1992 Winter Olympics medal table

rdf:langString Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992

rdf:langString Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XVI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku w Albertville. Na igrzyskach w Albertville przeprowadzono 57 konkurencji w 12 dyscyplinach sportowych, czyli o 11 więcej niż podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w 1988 roku w Calgary. Po raz pierwszy medale olimpijskie przyznano w narciarstwie dowolnym i short tracku (w Calgary w tych dyscyplinach przeprowadzono zawody pokazowe). Ponadto po raz pierwszy w biathlonie rywalizowały kobiety. Dyscypliną pokazową było narciarstwo szybkie, w którym triumfowali wśród kobiet i wśród mężczyzn. W trakcie rywalizacji śmiertelnemu wypadkowi uległ Szwajcar . Dyscypliną pokazową był również curling, w którym zwyciężyli Szwajcarzy w turnieju mężczyzn i Niemki w turnieju kobiet. Zawody pokazowe przeprowadzono również w narciarstwie dowolnym – skoki akrobatyczne i balet narciarski nie były bowiem oficjalnymi konkurencjami olimpijskimi. W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1801 sportowców (1312 mężczyzn i 488 kobiet) z 64 narodowych reprezentacji. Dla ośmiu państw – Algierii, Bermudów, Brazylii, Chorwacji, Hondurasu, Irlandii, Słowenii i Suazi – występ w Albertville był debiutem w zimowych igrzyskach olimpijskich. Dla Chorwacji i Słowenii był to ponadto pierwszy start olimpijski, zarówno w letnich i zimowych edycjach igrzysk. W igrzyskach wzięła udział również reprezentacja Wspólnoty Niepodległych Państw, powstała po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Medalistami zostali sportowcy z 20 reprezentacji, co oznacza, że 44 państwa zakończyły igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja Niemiec, dla której był to pierwszy start olimpijski po zjednoczeniu. Niemcy zdobyli 10 złotych, 10 srebrnych i 6 brązowych medali, dzięki czemu okazali się najlepsi zarówno pod względem liczby złotych, jak i wszystkich medali. Drugie miejsce zajęła reprezentacja WNP z dorobkiem 23 medali (9 złotych, 6 srebrnych i 8 brązowych), a trzecie Austria z 21 medalami (6 złotych, 7 srebrnych i 8 brązowych). Dla Austriaków był to najlepszy w historii start olimpijski, zarówno w letnich, jak i zimowych igrzyskach. Pierwszy w historii medal olimpijski dla Nowej Zelandii zdobyła narciarka alpejska Annelise Coberger w slalomie kobiet. Był to zarazem pierwszy zimowy medal dla kraju z półkuli południowej. Pierwsze medale zimowych igrzysk wywalczyli dla swoich krajów również panczenistka Ye Qiaobo dla Chińskiej Republiki Ludowej, panczenista Kim Yun-man dla Korei Południowej oraz alpejczyk Marc Girardelli dla Luksemburga. Najlepszy w historii występ w zimowych igrzyskach olimpijskich, biorąc pod uwagę osiągnięcia medalowe, zaliczyli reprezentanci Norwegii, Włoch, Kanady i Japonii. Dla Norwegów był to drugi pod względem liczby medali start olimpijski w historii po letnich igrzyskach w Antwerpii w 1920 roku. Reprezentanci Włoch po raz drugi w historii zdobyli cztery złote medale podczas jednej edycji zimowych igrzysk, wcześniej nastąpiło to w 1968 roku w Grenoble. Z kolei dla Japończyków igrzyska w Albertville były drugimi zimowymi, podczas których zdobyli oni złoto olimpijskie (wcześniej złoto wywalczyli tylko w 1972 roku w Sapporo). Francja, która po raz piąty gościła igrzyska olimpijskie (wcześniej dwukrotnie letnie w 1900 i 1924 roku w Paryżu oraz zimowe w 1924 roku w Chamonix i w 1968 roku w Grenoble), uzyskała najlepszy dorobek medalowy podczas zimowych igrzysk od Grenoble. Reprezentacje Korei Północnej i Hiszpanii po raz drugi w historii zdobyły medale zimowych igrzysk olimpijskich. Dla Korei Północnej pierwszy od igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku medal zdobyła Hwang Ok-sil w short tracku, natomiast pierwszą medalistką dla Hiszpanii od igrzysk w Sapporo w 1972 roku została Blanca Fernández Ochoa w narciarstwie alpejskim. Dla Szwajcarów występ w Albertville był najsłabszym zimowym od igrzysk w Grenoble, dla Szwedów najsłabszym od igrzysk w Innsbrucku w 1976 roku, a dla Finów od igrzysk w Lake Placid w 1980 roku. W porównaniu do igrzysk w Calgary, w Albertville medali nie zdobyli zawodnicy z Jugosławii i Liechtensteinu. Multimedalistami igrzysk olimpijskich w Albertville zostało 38 sportowców, spośród których 25 zdobyło co najmniej jedno złoto. Najbardziej utytułowanymi zawodnikami igrzysk zostali biegacze narciarscy: Lubow Jegorowa (3 złote i 2 srebrne medale), Bjørn Dæhlie i Vegard Ulvang (obaj po 3 złote i 1 srebrnym medalu). Pięciokrotnie na podium stanęła jeszcze inna biegaczka, Jelena Välbe (1 złoty i 4 brązowe medale).