White Buses
http://dbpedia.org/resource/White_Buses an entity of type: Thing
Durch Weiße Busse, weiß gestrichene und mit Rot-Kreuz-Zeichen markierte Fahrzeuge unter schwedischer Flagge, wurden ab März 1945 rund 15.000 überwiegend norwegische und dänische Häftlinge aus deutschen Konzentrationslagern nach Skandinavien in Sicherheit gebracht. Der Vize-Präsident des Schwedischen Roten Kreuzes, Folke Bernadotte, hatte diese humanitären Rettungsaktionen ab März 1945 mit Walter Schellenberg und Heinrich Himmler persönlich vereinbart.
rdf:langString
白バス（しろバス）は、とデンマーク政府により1945年春に実施された強制収容所の収容者をナチス・ドイツ支配地域から中立国のスウェーデンへ救出する計画に関する事項である。当初、この計画はスカンディナヴィア諸国の民間人を対象としていたが、直ぐに拡大されて他の国々の民間人もその対象に加えられた。 この計画で総計1万5,345名の収容者が収容所の致命的な危機から助け出されたと言われ、そのうち7,795名がスカンディナヴィア諸国民で7,550名が非スカンディナヴィア人（ポーランド、フランス等々）であった。 元々「白バス」という用語は、軍用車輌と見誤られないように白く塗装され赤十字をつけたバスから由来している。 この計画に喚起されノルウェー白バス財団（the Norwegian White Buses Foundation）では、実際の目撃者や生存者たちと共にザクセンハウゼンやその他の強制収容所を見学する学生の修学旅行を運営している。
rdf:langString
Buses blancos fue el nombre que se le dio a un programa humanitario impulsado por el Conde sueco Folke Bernadotte y llevado a cabo por la Cruz Roja de Suecia y el gobierno de Dinamarca en la primavera de 1945 durante la Segunda Guerra Mundial. El objetivo principal de la operación era el de rescatar a ciudadanos escandinavos que se encontrasen en malas condiciones en campos de concentración alemanes, pero rápidamente la nacionalidad de los prisioneros rescatados se expandió para incluir a personas de otros países como Francia y Polonia.
rdf:langString
White Buses was a Swedish humanitarian operation with the objective of freeing Scandinavians in German concentration camps in Nazi Germany during the final stages of World War II. Although the White Buses operation was envisioned to rescue Scandinavians, one-half of those taken from the camps to Sweden were of other nationalities. The buses used to transport the prisoners were painted white with red crosses painted on the roof, side, front and back, so that the buses would not be mistaken for military targets by Allied air forces. Those allowed by the Germans to be freed from the concentration camps were transported by the white buses and trucks to the port city of Lübeck, Germany. Swedish ships took them onward to Malmö, Sweden. Danes continued on by land on the white buses to Denmark.
rdf:langString
L'expression Bus blancs (en suédois : Vita bussarna) fait référence à une opération humanitaire de la Croix-Rouge, à la fin de la Seconde Guerre mondiale, dont les acteurs principaux sont deux Suédois, le comte Folke Bernadotte et le masseur Felix Kersten. Elle permet de sauver des milliers de Scandinaves, ainsi qu'un grand nombre de Juifs, des camps de concentration allemands. Le nom de « bus blancs » provient de ce que les véhicules avaient été peints en blanc avec des croix rouges sur les côtés et le toit afin qu'aucune confusion ne soit possible avec des véhicules militaires.
rdf:langString
Gli autobus bianchi (in svedese: Vita bussarna) furono dei mezzi usati per una spedizione di soccorso attuata dalla Croce Rossa svedese e dal governo danese durante la seconda guerra mondiale in Germania. L'operazione ebbe luogo nella primavera del 1945; l'obiettivo era quello di liberare i detenuti dei campi di concentramento nelle aree controllate dai nazisti e trasportarli in Svezia, un paese neutrale. Nonostante inizialmente l'operazione fosse focalizzata sul salvataggio dei cittadini scandinavi, essa si estese anche per salvare i cittadini di altre nazioni. Folke Bernadotte, Conte di Wisborg, era un nobile svedese e diplomatico, all'epoca vicepresidente della Croce Rossa svedese, negoziò il rilascio di circa 31.000 prigionieri dai campi di concentramento tedeschi.
