Antonio Magliabechi

http://dbpedia.org/resource/Antonio_Magliabechi an entity of type: Thing

Antonio di Marco Magliabechi (or Magliabecchi; 29 October 1633 - 4 July 1714) was an Italian librarian, scholar and bibliophile. rdf:langString
Antonio Magliabechi (Florence, 29 octobre 1633 - Florence, 4 juillet 1714), est un érudit et un bibliothécaire toscan. rdf:langString
Antonio Magliabechi (Firenze, 28 ottobre 1633 – Firenze, 4 luglio 1714) è stato un letterato, bibliofilo ed erudito italiano. rdf:langString
Antonio di Marco Magliabecchi lub Magliabechi (ur. 20 października 1633, zm. 1714 we Florencji) – włoski kolekcjoner i bibliotekarz Wielkiego Księcia Toskanii, Kosmy III. Znany był m.in. z fenomenalnej pamięci oraz zdolności do niezwykle szybkiego czytania. Jedna z anegdot mówi, że zapytany przez Kosmę o pewną wyjątkowo rzadką książkę był w stanie bezbłędnie powiedzieć w jakiej jest ona bibliotece, na której półce i która z kolei tam stoi. rdf:langString
Антонио Мальябеки (Мальябекки; итал. Antonio Magliabechi (Magliabecchi); 20 октября 1633, Флоренция — 4 июля 1714, Флоренция) — итальянский библиотекарь и учёный, знавший к концу жизни практически наизусть все прочитанные им книги из собственной библиотеки. rdf:langString
Antonio Magliabechi (falsch auch Magliabecchi; * 23. Oktober 1633 in Florenz; † 4. Juli 1714 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Bibliophiler und Bibliothekar. Nachdem er seinen Vater bereits 1640 verloren hatte, wurde Magliabechi von seiner Mutter zu einem Goldschmied in die Lehre gegeben. Er arbeitetebis zu seinem 40. Lebensjahr in diesem Beruf, hatte sich aber schon von früher Jugend an nebenher durch Selbststudium nicht nur Kenntnisse der alten Sprachen, sondern auch ein umfangreiches literarhistorisches Wissen angeeignet. Er sammelte Bücher und soll über ein phänomenales Gedächtnis verfügt haben. Nachdem 1673 auch seine Mutter verstorben war, wandte er sich vollends seinen geisteswissenschaftlichen Neigungen zu. rdf:langString
Antonio Magliabecchi (Florencia, 20 o 28 de octubre 1633 - Florencia, 4 de julio de 1714) fue un famoso bibliotecario, erudito y bibliólogo italiano. Hijo de Marco Magliabecchi, burgués y Ginevra Baldorietta. Aunque Magliabecchi fue aprendiz de orfebre y trabajó de ello hasta cumplir los catorce años, , bibliotecario del cardenal de Médici, reconoció sus dotes y le enseñó latín, griego y hebreo. rdf:langString
Antonio Magliabechi, född 20 oktober 1633 i Florens, död 4 juli 1714 i Florens, var en italiensk bibliotekarie. Magliabechi var till sitt 40:e år guldsmed, men förvärvade sig på egen hand vidsträckt vetande och utnämndes 1673 till bibliotekarie hos storhertigen Cosimo III av Toscana. Han utgav flera katalogverk och gamla arbeten samt brevväxlade med sin tids förnämsta lärde (en stor del av hans brev utgavs 1745, i fem band). Det av honom samlade magliabechiska biblioteket, som innehåller dyrbara handskrifter och äldre verk, testamenterade han till storhertigen, vilken skänkte det till staden Florens. rdf:langString
rdf:langString Antonio Magliabechi
rdf:langString Antonio Magliabechi
rdf:langString Antonio Magliabecchi
rdf:langString Antonio Magliabechi
rdf:langString Antonio Magliabechi
rdf:langString Antonio Magliabecchi
rdf:langString Мальябеки, Антонио
rdf:langString Antonio Magliabechi
xsd:integer 1899327
xsd:integer 1040321675
