Attic (architecture)
http://dbpedia.org/resource/Attic_(architecture) an entity of type: Thing
Atika (zkráceně z franc. étage attique = atické patro, z řec. attikos = attický, athénský) je dekorativní architektonický prvek, který prodlužuje fasádu budovy nad hlavní (korunní) římsu tak, že opticky zvyšuje budovu a při pohledu z ulice částečně zakrývá střechu.
rdf:langString
Attika (aus griechisch attikos ‚attisch‘) bezeichnet in der Architektur eine wandartige Erhöhung der Außenwand über den Dachrand hinaus, zur Verdeckung des Daches. Heute wird der Begriff Attika gelegentlich auch für eine Aufkantung am Flachdachrand verwendet. In der Schweiz wird mit Attika ein Penthouse bezeichnet.
rdf:langString
Atiko eraikin baten erlaitzaren gainean apainketarako jartzen den eraikuntza atala da. Bi motakoak dira:
* erromatarra (I.-V. mendeak): garaipen arkuetan erabiltzen zutena, batzutan idazkun batekin. Neoklasizismo garaian ere erabili zuten (ad. Brandeburgoko Atea).
* Mailakatua edo flandriarra (XIV.-XVI. mendeak): triangelu mailakatu honek gableteren antzera zuen eta Flandrian erabili zuten.
* Erromatar atiko
* Atiko neoklasiko
* Flandriar atiko
rdf:langString
L'attique (nom masculin), en architecture, est la partie supérieure qui vient couronner une construction. Il est placé au-dessus d'un entablement, ou d'une corniche.
rdf:langString
In architettura l'attico è un elemento murario di coronamento al di sopra della cornice maggiore di un edificio, all'altezza del tetto o leggermente più in basso.Può essere costituito anche da una balaustra, spesso decorata con statue, o da una merlatura. Attico della Basilica di San Giovanni in Laterano a RomaAttico di un edificio a Cracovia
rdf:langString
Attika eller attikavåning är i klassisk arkitektur partiet ovanför det huvudsakliga entablementet, antingen som på en triumfbåge hela överpartiet eller över en del av entréparti eller en flygel, och uppbär då vanligen statyer eller inskriptioner. I friare mening kan åsyftas den övre våningen på en byggnad, en halvvåning (attikavåning), eller utrymmet under ett sluttande tak, det vill säga vindsvåning.
rdf:langString
А́ттик (грец. άττικός — аттичний) — стінка, що міститься над карнизом і завершує споруду, значно вища за парапет.
rdf:langString
En arquitectura, àtic o coronament en àtic és la forma de coronar el cos superior d'una façana destinat a adornar o ocultar la seva coberta (arquitectura). Hi ha diversos tipus de coronament en àtic, aquí es destaquen dos: Un Penthouse és un apartament o unitat a la planta més alta d'un edifici d'apartaments, condomini, hotel o torre. Els penthouse es diferencien d'altres apartaments per característiques de luxe.
* Àtic romà
* Àtic neoclàssic
* Àtic flamenc
rdf:langString
In classical architecture, the term attic refers to a story or low wall above the cornice of a classical façade. The decoration of the topmost part of a building was particularly important in ancient Greek architecture and this came to be seen as typifying the Attica style, the earliest example known being that of the monument of Thrasyllus in Athens.
rdf:langString
Atiko estas la supra ero de fasado uzata por ornamo aŭ por kaŝado de tegmento. Estas diversaj tipoj de atikaj konstrupintoj, el kiuj oni povas mencii la jenon:
* Romia atiko (5-a jarcento a.K. al 1-a jarcento a.K.): estis ortangula bloko de ebena tegmento kiu estis metita sur kelkaj triumfarkoj kaj kiu kutime montris aludan surskribon. Sur ĝi aperis la statuo de la triumfa komandanto honore al kiu oni starigis la monumenton. Ĝi plu estis uzata en la triumfarkoj de la Novklasikismo kaj postaj (ekz. Brandenburga pordego).
* Flandra aŭ ŝtupa atiko (14-a jarcento al 16-a jarcento): nome ŝtuparfoma triangulo metita kiel pinto de la fasado de domoj de Belgio kaj Nederlando (iama Flandrio), cele al la kaŝado de duflanka tegmento de la loĝejoj.
