Vetranio

http://dbpedia.org/resource/Vetranio an entity of type: Thing

Vetranio († 356) war vom 1. März bis zum 25. Dezember 350 Mitherrscher des römischen Kaisers Constantius II. und Gegenkaiser zum Usurpator Magnentius. rdf:langString

Vetranión (en latín, Vetranio y a veces referido incorrectamente como Vetriano, † c. 356) era un oficial y soldado experimentado cuando , la hermana del Emperador romano Constancio II, le pidió que se proclamara emperador el 1 de marzo de 350. El hermano de ésta, Constante, había sido asesinado por Magnencio a comienzos del mismo año y ella probablemente pensó que Vetranión podría proteger a su familia y a ella misma del usurpador. Constancio primero aceptó al nuevo emperador en su lucha contra Magnencio, uniendo fuerzas contra este. Tras despojarlo del púrpura, Constancio le permitió vivir el resto de sus días como un soldado raso en una pensión del estado. rdf:langString

Vetranio (died c. 356) was a Roman soldier, statesman and co-Emperor, a native of the province of Moesia (in modern Serbia). rdf:langString

フラウィウス・ウェトラニオ（ラテン語: Flavius Vetranio）は、ローマ帝国の皇帝であり、コンスタンティウス2世の共同皇帝の地位にあった人物である。 rdf:langString

Vetranione (latino: Vetranio; Mesia, ... – 356 circa) è stato un generale romano, usurpatore nel 350 sotto l'imperatore romano Costanzo II. rdf:langString

Wetranion, Vetranio (zm. 356) – cesarz rzymski krótkotrwale panujący w 350 roku. Służył za Konstantyna II, za czasów Konstansa został magister militum. Walczył z buntem Magnecjusza. Żądał pieniędzy na wojnę z buntownikami. Gdy ich nie dostał, zawarł sojusz z Magnencjuszem. Został ogłoszony cesarzem rzymskim w 350 roku. 25 grudnia 350 roku jego wojska spotkały się z wojskami Konstancjusza II w miejscowości Naissus w dzisiejszej Serbii. W obecności wojska Konstancjusz II został uznany za jedynego prawowitego cesarza. Konstancjusz darował życie Wetranionowi i pozwolił mu żyć, dając mu wysoką pensję przez 6 lat, do jego śmierci. rdf:langString

Ветранио́н (лат. Vetranio, ? — 356, иногда называется Ветеранион, полная форма имени неизвестна,) — римский император в 350 году. После непродолжительного правления был отстранён от власти Констанцием II, но оставлен в живых. Удалился на покой и умер будучи обычным гражданином через шесть лет. rdf:langString

Vetranió (en llatí Vetranio) va ser un oficial militar romà, usurpador del tron imperial. Aureli Víctor el descriu com un vell idiota però altres historiadors el jutgen de manera més favorable. Va servir durant anys amb eficàcia i va adquirir notable reputació. Era a més de tracte amable i de maneres senzilles. Va dirigir les legions d'Il·líria i Pannònia i exercia aquest càrrec quan Constant va ser derrotat i el tron usurpat per Magnenci. El seu primer impuls va ser d'escriure a Constanci II i assegurar-li la seva fidelitat i demanant d'avançar ràpidament per tal de castigar el rebel. Però després, a sol·licitud de les seves tropes i de Constància, la germana gran de Constanci, va assumir ell mateix la porpra imperial a Sírmium al començament de març de l'any 350. Llavors el van festejar rdf:langString

Ο Βετρανίων (Vetranio, ... - περ. 356) ήταν Ρωμαίος στρατιωτικός και πολιτικός, γεννημένος στην επαρχία της Μοισίας (στη σημερινή Σερβία). Ήταν έμπειρος αξιωματικός όταν του ζητήθηκε από την Κωνσταντίνα, αδελφή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β', να αυτοανακηρυχθεί Καίσαρας (1 Μαρτίου 350). rdf:langString

Vétranion (latin : Vetranio) est un général chrétien des légions du Danube. Cet homme, que les historiens de l'époque décrivent comme un personnage inculte et borné, se souleva en 350 contre Constance II lors de la révolte de Magnence. Vétranion et Magnence avaient conclu un pacte et s'apprêtaient à marcher contre Constance II. Mais celui-ci fait un « pacte secret » avec Vétranion en lui disant qu'il était prêt à partager l'Empire et pour négocier il l'invita en Mésie (actuelle Serbie). rdf:langString

