Vetus Latina
http://dbpedia.org/resource/Vetus_Latina an entity of type: Thing
La Vetus Llatina és el nom genèric que es dona als textos bíblics escrits en Llatí anteriors a la Vulgata de Sant Jeroni abans que aquesta versió es convertís en l'estàndard de la Bíblia per als cristians llatins a occident. El nom Vetus Llatina significa Vell Llatí, i a vegades és coneguda com l'Antiga Bíblia Llatina.
rdf:langString
فيتس لاتينا (بالإنجليزية: Vetus Latina) (وتعني «اللاتينية القديمة» في اللغة اللاتينية)، والمعروف أيضا باسم فيتس إيطاليا («الإيطالية القديمة»)، هو يطلق على نصوص الكتاب المقدس في اللغة اللاتينية والتي كانت موجودة قبل النسخة اللاتينية للإنجيل والمسماة فولغاتا، والتي هي الترجمة اللاتينية للكتاب المقدس في أواخر القرن الرابع للميلاد والتي أصبحت بالتالي الترجمة المعتمدة من قبل الكنيسة الكاثوليكية للإنجيل باللغة اللاتينية. وحيث أن ترجمة فيتس لاتينا هي «اللاتينية القديمة»، فإنه يشار إليها أحيانا باسم الكتاب المقدس اللاتيني القديم، على الرغم من أنها مكتوبة بشكل من المعروفة باسم اللاتينية المتأخرة. المخطوطات اللاتينية القديمة تم الحفاظ عليها إلى اليوم من تاريخ 350 م إلى 1400 م.
rdf:langString
Vetus Latina („alte lateinische [Übersetzung]“) oder Itala ist die Bezeichnung für die ältesten erhaltenen Übersetzungen von Texten des Alten und Neuen Testaments in die lateinische Sprache. Sie unterscheiden sich von der Vulgata-Übersetzung, die vom späten 4. bis frühen 5. Jahrhundert durch den Kirchenvater Hieronymus angefertigt wurde.
rdf:langString
Vetus Latina es el nombre colectivo dado a los textos bíblicos en Latín, que fueron traducidos a partir del siglo II, desde la lengua griega (Septuaginta o Versión de los Setenta para la mayoría de los libros del Antiguo Testamento y originales griegos para los libros del Nuevo Testamento), antes que la traducción Vulgata de san Jerónimo, filólogo trilingüe (conocía el latín y el griego, y marchó a Judea para aprender hebreo) se convirtiera en el texto oficial o estándar de la Biblia para los cristianos latino-parlantes en occidente. La frase Vetus Latina significa "Latina vieja" en latín, y la Vetus Latina a veces es conocida como la Antigua Biblia Latina.
rdf:langString
Vetus Latina (juga disebut Vetus Itala, Old Latin, Old Italic, "Alkitab Latin Kuno") adalah nama yang diberikan untuk kumpulan naskah Alkitab bahasa Latin yang diterjemahkan sebelum Alkitab Latin versi Vulgata karya Hieronimus (= Jerome) (dikerjakan tahun 382-405 M) menjadi Alkitab standar bagi orang Kristen berbahasa Latin di gereja-gereja Ritus Barat. Frasa Vetus Latina adalah bahasa Latin untuk "Latin Tua" atau "Latin Kuno" (Old Latin), sehingga Vetus Latina kadang disebut Old Latin Bible. Sebenarnya ditulis dalam bahasa Latin akhir, bukan dalam versi bahasa Latin yang dikenal sebagai "bahasa Latin Kuno". Juga ada yang menyebutnya Itala (sebagaimana dalam fragmen "Quedlinburg Itala").
rdf:langString
Vetus latina (espressione latina traducibile in italiano con «Antica latina») è la denominazione convenzionale utilizzata per indicare tutte le diverse traduzioni della Bibbia in lingua latina fatte da vari autori in vari ambiti, dal II al IV secolo, precedenti cioè la Vulgata , la traduzione della Bibbia in lingua latina curata da Sofronio Eusebio Girolamo.
