Baskerville
http://dbpedia.org/resource/Baskerville an entity of type: Thing
Die Baskerville ist eine Schriftart, die als Übergangs-Antiqua des Barocks 1754 entstand.
rdf:langString
Baskerville es una tipografía con serif diseñada en 1757 por John Baskerville en Birmingham.
rdf:langString
Baskerville – uniwersalny i międzynarodowy krój pisma zaprojektowany w 1754 roku przez angielskiego drukarza i liternika Johna Baskerville’a. Baskerville jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa barokowa. Charakteryzuje się mocnymi szeryfami oraz zaakcentowaniem pionowych kresek liter. Dzięki swym walorom estetycznym i funkcjonalnym Baskerville jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pism, adaptowanym przez wielu producentów czcionek.
rdf:langString
Baskerville is a serif typeface designed in the 1750s by John Baskerville (1706–1775) in Birmingham, England, and cut into metal by punchcutter John Handy. Baskerville is classified as a transitional typeface, intended as a refinement of what are now called old-style typefaces of the period, especially those of his most eminent contemporary, William Caslon.
rdf:langString
Baskerville est une police d'écriture avec empattement dans le style Transition, dessinée en 1757 par John Baskerville à Birmingham en Angleterre et gravée dans le métal par le graveur John Handy. Baskerville est classée dans les polices de style « Transition », dont l’objectif était de raffiner ce qui est appelé de nos jours les polices « Old Style » de cette période, particulièrement celles de son plus éminent contemporain, William Caslon.
rdf:langString
Baskerville adalah rupa huruf berkait (serif) yang dirancang dan dikembangkan oleh pada tahun 1757 di Birmingham, Inggris. Rupa huruf Baskerville merupakan rupa huruf serif dengan klasifikasi serif, posisinya di antara old style - dan modern - dan . Awalnya Baskerville merupakan rupa huruf tradisional, yang pengerjaannya masih menggunakan potongan-potongan metal dan diukir. Potongan-potongan metal berisi ukiran huruf ini nantinya disusun di mesin type setting, hingga membentuk kata dan kalimat, selanjutnya diberi tinta dan dicetak di atas kertas. tahun 1757, John Baskerville mempublikasikan rupa huruf ini pertama kali di kumpulan puisi Virgil. Rupa huruf ini diukir oleh pegawainya, dan memakan waktu tiga tahun pengerjaan. Setelah kematian John Baskerville, istrinya menjual set lengkap
rdf:langString
Il carattere Baskerville fu disegnato da John Baskerville. Egli fu attivo come laccatore e incisore di lapidi anche se le sue vere passioni erano la stampa e la creazione di lettere; ma in vita ebbe scarso successo. Le sue edizioni di Virgilio e del Paradiso perduto erano opere d’arte con vistosi difetti, la carta era troppo lucida e i testi erano costellati di correzioni. I caratteri di questa polizza erano snelli, delicati, equilibrati e raffinati, apparivano moderni.
rdf:langString
Baskerville is een lettertype met schreef ontworpen in 1757 door John Baskerville (1706-1775) in Birmingham, Engeland. Baskerville wordt gezien als een overgangslettertype tussen de Caslon van William Caslon en meer lettertypes van Giambattista Bodoni en Firmin Didot. Meer moderne lettertypen zoals Bodoni verdrongen Baskerville. In 1917 werd Baskerville echter door van de Harvard University Press opnieuw gebruikt. Een aangepaste versie van Baskerville wordt gebruikt door de Canadese overheid, namelijk in het "Canada"-woordmerk.
rdf:langString
Baskerville är ett typsnitt skapat av den engelske boktryckaren John Baskerville (1706–1775). Denne tillverkade själv all tryckeriutrustning och även sitt eget papper. Det första stilprovet gavs ut 1756 och är en så kallad transantikva (övergångsform, real, ), alltså en bokstavsform som bildar övergången mellan renässansantikvan och nyantikvan. Det innebär att är rakare än hos renässansantikvan, men inte så raka som hos nyantikvan. Kontrasten mellan grundstreck och hårstreck är heller inte så stor som hos nyantikvan och serifferna inte lika spetsiga. Baskerville har en relativt bred och öppen bokstavsform, vilket ger god läsbarhet. En egenhet för Baskerville är att såväl rakt som kursivt g har ett öppet underhäng.
rdf:langString
rdf:langString
Baskerville
rdf:langString
Baskerville (Schriftart)
rdf:langString
Baskerville (tipo de letra)
rdf:langString
Baskerville (police d'écriture)
rdf:langString
Baskerville
rdf:langString
Baskerville (carattere)
rdf:langString
Baskerville (lettertype)
rdf:langString
Baskerville
rdf:langString
Baskerville
xsd:integer
4150425
xsd:integer
1124899774
rdf:langString
Baskerville Ten by
rdf:langString
left
rdf:langString
right
rdf:langString
Baskerville
rdf:langString
Baskerville's slab
rdf:langString
Bembo
rdf:langString
Monotype Baskerville
rdf:langString
A slate carved by John Baskerville in his early career offering his services carving tombstones, in blackletter, roman, script and italic. The design is similar to his typography. A recreation in Monotype Baskerville shows the similarities of letterforms.
