1962 FIFA World Cup

rdf:langString Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1962

rdf:langString Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1962 ήταν η 7η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στη Χιλή από τις 30 Μαΐου μέχρι τις 17 Ιουνίου. Είναι η διοργάνωση που πέρασε στην ιστορία σαν η πιο αντιαθλητική. Χαρακτηρίστηκε το "Παγκόσμιο Κύπελλο της... μεγάλης σφαγής". Τον τίτλο κατέκτησε η Βραζιλία, που νίκησε στον τελικό την Τσεχοσλοβακία με 3-1. Αλλά η διοργάνωση σημαδεύτηκε από τη βιαιότητα, τα επεισόδια, τους αντιαθλητικούς ποδοσφαιριστές και τους κακούς διαιτητές, που αδυνατούσαν να προστατεύσουν τους αθλητές. Δεκατρείς παίκτες τραυματίστηκαν σοβαρά και χειρουργήθηκαν. Θύμα των αντιαθλητικών ενεργειών έπεσε και ο μεγάλος Πελέ, που έπαιξε μόνο σε δύο αγώνες: με το Μεξικό (η Βραζιλία νίκησε με 2-0 και ο Πελέ πέτυχε ένα γκολ) και με την Τσεχοσλοβακία στην Α' φάση (0-0). Η εθνική Βραζιλίας δεν διέφερε αξιοσημείωτα από την ομάδα που είχε εντυπωσιάσει το 1958. Τα βασικά της στελέχη όπως οι Ντίντι, Γκαρίντσα, Βαβά, Νίλτον Σάντος, Ντζάλμα Σάντος ήταν και πάλι παρόντες. Τη θέση του Πελέ μετά το δεύτερο αγώνα πήρε ο Αμαριλίντο, ο οποίος είχε πολύ καλή απόδοση. Η διοργανώτρια Χιλή πραγματοποίησε εντυπωσιακή πορεία, που ανακόπηκε στις 13 Ιουνίου στον ημιτελικό από τη Βραζιλία, από την οποία ηττήθηκε παρουσία 80.000 θεατών, με 2-4. Η Χιλή, βασιζόμενη στην θερμή υποστήριξη του φανατικού κοινού της, κατόρθωσε να κατακτήσει την τρίτη θέση, νικώντας, στις 16 Ιουνίου, στον μικρό τελικό, τη Γιουγκοσλαβία 1-0, με γκολ του Ρόχας στο 90ό λεπτό. Ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του χιλιανού ποδοσφαίρου. Στο Κύπελλο αυτό σημειώθηκαν 89 τέρματα από 54 παίκτες, εμφανώς λιγότερα από όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις, λόγω της σταδιακής ανάπτυξης των αμυντικογενών συστημάτων στο άθλημα και της συνεπαγόμενης μείωσης του αριθμού τερμάτων που σημειώνονταν. Τα περισσότερα σημειώθηκαν στον αγώνα Ε.Σ.Σ.Δ.-Κολομβίας 4-4. Με συνολικά 32 αγώνες, ο μέσος όρος ήταν 2,78 γκολ ανά αγώνα και μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που ο μέσος όρος όλων των αγώνων έπεσε κάτω από τα τρία γκολ, κάτι που συνεχίζεται από τότε διαρκώς και μέχρι σήμερα, καθώς σε καμία μεταγενέστερη διοργάνωση δεν επετεύχθη μέσος όρος που να άγγιξε το μέσο αυτό όρο. Ένας παίκτης, που μικρός έπασχε από πολιομυελίτιδα, ήταν η μορφή του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Χιλής: ο Βραζιλιάνος Γκαρίντσα, που αποκλήθηκε «Η ντρίμπλα του Θεού». Το μικρό ελάττωμα που έμεινε στο δεξί του πόδι τού χάρισε το προνόμιο της εκπληκτικής ντρίμπλας, μίας από τις εντυπωσιακότερες στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Εκτός του τίτλου του πρωταθλητή, ήταν πολυτιμότερος παίκτης και ανάμεσα στους έξι πρώτους σκόρερ που μοιράστηκαν τον τίτλο επιτυγχάνοντας το αρνητικό ρεκόρ των τεσσάρων μόλις γκολ ο καθένας. Ο Γκαρίντσα ήταν ο πρώτος από τους τρεις μόνο ποδοσφαιριστές στην ιστορία των Παγκοσμίων Κύπελλων που έχουν καταφέρει το τριπλό αυτό επίτευγμα. Παρά τους τραυματισμούς και τις αντιαθλητικές ενέργειες, μόνο έξι παίκτες αποβλήθηκαν. Καταλογίστηκαν οκτώ πέναλτι. Κόπηκαν 893.172 εισιτήρια (μέσος όρος 27.912 ανά αγώνα).