the central part of the Bering land bridge are the Diomede Islands, the Pribilof Islands of St. Paul and St. George, St. Lawrence Island, St. Matthew Island, and King Island. The term Beringia was coined by the Swedish botanist Eric Hultén in 1937, from the Danish explorer Vitus Bering. During the ice ages, Beringia, like most of Siberia and all of North and Northeast China, was not glaciated because snowfall was very light. It was a grassland steppe, including the land bridge, that stretched for hundreds of kilometres into the continents on either side. It is believed that a small human population of at most a few thousand arrived in Beringia from eastern Siberia during the Last Glacial Maximum before expanding into the settlement of the Americas sometime after 16,500 years Before Present (YBP). This would have occurred as the American glaciers blocking the way southward melted, but before the bridge was covered by the sea about 11,000 YBP. Before European colonization, Beringia was inhabited by the Yupik peoples on both sides of the straits. This culture remains in the region today along with others. In 2012, the governments of Russia and the United States announced a plan to formally establish "a transboundary area of shared Beringian heritage". Among other things this agreement would establish close ties between the Bering Land Bridge National Preserve and the Cape Krusenstern National Monument in the United States and Beringia National Park in Russia.
rdf:langString
Beringio aŭ Beringa terponto, estis aro da seka tero, kun ĉirkaŭ 1600 km norde-sude (dum sia plejgrando), kiu kunigis Alaskon al Siberion kie hodiaŭ estas la Beringa Markolo, dum la glaciaj eraoj. La Beringa Markolo, la Ĉukĉa Maro kaj la Beringa Maro estas malfundaj maroj, dum la polusaj flosglacioj kreskis kaj la marniveloj malaltiĝis. Sekve, la nunaj fundoj de tiu regiono estis sekaj regionoj. Laŭ la plej akceptata teorio, Beringio estis grava al migrado de homoj, kaj multaj plantoj kaj bestoj, el Azio al Ameriko.
rdf:langString
Beringia ist der Name für die Region zwischen Ostsibirien und Alaska, die während des Pleistozäns mehrfach durch Rückgang des globalen Meeresspiegels trocken fiel und zudem eisfrei war. Die entsprechende Landbrücke, die einen Faunenaustausch zwischen der Alten Welt und Amerika ermöglichte, wird auch Beringbrücke genannt. Während der letzten Kaltzeit lebten dort mehrere tausend Jahre lang Menschen. Erst als der Meeresspiegel stieg, wanderten Menschen von dort nach Südosten, was die Besiedlung Amerikas zur Folge hatte. In Whitehorse befasst sich ein eigenes Museum und eine kleine Forschungsabteilung im Yukon Beringia Interpretive Centre mit Beringia sowie mit dem während der letzten Kaltzeit ebenfalls eisfreien Gebiet im Osten Alaskas und im Yukon.
rdf:langString
Beringia Errusiako Lena ibaia eta Kanadako Mackenzie ibaiaren artean dagoen eskualde geografikoa da. Iparraldean Txuktxien itsasoarekin egiten du muga eta hegoaldean Kamtxatka penintsularen puntarekin. Bere barruan Txuktxien itsasoa, Bering itsasoa, Beringeko itsasartea, Errysiako Txukotka penintsula eta Kamtxatka eta Ameriketako Estatu Batuetako Alaska daude. Eskualdean Ipar Amerikako plakan eta Txerski mendilerroarren ekialdean dauden eremuak sartzen dira. Historikoki lur-zubi bat eratzen zuen, mila bat kilometroko zabalerarekin bere gunerik zabalenean eta Columbia Britainiarra eta Albertak elkarrekin duten eremua baino zabalagoa zen, guztira 1.600.000 kilometro koadro inguru. Gaur egun Beringeko lur zubian ikusten den lehorreko puntu bakarrak Diomedes uharteak, Pribilof uharteak, San Laurendi uhartea eta dira. Beringia izena Eric Hultén suediar botanikariak jarri zion 1937an. Glaziazio garaietan Beringia, Siberia eta Txinako iparralde guztia bezala ez zegoen izotzen azpian, oso elur gutxi egiten zuelako. Belarrezko estepa handi bat zen eta Beringiako lur zubia ere bertan zegoen, bi kontinenteak batuz. Uste da giza populazio txiki bat, agian milaka gutxi batzuk, Beringiara iritsi zirela Siberiako ekialdetik garaian eta, hortik, Amerika osora mugitu zirela. Orain dela 16.500 urte inguru azken glaziazioa bukatu aurretik Alaskatik aurrera joatea ekiditen zuten glaziarrak partzialki urtu ziren, baina uraren maila ez zen Beringia estaltzera iritsi orain dela 11.000 urte arte. Europarren kolonizazioaren aurretik Beringian herriak bizi ziren, itsasartearen bi aldeetan. Kultura hau oraindik bertan aurki daiteke, beste batzuekin batera. 2012an Errusiak eta Ameriketako Estatu Batuek "Beringiar herentzia komunaren mugaz gaindiko eremu bat" ofizialki sortuko zutela esan zuten. Honek eremuan dauden parke natural ezberdinen arteko loturak erraztu eta bultzatuko ditu.
