Vienna Literary Agreement
http://dbpedia.org/resource/Vienna_Literary_Agreement an entity of type: WikicatSouthSlavicLanguages
El Acuerdo Literario de Viena (alfabeto croata: Bečki književni dogovor, serbio cirílico: Бечки књижевни договор) fue resultado de una reunión que tuvo lugar en marzo de 1850, en la cual se dieron cita escritores de Croacia, Serbia y uno de Eslovenia, con el propósito de discutir hasta qué punto se podría lograr que sus distintas literaturas se aunaran y unificaran y asimismo con el propósito de estandarizar la lengua serbocroata.
rdf:langString
L'accordo letterario di Vienna (in serbo-croato: Бечки књижевни договор, : “Bečki književni dogovor”) fu il risultato di un incontro tenutosi nel marzo del 1850, quando scrittori provenienti da Croazia, Serbia e Slovenia si incontrarono per discutere in che maniera le loro differenti letterature potessero essere congiunte ed unite, in modo da standardizzare la lingua serbo-croata. L'accordo riconosceva la comunanza dei dialetti del sud-slavo ed enumerava un insieme basilari di regole grammaticali che venivano condivise.
rdf:langString
The Vienna Literary Agreement (Serbo-Croatian: Bečki književni dogovor, Бечки књижевни договор) was the result of a meeting held in March 1850, when writers from Croatia, Serbia and Carniola (Slovenia) met to discuss the extent to which their literatures could be conjoined and united to standardize the Serbo-Croatian language. The agreement recognized the commonality of South Slavic dialects and enumerated a basic set of grammar rules which they shared.
rdf:langString
Wiedeńska Umowa Językowa (srbchr. Bečki književni dogovor) – podpisany 28 marca 1850 w Wiedniu wspólny dokument, będący porozumieniem chorwackich i serbskich pisarzy, uczonych oraz działaczy narodowych w zakresie standaryzacji języka literackiego Chorwatów i Serbów. Jest uważany za początek języka serbsko-chorwackiego.
rdf:langString
Vídeňská jazyková dohoda (srbochorvatsky v latince Bečki književni dogovor, nebo také zkráceně Bečki dogovor; v cyrilici Бечки књижевни договор, zkr. Бечки договор) byla podepsána dne 28. března 1850 zástupci chorvatských a srbských spisovatelů, literátů a vzdělanců. Na základě ní se až do roku 1990 začal srbský a chorvatský jazyk považovat za jeden jazyk, a to srbochorvatštinu. Podle dohody bylo za spisovnou podobu jazyka odsouhlaseno štokavské nářečí v podobě, kterou se mluvilo na jihu Bosny a Hercegoviny a v Dubrovníku.
rdf:langString
L'Accord de Vienne est un document signé par deux écrivains serbes, Vuk Karadžić et Đuro Daničić, cinq hommes de lettres croates, Ivan Mažuranić, Dimitrija Demeter, , Ivan Kukuljević et , et le slovène Franc Miklošič à la suite d'une réunion organisée en 1850 par Franc Miklošič, portant sur la décision d'unifier les langues, et notamment leurs écritures, de la région de l'actuelle ex-Yougoslavie. Il s'agissait alors d'une réaction contre l'autoritarisme des Habsbourg, dirigeant alors le très multilingue Empire d'Autriche.
rdf:langString
Венское литературное соглашение (сербохорв. Договор о српском књижевном jезику у Бечу / Dogovor o srpskom književnom jeziku u Beču, сербохорв. Бечки књижевни договор / Bečki književni dogovor) — первый из двух договор о единстве сербскохорватского языка, подписанный 28 мая 1850 года в Вене (сербохорв. Беч/Beč, венг. Bécs) крупнейшими сербскими, хорватскими и одним словенским учёными.