rdf:langString
Białe autobusy, po szwedzku Vita bussarna – akcja humanitarna przeprowadzona wiosną 1945 na zlecenie rządu Szwecji. Celem akcji początkowo było uwolnienie skandynawskich więźniów z niemieckich obozów koncentracyjnych przed zakończeniem II wojny światowej w obawie przed planowaną przez Niemców masową egzekucją i likwidacją obozów przed nadejściem frontu. W wyniku rozwoju sytuacji na wojnie i pojawiających się możliwości negocjacyjnych, po pewnym czasie akcją udało się objąć również więźniów innych narodowości. Kierownikiem akcji i głównym negocjatorem został hrabia Folke Bernadotte – wiceprzewodniczący Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Do przeprowadzenia akcji wykorzystano szwedzki sprzęt wojskowy, a personel składał się z żołnierzy ochotników, którzy na czas akcji zostali zdemilitaryzowani.
rdf:langString
De Witte Bussen (in het Zweeds: Vita bussarna) was een reddingsactie van het Zweedse Rode Kruis en de Deense regering in het voorjaar van 1945 die zich primair richtte op het bevrijden van Scandinavische gevangenen uit de Duitse concentratiekampen. Deze reddingsactie stond onder leiding van de vicepresident van het Zweedse Rode Kruis, graaf Folke Bernadotte. De gevangenen werden verzameld in het concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg en vervolgens in witte bussen via Denemarken naar Zweden gebracht.
rdf:langString
Vita bussarna var en svensk evakueringsaktion 1945, som leddes av Folke Bernadotte. Dess syfte var att under andra världskrigets slutskede rädda danskar, norrmän och svenskar som satt i tyska koncentrationsläger. Namnet kommer av att bussarna var vitmålade, med röda kors ditmålade på taket, sidan, fram och bak, för att bussarna inte skulle bli tagna för att vara militära mål. Liknande förfarande användes vid evakueringsaktionen samma år med Vita båtarna då över 9 000 av Förintelsens offer, de flesta unga kvinnor, skeppades till Sverige med de vitmålade båtarna och röda kors målade på skrovet.
rdf:langString
«Белые автобусы» — название спасательной операции шведского Красного Креста, проводившейся в последние месяцы Второй мировой войны с согласия властей нацистской Германии. Опорным пунктом операции, ставившей целью спасение и отправку в Швецию узников нацистских концлагерей, служило поместье семейства Бисмарков в Фридрихсру. Операция «Белые автобусы» и сегодня считается образцовой спасательной операцией, хотя подвергается критике за отбор спасаемых по национальному признаку.
rdf:langString
rdf:langString
Rettungsaktion der Weißen Busse
rdf:langString
Buses blancos
rdf:langString
Bus blancs
rdf:langString
Autobus bianchi
rdf:langString
白バス
rdf:langString
Witte Bussen
rdf:langString
Białe autobusy
rdf:langString
White Buses
rdf:langString
Vita bussarna
rdf:langString
Белые автобусы
xsd:integer
3582155
xsd:integer
1122347502
xsd:date
2006-06-22
rdf:langString
Durch Weiße Busse, weiß gestrichene und mit Rot-Kreuz-Zeichen markierte Fahrzeuge unter schwedischer Flagge, wurden ab März 1945 rund 15.000 überwiegend norwegische und dänische Häftlinge aus deutschen Konzentrationslagern nach Skandinavien in Sicherheit gebracht. Der Vize-Präsident des Schwedischen Roten Kreuzes, Folke Bernadotte, hatte diese humanitären Rettungsaktionen ab März 1945 mit Walter Schellenberg und Heinrich Himmler persönlich vereinbart.
rdf:langString
Buses blancos fue el nombre que se le dio a un programa humanitario impulsado por el Conde sueco Folke Bernadotte y llevado a cabo por la Cruz Roja de Suecia y el gobierno de Dinamarca en la primavera de 1945 durante la Segunda Guerra Mundial. El objetivo principal de la operación era el de rescatar a ciudadanos escandinavos que se encontrasen en malas condiciones en campos de concentración alemanes, pero rápidamente la nacionalidad de los prisioneros rescatados se expandió para incluir a personas de otros países como Francia y Polonia. La operación se denominó buses blancos debido a que los buses utilizados para rescatar a los prisioneros fueron pintados completamente de blanco con una cruz roja y una bandera de Suecia al costado para evitar que sean tomados como blancos militares.