Vetranio (volledige naam onbekend) (? - ca. 356), soms (schijnbaar incorrect) ook wel Vetriano genoemd, was een Romeins keizer in 350. Vetranio kwam uit een gezin van lage stand uit Moesia en diende onder Constantijn de Grote. Hij was een goede soldaat, en schopte het onder Constans tot magister militum. In juni was er vervolgens de opstand van Nepotianus, een neef van Constantius, in Rome, maar deze werd binnen een maand door Magnentius neergeslagen. rdf:langString

Vetrânio (em latim: Vetranio), nascido na província da Mésia, por vezes chamado incorretamente de "Vetriano", era um experiente soldado e oficial no exército romano quando recebeu o pedido de Constantina, a irmã do imperador romano Constâncio II, para que se auto-proclamasse césar em 1 de março de 350. O irmão dela, Constante, havia sido morto por Magnêncio no início do ano e ela provavelmente acreditava que Vetrânio iria proteger a família e ela contra o usurpador. rdf:langString

Ветраніон (лат. Vetranio) — † 356, Бурса) — імператор Західної Римської імперії з 1 березня по 25 грудня 350 року. Про Ветраніона відомо, що він народився в провінції Мезії, в тій частині області, що розташована в сучасній Болгарії, яку деколи, але мабуть помилково називають Ветріано. Він був досвідченим солдатом і офіцером, коли попросив Костянтину — сестру римського імператора Констанція II, оголосити себе Цезарем (1 березня, 350). Інший її брат, імператор Констант, був убитий узурпатором Магненцієм дещо раніше в цьому ж році. Монети карбовані у цей час позначають Ветраніона як імператора. При цьому він виступав на стороні Констанція II, який був у цей час у поході проти персів. Констанцій II присвоює йому титул авґуста та пересилає кошти на утримання армії. У цей час також була спроба у rdf:langString

Vetranio (egentligen Flavius Vetranio Augustus), född okänt år i Moesia, död cirka 356 i Bithynien, var en romersk tronpretendent. Efter att ha tjänat i Konstantin den stores armé under ett antal år utnämndes Vetranio till magister militum under Constans. När usurpatorn Magnentius tog makten i Rom 350, övertygades Vetranio av Konstantins dotter Constantina att utropa sig själv till kejsare. Det skedde den 1 mars 350, och senare forskning har gjort gällande att syftet antagligen var att förebygga vidare revolter, snarare än att motsätta sig den vid tiden som legitim uppfattade kejsaren Constantius II. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Vetranió

rdf:langString Vetranio

rdf:langString Βετρανίων

rdf:langString Vetranión

rdf:langString Vétranion

rdf:langString Vetranione

rdf:langString ウェトラニオ

rdf:langString Vetranio

rdf:langString Wetranion

rdf:langString Vetrânio

rdf:langString Ветранион

rdf:langString Vetranio

rdf:langString Ветраніон

foaf:name

rdf:langString Vetranio

dbpprop:name

rdf:langString Vetranio

dbpprop:deathPlace

rdf:langString

dbpprop:birthPlace

rdf:langString Moesia in modern Serbia

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 879355

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1123688609

dbpprop:alt

rdf:langString Coin depicting Vetranio facing right

dbpprop:caption

rdf:langString Coin of Vetranio

dbpprop:deathDate

rdf:langString c. 356

dbpprop:reign

xsd:gMonthDay --03-01

dbpprop:years

xsd:integer 350

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Vetranió (en llatí Vetranio) va ser un oficial militar romà, usurpador del tron imperial. Aureli Víctor el descriu com un vell idiota però altres historiadors el jutgen de manera més favorable. Va servir durant anys amb eficàcia i va adquirir notable reputació. Era a més de tracte amable i de maneres senzilles. Va dirigir les legions d'Il·líria i Pannònia i exercia aquest càrrec quan Constant va ser derrotat i el tron usurpat per Magnenci. El seu primer impuls va ser d'escriure a Constanci II i assegurar-li la seva fidelitat i demanant d'avançar ràpidament per tal de castigar el rebel. Però després, a sol·licitud de les seves tropes i de Constància, la germana gran de Constanci, va assumir ell mateix la porpra imperial a Sírmium al començament de març de l'any 350. Llavors el van festejar les dues parts, i pactà un tractat amb Constanci al que després va abandonar per entrar en aliança amb Magnenci i finalment, després de la conferència de 25 de desembre prop de Sàrdica, va accedir a abdicar del poder que havia exercit durant poc menys de deu mesos a favor de Constanci que el va tractar amb gran consideració, i li permeté retirar-se a Prusa a Bitínia on va passar la resta de la seva vida (6 anys) en tranquil·litat i professant la religió cristiana de la que era adepte.

