Antoniotto Botta Adorno
http://dbpedia.org/resource/Antoniotto_Botta_Adorno an entity of type: Thing
Anton Otto markýz Botta-Adorno (Antoniotto marchese Botta d'Adorno) (13. května 1688, Branduzzo, Itálie – 30. prosince 1774, Torre d'Isola, Itálie) byl italský šlechtic ve službách Habsburků jako vojevůdce a diplomat. Od mládí sloužil v císařské armádě a byl účastníkem dynastických válek první poloviny 18. století. Souběžně se uplatnil jako diplomat, byl vyslancem v Mnichově, Berlíně a Petrohradu. Za války o rakouské dědictví byl vrchním velitelem rakouské armády v Itálii, později zastával vysoké státní funkce v různých částech habsburské monarchie. Byl zástupcem místodržitele v Belgii (1748–1753) a poté prvním ministrem v Toskánsku (1758–1769). V armádě dosáhl hodnosti polního maršála (1754).
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno (auch Anton Botta d’Adorno) (dt. Anton Otto Marquis Botta-Adorno) (* 1688 in Pavia; † 30. Dezember 1774 in Pavia) war ein italienischer Adeliger in kaiserlichen Diensten der österreichischen Habsburger. Er war hoher Offizier, zuletzt im Rang eines Feldmarschalls. Er war auch Diplomat sowie bevollmächtigter Minister in den österreichischen Niederlanden, kaiserlicher Beauftragter in Italien (Plenipotentiar) sowie Verwalter des Großherzogtums Toskana.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno, also Anton Otto Marchese Botta d'Adorno (Castelletto di Branduzzo, 1688 - Torre d'Isola, 29 December 1774) was a high officer of the Habsburg monarchy and a plenipotentiary of the Austrian Netherlands.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno o Antonio Otto Botta d'Adorno (Branduzzo, 1688-Torre d'Isola, 30 de diciembre de 1774) fue un miembro de la familia lombardo-ligur , alto oficial del Imperio Habsburgo y embajador plenipotenciario de los Países Bajos Austríacos establecidos en el Tratado de Utrecht y Presidente del Consejo de Regencia del Gran Ducado de Toscana entre 1757 y 1766.
rdf:langString
Antoniotto (ou Antoine Othon), marquis de Botta-Adorno, est né le 13 mai 1688 à Pavie et y est mort le 30 décembre 1774. Il est reçu de minorité à l’âge de quinze ans dans l’ordre de Saint-Jean de Jérusalem mais au moment de présenter les vœux de l'Ordre il se met, en 1709, au service de la cour de Vienne où il fera ses premières armes auprès du prince Eugène de Savoie-Carignan. En octobre 1748 il devient ministre plénipotentiaire aux Pays-Bas sous le règne de Marie-Thérèse d’Autriche.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno, o Antonio Ottone (Branduzzo, 1688 – Torre d'Isola, 29 dicembre 1774), fu un esponente della potente dinastia patrizia lombardo-ligure dei Botta Adorno, un alto ufficiale dell'impero asburgico, un ministro plenipotenziario dei Paesi bassi austriaci fissati dal trattato di Utrecht e Presidente del Consiglio di Reggenza del Granducato di Toscana dal 1757 al 1766.
rdf:langString
Antoniotto (of Antonio Ottone) Botta Adorna (Castelletto di Branduzzo (Pavia), 1688 - Torre d'Isola (Pavia), 29 december 1774) was een Italiaans edelman en veldmaarschalk in Oostenrijkse dienst.
rdf:langString
Антонио Отто Ботта д’Адорно (итал. Antoniotto Botta Adorno или итал. Antonio Otto Marchese Botta-Adorno) (13 мая 1688, Кастеллетто-ди-Брандуццо, близ Павии, Ломбардия — 30 декабря 1774, Торре-д’Изола, близ Павии) — маркиз, дипломат Габсбургской монархии, фельдмаршал (1.7.1754), происходил из итальянской династии Ботта-Адорно. В 1738—1740 годах и вновь в 1741—1742 годах был австрийским посланником при русском дворе.
rdf:langString
Antoniotto, markiz de Botta-Adorno (ur. ok. 1688 (-Lombardia), zm. 29 grudnia 1774 w Torre d’Isola) – włoski wojskowy wywodzący się z jednej z najpotężniejszych rodzin w Genui, z której pochodziło pięciu dożów tego miasta. Rok po narodzinach Antoniotta, jego ojciec został wygnany z Republiki Genueńskiej, oskarżony o szykowanie zamachu stanu. W 1700 roku ojciec zmarł i majątek przejął najstarszy syn, Alessandro. W latach 1762-1764 był ambasadorem Austrii w Petersburgu, a od 1765 regentem Wielkiego Księstwa Toskanii.
rdf:langString
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno
rdf:langString
Anton Otto Botta-Adorno
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno
rdf:langString
Antoniotto de Botta-Adorno
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno
rdf:langString
Antoniotto de Botta-Adorno
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno
rdf:langString
Ботта д’Адорно, Антонио Отто
xsd:integer
8389732
xsd:integer
1101192416
xsd:integer
30
rdf:langString
()
xsd:integer
1747
rdf:langString
Anton Otto markýz Botta-Adorno (Antoniotto marchese Botta d'Adorno) (13. května 1688, Branduzzo, Itálie – 30. prosince 1774, Torre d'Isola, Itálie) byl italský šlechtic ve službách Habsburků jako vojevůdce a diplomat. Od mládí sloužil v císařské armádě a byl účastníkem dynastických válek první poloviny 18. století. Souběžně se uplatnil jako diplomat, byl vyslancem v Mnichově, Berlíně a Petrohradu. Za války o rakouské dědictví byl vrchním velitelem rakouské armády v Itálii, později zastával vysoké státní funkce v různých částech habsburské monarchie. Byl zástupcem místodržitele v Belgii (1748–1753) a poté prvním ministrem v Toskánsku (1758–1769). V armádě dosáhl hodnosti polního maršála (1754).
