Bard
http://dbpedia.org/resource/Bard an entity of type: Thing
Bard (z galského bardus – básník) je postava lidového umělce, který tvoří, nebo který interpretuje především epické, historické a jiné básně a zpěvy. V hudbě se tento výraz používá především ve spojení s folkem a jeho národními nebo etnickými variantami. Text písně je obvykle nadřazen hudbě a celkový projev je výrazně dotvářen umělcem a jeho způsobem interpretace.
rdf:langString
Als Barden (altkeltisch Bardos, irisch und schottisch-gälisch Bard, walisisch Bardd, bretonisch Barzh) bezeichnet man im engeren Sinne Dichter und Sänger des keltischen Kulturkreises. Im weiteren Sinne können auch singende Dichter aus anderen Kulturen oder, in übertragenem Gebrauch, moderne Sänger so genannt werden. Die früheste Erwähnung keltischer Barden findet sich bei Diodorus Siculus und Strabo, die sie gemeinsam mit den Druiden und Vates erwähnen. Bekannt wurden aus der Literatur der Barde Ossian aus James Macphersons gleichnamiger Dichtung und der Barde Troubadix als Comicfigur in der Asterix-Serie von René Goscinny und Albert Uderzo.
rdf:langString
Un bardo, en la historia antigua de Europa, era la persona encargada de transmitir las historias, las leyendas y poemas de forma oral además de cantar la historia de sus pueblos en largos poemas recitativos.
rdf:langString
Bardoa edo koblari zelta Europako historia klasikoaren pertsonaia da, zeinek istorioak, kondairak eta poemak transmititzen eta euren herrien gertakizunak abesten zituzten.
rdf:langString
I saol meánaoiseach na nGael agus mBriotanach, seanchaí, file, cumadóir ceoil agus ginealaí gairmeach ab ea bard, fostaithe ag pátrún (amhail is rí nó uaisle), chun sinsir an phátrúin a chomóradh, agus gníomhartha an phátrúin a cheiliúradh.
rdf:langString
Dans la civilisation celtique de l'Antiquité, le barde est un lettré et un fonctionnaire qui tient une place prépondérante dans la société en perpétuant la tradition orale. Il appartient à la classe sacerdotale, de même que les druides et les vates. Il se retrouve dans tout le domaine celtique : bardos en gaulois, bard en irlandais, bardd en gallois, barzh ou barth en breton et en cornique. Dans la culture gaélique moderne, le barde est un poète qui compose des poésies ou des chants en gaélique.
rdf:langString
吟遊詩人（ぎんゆうしじん）は、詩曲を作り、各地を訪れて歌った人々を指す。 英語では一般にジョングルールやミンストレルをこの意味で使用することが多い。バード（bard）の訳語でもある。
rdf:langString
음유시가(吟遊詩歌, bard)는 원래 고대로부터 중세 유럽에 이르기까지 직업적으로 자작시를 노래로 부르던 음악적 장르이다. 음유시인(吟遊詩人)은 음유시가를 음악적으로 즐기던 사람을 의미한다.
rdf:langString
Een bard is een lyrische dichters en zangers in met name de Keltische talen. Barden werden al vermeld door de Romeinse en Griekse geschiedschrijvers.
rdf:langString
Bard – celtycki poeta i pieśniarz, spotykany od XI do XVII wieku na dworach Irlandii, Szkocji, Walii i Bretanii. Współcześnie mianem „bard” określa się wybitnego artystę, wykonującego własne, literacko i muzycznie opracowane utwory z towarzyszeniem instrumentu – zwykle gitary.
rdf:langString
En bard (av senlatinets bardus, från gaeliska bard, ”sångare”) var ursprungligen en keltisk episk diktare eller sångare – i regel man. Han verkade vid de medeltida hoven ofta även som genealog och sändebud. Sedan 1700-talet används bard som en poetisk beteckning för diktare i allmänhet.
