Western riding
http://dbpedia.org/resource/Western_riding an entity of type: Thing
Westernreiten ist eine Reitweise, die sich an die Arbeitsreitweise der Cowboys anlehnt. Ihren Ursprung hat sie im spanischen Arbeitsreiten, dem Vaqueroreiten.
rdf:langString
Western riding – styl jazdy konnej wywodzący się z potrzeby użytkowania koni przez mieszkańców kontynentu amerykańskiego, podczas pracy na farmach i ranczach. W porównaniu do klasycznego (tzw. angielskiego) stylu jazdy, western riding różni się sposobem wyszkolenia konia i jazdy na nim, jak również sprzętem jeździeckim i strojem.Jazda w tym stylu odbywa się na zupełnie luźnych wodzach w subtelnej i delikatnej komunikacji z perfekcyjnie wyszkolonym koniem. Przez cały okres treningu uczy się konia reagować na coraz lżejsze pociągnięcia za wodze i stopniowo zbliża się ręce coraz bliżej do siebie. Prowadzenie konia odbywa się na zasadach neck reining (przykładanie wodzy do szyi konia) dając efekt komunikacji z koniem przy użyciu jednej ręki.
rdf:langString
Westernridning är en ridteknik där häst och människa samverkar avslappnat. Ridstilen har sin grund i Vilda västerns cowboys i Amerika under 1700- och 1800-talen. Man tar fasta på att hästen är ett flyktdjur som ser människan som ett rovdjur och därför är det hästens villkor som huvudsakligen gäller. I westernridning ingår flera olika grenar och moment, där hästen och ryttaren ska samarbeta.
rdf:langString
Верховая езда в стиле вестерн повсеместно распространена в США, а сейчас стремительно завоёвывает весь мир. Вестерн-спорт становится всё более популярным в Европе, а с недавнего времени и в России. Одна из самых зрелищных и популярных дисциплин — рейнинг — уже признана ФЕИ и включена в программу Всемирных конных игр.
rdf:langString
La monta de caballos americana es un estilo de montar a caballo que se desarrolló a partir de las tradiciones de ganadería y guerra traídas a las Américas por los conquistadores españoles, y tanto el equipo como el estilo de montar evolucionaron para satisfacer las necesidades de trabajo del vaquero en el oeste americano. Los vaqueros estadounidenses necesitaban trabajar largas horas en la silla de montar en un terreno accidentado, a veces necesitaban atar el ganado con un lazo. Debido a la necesidad de controlar el caballo con una mano y usar un lazo con la otra, los caballos occidentales fueron entrenados para detener el cuello, es decir, para cambiar de dirección con una ligera presión de rienda contra el cuello del caballo. Los caballos también fueron entrenados para ejercer un cierto
rdf:langString
L'équitation western est une équitation qui s'est développée dans l'Ouest des États-Unis au XIXe siècle (à partir de la Conquête de l'Ouest). Historiquement, elle était avant tout une équitation de travail pratiquée sur les ranchs par les cow-boys. Elle est aussi désormais une équitation de loisir et de compétition. Ce qui est important, c’est que le cheval ait assimilé la base du travail qui lui est demandé et qu’il agisse quasiment de façon autonome.