rdf:langString Ο Βετρανίων (Vetranio, ... - περ. 356) ήταν Ρωμαίος στρατιωτικός και πολιτικός, γεννημένος στην επαρχία της Μοισίας (στη σημερινή Σερβία). Ήταν έμπειρος αξιωματικός όταν του ζητήθηκε από την Κωνσταντίνα, αδελφή του αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β', να αυτοανακηρυχθεί Καίσαρας (1 Μαρτίου 350). Ο αδελφός των Κωνστάντιου και Κωνσταντίνας, ο Κώνστας, είχε νωρίτερα σκοτωθεί από τις δυνάμεις του σφετεριστή Μαγνέντιου όταν τα δύο αδέλφια στήριξαν τον Βετρανίονα ως αντίπαλον δέος του τελευταίου. Ο Βετρανίων αποδέχθηκε το στέμμα και προς τιμήν του κόπηκαν νομίσματα που φέρουν τον τίτλο «Αύγουστος» (αντί για «Καίσαρας»). Ο Κωνστάντιος αρχικά τον βοήθησε χρηματικά ώστε να συγκεντρώσει στρατό. Μετά την ανταρσία του Μαγνέντιου, ο Κωνστάντιος επέστρεψε από την ανατολή και συνάντησε τον Βετρανίονα, ο οποίος τελικά παραιτήθηκε του θρόνου στις 25 Δεκεμβρίου του 350. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του ως ιδιώτης.

rdf:langString Vetranio († 356) war vom 1. März bis zum 25. Dezember 350 Mitherrscher des römischen Kaisers Constantius II. und Gegenkaiser zum Usurpator Magnentius.

rdf:langString Vetranión (en latín, Vetranio y a veces referido incorrectamente como Vetriano, † c. 356) era un oficial y soldado experimentado cuando , la hermana del Emperador romano Constancio II, le pidió que se proclamara emperador el 1 de marzo de 350. El hermano de ésta, Constante, había sido asesinado por Magnencio a comienzos del mismo año y ella probablemente pensó que Vetranión podría proteger a su familia y a ella misma del usurpador. Constancio primero aceptó al nuevo emperador en su lucha contra Magnencio, uniendo fuerzas contra este. Tras despojarlo del púrpura, Constancio le permitió vivir el resto de sus días como un soldado raso en una pensión del estado.

rdf:langString Vétranion (latin : Vetranio) est un général chrétien des légions du Danube. Cet homme, que les historiens de l'époque décrivent comme un personnage inculte et borné, se souleva en 350 contre Constance II lors de la révolte de Magnence. Vétranion et Magnence avaient conclu un pacte et s'apprêtaient à marcher contre Constance II. Mais celui-ci fait un « pacte secret » avec Vétranion en lui disant qu'il était prêt à partager l'Empire et pour négocier il l'invita en Mésie (actuelle Serbie). Mais les légions de Vétranion furent soudoyées et changèrent de camp. Contraint de se rendre il fut exilé à Pruse en Asie.

rdf:langString Vetranio (died c. 356) was a Roman soldier, statesman and co-Emperor, a native of the province of Moesia (in modern Serbia).

rdf:langString フラウィウス・ウェトラニオ（ラテン語: Flavius Vetranio）は、ローマ帝国の皇帝であり、コンスタンティウス2世の共同皇帝の地位にあった人物である。

rdf:langString Vetranione (latino: Vetranio; Mesia, ... – 356 circa) è stato un generale romano, usurpatore nel 350 sotto l'imperatore romano Costanzo II.

