Well-being
http://dbpedia.org/resource/Well-being an entity of type: Thing
Il benessere (da ben – essere = "stare bene" o "esistere bene") è uno stato che coinvolge tutti gli aspetti dell'essere umano, e caratterizza la qualità della vita di ogni singola persona all’interno di una comunità di persone (società).Il benessere consiste quindi nel miglior equilibrio possibile tra il piano biologico, il piano psichico ed il piano sociale dell'individuo; la condizione di benessere è di natura dinamica.
rdf:langString
Well-being, or wellbeing, also known as wellness, prudential value or quality of life, refers to what is intrinsically valuable relative to someone. So the well-being of a person is what is ultimately good for this person, what is in the self-interest of this person. Well-being can refer to both positive and negative well-being. In its positive sense, it is sometimes contrasted with ill-being as its opposite. The term "subjective well-being" denotes how people experience and evaluate their lives, usually measured in relation to self-reported well-being obtained through questionnaires.
rdf:langString
웰빙(Well-being 웰비잉[*])은 본래 복지나 행복의 정도를 의미하나 특정한 생활 방식을 가리키는 유행어로 사용되며, 건강에 좋다고 주장되는 제품에 붙는 수식어로도 널리 쓰이고 있다. 다만, 국립국어원에서는 웰빙의 순화어로는 참살이로 정해서 쓰고 있도록 규정되어 있다.
rdf:langString
ウェルビーイング（英: Well-being）とは、誰かにとって本質的に価値のある状態、つまり、ある人にとってのウェルビーイングとは、その人にとって究極的に善い状態、その人の自己利益にかなうものを実現した状態である。
rdf:langString
تستخدم مصطلحات رفاه ومتعة وسعادة في اللغة اليومية بشكل متداخل ولكن معانيها مختلفة في السياقات التقنية مثل الفلسفة وعلم النفس. تشير المتعة إلى التجربة التي تمنح المرء شعورًا جيدًا ويُنظر إليها على أنها مكون من مكونات الرفاه. وتوجد مكونات أخرى للرفاه، مثل الصحة والفضيلة والمعرفة وإشباع الرغبات. السعادة التي تعرف بأنها «تحقيق توازن تفوق فيه التجارب السارة التجارب غير السارة» أو أنها حالة رضا عن الحياة ككل، تعتبر أيضًا أحد مكونات الرفاه. تحاول نظريات الرفاه تحديد ما هو ضروري لكل أشكال الرفاه. يساوي مذهب اللذة بين الرفاه وتوازن «المتعة تفوق الألم». بينما ترى نظريات الرغبة أن الرفاه ينشأ عن تحقيق الرغبة: كلما ارتفع عدد الرغبات المحققة، زاد الرفاه. تقول نظريات القائمة الموضوعية إن رفاه الفرد يعتمد على قائمة من العوامل التي تشمل عناصر ذاتية وأخرى موضوعية.
rdf:langString
Wohlbefinden (englisch well-being), auch Wohlergehen genannt, ist im allgemeinen Sprachgebrauch ein gutes körperliches und/oder seelisches Befinden, also ein Zustand, „in dem es jemandem gut geht“ (Duden). Das Wohlbefinden hängt eng mit der Lebensqualität zusammen.
rdf:langString
El bienestar, también conocido como valor prudencial o calidad de vida, se refiere a lo que es intrínsecamente valioso en relación con alguien. Por lo tanto, el bienestar de una persona es lo que en última instancia es bueno para esta persona, lo que está en el interés propio de esta persona. Bienestar puede referirse tanto al bienestar positivo como al negativo. En su sentido positivo, a veces se contrasta con el malestar como su opuesto. El término "bienestar subjetivo" denota cómo las personas experimentan y evalúan sus vidas, generalmente medido en relación con el bienestar autorreportado obtenido a través de cuestionarios. A veces se distinguen diferentes tipos de bienestar, como el bienestar mental, el bienestar físico, el bienestar económico o el bienestar emocional. Las diferen
rdf:langString
La notion de bien-être ou bienêtre renvoie, dans le sens commun, à un ensemble de facteurs considérés de façon séparée ou conjointe : la santé, la réussite sociale ou économique, le plaisir, la réalisation de soi, l'harmonie avec soi-même et avec les autres. Elle a fait l'objet d'un intérêt accru de la part notamment de psychologues se rattachant au courant de la psychologie positive.
