Autonomism
http://dbpedia.org/resource/Autonomism an entity of type: Thing
オートノミズムまたはアウトノミズム（英: Autonomism）あるいは自治主義（じちしゅぎ）、自律主義（じりつしゅぎ）は、左翼の政治的・社会的運動および理論。 オートノミズムの主な理論体系は、最初は1960年代にイタリアの（労働者主義）共産主義から生まれた。後にシチュアシオニスト・インターナショナル、1970年代のイタリアの極左運動の破産、派を結成したアントニオ・ネグリや、、などの重要な思想家の登場の影響により、やアナキズムの傾向が顕著となった。 Georgy Katsiaficasはオートノミズムの運動形態を、「近代的制度の中央集権化された意思決定と階層的権威構造とは対照的に、自律的な社会運動は人々が日々の生活に影響を与える決定に直接関与する。彼らは目指すところは民主主義を拡大し、外部から強制された政治構造や行動パターンから個人が抜け出すのを助長することである」と要約した。そのため、この運動にはと現代的代表民主制の両方に対する実践的な政治的代替案を模索する革命的な立ち位置の政党からの、社会運動の独立を求める呼びかけが含まれていた。 オートノミズムはドイツとオランダのAutonomen、世界規模の運動に影響を与え、今日ではイタリア、フランス、英語圏の国々にも影響を持つ。今日ではオートノミストは自分自身を、マルクス主義者から無政府主義者まで様々に自己規定している。
rdf:langString
자율주의(autonomism), 혹은 자율주의 그룹 또는 자율주의적 마르크스주의는 오늘날 통상적으로 독립적인 급진좌파 경향 및 아나키즘적 경향의 운동 흐름을 일컫는다. 자율주의 그룹은 어피너티 그룹을 통해 조직화되어 있다. 그룹들 간에는 느슨한 연결 혹은 네트워크 형태로 소통한다. 자율주의자들은 지배적인 사회 질서에 의존하지 않고 자주적인 자유공간을 창출하려고 노력하고 있다. 일반적으로 이들은 반권위주의적, 사회혁명적, 아나키즘 친화적인 이상을 따른다. 독일, 오스트리아, 스위스의 국가안보기관들은 자율 운동을 “좌익극단주의”로 평가한다.
rdf:langString
Autonomisme is een verzameling linkse politieke en sociale bewegingen en theorieën die in de jaren 70 opgeld deden in Europa en gekenmerkt worden door een anti-autoritaire grondhouding en een nadruk op buitenparlementair activisme.
rdf:langString
Autonomizm – nurt radykalnie lewicowej myśli politycznej, powstały w latach 60. XX wieku we Włoszech jako kontynuacja ruchu komunizmu robotniczego (wł. operaismo). Z czasem ruch ten zasymilował wiele elementów myśli anarchistycznej, łącząc je z marksizmem. Grupy powołujące się na różnie rozumiany autonomizm pozostają czynne przede wszystkim w Niemczech, Danii, Włoszech i Francji. Za głównych teoretyków autonomizmu uważani są Antonio Negri, , oraz .
