Volga Finns
http://dbpedia.org/resource/Volga_Finns an entity of type: Thing
Les Finnois de la Volga sont un peuple finno-ougrien de Russie dont les descendants actuels sont les Maris ou Tchérémisses, les Mordves qui parlent des langues finno-volgaïques.Ils comprenaient aussi les Mériens, les Mouromiens et les Mechtchériens disparus par russification.
rdf:langString
Die Bezeichnung Wolga-Finnen fasst nach sprachlichen, historisch-geographischen und teilweise auch kulturellen Kriterien mehrere gegenwärtige und historische finno-ugrische Völker im zentralen Osteuropa zusammen. Zur Gruppe der Wolga-Finnen gehören heute
* die Mari
* die Mordwinen; unter dem Begriff Mordwinen (Russisch: Mordwa) werden
* Mokscha und
* Ersja zusammengefasst, die sich teilweise als eigenständige Völker identifizieren. Zu den historischen Wolga-Finnen gehören
* Merja
* Meschtscheren
* Muroma. Spekuliert über die Zugehörigkeit zu den Wolga-Finnen wird auch für die
rdf:langString
The Volga Finns (sometimes referred to as Eastern Finns) are a historical group of indigenous peoples of Russia living in the vicinity of the Volga, who speak Uralic languages. Their modern representatives are the Mari people, the Erzya and the Moksha Mordvins, as well as speakers of the extinct Merya, Muromian and Meshchera languages. The Permians are sometimes also grouped as Volga Finns.
rdf:langString
I Finnici del Volga o Finlandesi del Volga sono un gruppo storico di popoli indigeni della Russia i cui discendenti includono i Mari, gli Erzya e i Mokša, come pure i popoli estinti dei Merya, Muroma e Meshchera. I finnici del Volga abitano nei bacini del Sura e del Mokša, come pure (in minor numero) nella zona interfluviale tra il Volga e il Belaja. La lingua mari ha due dialetti, il mari della pianura e il mari della collina. Le lingue mordvine includono le lingue erza e mokša.. Questi dialetti e lingue sono correlati e formano un sottogruppo delle lingue uraliche.
rdf:langString
De Wolgaïsche volkeren, ook wel Wolga-Finse volkeren of Wolgafinnen genoemd, zijn een groep van kleine volkeren in het stroomgebied van de Wolga. De door hen gesproken talen worden als Wolgaïsche talen gegroepeerd. Tot de Wolgaïsche volkeren worden de moderne Mari, Erzja- en Moksja-Mordwienen, en de uitgestorven Merja, Moeroma en Mesjtsjera gerekend. Soms worden ze met de Permische volkeren tot een Fins-Permische groep gerekend. De huidige Wolgaïsche volkeren leven in de stroomgebieden van de Soera en , en in kleinere aantallen in het gebied tussen de Wolga en Belaja.
rdf:langString
Ludy wołżańsko-fińskie (t. ludy wołżańskie) – grupa ludów wspólnego pochodzenia, posługujących się językami grupy ugrofińskiej gałęzi uralskiej rodziny języków. W skład grupy wchodzą dziś tylko dwa narody: Maryjczycy i Mordwini, przy czym ci ostatni rozpadają się na dwa odłamy zróżnicowane językowo, kulturowo i antropologicznie: moksza i erzja. Ludy wołżańsko-fińskie mieszkają nad środkową Wołgą i Kamą, od Oki na zachodzie do Biełej na wschodzie. Maryjczyków jest obecnie około 0,6 mln, Mordwinów – około 1,05 mln. Ludy te mają dwie narodowe republiki-podmioty Federacji Rosyjskiej: Mari El i Mordowię, ale stanowią w nich tylko po około 40% ludności. Ludy wołżańsko-fińskie żyją bowiem w rozproszeniu wśród Rosjan, Tatarów i Czuwaszy.
rdf:langString
Финно-у́гры Пово́лжья, пово́лжские (во́лжские) фи́нны — территориальная группа финно-угорских народов, населяющих Среднюю Волгу: бассейны рек Мокши, Суры, Ветлуги и правых притоков Вятки. Включают марийцев, говорящих на горномарийском, луговомарийском и северо-западном марийском языках, мокшан, говорящих на мокшанском языке, и эрзян, говорящих на эрзянском языке. Особой этнографической группой мокшан считаются каратаи. Этнографических групп эрзян — две: терюхане и шокша.