rdf:langString
Western riding is considered a style of horse riding which has evolved from the ranching and welfare traditions which were brought to the Americas by the Spanish Conquistadors, as well as both equipment and riding style which evolved to meet the working needs of the cowboy in the American West. At the time, American cowboys had to work long hours in the saddle and often over rough terrain, sometimes having to rope a cattle using a lariat, also known as a lasso. Because of the necessity to control the horse with one hand and use a lariat with the other, western horses were trained to neck rein, that is, to change direction with light pressure of a rein against the horse's neck. Horses were also trained to exercise a certain degree of independence in using their natural instincts to follow t
rdf:langString
L'equitazione americana (ma anche monta western o monta americana), è la monta tipica dei "cowboy". Si pratica usando finimenti e selle di tipo americano, caratterizzate da arcione e pomello. In genere si guida il cavallo impugnando le redini e utilizzando soprattutto le gambe. Montare all'americana è possibile con qualsiasi razza di cavallo, ma usualmente si impiegano cavalli argentini o statunitensi (Quarter horse, Paint horse, Appaloosa). Cowboy moderno ed il suo cavallo
rdf:langString
Westernrijden is een Amerikaanse rijstijl van het paardrijden, op een paard met een westernzadel waaronder een deken of dek (de pad) zit. Het hoofdstel heeft (meestal) geen neusriem. Er wordt met losse doorhangende teugels gereden. Meestal wordt gebruikgemaakt van zogenaamde split reins (niet verbonden teugels), hoewel ook verbonden teugels voorkomen die eindigen in een stukje leer dat te gebruiken is als zweep (romal met squirt).
rdf:langString
rdf:langString
Westernreiten
rdf:langString
Monta americana
rdf:langString
Équitation western
rdf:langString
Equitazione americana
rdf:langString
Westernrijden
rdf:langString
Western riding
rdf:langString
Вестерн (конный спорт)
rdf:langString
Western riding
rdf:langString
Westernridning
xsd:integer
7115069
xsd:integer
1115276223
rdf:langString
Westernreiten ist eine Reitweise, die sich an die Arbeitsreitweise der Cowboys anlehnt. Ihren Ursprung hat sie im spanischen Arbeitsreiten, dem Vaqueroreiten.
rdf:langString
La monta de caballos americana es un estilo de montar a caballo que se desarrolló a partir de las tradiciones de ganadería y guerra traídas a las Américas por los conquistadores españoles, y tanto el equipo como el estilo de montar evolucionaron para satisfacer las necesidades de trabajo del vaquero en el oeste americano. Los vaqueros estadounidenses necesitaban trabajar largas horas en la silla de montar en un terreno accidentado, a veces necesitaban atar el ganado con un lazo. Debido a la necesidad de controlar el caballo con una mano y usar un lazo con la otra, los caballos occidentales fueron entrenados para detener el cuello, es decir, para cambiar de dirección con una ligera presión de rienda contra el cuello del caballo. Los caballos también fueron entrenados para ejercer un cierto grado de independencia en el uso de sus instintos naturales para seguir los movimientos de una vaca, por lo que se desarrolló un estilo de conducción que enfatizaba un asiento profundo y seguro, y los métodos de entrenamiento alentaron a un caballo a responder con un contacto muy ligero. Aunque hay diferencias significativas en el equipo, hay menos diferencias entre la equitación inglesa y occidental que las que aparecen a primera vista. Ambos estilos requieren que los corredores tengan un asiento sólido, con las caderas y los hombros sobre los pies, con las manos independientes del asiento para evitar sacudir el caballo en la boca e interferir con su rendimiento.