rdf:langString
在中世紀蓋爾及凱爾特布立吞人文化中，一位吟遊詩人（高盧語：Bardos，英語、蘇格蘭蓋爾語及愛爾蘭語：Bard，威爾斯語：Bardd，布列塔尼語：Barzh或Barz ）是一位專精於敘說故事（包含口述歷史及系譜）、製造韻文、編作曲目等技藝的人，通常被君主或貴族雇用，以紀念其祖先事蹟並讚頌其當下的行動。 原先是一個特定的、階級較低的詩人群體（在愛爾蘭及高地蘇格蘭與較高等的「fili」相對）， 在近現代逐漸衰退後，該詞被用於廣泛指稱作家或，尤其是用於指稱其中知名者，例如威廉·莎士比亞被稱作「埃文河畔的吟遊詩人」（"the Bard of Avon"，或經常簡稱"the Bard"），或如羅賓德拉納特·泰戈爾被稱作「孟加拉的吟遊詩人」（"the Bard of Bengal"）。
rdf:langString
Бард (от кельтского bardos, восходит к праиндоевропейскому *gwerh — провозглашать, петь) — певцы и поэты у кельтских народов, одна из категорий друидов. В середине XV века слово бард из гэльского языка вошло в шотландский диалект английского в значении «бродячий музыкант» (по-видимому, с пренебрежительным оттенком).
rdf:langString
Els bards, en la història antiga d'Europa, eren les persones encarregades de transmetre les històries, les llegendes i els poemes de forma oral a més de cantar la història dels seus pobles en llargs poemes. La seva feina era normalment ambulant, explicant les seves històries a públics ben diversos, amb l'objectiu que no es perdessin; eren autèntics magatzems d'història comunitaria, transmissors de notícies, missatgers i fins i tot ambaixadors entre diferents pobles.
rdf:langString
In Celtic cultures, a bard is a professional story teller, verse-maker, music composer, oral historian and genealogist, employed by a patron (such as a monarch or chieftain) to commemorate one or more of the patron's ancestors and to praise the patron's own activities.
rdf:langString
Bardo (Kimre: Bardd; irlande: bardos; bretone: barzh) estas poeto kaj kantisto, kiuj kantas propre verkitajn kantojn. En la respektivaj socio mem, estis klaso de poetoj kaj erudiciuloj pri kelta kulturo en la mezepoko kaj fruaj modernaj tempoj, kaj precipe en Irlando, Skotlando, Kimrujo kaj Kornvalo. La nomada poeto havas ceremonian kaj religian rolon, ĉar li ensorbigis en sia poezio sociajn mitojn kaj religiajn rakontojn en tempo, kiam la skriba kulturo ankoraŭ ne disvastiĝis. Tiurilate ĝi apartenas al la sama klaso kiel la druidoj kaj la profetoj. La unua historia referenco al keltaj poetoj de ĉi tiu tipo estas tiu de Diodoro Sicilia kaj Strabono, kiuj priskribas la poetojn kiel parton de la kelta religiema klaso.
rdf:langString
Il bardo era un antico poeta-cantore di imprese e gesta epiche presso i popoli celtici, per certi versi raffrontabile agli aedi greci. Egli era un cantastorie professionista, rimatore, musico, esperto di storia orale e genealogista, ingaggiato da un mecenate di alto lignaggio, come un rix o un nobile, per lodarne le azioni e commemorare uno o più dei suoi antenati; in ultima istanza, aveva il compito di cantare e narrare i trascorsi e gli eroismi del clan del suo patrono al fine di cimentare i legami tribali tra diversi clan e mantenere la memoria storica.
rdf:langString
Um bardo, na Europa antiga, era uma pessoa encarregada de transmitir histórias, mitos, lendas e poemas de forma oral, cantando as histórias do seu povo em poemas recitados. Era simultaneamente músico, poeta, historiador e acessoriamente moralista. Mais tarde seriam designados de trovadores e as tradições musicais e literárias que transmitiram às gerações sucessivas dão origem às canções de gesta. O bardo usava frequentemente um alaúde para tocar suas melodias e músicas, que contavam na maioria das vezes uma história triste ou poemas épicos, com acompanhamento de liras, de crwth ou de harpas.
rdf:langString
Бард (через фр. barde від кельт. *bardos, що сходить до пра-і.є. *gwerh — «проголошувати, співати») — мандрівний поет і співак у кельтів, що жили головним чином на території нинішньої Ірландії, Вельсу, Шотландії і Бретані. Другий ступінь посвячення у жерців-друїдів. Друїди — носії культової традиції, пророки та філософи. Барди — носії пісенної традиції. Одягалися у все небесно-блакитне — колір символізував істину і гармонію. У XV столітті слово «бард» перейшло з шотландської в англійську мову і стало означати «блукаючий музикант». У європейській літературі слово бард стало синонімом поета.