rdf:langString
Welzijn verwijst naar een zekere mate van materiële en immateriële tevredenheid. In de economie wordt vooral gesproken over dat aspect van welzijn dat wordt aangeduid door het woord 'welvaart'. Dit is de mate waarin de bevolking zich in zijn behoeften bevredigd acht. Dat heeft als consequentie dat het niet alleen om materiële dingen, maar ook om immateriële zaken gaat. Zo kan bijvoorbeeld het weer of het politieke klimaat van invloed zijn op het welzijn, maar ook de hoeveelheid producten die de consument kan kopen, of het inkomen dat hij te besteden heeft. Hieraan gekoppeld kan ook het inkomen van de buurman een rol spelen, bijvoorbeeld in de situatie dat de buurman een nieuwe auto koopt, en de andere buurman zich dat zelf niet kan veroorloven. Dat kan tot wrijving en afgunst leiden, en to
rdf:langString
Самочу́вствие — общий психический показатель телесного и духовного состояния индивида в каждый данный момент; состоит из конкретных ощущений и общих чувств. Так, одно из состояний самочувствия — ощущение голода — состоит из местного ощущения в области желудка и из общего неопределённого чувства во всём организме. Самочувствие тесно связано с инстинктом самосохранения индивида: он напоминает организму его потребности и указывает ему на угрожающие опасности.
rdf:langString
O bem-estar, também conhecido como valor prudencial ou qualidade de vida, refere-se ao que é intrinsecamente valioso em relação a alguém. Portanto, o bem-estar de uma pessoa é o que é, em última instância, bom para essa pessoa, o que é do interesse próprio dessa pessoa. Bem-estar pode se referir tanto ao bem-estar positivo quanto ao negativo. Em seu sentido positivo, às vezes é contrastado com o mal-estar como seu oposto. O termo "" denota como as pessoas experimentam e avaliam suas vidas, geralmente medido em relação ao bem-estar autorreferido obtido através de questionários. Às vezes, diferentes tipos de bem-estar são distinguidos, como bem-estar mental, bem-estar físico, bem-estar econômico ou bem-estar emocional. As diferentes formas de bem-estar são muitas vezes intimamente interligad
rdf:langString
Добробут (добре самопочуття, благополуччя) — загальний психічний показник нашого тілесного і духовного стану в кожну мить; складається з конкретних відчуттів і загальних почувань. Так, один зі станів самопочуття — відчуття голоду складається з місцевого відчуття в ділянці шлунку і загального невизначеного почування у всьому організмі. Самопочуття тісно пов'язане з самозбереженням індивіда: воно нагадує організму його потреби і вказує йому на загрозливі небезпеки.