rdf:langString
自治主义，或称自治主义马克思主义，另译自主主义、自主论马克思主义，是一种反资本主义的左翼政治和社会运动及理论。作为一种理论体系，它最早在意大利于1960年代从（operaismo）中出现。后来，受情境主义影响、20世纪70年代意大利极左运动的失败以及安东尼奥·奈格里等一批重要理论家的影响，自治主义的后马克思主义和无政府主义的倾向得到增强。奈格里和马里奥·特隆蒂、保罗·维尔诺、等人都对1969年的建立做出了贡献。 George Katsiaficas总结自治运动的形式时说：“与现代制度的集中决策和等级制威权制度相比，自治社会运动让人们直接参与影响他们日常生活的决策，寻求扩大民主，帮助个人摆脱从外部强加的政治结构和行为模式”。这涉及到在革命的视角下呼吁社会运动独立于政党，尝试为专制/国有社会主义和当代代议制民主创造一个实际的政治替代选项。 自治主义影响了德国和荷兰的自治主义者（德语：Autonomen/荷兰语：Autonomen）、全世界的社区中心运动，在今天的意大利、法国以及较小程度上在英语国家都有影响。现在那些自称是自治主义者的人，其意识形态分布在从马克思主义到无政府主义不等。
rdf:langString
الماركسية الاستقلالية أو الاستقلالية الذاتية هي مجموعة من الحركات والنظريات الاجتماعية والسياسية اليسارية المعادية للسلطة. ظهرت الاستقلالية كبناء نظري أول ما ظهرت في ستينات القرن العشرين بإيطاليا، من قِبل العمالية الشيوعية. أصبحت الميول البعد-ماركسية والأناركية فيما بعد بارزة بعد تأثير الموقفيين، وفشل حركات اليسار المتطرف الإيطالية في سبعينات القرن العشرين، وظهور عدد من المنظرين الهامين، كأنطونيو نيغري الذي شارك عام 1969 في تأسيس جماعة قوة العمال (Potere Operaio)، وكذلك ماريو ترونتي، باولو فيرنو، وفرانكو بيراردي.
rdf:langString
El moviment autònom (simplificat moltes vegades com autonomisme) és un corrent polític sorgit des de l'esquerra política i és, en alguns casos, part de les interpretacions del marxisme, marxisme llibertari (principalment) i coincideix amb alguns postulats de l'anarquisme. Promou un desenvolupament democràtic i socialitzant del poder polític, la democràcia participativa, l'horitzontalitat, i una constant adequació de les estratègies i tàctiques a les realitats concretes de cada espai.
rdf:langString
Autonomism, also known as autonomist Marxism is an anti-capitalist left-wing political and social movement and theory. As a theoretical system, it first emerged in Italy in the 1960s from workerism (operaismo). Later, post-Marxist and anarchist tendencies became significant after influence from the Situationists, the failure of Italian far-left movements in the 1970s, and the emergence of a number of important theorists including Antonio Negri, who had contributed to the 1969 founding of Potere Operaio as well as Mario Tronti, Paolo Virno and Franco "Bifo" Berardi.
rdf:langString
El movimiento autónomo o autonomismo es una corriente política surgida desde la izquierda política y es, en algunos casos, parte de las interpretaciones del marxismo libertario (principalmente), y llega a coincidir con algunos postulados del anarquismo. Promueve un desenvolvimiento democrático y socializante del poder político, la democracia participativa, la horizontalidad, y una constante adecuación de las estrategias y tácticas a las realidades concretas de cada espacio.
rdf:langString
Mugimendu autonomo edo marxismo autonomo (askotan autonomismo sinplifikatua) ezker politikoaren korronte bat da, gehienbat interpretazioetan sortua eta, askotan, anarkismoaren zenbait postulatuekin bat egiten duena. Botere politikoaren garapen demokratiko eta sozialista, parte hartzezko demokrazia, horizontaltasuna eta estrategi eta taktiken etengabeko egokitzapena bultzatzen ditu.
rdf:langString
Otonomisme atau Marxisme Otonomis adalah sebuah gerakan dan teori politik sayap kiri yang berawal dari kelompok-kelompok Marxis Italia pada tahun 1960-an yang mengidentikkan gerakan mereka sebagai “operaismo” atau “buruh-isme”, di mana kekuatan revolusioner bertumpu pada beragam inisiatif buruh untuk melakukan swa-aktivitas yang bebas dari intervensi serikat buruh atau pihak luar lainnya — mulai dari pencurian, perlambatan kerja, sabotase, mogok kerja liar (wildcat strike), hingga pendudukan.
