Arturo Frondizi

http://dbpedia.org/resource/Arturo_Frondizi an entity of type: Thing

Arturo Frondizi Ercoli va ser un advocat i polític argentí, que va ocupar la presidència del seu país entre l'1 de maig de 1958 i el 29 de març de 1962. rdf:langString
ارتورو فرونديزى (بالإسبانية: Arturo Frondizi)‏ (و. 1908 – 1995 م) هو محام، وسياسي من الأرجنتين . rdf:langString
Arturo Frondizi Ercoli (* 28. Oktober 1908 in Paso de los Libres, Provinz Corrientes, Argentinien; † 18. April 1995 in Buenos Aires) war ein argentinischer Politiker und Präsident (1958–1962). rdf:langString
Arturo Frondizi argentinar politikari eta legegizona izan zen. 1958-1962 bitartean Argentinako Errepublikako presidentea izan zen. rdf:langString
Arturo Frondizi, né le 28 octobre 1908 à Paso de los Libres et mort le 18 avril 1995 à Buenos Aires, est un avocat et homme politique argentin. Il est président de la Nation argentine entre le 1er mai 1958 et le 29 mars 1962. rdf:langString
Arturo Frondizi Ercoli (28 Oktober 1908 – 18 April 1995) adalah Presiden Argentina pada periode 1 Mei 1958-29 Maret 1962. Ia berasal dari . rdf:langString
Arturo Ercole Frondizi (Paso de los Libres, 28 ottobre 1908 – Buenos Aires, 18 aprile 1995) è stato un politico argentino, presidente dell'Argentina dal 1º maggio 1958 al 29 marzo 1962. rdf:langString
아르투로 프론디시 에르콜리(Arturo Frondizi Ercoli (1908년 10월 28일 ~ 1995년 4월 18일)는 아르헨티나의 제33대 대통령이다. rdf:langString
Arturo Frondizi Ercoli (Paso de los Libres, 28 de outubro de 1908 — Buenos Aires, 18 de abril de 1995) foi um advogado e político argentino, ocupando o cargo de Presidente da República entre 1 de maio de 1958 e 29 de março de 1962. rdf:langString
Arturo Frondizi Ercoli (ur. 28 października 1908 w Paso de los Libres w prowincji Corrientes, zm. 18 kwietnia 1995 w Buenos Aires) – argentyński prawnik i polityk, działacz Radykalnej Unii Obywatelskiej (Unión Cívica Radical), prezydent kraju. W okresie dyktatury Juana Perona był w opozycji. W latach 1958-1962 był prezydentem Argentyny, nie zrealizował jednak programu przywrócenia swobód demokratycznych w kraju. rdf:langString
Arturo Frondizi Ércoli, född 28 oktober 1908 i Paso de los Libres, Corrientes, död 18 april 1995 i Buenos Aires, var en argentinsk advokat, journalist och politiker. Han var Argentinas president 1958–1962. rdf:langString
Арту́ро Фронді́сі (ісп. Arturo Frondizi; 28 жовтня 1908 — 18 квітня 1995) — аргентинський юрист, журналіст і політик, який був обраний на посаду президента Аргентини 1 травня 1958 року і займав цю посаду до 29 березня 1962 року, коли був скинутий військовим переворотом. Кавалер орденів Святого Михайла і Святого Георгія і Ізабели Католички. rdf:langString
Артуро Фрондиси Эрколи (исп. Arturo Frondizi Ercoli; 28 октября 1908, Пасо-де-лос-Либрес, провинция Корриентес, Аргентина — 18 апреля 1995, Буэнос-Айрес, Аргентина) — аргентинский государственный и политический деятель, 33-й президент Аргентины (1958—1962), rdf:langString
阿图罗·弗朗迪西·埃尔克里(西班牙語:Arturo Frondizi Ercoli;1908年10月28日-1995年3月18日),是阿根廷总统,执政期间推动国有企业部分私有化,大力发展基础工业,并对外开放吸收外资。 rdf:langString
