26 Baku Commissars

http://dbpedia.org/resource/26_Baku_Commissars an entity of type: Thing

Die Kommune von Baku (aserbaidschanisch Bakı Kommunası, russisch Бакинская коммуна) war eine eigenständige Sowjetrepublik in Aserbaidschan, die im Frühjahr 1918 errichtet wurde und im August desselben Jahres wieder zerfiel. rdf:langString

La komunistoj de Azerbajĝano ribeliĝis la 15-a de novembro 1917 kaj okupis la urbon Bakuo la 8-a de majo 1918 proklamante la Bakuan Komunumon.La 12-a de aprilo 1918 la partio Musavato intencis okupi Bakuon sed oponiĝis la maldesktruloj de la komunumo kiuj venkis ilin. En julio 1918 la maldekstruloj de la komunumo dividiĝis. Kelkaj volis la britan helpon (la britoj establiĝis en Persio) kiel rifuzo al la turkoj. La menŝevikoj kaj la armenoj (daŝnakoj) favorigis la intervenon. La bolŝevikoj rezignis la 31-a de julio 1918, kaj per ĝi la Bakua Komunumo malaperis, estiĝante nova registaro (la Diktaturo de Centra Kaspio). rdf:langString

26 Komisaris Baku adalah anggota Bolshevik dan didirikan di Baku sesudah Revolusi Oktober.Komune ini dipimpin oleh Stepan Shahumyan sampai 26 Juli 1918.Sesudah penggulingan, komisaris Baku mencoba melarikan diri, tetapi ditangkap oleh Tentara Putih dan ditempatkan di penjara Baku.Pada 14 September, Tentara Merah mendobrak penjara dan membebaskan komisaris yang kemudian naik kapal ke Krasnovodsk, di mana mereka tepat pada waktunya ditangkap, dan pada malam 20 September 1918, mereka dihukum mati oleh regu penembak di antara stasiun Pereval dan Akhcha-Kuyma di . rdf:langString

La Commune de Bakou est un gouvernement soviétique formé à Bakou, à la suite de la révolution russe, du 25 avril au 25 juin 1918, soit durant deux mois. Ses dirigeants sont les 26 commissaires de Bakou, issus du Parti bolchévique et de la gauche socialiste-révolutionnaire, avec à sa tête Stepan Chahoumian. Soutenue par les ouvriers russes et arméniens, la Commune est renversée par la coalition du Dachnak, des mencheviks et de la droite socialiste-révolutionnaire. Ses meneurs, arrêtés par les Blancs et emprisonnés à Bakou, tentent de fuir : en vain. Ils sont fusillés par l'armée britannique, lors d'une opération sur le chemin de fer Transcaucasien dans la nuit du 20 au 21 septembre 1918. rdf:langString

26人のバクー・コミッサール（26にんのバクー・コミッサール、ロシア語: 26 бакинских комиссаров）とは、バクー・コミューン (Бакинская коммуна) のメンバーであったボリシェヴィキとの党員たちである。バクーに設立され、ステパン・シャウミャンに率いられたこのコミューンは、1918年6月26日にメンシェヴィキと社会革命党右派に倒されるまで存在した。コミューンの崩壊後、メンバーはバクーを逃れようとしたが、カスピ海艦隊中央委員会独裁政権によって捕らえられ、投獄された。ソ連側の史料によれば、オスマン帝国軍占領下のバクーで、同年9月14日に赤軍の兵士らがコミッサールたちのいる刑務所を襲撃し、彼らを解放した。その後、コミッサールたちはクラスノボツク行きの船に乗り込もうとしたが、ほどなく地元の当局に逮捕され、同月20日にカスピ海横断鉄道沿線で処刑されたという。 rdf:langString

Komuna Bakijska – komunistyczny organizm polityczny działający w Baku od 25 kwietnia do 25 czerwca 1918.Na czele Komuny, popieranej głównie przez robotników rosyjskich i ormiańskich, stało 26 komisarzy, działaczy partii bolszewickiej oraz lewicowego skrzydła Socjalistów Rewolucjonistów. W tej grupie wyróżniającą się postacią był Stepan Szaumian, który natychmiast zadeklarował podporządkowanie Rosji Radzieckiej. Komuna została obalona przez koalicję Dasznaków, mienszewików i prawego skrzydła eserowców. Jej przywódcy zostali zatrzymani przez Białych i uwięzieni w Baku, a następnie, po nieudanej ucieczce do Krasnowodska rozstrzelani przez interwencyjną armię brytyjską przy transkaukaskiej linii kolejowej w nocy z 20 na 21 września 1918. rdf:langString