rdf:langString
L'expression Bus blancs (en suédois : Vita bussarna) fait référence à une opération humanitaire de la Croix-Rouge, à la fin de la Seconde Guerre mondiale, dont les acteurs principaux sont deux Suédois, le comte Folke Bernadotte et le masseur Felix Kersten. Elle permet de sauver des milliers de Scandinaves, ainsi qu'un grand nombre de Juifs, des camps de concentration allemands. Le nom de « bus blancs » provient de ce que les véhicules avaient été peints en blanc avec des croix rouges sur les côtés et le toit afin qu'aucune confusion ne soit possible avec des véhicules militaires. En mars et avril 1945, quelque 15 000 prisonniers scandinaves et d'autres nationalités sont soustraits à l'emprisonnement et au confinement imposés par les nazis, puis conduits en Suède. Le programme continue après la capitulation allemande, rapatriant encore 10 000 ex-prisonniers vers la Suède. Au Danemark et en Norvège, l'opération est considérée comme un énorme succès humanitaire qui sauve grand nombre de vies. Elle est cependant aussi sujette aux critiques comme celle d'avoir favorisé les Scandinaves par rapport aux ressortissants d'autres pays. L'association norvégienne des Bus blancs commémore cette action en organisant des excursions à Sachsenhausen et sur d'autres sites de camps de concentration, pour des classes d'école, en coopération avec les témoins de cette époque.
rdf:langString
White Buses was a Swedish humanitarian operation with the objective of freeing Scandinavians in German concentration camps in Nazi Germany during the final stages of World War II. Although the White Buses operation was envisioned to rescue Scandinavians, one-half of those taken from the camps to Sweden were of other nationalities. The buses used to transport the prisoners were painted white with red crosses painted on the roof, side, front and back, so that the buses would not be mistaken for military targets by Allied air forces. Those allowed by the Germans to be freed from the concentration camps were transported by the white buses and trucks to the port city of Lübeck, Germany. Swedish ships took them onward to Malmö, Sweden. Danes continued on by land on the white buses to Denmark. Swedish diplomat Folke Bernadotte and others negotiated the White Buses operation with German officials, especially Reichsfuhrer Heinrich Himmler. Although estimates of those rescued vary, the Swedish Red Cross estimated that about 300 Swedish volunteers, mostly military personnel, removed 15,345 prisoners from concentration camps in March and April 1945. 7,795 were Norwegian and Danish prisoners and 7,550 were other nationalities. After the German capitulation on 8 May 1945, another 10,000 people were rescued in May and June 1945 by "White Boats." The operation was a humanitarian success and saved the lives of many who would have died of deprivation or execution in the concentration camps. The operation has been criticized for being too one-sided a rescue operation for Scandinavians, for not helping prisoners of other nationalities to the same extent, and for cooperating with the German Gestapo. The number of Jews among those rescued cannot be determined as the former prisoners were registered by nationality and not ethnic group or religion.
rdf:langString
Gli autobus bianchi (in svedese: Vita bussarna) furono dei mezzi usati per una spedizione di soccorso attuata dalla Croce Rossa svedese e dal governo danese durante la seconda guerra mondiale in Germania. L'operazione ebbe luogo nella primavera del 1945; l'obiettivo era quello di liberare i detenuti dei campi di concentramento nelle aree controllate dai nazisti e trasportarli in Svezia, un paese neutrale. Nonostante inizialmente l'operazione fosse focalizzata sul salvataggio dei cittadini scandinavi, essa si estese anche per salvare i cittadini di altre nazioni. Folke Bernadotte, Conte di Wisborg, era un nobile svedese e diplomatico, all'epoca vicepresidente della Croce Rossa svedese, negoziò il rilascio di circa 31.000 prigionieri dai campi di concentramento tedeschi. Alla fine, uno staff operativo composto da circa 300 persone riuscì a salvare 15.345 prigionieri dai campi di concentramento. Di loro, 7.795 erano di nazionalità norvegese e danese, mentre i restanti 7.550 erano di varie nazionalità (polacca, francese ecc.). In particolare, 423 ebrei danesi furono portati in salvo dal campo di concentramento di Theresienstadt in Cecoslovacchia che era stata occupata dalla Germania, essi contribuirono in modo significativo al fatto che le vittime tra gli ebrei danesi durante l'Olocausto erano tra i più bassi dei paesi europei occupati. Il termine "autobus bianchi" deriva dal fatto che gli autobus furono dipinti di bianco con l'emblema della Croce Rossa sul lato per evitare di essere scambiati con i veicoli militari. La Norwegian White Buses Foundation ispirata da questa operazione, organizza escursioni al campo di concentramento di Sachsenhausen e in altri campi di concentramento per le classi scolastiche, nel primo periodo ad accompagnare la guida in questi campi erano presenti anche testimoni e sopravvissuti per documentare la terribile esperienza vissuta in questi luoghi.
