Auteur

http://dbpedia.org/resource/Auteur an entity of type: Thing

Die Auteur-Theorie (von frz. „Auteur“ = Autor) ist eine Filmtheorie und die theoretische Grundlage für den Autorenfilm – insbesondere den französischen – in den 1950er Jahren, der sich vom „Produzenten-Kino“ abgrenzte. Auch heute noch wird die Definition des Auteur-Begriffs ständig weiterentwickelt. Im Zentrum des Films steht für die Auteur-Theorie der Regisseur oder Filmemacher als geistiger Urheber und zentraler Gestalter des Kunstwerks. rdf:langString
La politique des auteurs est un mouvement théorique de la critique cinématographique défini pour la première fois en février 1955 par François Truffaut dans les pages des Cahiers du cinéma. Cette expression est aussi le titre d'un livre publié pour la première fois en 1972, qui reprend des entretiens menés entre 1954 et 1966 dans les Cahiers du cinéma avec les cinéastes Michelangelo Antonioni, Luis Buñuel, Robert Bresson, Carl Dreyer, Howard Hawks, Alfred Hitchcock, Fritz Lang, Jean Renoir, Roberto Rossellini et Orson Welles. rdf:langString
La politica degli autori è stata una corrente di pensiero di critica cinematografica sorta in Francia negli anni cinquanta, che teorizzava un modo completamente nuovo di fare critica al cinema. I principali esponenti di questo movimento furono François Truffaut, Jean-Luc Godard, Jacques Rivette, Éric Rohmer, ossia giovani critici (tutti e quattro destinati al successo anche come registi) che lavoravano all'interno di riviste di cinema specializzate, come Cahiers du Cinéma e Gazette du Cinéma. rdf:langString
작가주의(作家主義, auteurism)는 영화 감독과 소설/연극의 작가(저자)와 같은 역할을 함으로써 영화 감독이 협업적이고 창의적인 작품의 여러 면에 대해 상당한 부분을 통제하는 것을 말한다. 이러한 일을 하는 영화 감독은 영어 낱말로 auteur라고 부르며, 특출난 스타일을 갖춘 영화 제작자를 의미하기도 한다. 작가주의라는 용어는 1940년대 말의 프랑스 영화 평론에서 하나의 가치 체계로서 기원하였다. rdf:langString
Um auteur (francês: [o.tœʁ] (autor) é o artista que controla todos os aspectos de um trabalho criativo e colaborativo, uma pessoa equivalente ao criador de uma obra literária. O termo é comumente referenciado a cineastas ou diretores/realizadores de cinema, em geral com um estilo próprio ou preocupação temática. rdf:langString
Теория авторского кино (фр. Cinéma d'auteur, англ. Auteur theory) — влиятельное учение, зародившееся во Франции в 1950-х годах. rdf:langString
Теорія авторського кіно або просто авторська теорія (фр. Cinéma d'auteur, англ. Auteur theory) — термін, що використовується для відображення трактування режисера як істинного автора та ключової фігури процесу створення фільму.Поняття виникло як протест проти індустріалізації кінематографу, коли режисер мав підлаштовуватись під домінуючу ідеологію студії, фінансові рамки, орієнтацію на пересічного глядача. rdf:langString
电影作者论(Auteur theory)是电影史上标志性的电影理论,产生于法国新浪潮运动时期。 欧洲在二战后出现了一系列先锋艺术运动,其中法国的特吕弗、戈达尔、夏布洛等电影人都对源于美国好莱坞制片厂的制片人中心制提出了异议,他们认为电影像文学作品、音乐作品、美术作品一样是作者的作品,是电影作者的作品——即导演个人的作品。此理论产生广泛的影响。 作者论强调了电影导演是作为电影主创和最终剪辑权拥有者的地位。不是所有导演都能成为“作者”。具备电影作者资格和条件的导演所拍的电影才是“作者电影”。作者电影与类型电影相对,也称艺术片。 在欧美一些代表性的电影作者包括:戈达尔(法国)、特吕弗(法国)、安东尼奥尼(意大利)、费里尼(意大利)、希区柯克(英国)、科波拉(美国)、马丁·斯科塞斯(美国)、斯皮尔伯格(美国)、塔科夫斯基(苏联)、伯格曼(瑞典)等。 此外,华语电影也有一批代表性电影作者:娄烨、贾樟柯、王家卫、万玛才旦、毕赣、杨德昌、刁亦男、蔡明亮等。 rdf:langString
