Arctic Bridge

rdf:langString Αρκτική Γέφυρα

rdf:langString Η Αρκτική Γέφυρα ή Γέφυρα της Αρκτικής Θάλασσας είναι εποχική θαλάσσια διαδρομή μήκους 6.700 χιλιομέτρων που συνδέει τη Ρωσία με τον Καναδά και συγκεκριμένα το ρωσικό λιμάνι Μούρμανσκ με το λιμάνι του Τσώρτσιλ της Μανιτόμπα στο Κόλπο Χάντσον. Το Τσώρτσιλ είναι ο μόνος κύριος λιμένας στη βόρεια ακτή του Καναδά και δεν έχει οδικές συνδέσεις με τον υπόλοιπο Καναδά. Είναι το βόρειο άκρο του σιδηροδρόμου του Κόλπου του Χάντσον και είναι χρήσιμη σύνδεση για την εξαγωγή σιτηρών από τα καναδικά λιβάδια στις ευρωπαϊκές αγορές. Το λιμάνι του Μούρμανσκ στον ελεύθερο από πάγο κόλπο Κόλα συνδέεται σιδηροδρομικά με την Αγία Πετρούπολη και την υπόλοιπη Ευρώπη. Το Μουρμάνσκ συνδέεται επίσης με την υπόλοιπη Ρωσία με τον αυτοκινητόδρομο M18 Κόλα. Η Ρωσία έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της διαδρομής της Αρκτικής Γέφυρας. Εάν αναπτυχθεί (μαζί με το βορειοδυτικό πέρασμα) θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σημαντική εμπορική διαδρομή μεταξύ της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Οτάβα, τον Σεργκέι Χουντουιάκοφ, το άνοιγμα της εμπορικής διαδρομής έχει καταστεί δυνατό από την υποχώρηση του Αρκτικού πάγου. Επί του παρόντος, η διαδρομή είναι εύκολη στη πλοήγηση περίπου τέσσερις μήνες του έτους. Η ιδέα μιας "Αρκτική Γέφυρας", με ένα κόμβο στο Τσώρτσιλ, προτάθηκε από τους Καναδούς στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το 1997 το λιμάνι του Τσώρτσιλ πωλήθηκε στην OmniTRAX με έδρα το Ντένβερ, η οποία είναι ένας μεγάλος φορέας σιδηροδρόμων. Το 2004, η OmniTRAX ξεκίνησε συνομιλίες με την Ναυτιλιακή Εταιρεία του Μουρμάνσκ για την προώθηση της ιδέας της Αρκτικής Γέφυρας. Ενώ το Καναδικό Συμβούλιο Σίτου κατόρθωσε να διατηρήσει το Τσώρτσιλ ένα βιώσιμο λιμάνι, εξάγοντας σχεδόν 400.000 τόνους σίτου κάθε χρόνο, η OmniTRAX αντιμετώπισε δυσκολίες στην αποβίβαση των εισαγωγών στο Τσώρτσιλ. Στις 17 Οκτωβρίου 2007, η πρώτη αποστολή λιπάσματος από το Μουρμάνσκ έφθασε στο λιμάνι του Τσώρτσιλ. Δύο ξεχωριστές εισαγωγές ρωσικού λιπάσματος ύψους 9000 τόνων πραγματοποιήθηκαν το 2008 και αγοράστηκαν από τον Συνεταιρισμό Αγροτών της Βόρειας Αμερικής του Σασκατούν από το Καλίνινγκραντ. Το λιμάνι του Τσώρτσιλ εξήγαγε 710.000 τόνους σιτηρών το 1977, 621.000 τόνους το 2007 και 529.000 τόνους το 2009. Το Συμβούλιο πωλήθηκε στην σαουδαραβική εταιρεία G3 Global Grain Group το 2015 και το λιμάνι του Τσώρτσιλ υπέφερε, καθώς οι αποστολές σιτηρών σταμάτησαν σταδιακά. Στη συνέχεια, η Omnitrax έκλεισε τη σιδηροδρομική γραμμή και το λιμάνι, αναφέροντας την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Έπειτα, άρχισαν οι αρχικές συνομιλίες για να πουληθεί το λιμάνι και η σιδηροδρομική γραμμή σε μια τοπική κοινοπραξία των τοπικών κοινοτήτων των Πρώτων Εθνών της Μανιτόμπα, την Σιδηροδρομική Κοινοπραξία Μισνίπι.