Victor Gaskin
http://dbpedia.org/resource/Victor_Gaskin an entity of type: Thing
Victor Gaskin (23. listopadu 1934 – 14. července 2012) byl americký jazzový kontrabasista. Narodil se v New Yorku a zde také zahájil svou kariéru. Roku 1962 se přestěhoval do Los Angeles, kde pracoval jako studiový hudebník a také vystupoval s různými hudebníky. Byl dlouholetým členem tria klavíristy Billyho Taylora. Během své kariéry spolupracoval s mnoha dalšími hudebníky, mezi které patří například Cannonball Adderley, Wilton Felder, John Mayall a Herbie Hancock. Zemřel v roce 2012 ve věku 77 let.
rdf:langString
فيكتور غاسكين (بالإنجليزية: Victor Gaskin) هو عازف جاز أمريكي، ولد في 23 نوفمبر 1934 في ذا برونكس في الولايات المتحدة، وتوفي في 14 يوليو 2012 في فريدريكستيد في الولايات المتحدة.
rdf:langString
Roderick Victor „Vic“ Gaskin (* 23. November 1934 in Bronx, New York; † 14. Juli 2012 in Frederiksted, Virgin Islands) war ein amerikanischer Bassist des Modern Jazz.
rdf:langString
Victor Gaskin (Roderick Victor Gaskin, Nueva York, 23 de noviembre de 1934) es un contrabajista estadounidense de jazz.
rdf:langString
Victor Gaskin est un contrebassiste américain de jazz. Il est connu notamment pour sa collaboration avec Cannonball Adderley dans les années 1960.
rdf:langString
Roderick Victor Gaskin (November 23, 1934 – July 14, 2012) was an American jazz bassist. Gaskin was born in The Bronx, New York and moved to Los Angeles in 1962. He started playing with Paul Horn and Red Mitchell and went on to become one of many bass players for the Jazz Crusaders. He also recorded with Curtis Amy and Dupree Bolton, before becoming a part of the West Coast jazz scene, accompanying Buddy Collette, Shelly Manne, and Bud Shank. Between 1966 and 1970, he was a member of Cannonball Adderley's groups, and in 1970 recorded with Duke Ellington's octet, quintet, quartet and trio.
rdf:langString
Roderick Victor Gaskin (The Bronx, New York City, 23 november, 1934) is een Amerikaanse jazzbassist. Gaskin kreeg gitaar- en pianoles van zijn vader, later studeerde hij aan de . In 1962 ging Gaskin naar Los Angeles, waar hij speelde bij Paul Horn en Red Mitchell. Hij was bassist bij de en werkte met onder meer Gerald Wilson en Monty Alexander. Hij nam op met en Dupree Bolton en maakte deel uit van de West Coast-scene, waar hij Buddy Collette, Shelly Manne en Bud Shank begeleidde. In de periode 1966-1970 speelde hij in groepen van Cannonball Adderley (hij is onder andere te horen op diens liveplaat 'Mercy, Mercy, Mercy'). In 1970 speelde hij bas tijdens plaatopnames van bandleider Duke Ellington, in diens octet, kwintet, kwartet en trio-opnames. Ook had hij werk bij bijvoorbeeld Thelonio
rdf:langString
rdf:langString
فيكتور غاسكين
rdf:langString
Victor Gaskin
rdf:langString
Victor Gaskin
rdf:langString
Victor Gaskin
rdf:langString
Victor Gaskin
rdf:langString
Victor Gaskin
rdf:langString
Victor Gaskin
xsd:integer
24018344
xsd:integer
1100736139
rdf:langString
Victor Gaskin (23. listopadu 1934 – 14. července 2012) byl americký jazzový kontrabasista. Narodil se v New Yorku a zde také zahájil svou kariéru. Roku 1962 se přestěhoval do Los Angeles, kde pracoval jako studiový hudebník a také vystupoval s různými hudebníky. Byl dlouholetým členem tria klavíristy Billyho Taylora. Během své kariéry spolupracoval s mnoha dalšími hudebníky, mezi které patří například Cannonball Adderley, Wilton Felder, John Mayall a Herbie Hancock. Zemřel v roce 2012 ve věku 77 let.