* Lasta etaĝo en retablo, kiam oni plilongigas la
rdf:langString
El ático es un cuerpo superior de una fachada destinado a adornar u ocultar su cubierta. existen diversos tipos de remate en ático, aquí se destacan dos:
* Ático romano (siglos I a V a. C.): era un bloque rectangular de techo plano que se colocaba sobre algunos arcos de triunfo y que solía portar una inscripción alusiva. Sobre él aparecía la estatua del comandante victorioso en honor del cual se había levantado el monumento. Ha seguido usándose en los arcos de triunfo del arte neoclásico y posteriores (ej. Puerta de Brandeburgo).
* Ático escalonado o flamenco, también llamado gablete (siglos XIV a XVI): triángulo escalonado (recuerda al gablete) colocado como remate de la fachada de las casas del Benelux (antigua Flandes), con el fin de disimular el techo a dos aguas de las viviendas.
rdf:langString
Attyka (franc. (étage) attique, z grec. Attikos) – górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach. Pełni dwojaką funkcję: estetyczną jako architektoniczny element dekoracyjny oraz użytkowo-konstrukcyjną jako zabezpieczenie sąsiednich budynków przed przeniesieniem się ognia w przypadku pożaru. Attyka stanowi mur ogniowy, jeśli jest wykonana z materiału niepalnego o wytrzymałości ogniowej min. 1 godzina i grubości min. 25 cm, np. z pełnej cegły ceramicznej, silikatu, czy też bloczków betonowych.
rdf:langString
Een attiek is een (meestal versierde) verhoging bovenop de kroonlijst van een gevel, die het dak aan het oog onttrekt. Soms worden er ook beelden op of in de attiek geplaatst. De attiek kwam reeds voor in de Romeinse bouwkunst. In de Middeleeuwen werd ze toegepast in de Toscaanse architectuur en later in de Vlaamse bouwkunst. Veelvoorkomend was het gebruik ervan in de renaissance en de barok. In de baroktijd was de attiek uitgegroeid tot een halve verdieping. Deze attiekverdieping werd mezzanino genoemd.
rdf:langString
Em arquitectura, o ático é um elemento superior da fachada situado acima das cornijas, guarnecido ou não por balaústres ou pilastras que serviam para ocultar o telhado. Na antiguidade, os tipos de ático que se destacaram foram nomeadamente o ático romano (século I ao V a.C.), e o ático escalonado ou flamenco (século XIV ao XVI). Atualmente este elemento arquitetónico é frequentemente designado de platibanda. Por extensão, no último pavimento da edificação, de menor altura que os demais, o ático coroa o edifício, aproveitando o do telhado. Modernamente, em prédios de vários pavimentos e nos arranha-céus, o último pavimento, onde se situam as casas de máquinas, caixas d'água, depósito etc. é rematado pelo ático. Originalmente, a palavra designa qualquer parte de uma parede acima da cornija
rdf:langString
А́ттик (лат. atticus, от др.-греч. ἀττικός — аттический) — декоративная стенка, возведённая над венчающим сооружение карнизом. Более точно — передняя плоскость такой надстройки, которая именуется подиумом. Впервые аттик стали применять древние римляне в композиции триумфальных арок. Такой аттик имеет собственный цоколь и малый венчающий карниз. Вначале на подобных надстройках помещали надписи в память покорения римлянами Аттики, отчего и произошло такое название. Аттики дополняли рельефами, скульптурой: статуями воинов, обелисками и триумфальными квадригами императоров. В дальнейшем триумфальные арки посвящали самым разным событиям, деяниям консулов и императоров. Соответственно менялись надписи и рельефы. Аттики применяли в архитектуре классицизма, барокко и неоклассицизма. В архитектуре
rdf:langString
rdf:langString
Àtic (arquitectura)
rdf:langString
Atika (architektura)
rdf:langString
Attika (Architektur)
rdf:langString
Atiko (arkitekturo)
rdf:langString
Attic (architecture)
rdf:langString
Remate en ático
rdf:langString
Atiko (arkitektura)
rdf:langString
Attico (architettura)
rdf:langString
Attique (architecture)
rdf:langString
Attiek
rdf:langString
Attyka (architektura)
rdf:langString
Ático (arquitetura)
rdf:langString
Attika (arkitektur)
rdf:langString
Аттик (архитектура)
rdf:langString
Аттик
xsd:integer
2210620
xsd:integer
1121717378
rdf:langString
En arquitectura, àtic o coronament en àtic és la forma de coronar el cos superior d'una façana destinat a adornar o ocultar la seva coberta (arquitectura). Hi ha diversos tipus de coronament en àtic, aquí es destaquen dos:
* Àtic romà (segles I a V aC): era un bloc rectangular de sostre pla que es posava sobre alguns arcs de triomf i que solia portar una inscripció lusiva. Sobre ell apareixia l'estàtua del comandant victoriós en honor del qual s'havia aixecat el monument. Ha seguit emprant-se en els arcs de triomf de l'art neoclàssic i posteriors (ex. Porta de Brandenburg)
* Àtic escalonat o flamenc (segles xiv a xvi): triangle esglaonat (recorda al gablet) col·locat com a coronament de la façana de les cases del Benelux (antiga Flandes), per tal de dissimular el sostre a dues aigües dels habitatges. Un Penthouse és un apartament o unitat a la planta més alta d'un edifici d'apartaments, condomini, hotel o torre. Els penthouse es diferencien d'altres apartaments per característiques de luxe.
