Vido

http://dbpedia.org/resource/Vido an entity of type: Thing

Vido nebo také Ptychia je neobydlený ostrůvek v , který náleží Řecku. Leží u pobřeží ostrova Korfu asi 1200 metrů severně od stejnojmenného hlavního města. Skalnatý ostrov je asi kilometr dlouhý a okolo 600 metrů široký. rdf:langString
Vido (en griego Βίδο, en realidad to Nisi tou Bido το Νήσι του Βίδο, la isla de Guido), nombres más antiguos son Ptychia (Πτυχία, antigua en griego), Ireou Nisos Ηραίου Νήσος, Agios Stefanos Άγιος Στέφανος o Nisi tis Irini Νησί της Ειρήνης, isla de la paz) es una pequeña isla frente a la ciudad de Corfú, a unos 1,2 km al norte del antiguo puerto. Hoy en día se utiliza principalmente como un área recreativa de la capital de la isla y es un destino para los turistas de Corfú. rdf:langString
Vido (Greek: Βίδο) is an island of the Ionian Islands group of Greece.It is a small island (less than a kilometer in diameter) at the mouth of the port of Corfu. rdf:langString
Vido eller Vidos (grekiska: Βίδο) är en liten obebodd, grekisk ö utanför Korfus östkust i Joniska öarna i Grekland. Till Vido går dagligen färjor från staden Korfu. rdf:langString
Відо (грец. Βίδο) — острів групи Іонічних островів Греції. Це невеликий острів (діаметром менше кілометра) в гирлі порту Керкіри. rdf:langString
Птихи́я (греч. Πτυχία, Видо, Βίδο) — остров в Ионическом море, расположенный вблизи острова Керкиры (известного также как Корфу), напротив его главного города — Керкиры. Принадлежит Греции. Входит в общину (дим) Центральная Керкира и Диапонтии-Ниси в периферийной единице Керкира в периферии Ионические острова. По переписи 2011 года является необитаемым. rdf:langString
Η αρχαία Πτυχία ή νησίδα Βίδο, βρίσκεται απέναντι από το Παλαιό Ενετικό φρούριο και την παλιά Βενετσιάνικη πόλη της Κέρκυρας. Χωρίζεται από το παλαιό φρούριο και από το παλαιό λιμάνι της πόλης της Κέρκυρας με στενό θαλάσσιο δίαυλο. Από τό παλαιό λιμάνι υπάρχει και τακτική συγκοινωνία με πλοιάριο με το νησί κατά το καλοκαίρι. Το νησί είναι ακατοίκητο σήμερα, όμως ήταν χώρος σωφρονιστηρίου ανηλίκων, κατά το παρελθόν καθώς και τόπος αγροτικών φυλακών. rdf:langString
Vido (griechisch Βίδο [ˈviðɔ], eigentlich to Nisi tou Bido το Νήσι του Βίδο ‚die Insel des Guido’, ältere Bezeichnungen Ptychia (altgriechisch Πτυχία), Ireou Nisos Ηραίου Νήσος, Agios Stefanos Άγιος Στέφανος oder Nisi tis Irinis Νησί της Ειρήνης ‚Insel des Friedens’) ist eine kleine Insel vor der Stadt Korfu, rund 1,2 km nördlich des alten Hafens. Sie dient heute im Wesentlichen als Naherholungsgebiet der Inselhauptstadt und ist ein Ausflugsziel für Korfu-Touristen. rdf:langString
Vido (en grec moderne : Βίδο), aussi connue comme Ptychia (en grec moderne : Πτυχία), est un îlot des Îles Ioniennes situé à l'est de l'île de Corfou, en Grèce. Mesurant moins d’un kilomètre de diamètre, Vido se trouve plus précisément à l’embouchure du port de la ville de Corfou. Depuis 2019, l'îlot est rattaché au dème de Corfou-Centre et des îles Diapontiques dans le cadre du programme Clisthène I. Cet épisode de l’histoire de Vido a été rendu célèbre par l’écrivain serbe Milutin Bojić qui en a fait un poème intitulé « Plava grobnica » (en français : « Cimetière bleu »). rdf:langString
rdf:langString Vido
rdf:langString Vido
rdf:langString Vido
rdf:langString Βίδο Κέρκυρας
rdf:langString Vido
rdf:langString Vido
rdf:langString Птихия
rdf:langString Vido
rdf:langString Острів Відо
rdf:langString Vido
rdf:langString Vido
xsd:float 39.64166641235352
xsd:float 19.92499923706055
xsd:integer 13216524
xsd:integer 1094305589
rdf:langString Vido-on-Vidovdan-pano.jpg
rdf:langString Βίδο
rdf:langString el
rdf:langString Greece
xsd:string 39.641666666666666 19.925
rdf:langString Vido nebo také Ptychia je neobydlený ostrůvek v , který náleží Řecku. Leží u pobřeží ostrova Korfu asi 1200 metrů severně od stejnojmenného hlavního města. Skalnatý ostrov je asi kilometr dlouhý a okolo 600 metrů široký.
