1988 executions of Iranian political prisoners
http://dbpedia.org/resource/1988_executions_of_Iranian_political_prisoners an entity of type: Thing
Au cours de l'été 1988, la République islamique d'Iran organise l'exécution de plusieurs milliers de prisonniers politiques, pour la plupart membres de l'Organisation des moudjahiddines du peuple iranien, mais également des membres des partis Tudeh, Fadaian, Rahe Kargar, Komala et PDKI. Certaines organisations, telles que Human Rights Watch, considèrent ces exécutions sommaires comme un crime contre l'humanité tel que le qualifie le droit international. De même, l'ayatollah Hossein Ali Montazeri, dans ses mémoires, le dénonce comme crime contre l'humanité et cite certains responsables.
rdf:langString
Per esecuzione dei prigionieri politici iraniani del 1988 (Persiano: ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان), ci si riferisce alle sistematiche esecuzioni di migliaia di prigionieri politici progressisti, da parte del regime iraniano, nel 1988.
rdf:langString
De massa-executie van politieke gevangenen in Iran in 1988 begon op 19 juli 1988 tijdens het bewind van premier Mir-Hossein Mousavi. Duizenden mensen werden gedurende meerdere maanden zonder geldig rechtsproces geëxecuteerd. De meerderheid van de geëxecuteerden waren leden van de grootste oppositiepartij, de Iraanse Volksmoedjahedien, maar ook leden van kleinere, voornamelijk linkse partijen en oppositiegroepen, zoals de Tudehpartij van Iran, de Komala Partij van Iraans Koerdistan en de Democratische Partij van Iraans Koerdistan, werden geviseerd.
rdf:langString
Egzekucje więźniów politycznych w Iranie w 1988 – masowe egzekucje osadzonych w więzieniach Iranu po rewolucji islamskiej w związku z przynależnością do organizacji Ludowych Mudżahedinów, partii Tude oraz Organizacji Irańskich Fedainów Ludowych. Egzekucje rozpoczęły się w lipcu 1988 i trwały pięć miesięcy. Najprawdopodobniej w ich trakcie stracono 4-5 tys. osób.
rdf:langString
الإعدامات السياسية للسجناء الإيرانيين سنة 1988 (بالفارسية:1367 اعدام زندانيان سياسي در تابستان) بدءا من 19 يوليو 1988 وإلى خمسة أشهر لاحقة تم إعدام الآلاف من السجناء السياسيين في جميع أنحاء إيران وكان أغلب السجناء من مؤيدي وأنصار حركة مجاهدي خلق والتي كانت مصنفة ضمن المنظمات الإرهابية، على الرغم من أن أعدم أنصار الفصائل اليسارية الأخرى، بما في ذلك فدائيون وحزب توده الإيراني. أدت هذه الإعدامات إلى اندلاع أعمال عنف سجلها التاريخ الإيراني. إن العدد الدقيق للسجناء المحكومين عليهم بالإعدام لا تزال نقطة خلاف. سجلت منظمة العفو الدولية أسماء أكثر من 4482 سجين اختفوا خلال ذلك الوقت لكن جماعات المعارضة الإيرانية تشير إلى أن عدد السجناء الذين أعدموا كان أعلى من ذلك بكثير، وربما يكون قد أعدم ما بين 8.000 إلى 30.000 سجين سياسي. وقد حرصت السلطات على أن تتم عمليات الإعدام بتكتم وسرية تامة، وأن تنكر ذلك
rdf:langString
The 1988 executions of Iranian political prisoners were a series of mass executions of political prisoners across Iran. The order for the executions was given by Ayatollah Khomeini and it was carried out by Iranian officials; starting on 19 July 1988 and continued for approximately five months. The majority of those who were killed were supporters of the People's Mujahedin of Iran, but supporters of other leftist factions, including the Fedaian and the Tudeh Party of Iran (Communist Party), were also executed. The killings operated outside legislation and trials were not concerned with establishing the guilt or innocence of defendants. The massacres have been called "Iran’s greatest crime against humanity."
rdf:langString
Die Massenhinrichtung politischer Gefangener im Iran im Jahre 1988 (persisch ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) begann am 29. Juli 1988 auf Weisung von Ajatollah Chomeini in der Regierungszeit des Premierministers Mir Hossein Mussawi. Die Hinrichtungen erstreckten sich über einen Zeitraum von fünf Monaten. Die genaue Zahl der Hingerichteten ist nach wie vor unbekannt. Sicher ist, dass mehrere tausend Menschen ohne Urteil hingerichtet wurden.
