Vulgarism
http://dbpedia.org/resource/Vulgarism an entity of type: Thing
Hizkuntzalaritzan, arrunkeria hizkuntza estandarrak zakartzat hartzen dituen hitz eta esamoldeak dira (adibidez, puta). Hizkuntza batzuetan, zakarrak izan gabe alfabetatze maila ez izateagatik edo beste arrazoi batengatik nahita gaizki idatzi edo ahoskatutakoak biltzen dira arrunkerien kategorian.
rdf:langString
La vulgarité est ce qui caractérise le langage et le comportement du bas peuple, aux yeux de ceux qui estiment ne pas en faire partie, mais de nos jours il est très similaire à la grossièreté. Le mot est inventé par Germaine de Stael dans son ouvrage « De la littérature considérée dans ses rapports avec les institutions sociales (1800) » : « J'ai employé la première un mot nouveau, la vulgarité, trouvant qu'il n'existait pas encoreassez de termes pour proscrire à jamais toutesles formes qui supposent peu d'élégance dansles images et peu de délicatesse dans l'expression. »
rdf:langString
비어(卑語, vulgarism)는 화자가 어떤 대상을 낮추어 표현하고자 하는 태도로 사용하는 사용역이다.
rdf:langString
Un vulgarisme (del llatí vulgus, la "població humil"), també dit grolleria, és un col·loquialisme de l'acció d'un personatge desagradable o sense refinar, que substitueix a una paraula grossera i indecorosa la qual en el context pot portar el lector a esperar una expressió més refinada o delicada. Els vulgarismes se suposa que estan relacionats amb motivacions baixes i gruixudes que se suposava de forma estereotipada que havien de ser naturalment endèmiques de les 'classes humils', que no estaven motivades per motius "transcendents" com la fama per a la posteritat i l'honor entre els seus iguals-motius que s'al·legaven per moure a les cultes. Així, el concepte de vulgarisme porta càrregues culturals des del principi, i des d'algunes perspectives socials i religioses aquest concepte no exi
rdf:langString
Vulgarität (Adjektiv: vulgär; synonym ordinär) zumeist adjektivisch gebraucht, bezeichnet die Eigenschaft des Unkultivierten, Gewöhnlichen, Niederen oder auch Unflätigen. Vulgär im letzteren Sinne bezeichnet insbesondere Sprachelemente, Verhaltensmuster und Handlungen, die vor dem Hintergrund kultureller Normen als verächtlich oder tabu gelten. Beispielsweise werden Vulgärsprache, grobe Umgangsformen und rüpelhaftes Benehmen oder das aufdringliche Zurschaustellen von Reichtum oder sexuellen „Vorzügen“ als vulgär empfunden.
rdf:langString
Vulgarisme adalah ungkapan atau penggunaan kata yang dianggap tidak sesuai dengan bahasa standar atau merupakan ciri ucapan atau tulisan orang yang tidak terdidik. Dalam bahasa Inggris, istilah "vulgarisme" mungkin disamakan dengan ungkapan-ungkapan yang kotor atau tidak senonoh, tetapi "vulgarisme" dalam konteks linguistik atau sastra memiliki cakupan yang luas dan tidak hanya terbatas pada kata-kata kasar atau bersifat seksual. Beberapa hal yang dapat dianggap sebagai bentuk vulgarisme adalah kesalahan dalam pengucapan, pengejaan, dan pembentukan kata.
rdf:langString
In the study of language and literary style, a vulgarism is an expression or usage considered non-standard or characteristic of uneducated speech or writing. In colloquial or lexical English, "vulgarism" or "vulgarity" may be synonymous with profanity or obscenity, but a linguistic or literary vulgarism encompasses a broader category of perceived fault not confined to scatological or sexual offensiveness. These faults may include errors of pronunciation, misspellings, word malformations, and malapropisms. "Vulgarity" is generally used in the more restricted sense. In regular and mostly informal conversations, the presence of vulgarity, if any, are mostly for intensifying, exclaiming or scolding. In modern times, vulgarism continues to be frequently used by people. A research paper produced
rdf:langString
Een vulgarisme is een stijlfiguur waarbij woorden of uitdrukkingen worden gebruikt die als 'plat' bekendstaan, waaraan een lage sociale status verbonden is. Vulgarismen zijn meestal bedoeld om te choqueren en vormen dan min of meer het tegengestelde van eufemismen. Voorbeelden
* Een bloemlezing van Tsead Bruinja en Daniël Dee draagt de vulgaristische titel Kutgedichten.