rdf:langString Η αρχαία Πτυχία ή νησίδα Βίδο, βρίσκεται απέναντι από το Παλαιό Ενετικό φρούριο και την παλιά Βενετσιάνικη πόλη της Κέρκυρας. Χωρίζεται από το παλαιό φρούριο και από το παλαιό λιμάνι της πόλης της Κέρκυρας με στενό θαλάσσιο δίαυλο. Από τό παλαιό λιμάνι υπάρχει και τακτική συγκοινωνία με πλοιάριο με το νησί κατά το καλοκαίρι. Το νησί είναι ακατοίκητο σήμερα, όμως ήταν χώρος σωφρονιστηρίου ανηλίκων, κατά το παρελθόν καθώς και τόπος αγροτικών φυλακών. Στο νησί υπάρχει μαυσωλείο πεσόντων Σέρβων στρατιωτών, στο οποίο μεταφέρθηκαν όλα τα οστά των νεκρών Σέρβων στρατιωτών που απεβίωσαν στην Κέρκυρα από τό 1915 μέχρι τό 1918, όταν οι Σέρβοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Σερβία διωκόμενοι από τα αυστριακά στρατεύματα και να έλθουν πρόσφυγες στην Κέρκυρα κάτω από την διοίκηση του βασιλιά τους Πέτρου. Οι Σέρβοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Κουλίνα, όμως στον σερβικό στρατό έπεσε επιδημία χολέρας και πολλοί στρατιώτες πέθαναν και τάφηκαν στην περιοχή αυτή. Αργότερα τα οστά των στρατιωτών μεταφέρθηκαν από τη σερβική κυβέρνηση στο μαυσωλείο του Βίδο. Εκεί οι Σέρβοι κατά τακτικά χρονικά διαστήματα τελούν μνημόσυνα. Έχει έκταση περίπου ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου. Σήμερα έχει περιέλθει στον δήμο Κερκυραίων, ο οποίος μετέτρεψε το νησί σε καλοκαιρινό θέρετρο, εγκαθιστώντας εκεί τις δημοτικές παιδικές κατασκηνώσεις. Το όνομα Πτυχία είναι γνωστό από την Αρχαιότητα και το αναφέρει και ο Θουκυδίδης στα Κερκυραϊκά του στη Θουκυδίδου Ξυγγραφή εις τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Αργότερα, κατά τη Βενετσιάνικη κατοχή το νησί παραχωρήθηκε σέ κάποιον ευπατρίδη ονόματι Guido, από τον οποίον το νησί έλαβε και το σημερινό του όνομα Βίδο, ως παραφθορά του ονόματος του πρώην ιδιοκτήτη του.