«Баки́нские комисса́ры» («26 бакинских комиссаров») — в основном руководители (исполнительный орган Бакинской коммуны), вошедшие в историографию своей гибелью: в ночь на 20 сентября 1918 года они были казнены под Красноводском по приказу правительства Туркестана за сдачу Баку турецко-азербайджано-дагестанским войскам. Комиссаров арестовала в Баку Диктатура Центрокаспия (1 августа 1918 года) по обвинению в жестоком подавлении антибольшевистских выступлений в марте 1918 года, в ходе которого были убиты около 10 тысяч человек. rdf:langString

Баки́нська кому́на — уряд радянського типу, що було сформовано в Баку та його околицях 25 квітня 1918 після спалаху етнічного насильства в Баку, відомої як Березневі події. Термін «комуна» походив від прикладу Парижа 1871 року («Паризька комуна») й означав диктатуру пролетаріату в місцевому масштабі, але в союзі з усією Росією. rdf:langString

La Comuna de Bakú va ser un govern que crearen els comunistes de l'Azerbaidjan, rebel·lats el 15 de novembre de 1917, establert formalment a Bakú el 8 de maig de 1918. Aquest govern s'estenia a quasi tot l'Azerbaidjan menys tres districtes que estaven en poder del Musavat i on aquests havien proclamada la República de l'Azerbaidjan. El 12 d'abril de 1918 el partit Musavat va intentar establir-se a Bakú, però s'hi van oposar els comunistes i esquerrans revoltats a la ciutat i altres llocs, que els van foragitar, i el 8 de maig es va constituir el govern. rdf:langString

The 26 Baku Commissars were Bolshevik and Left Socialist Revolutionary (SR) members of the Baku Commune. The commune was established in the city of Baku, which was then the capital of the briefly independent Azerbaijan Democratic Republic, and is now the capital of the Republic of Azerbaijan. The commune, led by Stepan Shahumyan, existed until 26 July 1918 when the Bolsheviks were forced out of power by a coalition of Dashnaks, Right SRs, and Mensheviks. rdf:langString

Los 26 Comisarios de Bakú fueron miembros dirigentes bolcheviques y social-revolucionarios de izquierda de la Comuna de Bakú, régimen soviético establecido en Azerbaiyán en 1918. La comuna fue establecida en la ciudad de Bakú (capital de la pre-soviética y brevemente independiente República Democrática de Azerbaiyán, actualmente República de Azerbaiyán). La comuna, liderada por Stepán Shaumián, existió hasta el 26 de julio de 1918, cuando los bolcheviques fueron forzados a abandonar el poder por una coalición de dashnaks, social-revolucionarios de derecha y mencheviques. Tras su derrocamiento, los comisarios intentaron abandonar Bakú, pero fueron capturados por la Dictadura del Caspio Central y encarcelados. Según la historiografía soviética, el 14 de septiembre de 1918, durante la caída d rdf:langString

Los comunistas de Azerbaiyán se rebelaron el 15 de noviembre de 1917 y tomaron Bakú el 8 de mayo de 1918 proclamando la Comuna de Bakú. El 12 de abril de 1918 el partido Musavat intentó ocupar Bakú pero se les opusieron los izquierdistas de la comuna, que lo derrotaron. En julio de 1918 los izquierdistas de Bakú se dividieron. Algunos querían obtener la ayuda británica (los británicos se habían establecido en Persia) para rechazar a los turcos. Los mencheviques y los armenios (miembros del Dashnak) favorecían la intervención. Los bolcheviques dimitieron el 31 de julio de 1918, y con ello acabó la Comuna de Bakú, dando paso a un nuevo gobierno (la Dictadura del Caspio Central). rdf:langString