rdf:langString
古ラテン語聖書(こらてんごせいしょ、Vetus Latina)は、ヒエロニムスによるヴルガータ以前の、数々のラテン語訳聖書の総体を指す。したがって「古いラテン語」による聖書ではなく、ラテン語による「古い聖書」の意味である。かつてはこれを「イタラ」(Itala)と呼んでいたが、イタリア半島以外にも広く流布していたことが明らかとなり、現在では、この呼称は消えつつある。 ヴルガータの四福音書以外の新約文書は、これらの訳がそのまま用いられており、またヴルガータの四福音書も、ヒエロニムスは、古ラテン語訳を大いに参照して改訳・改訂したと考えられている。また、今日の新約聖書ギリシア語原典の本文批評においても、重要な役割を果たす。
rdf:langString
베투스 라티나(Vetus Latina) 또는 옛 라틴어 성경은 불가타 이전에 있었던 기독교의 라틴어역 성경을 통틀어 일컫는다. Vetus Latina는 "고대 라틴어"라는 뜻의 라틴어이나, 베투스 라티나 성서들은 고대 라틴어가 아닌 고전 라틴어로 쓰였다.
rdf:langString
Vetus Latina is de verzamelnaam voor Latijnse Bijbelvertalingen die ontstaan zijn, voordat de Vulgaat, de Latijnse Bijbelvertaling door Hiëronymus, de standaardbijbel werd voor de Latijn sprekende westerse christenen. Vetus Latina betekent Oud Latijn. De Vetus Latina wordt ook wel de Oud-Latijnse Bijbel genoemd.
rdf:langString
Vetus Latina foi o nome comumente dado aos textos bíblicos traduzidos para o latim antes da tradução de São Jerônimo, conhecida como Vulgata. Vetus Latina é uma expressão em latim que significa "Latim Antigo". Com a pregação do cristianismo por todo Império Romano, houve a necessidade de se traduzir os escritos bíblicos para os cristãos que não liam o grego ou o hebraico. Acredita-se que esta tradução dos escritos bíblicos seja do início do século I, e que foram realizadas por tradutores informais.
rdf:langString
Vetus Latina (стара латинська) — усі варіанти перекладів Біблії (Старого і Нового Заповіту) на латинську мову, які були у користуванні до появи Вульгати. Численні ранні переклади Біблії розрізняються за обсягом і стилем перекладу. Вони доступні перш за все в цитатах отців церкви (наприклад Блаженний Августин), але збереглися також і фрагменти їх рукописів. Фрагменти кодексу Vetus Latina з IV або V століття були знайдені, наприклад, у бібліотеці при соборі міста Констанц, коли у XV столітті розрізали старі рукописи і використовували їх для зміцнення книжкових палітурок.
rdf:langString
Vetus latina (lat. Versio vetus latina - starý latinský překlad) je nejstarší překlad Bible do latiny. Jeho text je možné zrekonstruovat buď z rukopisů z doby, kdy byla Vetus latina nebo její části v užívání (nebo alespoň z jejich fragmentů či palimpsestů), nebo z citací některých církevních otců, zvlášť afrických. V případě biblických knih, které nebyly nahrazeny (alespoň zpočátku) verzí Vulgáty, se text nachází i v pozdějších středověkých kodexech. Vetus latina byla v užívání od cca 2. století do 5. století, v některých případech až do 8. století, neboť ne všechny knihy byly nahrazeny Vulgátou.
rdf:langString
Vetus latina, tradukebla al la esperanta per “Antikva latina” estas la konvencia sintagmo utiligita por indiki ĉiujn tradukojn de la Biblio al la latina lingvo faritajn de diversaj aŭtoroj, ekde la 2-a ĝis la 4-a jarcento, nome la jarcentoj antaŭantaj la Vulgaton, kiu estas la traduko de la Biblio al la latina zorgita de Sofronio Eŭsebio Hieronimo.
rdf:langString
Vetus Latina ("Old Latin" in Latin), also known as Vetus Itala ("Old Italian"), Itala ("Italian") and Old Italic, and denoted by the siglum , is the collective name given to the Latin translations of biblical texts (both Old Testament and New Testament) that preceded the Vulgate (the Latin translation produced by Jerome in the late 4th century).