rdf:langString
El puente de Beringia, a veces denominado simplemente Beringia, fue un puente de tierra o amplio territorio que abarcaba el extremo oriental de Siberia (Asia), el oeste de Alaska (América) y la mayor parte del actual mar de Bering, el cual se formó en dos períodos durante la última glaciación, glaciación de Würm o Wisconsin, debido al descenso del nivel de los océanos. La mayor parte del puente estaba donde actualmente se encuentra el estrecho de Bering. Su primera formación sucedió aproximadamente 40.000 años AP, manteniéndose unos 4000 años. Su segunda formación se produjo aproximadamente 25.000 años AP, permaneciendo hasta aproximadamente 11 000-10 500 AP (Scott A. Elias), cuando volvieron a subir las aguas al final de la glaciación, inundando gran parte del territorio y separando Asia de América por el estrecho de Bering.
rdf:langString
La Béringie est un pont terrestre qui a existé à plusieurs reprises entre la Sibérie orientale et l'Alaska, à la place de l'étroit bras de mer, appelé le détroit de Béring, qui sépare aujourd'hui l’Amérique du Nord de l'Asie.
rdf:langString
Beringia, adalah sebuah jembatan darat. Pada garisnya yang terjauh dari utara ke selatan, panjangnya lebih kurang 1.600 km, yang menghubungkan Alaska sekarang dengan Siberia timur pada berbagai masa di zaman es Pleistosin. Beringia tidak tertutup es karena salju yang turun sangat sedikit karena angin barat daya yang menghembus dari Samudra Pasifik telah kehilangan sebagian besar uap airnya di atas Pegunungan Alaska yang sepenuhnya tertutup salju. Selat Bering, Laut Chukchi di sebelah utara dan Laut Bering di selatan, semuanya adalah laut dangkal (peta, kanan). Pada siklus pendinginan global, seperti yang terjadi paling terakhir di zaman es, ada cukup banyak air laut yang terkonsentrasi di puncak-puncak es di Arktik dan Antarktika sehingga penurunan permukaan laut yang seragam (eustatic) memaparkan dasar laut yang dangkal. Jembatan-jembatan darat lainnya di seluruh dunia telah terbentuk dan kembali tertutup air laut dengan cara yang sama: sekitar 14.000 tahun yang lalu, daratan Australia terhubungkan baik dengan Nugini maupun Tasmania, Kepulauan Britania adalah perpanjangan dari daratan Eropa melalui Selat Inggris, dan cekungan kering Laut China Selatan menghubungkan Sumatra, Jawa dan Kalimantan dengan daratan Asia.
rdf:langString
ベーリング地峡（ベーリングちきょう、英: Bering Isthmus）は、氷期にアラスカ（北アメリカ大陸）とシベリア（ユーラシア大陸）の間に存在した地峡。ベーリング陸橋（Bering land bridge）またはベーリンジア（Beringia）とも呼称される。 最終氷期には、現在のベーリング海峡周辺からベーリング海にかけて南北の幅が最大1600キロメートルにおよぶ陸地が広がっていた。人類がアメリカ大陸へ進出する際にたどった経路として取り上げられることが多い。
rdf:langString
베링 육교(Beringia)는 빙하기(플라이스토세)에 여러 차례에 걸쳐 1600 km 가량의 폭으로 아시아와 북아메리카 사이를 이었던 육교를 말한다. 빙하기의 빙기 때는 바다가 얼면서 간빙기 때보다 더 많은 면적의 빙상이 형성되는데 추가로 형성된 빙상의 양만큼 바닷물이 얼음 속에 가두어지므로 해수면이 낮아진다. 마지막 빙기(11만 년 전 ~ 1만 2천 년 전) 때 그 시기의 최대 빙상이 형성되었을 당시 지구의 해수면은 지금보다 약 120 미터 정도 낮았다. 따라서 베링 해협, 베링 해, 축치 해 등의 얕은 바다에 잠겨 있던 땅이 해수면 위로 드러나게 되어 아시아와 북아메리카 두 대륙이 땅으로 연결되었다. 이 통로를 통해 인류가 빙하기의 빙기 때 아메리카 대륙으로 이주하게 되었다. 그밖에 많은 생물들도 아시아에서 아메리카로, 혹은 아메리카에서 아시아로 이주하였다.
