Auxiliary verb
http://dbpedia.org/resource/Auxiliary_verb
Pomocné sloveso je sloveso, které nemá svůj původní význam (a ani nemění význam žádného slovesa), ale je součástí nějakého složeného slovesného tvaru. V některých jazycích existují slovesa, která mají jen funkci pomocného slovesa. Příkladem může být anglické "will" (pro vytváření budoucího času) nebo přítomný čas španělského "haber" (kromě třetí osoby singuláru, kde má ve funkci plnovýznamového slovesa tvar hay a jako pomocné sloveso ha). Nejčastěji se používají slovesa, která v základním významu znamenají "být" nebo "mít". Některé jazyky, jako například grónština, žádná pomocná slovesa nepoužívají.
rdf:langString
Βοηθητικό ρήμα λέγεται εκείνο που χρησιμοποιείται για το σχηματισμό άλλου ρήματος.
rdf:langString
An auxiliary verb (abbreviated aux) is a verb that adds functional or grammatical meaning to the clause in which it occurs, so as to express tense, aspect, modality, voice, emphasis, etc. Auxiliary verbs usually accompany an infinitive verb or a participle, which respectively provide the main semantic content of the clause. An example is the verb have in the sentence I have finished my lunch. Here, the auxiliary have helps to express the perfect aspect along with the participle, finished. Some sentences contain a chain of two or more auxiliary verbs. Auxiliary verbs are also called helping verbs, helper verbs, or (verbal) auxiliaries. Research has been conducted into split inflection in auxiliary verbs.
rdf:langString
En gramática tradicional, un verbo auxiliar es un verbo que proporciona información gramatical y semántica adicional a un verbo de significado completo. Típicamente el verbo auxiliar lleva las desinencias de número y persona gramatical, y el verbo al que acompaña queda en forma no personal (en español, por ejemplo, infinitivo, gerundio o participio). A pesar de ello, la carga semántica recae sobre el verbo principal y, por tanto, es el que selecciona su sujeto y sus complementos.
rdf:langString
Briathar cúnta a thugtar ar bhriathar a chuidíonn le hainm briathartha, briathair eile, nó lena aidiacht bhriathartha, chun comhaimsirí, srl., an bhriathair eile sin a chumadh: tá sé tar éis éirí, nó ná déan é a ghortú. Cibé feidhm atá ag an mbriathar (gníomh, staid, etc.) is gnách, ar mhaithe le héascaíocht, gníomhú an bhriathair a thabhairt uirthi.
rdf:langString
( 일본어 문법에서의 조동사에 대해서는 조동사 (일본어 문법) 문서를 참고하십시오.) 조동사(助動詞, auxiliary verb (aux))란 동사와 같은 형태를 가지지만, 다른 동사와 이어져서 상, 법 등의 문법 기능을 나타내는 단어이다. 일본어의 ‘-ている’나 ‘-ておく’ 등, 영어의 can이나 will 등이 있다.
rdf:langString
言語学でいう助動詞（じょどうし）とは、動詞と同じような形態を持つが、他の動詞と結びついて相、法などの文法機能を表す語である。日本語の「-ている」や「-ておく」など、英語の can や will などがある。 国文法では、この助動詞を補助動詞と呼び、「-た」や「-れる・-られる」などを「助動詞」と呼ぶ。言語学ではこれらは英語の -ing や -ed と同様に語尾や接尾辞と見なされる。
rdf:langString
Un verbo ausiliare (dal latino verbum auxiliare) è un verbo utilizzato in combinazione ad un altro per dare un particolare significato della forma verbale. Questo è evidente, in italiano, nella formazione di tempi composti come il passato prossimo o il trapassato prossimo:
* ho fatto
* ero andato. Si tratta delle forme dei verbi fare ed andare; questi sono coniugati con l'ausilio dei verbi avere (ho fatto) ed essere (ero andato).
rdf:langString
Czasownik posiłkowy – część mowy, która ma właściwości składniowe i morfologiczne czasowników danego języka, jednak w przeciwieństwie do nich nie ma żadnego znaczenia własnego, a spełnia jedynie funkcje gramatyczne (w szczególności służy do tworzenia form złożonych). Wśród czasowników posiłkowych można znaleźć czasowniki spełniające jedynie taką rolę, jak również czasowniki, które w innych zastosowaniach są normalnymi czasownikami ze znaczeniem własnym.
