Bands (neckwear)
http://dbpedia.org/resource/Bands_(neckwear) an entity of type: WikicatAnglicanVestments
Tabulky (latinsky biffa) mohou být součástí oděvu duchovních (v současnosti zejména protestantských), soudců (i advokátů, či státních zástupců v některých zemích) a akademických oděvů. Název „tabulky“ podle některých výkladů odkazuje na dvě „biblické tabule“ – desky se zápisem desatera Božích přikázání, které obdržel Mojžíš na hoře Sinaj. Tabulky jako součást slavnostního oděvu pak symbolizují úřad daný od Boha, jako tomu bylo u Mojžíše.
rdf:langString
Das Beffchen (lat. biffa „Halsbinde“) ist ein seit dem 17. Jahrhundert am Halsausschnitt getragenes 10–15 cm langes rechteckiges weißes Leinenstück.
rdf:langString
Le rabat est une double pièce de tissu, généralement amidonnée et de couleur blanche, placée sous le col, qui descend sur le devant du vêtement.
rdf:langString
Le facciole (o facciuole, o baverina) sono le due strisce di stoffa (in genere, bianca e inamidata) che scendono dal colletto sul davanti del vestito. Erano tipiche dell'abito del clero francese fino al XIX secolo e sono state mantenute nel costume di alcune congregazioni religiose (per esempio nell'abito dei Lasalliani). Nel Protestantesimo sono usate nella toga liturgica delle chiese riformate, luterane ed anglicane. Vengono indossate anche da avvocati e magistrati sulla toga.
rdf:langString
Een bef (van het Frans bavette = morsslab) is een ornament van de beroepskledij, dat gedragen wordt door de magistratuur, de advocatuur en de clerus. Het gaat hier om een platte kraag, reeds in de 17e eeuw bekend. Deze werd vanaf ca. 1660 en gedurende de gehele 18e eeuw gedragen. Een wit gesteven, plat linnen stuk (soms met plooien) onder de kin gedragen en om de hals met bandjes vastgeknoopt. In latere tijden werd de bef gebruikt door predikanten, rechters, advocaten, professoren et cetera.
rdf:langString
Bands are a form of formal neckwear, worn by some clergy and lawyers, and with some forms of academic dress. They take the form of two oblong pieces of cloth, usually though not invariably white, which are tied to the neck. When worn by clergy, they typically are attached to a clerical collar. The word bands is usually plural because they require two similar parts and did not come as one piece of cloth. Those worn by clergy are often called preaching bands or Geneva bands; those worn by lawyers are called barrister's bands or, more usually in Ireland and Canada, tabs. Preaching bands symbolize the two tablets of the Ten Commandments given by God to Moses.
rdf:langString
Arrabata (frantsesez da rabat) apaiz katolikoen jantziaren parte bat izan da, ohikoa Frantzian XVII. mendearen eta XIX. mendearen artean. Lepagora moduko bat da, edo lepagoraren luzapen bat: lepotik paparrera luzatzen den lauki bikoitz baten itxura dauka. 20. mendearen hasieran desagertu ziren neurri handi batean. Ipar Euskal Herrian ere erabili izan ziren: adibidez, Jean Elizalde euskaltzaina halakoa jantzita ageri da Euskaltzaindiko bileretako argazkietan, 1927. urtean.
rdf:langString
Befka – krawat będący częścią szat liturgicznych używanych przez duchownych wielu Kościołów chrześcijańskich, współcześnie głównie luterańskich, kalwińskich, anglikańskich i metodystycznych. Dawniej używana także przez duchowieństwo katolickie. Nie należy jej mylić z koloratką, która jest elementem ubioru nieliturgicznego duchownych i często jest noszona pod strojem liturgicznym, a więc i pod befką. W okresie od XVII do XIX wieku befka stosowana była jednak także jako element pozaliturgicznego stroju duchownych protestanckich.