rdf:langString
Il ponte di terra dello stretto di Bering, anche detto Beringia, era un istmo largo al massimo 1 600 km, che ha collegato per vari periodi l'Alaska e la Siberia durante le ere glaciali del Pleistocene. La Beringia non era ricoperta di ghiaccio grazie ai venti tiepidi provenienti dall'oceano Pacifico che ne mitigavano la temperatura.Il mare dei Ciukci, lo stretto di Bering e la parte settentrionale del mare di Bering sono tutte zone marine poco profonde che emersero durante le ere glaciali.
rdf:langString
De Beringlandbrug of Beringië was een landbrug, ongeveer 1600 km breed van noord naar zuid op haar grootste punt, die ten tijde van het Pleistoceen het hedendaagse Alaska en oostelijk Siberië op verschillende tijden gedurende ijstijden verbond. Geografisch gezien ligt ze tussen de rivieren Kolymain Jakoetië (Russische Verre Oosten) en de Mackenzie in de Northwest Territories (Canada). Ze is genoemd naar de Deense ontdekkingsreiziger Vitus Bering, die in dienst van de Russische tsaar de kustlijnen van de Noordelijke Grote Oceaan onderzocht in de 18e eeuw. De Beringstraat verbindt de Tsjoektsjenzee in het noorden en de Beringzee in het zuiden, beide ondiepe wateren. Tijdens wereldwijde afkoelingscycli, zoals de recentste ijstijd, werd genoeg water in de ijskappen van de Noord- en Zuidpool opgenomen om het eustatisch zeeniveau sterk te doen dalen, wat ondiepe zeebodems blootlegde. Tijdens het Plioceen werd deze landbrug verbroken. Andere landbruggen op de wereld zijn op soortgelijke wijze geschapen en weer overstroomd: 14.000 jaar geleden was het hedendaagse Australische vasteland met Nieuw-Guinea en Tasmanië verbonden. De Britse Eilanden waren een deel van het Europese vasteland. Sundaland, in het gebied dat nu de Zuid-Chinese Zee is, verbond een aantal Filipijnse eilanden en Sumatra, Java en Borneo met het Aziatisch vasteland. Ook de Perzische Golf was drooggevallen. Al eerder waren Azië en Noord-Amerika verbonden en konden landdieren via Beringië migreren. Aziatische zoogdieren zoals leeuwen en jachtluipaarden evolueerden tot endemische Noord-Amerikaanse soorten die nu in meerderheid uitgestorven zijn. Omgekeerd trokken kameelachtigen en paarden 5 miljoen jaar geleden naar Azië. In hun bakermat Noord-Amerika stierven ze uit. Door de stijging en daling van het wereldwijde zeeniveau werd de landbrug op verscheidene tijdstippen in het Pleistoceen weer blootgelegd. Men denkt dat de Beringlandbrug bestaan heeft in diverse koude perioden van de laatste ijstijd, het Weichselien. Dit was 35.000 jaar geleden het geval en ook tijdens de recentste grote afkoeling, 22.000-7000 jaar terug. Rond 6000 jaar geleden was de aarde opgewarmd en namen de kustlijnen grofweg hun huidige vormen aan. De Beringlandbrug werd dan ook gezien als een mogelijke migratieroute van de eerste mensen naar Amerika omtrent 12.000 jaar geleden. Deze theorie verliest echter steeds meer aanhang. Er zijn aanwijzingen dat zeevarende kustgemeenschappen veel eerder overgestoken zijn, terwijl juist tijdens het Laatste Glaciale Maximum grote ijsvelden in Noord-Amerika de doorgang bemoeilijkten. Kustgebieden die beslissende informatie zouden kunnen verschaffen, liggen nu echter onder een laag van honderden meters water in de zee. De ecologie van Beringië heeft zich constant aangepast aan het veranderende klimaat, dat zodoende bepaald heeft welke planten en dieren konden overleven. De landmassa was zowel een versperring als een brug: gedurende koudere perioden zijn gletsjers aangegroeid en neerslagniveaus gedaald. Gedurende warmere perioden zijn wolken, regen en sneeuw, grondsoorten en afwateringspatronen veranderd. Fossiele overblijfselen wijzen uit dat het voorkomen van sparren, berken en populieren vroeger verder strekte dan vandaag, wat erop duidt dat er perioden waren waarin het klimaat warmer en natter was. Mastodonten die voor hun voedsel van struiken afhankelijk waren, waren zeldzaam in het open droge toendralandschap dat kenmerkend was voor Beringië gedurende de koudere perioden. Mammoeten floreerden echter in de toendra.