rdf:langString
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Barde
rdf:langString
Bardo
rdf:langString
Bardo
rdf:langString
Bardo
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Barde (druidisme)
rdf:langString
Bardo
rdf:langString
음유시가
rdf:langString
吟遊詩人
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Bard (zanger)
rdf:langString
Bardo
rdf:langString
Бард (Средневековье)
rdf:langString
吟游诗人
rdf:langString
Bard
rdf:langString
Бард
xsd:integer
79504
xsd:integer
1124117343
rdf:langString
Els bards, en la història antiga d'Europa, eren les persones encarregades de transmetre les històries, les llegendes i els poemes de forma oral a més de cantar la història dels seus pobles en llargs poemes. La seva feina era normalment ambulant, explicant les seves històries a públics ben diversos, amb l'objectiu que no es perdessin; eren autèntics magatzems d'història comunitaria, transmissors de notícies, missatgers i fins i tot ambaixadors entre diferents pobles. La paraula bard prové de les llengües celtes (i del protocelta *bardos), i específicament, de com es parlava entre els celtes d'Irlanda, els bards dels quals eren considerats gairebé sagrats i inviolables, estant fora de contribucions i del servei de les armes. Al segle xvi, a Escòcia, era un terme pejoratiu per a denominar els músics itinerants si bé, posteriorment, Walter Scott li conferí un caire més romàntic. Els bards van destacar també entre els Gals i gal·lesos, i, amb una tradició diferent, en els països escandinaus, on eren coneguts com a skald. L'ascenció dels bards es decidia en una competició anual on es reunien tots els bards del país. Vestien de blau, a diferència dels druides que ho feien de blanc. Aquesta tradició de competicions anuals encara persisteix en festivals, el més famós dels quals és l'Eistedfod Nacional del país de Gal·les (que és part d'un cicle d'"Eisteddfodau"). A Irlanda hi ha els Fleadh Cheoil (pronunciat Fla-ji-oil) i a Bretanya, el Kan ar bobl Exemples històrics i llegendaris de bard inclouen Alan-a-Dale, Will Scarlet, Amergin i Homer. De fet, cada cultura té el seu narrador d'històries o poeta, ja sigui anomenat bard, skald, joglar (aquest nom és ja de l'edat mitjana) o de qualsevol altra manera. Més tard el terme es va aplicar a qualsevol poeta i fins i tot a músics itinerants. Un bon bard havia de ser de llengua àgil, cor lleuger i peus veloços (quan tota la resta fallava).
rdf:langString
Bard (z galského bardus – básník) je postava lidového umělce, který tvoří, nebo který interpretuje především epické, historické a jiné básně a zpěvy. V hudbě se tento výraz používá především ve spojení s folkem a jeho národními nebo etnickými variantami. Text písně je obvykle nadřazen hudbě a celkový projev je výrazně dotvářen umělcem a jeho způsobem interpretace.
rdf:langString
Bardo (Kimre: Bardd; irlande: bardos; bretone: barzh) estas poeto kaj kantisto, kiuj kantas propre verkitajn kantojn. En la respektivaj socio mem, estis klaso de poetoj kaj erudiciuloj pri kelta kulturo en la mezepoko kaj fruaj modernaj tempoj, kaj precipe en Irlando, Skotlando, Kimrujo kaj Kornvalo. La nomada poeto havas ceremonian kaj religian rolon, ĉar li ensorbigis en sia poezio sociajn mitojn kaj religiajn rakontojn en tempo, kiam la skriba kulturo ankoraŭ ne disvastiĝis. Tiurilate ĝi apartenas al la sama klaso kiel la druidoj kaj la profetoj. La unua historia referenco al keltaj poetoj de ĉi tiu tipo estas tiu de Diodoro Sicilia kaj Strabono, kiuj priskribas la poetojn kiel parton de la kelta religiema klaso. La latina vorto bardus nomis sanktajn keltajn kantistojn, kiuj ĉe solenaj okazoj kantis omaĝe al dioj kaj herooj. Poste tiel estis nomataj mezepokaj kortegaj kantistoj, kiuj disvastigis tra Eŭropo la kantojn pri la reĝo Arturo, sed ili kantis ankaŭ pri la naturo, amo kaj virina belo. Migraj bardoj kantis por la popolo kiel folkloraj poetoj. Ili estis tiel multenombraj, ke ili formis eĉ gildojn. Nuntempe estas la vorto „bardo“ uzata kiel sinonimo por poeto, kiu prikantas la gloron de sia nacio aŭ tristas pro ĝia dekadenco. William Auld ankaŭ plurfoje estis nomata "nia bardo". La ekzakta signifo de la vorto bardo diversas inter landoj kaj epokoj. Parencaj esprimoj estas aedo, rapsodo, skaldo, menestrelo, lirikulo.