Arturo Frondizi Ércoli (28. října 1908 – 18. dubna 1995 Buenos Aires) byl argentinský právník a politik, který zastával v letech 1958 až 1962 úřad prezidenta republiky. Byl stoupencem , usilujícího o hospodářskou soběstačnost, ochranu domácího trhu, výrazné státní zásahy do ekonomiky a investice do rozvoje průmyslu. Jeho rodiče pocházeli z italského města Gubbio, otec byl stavitel. Měl třináct sourozenců, byl filosof a rektor buenosaireské univerzity. Od roku 1923 žila rodina v hlavním městě. V Buenos Aires je po něm pojmenována ulice Autopista Presidente Arturo Frondizi. rdf:langString
Arturo Frondizi Ércoli (October 28, 1908 – April 18, 1995) was an Argentine lawyer, journalist, teacher and politician, who was elected President of Argentina and ruled between May 1, 1958 and March 29, 1962, when he was overthrown by a military coup. On April 18, 1995, Arturo Frondizi died at the age of 86 at the Hospital Italiano in the city of Buenos Aires of natural causes. rdf:langString
Arturo Frondizi (Paso de los Libres, Provinco Corrientes, 28-a de oktobro de 1908–Bonaero, 18-a de aprilo de 1995) estis advokato, ĵurnalisto kaj politikisto argentina, kiu estis elektita kiel prezidento de Argentino kaj regis la landon inter la 1-a de majo de 1958 kaj la 29-a de marto de 1962, kiam li estis elpostenigita de militista puĉo. Li mortigis sin la 18-a de aprilo de 1995 pro tute nekonataj kialoj. La Fondaĵo Konex honoris lin postmorte en 1998 per la Premio Konex de Honor, kaj tiele li iĝis la ununura argentina eksprezidento kiu ricevis tiun omaĝon. rdf:langString
Arturo Frondizi (Paso de los Libres, 28 de octubre de 1908 - Buenos Aires, 18 de abril de 1995) fue un abogado, periodista, docente, estadista y político argentino, que fue elegido presidente de Argentina y gobernó entre el 1 de mayo de 1958 y el 29 de marzo de 1962, cuando fue derrocado por un golpe de Estado militar. rdf:langString
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString آرتورو فرونديزي
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString 아르투로 프론디시
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Фрондиси, Артуро
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Артуро Фрондісі
rdf:langString 阿图罗·弗朗迪西
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Arturo Frondizi
rdf:langString Buenos Aires, Argentina
xsd:date 1995-04-18
rdf:langString Paso de los Libres, Corrientes, Argentina
xsd:date 1908-10-28
xsd:integer 339673
xsd:integer 1123640648
rdf:langString
rdf:langString None
rdf:langString Basílica de la Inmaculada Concepción, Entre Ríos, Argentina
rdf:langString Frondizi firma 58.svg
xsd:date 1908-10-28
rdf:langString Arturo Frondizi Ércoli
rdf:langString Elena Frondizi Faggionato
xsd:date 1995-04-18
rdf:langString Argentine
xsd:integer 1933
xsd:integer 1991
rdf:langString
rdf:langString Elena Luisa María Faggionato
xsd:date 1952-06-04
xsd:date 1962-03-29
xsd:date 1946-06-04
xsd:date 1958-05-01
xsd:integer 1954 1958
rdf:langString Arturo Frondizi Ercoli va ser un advocat i polític argentí, que va ocupar la presidència del seu país entre l'1 de maig de 1958 i el 29 de març de 1962.
rdf:langString ارتورو فرونديزى (بالإسبانية: Arturo Frondizi)‏ (و. 1908 – 1995 م) هو محام، وسياسي من الأرجنتين .