rdf:langString
Vetus Latina ("vieille [traduction] latine") est le nom collectif des anciennes versions latines des textes bibliques effectuées à partir des textes grecs. Les plus anciennes d'entre elles remontent au IIe siècle. Ces traductions, faites à différents endroits par des traducteurs différents, sans contrôle de la hiérarchie ecclésiastique, sont fort diverses et pas toujours très précises. La Vetus Latina n'est conservée que très partiellement. Les versions provenant de l'Afrique portent le nom collectif Afra ; celles de l'Europe Itala.
rdf:langString
Vetus latina – zbiorcza nazwa grupy łacińskich przekładów Pisma Świętego, dokonanych przez wielu tłumaczy, którzy pracowali niezależnie od siebie, w różnych miejscach i czasach, powstałych przed opracowaniem przez Hieronima, na zlecenie papieża Damazego I, jednolitej wersji łacińskiej nazwanej Wulgatą. Przyczyną łacińskiego tłumaczenia Biblii był wzrost liczby chrześcijan posługujących się tym językiem, a nieznających greki, który wynikał z rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa na zachód Imperium Rzymskiego, gdzie dominował język łaciński.
rdf:langString
Старолатинские переводы Библии (лат. Vetus Latina, также иногда лат. Itala — «Италийская», — согласно именованию Августина) — вся совокупность переводов Библии на латинский язык, которые были в употреблении до появления Вульгаты (рубеж IV—V веков). Сохранилось более 80 рукописей, — все неполные и фрагментарные, — делящихся на 3 группы и ряд семей, но значительное число старолатинских чтений обнаруживается в цитатах античных Отцов Церкви. Несмотря на всё разнообразие вариантов, иногда прослеживаются признаки единства, что указывает на единый архетип для некоторых библейских книг. Старолатинские тексты копировались вплоть до XII—XIII веков (от этого периода дошло 3 рукописи — из Южной Франции и Чехии, но текст в них перемешан с Вульгатой). Значение старолатинской версии Писания было осознано
rdf:langString
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
فيتس لاتينا
rdf:langString
Vetus Llatina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus latina
rdf:langString
베투스 라티나
rdf:langString
古ラテン語聖書
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Vetus latina
rdf:langString
Vetus Latina
rdf:langString
Старолатинские переводы Библии
rdf:langString
Vetus Latina
xsd:integer
430636
xsd:integer
1122048473
rdf:langString
La Vetus Llatina és el nom genèric que es dona als textos bíblics escrits en Llatí anteriors a la Vulgata de Sant Jeroni abans que aquesta versió es convertís en l'estàndard de la Bíblia per als cristians llatins a occident. El nom Vetus Llatina significa Vell Llatí, i a vegades és coneguda com l'Antiga Bíblia Llatina.
rdf:langString
فيتس لاتينا (بالإنجليزية: Vetus Latina) (وتعني «اللاتينية القديمة» في اللغة اللاتينية)، والمعروف أيضا باسم فيتس إيطاليا («الإيطالية القديمة»)، هو يطلق على نصوص الكتاب المقدس في اللغة اللاتينية والتي كانت موجودة قبل النسخة اللاتينية للإنجيل والمسماة فولغاتا، والتي هي الترجمة اللاتينية للكتاب المقدس في أواخر القرن الرابع للميلاد والتي أصبحت بالتالي الترجمة المعتمدة من قبل الكنيسة الكاثوليكية للإنجيل باللغة اللاتينية. وحيث أن ترجمة فيتس لاتينا هي «اللاتينية القديمة»، فإنه يشار إليها أحيانا باسم الكتاب المقدس اللاتيني القديم، على الرغم من أنها مكتوبة بشكل من المعروفة باسم اللاتينية المتأخرة. المخطوطات اللاتينية القديمة تم الحفاظ عليها إلى اليوم من تاريخ 350 م إلى 1400 م.