rdf:langString
Fry's Baskerville showing its key features: a nearly vertical axis of thinnest points , a high stroke contrast and nearly-horizontal serifs which are sharp points . This compares to earlier type designs such as Bembo with a diagonal axis , less stroke contrast and serifs at a greater angle to the horizontal .
rdf:langString
left
rdf:langString
Right
xsd:integer
1757
rdf:langString
vertical
rdf:langString
center
xsd:integer
2
xsd:integer
3
rdf:langString
Baskerville slab.png
rdf:langString
John_Baskerville_writing_master_slab.jpg
rdf:langString
Having been an early admirer of the beauty of Letters, I became insensibly desirous of contributing to the perfection of them. I formed to myself ideas of greater accuracy than had yet appeared, and had endeavoured to produce a Set of Types according to what I conceived to be their true proportion...It is not my desire to print many books, but such only as are books of Consequence, of intrinsic merit or established Reputation, and which the public may be pleased to see in an elegant dress, and to purchase at such a price as will repay the extraordinary care and expense that must necessarily be bestowed upon them.
rdf:langString
Baskerville's preface to Milton
xsd:integer
200
30.0
rdf:langString
Baskerville is a serif typeface designed in the 1750s by John Baskerville (1706–1775) in Birmingham, England, and cut into metal by punchcutter John Handy. Baskerville is classified as a transitional typeface, intended as a refinement of what are now called old-style typefaces of the period, especially those of his most eminent contemporary, William Caslon. Compared to earlier designs popular in Britain, Baskerville increased the contrast between thick and thin strokes, making the serifs sharper and more tapered, and shifted the axis of rounded letters to a more vertical position. The curved strokes are more circular in shape, and the characters became more regular. These changes created a greater consistency in size and form, influenced by the calligraphy Baskerville had learned and taught as a young man. Baskerville's typefaces remain very popular in book design and there are many modern revivals, which often add features such as bold type which did not exist in Baskerville's time. As Baskerville's typefaces were proprietary to him and sold to a French publisher after his death, some designs influenced by him were made by British punchcutters. The Fry Foundry of Bristol created a version, probably cut by their typefounder Isaac Moore. Marketed in the twentieth century as "Fry's Baskerville" or "Baskerville Old Face", a digitisation based on the more delicate larger sizes is included with some Microsoft software.
rdf:langString
Die Baskerville ist eine Schriftart, die als Übergangs-Antiqua des Barocks 1754 entstand.
rdf:langString
Baskerville es una tipografía con serif diseñada en 1757 por John Baskerville en Birmingham.
rdf:langString
Baskerville adalah rupa huruf berkait (serif) yang dirancang dan dikembangkan oleh pada tahun 1757 di Birmingham, Inggris. Rupa huruf Baskerville merupakan rupa huruf serif dengan klasifikasi serif, posisinya di antara old style - dan modern - dan . Awalnya Baskerville merupakan rupa huruf tradisional, yang pengerjaannya masih menggunakan potongan-potongan metal dan diukir. Potongan-potongan metal berisi ukiran huruf ini nantinya disusun di mesin type setting, hingga membentuk kata dan kalimat, selanjutnya diberi tinta dan dicetak di atas kertas. tahun 1757, John Baskerville mempublikasikan rupa huruf ini pertama kali di kumpulan puisi Virgil. Rupa huruf ini diukir oleh pegawainya, dan memakan waktu tiga tahun pengerjaan. Setelah kematian John Baskerville, istrinya menjual set lengkap dari Baskerville ke seorang Prancis bernama pada tahun 1779. Karya abadi Baskerville ini, di perbarui sebagai rupa huruf modern tahun 1917 oleh , untuk the Harvard University Press dan direlease oleh pabrik huruf . Menyusul beberapa pabrik huruf lainnya juga memperbarui rupa huruf ini dan merilisnya dengan nama yang sama namun menambahkan nama pabrik huruf di depan Baskerville, di antaranya adalah: Linotype, , Monotype, dan .
rdf:langString
Baskerville est une police d'écriture avec empattement dans le style Transition, dessinée en 1757 par John Baskerville à Birmingham en Angleterre et gravée dans le métal par le graveur John Handy. Baskerville est classée dans les polices de style « Transition », dont l’objectif était de raffiner ce qui est appelé de nos jours les polices « Old Style » de cette période, particulièrement celles de son plus éminent contemporain, William Caslon. Comparativement aux styles de police plus archaïques alors populaires en Angleterre, Baskerville a accru le contraste entre les pleins et déliés, rendu les empattements plus affutés et effilés, et a effectué une rotation de l’axe des lettres arrondies dans une position plus verticale. Les traits arrondis ont une forme plus circulaire, et les caractères deviennent plus réguliers. Ces modifications ont créé une plus grande cohérence de taille et de forme, influencé en cela par la calligraphie que Baskerville avait appris étant jeune. La police Baskerville reste très populaire dans l’édition de livres et il en existe de multiples répliques, qui ajoutent diverses variantes comme les caractères gras qui n’existaient pas à l’époque de Baskerville.