rdf:langString
rdf:langString
Vídeňská jazyková dohoda
rdf:langString
Acuerdo Literario de Viena
rdf:langString
Accord de Vienne
rdf:langString
Accordo letterario di Vienna
rdf:langString
Wiedeńska Umowa Językowa
rdf:langString
Венское литературное соглашение
rdf:langString
Vienna Literary Agreement
xsd:integer
19471245
xsd:integer
1117796822
rdf:langString
Vídeňská jazyková dohoda (srbochorvatsky v latince Bečki književni dogovor, nebo také zkráceně Bečki dogovor; v cyrilici Бечки књижевни договор, zkr. Бечки договор) byla podepsána dne 28. března 1850 zástupci chorvatských a srbských spisovatelů, literátů a vzdělanců. Na základě ní se až do roku 1990 začal srbský a chorvatský jazyk považovat za jeden jazyk, a to srbochorvatštinu. Podle dohody bylo za spisovnou podobu jazyka odsouhlaseno štokavské nářečí v podobě, kterou se mluvilo na jihu Bosny a Hercegoviny a v Dubrovníku. Dohoda získala značný ideologický význam během existence Jugoslávie, neboť právě na ní bylo odkazováno v souvislosti s nezbytnou jednotou všech jugoslávských národů. V roce 1954 ji doplnila Novosadská dohoda, na základě které byl pravopis jazyka modernizován.[zdroj?]
rdf:langString
El Acuerdo Literario de Viena (alfabeto croata: Bečki književni dogovor, serbio cirílico: Бечки књижевни договор) fue resultado de una reunión que tuvo lugar en marzo de 1850, en la cual se dieron cita escritores de Croacia, Serbia y uno de Eslovenia, con el propósito de discutir hasta qué punto se podría lograr que sus distintas literaturas se aunaran y unificaran y asimismo con el propósito de estandarizar la lengua serbocroata.
rdf:langString
L'Accord de Vienne est un document signé par deux écrivains serbes, Vuk Karadžić et Đuro Daničić, cinq hommes de lettres croates, Ivan Mažuranić, Dimitrija Demeter, , Ivan Kukuljević et , et le slovène Franc Miklošič à la suite d'une réunion organisée en 1850 par Franc Miklošič, portant sur la décision d'unifier les langues, et notamment leurs écritures, de la région de l'actuelle ex-Yougoslavie. Il s'agissait alors d'une réaction contre l'autoritarisme des Habsbourg, dirigeant alors le très multilingue Empire d'Autriche. Le chtokavien fut notamment choisi comme écriture et dialecte standard dans la littérature de cette région.
rdf:langString
L'accordo letterario di Vienna (in serbo-croato: Бечки књижевни договор, : “Bečki književni dogovor”) fu il risultato di un incontro tenutosi nel marzo del 1850, quando scrittori provenienti da Croazia, Serbia e Slovenia si incontrarono per discutere in che maniera le loro differenti letterature potessero essere congiunte ed unite, in modo da standardizzare la lingua serbo-croata. L'accordo riconosceva la comunanza dei dialetti del sud-slavo ed enumerava un insieme basilari di regole grammaticali che venivano condivise.
rdf:langString
The Vienna Literary Agreement (Serbo-Croatian: Bečki književni dogovor, Бечки књижевни договор) was the result of a meeting held in March 1850, when writers from Croatia, Serbia and Carniola (Slovenia) met to discuss the extent to which their literatures could be conjoined and united to standardize the Serbo-Croatian language. The agreement recognized the commonality of South Slavic dialects and enumerated a basic set of grammar rules which they shared.
rdf:langString
Wiedeńska Umowa Językowa (srbchr. Bečki književni dogovor) – podpisany 28 marca 1850 w Wiedniu wspólny dokument, będący porozumieniem chorwackich i serbskich pisarzy, uczonych oraz działaczy narodowych w zakresie standaryzacji języka literackiego Chorwatów i Serbów. Jest uważany za początek języka serbsko-chorwackiego.
rdf:langString
Венское литературное соглашение (сербохорв. Договор о српском књижевном jезику у Бечу / Dogovor o srpskom književnom jeziku u Beču, сербохорв. Бечки књижевни договор / Bečki književni dogovor) — первый из двух договор о единстве сербскохорватского языка, подписанный 28 мая 1850 года в Вене (сербохорв. Беч/Beč, венг. Bécs) крупнейшими сербскими, хорватскими и одним словенским учёными. Его инициаторами были Вук Стефанович Караджич с сербской стороны и Людевит Гай с хорватской. В основу языка был положен восточногерцеговинский вариант штокавского диалекта, при этом были признаны равноправными «экавская» и «иекавская» нормы (то есть произношение бывшего «ять» как «э» или «ие»).
xsd:nonNegativeInteger
7931
