Vilnius uprising (1794)
http://dbpedia.org/resource/Vilnius_uprising_(1794)
La Insurrección de Vilna de 1794 (en polaco, Insurekcja wileńska) se inició el 22 de abril de 1794, durante el cual las fuerzas polaco-lituanas, dirigidas por , lucharon con las fuerzas rusas que ocupaban la ciudad durante la insurrección de Kościuszko. Los rusos fueron expulsados de Vilna, y, gracias a la habilidad de Jasiński, no hubo víctimas mientras el levantamiento se mantuvo sin derramamiento de sangre.
rdf:langString
Восстание в Вильне имело место 22—23 апреля 1794 года во время польского восстания под руководством Тадеуша Костюшки.
rdf:langString
The Vilnius Uprising of 1794 began on April 22, 1794, during which Lithuanian forces led by Jakub Jasiński fought Russian forces occupying the city during the Kościuszko Uprising. The Russians were expelled from Vilnius, and thanks to Jasiński's skill, no casualties were sustained during the bloodless uprising. Vilnius townspeople also actively participated in the city's defense from the Russians, some even by throwing stones at them. The Vilnius Uprising is commemorated on the Tomb of the Unknown Soldier, Warsaw, with the inscription "WILNO 22 IV – 13 VIII 1794”.
rdf:langString
Insurekcja wileńska, powstanie Jasińskiego (lit. Vilniaus sukilimas) – wydarzenia z 22 i 23 kwietnia 1794, które miały miejsce w Wilnie w okresie insurekcji kościuszkowskiej. Organizatorami działalności spiskowej w stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego byli między innymi Karol Prozor i Jakub Jasiński. Spisek patriotyczny obejmował również polskie oddziały wojskowe stacjonujące poza Wilnem, którymi dowodził generał Antoni Chlewiński. W Wilnie stacjonował garnizon rosyjski w sile około 2 tysięcy żołnierzy z 19 armatami. Wojsko polskie w mieście liczyło około 400 ludzi. W nocy z 11 na 12 kwietnia, na rozkaz gubernatora miasta generała , aresztowano wielu działaczy spiskowych. 21 kwietnia do Wilna przybył hetman wielki litewski Szymon Marcin Kossakowski, który miał doradzać Rosjanom nowe ares
rdf:langString
Ві́ленське повста́ння — повстання у м. Вільно з 22 на 23 квітня 1794 р. під час повстання Костюшки. Організаторами повстання були , Якуб Ясинський та генерал . 22 квітня до м. Вільно прибув Великий гетьман литовський , який радив росіянам нові арешти польських конспіраторів та проведення акцій проти польських військових частин в околиці міста. В ніч з 22 на 23 квітня 1794 р. польські сили почали виступ і зранку 23 квітня м. Вільно опинилося в їх руках. 25 квітня було повішено, звинуваченого у зраді, Симона Косаковського.
rdf:langString
rdf:langString
Insurrección de Vilna (1794)
rdf:langString
Insurekcja wileńska
rdf:langString
Vilnius uprising (1794)
rdf:langString
Восстание в Вильно (1794)
rdf:langString
Віленське повстання
xsd:integer
3647839
xsd:integer
1077275931
rdf:langString
La Insurrección de Vilna de 1794 (en polaco, Insurekcja wileńska) se inició el 22 de abril de 1794, durante el cual las fuerzas polaco-lituanas, dirigidas por , lucharon con las fuerzas rusas que ocupaban la ciudad durante la insurrección de Kościuszko. Los rusos fueron expulsados de Vilna, y, gracias a la habilidad de Jasiński, no hubo víctimas mientras el levantamiento se mantuvo sin derramamiento de sangre.