rdf:langString
Las ejecuciones de prisioneros políticos iraníes de 1988 (en persa, ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) se refiere a la ejecución sistemática de miles de prisioneros políticos en todo Irán por parte del Gobierno, a partir del 19 de julio de 1988 y con una duración de unos cinco meses. La mayoría de prisioneros ejecutados formaba parte de la Organización de los muyahidines del pueblo iraní (PMOI), aunque miles de partidarios de otros grupos de izquierda, incluyendo los Fedayines y el Partido comunista Tudeh, también fueron ejecutados.
rdf:langString
Avrättningarna av politiska fångar i Iran 1988 (persiska: ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) avser de systematiska avrättningarna av ett stort antal politiska fångar i Iran, efter direkt hemligstämplad order från ayatollah Khomeini och genomförd av en hemlig kommission, som startade den 29 juli 1988 och pågick i två månader, ända till den 27 september. De avrättade var medlemmar i den muslimska gerillaorganisationen Folkets mujahedin såväl som i , och olika vänsterorganisationer som det Moskva-vänliga kommunistiska Tudehpartiet eller andra kommunistiska och/eller vänsterorganisationer som (olika fraktioner), , , , etc.
rdf:langString
19 липня 1988 року в Ірані розпочалися масові таємні страти іранських політичних в'язнів, які тривали приблизно п'ять місяців. Більшість загиблих були прихильниками Організації моджахедінв іранського народу, хоча прихильники інших лівих фракцій, включаючи іранського народу і партію Туде, також були страчені. Точне число жертв невідоме і може сягати від 2 800 до 30 тисяч осіб
rdf:langString
rdf:langString
إعدام السجناء السياسيين في إيران 1988
rdf:langString
Massenhinrichtung politischer Gefangener im Iran von 1988
rdf:langString
1988 executions of Iranian political prisoners
rdf:langString
Ejecuciones de prisioneros políticos iraníes de 1988
rdf:langString
Exécution des prisonniers politiques iraniens de 1988
rdf:langString
Esecuzione dei prigionieri politici iraniani del 1988
rdf:langString
Egzekucje więźniów politycznych w Iranie (1988)
rdf:langString
Massa-executie van politieke gevangenen in Iran in 1988
rdf:langString
Avrättningarna av politiska fångar i Iran 1988
rdf:langString
Розправа над політв'язнями в Ірані 1988 року
xsd:integer
4439533
xsd:integer
1123173590
rdf:langString
Ebrahim Raisi and Mostafa Pourmohammadi , two members of "Judges of Death" committee. Both would later become high-ranking officials.
xsd:date
2007-05-14
rdf:langString
July–December 1988
rdf:langString
At least 2,500 to 30,000
rdf:langString
Political opposition groups including People’s Mojahedin Organization of Iran
xsd:integer
1988
rdf:langString
Extrajudicial mass executions, mass murder.
rdf:langString
Various Islamic Republic of Iran officials including Ebrahim Raisi.
rdf:langString
الإعدامات السياسية للسجناء الإيرانيين سنة 1988 (بالفارسية:1367 اعدام زندانيان سياسي در تابستان) بدءا من 19 يوليو 1988 وإلى خمسة أشهر لاحقة تم إعدام الآلاف من السجناء السياسيين في جميع أنحاء إيران وكان أغلب السجناء من مؤيدي وأنصار حركة مجاهدي خلق والتي كانت مصنفة ضمن المنظمات الإرهابية، على الرغم من أن أعدم أنصار الفصائل اليسارية الأخرى، بما في ذلك فدائيون وحزب توده الإيراني. أدت هذه الإعدامات إلى اندلاع أعمال عنف سجلها التاريخ الإيراني. إن العدد الدقيق للسجناء المحكومين عليهم بالإعدام لا تزال نقطة خلاف. سجلت منظمة العفو الدولية أسماء أكثر من 4482 سجين اختفوا خلال ذلك الوقت لكن جماعات المعارضة الإيرانية تشير إلى أن عدد السجناء الذين أعدموا كان أعلى من ذلك بكثير، وربما يكون قد أعدم ما بين 8.000 إلى 30.000 سجين سياسي. وقد حرصت السلطات على أن تتم عمليات الإعدام بتكتم وسرية تامة، وأن تنكر ذلك الحدث، ولكن لوسع نطاق العملية وبشاعتها تمكن الناجين ممن بقوا على قيد الحياة أن يدلوا بكلمتهم حول هذه الواقعة. المبررات المقدمة لعمليات الإعدام المزعومة تختلف، ولكن واحدة من النظريات الأكثر شيوعا هي أنها كانت في جواب هجوم 1988 على الحدود الغربية لإيران من قبل لحركة مجاهدي خلق. ومع ذلك، فإن هذا لا يفسر تماما لاستهداف الجماعات اليسارية الأخرى التي عارضت غزو مجاهدي خلق.