rdf:langString
Le mouvement autonome est un courant politique, culturel et social, catégorisé par la plupart des journalistes, sociologues et historiens comme étant d'extrême-gauche ou d'ultragauche, présent en Italie, en France, en Espagne et en Allemagne, et se réclamant de la lutte pour l’autonomie par rapport au capitalisme, à l’État, et aux syndicats . Il est inspiré à la fois par des courants léninistes, libertaires, conseillistes ou situationnistes. Issu de Mai 68, et principalement axé au départ sur la radicalisation de toutes les luttes des ouvriers, paysans, étudiants, puis des squatters, le mouvement autonome rassemble des groupes qui, en prise directe avec le mouvement ouvrier ou les nouveaux mouvements sociaux, prônent des formes d'action insurrectionnelle ou illégale. Cet aspect violent et
rdf:langString
Autonomism (ibland även autonom marxism, automarxism) är namnet på en rad politiska rörelser och teoribildningar med ett gemensamt ursprung i 1960-talets Italien. Autonomismen var ursprungligen en mycket militant riktning med väpnade inslag. Dagens autonomism är dock betydligt mer återhållsam och agerar främst genom civil olydnad, självreduktion och aktioner för .
rdf:langString
Autonomismo também conhecido como marxismo autonomista ou movimento autônomo, é uma corrente e teoria política da esquerda anti-capitalista vinculado a esquerda libertária. Tem como principal característica enfatizar o poder de luta autônomo dos trabalhadores em relação ao capital e também em relação as organizações oficiais (p.ex. sindicatos e partidos políticos). Como sistema teórico identificável, surgiu pela primeira vez na Itália na década de 1960 a partir do operaísmo, tendo precedentes e sendo influenciado por grupos como o socialisme ou barbarie e a tendência , considerados precursores do movimento. Mais tarde, as tendências pós-marxistas e anarquistas tornaram-se mais significativas após a influência dos situacionistas, o fracasso dos movimentos de extrema esquerda italianos na dé
rdf:langString
Автономи́зм — название ряда левых политических и социальных движений и теорий. Автономами (от др.греч.: αὐτός — («сам») и νόμος — («закон»)) или автономными группами в наше время называются участники определенных независимых леворадикально-либертарных или анархистских движений. Правоохранительными органами Германии, Австрии и Швейцарии движение автономов было классифицировано как левоэкстремистское.
rdf:langString
Автономізм — назва ряду лівих політичних і соціальних рухів та теорій. Автономами (від дав. грец.: αὐτός — («сам») і νόμος — («закон») або автономними групами в наш час називаються учасники певних незалежних ліворадикально-лібертарних або анархістських рухів. Автономні групи організовані в так звані affinity groups. Зв'язки між ними не дуже міцні. Автономи прагнуть створювати, незалежно від існуючого державного ладу, свій власний — вільний простір. Здебільшого, вони слідують антиавторитарним, соціал-революційним і близьким до анархізму ідеалам.
rdf:langString
rdf:langString
Autonomism
rdf:langString
ماركسية استقلالية
rdf:langString
Moviment autònom
rdf:langString
Movimiento autónomo
rdf:langString
Mugimendu autonomo
rdf:langString
Otonomisme
rdf:langString
Mouvement autonome
rdf:langString
オートノミズム
rdf:langString
자율주의
rdf:langString
Autonomisme (radicaal-links)
rdf:langString
Autonomizm
rdf:langString
Autonomismo
rdf:langString
Автономизм
rdf:langString
Autonomism
rdf:langString
自治主义
rdf:langString
Автономізм
xsd:integer
4685264
xsd:integer
1124864661
rdf:langString