Les 26 commissaires de Bakou étaient des bolcheviques et socialistes révolutionnaires de gauche, membres de la commune de Bakou, qui fut créée à Bakou en 1917, après la révolution d'Octobre. La commune était dirigée par Stepan Chahoumian. Le 26 juillet 1918, une coalition de membres du parti Dachnak, des socialistes révolutionnaires et mencheviks forcèrent les bolcheviks à abandonner le pouvoir. Les commissaires de Bakou tentèrent alors de s'enfuir, mais furent capturés par l'armée blanche et jetés dans une prison de Bakou. rdf:langString

La Comune di Baku fu un governo unitario bolscevico e menscevico stabilito a Baku, nell'Azerbaigian a partire dal 13 aprile 1918, e guidata dal menscevico della Federazione Rivoluzionaria Armena Stepan Shahumyan. rdf:langString

I 26 commissari di Baku furono i membri bolscevichi e socialisti rivoluzionari di sinistra (SR) della Comune di Baku. La Comune fu fondata nella città di Baku, l'allora capitale della Repubblica Democratica dell'Azerbaigian per breve tempo indipendente, e attuale capitale della Repubblica dell'Azerbaigian. La Comune, guidata da Stepan Shahumyan, esistette fino al 26 luglio 1918, quando i bolscevichi furono costretti a lasciare il potere da una coalizione formata da Dashnak, socialisti rivoluzionari di destra e menscevichi. rdf:langString

A Comuna de Bacu foi um resultado da Revolução Russa, após revoltas comunistas no Azerbaijão em 15 de novembro de 1917, que levaram a toma de Bacu, capital do país, em 8 de maio de 1918. A Comuna de Bacu foi uma entidade política de curta vida, resistindo de 13 de abril até 25 de julho de 1918. rdf:langString

Баки́нская комму́на (азерб. Bakı kommunası) — принятое в советской историографии наименование советской власти, которая существовала в Баку и прилегающих к нему районах с 25 апреля по 31 июля 1918 года. Вместе с тем, существует и ряд других объяснений данного исторического явления. Если по Азербайджанской советской энциклопедии это советская власть в Баку и некоторых районах Азербайджана в 1918 году, то по энциклопедии Октябрьской революции это советская республика. Большая Российская Энциклопедия называет Бакинскую коммуну советским государственным образованием на территории Бакинской губернии в 1918 году. Согласно определению польского историка Т. Светоховского это «правительство советского типа», сформировавшееся в Баку и его окрестностях 25 апреля после вспышки этнического насилия в Ба rdf:langString

Баки́нські коміса́ри — 26 керівних комуністичних революційних діячів м. Баку й Азербайджану: С. Шаумян, І. Фіолетов, П. Джапарідзе, М. Азізбеков, Я. Зевін, І. Малигін, А. Амірян, Мір-Гасан Везіров, Г. Корганов, Г. Петров, С. Осепян, М. Басін, Ф. Солнцев, А. Констандян, А. Борян, І. Метакса, І. Ніколайшвілі, Б. Авакян, А. Богданов, С. Богданов, В. Полухін, Е. Берг, М. Коганов, І. Габишев, І. Мішне, Т. Аміров. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Comuna de Bakú