rdf:langString
The 1988 executions of Iranian political prisoners were a series of mass executions of political prisoners across Iran. The order for the executions was given by Ayatollah Khomeini and it was carried out by Iranian officials; starting on 19 July 1988 and continued for approximately five months. The majority of those who were killed were supporters of the People's Mujahedin of Iran, but supporters of other leftist factions, including the Fedaian and the Tudeh Party of Iran (Communist Party), were also executed. The killings operated outside legislation and trials were not concerned with establishing the guilt or innocence of defendants. The massacres have been called "Iran’s greatest crime against humanity." According to Amnesty International and other sources, "thousands of political dissidents were systematically subjected to enforced disappearance in Iranian detention facilities across the country and extrajudicially executed pursuant to an order issued by the Supreme Leader of Iran and implemented across prisons in the country. Many of those killed during this time were subjected to torture and other cruel, inhuman and degrading treatment or punishment in the process." The killings have been described as a political purge without precedent in modern Iranian history, both in terms of scope and cover-up. The exact number of prisoners who were executed remains a point of contention. After interviewing the relatives of dozens of prisoners, Amnesty International estimated that the number of prisoners who were executed ran into the thousands; and the then-Supreme Leader Ruhollah Khomeini's deputy, Hussein-Ali Montazeri put the number of prisoners who were executed at between 2,800 and 3,800 in his memoirs, but according to other estimates, as many as 30,000 individuals were executed. Because the number of prisoners who were going to be executed was extremely large, the prisoners were loaded into forklift trucks in groups of six and hanged from cranes in half-hour intervals. Great care was taken to conceal the killings, and the government of Iran currently denies their occurrence. Ayatollah Montazeri wrote to Ayatollah Khomeini saying "A large number of prisoners have been killed under torture by interrogators ... in some prisons of the Islamic Republic young girls are being raped ... As a result of unruly torture, many prisoners have become deaf or paralyzed or afflicted with chronic diseases." There were various motives for the executions of the victims, including that the victims were executed in retaliation for the 1988 attack on the western borders of Iran by the People's Mujahedin of Iran. However, this theory does not account for the fact that members of other leftist groups which never supported or took part in the Mujahedin's invasion were also targeted for execution. Survivors of the massacre have made numerous calls for redress and they have also called for the prosecution of those who perpetrated the massacre. Canada called the event a crime against humanity, and Italy made similar declarations for justice to be served.
rdf:langString
Die Massenhinrichtung politischer Gefangener im Iran im Jahre 1988 (persisch ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) begann am 29. Juli 1988 auf Weisung von Ajatollah Chomeini in der Regierungszeit des Premierministers Mir Hossein Mussawi. Die Hinrichtungen erstreckten sich über einen Zeitraum von fünf Monaten. Die genaue Zahl der Hingerichteten ist nach wie vor unbekannt. Sicher ist, dass mehrere tausend Menschen ohne Urteil hingerichtet wurden. Die Mehrheit der Hingerichteten waren Mitglieder der größten Oppositionspartei, der Volksmudschahedin. Betroffen waren aber auch Mitglieder kleinerer, vor allem linksgerichteter Oppositionsgruppen. Die Hinrichtungen waren „ein in der Geschichte Irans beispielloser Akt von Gewalttätigkeit – beispiellos in der Form, Intensität und der Art und Weise, wie die Hinrichtungen ausgeführt wurden“.
rdf:langString
Las ejecuciones de prisioneros políticos iraníes de 1988 (en persa, ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) se refiere a la ejecución sistemática de miles de prisioneros políticos en todo Irán por parte del Gobierno, a partir del 19 de julio de 1988 y con una duración de unos cinco meses. La mayoría de prisioneros ejecutados formaba parte de la Organización de los muyahidines del pueblo iraní (PMOI), aunque miles de partidarios de otros grupos de izquierda, incluyendo los Fedayines y el Partido comunista Tudeh, también fueron ejecutados. Las matanzas han sido calificadas como «un acto de violencia sin precedentes en la historia iraní: sin precedentes en forma, contenido e intensidad». La cantidad exacta de prisioneros ejecutadas sigue sin ser conocida. Amnistía Internacional registró los nombres de más de 4.482 prisioneros políticos presuntamente ejecutados durante este período; sin embargo, grupos de oposición iraníes sugieren que la cantidad de prisioneros ejecutados fue mucho mayor, llegando a sumar unos 30.000. El Gobierno de Irán tuvo mucho cuidado en mantener la matanza en secreto y oficialmente niega que haya tenido lugar, aunque debido a la gran escala de la operación algunos detalles fueron conocidos gracias a los sobrevivientes. Las explicaciones ofrecidas sobre por qué los prisioneros fueron ejecutados varía. Quizás la más común es que fue en represalia por la Operación Mersad, un ataque de las fronteras occidentales de Irán llevado a cabo por el PMOI, aunque esta sucedió meses después de que hubieran comenzado las ejecuciones y no explica las ejecuciones de los miembros de otros grupos de izquierda que se opusieron a la invasión muyahidín.