rdf:langString Arturo Frondizi Ércoli (28. října 1908 – 18. dubna 1995 Buenos Aires) byl argentinský právník a politik, který zastával v letech 1958 až 1962 úřad prezidenta republiky. Byl stoupencem , usilujícího o hospodářskou soběstačnost, ochranu domácího trhu, výrazné státní zásahy do ekonomiky a investice do rozvoje průmyslu. Jeho rodiče pocházeli z italského města Gubbio, otec byl stavitel. Měl třináct sourozenců, byl filosof a rektor buenosaireské univerzity. Od roku 1923 žila rodina v hlavním městě. Frondizi hrál v mládí fotbal za , vystudoval právnickou fakultu a stal se advokátem. Zapojil se do protestů proti vojenskému režimu a byl vězněn. V roce 1932 vstoupil do Radikální občanské unie. V roce 1936 založil první argentinskou lidskoprávní organizaci Liga Argentina por los Derechos del Hombre. Za druhé světové války požadoval, aby Argentina bojovala proti nacistickému Německu. V roce 1945 byl jedním z autorů Avellanedské deklarace, požadující rychlou modernizaci země. O rok později byl zvolen poslancem . Zpočátku podporoval Juana Peróna, postupně se však stal jedním z jeho hlavních oponentů. Ve volbách v roce 1951 Radikální občanská unie nominovala jako prezidentského kandidáta a Frondiziho na post viceprezidenta, byla však poražena justicialisty. V roce 1956 odešel z Radikální občanské unie a založil vlastní stranu, Nesmiřitelnou radikální občanskou unii, která prosazovala levicovější politiku. V únoru 1958 zvítězil ve volbách, stal se prezidentem a jeho strana měla parlamentní většinu. Jeho působení ve funkci bylo poznamenáno hospodářskou krizí, která Frondizimu neumožnila uskutečnit slíbené sociální reformy. Zvýšil těžbu ropy a provedl rozsáhlou industrializaci, avšak za cenu vysokého zadlužení země. Musel také řešit spor s Chile o hranici v průlivu Beagle. Frondiziho sbližování s Castrovou Kubou a s ilegálními perónistickými skupinami vyvolalo nevůli armády, která ho převratem 29. března 1962 sesadila a novým prezidentem se stal . Frondizi byl internován na ostrově Martín García, odkud byl propuštěn v červenci 1963. Vrátil se do politiky, založil , avšak většího politického vlivu už nenabyl. V Buenos Aires je po něm pojmenována ulice Autopista Presidente Arturo Frondizi.
rdf:langString Arturo Frondizi Ércoli (October 28, 1908 – April 18, 1995) was an Argentine lawyer, journalist, teacher and politician, who was elected President of Argentina and ruled between May 1, 1958 and March 29, 1962, when he was overthrown by a military coup. His government was characterized by an ideological shift, inspired by Rogelio Frigerio, towards a type of developmentalism less promoted by the State and more oriented to the development of heavy industry as a consequence of the installation of multinational companies. Its socio-labor, oil and educational policy had peaks of high conflict, with large demonstrations and strikes by the labor movement and the student movement, as well as numerous attacks against the government for political purposes in which 17 civilians and soldiers were murdered. The Frondizi government suffered great pressure from the armed forces, which was imposed on it by the liberal Economy Ministers Álvaro Alsogaray and Roberto Alemann, and the retirement of Frigerio as a government advisor. Despite this, Frondizi was able to continue with its development line. He was unable to finish his presidential term, as he was overthrown by a coup on March 29, 1962. That day he was detained by the coup military and a decree of the Executive Power of José María Guido validated his detention without trial for eighteen months, preventing him from participating in the 1963 elections. Frondizi criticized the inauguration and the government of Arturo Illia, who in fact accepted the overthrow of Frondizi as legal and annulled some of his oil contracts. In 1966 he supported the military coup that overthrew Illia, thinking that the "Argentine Revolution" was an opportunity to make an economic revolution. However, he would abandon that idea when Adalbert Krieger Vasena assumed the Ministry of Economy. On April 18, 1995, Arturo Frondizi died at the age of 86 at the Hospital Italiano in the city of Buenos Aires of natural causes.