rdf:langString
Hjälpverb är en typ av verb som placeras ihop med en verbfras. Den senare är meningens huvudverb, och tillsammans kan konstruktionen förändra tempus, skapa passiv form eller förändra själva utsagan.
rdf:langString
助動詞（英語：auxiliary verb、英文簡稱：aux）是一種可以改變主要動詞意義或時態的一組動詞，在印歐語系語言中非常常見。例如英語中的have、can、will、must等。這些助動詞不能自己單獨使用，必須要與另外一個動詞配合使用才有意義。又助動詞在句子中有其固定的出現位置，例如：在直述句中，助動詞通常會出現在主詞之後，但卻在動詞之前： "You must go home tonight." 這個句子中，you 是主詞，must 是助動詞，go 是動詞。另外與助動詞連用的動詞，必須以動詞原形或分詞形式呈現。 下面是助動詞為現在式和過去式比較: 現在式 過去式 can → could will → would may → might shall → should(注:shall=will有未來之意。should通常用於現在式，表應該之意) do/does → did have/has → had
rdf:langString
Un verb auxiliar és un verb que apareix al costat d'un altre per formar un determinat temps (vas anar), la veu passiva (seran estimats), una perífrasi verbal (cal fer-ho) o altres estructures similars. En aquestes construccions el verb auxiliar es buida de contingut semàntic, el qual recau sobre l'altre verb. D'aquí ve el seu nom d'auxiliar, ja que esdevé una paraula purament gramatical, com si fos d'una categoria gramatical buida i no plena. En català els verbs auxiliars són els següents:
rdf:langString
Als Hilfsverb (auch Auxiliarverb, Auxiliare, Auxiliar, Hilfszeitwort, Hilfswort) bezeichnet man in der Sprachwissenschaft ein Verb, dessen Funktion darin liegt, in Kombination mit einem Vollverb bestimmte grammatische Merkmale auszudrücken, z. B. Tempus oder Modus, während die Beschreibung der Situation allein vom Vollverb ausgeht. Im Deutschen verbinden sich Hilfs- und Vollverb zu einem mehrteiligen Prädikat.
rdf:langString
Adizki perifrastikoetan, adizki nagusiaren ondoan ezartzen den adizki trinkoari dagokion aditza. Adibidez, eta adizki perifrastikoetan, da eta du adizki trinkoak IZAN eta *EDUN aditz laguntzaileen adizkiak dira, hurrenez hurren. Euskara batuan lau dira: IZAN, *EDIN, *EDUN eta *EZAN.
rdf:langString
En grammaire, un auxiliaire est un verbe qui se combine à un verbe principal pour constituer ainsi un temps composé ou périphrastique. Il ajoute divers traits grammaticaux au verbe principal, dont les plus fréquents sont la personne, le temps, l'aspect, la voix, le mode, mais aussi d'autres catégories grammaticales comme la polarité négative, dans les langues ouraliennes. En français, il en existe deux de base : être et avoir suivis du verbe au participe passé. Ils sont utilisés pour conjuguer certains temps du passé et la voix passive. D'autres verbes, considérés également comme des auxiliaires aspectuels ou modaux, toujours suivis d'un second verbe à l'infinitif, sont traditionnellement appelés semi-auxiliaires . Les traits grammaticaux encodés dans l'auxiliaire d'une langue donnée peuve
rdf:langString
Een hulpwerkwoord is een werkwoord dat, in tegenstelling tot zelfstandige werkwoorden, een betekenis toevoegt aan een ander werkwoord en daardoor in principe niet zelfstandig voorkomt. Een uitzondering hierop vormen de modale hulpwerkwoorden. Zinnen als "ik wil het" en "je moet" zijn correct Nederlands. In deze gevallen is het echter zo dat er impliciet wel een werkwoord bij hoort, in de genoemde zinnen bijvoorbeeld "hebben" of "doen". In het Nederlands worden de volgende vijf types hulpwerkwoorden onderscheiden:
rdf:langString
Verbos auxiliares, em gramática e em linguística, são uma classe de verbos que veiculam informação gramatical, adicionando-a ao verbo principal. Podem ser considerados como morfemas gramaticais (livres), responsáveis pela expressão de determinados valores que a flexão verbal, por si só, não é capaz de exprimir. Os verbos auxiliares são transparentes às restrições distribucionais e de subcategorização impostas pelo verbo principal ao preenchimento lexical das diversas posições argumentais, quer dizer, não afectam o tipo de palavras que o verbo principal aceita como seu sujeito ou complementos:
rdf:langString
Вспомогательный глагол — это глагол, функцией которого является передача дополнительной грамматической и семантической информации в сочетании со смысловым глаголом. При этом вспомогательный глагол полностью или частично утрачивает своё основное лексическое значение. Вспомогательные глаголы участвуют в образовании различных видо-временных и залоговых форм. Обычно вспомогательные глаголы не образуют отдельного класса, а представляют собой обычные глаголы, употреблённые не в основном значении. В индоевропейских языках это чаще всего глаголы «быть» и «иметь».