* Àtic romà
* Àtic neoclàssic
* Àtic flamenc
rdf:langString
Atika (zkráceně z franc. étage attique = atické patro, z řec. attikos = attický, athénský) je dekorativní architektonický prvek, který prodlužuje fasádu budovy nad hlavní (korunní) římsu tak, že opticky zvyšuje budovu a při pohledu z ulice částečně zakrývá střechu.
rdf:langString
Attika (aus griechisch attikos ‚attisch‘) bezeichnet in der Architektur eine wandartige Erhöhung der Außenwand über den Dachrand hinaus, zur Verdeckung des Daches. Heute wird der Begriff Attika gelegentlich auch für eine Aufkantung am Flachdachrand verwendet. In der Schweiz wird mit Attika ein Penthouse bezeichnet.
rdf:langString
In classical architecture, the term attic refers to a story or low wall above the cornice of a classical façade. The decoration of the topmost part of a building was particularly important in ancient Greek architecture and this came to be seen as typifying the Attica style, the earliest example known being that of the monument of Thrasyllus in Athens. It was largely employed in Ancient Rome, where their triumphal arches utilized it for inscriptions or for bas-relief sculpture. It was used also to increase the height of enclosure walls such as those of the Forum of Nerva. By the Italian revivalists it was utilized as a complete storey, pierced with windows, as found in Andrea Palladio's work in Vicenza and in Greenwich Hospital, London. One well-known large attic surmounts the entablature of St. Peter's Basilica, which measures 12 metres (39 ft) in height. Decorated attics with pinnacles are often associated with the Late Renaissance (Mannerist architecture) period in Poland and are viewed as a distinct feature of Polish historical architecture (attyka polska). Many examples can be found throughout the country, notably at Wawel Castle in Kraków, Gdańsk, Poznań, Lublin, Tarnów, Zamość, Sandomierz and Kazimierz Dolny. Possibly the best example of a rich Italianate attic is at Krasiczyn Castle. This usage became current in the 17th century from the use of Attica style pilasters as adornments on the top story's façade. By the 18th century this meaning had been transferred to the space behind the wall of the highest story (i.e., directly under the roof), producing the modern meaning of the word "attic".
rdf:langString
Atiko estas la supra ero de fasado uzata por ornamo aŭ por kaŝado de tegmento. Estas diversaj tipoj de atikaj konstrupintoj, el kiuj oni povas mencii la jenon:
* Romia atiko (5-a jarcento a.K. al 1-a jarcento a.K.): estis ortangula bloko de ebena tegmento kiu estis metita sur kelkaj triumfarkoj kaj kiu kutime montris aludan surskribon. Sur ĝi aperis la statuo de la triumfa komandanto honore al kiu oni starigis la monumenton. Ĝi plu estis uzata en la triumfarkoj de la Novklasikismo kaj postaj (ekz. Brandenburga pordego).
* Flandra aŭ ŝtupa atiko (14-a jarcento al 16-a jarcento): nome ŝtuparfoma triangulo metita kiel pinto de la fasado de domoj de Belgio kaj Nederlando (iama Flandrio), cele al la kaŝado de duflanka tegmento de la loĝejoj.
* Lasta etaĝo en retablo, kiam oni plilongigas la centran zonon.