rdf:langString
Беффхен (нем. Beffchen от лат. biffa - "ошейник") — белый нагрудник в виде двух ниспадающих лент (10-15 см), известный с XVII века. Беффхен появился взамен воротников-жерновов. С 1680 года две свисающие на грудь белые ленты, подобные жабо, появились в мужском костюме горожан и не относились к лютеранским служителям. Лишь в XIX веке по распоряжению прусского короля Фридриха Вильгельма III беффхен вошёл в литургическое облачение протестантских священников. До XIX века служители римско-католической и старокатолической церквей надевали облачение (талар или альба) чёрного и тёмно-фиолетового цветов, повязывая на шею белые беффхены. Современные беффхены надеваются под воротник и крепятся к верхней пуговице. Беффхен является прототипом белых воротничков.
rdf:langString
rdf:langString
Tabulky (kolárek)
rdf:langString
Beffchen
rdf:langString
Bands (neckwear)
rdf:langString
Arrabat
rdf:langString
Rabat (vêtement)
rdf:langString
Facciole
rdf:langString
Bef (kleding)
rdf:langString
Befka
rdf:langString
Беффхен
rdf:langString
Elva (halskrage)
xsd:integer
5015207
xsd:integer
1114083454
rdf:langString
John Witherspoon, an 18th-century Presbyterian minister, wearing preaching bands
rdf:langString
The 18th-century jurist William Blackstone, depicted here wearing a long, square drop collar
rdf:langString
John Witherspoon3.jpg
rdf:langString
WilliamBlackstone.jpg
xsd:integer
330
rdf:langString
Tabulky (latinsky biffa) mohou být součástí oděvu duchovních (v současnosti zejména protestantských), soudců (i advokátů, či státních zástupců v některých zemích) a akademických oděvů. Název „tabulky“ podle některých výkladů odkazuje na dvě „biblické tabule“ – desky se zápisem desatera Božích přikázání, které obdržel Mojžíš na hoře Sinaj. Tabulky jako součást slavnostního oděvu pak symbolizují úřad daný od Boha, jako tomu bylo u Mojžíše.
rdf:langString
Das Beffchen (lat. biffa „Halsbinde“) ist ein seit dem 17. Jahrhundert am Halsausschnitt getragenes 10–15 cm langes rechteckiges weißes Leinenstück.
rdf:langString
Bands are a form of formal neckwear, worn by some clergy and lawyers, and with some forms of academic dress. They take the form of two oblong pieces of cloth, usually though not invariably white, which are tied to the neck. When worn by clergy, they typically are attached to a clerical collar. The word bands is usually plural because they require two similar parts and did not come as one piece of cloth. Those worn by clergy are often called preaching bands or Geneva bands; those worn by lawyers are called barrister's bands or, more usually in Ireland and Canada, tabs. Preaching bands symbolize the two tablets of the Ten Commandments given by God to Moses. Ruffs were popular in the sixteenth century, and remained so until the late 1640s, alongside the more fashionable standing and falling bands. Ruffs, like bands, were sewn to a fairly deep neck-band. They could be either standing or falling ruffs. Standing ruffs were common with legal, and official dress till comparatively late. Falling ruffs were popular c. 1615 – c. 1640s.
rdf:langString
Arrabata (frantsesez da rabat) apaiz katolikoen jantziaren parte bat izan da, ohikoa Frantzian XVII. mendearen eta XIX. mendearen artean. Lepagora moduko bat da, edo lepagoraren luzapen bat: lepotik paparrera luzatzen den lauki bikoitz baten itxura dauka. 20. mendearen hasieran desagertu ziren neurri handi batean. Ipar Euskal Herrian ere erabili izan ziren: adibidez, Jean Elizalde euskaltzaina halakoa jantzita ageri da Euskaltzaindiko bileretako argazkietan, 1927. urtean. Apaiz katoliko zein protestanteek erabili izan zuten. Frantzian eta Ipar Euskal Herrian apaizen artean ohiko bihurtutakoak beltzak izan ohi ziren, ertz zuriekin. Beste ohitura erlijioso batzuetan zuriak izan ohi ziren, eta laikoen artean ere, abokatu eta magistratuek erabili ohi dituzte zuriak, baita 21. mendean ere, zenbait herrialdetako justizia sistemetan.