rdf:langString
فيكتور غاسكين (بالإنجليزية: Victor Gaskin) هو عازف جاز أمريكي، ولد في 23 نوفمبر 1934 في ذا برونكس في الولايات المتحدة، وتوفي في 14 يوليو 2012 في فريدريكستيد في الولايات المتحدة.
rdf:langString
Roderick Victor „Vic“ Gaskin (* 23. November 1934 in Bronx, New York; † 14. Juli 2012 in Frederiksted, Virgin Islands) war ein amerikanischer Bassist des Modern Jazz.
rdf:langString
Victor Gaskin (Roderick Victor Gaskin, Nueva York, 23 de noviembre de 1934) es un contrabajista estadounidense de jazz.
rdf:langString
Victor Gaskin est un contrebassiste américain de jazz. Il est connu notamment pour sa collaboration avec Cannonball Adderley dans les années 1960.
rdf:langString
Roderick Victor Gaskin (November 23, 1934 – July 14, 2012) was an American jazz bassist. Gaskin was born in The Bronx, New York and moved to Los Angeles in 1962. He started playing with Paul Horn and Red Mitchell and went on to become one of many bass players for the Jazz Crusaders. He also recorded with Curtis Amy and Dupree Bolton, before becoming a part of the West Coast jazz scene, accompanying Buddy Collette, Shelly Manne, and Bud Shank. Between 1966 and 1970, he was a member of Cannonball Adderley's groups, and in 1970 recorded with Duke Ellington's octet, quintet, quartet and trio. He started playing with the Billy Taylor Trio in the late 1970s, continuing until 1993, as well as with Johnny Hartman and Hank Jones. Between 1994 and 2001 Victor Gaskin was in Singapore and performed regularly at The Four Seasons Hotel with Boni de Souza & Friends for the iconic Sunday Jazz Brunch. They were pioneers of the Sunday Jazz Brunch scene in Singapore, setting the trend for other similar hotel offerings for years to come. During Victor's stay in Singapore, he was also featured on two jazz albums produced by Boni de Souza. The first was a Latin jazz-infused CD featuring Wendy Low (flute), Boni de Souza (piano), Gaskin (bass) and Sanip Ismail (drums). The second and more definitive offering was Eau de Vie featuring some original compositions by Boni de Souza as well as alternative arrangements of jazz standards which featured Gaskin, Farid Ali (guitar), de Souza, Low and Ismail, with various guest musicians. Gaskin died in Frederiksted, U.S. Virgin Islands.
rdf:langString
Roderick Victor Gaskin (The Bronx, New York City, 23 november, 1934) is een Amerikaanse jazzbassist. Gaskin kreeg gitaar- en pianoles van zijn vader, later studeerde hij aan de . In 1962 ging Gaskin naar Los Angeles, waar hij speelde bij Paul Horn en Red Mitchell. Hij was bassist bij de en werkte met onder meer Gerald Wilson en Monty Alexander. Hij nam op met en Dupree Bolton en maakte deel uit van de West Coast-scene, waar hij Buddy Collette, Shelly Manne en Bud Shank begeleidde. In de periode 1966-1970 speelde hij in groepen van Cannonball Adderley (hij is onder andere te horen op diens liveplaat 'Mercy, Mercy, Mercy'). In 1970 speelde hij bas tijdens plaatopnames van bandleider Duke Ellington, in diens octet, kwintet, kwartet en trio-opnames. Ook had hij werk bij bijvoorbeeld Thelonious Monk. Eind jaren zeventig werd hij bassist bij Billy Taylor, wat hij was tot 1993. Ook begeleidde hij Johnny Hartman en Hank Jones. Gaskin is verder te horen op plaatopnames van onder meer Attila Zoller en Clark Terry.
xsd:nonNegativeInteger
5917