rdf:langString
Baskerville – uniwersalny i międzynarodowy krój pisma zaprojektowany w 1754 roku przez angielskiego drukarza i liternika Johna Baskerville’a. Baskerville jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa barokowa. Charakteryzuje się mocnymi szeryfami oraz zaakcentowaniem pionowych kresek liter. Dzięki swym walorom estetycznym i funkcjonalnym Baskerville jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pism, adaptowanym przez wielu producentów czcionek.
rdf:langString
Il carattere Baskerville fu disegnato da John Baskerville. Egli fu attivo come laccatore e incisore di lapidi anche se le sue vere passioni erano la stampa e la creazione di lettere; ma in vita ebbe scarso successo. Le sue edizioni di Virgilio e del Paradiso perduto erano opere d’arte con vistosi difetti, la carta era troppo lucida e i testi erano costellati di correzioni. I caratteri di questa polizza erano snelli, delicati, equilibrati e raffinati, apparivano moderni. Baskerville e il suo punzionista John Handy produssero un unico tipo di carattere in diversi corpi e forme con alcuni attributi che lo rendono inconfondibile e sorprendente: la Q maiuscola, con una coda che si estende ben oltre la larghezza del corpo, uno svolazzo appariscente tipico più della calligrafia che della stampa; la g minuscola, con il suo orecchio arricciato e il suo occhiello inferiore aperto; l'occhiello della e minuscola molto alto. Negli USA negli anni ’50 il carattere divenne molto diffuso nella pubblicità soprattutto quando occorreva un carattere che esprimesse autorevolezza e tradizione o che richiamasse qualcosa di informale o di inglese. E quando l'iPad fu lanciato nel 2010, il Baskerville era una delle cinque opzioni iniziali disponibili sul dispositivo di lettura iBooks.
rdf:langString
Baskerville is een lettertype met schreef ontworpen in 1757 door John Baskerville (1706-1775) in Birmingham, Engeland. Baskerville wordt gezien als een overgangslettertype tussen de Caslon van William Caslon en meer lettertypes van Giambattista Bodoni en Firmin Didot. John Baskerville wilde met Baskerville de lettertypen van William Caslon verbeteren. Hij verhoogde het contrast tussen dikke en dunne slagen, maakte de schreefjes scherper en korter en plaatste de ronde letters meer rechtop. De bogen zijn meer cirkelvormig en de karakters regelmatiger. Deze veranderingen leidden tot een betere consistentie in grootte en vorm. Baskervilles lettertype vormde het hoogtepunt van een reeks experimenten om de leesbaarheid van drukwerk te verbeteren. Deze experimenten omvatten ook papiermaken en het produceren van drukinkt. Zijn achtergrond als schrijver komt wellicht tot uitdrukking in de distinctieve staart van de hoofdletter "Q" en in de schreefjes van Baskerville cursief. In 1757 publiceerde Baskerville het verzameld werk van Vergilius en daarna volgden nog eens circa vijftig schrijvers uit de klassieken. In 1758 werd hij benoemd tot drukker bij de Cambridge University Press. Aldaar publiceerde hij 1763 zijn hoofdwerk - een bijbel in folioformaat - waarbij hij gebruikmaakte van zijn eigen lettertype, drukinkt en papier. Baskervilles streven naar perfectie werd door sommige tijdgenoten bekritiseerd. Sommigen beweerden dat het scherpe contrast in zijn drukwerk schadelijk voor de ogen zou zijn. Maar er was ook erkenning vanuit het buitenland en onder zijn bewonderaars worden Pierre Simon Fournier, Bodoni (die overwoog naar Engeland te gaan om voor hem te werken) en Benjamin Franklin gerekend. Meer moderne lettertypen zoals Bodoni verdrongen Baskerville. In 1917 werd Baskerville echter door van de Harvard University Press opnieuw gebruikt. In Engeland in 1923 bracht Stanley Morison voor het Britse bedrijf "The Monotype Corporation Limited" de letter uit, in een aantal versies: nr. 169: Baskerville, romein en cursief, nr. 312: Baskerville Bold, nr. 313: Baskerville semi-bold. Een aangepaste versie van Baskerville wordt gebruikt door de Canadese overheid, namelijk in het "Canada"-woordmerk.
rdf:langString
Baskerville är ett typsnitt skapat av den engelske boktryckaren John Baskerville (1706–1775). Denne tillverkade själv all tryckeriutrustning och även sitt eget papper. Det första stilprovet gavs ut 1756 och är en så kallad transantikva (övergångsform, real, ), alltså en bokstavsform som bildar övergången mellan renässansantikvan och nyantikvan. Det innebär att är rakare än hos renässansantikvan, men inte så raka som hos nyantikvan. Kontrasten mellan grundstreck och hårstreck är heller inte så stor som hos nyantikvan och serifferna inte lika spetsiga. Baskerville har en relativt bred och öppen bokstavsform, vilket ger god läsbarhet. En egenhet för Baskerville är att såväl rakt som kursivt g har ett öppet underhäng. Typsnittet har länge varit ett av de mest använda i Sverige.
xsd:nonNegativeInteger
52086