rdf:langString Kommune von Baku

rdf:langString 26 Baku Commissars

rdf:langString Bakua Komunumo

rdf:langString 26 Comisarios de Bakú

rdf:langString Comuna de Bakú

rdf:langString 26 commissaires de Bakou

rdf:langString 26 Komisaris Baku

rdf:langString Comune di Baku

rdf:langString 26 commissari di Baku

rdf:langString Commune de Bakou

rdf:langString 26人のバクー・コミッサール

rdf:langString Komuna Bakijska

rdf:langString Comuna de Bacu

rdf:langString Бакинская коммуна

rdf:langString Бакинские комиссары

rdf:langString Бакинська комуна

rdf:langString Бакинські комісари

foaf:name

rdf:langString Baku Commune

rdf:langString Baku Soviet Commune

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 7855935

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1116284464

dbpprop:yearEnd

xsd:integer 1918

dbpprop:yearStart

xsd:integer 1918

dbpprop:commonName

rdf:langString Baku Commune

dbpprop:dateEnd

xsd:gMonthDay --07-26

dbpprop:dateStart

xsd:gMonthDay --04-13

dbpprop:imageFlag

rdf:langString Baku Commune.png

dbpprop:p

rdf:langString Baku Governorate

dbpprop:s

rdf:langString Centrocaspian Dictatorship

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString La Comuna de Bakú va ser un govern que crearen els comunistes de l'Azerbaidjan, rebel·lats el 15 de novembre de 1917, establert formalment a Bakú el 8 de maig de 1918. Aquest govern s'estenia a quasi tot l'Azerbaidjan menys tres districtes que estaven en poder del Musavat i on aquests havien proclamada la República de l'Azerbaidjan. El 12 d'abril de 1918 el partit Musavat va intentar establir-se a Bakú, però s'hi van oposar els comunistes i esquerrans revoltats a la ciutat i altres llocs, que els van foragitar, i el 8 de maig es va constituir el govern. El juliol del 1918 el govern de la Comuna es va dividir. Alguns volien obtenir el suport dels britànics que s'havien establert a Pèrsia per rebutjar els turcs que aleshores envaïen Transcaucàsia. Els menxevics i els armenis (membres del Dashnak) afavorien la intervenció. Els bolxevics dimitiren el 31 de juliol de 1918, i amb això es va acabar el govern de la Comuna de Bakú, que va donar pas a un nou govern conegut com la Dictadura de la Càspia Central.

rdf:langString Die Kommune von Baku (aserbaidschanisch Bakı Kommunası, russisch Бакинская коммуна) war eine eigenständige Sowjetrepublik in Aserbaidschan, die im Frühjahr 1918 errichtet wurde und im August desselben Jahres wieder zerfiel.

rdf:langString The 26 Baku Commissars were Bolshevik and Left Socialist Revolutionary (SR) members of the Baku Commune. The commune was established in the city of Baku, which was then the capital of the briefly independent Azerbaijan Democratic Republic, and is now the capital of the Republic of Azerbaijan. The commune, led by Stepan Shahumyan, existed until 26 July 1918 when the Bolsheviks were forced out of power by a coalition of Dashnaks, Right SRs, and Mensheviks. After their overthrow, the Baku commissars attempted to leave Baku but were captured by the Centrocaspian Dictatorship and imprisoned. On 14 September 1918, during the fall of Baku to Ottoman forces, Red Army soldiers broke into their prison and freed the commissars; they then boarded a ship to Krasnovodsk, where they were promptly arrested by local authorities and, on the night of 20 September 1918, executed by a firing squad between the stations of Pereval and Akhcha-Kuyma on the Transcaspian Railway by soldiers of the Ashkhabad Committee. They were executed for essentially letting Islamic Army of the Caucasus seize Baku.

rdf:langString La komunistoj de Azerbajĝano ribeliĝis la 15-a de novembro 1917 kaj okupis la urbon Bakuo la 8-a de majo 1918 proklamante la Bakuan Komunumon.La 12-a de aprilo 1918 la partio Musavato intencis okupi Bakuon sed oponiĝis la maldesktruloj de la komunumo kiuj venkis ilin. En julio 1918 la maldekstruloj de la komunumo dividiĝis. Kelkaj volis la britan helpon (la britoj establiĝis en Persio) kiel rifuzo al la turkoj. La menŝevikoj kaj la armenoj (daŝnakoj) favorigis la intervenon. La bolŝevikoj rezignis la 31-a de julio 1918, kaj per ĝi la Bakua Komunumo malaperis, estiĝante nova registaro (la Diktaturo de Centra Kaspio).

rdf:langString Los 26 Comisarios de Bakú fueron miembros dirigentes bolcheviques y social-revolucionarios de izquierda de la Comuna de Bakú, régimen soviético establecido en Azerbaiyán en 1918. La comuna fue establecida en la ciudad de Bakú (capital de la pre-soviética y brevemente independiente República Democrática de Azerbaiyán, actualmente República de Azerbaiyán). La comuna, liderada por Stepán Shaumián, existió hasta el 26 de julio de 1918, cuando los bolcheviques fueron forzados a abandonar el poder por una coalición de dashnaks, social-revolucionarios de derecha y mencheviques. Tras su derrocamiento, los comisarios intentaron abandonar Bakú, pero fueron capturados por la Dictadura del Caspio Central y encarcelados. Según la historiografía soviética, el 14 de septiembre de 1918, durante la caída de Bakú ante las fuerzas otomanas, soldados del Ejército Rojo irrumpieron en su prisión y liberaron a los comisarios; entonces embarcaron en un barco hacia Krasnovodsk, donde fueron inmediatamente detenidos por las autoridades locales y, en la noche del 20 de septiembre de 1918, ejecutados por un pelotón de fusilamiento entre las estaciones de Pereval y Ajcha-Kuima del Ferrocarril Trans-Caspio.