* Vrijen zonder praten is kut.
rdf:langString
Вульгаризм (лат. vulgaris — брутальний, простий) — у стилістиці художнього мовлення — не прийняте національною літературною мовою, неправильне, побутове або іншомовне слово чи вираз. Часто вживається письменниками задля надання творові особливого побутового колориту чи характеристики низького культурного рівня зображених у ньому персонажів («Енеїда» І.Котляревського, «Кайдашева сім'я» І. Нечуя-Левицького, «Між двох сил» В. Винниченка, новели В. Стефаника, Марка Черемшини, усмішки Остапа Вишні тощо), подеколи притаманний певній літературній течії, як, приміром, «котляревщина» чи авангардизм. Вульгаризм спостерігається найчастіше в сатиричних та гумористичних жанрах, однак він трапляється і в ліричних творах:
rdf:langString
Ordet vulgär (latin vulgaris ’alldaglig’, av vulgus ’gemene man’) innebar ursprungligen att något var alldagligt eller vanligt förekommande men har med tiden kommit att skifta betydelse till rå, oförfinad eller osmaklig. Utvecklingen kommer sig av att ordet i betydelsen folklig har använts i nedsättande bemärkelse. Inom språkvetenskapen används ordet som förled för att markera dialekt eller språklig variation, såsom vulgärlatin, särskilt om utdöda språk. Inom biologin används ordet som betecknande för den vanligaste formen av något. Ett exempel är sturnus vulgaris, den vanliga staren.
rdf:langString
Вульгари́зм (от лат. vulgaris — обыкновенный, простой, из vulgus «народ, народная масса; толпа») — термин традиционной стилистики для обозначения слов или оборотов, применяемых в просторечии, но не допускаемых стилистическим каноном в литературном языке.
rdf:langString
rdf:langString
Vulgarisme
rdf:langString
Vulgarität
rdf:langString
Arrunkeria (hizkuntzalaritza)
rdf:langString
Vulgarisme
rdf:langString
Vulgarité
rdf:langString
비어 (언어학)
rdf:langString
Vulgarisme
rdf:langString
Vulgär
rdf:langString
Vulgarism
rdf:langString
Вульгаризм
rdf:langString
Вульгаризм
xsd:integer
89637
xsd:integer
1060982936
rdf:langString
Un vulgarisme (del llatí vulgus, la "població humil"), també dit grolleria, és un col·loquialisme de l'acció d'un personatge desagradable o sense refinar, que substitueix a una paraula grossera i indecorosa la qual en el context pot portar el lector a esperar una expressió més refinada o delicada. Els vulgarismes se suposa que estan relacionats amb motivacions baixes i gruixudes que se suposava de forma estereotipada que havien de ser naturalment endèmiques de les 'classes humils', que no estaven motivades per motius "transcendents" com la fama per a la posteritat i l'honor entre els seus iguals-motius que s'al·legaven per moure a les cultes. Així, el concepte de vulgarisme porta càrregues culturals des del principi, i des d'algunes perspectives socials i religioses aquest concepte no existeix realment, o—i potser això ve a ser el mateix—no hauria d'existir.
rdf:langString
Vulgarität (Adjektiv: vulgär; synonym ordinär) zumeist adjektivisch gebraucht, bezeichnet die Eigenschaft des Unkultivierten, Gewöhnlichen, Niederen oder auch Unflätigen. Vulgär im letzteren Sinne bezeichnet insbesondere Sprachelemente, Verhaltensmuster und Handlungen, die vor dem Hintergrund kultureller Normen als verächtlich oder tabu gelten. Beispielsweise werden Vulgärsprache, grobe Umgangsformen und rüpelhaftes Benehmen oder das aufdringliche Zurschaustellen von Reichtum oder sexuellen „Vorzügen“ als vulgär empfunden. Der Duden definiert vulgär als „bildungssprachlich abwertend“ für „auf abstoßende Weise derb und gewöhnlich, ordinär“ sowie „bildungssprachlich“ für „zu einfach und oberflächlich; nicht wissenschaftlich dargestellt, gefasst“ und ordinär unter anderem als „meist abwertend“ für „in seinem Benehmen, seiner Ausdrucksweise, Art sehr unfein, die Grenzen des Schicklichen missachtend“ wie auch „von schlechtem, billigem Geschmack [zeugend]“.