الماركسية الاستقلالية أو الاستقلالية الذاتية هي مجموعة من الحركات والنظريات الاجتماعية والسياسية اليسارية المعادية للسلطة. ظهرت الاستقلالية كبناء نظري أول ما ظهرت في ستينات القرن العشرين بإيطاليا، من قِبل العمالية الشيوعية. أصبحت الميول البعد-ماركسية والأناركية فيما بعد بارزة بعد تأثير الموقفيين، وفشل حركات اليسار المتطرف الإيطالية في سبعينات القرن العشرين، وظهور عدد من المنظرين الهامين، كأنطونيو نيغري الذي شارك عام 1969 في تأسيس جماعة قوة العمال (Potere Operaio)، وكذلك ماريو ترونتي، باولو فيرنو، وفرانكو بيراردي. يلخص جورجي كاتسيافيكاس أشكال الحركات الاستقلالية قائلا: «على النقيض من القرارات المركزية وهياكل السلطة التراتبية الخاصة بالمؤسسات الحديثة، فإن الحركات الاستقلالية الاجتماعية تتضمن أناسا يتخذون قراراتهم التي تؤثر في حياتهم اليومية بشكل مباشر. فهم يسعون إلى توسعة الديمقراطية ومساعدة الأفراد على كسر قيود الهياكل السياسية وأنماط السلوك المفروضة من خارجهم». وبذلك فقد نودي لاستقلال الحركات الاجتماعية عن الأحزاب السياسية أثرت الماركسية الاستقلالية في الاستقلالية الألمانية والهولندية، وحركة المركز الاجتماعي، ولها تأثير في وقتنا الحالي بإيطاليا، فرنسا، ويقل هذا التأثير في الدول الناطقة بالإنجليزية. يتفاوت أولئك الذين ينسبون أنفسهم للاستقلالية الذاتية من التيار الماركسي وحتى الأناركي.
rdf:langString
El moviment autònom (simplificat moltes vegades com autonomisme) és un corrent polític sorgit des de l'esquerra política i és, en alguns casos, part de les interpretacions del marxisme, marxisme llibertari (principalment) i coincideix amb alguns postulats de l'anarquisme. Promou un desenvolupament democràtic i socialitzant del poder polític, la democràcia participativa, l'horitzontalitat, i una constant adequació de les estratègies i tàctiques a les realitats concretes de cada espai. Es caracteritza per criticar i evitar l'avantguardisme i el burocratisme dels partits i els sindicats d'esquerra clàssics des d'un discurs anticapitalista i antiestatista. Això apunta a analitzar, criticar i evitar en la vivència la determinació de les estructures de poder de la societat capitalista i estatal, per a així crear una autodeterminació de la vida que es basi en la capacitat positiva i productiva dels sectors subalterns dins de la modernitat i així també determinar a la societat. Els seus partidaris solen ser anomenats "autònoms" o "autonomistes". També hi ha la tendència important d'emfatitzar la política prefigurativa, o aquella que en acció ja conté les formes socials que ese desitja que siguin norma de la societat. Així també la idea relacionada de la possibilitat d'experimentació social i rebel en l'ara i per tant la crítica a les visions que miren al món millor només capaç de fer-se realitat després de realitzar la revolució.
rdf:langString
Autonomism, also known as autonomist Marxism is an anti-capitalist left-wing political and social movement and theory. As a theoretical system, it first emerged in Italy in the 1960s from workerism (operaismo). Later, post-Marxist and anarchist tendencies became significant after influence from the Situationists, the failure of Italian far-left movements in the 1970s, and the emergence of a number of important theorists including Antonio Negri, who had contributed to the 1969 founding of Potere Operaio as well as Mario Tronti, Paolo Virno and Franco "Bifo" Berardi. George Katsiaficas summarizes the forms of autonomous movements saying that "In contrast to the centralized decisions and hierarchical authority structures of modern institutions, autonomous social movements involve people directly in decisions affecting their everyday lives, seeking to expand democracy and help individuals break free of political structures and behavior patterns imposed from the outside". This has involved a call for the independence of social movements from political parties in a revolutionary perspective which seeks to create a practical political alternative to both authoritarian/state socialism and contemporary representative democracy. Autonomism influenced the German and Dutch Autonomen/Autonomen, the worldwide social centre movement and today is influential in Italy, France and to a lesser extent the English-speaking countries. Those who describe themselves as autonomists now vary from Marxists to anarchists.