rdf:langString
rdf:langString
Well-being
rdf:langString
رفاه
rdf:langString
Wohlbefinden
rdf:langString
Bienestar
rdf:langString
Benessere
rdf:langString
Bien-être
rdf:langString
ウェルビーイング
rdf:langString
웰빙
rdf:langString
Welzijn
rdf:langString
Bem-estar
rdf:langString
Самочувствие
rdf:langString
Самопочуття
xsd:integer
22578538
xsd:integer
1123747747
rdf:langString
تستخدم مصطلحات رفاه ومتعة وسعادة في اللغة اليومية بشكل متداخل ولكن معانيها مختلفة في السياقات التقنية مثل الفلسفة وعلم النفس. تشير المتعة إلى التجربة التي تمنح المرء شعورًا جيدًا ويُنظر إليها على أنها مكون من مكونات الرفاه. وتوجد مكونات أخرى للرفاه، مثل الصحة والفضيلة والمعرفة وإشباع الرغبات. السعادة التي تعرف بأنها «تحقيق توازن تفوق فيه التجارب السارة التجارب غير السارة» أو أنها حالة رضا عن الحياة ككل، تعتبر أيضًا أحد مكونات الرفاه. تحاول نظريات الرفاه تحديد ما هو ضروري لكل أشكال الرفاه. يساوي مذهب اللذة بين الرفاه وتوازن «المتعة تفوق الألم». بينما ترى نظريات الرغبة أن الرفاه ينشأ عن تحقيق الرغبة: كلما ارتفع عدد الرغبات المحققة، زاد الرفاه. تقول نظريات القائمة الموضوعية إن رفاه الفرد يعتمد على قائمة من العوامل التي تشمل عناصر ذاتية وأخرى موضوعية. الرفاه هو الموضوع الرئيس في علم النفس الإيجابي، الذي يسعى إلى اكتشاف العوامل التي تسهم في رفاه الإنسان. يقترح مارتن سيليغمان أن هذه العوامل تتكون من المشاعر الإيجابية، والانخراط في نشاط، ووجود علاقات جيدة مع أشخاص آخرين، والعثور على معنى في الحياة، والشعور بالإنجاز عند السعي لتحقيق الأهداف. يُرجع قاموس أوكسفورد الإنجليزي مصطلح الرفاه إلى ترجمة مفهوم benessere من الإيطالية في القرن السادس عشر.
rdf:langString
Wohlbefinden (englisch well-being), auch Wohlergehen genannt, ist im allgemeinen Sprachgebrauch ein gutes körperliches und/oder seelisches Befinden, also ein Zustand, „in dem es jemandem gut geht“ (Duden). Das Wohlbefinden hängt eng mit der Lebensqualität zusammen. Das Wohlbefinden ist heute der Schlüsselbegriff in den internationalen wie nationalen Diskussionen um Wohlstand und nachhaltige Entwicklung von Menschen und Gesellschaften in Wissenschaft, Politik und der breiten Öffentlichkeit. Als ganzheitlicher Wohlstandsindikator ist das Konzept des Wohlbefindens Ausdruck eines neuen Verständnisses von Wohlstand und gesellschaftlicher Teilhabe. Das klassische Modell wurde um Aspekte wie Lebensqualität und Nachhaltigkeit erweitert. Heute werden vielfältige Dimensionen des Wohlbefindens in den theoretischen Konzepten und Messverfahren berücksichtigt, die nicht zuletzt als Grundlagen und Bezugspunkte gesellschaftspolitischer Maßnahmen herangezogen werden. Das Kernproblem ruht in der Frage, wie man Wohlbefinden und Entwicklung auf der Grundlage eines soliden und umsetzbaren theoretischen Konzepts adäquat messen kann. Wohlbefinden ist ein zentrales Thema der Psychologie, insbesondere der positiven Psychologie, deren Ziel es ist, die Faktoren zu ermitteln, die zum menschlichen Wohlbefinden beitragen. Nach einem Vorschlag von Martin Seligman bestehen diese Faktoren darin, positive Emotionen zu erleben, aktiv zu leben, gute Beziehungen zu anderen Menschen zu haben, Sinn im eigenen Leben zu finden und bei der Verfolgung der eigenen Ziele ein Gefühl des Erfolgs zu haben. Philosophische Theorien des Wohlbefindens versuchen zu bestimmen, was für alle Formen des Wohlbefindens wesentlich ist. Nach der Theorie des Welfarismus ist Wohlbefinden das, was für jemanden intrinsisch wertvoll und gut ist. Laut dem Welfarismus gibt es neben dem Wohlbefinden keine anderen Werte. Das Wohlbefinden spielt auch in der Ethik eine wichtige Rolle, da das, was wir tun sollen, auch davon abhängt, wie es sich auf das Wohlergehen anderer Menschen auswirkt.
