W. H. Gispen
http://dbpedia.org/resource/W._H._Gispen an entity of type: Person
Willem Hendrik Gispen (7 December 1890, in Amsterdam – 10 May 1981, in The Hague) was a Dutch industrial designer, best known for his Giso lamps and serially produced functionalist steel-tube furniture. In 1949 W.H. Gispen left the firm, after which he worked for other furniture manufactories like Kembo. In 1981 the Stedelijk Museum in Amsterdam organized the first exposition about W.H. Gispen, dedicated to his lamp-designs from the years 1916-1949. It was the same year W.H. Gispen died on 10 May.
rdf:langString
Willem Hendrik Gispen (Amsterdam, 7 december 1890 – Den Haag, 10 mei 1981) was een Nederlandse industrieel ontwerper en ondernemer. Gispen bezocht na zijn onderwijzersopleiding enkele malen Engeland, waar hij in contact kwam met de arts-and-craftsbeweging. In 1913 meldde hij zich aan bij de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam. Zonder zijn studie te hebben afgemaakt, begon hij in 1916 een eigen smederij W.H. Gispen & Co in Rotterdam, waar hij met twee personeelsleden ambachtelijke kunstnijverheid produceerde. In de tijd van zijn studie aan de academie had hij een netwerk van architecten opgebouwd, van wie hij veel opdrachten kreeg, onder anderen van Willem Kromhout, Henri Evers, Leendert van der Vlugt en Jan Verheul.
rdf:langString
rdf:langString
Willem Hendrik Gispen (ontwerper)
rdf:langString
W. H. Gispen
xsd:integer
26924909
xsd:integer
1064014639
rdf:langString
Willem Hendrik Gispen (7 December 1890, in Amsterdam – 10 May 1981, in The Hague) was a Dutch industrial designer, best known for his Giso lamps and serially produced functionalist steel-tube furniture. He studied design at the Academy for Visual Arts and Technical Science in Rotterdam (Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen) at the architecture department. He started in 1913, but left the Academy in 1915 partly due to the outbreak of the First World War. In April 1918 he married Anna C.J. Gisolf in Rotterdam. In 1916 he purchased a small smithy, which he would develop and extend to the well-known Gispen’s Factory for Metalwork (Gispen’s fabriek voor metaalbewerking n.v.). The success of the company was to a great extent based upon the qualities of Willem Hendrik Gispen as an industrial designer, designing many artistically en technically qualitative lamps and furniture. Many of these serial produced designs, like armchair no. 412, still belong to the highlights of Dutch design. With his Giso lamp-designs from the 1920s and 1930s he was a part of the international avant-garde interested in light innovations. The same can be said of his steel-tube chairs and furniture, with Ludwig Mies van der Rohe, Mart Stam and Gerrit Rietveld among his inspirations. In 1949 W.H. Gispen left the firm, after which he worked for other furniture manufactories like Kembo. In 1981 the Stedelijk Museum in Amsterdam organized the first exposition about W.H. Gispen, dedicated to his lamp-designs from the years 1916-1949. It was the same year W.H. Gispen died on 10 May.
rdf:langString
Willem Hendrik Gispen (Amsterdam, 7 december 1890 – Den Haag, 10 mei 1981) was een Nederlandse industrieel ontwerper en ondernemer. Gispen bezocht na zijn onderwijzersopleiding enkele malen Engeland, waar hij in contact kwam met de arts-and-craftsbeweging. In 1913 meldde hij zich aan bij de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam. Zonder zijn studie te hebben afgemaakt, begon hij in 1916 een eigen smederij W.H. Gispen & Co in Rotterdam, waar hij met twee personeelsleden ambachtelijke kunstnijverheid produceerde. In de tijd van zijn studie aan de academie had hij een netwerk van architecten opgebouwd, van wie hij veel opdrachten kreeg, onder anderen van Willem Kromhout, Henri Evers, Leendert van der Vlugt en Jan Verheul. In de jaren twintig raakte Gispen steeds meer onder invloed van de ontwerpopvattingen van De Stijl en schakelde hij over van ambachtelijke op machinale productie. De door hem ontworpen en geproduceerde Giso-lampen werden vanaf 1926 een doorslaand succes. Daarnaast begon hij met het ontwerpen en produceren van stalen buismeubelen voor kantoren en woningen. De doorbraak voor dit meubilair kwam vanaf 1929, toen Gispen de opdracht kreeg om de Van Nellefabriek van kantoormeubilair te voorzien. Ook voor Huis Sonneveld en voor het stoomschip Nieuw Amsterdam leverde hij meubilair. In de jaren dertig ontwierp hij onder meer de stoelen Gispen 412 en 404. De verhuizing van de fabriek naar Culemborg in 1934 betekende verdere schaalvergroting en technische vernieuwing. De crisis in de jaren dertig betekende bijna het einde voor de fabriek van Gispen. Dankzij enkele financieel welgestelde relaties als Cees van der Leeuw kon de fabriek echter gereorganiseerd worden en kreeg Gispen een directeur naast zich, de scheepsbouwkundig ingenieur W.F. van Osselen.In 1949 trok Gispen zich terug als directeur van de fabriek, maar hij bleef zich bezighouden met industriële vormgeving. In 1953 keerde Gispen zijn eigen fabriek noodgedwongen de rug toe, door onenigheid met de aandeelhouders. Niet lang daarna kwam hij op een familiefeestje zijn neef Rudolf Johannes Meijer tegen (Ru Meijer voor intimi). Met Ru begon Willem Gispen een nieuw bedrijf met de vernuftige naam KEMBO (wat staat voor Kom Eerst Maar Bij Ons). Er brak een periode aan waarin hij enkele van zijn beste ontwerpen maakte. Dat vond men over de grenzen ook: in het jaar 1954, een jaar na de oprichting van KEMBO, besloot de jury van de driejaarlijkse designbeurs Triënnale in Milaan zijn stoel , te bekronen met een prestigieuze designprijs. De ontwerpen die Gispen op latere leeftijd voor KEMBO maakte, dus na 1953, worden gezien als zijn beste stukken. Anno 2016 worden deze stoelen nog steeds geproduceerd door de Amsterdamse kantoormeubelenproducent . Gispen stopte met ontwerpen in 1960. Daarna bleef hij actief op kunstzinnig gebied. Zo kreeg hij op hoge leeftijd (in 1970) nog etslessen van de grafisch kunstenaar Dirk van Gelder. Gispen overleed in 1981 op 90-jarige leeftijd. Hij is de vader van kunstenares Antoinette Gispen (1921-2015).
xsd:nonNegativeInteger
9098