rdf:langString
Hizkuntzalaritzan, arrunkeria hizkuntza estandarrak zakartzat hartzen dituen hitz eta esamoldeak dira (adibidez, puta). Hizkuntza batzuetan, zakarrak izan gabe alfabetatze maila ez izateagatik edo beste arrazoi batengatik nahita gaizki idatzi edo ahoskatutakoak biltzen dira arrunkerien kategorian.
rdf:langString
La vulgarité est ce qui caractérise le langage et le comportement du bas peuple, aux yeux de ceux qui estiment ne pas en faire partie, mais de nos jours il est très similaire à la grossièreté. Le mot est inventé par Germaine de Stael dans son ouvrage « De la littérature considérée dans ses rapports avec les institutions sociales (1800) » : « J'ai employé la première un mot nouveau, la vulgarité, trouvant qu'il n'existait pas encoreassez de termes pour proscrire à jamais toutesles formes qui supposent peu d'élégance dansles images et peu de délicatesse dans l'expression. »
rdf:langString
Vulgarisme adalah ungkapan atau penggunaan kata yang dianggap tidak sesuai dengan bahasa standar atau merupakan ciri ucapan atau tulisan orang yang tidak terdidik. Dalam bahasa Inggris, istilah "vulgarisme" mungkin disamakan dengan ungkapan-ungkapan yang kotor atau tidak senonoh, tetapi "vulgarisme" dalam konteks linguistik atau sastra memiliki cakupan yang luas dan tidak hanya terbatas pada kata-kata kasar atau bersifat seksual. Beberapa hal yang dapat dianggap sebagai bentuk vulgarisme adalah kesalahan dalam pengucapan, pengejaan, dan pembentukan kata. Kata "vulgarisme" berasal dari bahasa Latin "vulgus" yang berarti "rakyat jelata", yang sering digunakan sebagai istilah peyoratif. Dalam studi linguistik dan klasik, istilah bahasa Latin Vulgar mengacu kepada bahasa Latin yang diucapkan sehari-hari dan dibedakan dari bahasa Latin Klasik, yaitu bahasa sastra yang dipakai oleh para pujangga Romawi seperti Cicero, Publius Vergilius Maro, atau Ovidius.
rdf:langString
In the study of language and literary style, a vulgarism is an expression or usage considered non-standard or characteristic of uneducated speech or writing. In colloquial or lexical English, "vulgarism" or "vulgarity" may be synonymous with profanity or obscenity, but a linguistic or literary vulgarism encompasses a broader category of perceived fault not confined to scatological or sexual offensiveness. These faults may include errors of pronunciation, misspellings, word malformations, and malapropisms. "Vulgarity" is generally used in the more restricted sense. In regular and mostly informal conversations, the presence of vulgarity, if any, are mostly for intensifying, exclaiming or scolding. In modern times, vulgarism continues to be frequently used by people. A research paper produced by Oxford University in 2005 shows that the age group of 10–20 years old speak more vulgarity than the rest of the world's population combined. The frequent and prevalent usage of vulgarity as a whole has led to a paradox, in which people use vulgarity so often that it becomes less and less offensive to people, according to The New York Times.
rdf:langString
비어(卑語, vulgarism)는 화자가 어떤 대상을 낮추어 표현하고자 하는 태도로 사용하는 사용역이다.
rdf:langString
Een vulgarisme is een stijlfiguur waarbij woorden of uitdrukkingen worden gebruikt die als 'plat' bekendstaan, waaraan een lage sociale status verbonden is. Vulgarismen zijn meestal bedoeld om te choqueren en vormen dan min of meer het tegengestelde van eufemismen. Voorbeelden
* Een bloemlezing van Tsead Bruinja en Daniël Dee draagt de vulgaristische titel Kutgedichten.