rdf:langString
L'équitation western est une équitation qui s'est développée dans l'Ouest des États-Unis au XIXe siècle (à partir de la Conquête de l'Ouest). Historiquement, elle était avant tout une équitation de travail pratiquée sur les ranchs par les cow-boys. Elle est aussi désormais une équitation de loisir et de compétition. Elle a pour origine principale l'équitation espagnole, à laquelle s'ajoute l'influence anglo-saxonne. Elle est aussi appelée « équitation américaine », mais cette dénomination est contestée. Surtout pratiquée aux États-Unis, l'équitation western l'est aussi en Europe, par des cavaliers cherchant une approche du cheval différente de celle de l'équitation dite classique ou « à l'anglaise ». La monte américaine permet un contrôle absolu du cheval, à condition que le cavalier ait fait de ce dernier un partenaire et collaborateur obéissant, en basant la relation exclusivement sur la confiance. C’est un très long apprentissage qui doit aboutir à une totale entente entre le cavalier et sa monture. Le cheval de monte western ne doit pas constamment être soutenu. Il marche d'une manière souple et naturelle, le cavalier lui, est assis d'une manière passive et épouse les mouvements du cheval avec ses hanches. Il utilise les aides du bassin, des mollets ou de la main uniquement lorsqu'il veut obtenir quelque chose du cheval. Ce qui est important, c’est que le cheval ait assimilé la base du travail qui lui est demandé et qu’il agisse quasiment de façon autonome. L'équitation western se distingue par un matériel très spécifique, notamment une selle spécialisée possédant une corne à l'avant, dans laquelle le cavalier est bien assis et soutenu. Les mors portent des branches, et les éperons sont à tige longue et molettes. La monte à une main fait également partie des finalités de cette équitation. L'équitation western de compétition comporte de très nombreuses épreuves inspirées du travail quotidien du cow-boy. Le gymkhana compte des épreuves de vitesse comme le barrel racing. Les épreuves incluant le maniement d'une corde, dites roping, comptent notamment la capture d'un veau au lasso. Le rodéo est également une célèbre épreuve de cette équitation, et le reining forme l'unique discipline d'équitation moderne. L'équitation western se pratique généralement avec des races de chevaux américaines, comme le Quarter horse ou l'Appaloosa.
rdf:langString
Western riding is considered a style of horse riding which has evolved from the ranching and welfare traditions which were brought to the Americas by the Spanish Conquistadors, as well as both equipment and riding style which evolved to meet the working needs of the cowboy in the American West. At the time, American cowboys had to work long hours in the saddle and often over rough terrain, sometimes having to rope a cattle using a lariat, also known as a lasso. Because of the necessity to control the horse with one hand and use a lariat with the other, western horses were trained to neck rein, that is, to change direction with light pressure of a rein against the horse's neck. Horses were also trained to exercise a certain degree of independence in using their natural instincts to follow the movements of a cow, thus a riding style developed that emphasized a deep, secure seat, and training methods encouraged a horse to be responsive on very light rein contact. There are significant differences in equipment between English and Western. A particular difference is the saddles used. The Western saddle is larger and heavier than an English saddle. The western saddle allows the weight of the rider to be spread over a larger area of the horse's back which makes it more comfortable, especially for long days chasing cows. The English saddle is designed to allow the rider to have closer contact with the horse's back (Wilson, 2003). The western saddle also usually has a saddle horn, whereas the english saddle does not. English riding also involves the rider having direct contact with the horse's mouth via reins and the reins are used as part of an “aid.” In western riding, horses are mainly ridden with little to no contact, with the riders using their seat, weight and neck reining to give aid or instructions in direction to the horse. Both Western and English riding involve the rider sitting tall and straight in the saddle with their legs hanging naturally against the horse's sides as well as their arms relaxed and against their side, but not flapping, which is frowned against (Wilson, 2003). "Western Riding" is also the name for a specific event within western competition where a horse performs a pattern that combines trail and reining elements.
rdf:langString
Westernrijden is een Amerikaanse rijstijl van het paardrijden, op een paard met een westernzadel waaronder een deken of dek (de pad) zit. Het hoofdstel heeft (meestal) geen neusriem. Er wordt met losse doorhangende teugels gereden. Meestal wordt gebruikgemaakt van zogenaamde split reins (niet verbonden teugels), hoewel ook verbonden teugels voorkomen die eindigen in een stukje leer dat te gebruiken is als zweep (romal met squirt). Bij het enkelhandige rijden wordt gebruikgemaakt van zogenaamde bits with shanks (stangen met scharen). Het paard en de ruiter moeten een goed team vormen. Ze moeten elkaar volledig vertrouwen. De ruiter mag niet bang zijn dat zijn paard zou kunnen schrikken van het vee of de hindernissen die het moet nemen. Het paard moet op de ruiter vertrouwen, deze moet hem vertrouwen geven en laten merken dat er niets aan de hand is. Er wordt western gereden met een grote verscheidenheid aan paarden. Hoewel elk paard hiervoor geschikt is, worden op wedstrijdniveau voornamelijk paarden als quarter horse, appaloosa en 'paints' (bont gevlekte paarden) gebruikt. Voor werken met vee is het belangrijk dat een paard cow-sense heeft. Dat betekent dat het paard het vee goed aanvoelt en er niet bang voor is. Westernrijden vindt zijn oorsprong in het werk van de Amerikaanse cowboy. De western rijstijl wint aan belangstelling, zowel bij recreatieruiters als wedstrijdruiters. De discipline kan worden onderverdeeld in vier hoofdklassen: keuringen, dressuur, snelheidsspelen en werken met vee.