rdf:langString
The Vilnius Uprising of 1794 began on April 22, 1794, during which Lithuanian forces led by Jakub Jasiński fought Russian forces occupying the city during the Kościuszko Uprising. The Russians were expelled from Vilnius, and thanks to Jasiński's skill, no casualties were sustained during the bloodless uprising. Vilnius townspeople also actively participated in the city's defense from the Russians, some even by throwing stones at them. A Russian garrison of some 2,000 was stationed in the spring of 1794 in the city of Vilnius, while Commonwealth forces had only 400 soldiers. On the night of April 11 / 12, upon order of Russian General Nikolay Arsenyev, several rebels were arrested. On April 21, Grand Lithuanian Hetman Szymon Kossakowski came to Vilnius, urging the Russians to capture yet more rebels, and attack rebel forces concentrated around the city. Under the circumstances, Jakub Jasiński decided to initiate the insurrection. It began on the night of April 22 / 23, and after a short fight, the city was under rebel control. On April 24 the “Act of Rebellion of the Lithuanian Nation” was announced. The rebels declared their unity with the Kościuszko Uprising, which had begun in Lesser Poland. On the same day, April 24, the so-called High Temporary Council was created, headed by the Mayor of Vilnius, Antoni Tyzenhaus, and Voivode of Novogrudok, . It had 31 members and formed separate offices to manage the military forces, the administration and the treasury. Jakub Jasinski was named commandant of rebel forces in the Grand Duchy of Lithuania. On April 25, Grand Lithuanian Hetman Szymon Marcin Kossakowski was hanged as a traitor of the Commonwealth. On June 4 Tadeusz Kościuszko dissolved the Council, as he regarded it too radical, and replaced it with Central Office of the Grand Duchy of Lithuania. Also, Kościuszko dismissed Colonel Jasiński, naming General Michał Wielhorski commandant of the rebel army in Lithuania. Preparing for the Russians' return, even the nobility of Vilnius participated in the digging of the defensive lines near the city. On July 19, the Russians attacked Vilnius The city was defended by 500 soldiers and 1,500 armed members of the municipal militia. The Russian army, commanded by General Gotthard Johann von Knorring, had some 8,000 soldiers, with several cannons. After two days of heavy fighting, Vilnius remained in the hands of the rebels. On August 11, General von Knorring, whose forces had grown to 12,000 soldiers, initiated another assault on Vilnius. The city, whose defence was commanded by General Antoni Chlewiński, capitulated after one day. The Vilnius Uprising is commemorated on the Tomb of the Unknown Soldier, Warsaw, with the inscription "WILNO 22 IV – 13 VIII 1794”.
rdf:langString
Insurekcja wileńska, powstanie Jasińskiego (lit. Vilniaus sukilimas) – wydarzenia z 22 i 23 kwietnia 1794, które miały miejsce w Wilnie w okresie insurekcji kościuszkowskiej. Organizatorami działalności spiskowej w stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego byli między innymi Karol Prozor i Jakub Jasiński. Spisek patriotyczny obejmował również polskie oddziały wojskowe stacjonujące poza Wilnem, którymi dowodził generał Antoni Chlewiński. W Wilnie stacjonował garnizon rosyjski w sile około 2 tysięcy żołnierzy z 19 armatami. Wojsko polskie w mieście liczyło około 400 ludzi. W nocy z 11 na 12 kwietnia, na rozkaz gubernatora miasta generała , aresztowano wielu działaczy spiskowych. 