المؤلف هو فنان عادة ما يكون مخرج أفلام - المتحكم الأساسي في العديد من جوانب الأعمال الإبداعية المشتركة فهو في مكانة كاتب الرواية أو المسرحية ويشير مصطلح المؤلف عادة إلى صانعي الأفلام أو المخرجين بطريقة متميزة أو مواضيع جذابة، نشأ النظام القيم «الإخراج الإبداعي» في نقد الفلم الفرنسي في أواخر الأربعينات وهو مستمد من نهج النقد السينمائي لأندريه بازين وألكسندر أستروك - أطلق عليهما الناقد الأمريكي أندرو ساريس نظرية التأطير الذاتي، وحصلت النظرية على اسمها الرسمي في عام 1955 في مقالات فرانسوا تروفو، ودافع عن المخرجين ألفريد هيتشكوك وهوارد هوكس، واقترح رؤية أعمالهم مجتمعة مع المواضيع والهواجس المتكررة. rdf:langString
Un auteur (/oʊˈtɜːr/; francès: [otœʁ], lit.'autor') és un artista, com ara un director de cinema, que aplica de forma altament centralitzada i subjectiva el control de molts aspectes de l'obra col·laborativa; en altres paraules, una persona equivalent a un autor d'una novel·la o d'una obra de teatre. El terme comunament fa referència a cineastes o directors amb un estil o temàtica reconeixible. Alguns directors considerats auteurs serien; Wes Anderson, Woody Allen, Ingmar Bergman, Tim Burton, etc. D'espanyols entren a la llista; Luís Buñuel, Pedro Almodóvar i Albert Serra. rdf:langString
Jako auteurská teorie se označuje specifický přístup k filmu, který předpokládá, že filmy autorského tvůrce reflektují jeho osobité umělecké vize, jako by tedy režisér byl primární auteur (francouzský výraz pro autora) filmu. Auteurská teorie se uplatňuje ve filmové kritice od poloviny 50. let minulého století, přičemž tento specifický autorský přístup k filmu byl původně asociován s Francouzskou novou vlnou a filmovým časopisem Cahiers du Cinéma. V Americe byla auteurská teorie rozvinuta o několik let později, hlavním propagátorem teorie ve Spojených státech byl Andrew Sarris, filmový kritik časopisu The Village Voice. Skutečnost, že z právního hlediska je film nahlížen jako umělecké dílo, přičemž režisér je považován za autora nebo jednoho z autorů filmu a jako takový je apriorním držite rdf:langString
An auteur (/oʊˈtɜːr/; French: [otœʁ], lit. 'author') is an artist with a distinctive approach, usually a film director whose filmmaking control is so unbounded but personal that the director is likened to the "author" of the film, which thus manifests the director's unique style or thematic focus. As an unnamed value, auteurism originated in French film criticism of the late 1940s, and derives from the critical approach of André Bazin and Alexandre Astruc, whereas American critic Andrew Sarris in 1962 called it auteur theory. Yet the concept first appeared in French in 1955 when director François Truffaut termed it policy of the authors, and interpreted the films of some directors, like Alfred Hitchcock, as a body revealing recurring themes and preoccupations. rdf:langString
La teoría de autor es una teoría que asevera originalmente que el cineasta es su propio guionista, término cuya procedencia deriva del francés auteur (autor).​ Se habla en términos de autor a quien aplica un control altamente centralizado y subjetivo a muchos aspectos de un trabajo creativo colaborativo. El término se deriva en analogía de una persona el equivalente de un autor de una novela o una obra de teatro.​ El término se usa comúnmente para referirse a directores de cine con un estilo reconocible o preocupación temática.​ rdf:langString