rdf:langString
Mugimendu autonomo edo marxismo autonomo (askotan autonomismo sinplifikatua) ezker politikoaren korronte bat da, gehienbat interpretazioetan sortua eta, askotan, anarkismoaren zenbait postulatuekin bat egiten duena. Botere politikoaren garapen demokratiko eta sozialista, parte hartzezko demokrazia, horizontaltasuna eta estrategi eta taktiken etengabeko egokitzapena bultzatzen ditu. Ikuspegi antikapitalista baten aldetik, ezkertiar alderdi eta sindikatu klasikoen abangoardismo eta burokratizatze kritikatzen ditu. Bere kideei "autonomo" edo "autonomista" diete eta italiar lotura estua du. Italiako Lotta Continua eta , Frantziako eta Action Directe, Euskal Herriko Komando Autonomo Antikapitalistak edo egungo Bloke beltza mugimendu autonomotik gertu izandako erakundeak izan dira.
rdf:langString
El movimiento autónomo o autonomismo es una corriente política surgida desde la izquierda política y es, en algunos casos, parte de las interpretaciones del marxismo libertario (principalmente), y llega a coincidir con algunos postulados del anarquismo. Promueve un desenvolvimiento democrático y socializante del poder político, la democracia participativa, la horizontalidad, y una constante adecuación de las estrategias y tácticas a las realidades concretas de cada espacio. Se caracteriza por criticar y evitar el vanguardismo y el burocratismo de los partidos y los sindicatos de izquierda clásicos desde un discurso anticapitalista, antiestatista[cita requerida], antiautoritario, antitotalitario y progresista. Esto apunta a analizar, criticar y evitar en la vivencia la determinación de las estructuras de poder de la sociedad capitalista y estatal, para así crear una autodeterminación de la vida que se base en la capacidad positiva y productiva de los sectores subalternos dentro de la modernidad, y así también determinar a la sociedad. Sus partidarios suelen ser llamados "autónomos" o "autonomistas". Desde el punto de vista de la estrategia, entre los autonomistas existe la importante tendencia a enfatizar la política prefigurativa,[cita requerida] o aquella acción que de entrada contenga las formas sociales que se desean instalar como la norma de la sociedad. Así también, se da en esta filosofía política las ideas relacionadas de la posibilidad de experimentación social y de la "rebeldía en el ahora"; por ende el movimiento es crítico con aquellas visiones políticas que aspiran a un mundo mejor que solo puede ser capaz de hacerse realidad "después de" realizar la revolución y no antes, como postulan los autonomistas.
rdf:langString
Le mouvement autonome est un courant politique, culturel et social, catégorisé par la plupart des journalistes, sociologues et historiens comme étant d'extrême-gauche ou d'ultragauche, présent en Italie, en France, en Espagne et en Allemagne, et se réclamant de la lutte pour l’autonomie par rapport au capitalisme, à l’État, et aux syndicats . Il est inspiré à la fois par des courants léninistes, libertaires, conseillistes ou situationnistes. Issu de Mai 68, et principalement axé au départ sur la radicalisation de toutes les luttes des ouvriers, paysans, étudiants, puis des squatters, le mouvement autonome rassemble des groupes qui, en prise directe avec le mouvement ouvrier ou les nouveaux mouvements sociaux, prônent des formes d'action insurrectionnelle ou illégale. Cet aspect violent et antiétatique spectaculaire, marginal au regard de l'ensemble des problématiques concernées, est souvent le seul retenu par les médias.