rdf:langString
Vetus latina (lat. Versio vetus latina - starý latinský překlad) je nejstarší překlad Bible do latiny. Jeho text je možné zrekonstruovat buď z rukopisů z doby, kdy byla Vetus latina nebo její části v užívání (nebo alespoň z jejich fragmentů či palimpsestů), nebo z citací některých církevních otců, zvlášť afrických. V případě biblických knih, které nebyly nahrazeny (alespoň zpočátku) verzí Vulgáty, se text nachází i v pozdějších středověkých kodexech. Vetus latina byla v užívání od cca 2. století do 5. století, v některých případech až do 8. století, neboť ne všechny knihy byly nahrazeny Vulgátou. Vetus latina byla vytvořena z řečtiny, tj. z originálních verzí (v případě Nového zákona), nebo ze Septuaginty (v případě Starého zákona). Novozákonní text je tzv. západního typu, použitá verze Septuaginty je původně Lukianova. Vetus latina však není jednolitým překladem, ani není dílem jediného překladatele. Překlad různých knih vznikal nezávisle a v průběhu doby se měnil. Tento postupný vývoj je možné sledovat jak v použité slovní zásobě, tak v tom, že jednotlivé verze jsou revizemi latinského textu na základě různých předloh. V zásadě lze říct, že původní Lúkianova předloha byla zaměněna za velké unciální kodexy. V závislosti na změně slovní zásoby se rozlišuje několik typů Vetus latiny. Základní verze vznikla pravděpodobně v latinsky hovořící Africe (tzv. Afra), později byla pozměněna především v Itálii (tzv. Itala) a tato italská verze se dostala zpět do Afriky. Přesto změny ve slovní zásobě ukazují spíš na změnu v průběhu doby než na změnu závisející na geografii. Celkem se rozlišují následující verze překladu:
* stará Africká verze (Cyprianus z Kartága)
* další africká verze
* italská verze
* další evropská verze Po této verzi se objevila Vulgáta, nebo alespoň její základní část, a ta autoritou papeže Damasa I. Vetus latinu vytlačila. Konečné vítězství Vulgáty nad Vetus latinou se datuje do doby . Z hlediska textové kritiky je Vetus latina velmi důležitá jako jeden z nejstarších svědků řeckých předloh (LXX) v prvních staletích po Kristu.
rdf:langString
Vetus Latina („alte lateinische [Übersetzung]“) oder Itala ist die Bezeichnung für die ältesten erhaltenen Übersetzungen von Texten des Alten und Neuen Testaments in die lateinische Sprache. Sie unterscheiden sich von der Vulgata-Übersetzung, die vom späten 4. bis frühen 5. Jahrhundert durch den Kirchenvater Hieronymus angefertigt wurde.
rdf:langString
Vetus latina, tradukebla al la esperanta per “Antikva latina” estas la konvencia sintagmo utiligita por indiki ĉiujn tradukojn de la Biblio al la latina lingvo faritajn de diversaj aŭtoroj, ekde la 2-a ĝis la 4-a jarcento, nome la jarcentoj antaŭantaj la Vulgaton, kiu estas la traduko de la Biblio al la latina zorgita de Sofronio Eŭsebio Hieronimo. Krom la nombraj partaj tradukoj ekzistas du kompletaj tradukoj: unu, origininta en Afriko, ricevis la nomon de Afra; la alia, uzata en Okcidento, eble devas esti identigita kun tiu komune nomata Itala pri kiu parolas Aŭgusteno de Hipono. La fonta lingvo de tiuj tekstoj estas ĉiam la antikva greka. Sed, malgraŭ tio, ilia kvalito estas multe nekontinua, ofte sence malsama, eble pro tio ke ĉio kreiĝis sen la kontrolo de hierarkio. Oni scias ke Sankta Aŭgusteno spertis veran naŭzon pro iliaj malprecizecoj kaj raspecojn . La teksto kiu oni sukcesas rekonstrui, startinte el la patristikaj tekstoj kaj el malmultaj integraj manuskriptoj, estis eldonita de la monaĥoj de Beuron (Germanio) ekde 1954 kaj poste. Iniciatis tiun rekonstruon germana pastro, Joseph Denk, kiu pasigis kolekton de miloj da slipoj al tiuj monaĥoj.