Auteur (bahasa Prancis: [o.tœʁ]) adalah seorang artis tunggal yang mengendalikan seluruh aspek karya kreatif kolaboratif, orang yang setara dengan pengarang novel atau drama. Istilah tersebut umumnya merujuk kepada pembuat film atau sutradara dengan tanggung jawab gaya atau penyajian tematik. rdf:langString
作家主義(さっかしゅぎ、仏: Politique des auteurs)は、 映画を、美術、音楽、文学などの芸術作品にはそれぞれ「(画家、彫刻家等)」、「作曲家」、「小説家」という個人作業の表現主体が存在するように、映画監督(作家)による個人の表現手段、表現物と見なすべきだとする考え、主張をもった「カイエ・デュ・シネマ」の映画批評理論である。したがって「作家主義」の考え方によれば、「映画」における表現主体は、出演している俳優やシナリオ・脚本やその他スタッフなどではなく、映画監督という名の唯一の個性を有した「作家」個人のみだということになる。この語、およびこの政策は、「カイエ・デュ・シネマ」初代編集長アンドレ・バザンの考えとアレクサンドル・アストリュックの「カメラ=万年筆」(1948年)とを映画評論の思想的源泉に、1958年から1963年間の評論家の撮った映画の運動であるヌーヴェルヴァーグ前夜の1955年2月、映画作家デビュー(短編)直後の評論家フランソワ・トリュフォーが、「カイエ」誌上に『アリババと「作家主義」』(Ali Baba et la "Politique des Auteurs)を書いたことから始まる。トリュフォーは「良質の伝統」と「作家の映画」を対立させ、「作家の映画」を支持する考え方を「作家主義」とした。   rdf:langString
rdf:langString المؤلف
rdf:langString Auteur
rdf:langString Auteurská teorie
rdf:langString Auteur-Theorie
rdf:langString Auteur
rdf:langString Teoría de autor
rdf:langString Auteur
rdf:langString Politica degli autori
rdf:langString Politique des auteurs
rdf:langString 작가주의
rdf:langString 作家主義
rdf:langString Auteur
rdf:langString Теория авторского кино
rdf:langString Теорія авторського кіно
rdf:langString 作者论
xsd:integer 18932581
xsd:integer 1111344540
rdf:langString Un auteur (/oʊˈtɜːr/; francès: [otœʁ], lit.'autor') és un artista, com ara un director de cinema, que aplica de forma altament centralitzada i subjectiva el control de molts aspectes de l'obra col·laborativa; en altres paraules, una persona equivalent a un autor d'una novel·la o d'una obra de teatre. El terme comunament fa referència a cineastes o directors amb un estil o temàtica reconeixible. Alguns directors considerats auteurs serien; Wes Anderson, Woody Allen, Ingmar Bergman, Tim Burton, etc. D'espanyols entren a la llista; Luís Buñuel, Pedro Almodóvar i Albert Serra. L'auteurisme va començar amb la Crítica de cinema francesa de finals dels anys 40 com a que deriva de la crítica de cinema d'André Bazin i Alexandre Astruc—batejada la teoria d'auteur pel crític americà . El concepte va ser inventat per distingir els directors de la Nouvelle Vague dels directors de l' establert a Hollywood. Des de llavors s'ha estat aplicant també als productors de música popular així com als creadors de videojocs.
rdf:langString Jako auteurská teorie se označuje specifický přístup k filmu, který předpokládá, že filmy autorského tvůrce reflektují jeho osobité umělecké vize, jako by tedy režisér byl primární auteur (francouzský výraz pro autora) filmu. Auteurská teorie se uplatňuje ve filmové kritice od poloviny 50. let minulého století, přičemž tento specifický autorský přístup k filmu byl původně asociován s Francouzskou novou vlnou a filmovým časopisem Cahiers du Cinéma. V Americe byla auteurská teorie rozvinuta o několik let později, hlavním propagátorem teorie ve Spojených státech byl Andrew Sarris, filmový kritik časopisu The Village Voice. Skutečnost, že z právního hlediska je film nahlížen jako umělecké dílo, přičemž režisér je považován za autora nebo jednoho z autorů filmu a jako takový je apriorním držitelem autorských práv, je převážně výsledkem vlivu právě auteurské teorie.