* Romia atiko
* Novklasika atiko
* Flandra atiko Francisko Azorín parolas pri la atika arkitekturo kaj priskribis ĝin tiele: Tiele li indikas ankaŭ la teknikajn esprimojn atika bazo, atika oro kaj atika etaĝo.
rdf:langString
Atiko eraikin baten erlaitzaren gainean apainketarako jartzen den eraikuntza atala da. Bi motakoak dira:
* erromatarra (I.-V. mendeak): garaipen arkuetan erabiltzen zutena, batzutan idazkun batekin. Neoklasizismo garaian ere erabili zuten (ad. Brandeburgoko Atea).
* Mailakatua edo flandriarra (XIV.-XVI. mendeak): triangelu mailakatu honek gableteren antzera zuen eta Flandrian erabili zuten.
* Erromatar atiko
* Atiko neoklasiko
* Flandriar atiko
rdf:langString
El ático es un cuerpo superior de una fachada destinado a adornar u ocultar su cubierta. existen diversos tipos de remate en ático, aquí se destacan dos:
* Ático romano (siglos I a V a. C.): era un bloque rectangular de techo plano que se colocaba sobre algunos arcos de triunfo y que solía portar una inscripción alusiva. Sobre él aparecía la estatua del comandante victorioso en honor del cual se había levantado el monumento. Ha seguido usándose en los arcos de triunfo del arte neoclásico y posteriores (ej. Puerta de Brandeburgo).
* Ático escalonado o flamenco, también llamado gablete (siglos XIV a XVI): triángulo escalonado (recuerda al gablete) colocado como remate de la fachada de las casas del Benelux (antigua Flandes), con el fin de disimular el techo a dos aguas de las viviendas.
* Último piso en un retablo, cuando se prolonga la calle central.
* Ático romano
* Ático neoclásico
* Ático flamenco
rdf:langString
L'attique (nom masculin), en architecture, est la partie supérieure qui vient couronner une construction. Il est placé au-dessus d'un entablement, ou d'une corniche.
rdf:langString
In architettura l'attico è un elemento murario di coronamento al di sopra della cornice maggiore di un edificio, all'altezza del tetto o leggermente più in basso.Può essere costituito anche da una balaustra, spesso decorata con statue, o da una merlatura. Attico della Basilica di San Giovanni in Laterano a RomaAttico di un edificio a Cracovia
rdf:langString
Een attiek is een (meestal versierde) verhoging bovenop de kroonlijst van een gevel, die het dak aan het oog onttrekt. Soms worden er ook beelden op of in de attiek geplaatst. De attiek kwam reeds voor in de Romeinse bouwkunst. In de Middeleeuwen werd ze toegepast in de Toscaanse architectuur en later in de Vlaamse bouwkunst. Veelvoorkomend was het gebruik ervan in de renaissance en de barok. In de baroktijd was de attiek uitgegroeid tot een halve verdieping. Deze attiekverdieping werd mezzanino genoemd. Ook in de classicistische architectuurstijlen van de 18e eeuw maakte men veel gebruik van zwaar uitgevoerde attieken.
rdf:langString
Em arquitectura, o ático é um elemento superior da fachada situado acima das cornijas, guarnecido ou não por balaústres ou pilastras que serviam para ocultar o telhado. Na antiguidade, os tipos de ático que se destacaram foram nomeadamente o ático romano (século I ao V a.C.), e o ático escalonado ou flamenco (século XIV ao XVI). Atualmente este elemento arquitetónico é frequentemente designado de platibanda. Por extensão, no último pavimento da edificação, de menor altura que os demais, o ático coroa o edifício, aproveitando o do telhado. Modernamente, em prédios de vários pavimentos e nos arranha-céus, o último pavimento, onde se situam as casas de máquinas, caixas d'água, depósito etc. é rematado pelo ático. Originalmente, a palavra designa qualquer parte de uma parede acima da cornija principal. Era comummente usado pelos antigos romanos para fins decorativos e inscrições, como em arcos de triunfo. Tornou-se uma parte importante da fachada durante o renascimento, muitas vezes envolvendo um tipologia adicional, onde janelas se tonaram parte da decoração.
* Ático que remata o gablete do edifício, na Holanda, com um cobertura de telha cerâmica.