rdf:langString
rdf:langString
Volga Finns
rdf:langString
Wolga-Finnen
rdf:langString
Finn Volga
rdf:langString
Finnois de la Volga
rdf:langString
Finnici del Volga
rdf:langString
Wolgaïsche volkeren
rdf:langString
Ludy wołżańsko-fińskie
rdf:langString
Финно-угры Поволжья
xsd:integer
17870329
xsd:integer
1122105186
rdf:langString
Die Bezeichnung Wolga-Finnen fasst nach sprachlichen, historisch-geographischen und teilweise auch kulturellen Kriterien mehrere gegenwärtige und historische finno-ugrische Völker im zentralen Osteuropa zusammen. Zur Gruppe der Wolga-Finnen gehören heute
* die Mari
* die Mordwinen; unter dem Begriff Mordwinen (Russisch: Mordwa) werden
* Mokscha und
* Ersja zusammengefasst, die sich teilweise als eigenständige Völker identifizieren. Zu den historischen Wolga-Finnen gehören
* Merja
* Meschtscheren
* Muroma. Spekuliert über die Zugehörigkeit zu den Wolga-Finnen wird auch für die
* Sawolotschje-Tschuden.
rdf:langString
Les Finnois de la Volga sont un peuple finno-ougrien de Russie dont les descendants actuels sont les Maris ou Tchérémisses, les Mordves qui parlent des langues finno-volgaïques.Ils comprenaient aussi les Mériens, les Mouromiens et les Mechtchériens disparus par russification.
rdf:langString
The Volga Finns (sometimes referred to as Eastern Finns) are a historical group of indigenous peoples of Russia living in the vicinity of the Volga, who speak Uralic languages. Their modern representatives are the Mari people, the Erzya and the Moksha Mordvins, as well as speakers of the extinct Merya, Muromian and Meshchera languages. The Permians are sometimes also grouped as Volga Finns. The modern representatives of Volga Finns live in the basins of the Sura and Moksha rivers, as well as (in smaller numbers) in the interfluve between the Volga and the Belaya rivers. The Mari language has two dialects, the Meadow Mari and the Hill Mari. Traditionally the Mari and the Mordvinic languages (Erzya and Moksha) were considered to form a Volga-Finnic or Volgaic group within the Uralic language family, accepted by linguists like Robert Austerlitz (1968), Aurélien Sauvageot & Karl Heinrich Menges (1973) and Harald Haarmann (1974), but rejected by others like Björn Collinder (1965) and Robert Thomas Harms (1974).This grouping has also been criticized by Salminen (2002), who suggests it may be simply a geographic, not a phylogenetic, group.
rdf:langString
I Finnici del Volga o Finlandesi del Volga sono un gruppo storico di popoli indigeni della Russia i cui discendenti includono i Mari, gli Erzya e i Mokša, come pure i popoli estinti dei Merya, Muroma e Meshchera. I finnici del Volga abitano nei bacini del Sura e del Mokša, come pure (in minor numero) nella zona interfluviale tra il Volga e il Belaja. La lingua mari ha due dialetti, il mari della pianura e il mari della collina. Le lingue mordvine includono le lingue erza e mokša.. Questi dialetti e lingue sono correlati e formano un sottogruppo delle lingue uraliche. I parlanti delle lingue finnopermiche, i Permiani sono talvolta considerati appartenenti al gruppo finnico dei popoli del Volga poiché, secondo alcune teorie, la loro antica patria era situata nella parte settentrionale del bacino del Volga.
rdf:langString
De Wolgaïsche volkeren, ook wel Wolga-Finse volkeren of Wolgafinnen genoemd, zijn een groep van kleine volkeren in het stroomgebied van de Wolga. De door hen gesproken talen worden als Wolgaïsche talen gegroepeerd. Tot de Wolgaïsche volkeren worden de moderne Mari, Erzja- en Moksja-Mordwienen, en de uitgestorven Merja, Moeroma en Mesjtsjera gerekend. Soms worden ze met de Permische volkeren tot een Fins-Permische groep gerekend. De huidige Wolgaïsche volkeren leven in de stroomgebieden van de Soera en , en in kleinere aantallen in het gebied tussen de Wolga en Belaja. Traditioneel werden het Mari en Mordwiens (Erzja en Moksja) beschouwd als een Wolgaïsche groep binnen de Fins-Permische tak van de Oeraalse taalfamilie gehouden. Dit wordt tegenwoordig echter betwist, en sommigen zien het slechts als een geografische, niet-fylogenetische groep.