rdf:langString
rdf:langString
Verb auxiliar
rdf:langString
Pomocné sloveso
rdf:langString
Hilfsverb
rdf:langString
Βοηθητικό ρήμα
rdf:langString
Auxiliary verb
rdf:langString
Aditz laguntzaile
rdf:langString
Verbo auxiliar
rdf:langString
Briathar cúnta
rdf:langString
Verbe auxiliaire
rdf:langString
Verbo ausiliare
rdf:langString
조동사
rdf:langString
助動詞 (言語学)
rdf:langString
Hulpwerkwoord
rdf:langString
Czasownik posiłkowy
rdf:langString
Verbo auxiliar
rdf:langString
Hjälpverb
rdf:langString
Вспомогательный глагол
rdf:langString
助動詞
xsd:integer
51685
xsd:integer
1118521884
rdf:langString
May 2022
rdf:langString
What is the significance or result of this statement?
rdf:langString
Pomocné sloveso je sloveso, které nemá svůj původní význam (a ani nemění význam žádného slovesa), ale je součástí nějakého složeného slovesného tvaru. V některých jazycích existují slovesa, která mají jen funkci pomocného slovesa. Příkladem může být anglické "will" (pro vytváření budoucího času) nebo přítomný čas španělského "haber" (kromě třetí osoby singuláru, kde má ve funkci plnovýznamového slovesa tvar hay a jako pomocné sloveso ha). Nejčastěji se používají slovesa, která v základním významu znamenají "být" nebo "mít". Některé jazyky, jako například grónština, žádná pomocná slovesa nepoužívají.
rdf:langString
Un verb auxiliar és un verb que apareix al costat d'un altre per formar un determinat temps (vas anar), la veu passiva (seran estimats), una perífrasi verbal (cal fer-ho) o altres estructures similars. En aquestes construccions el verb auxiliar es buida de contingut semàntic, el qual recau sobre l'altre verb. D'aquí ve el seu nom d'auxiliar, ja que esdevé una paraula purament gramatical, com si fos d'una categoria gramatical buida i no plena. En català els verbs auxiliars són els següents:
* ser (per a la veu passiva i, a més, antigament i encara avui en alguns dialectes, per a la majoria dels verbs intransitius de moviment i de canvi d'estat i també dels verbs pronominals i reflexius)
* haver (per als temps compostos, antigament i encara avui en alguns dialectes només dels verbs transitius i d'alguns intransitius)
* anar (per al perifràstic)
* tots els verbs capaços de formar perífrasis, especialment els modals
rdf:langString
Βοηθητικό ρήμα λέγεται εκείνο που χρησιμοποιείται για το σχηματισμό άλλου ρήματος.
rdf:langString
An auxiliary verb (abbreviated aux) is a verb that adds functional or grammatical meaning to the clause in which it occurs, so as to express tense, aspect, modality, voice, emphasis, etc. Auxiliary verbs usually accompany an infinitive verb or a participle, which respectively provide the main semantic content of the clause. An example is the verb have in the sentence I have finished my lunch. Here, the auxiliary have helps to express the perfect aspect along with the participle, finished. Some sentences contain a chain of two or more auxiliary verbs. Auxiliary verbs are also called helping verbs, helper verbs, or (verbal) auxiliaries. Research has been conducted into split inflection in auxiliary verbs.