rdf:langString Arturo Frondizi (Paso de los Libres, Provinco Corrientes, 28-a de oktobro de 1908–Bonaero, 18-a de aprilo de 1995) estis advokato, ĵurnalisto kaj politikisto argentina, kiu estis elektita kiel prezidento de Argentino kaj regis la landon inter la 1-a de majo de 1958 kaj la 29-a de marto de 1962, kiam li estis elpostenigita de militista puĉo. Aliĝinta al la Unión Cívica Radical en la 1930-aj jaroj, Frondizi estis unu el la estroj kiuj renovigis tiun politikan partion en la 1940-aj jaroj, kreante la . En 1946, prenieris por politika posteno kiel deputito el la Provinco Bonaero. En 1951 integris la formulon prezidentan de la UCR kiel kandidato al vicprezidento, kun . Lia regado estis karakterizita de ideoligia turniĝo, inspirita de Rogelio Frigerio, al iu tipo de disvolvigismo malpli pelita el la ŝtato kaj pli orientita al disvolvigado de la pezindustrio kiel konsekvenco de la instalado en Argentino de multnaciaj entreprenoj. Lia socilabora, prinafta kaj eduka politiko okazigis altan konfliktecon, kaj grandajn manifestaciojn kaj strikojn de la laborista movado kaj ankaŭ de la studenta movado, same kiel nombrajn atencojn kontraŭ la registaro kun politika celo en kiuj rezultis murditaj 17 personoj inter civiluloj kaj militistoj. En tiu kadro de manifestacioj kaj strikoj, la registaro plenumis la polemikan Planon CONINTES, kiu metis la manifestaciantojn sub jurisdikcio de la militistaj tribunaloj kaj malpermesis la strikojn. La ekstrea politiko de Frondizi serĉis alproksimiĝon al la administrado demokrata de Kennedy en Usono, sed plutenis sendependan tendencon kaj eĉ kontraŭis la forigon de Kubo el la interamerika sistemo kaj eĉ tuj poste li kunsidis sekrete kun Che Guevara. Por unua foje en la historio argentina oni profundigis la internaciajn rilatojn kun aziaj landoj kaj tiele li vizitis Indonezion, Baraton kaj Israelon, krome oni paktis ekonomiajn intrekonsentojn kun la Sovetunio. La regado de Frondizi estis limigita per la premo de la militista povo, kiu eĉ trdis la nomumojn de la ministrojn pri Ekonomio nome la novliberalulojn Álvaro Alsogaray kaj Roberto Alemann. Frondizi ne sukcesis fini sian regotempon kiel prezidento, ĉar li estis elpostenigita de puĉo la 29an de marto de 1962. La militistoj arestis lin kaj portis lin al la insulo Martín García. Ekde tiam, Frondizi kaj la restis proksimaj al peronismo, integrante la samajn elektajn koaliciojn. Li mortigis sin la 18-a de aprilo de 1995 pro tute nekonataj kialoj. La Fondaĵo Konex honoris lin postmorte en 1998 per la Premio Konex de Honor, kaj tiele li iĝis la ununura argentina eksprezidento kiu ricevis tiun omaĝon.
rdf:langString Arturo Frondizi Ercoli (* 28. Oktober 1908 in Paso de los Libres, Provinz Corrientes, Argentinien; † 18. April 1995 in Buenos Aires) war ein argentinischer Politiker und Präsident (1958–1962).
rdf:langString Arturo Frondizi argentinar politikari eta legegizona izan zen. 1958-1962 bitartean Argentinako Errepublikako presidentea izan zen.