rdf:langString
Ludy wołżańsko-fińskie (t. ludy wołżańskie) – grupa ludów wspólnego pochodzenia, posługujących się językami grupy ugrofińskiej gałęzi uralskiej rodziny języków. W skład grupy wchodzą dziś tylko dwa narody: Maryjczycy i Mordwini, przy czym ci ostatni rozpadają się na dwa odłamy zróżnicowane językowo, kulturowo i antropologicznie: moksza i erzja. Ludy wołżańsko-fińskie mieszkają nad środkową Wołgą i Kamą, od Oki na zachodzie do Biełej na wschodzie. Maryjczyków jest obecnie około 0,6 mln, Mordwinów – około 1,05 mln. Ludy te mają dwie narodowe republiki-podmioty Federacji Rosyjskiej: Mari El i Mordowię, ale stanowią w nich tylko po około 40% ludności. Ludy wołżańsko-fińskie żyją bowiem w rozproszeniu wśród Rosjan, Tatarów i Czuwaszy. Ludy wołżańsko-fińskie wyodrębniły się w I tysiącleciu p.n.e. ze wspólnoty Finów bałtycko-wołżańskich, powstałej po rozpadzie wspólnoty fińsko-permskiej. Do zróżnicowania poszczególnych ludów wołżańsko-fińskich doszło prawdopodobnie już w połowie I tysiąclecia n.e. Od VIII do XIII wieku ludy wołżańsko-fińskie pozostawały pod intensywnym wpływem tureckich Bułgarów Nadwołżańskich i ich państwa. Po najeździe mongolskim w XIII wieku tereny osadnictwa wołżańsko-fińskiego znalazły się na granicy wpływów ruskich (moskiewskich) i tatarskich (Chanatu Kazańskiego). Od połowy XVI wieku wchodziły w skład Rosji. Od tego czasu datuje się feudalizacja, chrystianizacja i intensywna rusyfikacja tych ludów. Ostatnie bunty chłopskie na tych terenach miały miejsce jeszcze pod koniec XIX wieku. Do ludów wołżańsko-fińskich należały również liczne plemiona zamieszkujące wschodni skraj Niżu Wschodnioeuropejskiego, które zanikły już w czasach historycznych, głównie wskutek asymilacji przez Rosjan. Źródła historyczne wymieniają wśród nich takie ludy, jak Meria, Mieszczera, Murom. Do dziś przetrwały również dwa plemiona mordwińskie, które w toku dziejów utraciły swą wołżańsko-fińską tożsamość i język, ulegając akulturacji do sąsiednich żywiołów: i . Pierwsi pod koniec XVIII wieku całkowicie przeszli na język rosyjski, zachowując wiele elementów swej kultury, drudzy przyswoili sobie język tatarski, jednak ich dialekt wskazuje na pochodzenie mordwińskie.
rdf:langString
Финно-у́гры Пово́лжья, пово́лжские (во́лжские) фи́нны — территориальная группа финно-угорских народов, населяющих Среднюю Волгу: бассейны рек Мокши, Суры, Ветлуги и правых притоков Вятки. Включают марийцев, говорящих на горномарийском, луговомарийском и северо-западном марийском языках, мокшан, говорящих на мокшанском языке, и эрзян, говорящих на эрзянском языке. Особой этнографической группой мокшан считаются каратаи. Этнографических групп эрзян — две: терюхане и шокша. Марийский и мордовские (мокшанский и эрзянский) языки раньше выделяли в отдельную волжскую подгруппу финно-угорских языков. Однако, в силу отсутствия у них сепаратных параллелей, теперь эта группировка признана сугубо географической, а марийский и мордовские языки считаются разными ветвями финно-волжской подгруппы, наряду с прибалтийско-финскими и саамскими.
xsd:nonNegativeInteger
22990