rdf:langString
Als Hilfsverb (auch Auxiliarverb, Auxiliare, Auxiliar, Hilfszeitwort, Hilfswort) bezeichnet man in der Sprachwissenschaft ein Verb, dessen Funktion darin liegt, in Kombination mit einem Vollverb bestimmte grammatische Merkmale auszudrücken, z. B. Tempus oder Modus, während die Beschreibung der Situation allein vom Vollverb ausgeht. Im Deutschen verbinden sich Hilfs- und Vollverb zu einem mehrteiligen Prädikat. Grammatische Terminologien unterscheiden sich darin, welche Verben den Status von Hilfsverben haben, z. B. ob Modalverben zu den Hilfsverben gezählt werden oder nicht. Zu den Hilfsverben im weiteren Sinne werden sowohl die Hilfsverben des Tempus (der Zeit) oder temporalen Hilfsverben (= Hilfsverben im engeren Sinne; im Deutschen: haben, sein, werden) als auch die Hilfsverben der Modalität oder modalen Hilfsverben (= Modalverben; im Deutschen: dürfen, können, mögen, müssen, sollen, wollen und traditionell auch lassen) gezählt. Die grammatische Funktion, die durch Hilfsverben ausgedrückt wird, kann die gleiche sein, die auch flektierende Verb-Endungen ausdrücken, beispielsweise das Markieren der Zeitform des Verbs. Im Fall der Flexion durch Endungen spricht man von einem synthetischen Bau, bei der Markierung durch Hilfsverben von einer analytischen oder periphrastischen Konstruktion.
rdf:langString
Adizki perifrastikoetan, adizki nagusiaren ondoan ezartzen den adizki trinkoari dagokion aditza. Adibidez, eta adizki perifrastikoetan, da eta du adizki trinkoak IZAN eta *EDUN aditz laguntzaileen adizkiak dira, hurrenez hurren. Euskara batuan lau dira: IZAN, *EDIN, *EDUN eta *EZAN. Adizki perifrastikoak osatzeko, adizki nagusia, bere aspektu-markekin, eta adizki laguntzailea behar dira. Gogoan izan, dena den, adizki laguntzaile horiek, azken batean, IZAN, *EDIN, *EDUN eta *EZAN aditzen jokoa besterik ez direla, haiek baitira euskara batuak darabiltzan aditz laguntzaileak.
rdf:langString
En gramática tradicional, un verbo auxiliar es un verbo que proporciona información gramatical y semántica adicional a un verbo de significado completo. Típicamente el verbo auxiliar lleva las desinencias de número y persona gramatical, y el verbo al que acompaña queda en forma no personal (en español, por ejemplo, infinitivo, gerundio o participio). A pesar de ello, la carga semántica recae sobre el verbo principal y, por tanto, es el que selecciona su sujeto y sus complementos.
rdf:langString
En grammaire, un auxiliaire est un verbe qui se combine à un verbe principal pour constituer ainsi un temps composé ou périphrastique. Il ajoute divers traits grammaticaux au verbe principal, dont les plus fréquents sont la personne, le temps, l'aspect, la voix, le mode, mais aussi d'autres catégories grammaticales comme la polarité négative, dans les langues ouraliennes. En français, il en existe deux de base : être et avoir suivis du verbe au participe passé. Ils sont utilisés pour conjuguer certains temps du passé et la voix passive. D'autres verbes, considérés également comme des auxiliaires aspectuels ou modaux, toujours suivis d'un second verbe à l'infinitif, sont traditionnellement appelés semi-auxiliaires . Les traits grammaticaux encodés dans l'auxiliaire d'une langue donnée peuvent très bien être exprimés par un morphème du verbe principal ou un affixe grammatical dans une autre langue ou même à une époque antérieure de la langue : l'allemand exprime le futur par un auxiliaire (er wird singen), le français par un morphème intégré à la terminaison (il chantera ), lui-même issu d'une construction auxiliée du latin tardif (* cantare (h)abet), l'arabe par le préfixe / sa-/ (يغني /yuʁannī '/ , il chante ; سيغني / sa-yuʁannī / , il chantera) .On considère généralement que pour être rangé dans la catégorie des auxiliaires, un verbe doit pouvoir être conjugué et s'associer à un autre verbe (le verbe lexical ou auxilié) qui prend nécessairement une forme impersonnelle (infinitif, participe, radical) : Forme verbale auxiliée = verbe auxiliaire conjugué + verbe lexical non conjugué C'est le cas dans un très grand nombre de langues ; toutefois, l'existence de formes verbales composées ne répondant pas exactement à ce syntagme amène certains linguistes à proposer une définition plus large de l'auxiliaire.