rdf:langString
De Witte Bussen (in het Zweeds: Vita bussarna) was een reddingsactie van het Zweedse Rode Kruis en de Deense regering in het voorjaar van 1945 die zich primair richtte op het bevrijden van Scandinavische gevangenen uit de Duitse concentratiekampen. Deze reddingsactie stond onder leiding van de vicepresident van het Zweedse Rode Kruis, graaf Folke Bernadotte. De gevangenen werden verzameld in het concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg en vervolgens in witte bussen via Denemarken naar Zweden gebracht. Na de evacuatie van Deense en Noorse gevangenen kreeg het Zweedse Rode Kruis ook toestemming om gevangenen uit andere landen naar Zweden te brengen. Volgens het Zweedse Rode Kruis werden in totaal 15.345 gevangenen gered, 7.795 Scandinaviërs en 7.550 burgers uit andere landen. Met de actie Witte Bussen zijn 249 Nederlandse vrouwen uit het concentratiekamp Ravensbrück gered. Aansluitend zijn 417 overwegend joodse Nederlandse vrouwen uit buitenkampen van Neuengamme naar Zweden gebracht. In het totale aantal van 666 vrouwen zijn enkele kinderen inbegrepen. Samen met de vrouwen zijn enige Nederlandse mannen uit Ravensbrück meegesmokkeld naar Zweden. Op 2 mei 1945 zijn een aantal Nederlandse mannen met de SS Magdalena in Trelleborg aangekomen. Ook dit transport stond in verbinding met de actie Witte Bussen.
rdf:langString
白バス（しろバス）は、とデンマーク政府により1945年春に実施された強制収容所の収容者をナチス・ドイツ支配地域から中立国のスウェーデンへ救出する計画に関する事項である。当初、この計画はスカンディナヴィア諸国の民間人を対象としていたが、直ぐに拡大されて他の国々の民間人もその対象に加えられた。 この計画で総計1万5,345名の収容者が収容所の致命的な危機から助け出されたと言われ、そのうち7,795名がスカンディナヴィア諸国民で7,550名が非スカンディナヴィア人（ポーランド、フランス等々）であった。 元々「白バス」という用語は、軍用車輌と見誤られないように白く塗装され赤十字をつけたバスから由来している。 この計画に喚起されノルウェー白バス財団（the Norwegian White Buses Foundation）では、実際の目撃者や生存者たちと共にザクセンハウゼンやその他の強制収容所を見学する学生の修学旅行を運営している。
rdf:langString
Białe autobusy, po szwedzku Vita bussarna – akcja humanitarna przeprowadzona wiosną 1945 na zlecenie rządu Szwecji. Celem akcji początkowo było uwolnienie skandynawskich więźniów z niemieckich obozów koncentracyjnych przed zakończeniem II wojny światowej w obawie przed planowaną przez Niemców masową egzekucją i likwidacją obozów przed nadejściem frontu. W wyniku rozwoju sytuacji na wojnie i pojawiających się możliwości negocjacyjnych, po pewnym czasie akcją udało się objąć również więźniów innych narodowości. Kierownikiem akcji i głównym negocjatorem został hrabia Folke Bernadotte – wiceprzewodniczący Szwedzkiego Czerwonego Krzyża. Do przeprowadzenia akcji wykorzystano szwedzki sprzęt wojskowy, a personel składał się z żołnierzy ochotników, którzy na czas akcji zostali zdemilitaryzowani. W kolejnej fazie w akcji wzięły udział również oddziały z Danii. Ze względu na braki i nieścisłości w dokumentach, dokładna liczba uratowanych nie jest znana. Szwedzki Czerwony Krzyż szacuje tę liczbę na ponad 15 tys. osób. Nie obejmuje ona jednak wielu tysięcy więźniów, których uratowanie nie było bezpośrednim wynikiem negocjacji hrabiego Bernadotte. Nazwa akcji pochodzi od koloru autobusów, które posłużyły do transportu więźniów. Aby nie zostały pomylone z celami militarnymi, pomalowano je całe na biało i oznaczono znakiem czerwonego krzyża.