rdf:langString
Als Barden (altkeltisch Bardos, irisch und schottisch-gälisch Bard, walisisch Bardd, bretonisch Barzh) bezeichnet man im engeren Sinne Dichter und Sänger des keltischen Kulturkreises. Im weiteren Sinne können auch singende Dichter aus anderen Kulturen oder, in übertragenem Gebrauch, moderne Sänger so genannt werden. Die früheste Erwähnung keltischer Barden findet sich bei Diodorus Siculus und Strabo, die sie gemeinsam mit den Druiden und Vates erwähnen. Bekannt wurden aus der Literatur der Barde Ossian aus James Macphersons gleichnamiger Dichtung und der Barde Troubadix als Comicfigur in der Asterix-Serie von René Goscinny und Albert Uderzo.
rdf:langString
In Celtic cultures, a bard is a professional story teller, verse-maker, music composer, oral historian and genealogist, employed by a patron (such as a monarch or chieftain) to commemorate one or more of the patron's ancestors and to praise the patron's own activities. With the decline of a living bardic tradition in the modern period, the term has loosened to mean a generic minstrel or author (especially a famous one). For example, William Shakespeare and Rabindranath Tagore are respectively known as "the Bard of Avon" (often simply "the Bard") and "the Bard of Bengal". In 16th-century Scotland, it turned into a derogatory term for an itinerant musician; nonetheless it was later romanticised by Sir Walter Scott (1771–1832).
rdf:langString
Un bardo, en la historia antigua de Europa, era la persona encargada de transmitir las historias, las leyendas y poemas de forma oral además de cantar la historia de sus pueblos en largos poemas recitativos.
rdf:langString
Bardoa edo koblari zelta Europako historia klasikoaren pertsonaia da, zeinek istorioak, kondairak eta poemak transmititzen eta euren herrien gertakizunak abesten zituzten.
rdf:langString
I saol meánaoiseach na nGael agus mBriotanach, seanchaí, file, cumadóir ceoil agus ginealaí gairmeach ab ea bard, fostaithe ag pátrún (amhail is rí nó uaisle), chun sinsir an phátrúin a chomóradh, agus gníomhartha an phátrúin a cheiliúradh.
rdf:langString
Dans la civilisation celtique de l'Antiquité, le barde est un lettré et un fonctionnaire qui tient une place prépondérante dans la société en perpétuant la tradition orale. Il appartient à la classe sacerdotale, de même que les druides et les vates. Il se retrouve dans tout le domaine celtique : bardos en gaulois, bard en irlandais, bardd en gallois, barzh ou barth en breton et en cornique. Dans la culture gaélique moderne, le barde est un poète qui compose des poésies ou des chants en gaélique.
rdf:langString
吟遊詩人（ぎんゆうしじん）は、詩曲を作り、各地を訪れて歌った人々を指す。 英語では一般にジョングルールやミンストレルをこの意味で使用することが多い。バード（bard）の訳語でもある。
rdf:langString
음유시가(吟遊詩歌, bard)는 원래 고대로부터 중세 유럽에 이르기까지 직업적으로 자작시를 노래로 부르던 음악적 장르이다. 음유시인(吟遊詩人)은 음유시가를 음악적으로 즐기던 사람을 의미한다.
rdf:langString
Il bardo era un antico poeta-cantore di imprese e gesta epiche presso i popoli celtici, per certi versi raffrontabile agli aedi greci. Egli era un cantastorie professionista, rimatore, musico, esperto di storia orale e genealogista, ingaggiato da un mecenate di alto lignaggio, come un rix o un nobile, per lodarne le azioni e commemorare uno o più dei suoi antenati; in ultima istanza, aveva il compito di cantare e narrare i trascorsi e gli eroismi del clan del suo patrono al fine di cimentare i legami tribali tra diversi clan e mantenere la memoria storica. In origine i bardi erano una classe inferiore di poeti, mentre il rango superiore era composto dai vati, noti come filí in Irlanda e nelle Highlands al tempo del regno di Alba. Con il declino di una fiorente tradizione bardica nel periodo moderno, il significato del termine si è allargato per indicare un menestrello o semplicemente un autore (specialmente uno famoso e abile). Ad esempio, William Shakespeare e Rabindranath Tagore sono rispettivamente conosciuti come "il Bardo di Avon" (spesso semplicemente "il Bardo") e "il Bardo del Bengala".