rdf:langString Wetranion, Vetranio (zm. 356) – cesarz rzymski krótkotrwale panujący w 350 roku. Służył za Konstantyna II, za czasów Konstansa został magister militum. Walczył z buntem Magnecjusza. Żądał pieniędzy na wojnę z buntownikami. Gdy ich nie dostał, zawarł sojusz z Magnencjuszem. Został ogłoszony cesarzem rzymskim w 350 roku. 25 grudnia 350 roku jego wojska spotkały się z wojskami Konstancjusza II w miejscowości Naissus w dzisiejszej Serbii. W obecności wojska Konstancjusz II został uznany za jedynego prawowitego cesarza. Konstancjusz darował życie Wetranionowi i pozwolił mu żyć, dając mu wysoką pensję przez 6 lat, do jego śmierci.

rdf:langString Vetranio (volledige naam onbekend) (? - ca. 356), soms (schijnbaar incorrect) ook wel Vetriano genoemd, was een Romeins keizer in 350. Vetranio kwam uit een gezin van lage stand uit Moesia en diende onder Constantijn de Grote. Hij was een goede soldaat, en schopte het onder Constans tot magister militum. Na de opstand van Magnentius en de daaropvolgende moord op Constans op 18 januari 350 was de andere legitieme keizer van Rome, Constantius II te ver weg om iets tegen Magnentius te kunnen doen. Daarom besloot , een zus van Constans en Constantius, om aan Vetranio te vragen zich tot Caesar te benoemen en zo iets tegen Magnentius te ondernemen. Vetranio, op dat moment in Illyricum, accepteerde en noemde zich al snel keizer (Augustus); of hij zich ooit Caesar noemde, en of Constantia dit ook precies gevraagd heeft is niet geheel duidelijk. Hoe het ook zij, Constantia stuurde haar broer, die zich in Edessa bevond, in de zoveelste veldtocht tegen de Perzen, een brief en legde de situatie uit. Constantius stuurde vervolgens Vetranio een diadeem en erkende hem als medekeizer. Ook stuurde hij Vetranio geld om Magnentius bezig te houden, en gaf hij hem formeel het bevel over een aantal legioenen in het Donaugebied. In juni was er vervolgens de opstand van Nepotianus, een neef van Constantius, in Rome, maar deze werd binnen een maand door Magnentius neergeslagen. Vetranio vroeg vaak om geld en troepen bij Constantius, en stuurde hem veel brieven waarin hij duidelijk maakte hoe loyaal hij was. Op een gegeven moment vond Vetranio dit alles niet meer soepel genoeg gaan en sloot een verbond met Magnentius. Samen stuurden ze een onderhandelingsmissie naar Constantius (die inmiddels in Thracië zat) om vrede aan te bieden en onderling wat huwelijken te sluiten. Constantius weigerde. Constantius trok verder op en ontmoette Vetranio in Serdica. Samen gingen ze verder naar Naissus (het huidige Niš), waar ze op 25 december de verzamelde troepen toespraken vanaf een platform. Constantius wist de troepen met zijn speech te overtuigen hem loyaal te blijven en zette Vetranio vervolgens af. Vervolgens gingen ze samen een hapje eten. Constantius behandelde Vetranio met respect en gaf hem voor de rest van zijn leven een pensioen. Vetranio stierf ongeveer zes jaar later.

rdf:langString Vetrânio (em latim: Vetranio), nascido na província da Mésia, por vezes chamado incorretamente de "Vetriano", era um experiente soldado e oficial no exército romano quando recebeu o pedido de Constantina, a irmã do imperador romano Constâncio II, para que se auto-proclamasse césar em 1 de março de 350. O irmão dela, Constante, havia sido morto por Magnêncio no início do ano e ela provavelmente acreditava que Vetrânio iria proteger a família e ela contra o usurpador. Vetrânio aceitou e moedas foram cunhadas em seu nome trazendo o título de augusto ("imperador sênior") ao invés de césar ("imperador júnior"). Constâncio parece ter aceitado o novo imperador e chegou a enviar-lhe dinheiro para que um exército fosse alistado. Vetrânio, por sua vez, pediu-lhe não apenas dinheiro, mas ajuda militar para conseguir enfrentar Magnêncio. Além disso, ele escreveu para o imperador professando sua lealdade. Quando as negociações chegaram num impasse, Vetrânio se voltou para Magnêncio e ambos enviaram uma embaixada para Constâncio, que foi recebida por ele em Heracleia na Trácia. Magnêncio ofereceu sua filha em casamento para Constâncio e pediu a mão de Constância, a irmã dele, o que asseguraria sua posição na dinastia constantiniana. A condição era que ele esquecesse a guerra na posição de imperador principal. Constâncio rejeitou todas as propostas. Quando Magnêncio tomou o trono na Itália, Constâncio estava no meio de uma campanha contra o Império Sassânida no oriente. Em sua marcha de volta para casa, Constâncio se encontrou com Vetrânio em Sérdica e ambos seguiram juntos até Naísso. Em 25 de dezembro de 350, ambos subiram num palanque frente às tropas perfiladas e Constâncio, depois de um poderoso discurso, foi aclamado imperador. Ele então arrancou o manto púrpura de Vetrânio, desceu com ele do palanque, chamou-o de pai e sentou-se com ele numa mesa para jantar. Vetrânio em seguida foi autorizado a viver longe da política recebendo uma pensão estatal em Prusa ad Olympum, na Bitínia.