rdf:langString Los comunistas de Azerbaiyán se rebelaron el 15 de noviembre de 1917 y tomaron Bakú el 8 de mayo de 1918 proclamando la Comuna de Bakú. El 12 de abril de 1918 el partido Musavat intentó ocupar Bakú pero se les opusieron los izquierdistas de la comuna, que lo derrotaron. En julio de 1918 los izquierdistas de Bakú se dividieron. Algunos querían obtener la ayuda británica (los británicos se habían establecido en Persia) para rechazar a los turcos. Los mencheviques y los armenios (miembros del Dashnak) favorecían la intervención. Los bolcheviques dimitieron el 31 de julio de 1918, y con ello acabó la Comuna de Bakú, dando paso a un nuevo gobierno (la Dictadura del Caspio Central). La Comuna de Bakú, una entidad política de corta vida, duró del 13 de abril al 25 de julio de 1918. Llegó al poder tras una confrontación sangrienta con la población musulmana, conocida como en Bakú. Durante su breve existencia la Comuna tuvo que enfrentarse a varios problemas: desde el desabastecimiento de alimentos y suministros hasta la amenaza del poderoso Ejército otomano que quería atacar Bakú. A pesar de las difíciles condiciones, la Comuna llevó a cabo diversas reformas sociales, como la nacionalización de la industria del petróleo. El proceso de nacionalización fue sencillo, poniendo bajo control militar las instalaciones y aplicando la dictadura del proletariado teorizada por Lenin. Así es como Víctor Serge describió la situación de mayo, junio y julio, y el estado del pequeño Ejército Rojo de Bakú: «En mayo, junio y julio los habitantes solo podían recibir diminutas raciones de nueces y semillas de girasol; las pequeñas cantidades de maíz que el sóviet consiguió traer por mar estaban reservadas para las tropas. Los intentos de requisas fueron realizados por el pequeño Ejército Rojo de Bakú, un cuerpo pobremente disciplinado y gestionado, compuesto mayoritariamente por armenios que eran ajenos al espíritu revolucionario del proletariado. Bebían en exceso y saqueaban a los campesinos musulmanes, causando desafección entre ellos.» El 5 de junio de 1918, el Ejército Rojo de Bakú repelió un asalto realizado por tropas otomanas abrumadoramente superiores en número, pero más tarde lanzó un asalto infructuoso contra Ganja, localidad donde se encontraba el cuartel general del (unidad otomana) y fue obligado a retirarse a Bakú. En este punto, los dashnaks, eseristas de derecha y mencheviques comenzaron a negociar con el general Lionel Dunsterville, comandante de las tropas británicas en Persia, invitando a sus tropas a Bakú para defender la ciudad de un inminente ataque otomano. Los bolcheviques y sus aliados izquierdistas se opusieron a este plan, pero el 25 de julio la mayoría del sóviet votó el llamamiento a los británico, y los bolcheviques dimitieron. Los dirigentes de la Comuna de Bakú fueron encarcelados acusados de participar en formaciones militares ilegales y saqueo militarizado, particularmente durante las atrocidades cometidas en las Jornadas de Marzo, y fueron reemplazados por la Dictadura del Caspio Central. Al contrario de lo que sucedió en muchas zonas de Rusia, donde los bolcheviques consiguieron una mala reputación por ejecutar cruelmente a aquellos que no les apoyaban, los bolcheviques de Bakú no fueron tan estrictos. La Cheka de Bakú ejecutó solo a dos personas, ambas miembros del sóviet sorprendidos malversando fondos públicos: el comisario de Finanzas, Aleksandr Kireev, y el comisario del vapor Meve, .