rdf:langString المؤلف هو فنان عادة ما يكون مخرج أفلام - المتحكم الأساسي في العديد من جوانب الأعمال الإبداعية المشتركة فهو في مكانة كاتب الرواية أو المسرحية ويشير مصطلح المؤلف عادة إلى صانعي الأفلام أو المخرجين بطريقة متميزة أو مواضيع جذابة، نشأ النظام القيم «الإخراج الإبداعي» في نقد الفلم الفرنسي في أواخر الأربعينات وهو مستمد من نهج النقد السينمائي لأندريه بازين وألكسندر أستروك - أطلق عليهما الناقد الأمريكي أندرو ساريس نظرية التأطير الذاتي، وحصلت النظرية على اسمها الرسمي في عام 1955 في مقالات فرانسوا تروفو، ودافع عن المخرجين ألفريد هيتشكوك وهوارد هوكس، واقترح رؤية أعمالهم مجتمعة مع المواضيع والهواجس المتكررة. وتم تطبيق هذا المفهوم منذ ذلك الحين على منتجي الموسيقى الشعبية وكذلك على منشئي ألعاب الفيديو.
rdf:langString An auteur (/oʊˈtɜːr/; French: [otœʁ], lit. 'author') is an artist with a distinctive approach, usually a film director whose filmmaking control is so unbounded but personal that the director is likened to the "author" of the film, which thus manifests the director's unique style or thematic focus. As an unnamed value, auteurism originated in French film criticism of the late 1940s, and derives from the critical approach of André Bazin and Alexandre Astruc, whereas American critic Andrew Sarris in 1962 called it auteur theory. Yet the concept first appeared in French in 1955 when director François Truffaut termed it policy of the authors, and interpreted the films of some directors, like Alfred Hitchcock, as a body revealing recurring themes and preoccupations. American actor Jerry Lewis directed his own 1960 film The Bellboy via sweeping control, and was praised for "personal genius." By 1970, the New Hollywood era emerged with studios granting directors broad leeway. Pauline Kael argued, however, that "auteurs" rely on creativity of others, like cinematographers. Georges Sadoul deemed a film's putative "author" potentially even an actor, but a film indeed collaborative. Aljean Harmetz cited major control even by film executives. David Kipen's view of screenwriter as indeed main author is termed Schreiber theory. In the 1980s, large failures prompted studios to reassert most control. The auteur concept has also been applied to non-film directors, such as record producers and video game designers.
rdf:langString La teoría de autor es una teoría que asevera originalmente que el cineasta es su propio guionista, término cuya procedencia deriva del francés auteur (autor).​ Se habla en términos de autor a quien aplica un control altamente centralizado y subjetivo a muchos aspectos de un trabajo creativo colaborativo. El término se deriva en analogía de una persona el equivalente de un autor de una novela o una obra de teatro.​ El término se usa comúnmente para referirse a directores de cine con un estilo reconocible o preocupación temática.​ La teoría de autor se originó en la crítica cinematográfica francesa de finales de la década de 1940 como un sistema de valores​ que se deriva del enfoque de la crítica cinematográfica de André Bazin y Alexandre Astruc, denominado así por el crítico estadounidense Andrew Sarris.​​ El concepto fue inventado para distinguir a los cineastas de Nouvelle vague de los directores de sistemas de estudio que formaban parte del establishment de Hollywood,​ y desde entonces se ha aplicado a los productores de música popular, así como a los creadores de videojuegos.