rdf:langString
Au cours de l'été 1988, la République islamique d'Iran organise l'exécution de plusieurs milliers de prisonniers politiques, pour la plupart membres de l'Organisation des moudjahiddines du peuple iranien, mais également des membres des partis Tudeh, Fadaian, Rahe Kargar, Komala et PDKI. Certaines organisations, telles que Human Rights Watch, considèrent ces exécutions sommaires comme un crime contre l'humanité tel que le qualifie le droit international. De même, l'ayatollah Hossein Ali Montazeri, dans ses mémoires, le dénonce comme crime contre l'humanité et cite certains responsables.
rdf:langString
Per esecuzione dei prigionieri politici iraniani del 1988 (Persiano: ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان), ci si riferisce alle sistematiche esecuzioni di migliaia di prigionieri politici progressisti, da parte del regime iraniano, nel 1988.
rdf:langString
De massa-executie van politieke gevangenen in Iran in 1988 begon op 19 juli 1988 tijdens het bewind van premier Mir-Hossein Mousavi. Duizenden mensen werden gedurende meerdere maanden zonder geldig rechtsproces geëxecuteerd. De meerderheid van de geëxecuteerden waren leden van de grootste oppositiepartij, de Iraanse Volksmoedjahedien, maar ook leden van kleinere, voornamelijk linkse partijen en oppositiegroepen, zoals de Tudehpartij van Iran, de Komala Partij van Iraans Koerdistan en de Democratische Partij van Iraans Koerdistan, werden geviseerd.
rdf:langString
Egzekucje więźniów politycznych w Iranie w 1988 – masowe egzekucje osadzonych w więzieniach Iranu po rewolucji islamskiej w związku z przynależnością do organizacji Ludowych Mudżahedinów, partii Tude oraz Organizacji Irańskich Fedainów Ludowych. Egzekucje rozpoczęły się w lipcu 1988 i trwały pięć miesięcy. Najprawdopodobniej w ich trakcie stracono 4-5 tys. osób.
rdf:langString
Avrättningarna av politiska fångar i Iran 1988 (persiska: ۱۳۶۷ اعدام زندانیان سیاسی در تابستان) avser de systematiska avrättningarna av ett stort antal politiska fångar i Iran, efter direkt hemligstämplad order från ayatollah Khomeini och genomförd av en hemlig kommission, som startade den 29 juli 1988 och pågick i två månader, ända till den 27 september. De avrättade var medlemmar i den muslimska gerillaorganisationen Folkets mujahedin såväl som i , och olika vänsterorganisationer som det Moskva-vänliga kommunistiska Tudehpartiet eller andra kommunistiska och/eller vänsterorganisationer som (olika fraktioner), , , , etc. Avrättningarna verkställdes visserligen inte helt utan några förfaranden, men fångarna anklagades på punkter som helt saknade samband med varför de hade satts i fängelse. Oberoende av om de redan hade fått sina domar eller ej, intervjuades fångarna på nytt av särskilda åklagare och domare med utgångspunkt i några få frågor. Frågorna var olika beroende på om fången var muslim och misstänktes för samröre med Folkets mujahedin, eller om man hade arresterats för samarbete med kommunistiska organisationer. Många av fångarna var, speciellt i början, omedvetna om det verkliga syftet med frågorna. Det var att göra sig av med dissidenter och oppositionella. Domarna och åklagarna var medvetet ute efter att hitta en anledning, avseende tro eller politiskt ställningstagande, som kunde motivera en avrättning. Motiveringarna till de nya (döds)domarna sammanfattades under beteckningarna och . När det gäller de underliggande orsakerna till avrättningarna 1988, finns det fler åsikter. Två förklaringar är dock framträdande. En grupp ser avrättningarna som den iranska regimens svar på en militär operation, så kallad "Eviga ljuset" eller , startad av den ovannämnda muslimska gerillaorganisationen, Folkets mujahedin, vars trupper 23–29 juli 1988 i slutskedet av kriget mellan Iran och Irak anföll Irans västliga gränser. Avrättningarna började samma dag då detta anfall avslutades. En annan inriktning ser avrättningarna som en logisk följd av eller fortsättning på den