rdf:langString Les 26 commissaires de Bakou étaient des bolcheviques et socialistes révolutionnaires de gauche, membres de la commune de Bakou, qui fut créée à Bakou en 1917, après la révolution d'Octobre. La commune était dirigée par Stepan Chahoumian. Le 26 juillet 1918, une coalition de membres du parti Dachnak, des socialistes révolutionnaires et mencheviks forcèrent les bolcheviks à abandonner le pouvoir. Les commissaires de Bakou tentèrent alors de s'enfuir, mais furent capturés par l'armée blanche et jetés dans une prison de Bakou. Le 14 septembre 1918, des soldats de l'Armée rouge firent irruption dans la prison et libérèrent les commissaires qui s'enfuirent ensuite vers Krasnovodsk à bord d'un navire. Mais ils furent rapidement arrêtés, et dans la nuit du 20 septembre 1918 fusillés par un peloton d'exécution entre les gares de Pereval et Akhtcha-Kouyma du chemin de fer transcapien.

rdf:langString 26 Komisaris Baku adalah anggota Bolshevik dan didirikan di Baku sesudah Revolusi Oktober.Komune ini dipimpin oleh Stepan Shahumyan sampai 26 Juli 1918.Sesudah penggulingan, komisaris Baku mencoba melarikan diri, tetapi ditangkap oleh Tentara Putih dan ditempatkan di penjara Baku.Pada 14 September, Tentara Merah mendobrak penjara dan membebaskan komisaris yang kemudian naik kapal ke Krasnovodsk, di mana mereka tepat pada waktunya ditangkap, dan pada malam 20 September 1918, mereka dihukum mati oleh regu penembak di antara stasiun Pereval dan Akhcha-Kuyma di .

rdf:langString La Commune de Bakou est un gouvernement soviétique formé à Bakou, à la suite de la révolution russe, du 25 avril au 25 juin 1918, soit durant deux mois. Ses dirigeants sont les 26 commissaires de Bakou, issus du Parti bolchévique et de la gauche socialiste-révolutionnaire, avec à sa tête Stepan Chahoumian. Soutenue par les ouvriers russes et arméniens, la Commune est renversée par la coalition du Dachnak, des mencheviks et de la droite socialiste-révolutionnaire. Ses meneurs, arrêtés par les Blancs et emprisonnés à Bakou, tentent de fuir : en vain. Ils sont fusillés par l'armée britannique, lors d'une opération sur le chemin de fer Transcaucasien dans la nuit du 20 au 21 septembre 1918.

rdf:langString 26人のバクー・コミッサール（26にんのバクー・コミッサール、ロシア語: 26 бакинских комиссаров）とは、バクー・コミューン (Бакинская коммуна) のメンバーであったボリシェヴィキとの党員たちである。バクーに設立され、ステパン・シャウミャンに率いられたこのコミューンは、1918年6月26日にメンシェヴィキと社会革命党右派に倒されるまで存在した。コミューンの崩壊後、メンバーはバクーを逃れようとしたが、カスピ海艦隊中央委員会独裁政権によって捕らえられ、投獄された。ソ連側の史料によれば、オスマン帝国軍占領下のバクーで、同年9月14日に赤軍の兵士らがコミッサールたちのいる刑務所を襲撃し、彼らを解放した。その後、コミッサールたちはクラスノボツク行きの船に乗り込もうとしたが、ほどなく地元の当局に逮捕され、同月20日にカスピ海横断鉄道沿線で処刑されたという。

rdf:langString La Comune di Baku fu un governo unitario bolscevico e menscevico stabilito a Baku, nell'Azerbaigian a partire dal 13 aprile 1918, e guidata dal menscevico della Federazione Rivoluzionaria Armena Stepan Shahumyan. Il 5 giugno in seguito al Trattato di Batumi tra Impero ottomano e Prima Repubblica di Armenia i musulmani della Repubblica Democratica di Azerbaigian si presentarono in armi alle porte di Baku, ma vennero respinti dalle forze della Comune, le quali si lanciarono all'inseguimento, non riuscendo però a conquistare la capitale dei musulmani, Ganja. A questo punto in previsione di un imponente attacco musulmano per l'imminente arrivo dell'Esercito islamico del Caucaso ottomano dalla regione del lago Urmia, il governo della Comune invitò i britannici (installati in Persia) ad allearsi. Ma i bolscevichi della Comune si opposero, ed il 26 luglio 1918 estromisero i menscevichi vedendosi però costretti ad abbandonare Baku per il sopraggiungere dei britannici coi quali vi erano anche reparti russi dell'Armata Bianca. Le paure erano fondate: Shahumyan stesso fu catturato dai russi bianchi ed imprigionato. I britannici vi impiantarono la Dittatura centrocaspiana. Il 14 settembre, dopo la sconfitta nella battaglia di Baku, Shahumyan, preso da un commando della Flotta del Caspio e portato via mare a Krasnovodsk, fu giustiziato dai bianchi il 20 settembre.