rdf:langString
Vetus Latina es el nombre colectivo dado a los textos bíblicos en Latín, que fueron traducidos a partir del siglo II, desde la lengua griega (Septuaginta o Versión de los Setenta para la mayoría de los libros del Antiguo Testamento y originales griegos para los libros del Nuevo Testamento), antes que la traducción Vulgata de san Jerónimo, filólogo trilingüe (conocía el latín y el griego, y marchó a Judea para aprender hebreo) se convirtiera en el texto oficial o estándar de la Biblia para los cristianos latino-parlantes en occidente. La frase Vetus Latina significa "Latina vieja" en latín, y la Vetus Latina a veces es conocida como la Antigua Biblia Latina.
rdf:langString
Vetus Latina (juga disebut Vetus Itala, Old Latin, Old Italic, "Alkitab Latin Kuno") adalah nama yang diberikan untuk kumpulan naskah Alkitab bahasa Latin yang diterjemahkan sebelum Alkitab Latin versi Vulgata karya Hieronimus (= Jerome) (dikerjakan tahun 382-405 M) menjadi Alkitab standar bagi orang Kristen berbahasa Latin di gereja-gereja Ritus Barat. Frasa Vetus Latina adalah bahasa Latin untuk "Latin Tua" atau "Latin Kuno" (Old Latin), sehingga Vetus Latina kadang disebut Old Latin Bible. Sebenarnya ditulis dalam bahasa Latin akhir, bukan dalam versi bahasa Latin yang dikenal sebagai "bahasa Latin Kuno". Juga ada yang menyebutnya Itala (sebagaimana dalam fragmen "Quedlinburg Itala").
rdf:langString
Vetus latina (espressione latina traducibile in italiano con «Antica latina») è la denominazione convenzionale utilizzata per indicare tutte le diverse traduzioni della Bibbia in lingua latina fatte da vari autori in vari ambiti, dal II al IV secolo, precedenti cioè la Vulgata , la traduzione della Bibbia in lingua latina curata da Sofronio Eusebio Girolamo.
rdf:langString
Vetus Latina ("vieille [traduction] latine") est le nom collectif des anciennes versions latines des textes bibliques effectuées à partir des textes grecs. Les plus anciennes d'entre elles remontent au IIe siècle. Ces traductions, faites à différents endroits par des traducteurs différents, sans contrôle de la hiérarchie ecclésiastique, sont fort diverses et pas toujours très précises. Ces versions ont précédé la traduction initiée par Jérôme de Stridon (382-405 AD), qui produisit la majorité de la compilation appelée Vulgate ("[traduction] commune") latine. La Vulgate finit par évincer les anciennes versions dans l'usage des Églises chrétiennes latines. La Vetus Latina n'est conservée que très partiellement. Les versions provenant de l'Afrique portent le nom collectif Afra ; celles de l'Europe Itala.
rdf:langString
Vetus Latina ("Old Latin" in Latin), also known as Vetus Itala ("Old Italian"), Itala ("Italian") and Old Italic, and denoted by the siglum , is the collective name given to the Latin translations of biblical texts (both Old Testament and New Testament) that preceded the Vulgate (the Latin translation produced by Jerome in the late 4th century). The Vetus Latina translations continued to be used alongside the Vulgate, but eventually the Vulgate became the standard Latin Bible used by the Catholic Church, especially after the Council of Trent (1545–1563) affirmed the Vulgate translation as authoritative for the text of Catholic Bibles. However, the Vetus Latina texts survive in some parts of the liturgy (e.g., the Pater Noster). As the English translation of Vetus Latina is "Old Latin", they are also sometimes referred to as the Old Latin Bible, although they are written in the form of Latin known as Late Latin, not that known as Old Latin. The Vetus Latina manuscripts that are preserved today are dated from AD 350 to the 13th century.
rdf:langString
古ラテン語聖書(こらてんごせいしょ、Vetus Latina)は、ヒエロニムスによるヴルガータ以前の、数々のラテン語訳聖書の総体を指す。したがって「古いラテン語」による聖書ではなく、ラテン語による「古い聖書」の意味である。かつてはこれを「イタラ」(Itala)と呼んでいたが、イタリア半島以外にも広く流布していたことが明らかとなり、現在では、この呼称は消えつつある。 ヴルガータの四福音書以外の新約文書は、これらの訳がそのまま用いられており、またヴルガータの四福音書も、ヒエロニムスは、古ラテン語訳を大いに参照して改訳・改訂したと考えられている。また、今日の新約聖書ギリシア語原典の本文批評においても、重要な役割を果たす。
rdf:langString
베투스 라티나(Vetus Latina) 또는 옛 라틴어 성경은 불가타 이전에 있었던 기독교의 라틴어역 성경을 통틀어 일컫는다. Vetus Latina는 "고대 라틴어"라는 뜻의 라틴어이나, 베투스 라티나 성서들은 고대 라틴어가 아닌 고전 라틴어로 쓰였다.