21 kwietnia do Wilna przybył hetman wielki litewski Szymon Marcin Kossakowski, który miał doradzać Rosjanom nowe aresztowania i podjęcie działań zaczepnych przeciwko polskim oddziałom rozlokowanym wokół Wilna. Decyzję o podjęciu działań zbrojnych, po uprzednim przygotowaniu planu insurekcji, podjął Jakub Jasiński. Do uderzenia doszło w nocy z 22 na 23 kwietnia 1794 około godziny 0:30 po wystrzale armatnim z arsenału. Po zaciętej walce, nad ranem 24 kwietnia, Wilno znalazło się pod kontrolą powstańców. Tego samego dnia na odczytano „Akt Powstania Narodu Litewskiego”, który określił jedność celów insurekcji wileńskiej z celami powstania kościuszkowskiego i powstała Rada Najwyższa Rządowa Litewska, na której czele stanęli wojewoda nowogródzki Józef Niesiołowski i prezydent miasta Antoni Tyzenhauz. W skład rady weszło też 29 zasłużonych obywateli Wilna. Rada utworzyła do kierowania wojskiem, administracją i skarbem. Na czele litewskich wojsk powstańczych stanął pułkownik Jakub Jasiński. 25 kwietnia powieszono, oskarżonego o zdradę, hetmana wielkiego litewskiego Szymona Kossakowskiego. 4 czerwca Tadeusz Kościuszko w miejsce Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej, którą uważał za zbyt radykalną powołał, bardziej umiarkowaną, Deputację Centralną Wielkiego Księstwa Litewskiego. Odwołał też z dowodzenia siłami zbrojnymi na Litwie pułkownika Jasińskiego, mianując na jego miejsce generała Michała Wielhorskiego. 19 lipca Rosjanie przypuścili szturm na Wilno. W mieście stacjonowało około 500 żołnierzy wojska regularnego i około 1500 gwardzistów miejskich. Siły rosyjskie, pod dowództwem generała Bohdana Fiodorowicza Knorringa, liczyły około 8 tysięcy ludzi i kilkanaście armat. Dwudniowe, zaciekłe walki (między innymi w obronie Ostrej Bramy) przyniosły Rosjanom ciężkie straty. Wilno pozostało w rękach powstańców. 11 sierpnia generał Knorring, dysponując 12 tysiącami żołnierzy i silną artylerią polową, podjął kolejny atak na Wilno. Obroną miasta, po rezygnacji generała Wielhorskiego, kierował generał Antoni Chlewiński. Tym razem Rosjanie odnieśli sukces i 12 sierpnia Wilno skapitulowało. 14 sierpnia 1794 mieszczanie wileńscy podpisali akt lojalności. Wobec generała Chlewińskiego zastosowano areszt domowy i wszczęto śledztwo w sprawie obrony Wilna. Klęska pod Maciejowicami położyła kres dochodzeniu. Walki o Wilno w insurekcji kościuszkowskiej zostały, po 1990, upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic, „WILNO 22 IV – 13 VIII 1794”.
rdf:langString
Ві́ленське повста́ння — повстання у м. Вільно з 22 на 23 квітня 1794 р. під час повстання Костюшки. Організаторами повстання були , Якуб Ясинський та генерал . 22 квітня до м. Вільно прибув Великий гетьман литовський , який радив росіянам нові арешти польських конспіраторів та проведення акцій проти польських військових частин в околиці міста. В ніч з 22 на 23 квітня 1794 р. польські сили почали виступ і зранку 23 квітня м. Вільно опинилося в їх руках. 24 квітня на площі перед ратушою було зачитано «Акт повстання литовського народу», в якому заявлялась єдність цілей віленського повстання і повстання Костюшки. Того ж дня була утворена Найвища тимчасова рада. 25 квітня було повішено, звинуваченого у зраді, Симона Косаковського. 4 червня Т. Костюшко замість Найвищої тимчасової ради скликав Центральну депутацію Великого князівства Литовського. Командуючим литовськими силами, замість полковника Ясинського, призначив генерала , 19 липня, маючи значну перевагу (8 тис. проти 2 тис.), росіяни почали штурм м. Вільно, але місто поляки утримали у своїх руках. 11 серпня російські сили чисельністю 12 тис. розпочали новий штурм міста і 12 серпня зайняли його. 14 серпня 1794 р. віленьські міщани підписали акт лояльності.
rdf:langString
Восстание в Вильне имело место 22—23 апреля 1794 года во время польского восстания под руководством Тадеуша Костюшки.
xsd:nonNegativeInteger
6074