rdf:langString Antonio Magliabechi (falsch auch Magliabecchi; * 23. Oktober 1633 in Florenz; † 4. Juli 1714 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Bibliophiler und Bibliothekar. Nachdem er seinen Vater bereits 1640 verloren hatte, wurde Magliabechi von seiner Mutter zu einem Goldschmied in die Lehre gegeben. Er arbeitetebis zu seinem 40. Lebensjahr in diesem Beruf, hatte sich aber schon von früher Jugend an nebenher durch Selbststudium nicht nur Kenntnisse der alten Sprachen, sondern auch ein umfangreiches literarhistorisches Wissen angeeignet. Er sammelte Bücher und soll über ein phänomenales Gedächtnis verfügt haben. Nachdem 1673 auch seine Mutter verstorben war, wandte er sich vollends seinen geisteswissenschaftlichen Neigungen zu. , Bibliothekar des Kardinals Leopoldo de’ Medici, entdeckte in ihm den großen Gelehrten, und Marmi verwandte ihn bei der Sammlung einer Bibliothek für den Großherzog des Herzogtums Toskana, Cosimo III. de’ Medici, deren Kustos er später wurde. Seine bedeutende Büchersammlung, in deren Mitte er in seinem engen Privathaus in Florenz gelebt hatte und die zuletzt über 30.000 Bände umfasste, vermachte er dem Großherzog für die Einrichtung einer öffentlichen Bibliothek. Die Sammlung ist wegen ihrer zahlreichen Handschriften und alten Drucke besonders wertvoll (dreibändiger Katalog derselben von Fossi, Florenz 1795). Diese so genannte Magliabechiana wurde 1859 mit der Biblioteca Palatina di Firenze (der großherzoglichen Bibliothek) zur Italienischen Nationalbibliothek vereinigt. Ähnlich wie sein jüngerer Zeitgenosse Muratori hat Magliabechi selbst mehrere ältere Schriften herausgegeben. Er korrespondierte mit vielen bekannten Gelehrten seiner Zeit, unter anderem auch mit Leibniz und Christian Daum. Eine Auswahl der an ihn gerichteten Briefe wurde von (Florenz 1745) zusammengestellt; viele andere Schreiben finden sich in der Correspondance inédite de Mabillon et de Montfaucon avec l'Italie (Paris 1847, drei Bände). Seine letzten Jahre verbrachte Magliabechi, der nach dem Wahlspruch Scire nostrum reminisci gelebt hatte, zurückgezogen im Konvent des Klosters Santa Maria Novella in Florenz, wo er auch verstarb und wo er begraben liegt. Sein Vermögen hinterließ er den Armen.
rdf:langString Antonio di Marco Magliabechi (or Magliabecchi; 29 October 1633 - 4 July 1714) was an Italian librarian, scholar and bibliophile.
rdf:langString Antonio Magliabecchi (Florencia, 20 o 28 de octubre 1633 - Florencia, 4 de julio de 1714) fue un famoso bibliotecario, erudito y bibliólogo italiano. Hijo de Marco Magliabecchi, burgués y Ginevra Baldorietta. Aunque Magliabecchi fue aprendiz de orfebre y trabajó de ello hasta cumplir los catorce años, , bibliotecario del cardenal de Médici, reconoció sus dotes y le enseñó latín, griego y hebreo. En 1673 se convirtió en bibliotecario de Cosme III de Médici.quien le confió la custodia de la Biblioteca Palatina Medici, en el Palazzo Pitti.​ Magliabecchi se convirtió en la figura central de la vida literaria de Florencia, y eruditos de muchos países quisieron conocerle y cartearse con él. Aunque su importante posición le dio bastante reconocimiento, es recordado más por sus habilidades personales, y por su enorme capacidad para memorizar lo que leía. Ha sido descrito como un glotón literario, y el más racional de los bibliomaníacos, dado que leyó todos y cada uno de los libros que cayeron en sus manos. Su biblioteca personal contenía unos 40 000 libros y 10 000 manuscritos.