rdf:langString Vido (griechisch Βίδο [ˈviðɔ], eigentlich to Nisi tou Bido το Νήσι του Βίδο ‚die Insel des Guido’, ältere Bezeichnungen Ptychia (altgriechisch Πτυχία), Ireou Nisos Ηραίου Νήσος, Agios Stefanos Άγιος Στέφανος oder Nisi tis Irinis Νησί της Ειρήνης ‚Insel des Friedens’) ist eine kleine Insel vor der Stadt Korfu, rund 1,2 km nördlich des alten Hafens. Sie dient heute im Wesentlichen als Naherholungsgebiet der Inselhauptstadt und ist ein Ausflugsziel für Korfu-Touristen. Der antike Name Ptychia ist unter anderem von Thukydides, Plinius dem Älteren und Stephanos von Byzanz überliefert. Thukydides identifizierte das Eiland mit dem Ort eines Heratempels (daher der Name Ireou Nisos ‚Insel des Heratempels‘), auf dem der athenische General Eurymedon während des Peloponnesischen Krieges nach dem Sieg über die Korfioten die Oligarchen der Insel festsetzte, um sie unversehrt nach Athen zu schiffen, aber auf Grund einer List ihrer korfiotischen Gegner, die sie zur Flucht überreden ließen, an die Bevölkerung der Insel auslieferte. Um das Jahr 80 wurde die Insel zum Ausgangspunkt der Christianisierung Korfus: Zwei Missionare, die Heiligen Jason und Sosipatros, sollen hier die erste, dem Heiligen Stephan geweihte Kirche Korfus errichtet haben und von ihr aus Korfu christianisiert haben. Der Archont von Korfu, , soll sie verfolgt und gefangen genommen haben, der von ihnen bekehrte Gefängniswärter Antonios, der daraufhin das Martyrium erlitt und in der Kirche beigesetzt wurde, gilt als erster Märtyrer Korfus. Nach dieser Kirche des Heiligen Stephan trug die Insel bis ins Mittelalter den Namen Agios Stefanos. Unter venezianischer Herrschaft wurde zunächst ein Theodoros Skalitis mit der Insel belehnt, nach dessen Tod gelangte sie in den Besitz des venezianischen Adligen Pietro Malipiero und später von dessen Sohn Guido, von dem der heutige Name der Insel stammt. Später wurde die Familie Pierri-Chalkiopoulou Eigentümerin der Insel, die damals mit Wein und Olivenanbau ein gutes Einkommen ermöglichte. Das Osmanische Reich benutzte die Insel bei seinen Eroberungsversuchen Korfus als Basis für die vergebliche Bombardierung der Stadt. Dennoch maßen die Venezianer der Insel keine größere strategische Bedeutung zu, erst Johann Matthias von der Schulenburg fasste Pläne zu einer Befestigung der Insel, die 1727 in Angriff genommen wurden, aber über eine kleine Festung im Nordwesten der Insel nicht hinausgingen, die später den Namen Ochyro Schoulembourg (‚Schulenburg-Festung‘) erhielt. Erst das napoleonische Heer begann nach der Eroberung Korfus 1797, die Insel systematisch zu einem Stützpunkt für 450 Soldaten auszubauen, wobei die alte Stephanskirche zerstört wurde. Die russische Intervention auf Korfu verhinderte jedoch die Vollendung auch dieser Pläne. Bei der Eroberung Korfus durch die russische Marine spielte die heiß umkämpfte Insel Vido eine Schlüsselrolle. Ihre Eroberung am 18. Februar 1799 brach den Widerstand der Franzosen, die große Verluste erlitten und sich bald darauf aus Korfu zurückzogen. Nach ihrer Rückkehr nach Korfu 1807 begannen die französischen Militärs mit der Renovierung der Schulenburg-Festung und der Errichtung von drei großen Befestigungsbauten auf der Insel. Ohne weitere Kriegshandlungen fiel Korfu 1814 unter britische Herrschaft, was zum völligen Neubau der Befestigungsanlagen auf dem neuesten Stand der Militärarchitektur führte. Die Briten untersuchten auch die Ruine der alten Stephanskirche und fanden ein altes Mosaik und Reste eines älteren Vorgängerbaus der Kirche. Mit dem Anschluss der Republik der Ionischen Inseln an den griechischen Staat war vertraglich die Entmilitarisierung der Insel verbunden: 1864 wurden die Waffen von der Insel gebracht und die Militäranlagen geschleift. Damit war die Insel eine Ruinenlandschaft ehemaliger Festungen, einige Ställe jedoch haben sich erhalten und werden heute als Restaurant genutzt. 1898 wurde wieder eine landwirtschaftliche Station auf der Insel gegründet, und 1912 begannen drei Geschäftsleute, die Insel als Naherholungsgebiet mit Bademöglichkeit auszubauen. 1916 wurde die Insel ein Schauplatz des Ersten Weltkriegs: 130.000 serbische Soldaten flohen vor den Österreichern und fanden Schutz zwischen den Ruinen der englischen Festungen auf Vido. Krankheiten reduzierten ihre Zahl um etwa 30.000. 1936 wurde zum Gedenken an die hier verstorbenen Serben ein Mausoleum als Gedenkstätte errichtet. 1918 wurde auf der Insel ein Gefängnis eingerichtet, 1929 begann man mit der Errichtung eines neuen Gotteshauses über den Mauern der alten Stefanskirche, das 1944 wieder von deutschen Truppen zerstört wurde. Seit 1985 ist die Gemeinde Korfu für die Insel verantwortlich. Neben dem Wiederaufbau der Kirche und der Einrichtung von touristischer Infrastruktur, die die beiden Strände der Insel versorgt, wurde das inzwischen wieder baumbestandene Eiland zum Naherholungsgebiet ausgebaut.