rdf:langString
Otonomisme atau Marxisme Otonomis adalah sebuah gerakan dan teori politik sayap kiri yang berawal dari kelompok-kelompok Marxis Italia pada tahun 1960-an yang mengidentikkan gerakan mereka sebagai “operaismo” atau “buruh-isme”, di mana kekuatan revolusioner bertumpu pada beragam inisiatif buruh untuk melakukan swa-aktivitas yang bebas dari intervensi serikat buruh atau pihak luar lainnya — mulai dari pencurian, perlambatan kerja, sabotase, mogok kerja liar (wildcat strike), hingga pendudukan. Inisiatif yang awalnya muncul di pabrik-pabrik di Italia Utara pada dasawarsa 1950-1960-an, memunculkan beragam respon dari para militan, di mana kemudian terjadi perkembangan-perkembangan teoretis pada analisis tentang dinamika konflik dalam sistem kapitalis, komposisi kelas pekerja, fungsi kerja dalam sistem kapitalis, hingga perluasan-perluasan konseptual tentang kemungkinan-kemungkinan realisasi-realisasi alternatif dari masyarakat kapitalis. Berlawanan dengan bentuk-bentuk Marxisme lainnya, teori Otonomis menekankan kemampuan kelas pekerja untuk memaksakan perubahan terhadap organisasi sistem kapitalis yang bebas dari negara, serikat buruh atau partai politik. Marxisme Otonom adalah sebuah teori "bottom up" (dari bawah ke atas): mengarahkan perhatian kepada aktivitas-aktivitas yang dilihat oleh para otonomis sebagai perlawanan sehari-hari kelas buruh terhadap kapitalisme. Seperti para Marxis lainnya, mereka menganggap perjuangan kelas sangat penting, namun berbeda dari kebanyakan Marxis, mereka mempunyai definisi yang luas tentang kelas buruh yang mencakup mereka yang digaji (kerah putih dan kerah biru) dan mereka yang tidak digaji (penerima tunjangan, ibu rumah tangga, dll.) Para Otonomis tidak begitu peduli dengan organisasi politik partai dibandingkan dengan pikiran Marxis jenis lainnya. Sebaliknya mereka memusatkan perhatian pada aksi kelas pekerja yang mengorganisasi diri dan pengembangan perangkat-perangkat teoretisnya sesuai dengan perjuangan-perjuangan kelas buruh yang sesungguhnya. Para teoretikus awalnya termasuk , Antonio Negri, dan lain-lainnya di Italia pada tahun 1970-an. Gerakan ini telah memengaruhi kaum akademikus Marxis termasuk , , Steve Wright, dan . Otonomisme dapat pula merujuk kepada gerakan anarkis Belanda sejak tahun 1960-an yang memusatkan perhatian pada protes jongkok, atau protes jongkok di Jerman Autonomen pada tahun 1980-an. Karena ilham yang diberikan oleh gerakan Marxis Otonom dan Autonomen bagi sejumlah kelmpok kiri revolusioner, sejumlah kelompok kiri berbahasa Inggris yang pada dasarnya cenderung anarkis menyebut dirinya sebagai Otonomis.
rdf:langString
オートノミズムまたはアウトノミズム（英: Autonomism）あるいは自治主義（じちしゅぎ）、自律主義（じりつしゅぎ）は、左翼の政治的・社会的運動および理論。 オートノミズムの主な理論体系は、最初は1960年代にイタリアの（労働者主義）共産主義から生まれた。後にシチュアシオニスト・インターナショナル、1970年代のイタリアの極左運動の破産、派を結成したアントニオ・ネグリや、、などの重要な思想家の登場の影響により、やアナキズムの傾向が顕著となった。 Georgy Katsiaficasはオートノミズムの運動形態を、「近代的制度の中央集権化された意思決定と階層的権威構造とは対照的に、自律的な社会運動は人々が日々の生活に影響を与える決定に直接関与する。彼らは目指すところは民主主義を拡大し、外部から強制された政治構造や行動パターンから個人が抜け出すのを助長することである」と要約した。そのため、この運動にはと現代的代表民主制の両方に対する実践的な政治的代替案を模索する革命的な立ち位置の政党からの、社会運動の独立を求める呼びかけが含まれていた。 オートノミズムはドイツとオランダのAutonomen、世界規模の運動に影響を与え、今日ではイタリア、フランス、英語圏の国々にも影響を持つ。今日ではオートノミストは自分自身を、マルクス主義者から無政府主義者まで様々に自己規定している。
rdf:langString
자율주의(autonomism), 혹은 자율주의 그룹 또는 자율주의적 마르크스주의는 오늘날 통상적으로 독립적인 급진좌파 경향 및 아나키즘적 경향의 운동 흐름을 일컫는다. 자율주의 그룹은 어피너티 그룹을 통해 조직화되어 있다. 그룹들 간에는 느슨한 연결 혹은 네트워크 형태로 소통한다. 자율주의자들은 지배적인 사회 질서에 의존하지 않고 자주적인 자유공간을 창출하려고 노력하고 있다. 일반적으로 이들은 반권위주의적, 사회혁명적, 아나키즘 친화적인 이상을 따른다. 독일, 오스트리아, 스위스의 국가안보기관들은 자율 운동을 “좌익극단주의”로 평가한다.