rådande repressionen i Iran, och det förtryck mot oppositionella politiska organisationer som hade påbörjat i början av 1980-talet. Många av de avrättade fångarna hade arresterats redan 1981–1987, och avrättningarna 1988 var höjdpunkten på den avrättningsvåg som startat 1981. En direkt konsekvens av avrättningarna var att ayatollah Hossein-Ali Montazeri avsattes. Khomeini skrev i det offentliga brev som han den 26 mars 1989 skickade till Montazeri (och därmed avsatte honom) att han förhindrat rättvisan ha sin gång, och att han med sina ord och sin penna hade försvarat en liten grupp, Folkets mujahedin, som hade tagit till vapen och därför dömts till döden. Han var tänkt att efterträda ayatollah Khomeini som andlig ledare i Iran. När Montazeri hörde om avrättningarna skrev han tre protestbrev – två till Khomeini, en till den särskilda kommission (dödens kommission) som hade ansvaret att verkställa Khomeinis beslut. I dessa brev fördömde Montazeri avrättningarna "i otvetydiga ordalag". Han framställde Khomeini som ansvarig för en stor orättvisa och anklagade den särskilda kommissionen för att ha "ha kränkt islam genom att avrätta folk som begått mindre förseelser och som i riktiga domstolar bara skulle ha fått enkla anmärkningar eller varningar." Enligt en ljudinspelning som släpptes den 9 augusti 2016 insisterar ayatollah Montazeri i ett möte med medlemmarna i "dödens kommission" den 9 augusti 1988 på att det som de höll på att göra var "kriminellt" och att historien skulle komma ihåg dem som "mördare". Montazeri klargör att hans samvete inte tillät honom att sitta stilla och beskåda den orättvisa som skippades. Montazeris protester blev en av de bidragande orsakerna till att avrättningarna slutade. Avrättningarna har beskrivits som en politisk utrensning utan motstycke i modern iransk historia, både i fråga om omfattning och hemlighetsmakeri. Det exakta antalet avrättade fångar är fortfarande oklart. Ayatollah Montazeri har i sina memoarer gissat på en ungefärlig siffra på 2 800 till 3 800 avrättade. Amnesty International har registrerat namn på över 4 482 försvunna fångar. En del iranska politiska organisationer har publicerat egna listor på de avrättade fångarna, vars antal även här uppskattas vara runt 4 000–5 000. En stor del av de vänstersympatisörer och kommunister som avrättades 1988 i Evin-fängelset och i Teheran vilar på begravningsplatsen i södra Teheran.
rdf:langString
19 липня 1988 року в Ірані розпочалися масові таємні страти іранських політичних в'язнів, які тривали приблизно п'ять місяців. Більшість загиблих були прихильниками Організації моджахедінв іранського народу, хоча прихильники інших лівих фракцій, включаючи іранського народу і партію Туде, також були страчені. Точне число жертв невідоме і може сягати від 2 800 до 30 тисяч осіб Згідно Amnesty International тисячі політичних дисидентів систематично затримувалися, утримувалися під вартою по всій країні і були страчені без суду, відповідно до наказу Верховного лідера Ірану, що був застосований у всіх в'язницях країни. До багатьох з убитих застосовувалися тортури та інші жорстокі та принижуючі гідність покарання Вбивства були охарактеризовані як політична чистка. Точна кількість страчених ув'язнених залишається суперечкою. Amnesty International за цей час зафіксував імена понад 4 482 зниклих в'язнів а тодішній заступник Верховного лідера Рухолла Хомейні Хуссейн-Алі Монтазері зазначав у своїх спогадах цифру від 2800 до 3800 але альтернативна оцінку припускає, що кількість перевищила 30 000. Через велику кількість людей, ув'язнених завантажували в автонавантажувачі групами по шість і вішали з півгодинним інтервалом. Вбивства були не законні, судові процеси не намагалися встановити вину чи невинуватість підсудних. Ті, хто залишився в живих, заклики до справедливості і судового обвинувачення за скоєні злочини. Низка міжнародних організації назвала цю подію злочином проти людства .
xsd:nonNegativeInteger
67174