rdf:langString Komuna Bakijska – komunistyczny organizm polityczny działający w Baku od 25 kwietnia do 25 czerwca 1918.Na czele Komuny, popieranej głównie przez robotników rosyjskich i ormiańskich, stało 26 komisarzy, działaczy partii bolszewickiej oraz lewicowego skrzydła Socjalistów Rewolucjonistów. W tej grupie wyróżniającą się postacią był Stepan Szaumian, który natychmiast zadeklarował podporządkowanie Rosji Radzieckiej. Komuna została obalona przez koalicję Dasznaków, mienszewików i prawego skrzydła eserowców. Jej przywódcy zostali zatrzymani przez Białych i uwięzieni w Baku, a następnie, po nieudanej ucieczce do Krasnowodska rozstrzelani przez interwencyjną armię brytyjską przy transkaukaskiej linii kolejowej w nocy z 20 na 21 września 1918.

rdf:langString I 26 commissari di Baku furono i membri bolscevichi e socialisti rivoluzionari di sinistra (SR) della Comune di Baku. La Comune fu fondata nella città di Baku, l'allora capitale della Repubblica Democratica dell'Azerbaigian per breve tempo indipendente, e attuale capitale della Repubblica dell'Azerbaigian. La Comune, guidata da Stepan Shahumyan, esistette fino al 26 luglio 1918, quando i bolscevichi furono costretti a lasciare il potere da una coalizione formata da Dashnak, socialisti rivoluzionari di destra e menscevichi. Dopo il loro rovesciamento, i commissari di Baku tentarono di lasciare Baku ma furono catturati dalla Dittatura Centrocaspiana e imprigionati. Il 14 settembre 1918, durante la caduta di Baku per mano delle forze ottomane, i soldati dell'Armata Rossa irruppero nella loro prigione e liberarono i commissari; si imbarcarono quindi su una nave per Krasnovodsk, dove furono prontamente arrestati dalle autorità locali e, nella notte del 20 settembre 1918, fucilati tra le stazioni di Pereval e Akhcha-Kuyma sulla Ferrovia transcaspica dai soldati del Comitato di Ashkhabad.

rdf:langString «Баки́нские комисса́ры» («26 бакинских комиссаров») — в основном руководители (исполнительный орган Бакинской коммуны), вошедшие в историографию своей гибелью: в ночь на 20 сентября 1918 года они были казнены под Красноводском по приказу правительства Туркестана за сдачу Баку турецко-азербайджано-дагестанским войскам. Комиссаров арестовала в Баку Диктатура Центрокаспия (1 августа 1918 года) по обвинению в жестоком подавлении антибольшевистских выступлений в марте 1918 года, в ходе которого были убиты около 10 тысяч человек.

rdf:langString A Comuna de Bacu foi um resultado da Revolução Russa, após revoltas comunistas no Azerbaijão em 15 de novembro de 1917, que levaram a toma de Bacu, capital do país, em 8 de maio de 1918. A Comuna de Bacu foi uma entidade política de curta vida, resistindo de 13 de abril até 25 de julho de 1918. Em 12 de abril de 1918, o partido tentou ocupar Bacu, mas eles foram derrotados pelos esquerdistas da comuna. Em julho de 1918, os esquerdistas de Bacu se dividiram. Alguns queriam obter ajuda britânica (os ingleses haviam se estabelecido na Pérsia) para rechaçar os turcos. Os mencheviques e os armênios (membros do Dashnak) favoreciam a intervenção. Os bolcheviques renunciaram em 31 de julho de 1918, e com isto a Comuna de Bacu terminou, dando lugar a um novo governo (a Ditadura Centrocaspiana).