rdf:langString Vido (en griego Βίδο, en realidad to Nisi tou Bido το Νήσι του Βίδο, la isla de Guido), nombres más antiguos son Ptychia (Πτυχία, antigua en griego), Ireou Nisos Ηραίου Νήσος, Agios Stefanos Άγιος Στέφανος o Nisi tis Irini Νησί της Ειρήνης, isla de la paz) es una pequeña isla frente a la ciudad de Corfú, a unos 1,2 km al norte del antiguo puerto. Hoy en día se utiliza principalmente como un área recreativa de la capital de la isla y es un destino para los turistas de Corfú.
rdf:langString Vido (en grec moderne : Βίδο), aussi connue comme Ptychia (en grec moderne : Πτυχία), est un îlot des Îles Ioniennes situé à l'est de l'île de Corfou, en Grèce. Mesurant moins d’un kilomètre de diamètre, Vido se trouve plus précisément à l’embouchure du port de la ville de Corfou. Depuis 2019, l'îlot est rattaché au dème de Corfou-Centre et des îles Diapontiques dans le cadre du programme Clisthène I. Pendant la Première Guerre mondiale, en décembre 1915, les forces de l’Entente évacuent les troupes et le gouvernement serbes sur l’île de Corfou après leur retraite à travers l’Albanie. L’îlot de Vido sert alors de lieu de quarantaine pour les soldats et civils serbes atteints du typhus. En dépit des efforts des Alliés, le taux de mortalité est alors extrêmement élevé parmi les réfugiés. Vido étant un simple îlot aux sols rocailleux, il devient rapidement impossible d’y enterrer les victimes et les corps de plus de 5 000 personnes doivent donc être ensevelies dans les eaux l’entourant. Cet épisode de l’histoire de Vido a été rendu célèbre par l’écrivain serbe Milutin Bojić qui en a fait un poème intitulé « Plava grobnica » (en français : « Cimetière bleu »).
rdf:langString Vido (Greek: Βίδο) is an island of the Ionian Islands group of Greece.It is a small island (less than a kilometer in diameter) at the mouth of the port of Corfu.
rdf:langString Vido eller Vidos (grekiska: Βίδο) är en liten obebodd, grekisk ö utanför Korfus östkust i Joniska öarna i Grekland. Till Vido går dagligen färjor från staden Korfu.
rdf:langString Відо (грец. Βίδο) — острів групи Іонічних островів Греції. Це невеликий острів (діаметром менше кілометра) в гирлі порту Керкіри.
rdf:langString Птихи́я (греч. Πτυχία, Видо, Βίδο) — остров в Ионическом море, расположенный вблизи острова Керкиры (известного также как Корфу), напротив его главного города — Керкиры. Принадлежит Греции. Входит в общину (дим) Центральная Керкира и Диапонтии-Ниси в периферийной единице Керкира в периферии Ионические острова. По переписи 2011 года является необитаемым.
xsd:nonNegativeInteger 5874
<Geometry> POINT(19.924999237061 39.641666412354)

data from the linked data cloud