rdf:langString
Een bard is een lyrische dichters en zangers in met name de Keltische talen. Barden werden al vermeld door de Romeinse en Griekse geschiedschrijvers.
rdf:langString
Um bardo, na Europa antiga, era uma pessoa encarregada de transmitir histórias, mitos, lendas e poemas de forma oral, cantando as histórias do seu povo em poemas recitados. Era simultaneamente músico, poeta, historiador e acessoriamente moralista. Mais tarde seriam designados de trovadores e as tradições musicais e literárias que transmitiram às gerações sucessivas dão origem às canções de gesta. O bardo usava frequentemente um alaúde para tocar suas melodias e músicas, que contavam na maioria das vezes uma história triste ou poemas épicos, com acompanhamento de liras, de crwth ou de harpas. A música tradicional irlandesa tem nos bardos a sua principal raiz. Também se encontram vestígios da sua arte entre os contadores ou cantores de gwerziou bretões e nos eisteddfodau do País de Gales.
rdf:langString
Bard – celtycki poeta i pieśniarz, spotykany od XI do XVII wieku na dworach Irlandii, Szkocji, Walii i Bretanii. Współcześnie mianem „bard” określa się wybitnego artystę, wykonującego własne, literacko i muzycznie opracowane utwory z towarzyszeniem instrumentu – zwykle gitary.
rdf:langString
En bard (av senlatinets bardus, från gaeliska bard, ”sångare”) var ursprungligen en keltisk episk diktare eller sångare – i regel man. Han verkade vid de medeltida hoven ofta även som genealog och sändebud. Sedan 1700-talet används bard som en poetisk beteckning för diktare i allmänhet.
rdf:langString
在中世紀蓋爾及凱爾特布立吞人文化中，一位吟遊詩人（高盧語：Bardos，英語、蘇格蘭蓋爾語及愛爾蘭語：Bard，威爾斯語：Bardd，布列塔尼語：Barzh或Barz ）是一位專精於敘說故事（包含口述歷史及系譜）、製造韻文、編作曲目等技藝的人，通常被君主或貴族雇用，以紀念其祖先事蹟並讚頌其當下的行動。 原先是一個特定的、階級較低的詩人群體（在愛爾蘭及高地蘇格蘭與較高等的「fili」相對）， 在近現代逐漸衰退後，該詞被用於廣泛指稱作家或，尤其是用於指稱其中知名者，例如威廉·莎士比亞被稱作「埃文河畔的吟遊詩人」（"the Bard of Avon"，或經常簡稱"the Bard"），或如羅賓德拉納特·泰戈爾被稱作「孟加拉的吟遊詩人」（"the Bard of Bengal"）。
rdf:langString
Бард (от кельтского bardos, восходит к праиндоевропейскому *gwerh — провозглашать, петь) — певцы и поэты у кельтских народов, одна из категорий друидов. В середине XV века слово бард из гэльского языка вошло в шотландский диалект английского в значении «бродячий музыкант» (по-видимому, с пренебрежительным оттенком).
rdf:langString
Бард (через фр. barde від кельт. *bardos, що сходить до пра-і.є. *gwerh — «проголошувати, співати») — мандрівний поет і співак у кельтів, що жили головним чином на території нинішньої Ірландії, Вельсу, Шотландії і Бретані. Другий ступінь посвячення у жерців-друїдів. Друїди — носії культової традиції, пророки та філософи. Барди — носії пісенної традиції. Одягалися у все небесно-блакитне — колір символізував істину і гармонію. Середньовічні барди були професійними поетами-співаками, мандрівними або придворними. Вони об'єднувалися в цехи, виконували героїчні пісні-балади, бойові, релігійні і сатиричні пісні, елегії та інше. Найвідомішим бардом був легендарний ірландець Оссіан (III століття). Останнім ірландським бардом вважають сліпого музику на ймення Трейлех О'Карулань (ірл. Toirdhealbhach Ó Cearbhalláin) (1670–1738). У XV столітті слово «бард» перейшло з шотландської в англійську мову і стало означати «блукаючий музикант». У європейській літературі слово бард стало синонімом поета.
xsd:nonNegativeInteger
17549