rdf:langString
Autonomisme is een verzameling linkse politieke en sociale bewegingen en theorieën die in de jaren 70 opgeld deden in Europa en gekenmerkt worden door een anti-autoritaire grondhouding en een nadruk op buitenparlementair activisme.
rdf:langString
Autonomizm – nurt radykalnie lewicowej myśli politycznej, powstały w latach 60. XX wieku we Włoszech jako kontynuacja ruchu komunizmu robotniczego (wł. operaismo). Z czasem ruch ten zasymilował wiele elementów myśli anarchistycznej, łącząc je z marksizmem. Grupy powołujące się na różnie rozumiany autonomizm pozostają czynne przede wszystkim w Niemczech, Danii, Włoszech i Francji. Za głównych teoretyków autonomizmu uważani są Antonio Negri, , oraz .
rdf:langString
Autonomismo também conhecido como marxismo autonomista ou movimento autônomo, é uma corrente e teoria política da esquerda anti-capitalista vinculado a esquerda libertária. Tem como principal característica enfatizar o poder de luta autônomo dos trabalhadores em relação ao capital e também em relação as organizações oficiais (p.ex. sindicatos e partidos políticos). Como sistema teórico identificável, surgiu pela primeira vez na Itália na década de 1960 a partir do operaísmo, tendo precedentes e sendo influenciado por grupos como o socialisme ou barbarie e a tendência , considerados precursores do movimento. Mais tarde, as tendências pós-marxistas e anarquistas tornaram-se mais significativas após a influência dos situacionistas, o fracasso dos movimentos de extrema esquerda italianos na década de 1970 e o surgimento de uma série de teóricos importantes, incluindo Antonio Negri que contribuiu para a fundação em 1969 da Potere Operaio , bem como de Mario Tronti , , Paolo Virno e . George Katsiaficas resume as formas de atuação dos movimentos autônomos dizendo que "em contraste com as decisões centralizadas e estruturas de autoridade hierárquicas das instituições modernas, os movimentos sociais autônomos envolvem as pessoas diretamente nas decisões que afetam suas vidas cotidianas, buscando expandir a democracia e ajudar os indivíduos a se libertarem das estruturas políticas e padrões de comportamento impostos de fora ". Isto envolveu um apelo à independência dos movimentos sociais dos partidos políticos numa perspectiva revolucionária que procura criar uma alternativa política prática tanto ao socialismo autoritário/estatal como à democracia representativa contemporânea. O autonomismo influenciou vários movimentos alemães e holandeses e hoje é influente na Itália, França e, em menor medida, nos países de língua inglesa. Aqueles que se descrevem como autonomistas variam de marxistas a anarquistas e também pós-marxistas, a exemplo das elaborações tardias de Negri com as ideias de Gilles Deleuze e também o "projeto da autonomia" de Cornelius Castoriadis. Dentre os autores de destaque como influentes dentro dessa linha de pensamento podemos citar Antonio Negri, Adriano Sofri, Silvia Federici, C.L.R James, Raya Dunaevskaya, , , Cornelius Castoriadis, Grace Lee Bogs, João Bernardo, Karl Heinz Roth, dentre outros.