rdf:langString
Le rabat est une double pièce de tissu, généralement amidonnée et de couleur blanche, placée sous le col, qui descend sur le devant du vêtement.
rdf:langString
Le facciole (o facciuole, o baverina) sono le due strisce di stoffa (in genere, bianca e inamidata) che scendono dal colletto sul davanti del vestito. Erano tipiche dell'abito del clero francese fino al XIX secolo e sono state mantenute nel costume di alcune congregazioni religiose (per esempio nell'abito dei Lasalliani). Nel Protestantesimo sono usate nella toga liturgica delle chiese riformate, luterane ed anglicane. Vengono indossate anche da avvocati e magistrati sulla toga.
rdf:langString
Een bef (van het Frans bavette = morsslab) is een ornament van de beroepskledij, dat gedragen wordt door de magistratuur, de advocatuur en de clerus. Het gaat hier om een platte kraag, reeds in de 17e eeuw bekend. Deze werd vanaf ca. 1660 en gedurende de gehele 18e eeuw gedragen. Een wit gesteven, plat linnen stuk (soms met plooien) onder de kin gedragen en om de hals met bandjes vastgeknoopt. In latere tijden werd de bef gebruikt door predikanten, rechters, advocaten, professoren et cetera.
rdf:langString
Befka – krawat będący częścią szat liturgicznych używanych przez duchownych wielu Kościołów chrześcijańskich, współcześnie głównie luterańskich, kalwińskich, anglikańskich i metodystycznych. Dawniej używana także przez duchowieństwo katolickie. Nie należy jej mylić z koloratką, która jest elementem ubioru nieliturgicznego duchownych i często jest noszona pod strojem liturgicznym, a więc i pod befką. W okresie od XVII do XIX wieku befka stosowana była jednak także jako element pozaliturgicznego stroju duchownych protestanckich. Ma kształt dwóch połączonych lub rozdzielonych pasów długości ok. 20 cm. Najczęściej jest koloru białego. W Kościołach reformowanych tradycyjnie oznaczała tablice z dziesięcioma przykazaniami przed rozbiciem ich przez Mojżesza, zaś u luteran jest symbolem tablic Mojżeszowych po rozbiciu. W Kościołach unijnych befka zachowuje kształt „kompromisowy”: jest do połowy złączona, a od połowy rozdzielona. Niektórzy pastorzy w Kościołach praktykujących chrzest przez całkowite zanurzenie (np. Kościół Chrystusowy w RP) nakładają białą befkę na czarną togę, w której wchodzą do baptysterium, by w takim stroju udzielać tego obrzędu. W Kościele Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce pastorzy zakładają białą niepodzieloną befkę na czarną protestancką togę podczas sprawowania nabożeństw żałobnych.
rdf:langString
Беффхен (нем. Beffchen от лат. biffa - "ошейник") — белый нагрудник в виде двух ниспадающих лент (10-15 см), известный с XVII века. Беффхен появился взамен воротников-жерновов. С 1680 года две свисающие на грудь белые ленты, подобные жабо, появились в мужском костюме горожан и не относились к лютеранским служителям. Лишь в XIX веке по распоряжению прусского короля Фридриха Вильгельма III беффхен вошёл в литургическое облачение протестантских священников. До XIX века служители римско-католической и старокатолической церквей надевали облачение (талар или альба) чёрного и тёмно-фиолетового цветов, повязывая на шею белые беффхены. Современные беффхены надеваются под воротник и крепятся к верхней пуговице. Беффхен является прототипом белых воротничков. Беффхен обыкновенно носился с таларом и биреттой.
xsd:nonNegativeInteger
16876