rdf:langString
Briathar cúnta a thugtar ar bhriathar a chuidíonn le hainm briathartha, briathair eile, nó lena aidiacht bhriathartha, chun comhaimsirí, srl., an bhriathair eile sin a chumadh: tá sé tar éis éirí, nó ná déan é a ghortú. Cibé feidhm atá ag an mbriathar (gníomh, staid, etc.) is gnách, ar mhaithe le héascaíocht, gníomhú an bhriathair a thabhairt uirthi.
rdf:langString
( 일본어 문법에서의 조동사에 대해서는 조동사 (일본어 문법) 문서를 참고하십시오.) 조동사(助動詞, auxiliary verb (aux))란 동사와 같은 형태를 가지지만, 다른 동사와 이어져서 상, 법 등의 문법 기능을 나타내는 단어이다. 일본어의 ‘-ている’나 ‘-ておく’ 등, 영어의 can이나 will 등이 있다.
rdf:langString
言語学でいう助動詞（じょどうし）とは、動詞と同じような形態を持つが、他の動詞と結びついて相、法などの文法機能を表す語である。日本語の「-ている」や「-ておく」など、英語の can や will などがある。 国文法では、この助動詞を補助動詞と呼び、「-た」や「-れる・-られる」などを「助動詞」と呼ぶ。言語学ではこれらは英語の -ing や -ed と同様に語尾や接尾辞と見なされる。
rdf:langString
Un verbo ausiliare (dal latino verbum auxiliare) è un verbo utilizzato in combinazione ad un altro per dare un particolare significato della forma verbale. Questo è evidente, in italiano, nella formazione di tempi composti come il passato prossimo o il trapassato prossimo:
* ho fatto
* ero andato. Si tratta delle forme dei verbi fare ed andare; questi sono coniugati con l'ausilio dei verbi avere (ho fatto) ed essere (ero andato).
rdf:langString
Een hulpwerkwoord is een werkwoord dat, in tegenstelling tot zelfstandige werkwoorden, een betekenis toevoegt aan een ander werkwoord en daardoor in principe niet zelfstandig voorkomt. Een uitzondering hierop vormen de modale hulpwerkwoorden. Zinnen als "ik wil het" en "je moet" zijn correct Nederlands. In deze gevallen is het echter zo dat er impliciet wel een werkwoord bij hoort, in de genoemde zinnen bijvoorbeeld "hebben" of "doen". In het Nederlands worden de volgende vijf types hulpwerkwoorden onderscheiden: 1.
* Hulpwerkwoorden van tijd 2.
* Hulpwerkwoorden van de lijdende vorm 3.
* Modale hulpwerkwoorden 4.
* Hulpwerkwoorden van aspect 5.
* Hulpwerkwoorden van causaliteit
rdf:langString
Czasownik posiłkowy – część mowy, która ma właściwości składniowe i morfologiczne czasowników danego języka, jednak w przeciwieństwie do nich nie ma żadnego znaczenia własnego, a spełnia jedynie funkcje gramatyczne (w szczególności służy do tworzenia form złożonych). Wśród czasowników posiłkowych można znaleźć czasowniki spełniające jedynie taką rolę, jak również czasowniki, które w innych zastosowaniach są normalnymi czasownikami ze znaczeniem własnym.