rdf:langString
Autonomism (ibland även autonom marxism, automarxism) är namnet på en rad politiska rörelser och teoribildningar med ett gemensamt ursprung i 1960-talets Italien. Autonomismen var ursprungligen en mycket militant riktning med väpnade inslag. Dagens autonomism är dock betydligt mer återhållsam och agerar främst genom civil olydnad, självreduktion och aktioner för . Michael Hardt och Antonio Negri betraktas av de flesta som autonomismens mest framstående samtida representanter. Centrala begrepp i den autonomistiska teorin är , prekariatet (prekära arbetare), (också kallat "myllret" och "mängden"), självreduktion och självvalorisering. Emellertid har Hardt och Negri fått ett sådant internationellt erkännande att tidigare teoretiker i den autonomistiska traditionen fått mindre utrymme. Bland dessa kan nämnas , Mario Tronti och Cornelius Castoriadis (även känd som Paul Cardan). En av autonomismens grunder är självständighet. En grupp eller person ska kunna agera självständigt och är inte beroende av externa individer eller strukturer för att kämpa för sin sak. En definition på autonomi är självständig och med kontroll över livssituationen.
rdf:langString
Автономізм — назва ряду лівих політичних і соціальних рухів та теорій. Автономами (від дав. грец.: αὐτός — («сам») і νόμος — («закон») або автономними групами в наш час називаються учасники певних незалежних ліворадикально-лібертарних або анархістських рухів. Автономні групи організовані в так звані affinity groups. Зв'язки між ними не дуже міцні. Автономи прагнуть створювати, незалежно від існуючого державного ладу, свій власний — вільний простір. Здебільшого, вони слідують антиавторитарним, соціал-революційним і близьким до анархізму ідеалам. Правоохоронними органами Німеччини, Австрії та Швейцарії рух автономів було класифіковано як лівоекстремістський.[джерело?]
rdf:langString
自治主义，或称自治主义马克思主义，另译自主主义、自主论马克思主义，是一种反资本主义的左翼政治和社会运动及理论。作为一种理论体系，它最早在意大利于1960年代从（operaismo）中出现。后来，受情境主义影响、20世纪70年代意大利极左运动的失败以及安东尼奥·奈格里等一批重要理论家的影响，自治主义的后马克思主义和无政府主义的倾向得到增强。奈格里和马里奥·特隆蒂、保罗·维尔诺、等人都对1969年的建立做出了贡献。 George Katsiaficas总结自治运动的形式时说：“与现代制度的集中决策和等级制威权制度相比，自治社会运动让人们直接参与影响他们日常生活的决策，寻求扩大民主，帮助个人摆脱从外部强加的政治结构和行为模式”。这涉及到在革命的视角下呼吁社会运动独立于政党，尝试为专制/国有社会主义和当代代议制民主创造一个实际的政治替代选项。 自治主义影响了德国和荷兰的自治主义者（德语：Autonomen/荷兰语：Autonomen）、全世界的社区中心运动，在今天的意大利、法国以及较小程度上在英语国家都有影响。现在那些自称是自治主义者的人，其意识形态分布在从马克思主义到无政府主义不等。
rdf:langString
Автономи́зм — название ряда левых политических и социальных движений и теорий. Автономами (от др.греч.: αὐτός — («сам») и νόμος — («закон»)) или автономными группами в наше время называются участники определенных независимых леворадикально-либертарных или анархистских движений. Автономные группы организованы в так называемые affinity groups. Связи между ними не очень крепкие. Автономы стремятся создавать независимо от существующего государственного строя своё собственное свободное пространство. В большинстве своем, они следуют антиавторитарным, социал-революционным и близким к анархизму идеалам. Правоохранительными органами Германии, Австрии и Швейцарии движение автономов было классифицировано как левоэкстремистское.
xsd:nonNegativeInteger
27865