rdf:langString Die Auteur-Theorie (von frz. „Auteur“ = Autor) ist eine Filmtheorie und die theoretische Grundlage für den Autorenfilm – insbesondere den französischen – in den 1950er Jahren, der sich vom „Produzenten-Kino“ abgrenzte. Auch heute noch wird die Definition des Auteur-Begriffs ständig weiterentwickelt. Im Zentrum des Films steht für die Auteur-Theorie der Regisseur oder Filmemacher als geistiger Urheber und zentraler Gestalter des Kunstwerks.
rdf:langString La politique des auteurs est un mouvement théorique de la critique cinématographique défini pour la première fois en février 1955 par François Truffaut dans les pages des Cahiers du cinéma. Cette expression est aussi le titre d'un livre publié pour la première fois en 1972, qui reprend des entretiens menés entre 1954 et 1966 dans les Cahiers du cinéma avec les cinéastes Michelangelo Antonioni, Luis Buñuel, Robert Bresson, Carl Dreyer, Howard Hawks, Alfred Hitchcock, Fritz Lang, Jean Renoir, Roberto Rossellini et Orson Welles.
rdf:langString Auteur (bahasa Prancis: [o.tœʁ]) adalah seorang artis tunggal yang mengendalikan seluruh aspek karya kreatif kolaboratif, orang yang setara dengan pengarang novel atau drama. Istilah tersebut umumnya merujuk kepada pembuat film atau sutradara dengan tanggung jawab gaya atau penyajian tematik. Auteurisme bermula dalam Prancis pada akhir 1940an sebagai sistem nilai yang berasal dari teori-teori sinematik dan —dijuluki teori auteur oleh kritikus film Amerika Andrew Sarris. Kritikus-kritikus semacam itu menemukan konsep tersebut sebagai cara dari para pembuat film dari sutradara-sutradara sistem studio yang menjadi bagian dari pendirian Hollywood. Teori auteur telah diterapkan pada para produser musik populer serta sutradara permainan video.
rdf:langString La politica degli autori è stata una corrente di pensiero di critica cinematografica sorta in Francia negli anni cinquanta, che teorizzava un modo completamente nuovo di fare critica al cinema. I principali esponenti di questo movimento furono François Truffaut, Jean-Luc Godard, Jacques Rivette, Éric Rohmer, ossia giovani critici (tutti e quattro destinati al successo anche come registi) che lavoravano all'interno di riviste di cinema specializzate, come Cahiers du Cinéma e Gazette du Cinéma.
rdf:langString 작가주의(作家主義, auteurism)는 영화 감독과 소설/연극의 작가(저자)와 같은 역할을 함으로써 영화 감독이 협업적이고 창의적인 작품의 여러 면에 대해 상당한 부분을 통제하는 것을 말한다. 이러한 일을 하는 영화 감독은 영어 낱말로 auteur라고 부르며, 특출난 스타일을 갖춘 영화 제작자를 의미하기도 한다. 작가주의라는 용어는 1940년대 말의 프랑스 영화 평론에서 하나의 가치 체계로서 기원하였다.