rdf:langString Arturo Frondizi (Paso de los Libres, 28 de octubre de 1908 - Buenos Aires, 18 de abril de 1995) fue un abogado, periodista, docente, estadista y político argentino, que fue elegido presidente de Argentina y gobernó entre el 1 de mayo de 1958 y el 29 de marzo de 1962, cuando fue derrocado por un golpe de Estado militar. Afiliado a la Unión Cívica Radical en los años 1930, Frondizi fue uno de los líderes que renovaron esa fuerza en la década de 1940 al dar origen al Movimiento de Intransigencia y Renovación. En 1946 fue elegido diputado nacional por la ciudad de Buenos Aires. En las elecciones de 1951 integró la fórmula presidencial de la UCR como candidato a vicepresidente, junto a Ricardo Balbín, que fue derrotada por la fórmula peronista. En 1954, editó Petróleo y política, un libro-denuncia sobre la actividad de las empresas petroleras en Argentina, y propuso el monopolio de YPF sobre el sector petrolero. El libro se transformaría en un superventas al año siguiente, durante los acalorados debates sobre los contratos petroleros firmados por Juan D. Perón y la Standard Oil de California; gracias a esto —y a la reapertura de la revista Qué!—, Frondizi se posicionaría en un primer plano de la escena política, dándole más refuerzo a su fama de intelectual y a su perfil izquierdista. Durante la Revolución Libertadora Frondizi lideró el sector del radicalismo que criticaba la dictadura, contra el sector liderado por Balbín, más cercano a la misma, hecho que llevó a la división del partido y a la formación de la Unión Cívica Radical Intransigente (UCRI). Frondizi y Balbín se enfrentaron en las elecciones presidenciales de 1958 con el peronismo proscripto, y Frondizi ganó ampliamente, gracias a un acuerdo que él o su entorno realizaron con Juan Domingo Perón, en unas circunstancias que no quedaron aclaradas. Su gobierno estuvo caracterizado por un viraje ideológico, inspirado por Rogelio Frigerio, hacia un tipo de desarrollismo menos impulsado desde el Estado y más orientado al desarrollo de la industria pesada como consecuencia de la instalación de empresas multinacionales. Su política sociolaboral, petrolera y educativa tuvo picos de alta conflictividad, con grandes manifestaciones y huelgas del movimiento obrero y del movimiento estudiantil, así como numerosos atentados contra el gobierno con fines políticos en los que resultaron asesinados 17 civiles y militares. Aprobó y ejecutó el Plan CONINTES, que ponía a los manifestantes bajo jurisdicción de los tribunales militares y prohibía las huelgas. La política exterior buscó acercarse a la administración demócrata de John F. Kennedy en Estados Unidos, pero mantuvo una línea independiente: apoyó la revolución cubana, recibió a Fidel Castro en Buenos Aires e incluso llegó a reunirse en secreto con Ernesto Guevara para intentar mediar los conflictos entre Estados Unidos y Cuba sin éxito alguno. Profundizó las relaciones internacionales con países asiáticos al realizar por primera vez una visita presidencial a Indonesia, India e Israel, y cerró acuerdos económicos con la Unión Soviética. El gobierno de Frondizi sufrió grandes presiones del poder militar, que le llegó a imponer los ministros de Economía liberales Álvaro Alsogaray y Roberto Alemann, y el retiro de Frigerio como asesor de gobierno. Pese a ello, Frondizi pudo continuar con su línea desarrollista. No logró terminar su mandato presidencial, ya que fue derrocado por un golpe de Estado el 29 de marzo de 1962. Ese día fue detenido por los militares golpistas y un decreto del Poder Ejecutivo de José María Guido convalidó su detención sin juicio durante dieciocho meses, impidiéndole participar a él de las elecciones de 1963. Frondizi criticó la asunción y gobierno de Arturo Illia, quien de hecho aceptó como legal el derrocamiento de Frondizi y anuló algunos de sus contratos petroleros. En 1966 apoyó el golpe militar que derrocó a Illia, pensando que la «Revolución Argentina» era una oportunidad de hacer la revolución económica. Abandonaría, sin embargo, esa idea al asumir Adalbert Krieger Vasena el Ministerio de Economía y Trabajo. Desde su derrocamiento Frondizi fue partidario de formar un frente nacional que incluyera al peronismo. Esta postura lo enfrentó con el ala de la UCRI liderada por Oscar Alende y lo llevó a separarse del partido para crear el Movimiento de Integración y Desarrollo (MID), que se mantendría desde entonces cercano al peronismo, integrando los mismos frentes electorales. En las elecciones presidenciales de marzo de 1973 y septiembre de 1973, el MID liderado por Frondizi integró el Frente Justicialista de Liberación (FREJULI) junto al peronismo y otras fuerzas políticas, resultando victorioso con las candidaturas presidenciales de Héctor Cámpora y Perón. Durante la dictadura autodenominada Proceso de Reorganización Nacional mantuvo una postura expectante al régimen militar, al mismo tiempo que crítica ante algunas de las medidas económicas que había adoptado el gobierno de facto, en la que el MID aportó al ministro de Relaciones Exteriores Oscar Camilión y varios intendentes. Durante la guerra de las Malvinas acontecida en 1982, Frondizi y Raúl Alfonsín fueron la excepción en el panorama político argentino al oponerse a dicho conflicto bélico.