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno (auch Anton Botta d’Adorno) (dt. Anton Otto Marquis Botta-Adorno) (* 1688 in Pavia; † 30. Dezember 1774 in Pavia) war ein italienischer Adeliger in kaiserlichen Diensten der österreichischen Habsburger. Er war hoher Offizier, zuletzt im Rang eines Feldmarschalls. Er war auch Diplomat sowie bevollmächtigter Minister in den österreichischen Niederlanden, kaiserlicher Beauftragter in Italien (Plenipotentiar) sowie Verwalter des Großherzogtums Toskana.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno, also Anton Otto Marchese Botta d'Adorno (Castelletto di Branduzzo, 1688 - Torre d'Isola, 29 December 1774) was a high officer of the Habsburg monarchy and a plenipotentiary of the Austrian Netherlands.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno o Antonio Otto Botta d'Adorno (Branduzzo, 1688-Torre d'Isola, 30 de diciembre de 1774) fue un miembro de la familia lombardo-ligur , alto oficial del Imperio Habsburgo y embajador plenipotenciario de los Países Bajos Austríacos establecidos en el Tratado de Utrecht y Presidente del Consejo de Regencia del Gran Ducado de Toscana entre 1757 y 1766.
rdf:langString
Antoniotto (ou Antoine Othon), marquis de Botta-Adorno, est né le 13 mai 1688 à Pavie et y est mort le 30 décembre 1774. Il est reçu de minorité à l’âge de quinze ans dans l’ordre de Saint-Jean de Jérusalem mais au moment de présenter les vœux de l'Ordre il se met, en 1709, au service de la cour de Vienne où il fera ses premières armes auprès du prince Eugène de Savoie-Carignan. En octobre 1748 il devient ministre plénipotentiaire aux Pays-Bas sous le règne de Marie-Thérèse d’Autriche.
rdf:langString
Antoniotto Botta Adorno, o Antonio Ottone (Branduzzo, 1688 – Torre d'Isola, 29 dicembre 1774), fu un esponente della potente dinastia patrizia lombardo-ligure dei Botta Adorno, un alto ufficiale dell'impero asburgico, un ministro plenipotenziario dei Paesi bassi austriaci fissati dal trattato di Utrecht e Presidente del Consiglio di Reggenza del Granducato di Toscana dal 1757 al 1766.
rdf:langString
Antoniotto (of Antonio Ottone) Botta Adorna (Castelletto di Branduzzo (Pavia), 1688 - Torre d'Isola (Pavia), 29 december 1774) was een Italiaans edelman en veldmaarschalk in Oostenrijkse dienst.
rdf:langString
Antoniotto, markiz de Botta-Adorno (ur. ok. 1688 (-Lombardia), zm. 29 grudnia 1774 w Torre d’Isola) – włoski wojskowy wywodzący się z jednej z najpotężniejszych rodzin w Genui, z której pochodziło pięciu dożów tego miasta. Rok po narodzinach Antoniotta, jego ojciec został wygnany z Republiki Genueńskiej, oskarżony o szykowanie zamachu stanu. W 1700 roku ojciec zmarł i majątek przejął najstarszy syn, Alessandro. Antoniotto wybrał karierę wojskową. W armii pozostał długo. Jeszcze w 1746 roku dowodził oddziałami austriacko-sardyńskimi przeciw Francuzom, czego rezultatem była zwycięska . Następnie Karol Lotaryński uczynił go plenipotentem austriackim w Belgii (Niderlandy Austriackie). W latach 1762-1764 był ambasadorem Austrii w Petersburgu, a od 1765 regentem Wielkiego Księstwa Toskanii.
rdf:langString
Антонио Отто Ботта д’Адорно (итал. Antoniotto Botta Adorno или итал. Antonio Otto Marchese Botta-Adorno) (13 мая 1688, Кастеллетто-ди-Брандуццо, близ Павии, Ломбардия — 30 декабря 1774, Торре-д’Изола, близ Павии) — маркиз, дипломат Габсбургской монархии, фельдмаршал (1.7.1754), происходил из итальянской династии Ботта-Адорно. В 1738—1740 годах и вновь в 1741—1742 годах был австрийским посланником при русском дворе. Уже после отъезда из России его имя оказалось одним из основных при расследовании «бабьего заговора».В 1746 году, взяв на себя верховное командование австро-пьемонтскими войсками против французов и испанцев в Италии, он нанес поражение войскам испано-французской армии в битве в долине Тидоне, недалеко от Пьяченцы, и занял Геную, но своим крайне жестоким обращением с генуэзцами быстро довел ее до восстания (знаменитое восстание Балиллы).
xsd:nonNegativeInteger
4285