rdf:langString
Western riding – styl jazdy konnej wywodzący się z potrzeby użytkowania koni przez mieszkańców kontynentu amerykańskiego, podczas pracy na farmach i ranczach. W porównaniu do klasycznego (tzw. angielskiego) stylu jazdy, western riding różni się sposobem wyszkolenia konia i jazdy na nim, jak również sprzętem jeździeckim i strojem.Jazda w tym stylu odbywa się na zupełnie luźnych wodzach w subtelnej i delikatnej komunikacji z perfekcyjnie wyszkolonym koniem. Przez cały okres treningu uczy się konia reagować na coraz lżejsze pociągnięcia za wodze i stopniowo zbliża się ręce coraz bliżej do siebie. Prowadzenie konia odbywa się na zasadach neck reining (przykładanie wodzy do szyi konia) dając efekt komunikacji z koniem przy użyciu jednej ręki.
rdf:langString
L'equitazione americana (ma anche monta western o monta americana), è la monta tipica dei "cowboy". Si pratica usando finimenti e selle di tipo americano, caratterizzate da arcione e pomello. In genere si guida il cavallo impugnando le redini e utilizzando soprattutto le gambe. Montare all'americana è possibile con qualsiasi razza di cavallo, ma usualmente si impiegano cavalli argentini o statunitensi (Quarter horse, Paint horse, Appaloosa). Oltre alle passeggiate, si possono affrontare numerose discipline sportive western, tipiche dei cowboy: il cutting, il reining, il roping, il team penning, il barrel racing, il , il , il , il western riding, lo showmanship at halter, l'halter under saddle, il western horsemanship, il Mountain Trail horse, la gimkana. L'abbigliamento è meno formale rispetto a quello per l'equitazione inglese, in quanto si cavalca con jeans, stivali western, camicia e cappello da cowboy. Ormai però, anche nella monta americana l'abbigliamento da gara è diventato più sofisticato, dato che si cerca di combinare i colori del cavallo a quelli della camicia o del sottosella, con l'obiettivo di creare un'immagine gradevole all'occhio. Sono molto apprezzati anche i chaps, tipici dei cowboy. Tutte queste discipline sono praticabili anche in Italia, dove sono presenti diverse associazioni sportive autorizzate dalla Federazione Italiana Sport Equestri, come per esempio la FITETREC-ANTE. Ci sono comunque gare western anche organizzate dalle associazioni di razza. Cowboy moderno ed il suo cavallo
rdf:langString
Westernridning är en ridteknik där häst och människa samverkar avslappnat. Ridstilen har sin grund i Vilda västerns cowboys i Amerika under 1700- och 1800-talen. Man tar fasta på att hästen är ett flyktdjur som ser människan som ett rovdjur och därför är det hästens villkor som huvudsakligen gäller. I westernridning ingår flera olika grenar och moment, där hästen och ryttaren ska samarbeta.
rdf:langString
Верховая езда в стиле вестерн повсеместно распространена в США, а сейчас стремительно завоёвывает весь мир. Вестерн-спорт становится всё более популярным в Европе, а с недавнего времени и в России. Одна из самых зрелищных и популярных дисциплин — рейнинг — уже признана ФЕИ и включена в программу Всемирных конных игр.
xsd:nonNegativeInteger
18787