rdf:langString Arturo Frondizi, né le 28 octobre 1908 à Paso de los Libres et mort le 18 avril 1995 à Buenos Aires, est un avocat et homme politique argentin. Il est président de la Nation argentine entre le 1er mai 1958 et le 29 mars 1962.
rdf:langString Arturo Frondizi Ercoli (28 Oktober 1908 – 18 April 1995) adalah Presiden Argentina pada periode 1 Mei 1958-29 Maret 1962. Ia berasal dari .
rdf:langString Arturo Ercole Frondizi (Paso de los Libres, 28 ottobre 1908 – Buenos Aires, 18 aprile 1995) è stato un politico argentino, presidente dell'Argentina dal 1º maggio 1958 al 29 marzo 1962.
rdf:langString 아르투로 프론디시 에르콜리(Arturo Frondizi Ercoli (1908년 10월 28일 ~ 1995년 4월 18일)는 아르헨티나의 제33대 대통령이다.
rdf:langString Arturo Frondizi Ercoli (Paso de los Libres, 28 de outubro de 1908 — Buenos Aires, 18 de abril de 1995) foi um advogado e político argentino, ocupando o cargo de Presidente da República entre 1 de maio de 1958 e 29 de março de 1962.
rdf:langString Arturo Frondizi Ercoli (ur. 28 października 1908 w Paso de los Libres w prowincji Corrientes, zm. 18 kwietnia 1995 w Buenos Aires) – argentyński prawnik i polityk, działacz Radykalnej Unii Obywatelskiej (Unión Cívica Radical), prezydent kraju. W okresie dyktatury Juana Perona był w opozycji. W latach 1958-1962 był prezydentem Argentyny, nie zrealizował jednak programu przywrócenia swobód demokratycznych w kraju.
rdf:langString Arturo Frondizi Ércoli, född 28 oktober 1908 i Paso de los Libres, Corrientes, död 18 april 1995 i Buenos Aires, var en argentinsk advokat, journalist och politiker. Han var Argentinas president 1958–1962.
rdf:langString Арту́ро Фронді́сі (ісп. Arturo Frondizi; 28 жовтня 1908 — 18 квітня 1995) — аргентинський юрист, журналіст і політик, який був обраний на посаду президента Аргентини 1 травня 1958 року і займав цю посаду до 29 березня 1962 року, коли був скинутий військовим переворотом. Кавалер орденів Святого Михайла і Святого Георгія і Ізабели Католички.
rdf:langString Артуро Фрондиси Эрколи (исп. Arturo Frondizi Ercoli; 28 октября 1908, Пасо-де-лос-Либрес, провинция Корриентес, Аргентина — 18 апреля 1995, Буэнос-Айрес, Аргентина) — аргентинский государственный и политический деятель, 33-й президент Аргентины (1958—1962),
rdf:langString 阿图罗·弗朗迪西·埃尔克里(西班牙語:Arturo Frondizi Ercoli;1908年10月28日-1995年3月18日),是阿根廷总统,执政期间推动国有企业部分私有化,大力发展基础工业,并对外开放吸收外资。
xsd:nonNegativeInteger 82460
rdf:langString Arturo Frondizi Ércoli
xsd:string Frondizi firma 58.svg

data from the linked data cloud