​ Su casa estaba literalmente desbordada por los libros; las escaleras estaban llenas de ellos, y llegaban incluso al porche delantero. Se han contado muchas historias acerca de su impresionante memoria, que era «como cera para recibir y mármol para guardar». Una de las más conocidas de estas historias dice que cuando Cósimo le pidió un libro extremadamente raro, él contestó: «Señor, sólo hay una copia de ese libro en el mundo; está en la biblioteca del Gran Señor en Constantinopla, y es el undécimo libro de la segunda estantería a mano derecha según se entra». En asuntos mundanos, Magliabecchi fue extremadamente despistado. Incluso se olvidó de reclamar su salario durante un año. Vestía sus ropas hasta que se le caían, dado que pensaba que era una gran pérdida de tiempo cambiarse de ropa cada noche: «la vida es tan corta, y hay tantos libros». Daba la bienvenida a todos los eruditos que le preguntaban, siempre que no le molestaran mientras estaba trabajando. Tenía una especial manía contra los jesuitas. Un día señaló a un hombre el palazzo Riccardi y dijo: «Aquí tuvo lugar el nuevo nacimiento del aprendizaje», y luego, girándose al colegio de los jesuitas: «Ahí vinieron para enterrarle». Fue un hombre de aspecto salvaje, muy descuidado consigo mismo. Rechazaba ser esperado, y raramente se quitaba la ropa para ir a la cama. Su cena se basaba habitualmente en tres huevos duros y un poco de agua. Tenía una pequeña mirilla en su puerta, por la que podía ver a todos aquellos que se acercaban a él, y si no le apetecía su compañía, los rechazaba. Se cuenta que nunca en su vida se alejó de Florencia más que para ir a Pratz, donde acompañó al a ver un manuscrito. Murió a los 81 años (en 1714) en el monasterio de Santa María Novella. Donó sus libros al Gran Duque para que fueran usados como una biblioteca pública, y su fortuna fue donada a los pobres. En 1861, el rey Victor Emmanuel unió su colección, conocida como Magliabechiana con la privada del Gran Ducado, formando la Biblioteca Nazionale.
rdf:langString Antonio Magliabechi (Florence, 29 octobre 1633 - Florence, 4 juillet 1714), est un érudit et un bibliothécaire toscan.
rdf:langString Antonio Magliabechi (Firenze, 28 ottobre 1633 – Firenze, 4 luglio 1714) è stato un letterato, bibliofilo ed erudito italiano.
rdf:langString Antonio Magliabechi, född 20 oktober 1633 i Florens, död 4 juli 1714 i Florens, var en italiensk bibliotekarie. Magliabechi var till sitt 40:e år guldsmed, men förvärvade sig på egen hand vidsträckt vetande och utnämndes 1673 till bibliotekarie hos storhertigen Cosimo III av Toscana. Han utgav flera katalogverk och gamla arbeten samt brevväxlade med sin tids förnämsta lärde (en stor del av hans brev utgavs 1745, i fem band). Det av honom samlade magliabechiska biblioteket, som innehåller dyrbara handskrifter och äldre verk, testamenterade han till storhertigen, vilken skänkte det till staden Florens. Sina sista år tillbringade Magliabechi i dominikanerklostret vid Santa Maria Novella.
rdf:langString Antonio di Marco Magliabecchi lub Magliabechi (ur. 20 października 1633, zm. 1714 we Florencji) – włoski kolekcjoner i bibliotekarz Wielkiego Księcia Toskanii, Kosmy III. Znany był m.in. z fenomenalnej pamięci oraz zdolności do niezwykle szybkiego czytania. Jedna z anegdot mówi, że zapytany przez Kosmę o pewną wyjątkowo rzadką książkę był w stanie bezbłędnie powiedzieć w jakiej jest ona bibliotece, na której półce i która z kolei tam stoi.
rdf:langString Антонио Мальябеки (Мальябекки; итал. Antonio Magliabechi (Magliabecchi); 20 октября 1633, Флоренция — 4 июля 1714, Флоренция) — итальянский библиотекарь и учёный, знавший к концу жизни практически наизусть все прочитанные им книги из собственной библиотеки.
xsd:nonNegativeInteger 4990

data from the linked data cloud