rdf:langString
Vetus Latina is de verzamelnaam voor Latijnse Bijbelvertalingen die ontstaan zijn, voordat de Vulgaat, de Latijnse Bijbelvertaling door Hiëronymus, de standaardbijbel werd voor de Latijn sprekende westerse christenen. Vetus Latina betekent Oud Latijn. De Vetus Latina wordt ook wel de Oud-Latijnse Bijbel genoemd.
rdf:langString
Старолатинские переводы Библии (лат. Vetus Latina, также иногда лат. Itala — «Италийская», — согласно именованию Августина) — вся совокупность переводов Библии на латинский язык, которые были в употреблении до появления Вульгаты (рубеж IV—V веков). Сохранилось более 80 рукописей, — все неполные и фрагментарные, — делящихся на 3 группы и ряд семей, но значительное число старолатинских чтений обнаруживается в цитатах античных Отцов Церкви. Несмотря на всё разнообразие вариантов, иногда прослеживаются признаки единства, что указывает на единый архетип для некоторых библейских книг. Старолатинские тексты копировались вплоть до XII—XIII веков (от этого периода дошло 3 рукописи — из Южной Франции и Чехии, но текст в них перемешан с Вульгатой). Значение старолатинской версии Писания было осознано в конце XVII века, и в 1743 году последовало первое издание старолатинских документов Мориса Сабатье. В 1945 году был основан , которым с 1949 года ведётся издание полной старолатинской версии Библии, к настоящему моменту издано 20 томов из 27.
rdf:langString
Vetus latina – zbiorcza nazwa grupy łacińskich przekładów Pisma Świętego, dokonanych przez wielu tłumaczy, którzy pracowali niezależnie od siebie, w różnych miejscach i czasach, powstałych przed opracowaniem przez Hieronima, na zlecenie papieża Damazego I, jednolitej wersji łacińskiej nazwanej Wulgatą. Przyczyną łacińskiego tłumaczenia Biblii był wzrost liczby chrześcijan posługujących się tym językiem, a nieznających greki, który wynikał z rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa na zachód Imperium Rzymskiego, gdzie dominował język łaciński. Vetus latina nie stanowi jednego spójnego przekładu, lecz jest raczej całą kolekcją tekstów biblijnych przełożonych z greki na łacinę. Do czasów współczesnych nie zachował się żaden starożytny manuskrypt zawierający kompletne tłumaczenie Biblii na łacinę z czasów sprzed opracowania Wulgaty.
rdf:langString
Vetus Latina foi o nome comumente dado aos textos bíblicos traduzidos para o latim antes da tradução de São Jerônimo, conhecida como Vulgata. Vetus Latina é uma expressão em latim que significa "Latim Antigo". Com a pregação do cristianismo por todo Império Romano, houve a necessidade de se traduzir os escritos bíblicos para os cristãos que não liam o grego ou o hebraico. Acredita-se que esta tradução dos escritos bíblicos seja do início do século I, e que foram realizadas por tradutores informais.
rdf:langString
Vetus Latina (стара латинська) — усі варіанти перекладів Біблії (Старого і Нового Заповіту) на латинську мову, які були у користуванні до появи Вульгати. Численні ранні переклади Біблії розрізняються за обсягом і стилем перекладу. Вони доступні перш за все в цитатах отців церкви (наприклад Блаженний Августин), але збереглися також і фрагменти їх рукописів. Фрагменти кодексу Vetus Latina з IV або V століття були знайдені, наприклад, у бібліотеці при соборі міста Констанц, коли у XV столітті розрізали старі рукописи і використовували їх для зміцнення книжкових палітурок.
xsd:nonNegativeInteger
15424