rdf:langString 作家主義(さっかしゅぎ、仏: Politique des auteurs)は、 映画を、美術、音楽、文学などの芸術作品にはそれぞれ「(画家、彫刻家等)」、「作曲家」、「小説家」という個人作業の表現主体が存在するように、映画監督(作家)による個人の表現手段、表現物と見なすべきだとする考え、主張をもった「カイエ・デュ・シネマ」の映画批評理論である。したがって「作家主義」の考え方によれば、「映画」における表現主体は、出演している俳優やシナリオ・脚本やその他スタッフなどではなく、映画監督という名の唯一の個性を有した「作家」個人のみだということになる。この語、およびこの政策は、「カイエ・デュ・シネマ」初代編集長アンドレ・バザンの考えとアレクサンドル・アストリュックの「カメラ=万年筆」(1948年)とを映画評論の思想的源泉に、1958年から1963年間の評論家の撮った映画の運動であるヌーヴェルヴァーグ前夜の1955年2月、映画作家デビュー(短編)直後の評論家フランソワ・トリュフォーが、「カイエ」誌上に『アリババと「作家主義」』(Ali Baba et la "Politique des Auteurs)を書いたことから始まる。トリュフォーは「良質の伝統」と「作家の映画」を対立させ、「作家の映画」を支持する考え方を「作家主義」とした。 (ヌーヴェルヴァーグという語自体は1957年のジャーナリストが雑誌記事で特集を組んだのが始まりである。)またそれに先行する1954年1月、同誌に掲載された『』という論文において、トリュフォーは、脚本ユニット「=ボスト」を「作家の映画」と相容れない「脚本家の映画」、「良質の伝統」の推進者だとして、脚本創作を徹底的に排撃し、否定している。「カイエ」の批評家たちは「作家主義」を支持し、自分たちのことを「ヒッチコック=ホークス主義者」と称していた。二人の職人監督は文学性などとはなんの関係もない純粋な娯楽映画作りに徹することで、逆に、真の映画表現の本質をきわめてしまったとし、どんな映像作品にもまぎれもない刻印をしるす映画監督こそが「作家」の名に値すると考えた。 同様に、フランスの監督ではサシャ・ギトリやマルセル・パニョルという「国民的映画監督」の「作家性」を認め、再評価した。 作家主義はディレクター・システムとアート・フィルムのイデオロギーであり、映画政策の補助金の対象、主要な映画祭の主催者側や映画評論家の好む映画的傾向となっている反面、ディレクター・システムは現実には零落しプロデューサー・システムへ移行しており、いわゆる作家主義映画は興行市場における業績は往々にして芳しくなく、作家を自称する監督個人の独善に終わりやすい。 一方で、作家主義は個人崇拝に堕しかねないことや、集団制作がもたらす魅力や無名性の技術力を軽視しがちなこと、評論が映画監督の独りよがりを許していること、などの負の側面も指摘されている。 — キネマ旬報『現代映画用語辞典』  
rdf:langString Um auteur (francês: [o.tœʁ] (autor) é o artista que controla todos os aspectos de um trabalho criativo e colaborativo, uma pessoa equivalente ao criador de uma obra literária. O termo é comumente referenciado a cineastas ou diretores/realizadores de cinema, em geral com um estilo próprio ou preocupação temática.
rdf:langString Теория авторского кино (фр. Cinéma d'auteur, англ. Auteur theory) — влиятельное учение, зародившееся во Франции в 1950-х годах.
rdf:langString Теорія авторського кіно або просто авторська теорія (фр. Cinéma d'auteur, англ. Auteur theory) — термін, що використовується для відображення трактування режисера як істинного автора та ключової фігури процесу створення фільму.Поняття виникло як протест проти індустріалізації кінематографу, коли режисер мав підлаштовуватись під домінуючу ідеологію студії, фінансові рамки, орієнтацію на пересічного глядача.
rdf:langString 电影作者论(Auteur theory)是电影史上标志性的电影理论,产生于法国新浪潮运动时期。 欧洲在二战后出现了一系列先锋艺术运动,其中法国的特吕弗、戈达尔、夏布洛等电影人都对源于美国好莱坞制片厂的制片人中心制提出了异议,他们认为电影像文学作品、音乐作品、美术作品一样是作者的作品,是电影作者的作品——即导演个人的作品。此理论产生广泛的影响。 作者论强调了电影导演是作为电影主创和最终剪辑权拥有者的地位。不是所有导演都能成为“作者”。具备电影作者资格和条件的导演所拍的电影才是“作者电影”。作者电影与类型电影相对,也称艺术片。 在欧美一些代表性的电影作者包括:戈达尔(法国)、特吕弗(法国)、安东尼奥尼(意大利)、费里尼(意大利)、希区柯克(英国)、科波拉(美国)、马丁·斯科塞斯(美国)、斯皮尔伯格(美国)、塔科夫斯基(苏联)、伯格曼(瑞典)等。 此外,华语电影也有一批代表性电影作者:娄烨、贾樟柯、王家卫、万玛才旦、毕赣、杨德昌、刁亦男、蔡明亮等。
xsd:nonNegativeInteger 22078

data from the linked data cloud