Wolfgang Langewiesche

http://dbpedia.org/resource/Wolfgang_Langewiesche an entity of type: Thing

Wolfgang Langewiesche (pronounced:long-gah-vee-shuh) (1907–2002) was an aviator, writer and journalist. He is one of the most quoted writers in aviation writing. His book, Stick and Rudder (1944), is still in print, and is considered a primary reference on the art of flying fixed-wing aircraft. Born in Düsseldorf, Germany, in 1907, he migrated to America in 1929. He was a graduate of the London School of Economics and earned his master's degree from Columbia University. He was in a doctoral program in the University of Chicago when he decided to learn to fly and pursue a career in aviation. rdf:langString
Wolfgang Langewiesche (ur. 1907, zm. 2002) – pilot, pisarz i dziennikarz, jeden z najbardziej cytowanych autorów związanych z lotnictwem. Jego książka, Stick and Rudder (1944), jest wciąż wznawiana i uważana za klasykę w dziedzinie pilotażu statków powietrznych będących stałopłatami. Jego syn, , jest także znanym autorem, dziennikarzem i pilotem oraz laureatem wielu nagród, współpracującym z czasopismami Atlantic Monthly i Vanity Fair. rdf:langString
rdf:langString Wolfgang Langewiesche
rdf:langString Wolfgang Langewiesche
xsd:integer 7459160
xsd:integer 1079826491
rdf:langString Wolfgang Langewiesche (pronounced:long-gah-vee-shuh) (1907–2002) was an aviator, writer and journalist. He is one of the most quoted writers in aviation writing. His book, Stick and Rudder (1944), is still in print, and is considered a primary reference on the art of flying fixed-wing aircraft. Born in Düsseldorf, Germany, in 1907, he migrated to America in 1929. He was a graduate of the London School of Economics and earned his master's degree from Columbia University. He was in a doctoral program in the University of Chicago when he decided to learn to fly and pursue a career in aviation. Mr. Langewiesche wrote for magazine, an aviation safety-related publication edited by , and his articles were the basis for most of Stick and Rudder. The basic facts about flying that he emphasized in 1944 have withstood much criticism since then. Over 200,000 copies of the book had been printed by 1990. He taught "Theory of Flight" to US Army aviation cadets in the ground school at the Hawthorne School of Aeronautics in Orangeburg, South Carolina, during World War II, and test flew F4U Corsairs for the Vought Corporation. He later worked for Cessna as a test pilot and contributed several articles for Flying magazine. In the 1950s he became Reader's Digest's roving editor, retiring in 1986. His son, William Langewiesche, is also a well-known author, journalist and pilot with an award-winning career with the Atlantic Monthly and Vanity Fair magazines.
rdf:langString Wolfgang Langewiesche (ur. 1907, zm. 2002) – pilot, pisarz i dziennikarz, jeden z najbardziej cytowanych autorów związanych z lotnictwem. Jego książka, Stick and Rudder (1944), jest wciąż wznawiana i uważana za klasykę w dziedzinie pilotażu statków powietrznych będących stałopłatami. Urodził się w Düsseldorfie w Niemczech w 1907 roku, a w 1929 opuścił Niemcy z przyczyn politycznych, przenosząc się do Stanów Zjednoczonych. Był absolwentem London School of Economics, a tytuł magistra uzyskał na Uniwersytecie Columbia. W trakcie studiów doktoranckich na uniwersytecie w Chicago postanowił nauczyć się pilotażu i zająć się lotnictwem. Langewiesche pisał dla magazynu poświęconego bezpieczeństwu lotniczemu Air Facts, wydawanego przez Leightona Collinsa. Zamieszczone tam artykuły stały się podstawą książki Stick and Rudder. Podstawowe zasady pilotażu, nakreślone przez Langewiesche w 1944 roku, pozostają nadal aktualne; podobnie jak przyczyny wypadków lotniczych. Książkę wydano w ponad 250 000 egzemplarzach oraz przetłumaczono na japoński. Podczas II wojny światowej Langewiesche wykładał teorię lotu amerykańskim kadetom lotnictwa wojskowego na kursie teoretycznym w Hawthorne School of Aeronautics w Orangeburg SC, a także był pilotem doświadczalnym myśliwca F4U Corsair koncernu Vought. Później pracował dla Cessny jako pilot doświadczalny. W latach 1949–1956 był głównym autorem piszącym dla projektu Climate Control w czasopiśmie House Beautiful, mającym na celu edukację architektów w zakresie ogrzewania i chłodzenia. W latach 1948–1975 publikował w magazynie Harper’s, drugim najstarszym czasopiśmie w Stanach Zjednoczonych. W latach pięćdziesiątych został redaktorem naczelnym Reader’s Digest, zaś w 1986 roku przeszedł na emeryturę. Znał grekę, łacinę i inne języki. Jego syn, , jest także znanym autorem, dziennikarzem i pilotem oraz laureatem wielu nagród, współpracującym z czasopismami Atlantic Monthly i Vanity Fair.
xsd:nonNegativeInteger 2938

data from the linked data cloud