* Arco do triunfo de Orange. Aqui é possível observar o ático romano que recai sobre a fachada.
* Ático neoclássico presente no Arco do Triunfo em França.
rdf:langString
Attyka (franc. (étage) attique, z grec. Attikos) – górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach. Pełni dwojaką funkcję: estetyczną jako architektoniczny element dekoracyjny oraz użytkowo-konstrukcyjną jako zabezpieczenie sąsiednich budynków przed przeniesieniem się ognia w przypadku pożaru. Attyka stanowi mur ogniowy, jeśli jest wykonana z materiału niepalnego o wytrzymałości ogniowej min. 1 godzina i grubości min. 25 cm, np. z pełnej cegły ceramicznej, silikatu, czy też bloczków betonowych. W zależności od ukształtowania rozróżnia się attyki:
* pełne – stosowane głównie w średniowieczu
* ażurowe (balustradowe i arkadowe) – renesans i barok
* uskokowe lub schodkowe – klasycyzm przełomu XVIII i XIX wieku
* grzebieniowe (zwane polskimi) – stosowane w 2. połowie XVI wieku Attyka stosowana była w starożytności (Grecja, Rzym), a także ponownie (w zmienionej formie) od XVI wieku. Charakterystyczna dla renesansowej architektury Polski, Czech i ówczesnych Górnych Węgier była ozdobą zamków, pałaców, kościołów, ratuszów oraz bram miejskich i kamienic. Do najpiękniejszych attyk polskich należą attyki: krakowskich sukiennic (1557), ratuszów w Tarnowie i Sandomierzu (2. połowa XVI wieku) oraz Szydłowcu. Bardzo rozbudowane formy przyjmowała zwłaszcza w manieryzmie (mieszczańskie kamienice Celejowska oraz Przybyłów w Kazimierzu Dolnym), w Lublinie, Kamienica Chociszewska w Lublinie, Kamienica Królewska we Lwowie. Na Dolnym Śląsku występuje odmiana attyki, charakterystyczna dla tego regionu - attyka śląska - o zakończeniu w formach półkoli, ćwierćkoli, np. attyka w kamienicy "" przy Rynku nr 29 we Wrocławiu. Attyki były też stosowane na Kresach na terenie dzisiejszej Ukrainy (Ostróg, Międzybóż, Lwów) i Litwy (Ostra Brama w Wilnie, Zamek Dolny w Wilnie) W okresie socrealizmu w Warszawie attykami ozdobiono między innymi Pałac Kultury i Nauki, a w Krakowie budynek "S" Centrum Administracyjnego w Nowej Hucie.
rdf:langString
А́ттик (лат. atticus, от др.-греч. ἀττικός — аттический) — декоративная стенка, возведённая над венчающим сооружение карнизом. Более точно — передняя плоскость такой надстройки, которая именуется подиумом. Впервые аттик стали применять древние римляне в композиции триумфальных арок. Такой аттик имеет собственный цоколь и малый венчающий карниз. Вначале на подобных надстройках помещали надписи в память покорения римлянами Аттики, отчего и произошло такое название. Аттики дополняли рельефами, скульптурой: статуями воинов, обелисками и триумфальными квадригами императоров. В дальнейшем триумфальные арки посвящали самым разным событиям, деяниям консулов и императоров. Соответственно менялись надписи и рельефы. Аттики применяли в архитектуре классицизма, барокко и неоклассицизма. В архитектуре стиля ампир был возрождён обычай возведения триумфальных арок в память выдающихся событий военной и политической истории. Аттиковым, или афинским, называют пониженный, надстроенный над основным карнизом здания верхний этаж типа мансарды. В таких случаях, в отличие от парапета, жилой аттик прорезается квадратными, округлыми или овальными окнами.
rdf:langString
Attika eller attikavåning är i klassisk arkitektur partiet ovanför det huvudsakliga entablementet, antingen som på en triumfbåge hela överpartiet eller över en del av entréparti eller en flygel, och uppbär då vanligen statyer eller inskriptioner. I friare mening kan åsyftas den övre våningen på en byggnad, en halvvåning (attikavåning), eller utrymmet under ett sluttande tak, det vill säga vindsvåning.
rdf:langString
А́ттик (грец. άττικός — аттичний) — стінка, що міститься над карнизом і завершує споруду, значно вища за парапет.
xsd:nonNegativeInteger
2810