rdf:langString
Verbos auxiliares, em gramática e em linguística, são uma classe de verbos que veiculam informação gramatical, adicionando-a ao verbo principal. Podem ser considerados como morfemas gramaticais (livres), responsáveis pela expressão de determinados valores que a flexão verbal, por si só, não é capaz de exprimir. Os verbos auxiliares são transparentes às restrições distribucionais e de subcategorização impostas pelo verbo principal ao preenchimento lexical das diversas posições argumentais, quer dizer, não afectam o tipo de palavras que o verbo principal aceita como seu sujeito ou complementos:
* O Daniel leu/está a ler/vinha lendo/tem de ler/começou a ler/acabou por ler/deixou de ler o livro/começou a ler o livro
* Em português os verbos auxiliares apresentam uma construção sintáctica própria, aparecendo ligados ou não por preposição a uma do verbo principal, a saber, o gerúndio (lendo), o infinitivo não flexionado (ler) e particípio passado, na forma invariável do masculino singular (lido):
* O Victor está lendo o livro
* O Nathan vai ler o livro
* O Jefferson tinha lido o livro Por sua vez, um verbo auxiliar por ser construído com outro auxiliar, num processo recursivo, embora limitado, que conduz à formação de cadeias verbais mais ou menos longas, e em que se observam restrições à combinação de diferentes auxiliares entre si:
* O Andriell podia ter estado a ler um livro
* O Pablo acabou por ter de começar a ler o livro As mais longas cadeias verbais de auxiliares documentadas em corpora do português europeu são formadas por sequências de quatro auxiliares e um verbo principal:
* Este livro deve poder começar a ser lido pelos alunos
* Este livro deve ter começado a ser lido pelos alunos Não é possível fornecer a lista completa de verbos auxiliares, até porque a sua classificação é ainda objecto de controvérsia entre gramáticos e entre linguistas. As principais distinções a ter em conta baseiam-se nos valores gramaticais mais salientes veiculados pelo auxiliar. Consideram-se assim, os verbos auxiliares temporais ou de tempo (e.g. ir + infinitivo), os verbos auxiliares aspectuais (e.g. estar a + infinitivo) e os verbos auxiliares modais (e.g. poder + infinitivo).
rdf:langString
Вспомогательный глагол — это глагол, функцией которого является передача дополнительной грамматической и семантической информации в сочетании со смысловым глаголом. При этом вспомогательный глагол полностью или частично утрачивает своё основное лексическое значение. Вспомогательные глаголы участвуют в образовании различных видо-временных и залоговых форм. Обычно вспомогательные глаголы не образуют отдельного класса, а представляют собой обычные глаголы, употреблённые не в основном значении. В индоевропейских языках это чаще всего глаголы «быть» и «иметь». Основная часть вспомогательных глаголов сохраняет форму самостоятельного слова и способность к словоизменению по категориям глагола. С основными глаголами они сочетаются с помощью аффиксов, деепричастий и причастий. От вспомогательных глаголов, в свою очередь, образуются вторичные глаголы, выполняющие функции вспомогательных. Их особенностью является способность входить в контакт как с разными формами глагола, так и с именами, например: келген еді «приходил», букв. «пришедший + был»; келер еді «пришел бы», букв. «тот, кто придёт + был»; инженер екен «он, оказывается, инженер», букв. «инженер + вероятно, является»; инженер емес «он не инженер», букв. «инженер + не является». Близки к вспомогательным модальные глаголы, которые изменяют наклонение смыслового глагола. В английском языке вспомогательными глаголами служат have (иметь), do (делать) и be (быть), а также их формы. В русском языке с помощью вспомогательного глагола быть образуются формы будущего времени от глаголов несовершенного вида. Пример: Я буду писать. В казахском языке около 30 вспомогательных глаголов. Например: «кел» (барып кел), «кет» (келіп кет), «ал» (қарап ал) и другие. В тайском и лаосском языке вспомогательные глаголы называются викатикилинья (лао.ວິກະຕິກິລິຍາ).
rdf:langString
Hjälpverb är en typ av verb som placeras ihop med en verbfras. Den senare är meningens huvudverb, och tillsammans kan konstruktionen förändra tempus, skapa passiv form eller förändra själva utsagan.
rdf:langString
助動詞（英語：auxiliary verb、英文簡稱：aux）是一種可以改變主要動詞意義或時態的一組動詞，在印歐語系語言中非常常見。例如英語中的have、can、will、must等。這些助動詞不能自己單獨使用，必須要與另外一個動詞配合使用才有意義。又助動詞在句子中有其固定的出現位置，例如：在直述句中，助動詞通常會出現在主詞之後，但卻在動詞之前： "You must go home tonight." 這個句子中，you 是主詞，must 是助動詞，go 是動詞。另外與助動詞連用的動詞，必須以動詞原形或分詞形式呈現。 下面是助動詞為現在式和過去式比較: 現在式 過去式 can → could will → would may → might shall → should(注:shall=will有未來之意。should通常用於現在式，表應該之意) do/does → did have/has → had
xsd:nonNegativeInteger
22619