rdf:langString
Vita bussarna var en svensk evakueringsaktion 1945, som leddes av Folke Bernadotte. Dess syfte var att under andra världskrigets slutskede rädda danskar, norrmän och svenskar som satt i tyska koncentrationsläger. Namnet kommer av att bussarna var vitmålade, med röda kors ditmålade på taket, sidan, fram och bak, för att bussarna inte skulle bli tagna för att vara militära mål. Liknande förfarande användes vid evakueringsaktionen samma år med Vita båtarna då över 9 000 av Förintelsens offer, de flesta unga kvinnor, skeppades till Sverige med de vitmålade båtarna och röda kors målade på skrovet. Efter danska och norska påtryckningar och planering räddades enligt vissa uppgifter cirka 15 000 skandinaver och andra nationaliteter från koncentrationslägren i de tyskkontrollerade områdena av Svenska Röda Korset i mars och april 1945. Efter den tyska kapitulationen räddades ytterligare 10 000 människor i maj och juni 1945. Uppskattningarna varierar mellan 19 000 och 30 000 räddade fångar, där Svenska Röda Korset (år 2000) gjorde en beräkning om cirka 15 000. Även internationella judiska organisationer deltog i påtryckningsarbetet för att få aktionen till stånd. Antalet räddade judar har dock aldrig kunnat redas ut, eftersom de transporterade fångarna inte registrerades efter trostillhörighet. Skandinaviska krigsfångar (danska, norska och svenska) hade högsta prioritet, men också kvinnor med svenskt ursprung och deras barn, som bodde i Tyskland skulle hämtas. Om möjlighet fanns kunde man dessutom ta med andra. Aktionen var en stor humanitär succé och räddade livet på många fångar. Den har även kritiserats för att ha varit en för ensidig räddningsaktion för skandinaver, att den inte i samma grad hjälpte fångar av andra nationaliteter och för transporter de utförde för det tyska SS. Det har visat sig i orderhandlingar att Gestapo och SS-Totenkopf hotade med att stoppa alla transporter om det var med judar i bussarna. Dock lät sig Gestapo och vanliga SS mutas så att många judar kunde räddas, med risken att alla transporter skulle stoppas.
rdf:langString
«Белые автобусы» — название спасательной операции шведского Красного Креста, проводившейся в последние месяцы Второй мировой войны с согласия властей нацистской Германии. Опорным пунктом операции, ставившей целью спасение и отправку в Швецию узников нацистских концлагерей, служило поместье семейства Бисмарков в Фридрихсру. При посредничестве Вальтера Шелленберга и Керстена, личного массажиста Гиммлера, с немецкой стороны и графа Бернадота со шведской стороны была организована личная встреча Гиммлера с представителем Всемирного еврейского конгресса в Швеции Норбертом Мазуром, где были обсуждены предварительные условия освобождения узников. Под руководством тогдашнего вице-президента шведского Красного Креста Фольке Бернадота за март-апрель 1945 года на белых автобусах с эмблемой Красного Креста было переправлено в Швецию более 15000 узников концлагерей, из них около 8000 составляли граждане Норвегии и Дании, а остальными были граждане ещё 20 стран, но в основном Франции и Польши. Сколько из них составляли евреи, установить затруднительно. Операция «Белые автобусы» и сегодня считается образцовой спасательной операцией, хотя подвергается критике за отбор спасаемых по национальному признаку.
xsd:nonNegativeInteger
57490