rdf:langString Баки́нская комму́на (азерб. Bakı kommunası) — принятое в советской историографии наименование советской власти, которая существовала в Баку и прилегающих к нему районах с 25 апреля по 31 июля 1918 года. Вместе с тем, существует и ряд других объяснений данного исторического явления. Если по Азербайджанской советской энциклопедии это советская власть в Баку и некоторых районах Азербайджана в 1918 году, то по энциклопедии Октябрьской революции это советская республика. Большая Российская Энциклопедия называет Бакинскую коммуну советским государственным образованием на территории Бакинской губернии в 1918 году. Согласно определению польского историка Т. Светоховского это «правительство советского типа», сформировавшееся в Баку и его окрестностях 25 апреля после вспышки этнического насилия в Баку, известной как Мартовские события. Термин «коммуна» восходит к примеру Парижской коммуны 1871 года и означал диктатуру пролетариата в местном масштабе, но в союзе со всей Россией. На деле под Бакинской коммуной следует понимать Бакинский Совет Народных Комиссаров (Бакинский СНК, Бакинский Совнарком, Баксовнарком). Бакинский Совнарком, сформированный 25 апреля 1918 года Бакинским Советом (Баксоветом), стал первым полномочным правительственным органом Советской власти в Закавказье, который осуществлял диктатуру пролетариата. Это был исполнительный и распорядительный орган, который был ответственен и подотчётен перед органами государственной власти — Баксоветом и его Исполнительным комитетом (Исполкомом). По своему составу это правительство состояло из левых социалистов (большевиков и левых эсеров) и в июле того же года его сменило правительство Диктатуры Центрокаспия, состоявшего из правых социалистов (дашнаков, меньшевиков и правых эсеров).

rdf:langString Баки́нські коміса́ри — 26 керівних комуністичних революційних діячів м. Баку й Азербайджану: С. Шаумян, І. Фіолетов, П. Джапарідзе, М. Азізбеков, Я. Зевін, І. Малигін, А. Амірян, Мір-Гасан Везіров, Г. Корганов, Г. Петров, С. Осепян, М. Басін, Ф. Солнцев, А. Констандян, А. Борян, І. Метакса, І. Ніколайшвілі, Б. Авакян, А. Богданов, С. Богданов, В. Полухін, Е. Берг, М. Коганов, І. Габишев, І. Мішне, Т. Аміров. Діяльність Бакинських комісарів зв'язана з боротьбою більшовиків Азербайджану за встановлення радянської влади. Коли 25 квітня 1918 року був створений перший державний орган радянської влади Азербайджану — Бакинський Раднарком, головою його став С. Г. Шаумян, комісаром внутрішніх справ — П. А. Джапарідзе, головою Ради народного господарства — І. Т. Фіолетов, губернським комісаром — М. А. Азізбеков, комісаром праці — Я. Д. Зевін. Бакинські комісари відіграли визначну роль у боротьбі більшовиків Азербайджану за здійснення націоналізації нафтової промисловості, конфіскації бекських і ханських земель, за створення частин Червоної Армії і т. д. Бакинські комісари були керівниками боротьби проти "буржуазних" партій дашнаків і мусаватистів. Після захоплення влади в Баку есерами та меншовиками (31 липня 1918) Бакинські комісари були ув'язнені, проте у вересні 1918 їм вдалося звільнитися. На пароплаві «Туркмен» вони хотіли виїхати до Астрахані, але командування судна доставило їх у Красноводський порт, де знаходилися англійські війська. Англійське військове командування посадило Бакинських комісарів за грати "за спробу втечі без здачі звіту про витрачання народних грошей, вивезення військового майна і зраду". Бакинським комісарам було пред'явлено звинувачення в здачі Баку азербайджанським військам, і вони були засуджені до смертної кари. Вночі 20 вересня 1918 Бакинські комісари були вивезені з Красноводська і в глухих пісках між станціями і Перевал вбиті.

rdf:langString Баки́нська кому́на — уряд радянського типу, що було сформовано в Баку та його околицях 25 квітня 1918 після спалаху етнічного насильства в Баку, відомої як Березневі події. Термін «комуна» походив від прикладу Парижа 1871 року («Паризька комуна») й означав диктатуру пролетаріату в місцевому масштабі, але в союзі з усією Росією.

dbpprop:conventionalLongName

rdf:langString Baku Soviet Commune

dbpprop:eventEnd

xsd:gMonthDay --07-26

dbpprop:flagP

rdf:langString Flag of Russia.svg

dbpprop:flagS

rdf:langString Flag of the Centrocaspian Dictatorship.svg

dbpedia-owl:wikiPageLength

xsd:nonNegativeInteger 24069

rdf:type

owl:Thing