rdf:langString
Beringia – istniejący w okresie zlodowaceń pas lądu łączący dzisiejszą Syberię w Azji z terenami północnej Kanady i Alaski w Ameryce Północnej. Ludzie zamieszkujący w przeszłości Beringię najprawdopodobniej byli przodkami dzisiejszych Indian. Beringia pokryta była roślinnością. Najprawdopodobniej w okresie od 12 000 do 11 000 lat temu Beringia została zasiedlona przez Paleoindian, prehistoryczne ludy, które jako pierwsze dotarły na kontynent amerykański. Kolonizacja Beringii była prawdopodobnie konsekwencją zmian klimatu i roślinności oraz potrzebą poszukiwania nowych terenów umożliwiających życie ówczesnych ludów z północnej Azji. Beringia była refugium, ale także równocześnie centrum rozproszenia zarówno dla roślin tundry, jak i ludzi, którzy ostatecznie osiedlili się w obu Amerykach. Inne teorie wskazywały w przeszłości, że człowiek mógł pojawić się w Ameryce (Północnej i Południowej) znacznie wcześniej. Mogło to oznaczać, że dostał się on do Ameryki inną drogą lub w czasie wcześniejszego zlodowacenia. Jednak przeprowadzone przez amerykańskich naukowców badania genomowej zmienności wśród starożytnych i współczesnych ludów Azji i obu Ameryk nie potwierdzają istnienia różnych etapów przepływu puli ludzkich genów północnej populacji Azji. Ludność, która skolonizowała Amerykę, pochodziła z jednej populacji, która rozdzieliła się około 13 000 lat temu. Równocześnie naukowcy wskazali, że najwcześniejsze migracje syberyjskich ludów mogły mieć miejsce nie wcześniej niż 23 000 lat temu.
rdf:langString
A Beríngia, também chamada Ponte Terrestre de Bering, foi uma porção de terra firme com aproximadamente 1 600 quilômetros de norte a sul na sua máxima extensão que juntou o Alasca e a Sibéria durante as glaciações. Se localizava onde, atualmente, se encontra o Estreito de Bering.
rdf:langString
Beringia, Beringlandbryggan, var en landförbindelse mellan Asien och Nordamerika. Det antas att de första människor som bosatte sig i Amerika tog denna väg.
rdf:langString
Берингия — биогеографическая область и палеогеографическая страна, связывавшая северо-восточную Азию и северо-западную Северную Америку (Берингийский сектор Голарктики) в четвертичном периоде, во время глобальных оледенений. В настоящее время распространяется на территории, окружающие Берингов пролив, Чукотское и Берингово моря. Включает в себя часть Чукотки и Камчатки в России, а также Аляски в США. В историческом контексте она также включала в себя сухопутный Берингов или Берингийский перешеек, неоднократно соединявший Евразию и Северную Америку в единый суперконтинент. Термин Берингия для перешейка был предложен в 1937 году шведским ботаником и географом Эриком Хультеном.
rdf:langString
Берингія — сухопутний міст приблизно завширшки (при найнижчому рівні моря) 1 600 км з півдня на північ, який з'єднував сучасну Аляску і Східний Сибір в різні часи льодовикових періодів плейстоцену. На терені не було льодовика через те що терен знаходився в дощовому сутінку і південно-західні вітри залишали опади з Тихого океану на повністю замороженому Аляскинському хребті. Степ, котрий по суходолу простягнувся на декілька сотень кілометрів в глиб континенту, назвали Берингія. Вчені вважають, що маленька людська популяція, яка пережила останній льодовиковий період в Берингії була ізольована від першопочаткової громади в Азії близько 5 000 років, перед початком заселення Америки близько 16 500 років тому, коли американські льодовики розпочали танути відкриваючи шлях на південь.
rdf:langString
白令陸橋是位於白令海的史前陆桥，連接現今的俄罗斯西伯利亚東岸與美国阿拉斯加半島西岸，曾為亚洲和北美洲生物区系交流的通道，历史上的最大宽度达1000公里，总面积约160万平方公里，相当於加拿大不列颠哥伦比亚省与阿尔伯塔省的总和。 學術界認為，美洲印第安人的祖先來自亚洲，至多僅有幾千人口，在末次冰盛期從西伯利亞東部抵達白令陸橋，並在距今不到1.65萬年的某個時段進入美洲定居（不晚於1.1萬年前白令陆桥被海水淹沒之時）。 2012年，俄美两国政府宣布了正式建立“白令陸橋遗产跨國共享區域”（英文：Transboundary Area of Shared Beringian Heritage）的计划，该计划将在美国的、及俄罗斯的白令國家公園之间建立密切联系。
xsd:nonNegativeInteger
49431