rdf:langString
El bienestar, también conocido como valor prudencial o calidad de vida, se refiere a lo que es intrínsecamente valioso en relación con alguien. Por lo tanto, el bienestar de una persona es lo que en última instancia es bueno para esta persona, lo que está en el interés propio de esta persona. Bienestar puede referirse tanto al bienestar positivo como al negativo. En su sentido positivo, a veces se contrasta con el malestar como su opuesto. El término "bienestar subjetivo" denota cómo las personas experimentan y evalúan sus vidas, generalmente medido en relación con el bienestar autorreportado obtenido a través de cuestionarios. A veces se distinguen diferentes tipos de bienestar, como el bienestar mental, el bienestar físico, el bienestar económico o el bienestar emocional. Las diferentes formas de bienestar suelen estar estrechamente interrelacionadas. Por ejemplo, la mejora del bienestar físico (como reduciendo o cesando una adicción) se asocia a la mejora del bienestar emocional. Otro ejemplo es que un mayor bienestar económico (por ejemplo, poseer más riqueza) tiende a asociarse con un mayor bienestar emocional, incluso en situaciones adversas como la pandemia de COVID-19. El bienestar desempeña un papel central en la ética, ya que lo que debemos hacer depende, al menos en cierta medida, de lo que mejoraría o empeoraría la vida de alguien. Según el bienestarismo, no hay otros valores además del bienestar. Los términos bienestar, placer y felicidad se usan de manera superpuesta en el lenguaje cotidiano, pero sus significados tienden a separarse en contextos técnicos como la filosofía o la psicología. El placer se refiere a la experiencia que se siente bien y suele considerarse como uno de los componentes del bienestar. Pero puede haber otros factores, como la salud, la virtud, el conocimiento o el cumplimiento de los deseos. La felicidad, a menudo vista como "el exceso de la experiencia placentera sobre la desagradable" o como el estado de satisfacción con la vida de uno en su conjunto, también suele considerarse un componente del bienestar. Las teorías del bienestar intentan determinar qué es esencial para todas las formas de bienestar. Las teorías hedonistas identifican el bienestar con una mayor cantidad de placer sobre el dolor. Las teorías del deseo sostienen que el bienestar consiste en la satisfacción de deseos: cuanto mayor sea el número de deseos satisfechos, mayor será el bienestar. Las teorías de listas objetivas afirman que el bienestar de una persona depende de una lista de factores que pueden incluir elementos subjetivos y objetivos. El bienestar es el tema central de la psicología positiva, cuyo objetivo es descubrir los factores que contribuyen al bienestar humano. Martin Seligman, por ejemplo, sugiere que estos factores consisten en tener emociones positivas, estar involucrado en una actividad, tener buenas relaciones con otras personas, encontrar sentido a la propia vida y tener una sensación de logro en la búsqueda de las propias metas. Igualmente dentro de la filosofía oriental, podemos encontrar términos que abarcan el concepto de bienestar, tales cómo el término Sukha en la filosofía budista.
rdf:langString
La notion de bien-être ou bienêtre renvoie, dans le sens commun, à un ensemble de facteurs considérés de façon séparée ou conjointe : la santé, la réussite sociale ou économique, le plaisir, la réalisation de soi, l'harmonie avec soi-même et avec les autres. Elle a fait l'objet d'un intérêt accru de la part notamment de psychologues se rattachant au courant de la psychologie positive. En France, en 2000, le chercheur Jean-Pierre Rolland considère que deux approches sont à distinguer. La première, d'inspiration sociologique, va s'intéresser aux conditions de vie qui vont amener les individus à faire une évaluation positive de leur vie ; la seconde, plus psychologique, considérera que le bien-être renvoie à une personne pour laquelle les émotions positives sont plus intenses ou plus présentes que les émotions négatives.