rdf:langString Vetranio (egentligen Flavius Vetranio Augustus), född okänt år i Moesia, död cirka 356 i Bithynien, var en romersk tronpretendent. Efter att ha tjänat i Konstantin den stores armé under ett antal år utnämndes Vetranio till magister militum under Constans. När usurpatorn Magnentius tog makten i Rom 350, övertygades Vetranio av Konstantins dotter Constantina att utropa sig själv till kejsare. Det skedde den 1 mars 350, och senare forskning har gjort gällande att syftet antagligen var att förebygga vidare revolter, snarare än att motsätta sig den vid tiden som legitim uppfattade kejsaren Constantius II. Vetranios tid som kejsare blev kortvarig, och redan den 25 december 350 abdikerade han vid Serdica efter att ha marscherat dit med sina trupper och mött Constantius II. Abdikationen ägde rum framför de två kejsarnas samlade trupper, och har beskrivits som en invecklad ritual. Trots att stora delar av hans trupper sannolikt hade mutats av den legitime kejsaren, tilläts Vetranio inledningsvis uppträda framför trupperna som Augustus och därmed som politiskt jämlik sin rival. Efter en invecklad procedur nedlade han formellt sin kejsartitel, och lämnade över makten till Constantius II. Han belönades med ett gods i Bithynien, där han levde de återstående sex åren av sitt liv som en vanlig romersk medborgare. Vetrianos har ofta skildrats som inkompetent och obeslutsam, delvis beroende på sin ålder, men de slutsatserna har ifrågasatts av senare forskning.

rdf:langString Ветранио́н (лат. Vetranio, ? — 356, иногда называется Ветеранион, полная форма имени неизвестна,) — римский император в 350 году. После непродолжительного правления был отстранён от власти Констанцием II, но оставлен в живых. Удалился на покой и умер будучи обычным гражданином через шесть лет.

rdf:langString Ветраніон (лат. Vetranio) — † 356, Бурса) — імператор Західної Римської імперії з 1 березня по 25 грудня 350 року. Про Ветраніона відомо, що він народився в провінції Мезії, в тій частині області, що розташована в сучасній Болгарії, яку деколи, але мабуть помилково називають Ветріано. Він був досвідченим солдатом і офіцером, коли попросив Костянтину — сестру римського імператора Констанція II, оголосити себе Цезарем (1 березня, 350). Інший її брат, імператор Констант, був убитий узурпатором Магненцієм дещо раніше в цьому ж році. Монети карбовані у цей час позначають Ветраніона як імператора. При цьому він виступав на стороні Констанція II, який був у цей час у поході проти персів. Констанцій II присвоює йому титул авґуста та пересилає кошти на утримання армії. У цей час також була спроба узурпації влади , яку однак Ветраніон швидко придушив. При поверненні Констанція II з походу проти персів його зустрічає Ветраніон у Найсі (тепер Ниш). Він зустрів імператора Сходу з усіма почестями і передав йому свої війська. У грудні 350 року Ветраніон склав із себе повноваження авґуста і провів решту свого життя спокійно і забезпечено у Бурсі.

dbpedia-owl:wikiPageLength

xsd:nonNegativeInteger 7336

dbpedia-owl:activeYearsEndYear

xsd:gYear 0350

dbpedia-owl:activeYearsStartYear

xsd:gYear 0001

dbpedia-owl:title

rdf:langString Augustus

rdf:type

owl:Thing

foaf:Person

dbpedia-owl:Person