* Vrijen zonder praten is kut. Andere voorbeelden zijn het opzettelijk gebruik van registers zoals dialect en volkstaal in plaats van de gangbare omgangstaal, of het vertellen van schuine moppen op ongepaste momenten. Uitdrukkingen als schuttingtaal en vloeken in de kerk duiden in ruimere zin op uitingen die als ongewenst worden ervaren, waaronder vulgarismen.
rdf:langString
Ordet vulgär (latin vulgaris ’alldaglig’, av vulgus ’gemene man’) innebar ursprungligen att något var alldagligt eller vanligt förekommande men har med tiden kommit att skifta betydelse till rå, oförfinad eller osmaklig. Utvecklingen kommer sig av att ordet i betydelsen folklig har använts i nedsättande bemärkelse. Inom språkvetenskapen används ordet som förled för att markera dialekt eller språklig variation, såsom vulgärlatin, särskilt om utdöda språk. Inom biologin används ordet som betecknande för den vanligaste formen av något. Ett exempel är sturnus vulgaris, den vanliga staren. Pejorativt används begreppet som synonym till ytlig eller grovt förenklad, till exempel vulgärmaterialism.
rdf:langString
Вульгари́зм (от лат. vulgaris — обыкновенный, простой, из vulgus «народ, народная масса; толпа») — термин традиционной стилистики для обозначения слов или оборотов, применяемых в просторечии, но не допускаемых стилистическим каноном в литературном языке. Учение о вульгаризмах, связанное с учением о стилях речи, преломляет в нормативные предписания наблюдения над социально-диалектическим дроблением языка, над эмоциональным тоном слова как отражением классовой дифференциации и классового самосознания (см. Лексика). Так, для русского писателя-дворянина XVIII века слово «парень» является «отвратительным (вульгаризмом), так как оно напоминает ему о „неблагопристойных“ формах быта крестьянства» (Карамзин). Отсюда — особая эмоциональная значимость вульгаризма в литературном языке и борьба за вульгаризмы в истории литературных стилей. Эпохи ломки художественного канона, обычно связанные с выдвижением в литературе новых общественных групп, часто характеризуются массовым вливанием вульгаризмов в литературный язык. Так поэты городского сословия средневековой Франции («Roman de la Rose») вводят в поэзию наименования частей тела, устранённые из куртуазных жанров; язык драм Sturm und Drang’а изобилует ругательствами (Hure и т. п.); французский романтизм нарушает языковый канон трагедии введением названий предметов обихода; современная русская поэзия пользуется оборотами и словами, бывшими ещё в начале текущего столетия исключительным достоянием «просторечия».
rdf:langString
Вульгаризм (лат. vulgaris — брутальний, простий) — у стилістиці художнього мовлення — не прийняте національною літературною мовою, неправильне, побутове або іншомовне слово чи вираз. Часто вживається письменниками задля надання творові особливого побутового колориту чи характеристики низького культурного рівня зображених у ньому персонажів («Енеїда» І.Котляревського, «Кайдашева сім'я» І. Нечуя-Левицького, «Між двох сил» В. Винниченка, новели В. Стефаника, Марка Черемшини, усмішки Остапа Вишні тощо), подеколи притаманний певній літературній течії, як, приміром, «котляревщина» чи авангардизм. Вульгаризм спостерігається найчастіше в сатиричних та гумористичних жанрах, однак він трапляється і в ліричних творах: [...] аж землячок. Спасибі, признався З циновими ґудзиками: «Де тьі здесь узялся?» «З України». — «Та як же ти Й говорить не вмієш По-здешнему?» — «Ба ні, — кажу, — Говорить умію. Та не хочу» (Т. Г. Шевченко) Вживання вульгаризмів є характерною ознакою багатьох творів сучасної постмодерністської прози. В українській літературі серед таких творів можна назвати романи «Рекреації», «Московіада» Юрія Андруховича, «Польові дослідження з українського сексу» Оксани Забужко, «Культ», «Архе» Любка Дереша, поезію і прозу Сергія Жадана тощо.
xsd:nonNegativeInteger
5243