rdf:langString
Il benessere (da ben – essere = "stare bene" o "esistere bene") è uno stato che coinvolge tutti gli aspetti dell'essere umano, e caratterizza la qualità della vita di ogni singola persona all’interno di una comunità di persone (società).Il benessere consiste quindi nel miglior equilibrio possibile tra il piano biologico, il piano psichico ed il piano sociale dell'individuo; la condizione di benessere è di natura dinamica.
rdf:langString
Well-being, or wellbeing, also known as wellness, prudential value or quality of life, refers to what is intrinsically valuable relative to someone. So the well-being of a person is what is ultimately good for this person, what is in the self-interest of this person. Well-being can refer to both positive and negative well-being. In its positive sense, it is sometimes contrasted with ill-being as its opposite. The term "subjective well-being" denotes how people experience and evaluate their lives, usually measured in relation to self-reported well-being obtained through questionnaires.
rdf:langString
웰빙(Well-being 웰비잉[*])은 본래 복지나 행복의 정도를 의미하나 특정한 생활 방식을 가리키는 유행어로 사용되며, 건강에 좋다고 주장되는 제품에 붙는 수식어로도 널리 쓰이고 있다. 다만, 국립국어원에서는 웰빙의 순화어로는 참살이로 정해서 쓰고 있도록 규정되어 있다.
rdf:langString
ウェルビーイング（英: Well-being）とは、誰かにとって本質的に価値のある状態、つまり、ある人にとってのウェルビーイングとは、その人にとって究極的に善い状態、その人の自己利益にかなうものを実現した状態である。
rdf:langString
Welzijn verwijst naar een zekere mate van materiële en immateriële tevredenheid. In de economie wordt vooral gesproken over dat aspect van welzijn dat wordt aangeduid door het woord 'welvaart'. Dit is de mate waarin de bevolking zich in zijn behoeften bevredigd acht. Dat heeft als consequentie dat het niet alleen om materiële dingen, maar ook om immateriële zaken gaat. Zo kan bijvoorbeeld het weer of het politieke klimaat van invloed zijn op het welzijn, maar ook de hoeveelheid producten die de consument kan kopen, of het inkomen dat hij te besteden heeft. Hieraan gekoppeld kan ook het inkomen van de buurman een rol spelen, bijvoorbeeld in de situatie dat de buurman een nieuwe auto koopt, en de andere buurman zich dat zelf niet kan veroorloven. Dat kan tot wrijving en afgunst leiden, en tot verlaging van het welzijn. Binnen het dagelijks leven heeft de term welzijn primair betrekking op de brede waaier van aspecten van de gezondheid. Dit wordt ook wel kwaliteit van leven genoemd, en duidt op een brede waardebepaling van het welzijn van individuen en gemeenschappen. De term wordt in zeer breed verband gebruikt, waaronder de terreinen van gezondheidszorg, politiek, ontwikkelingssamenwerking, enzovoorts. Welzijn mag niet worden verward met welvaart (levensstandaard) die primair een financieel-economische inslag heeft. Tot de standaardindicatoren van welzijn behoren niet alleen materieel bezit en werkgelegenheid, maar ook de woonomgeving, lichamelijke en geestelijke gezondheid, onderwijs, recreatie en sociale contacten.
rdf:langString
Самочу́вствие — общий психический показатель телесного и духовного состояния индивида в каждый данный момент; состоит из конкретных ощущений и общих чувств. Так, одно из состояний самочувствия — ощущение голода — состоит из местного ощущения в области желудка и из общего неопределённого чувства во всём организме. Самочувствие тесно связано с инстинктом самосохранения индивида: он напоминает организму его потребности и указывает ему на угрожающие опасности. По определению Сергея Ивановича Ожегова, «самочувствие — чувство, испытываемое человеком в зависимости от состояния его физических и душевных сил». В экономической науке термин «самочувствие экономики» используется для обобщения нескольких количественных показателей, направленных на оценку качества жизни сообщества.
rdf:langString
O bem-estar, também conhecido como valor prudencial ou qualidade de vida, refere-se ao que é intrinsecamente valioso em relação a alguém. Portanto, o bem-estar de uma pessoa é o que é, em última instância, bom para essa pessoa, o que é do interesse próprio dessa pessoa. Bem-estar pode se referir tanto ao bem-estar positivo quanto ao negativo. Em seu sentido positivo, às vezes é contrastado com o mal-estar como seu oposto. O termo "" denota como as pessoas experimentam e avaliam suas vidas, geralmente medido em relação ao bem-estar autorreferido obtido através de questionários. Às vezes, diferentes tipos de bem-estar são distinguidos, como bem-estar mental, bem-estar físico, bem-estar econômico ou bem-estar emocional. As diferentes formas de bem-estar são muitas vezes intimamente interligadas. Por exemplo, a melhoria do bem-estar físico (como reduzindo ou cessando um vício) está associada à melhoria do bem-estar emocional. Como outro exemplo, um melhor bem-estar econômico (por exemplo, possuir mais riqueza) tende a estar associado a um melhor bem-estar emocional mesmo em situações adversas como a pandemia de COVID-19. O bem-estar desempenha um papel central na ética, já que o que devemos fazer depende, pelo menos até certo ponto, do que melhoraria ou pioraria a vida de alguém. De acordo com o bem-estarismo, não há outros valores além do bem-estar. Os termos bem-estar, prazer e felicidade são usados de maneira sobreposta na linguagem cotidiana, mas seus significados tendem a se separar em contextos técnicos como filosofia ou psicologia. O prazer refere-se à experiência que se sente bem e é geralmente visto como um constituinte do bem-estar. Mas pode haver outros fatores, como saúde, virtude, conhecimento ou a realização de desejos. A felicidade, muitas vezes vista como "o excesso da experiência agradável sobre a desagradável" ou como o estado de satisfação com a própria vida como um todo, também é comumente considerada um constituinte do bem-estar. As teorias de bem-estar tentam determinar o que é essencial para todas as formas de bem-estar. As teorias hedonistas equiparam o bem-estar com uma maior quantidade de prazer sobre a dor. As teorias do desejo sustentam que o bem-estar consiste na satisfação de desejos: quanto maior o número de desejos satisfeitos, maior o bem-estar. As teorias de listas objetivas afirmam que o bem-estar de uma pessoa depende de uma lista de fatores que podem incluir tanto elementos subjetivos quanto objetivos. O bem-estar é o tema central da psicologia positiva, cujo objetivo é descobrir os fatores que contribuem para o bem-estar humano. Martin Seligman, por exemplo, sugere que estes fatores consistem em ter emoções positivas, estar envolvido em uma atividade, ter boas relações com outras pessoas, encontrar sentido na vida e ter um senso de realização na busca de seus objetivos.
rdf:langString
Добробут (добре самопочуття, благополуччя) — загальний психічний показник нашого тілесного і духовного стану в кожну мить; складається з конкретних відчуттів і загальних почувань. Так, один зі станів самопочуття — відчуття голоду складається з місцевого відчуття в ділянці шлунку і загального невизначеного почування у всьому організмі. Самопочуття тісно пов'язане з самозбереженням індивіда: воно нагадує організму його потреби і вказує йому на загрозливі небезпеки. В економіці цей термін використовується для узагальнення кількісних показників, спрямованих на оцінку якості життя громади, наприклад, у потенціалі та . Багатство та родинні правила пов'язані із загальним достатком у країні. Держава зі своєю політикою та догмами може перешкоджати розвитку економіки. Вивчення добробуту ділиться на і самі цілі добробуту.
xsd:nonNegativeInteger
41722
